Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Ik daag u uit God -Leven met chronische pijn', geschreven door Anita Galle, publiceert Tertio een interview met zus en broer Anita en Erik Galle.

Erik Galle zegt o.a. het volgende:

'Een van mijn favoriete theologen, Maurice Zundel (1887-1975), heeft ingezien hoe een meerderheid van ons in de heersende ik-cultuur verstrikt zit. Toch stimuleert deze Zwitserse denker ons het vlakke niveau van consumentisme te overstijgen.

Wie een zingevingskader bezit, is in staat zich letterlijk terug te trekken uit de mallemolen. Een gelovige visie helpt daarbij.

Door alle discussies over ethische thema's dreigt menigeen te vergeten dat een christelijke oriëntatie ten diepste gaat over identiteit.

Valt onze identiteit samen met consumptie? Of laten we iemand anders toe?

----------------------

Anita Galle, Ik daag u uit God-Leven met chronische pijn, Halewijn, 14,95 euro. Bestelling is mogelijk via www.tertio.be.

22-08-2014 om 13:38 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/23

Vrijdag 22 augustus 2014

De veiligheid

De veiligheid in onze streek is zo goed hersteld dat we naar buiten kunnen als het nodig is. Al zijn de ziekenhuizen ook in onze buurt flink verwoest, in de omliggende dorpen zijn er weer voldoende deskundige medische zorgen, hier een oogarts, daar een tandarts. Zo heb ik zelf al enkele keren een tandarts kunnen bezoeken, begeleid door een van onze “vrijwilligers”, die goed op de hoogte zijn van de toestand. Het bezoek had iets van de sfeer van voor de oorlog. De voordeur van het huis van de tandarts staat wagenwijd open. Dan zijn er nog drie deuren in rechte lijn, allemaal wagenwijd open tot en met de deur van het kabinet. Iedereen kan binnen zonder bellen en zich meteen bij de tandarts even aanmelden. Neen, het zijn hier geen Afrikaanse toestanden en de tandarts beschikt, denk ik, zo ongeveer over alle moderne materiaal zoals in België. Wel is het allemaal veel huiselijker. De meesten gaan ook met twee of meer binnen: moeder en kind, twee meisjes, een oudere jongen met een kleinere broer... Ooit steekt een van de kleine kinderen zijn hoofdje door de andere (gesloten) deur en vraagt of hij iets mag nemen of doen, waarop mama, de tandarts met een luide lach antwoordt. De vaste telefoon rinkelt constant. De tandarts kijkt naar het nummer en laat de telefoon rinkelen. Haar man hoort bij de plaatselijke vrijwilligersploeg die mee zorgt voor de hulpverlening. Ik vermoed sterk dat zij vele uren werkt zonder die aan te rekenen. Ze is soenniet maar leest graag, zegt ze, in het evangelie dat ze van onze fraters heeft gekregen.

Een harmonieus samenleven

Een van de aangename eigenschappen van de Syrische maatschappij was steeds de harmonieuze samenleving. In deze lekenstaat wordt er over gewaakt dat iedere godsdienst beschermd wordt en dat ieder zijn geloof vrij mag beleven. Vanaf het ogenblik dat van buiten af de oorlog tegen Syrië georganiseerd werd, hebben wij geprobeerd uit te leggen dat er hier van binnen uit geen “godsdienstoorlog” of “burgeroorlog” ontstaan is. Dit paste niet in de westerse oorlogspropaganda en werd dus niet geloofd. Mogelijk nu nog niet. Toch is het zo. De huidige samenleving op de meeste plaatsen van het land is daar het bewijs van. Ook hier bij ons. Wij leven met christenen en soennieten samen. Een van de vluchtelingen heeft ondertussen spontaan de taak van portier opgenomen, wat wel degelijk een full-time job is. Moslims komen regelmatig en in alle vrijheid naar de eucharistie of het liturgisch gebed, waarop wij hen bij gelegenheid een of andere Schriftlezing in het Arabisch laten voorlezen. Af en toe nemen we samen het avondmaal op de grote binnenkoer, waarna de mannen en de vrouwen elk spontaan een groep vormen, terwijl de kinderen rondlopen of fietsen. De vluchtelingen helpen mee bij allerlei werk en zorgen af en toe ook voor een verrassing of een gebak. Kortom, zo hebben wij hier de samenleving voor de oorlog gekend en zo is het nu in volle oorlog nog.

Alle aandacht gaat nu naar de wreedheden van IS, die volgens velen de ware aard van de islam openbaren. Best mogelijk. Deze week hadden onze moslims op een avond de behoefte ons eens uitgebreid uit te leggen dat die IS hun islam besmeurt en dat de islam zelfs in de oorlogsvoering een strikte code kent van respect voor de eigendom en het leven van anderen. Zij beweren stellig dat de barbaarsheid van IS en van al de andere terroristische groepen niet van hun islam komt. Ook dat is best mogelijk. Dan blijft wel de vraag: vanwaar komt het dan wel? Ondertussen laat “Le Salon Beige” met een video weten dat België al flink op weg is om een islamitische staat te worden (Vers un état islamique en Belgique, 21/8/2014). En België niet alleen. Het aanwerven van terroristen voor Syrië in europese landen verliep de voorbije jaren verdacht vlot. Zo is de recrutering van strijders voor de islamitische staat nu ook bijzonder succesvol. Allemaal toeval?

Een ondraaglijke blik

In Syrië is de vrede nog lang niet hersteld. Regelmatig wordt ons een foto getoond van een stralende jongeman die door terroristen inmiddels werd gedood. Tijdens en sinds de belegering van dit klooster vorig jaar november zijn hier vele mensen over de vloer geweest. Dikwijls vroegen ze of ze met de mensen van de gemeenschap op de foto mochten. Ook deze week toonde een moslim weer een foto met de mededeling dat die man werd gedood. Al sta ik zelf mee op de foto, ik kan mij die man dan toch maar vaag of niet herinneren. We hebben wel samen gebeden. Laat ons duidelijk zeggen dat wij zelf met eigen ogen nog geen gruwelen hebben gezien. In gevaarlijke ogenblikken zitten of zaten wij in een schuilkelder. Wel hebben wij vluchtelingen rondom ons die ons op hun gsm beelden tonen van hun verwoeste huizen en verhalen vertellen van mensen die gemarteld, vermoord en verminkt werden. En de beelden van gekruisigden gaan de hele wereld rond. Wat mij daarbij het meest aanspreekt is hun onzichtbare blik. Ze zijn geblindoekt. Hun moordenaars kunnen de blik van deze onschuldigen niet verdragen.

Welnu, het is de blik van deze onschuldige en lijdende slachtoffers die ik voor ogen wil houden. Door onze aandacht echter alleen te richten op de misdadigers laten we hun beschermheren en opdrachtgevers buiten bechouwing. Een “complot” klinkt niet journalistiek genoeg en heeft in de openbare opinie geen plaats. Het is veel diplomatischer “geen partij te kiezen”. We willen ons ondubbelzinnig scharen aan de kant van de onschuldige slachtoffers. In hun naam wil ik het onrecht aanklagen van de westerse samenzwering die Syrië en heel het Midden-Oosten aan het uitmoorden en vernietigen is. In hun naam wil ik protesteren tegen de dwaling van het zionisme, die als sluipend vergif bij zovelen is binnen gedrongen, zelfs bij goede gelovigen. Omwille van de slachtoffers klaag ik de valse wijze aan waarop de laatste maanden een nieuwe oorlog tegen Rusland wordt gevoerd. Als de samenleving in Oekraïne zo corrupt, onvrij en ellendig is en als vele Oekraïners voor goed weg willen van de sovjetdictatuur en het stalinisme, zullen ze dan hun waardigheid, vrijheid en welvaart terug krijgen door nu dienaars te worden van de EU, de NAVO en Amerika, die niet ophouden oorlog te voeren? Syrië kan voor ieder land nu een voorbeeld zijn doordat het in eenheid vecht tegen iedere buitenlandse overheersing. Hierin past geen moderne dubbelzinnigheid met de grijze mededeling ”dat er van beide kanten geweld gepleegd wordt”. Wanneer een groep rebellen hier een dorp komt uitmoorden en het nationale leger lukt er uiteindelijk in om hen te overwinnen, dan zeggen we dat de enen een misdaad pleegden en de anderen een weldaad, zonder dat we daarbij het geweld op zich goedkeuren.

Kalief, jood en agent van de Mossad: Simon Elliot?

Wie vluchtig markante uitspraken van enkele invloedrijke zionistische leiders overloopt, krijgt een duidelijker beeld van de huidige oorlogen in de wereld. Ik heb al deze uitspraken niet zelf gecontroleerd. Ik heb ook maar op de lagere school nog met griffel en lei moeten leren schrijven. Ik weet echter zeer zeker dat de verschrikkelijke geest van “etnische zuivering” die in deze uitspraken naar voren komt wel degelijk de geest is waarmee Israël zich gevestigd heeft in Palestina. Wie dit bestrijdt kent de echte geschiedenis niet.

Jabotinski, stichter van het “herwerkte zionisme” schreef in zijn “’Mur de fer” (1923): “Zionisme is een avontuur van colonisatie dat steunt op een machtig leger”. Hij legde verder uit dat geen enkel Arabisch dorp mag blijven en geen enkele Arabier (dus ook geen Arabische christen!). Moshe Dayan, minister van verdediging en buitenlandse zaken sprak op 12 februarir 1952 op Radio Israël over het “Israelisch Imperium”. Raphael Eitan, stafchef van het Israëlische leger (13 april 1983): “De Arabieren hebben geen recht, zelfs niet op één centimeter van het Grote Israël. Dat moeten we hen met absolute macht duidelijk maken, totdat ze voor ons kruipen”. Netanyuahu voor studenten van de Bar Ilan universiteit: “We moeten de Arabieren massaal uitdrijven en daarbij leren van China hoe daar manifestaties worden onderdrukt” (24 november 1989). In het bekendeAmerikaanse nieuwsprogramma CBS’s 60 minutes, verwees Lesley Stahl naar de half miljoen kinderen die gestorven zijn omwille van de sancties tegen Irak en stelde aan Madeleine Albright, staatsecretaris onder B. Clinton de vraag of dit dan de prijs waard is. Zij antwoordde letterlijk: “Ik denk dat dit een zware keuze is, maar de prijs – wij denken dat het de prijs waard is!” (19 mei 1996). Zij betwistte niet eens het hoge aantal gestorven kinderen. Ariel Sharon tot Shimon Peres : “Bekommer u niet om de druk van Amerika op Israël. Wij, joden, controleren Amerika en de Amerikanen weten dit” (3 oktober 2001). Ter afsluiting herinneren we er aan dat Al Qaida een uitvinding is van Jimmy Carter en zijn veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski (1977-1981), die daarmee in Afghanistan tegen Rusland wilden vechten. (From the Shadows, Google Books, 2011, blz. 146). De voormalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Hillary Clinton, zei het met haar gekende arrogantie openlijk: wij, de Amerikaanse regering, hebben Al-Qaida gemaakt en gefinancierd En dat de senator John McCain al drie jaar naar hier komt om de zwaarste criminelen “geestelijk te begeleiden” kan met tekst en beeld overvloedig geïllustreerd worden (Th.Meyssan, John McCain, le chef d’orchestre du “prentimps arabe” et le Calife, reseau voltaire, 18 aug. 2014; Mouna Alno-Nakhal, A votre avis, les Etats-Unis ont-ils créé l’EIIL? Mondialisation.ca, 15 aug. 2014)

De snelle opmars en de beestachtige wreedheden van de terroristen van IS (islamitische staat) in Irak worden in de westerse media beschreven als geheel onverwacht, omdat ze ieder ruimer of dieper zicht blijven weigeren. Ondertussen ontplooit zich een verschrikkelijke internationale samenzwering. De chaldeeuwse mgr Najim zegt in een interview met ZENIT (15/8/2014) onomwonden dat deze uitbarsting van barbaars geweld gewoon het logisch gevolg is van een bewuste strategie, ingezet met de inval in Irak in 2003. Sindsdien werden systematisch kerken in brand gestoken en christenen vermoord. In 2008 werd mgr. Farraj Rahho, bisschop van Mossoul, samen met zijn secretaris, diakens en priesters vermoord. In 2010 werden 37 christenen, samen in gebed, koelbloedig afgemaakt.

Het gaat wel degelijk om een groots en vernietigend plan. Alle ogen zijn nu gericht op een nieuwe kalief. De volledige naam van deze kalief Abu Bakr Al-Baghdadi luidt: Ibrahim ibn Awad ibn Ibrahim Adri Arradoui Al Hosseini. Heel wat anders dan onze Vlaamse Tist Teunis of Jan Peters! Helaas, zoals ik deze laatste namen nu maar uitvind, zo beweren sommigen dat hij zijn naam uitgevonden heeft. Alles zou vals zijn. Hij zou gewoon Simon Elliot heten, een joodse vader en moeder hebben en een agent zijn van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Van 2004 tot 2009 logeerde hij in de gevangenis van Guantanamo. De Israëlische geheime dienst heeft hem gedurende een jaar een grondige opleiding in spionage gegeven, met specialisatie in psychologische en destructieve strategieën, niet zomaar een klein beetje, maar op de meest gruwelijke wijze.  Hij is klaar om binnen te dringen in islamitische of Arabische staten, die door Israël als vijanden worden gebrandmerkt. In nauwe samenwerking met de Amerikaanse, Britse en Israëlische geheime diensten kan hij op één bepaalde plaats, op veilige afstand van Israël, een organisatie opzetten die terroristen vanuit heel de wereld aantrekt. Het kalifaat zou oorspronkelijk bedoeld geweest zijn voor Egypte om de Syrische president omver te werpen, met wapens en logistieke steun van de VS, Engeland, Saoedi-Arabië en Qatar. Als zionistische emir van IS werkt hij aan de realisatie van het “Groot Israël”, de zionistische staat tussen de Nijl en de Euphraat, die heel het Midden-Oosten definitief moet overheersen. Deze operatie heet in geheime taal zoveel als “het nest van de horzel”. Ondertussen zijn zionisten er in geslaagd om de wereld wijs te maken dat het arme Israël dringend moet beschermd worden tegen die extremistische islamisten! (Simon Elliot, alias Al-Baghdadi, de père et mère juifs et agent du Mossad, croah.fr., 3 aug. 2014; Radio-ajyal.com; Egy-press; Geraldina Colotti, Révélations de Snowden: comment les USA aident Israël et recrutent les djihadistes de l’EIIL, mondialisation.ca, 10 aug. 2014). Een vriend stuurde volgende link in het Nederlands: http://www.palestinanieuws.nl/laatste-nieuws-palestina/isis-leider-albaghdadi-is-joodse-mossad-agent-simon-elliot/Een andere betrouwbare bron zegt echter dat de bewering omtrent zijn joodse afkomst ook een misleiding kan zijn om de aandacht wat af te wenden van Saoedi-Arabië.

Is de kalief een jood of niet? Eigenlijk maakt het niet zo veel uit. Syrië, Irak, Libanon en het hele Midden-Oosten worden systematisch uitgemoord en verwoest om deze landen in afzonderlijke confessionele groepen te verbrokkelen. Deze uitroeiing is nu op kruissnelheid gekomen. Vooral de harmonieuze samenleving van Syrië, waarin de verschillende geloofsgroepen als één familie trachten te leven, is al jaren een doorn in het oog van Israël, dat precies het tegendeel nastreeft: een zuivere joodse staat, een Groot Israël, enkel voor zionisten, gebouwd op een militaire supermacht en niet op het joodse geloof. Hierbij speelt deze kalief als marionet van Amerika een grote rol. De EU en de NAVO zijn de gewillige dienaars van de belangen van Amerika, dat zelf geregeerd wordt door Israël, terwijl Israël de speelbal is van zionistische heersers. En de bevriende golfstaten met hun overcapaciteit aan terroristen doen voor hen graag het vuile werk, geobsedeerd door hun eigen fanatieke islam.

De tijd van speculaties over een mogelijke complottheorie is al lang voorbij. We zitten midden in de werkelijkheid zelf en niemand weet of we dit zullen overleven. Internationale voedselprogramma’s of het opzetten van tentenkampen voor vluchtelingen lijken edelmoedig maar zijn in feite een uitbuiten en bestendigen van het lijden van de volkeren. Het moorden en verwoesten dienen radicaal gestopt te worden. Mensen horen thuis in hun eigen land en streek om hun eigen samenleving op te bouwen met de rijkdommen van hun land en de regeringsvorm die zij zelf verkiezen. Als de machtige internationale organisaties hiervoor niet zorgen hebben ze geen zin en geen gezag meer.

Een oproep van oraprosiria

Het is tijd om de wereld en de hemel wakker te schudden met een gebed voor Syrie! Laten we op 7 september 2014 een Gebedsdag voor de Vrede in Syrie organiseren samen met alle mensen van goede wil. Hierdoor herhalen we de historische oproep van onze Paus Franciscus op 7 september 2013 om het ondenkbare te realiseren. Opnieuw laten we een schreeuw horen voor de Vrede in Syrie opdat de fundamentalistische terreur,  die iedere dialoog uitsluit, zou stoppen en het gewonde Syrische volk  weer in vrede mag leven. Hoe deelnemen? Door het organiseren van gebedsmomenten en ontmoetingen met vrienden, familie en parochie, door dezelfde intentie verbonden met mensen over heel de wereld.

http://oraprosiria.blogspot.it/2014/08/alziamo-al-cielo-la-nostra-voce-7.html

https://www.facebook.com/events/624727687642014/

22-08-2014 om 11:56 geschreven door Gust Adriaensen

De politieke partijen hebben in de verkiezingscampagne van 2014 hun verspilzucht botgevierd.

Niet minder dan 20.651.511 euro werd aan de verkiezingscampagne besteed. Dat berekende VIVES, het economisch onderzoekscentrum van de Katholieke Universiteit Leuven.

De verspilziekste partij was N-VA met 4.507.945 euro. Dan volgen CD&V met 4.241.347 euro en Open VLD met 4.240.945 euro. SP-A volgt op afstand met 3.323.184 euro.

21-08-2014 om 18:34 geschreven door Gust Adriaensen

Op de site www.cumuleo.be zijn uitgebreide statistieken te raadplegen over de cumuls (2013) van alle Belgische politici inclusief de gemeentelijke mandatarissen. Boeiend om in te grasduinen. Een greep uit de korf van politici uit het arrondissement Turnhout:

                                    Aantal mandaten    Bezoldigd

Verherstraeten             5                             4

Celis                             14                           4

Deckx                             7                           4

Helsen                           11                          2

Kennes                            5                           2

Rombouts                        9                           2

Smaers                            7                           2

Taelman                          6                           5

Van Dijck                        13                          4

20-08-2014 om 09:01 geschreven door Gust Adriaensen

Op de site www.cumuleo.be zijn uitgebreide statistieken te raadplegen over de cumuls van alle Belgische politici inclusie de gemeentelijke mandatarissen. Boeiend om in te grasduinen. Een kleine greep uit de korf van de Vlaamse politici.

Bij de 7 politici die 16, 17, 18 BEZOLDIGDE  mandaten cumuleren, vind je 2 CD&V'ers, 2 N-VA'ers, 2 Open VLD'ers en 1 S-PA'er.

Bij de partijvoorzitters cumuleert De Wever 12 mandaten waarvan 4 BEZOLDIGD, Rutten cumuleert er 8 waarvan 4 BEZOLDIGD, Beke 8 waarvan 2 BEZOLDIGD en Tobback 5 waarvan 2 BEZOLDIGD.

De Vlaamse parlementsvoorzitter Peumans cumuleert 10 mandaten waarvan 5 BEZOLDIGD.

19-08-2014 om 10:50 geschreven door Gust Adriaensen

Vlaams parlementsvoorzitter Jan Peumans in een interview met De Standaard:

'Ik kom veel jongeren tegen die communicatiemanagement studeren. En dan provoceer ik altijd: 'Ge zijt veroordeeld tot de armoede'. Ik studeerde trouwens zelf communicatiewetenschappen.'

Ha ja, die Jan toch. Hij is ervaringsdeskundige. En iedereen weet dat Jan geen nagel heeft om aan zijn gat te krabben!

18-08-2014 om 09:30 geschreven door Gust Adriaensen

Wilfried Martens in zijn memoires 'Luctor et Emergo':

'Ik geloof in een persoonlijke God. Men hoeft mij niet te vragen of ik dit aanneem, of ik dit kan bewijzen en ook niet of ik dit hoop. Ik geloof het gewoon. Ik geloof in het hiernamaals. Iedere mens is geroepen tot transcendentie en na zijn dood blijft zijn ziel voortleven. Ik geloof ook in de gemeenschap der Heiligen.'

17-08-2014 om 18:46 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/22

Vrijdag 15 augustus 2014

Lezers reageren

Hoewel de meesten de handelwijze van Israël wel doorzien, zijn er toch nog een aantal die de zionistische politiek onvoorwaardelijk steunen. Zij denken dat het allemaal “bijbels” is en begijpen de ware evangelische boodschap niet. Zij denken ook nog dat judaisme en zionisme het zelfde zijn. (Voor geïnteresseerden: nu zondag om 15. u komt een ultraorthodoxe, anti-zionistische jood uit Antwerpen meer vertellen over zijn visie op Israël. Dienstencentrum, St. Alexius, Veldbornestr. 25, Tienen, op loopafstand van het station, info: 0499/223981). Iemand anders meent zelfs dat het buitensporig geweld van Israël gerechtvaardigd is omdat “alle kwaad uit de islam komt”. Natuurlijk is de dubbelzinnige islam ook bron van veel geweld over heel de wereld. Dit is echter slechts de helft van het verhaal. Extremistische islamisten doen dikwijls het vuile werk voor opdrachtgevers of worden door hen gesteund. Zo werkt Israël nauw samen met terroristen om o.a. Syrië te ontwrichten, waarvan de vele Israëlische wapens die hier gevonden worden overvloedig getuigen. De gewonde IS- en Al Nousra-strijders worden door Israëlische hospitalen met honderden opgenomen en verzorgd. In februari heeft een stralende Israëlische eerste minister hen ter aanmoediging nog bezocht in een veldhospitaal in de bezette Golan. Trouwens, Sharif al-Shaffouri de terroristenleider van “de brigade van de twee heilige moskeeën” (die hier in Daraa schuilt) en Kamal al-Labwani, algemene leider van de terroristische groepen in Syrië en lid van de zogenaamde Nationale Syrische Coalitie prijzen openlijk Israël      omwille van   de overvloed aan wapens die ze krijgen. Hetzelfde geldt voor Amerika. Volgens Richard Barrett, kenner van het terrorisme, is de nieuwe kalief, Abu Bakr al-Baghdadi slechts een marionet van de VS-administratie om het plan van “het Nieuwe Midden Oosten” te verwezenlijken. De Amerikaanse senator John McCain, die al drie jaar op “vriendenbezoek” gaat bij terroristenleiders in Syrië en Irak, heeft onlangs aan de Syrisch-Turkse grens deze meneer, de nieuwe kalief bezocht.

Verder hebben sommigen van de Russische president een heel negatief beeld . Ieder zijn gedacht. Ik ken die man ook niet. Sommigen halen zelfs hemelse inspraken aan om hem terug te voeren naar het sovjet- en Stalintijdperk dat hij al lang heeft afgezworen. Nu zal ik natuurlijk nooit de hemel van onwaarheid beschuldigen, integendeel, maar de tekst van sommige “inspraken” of “boodschappen” lijkt mij rechtstreeks uit een CIA-oorlogspropaganda te komen. Laten we in deze tijd van verwarring nuchter blijven. Dat Syrië geen Irak of Libië geworden is en dat wij nog in leven zijn, hebben we, menselijk gezien, aan Poutin te danken. Voor sommigen is hij de oorzaak van alle ellende in Oekraïne en elders, zoals de media overvloedig uitkramen (dat alleen al zou een reden moeten zijn om erg kritisch te blijven!) Verschillende lezers vroegen naar de bewijzen dat het koelbloedig neerschieten van het lijnvliegtuig MH 17 boven Oekraïne met 298 doden als gevolg, niet het werk van Rusland is maar een welbewust geplande misdaad van de VS en Oekraïne, om een oorlog tegen Rusland te kunnen ontketenen, waar de EU en de NAVO zich kritiekloos bij aansluiten. De duidelijkste link hierover, met alle nodige gegevens, ontving ik zelf van een pientere nederlandse vriend. Wordt wakker: http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=M26&s=M118&ss=P2528&l=NL. Wie heeft trouwens nu nog niet door dat media en politici al maanden propaganda voeren voor een oorlog tegen Rusland?

Een voedselbank

Zaterdagnamiddag wordt tot in de avond met de vrijwilligers, de vluchtelingen, de gemeenschap en de kinderen gewerkt om voedselpakketten klaar te maken. De zakken met suiker (uit Mexico), verschillende soorten rijst (o.a. uit Indië), fijne bonen ... moeten verpakt worden in plastiekzakjes van 1 kg. Verder zijn er wel een viertal soorten macaroni (o.a. uit Egypte) die al in kleine hoeveelheden verpakt zijn. De smeerkaas (uit Egypte) is, zoals bij ons, in doosjes van acht blokjes. De zwarte thee komt uit Sri Lanka. De twee soorten olijfolie in plastiekflessen komen uit Syrië, alsook de zatar (tijm) en de bokalen tomatenpuree. Op sommige verpakkingen staat WFP (World Food Pragramma) op andere het Rode Kruis en de Rode Halve Maan. Op zeker ogenblik roept een van onze “twaalf apostelen” dat het genoeg is. Nu worden grote plastiekzakken gevuld met elk van deze voedingswaren. Wanneer hierbij het gewone brood gegeven wordt is het een behoorlijk voedselpakket. Het is voor de gezinnen (2.500 personen) die net uit rebellengebied bevrijd zijn en waarvan we het verloop op afstand intens gevolgd hebben. Nadere gegevens zijn voor na de oorlog.

Ieder vreemd land is ons vaderland en omgekeerd

Thomas van Arezzo, een jonge westerse clericus, gaat in 1436 Grieks studeren in Constantinopel. Hij loopt een viswinkel binnen en de winkelier bezorgt hem een vis met een grote hoeveelheid inpakpapier. Tot zijn stomme verbazing ontdekt Thomas tussen al dat papier een nagenoeg gaaf bewaard handschrift “Aan Diognetus”. Hij brengt het naar het westen waar wetenschappers vaststellen dat het handschrift van de 13^e of 14^e eeuw is en de tekst zelf een brief uit het midden van de tweede eeuw. Een onbekende, vurige christen legt in deze lange brief aan een ontwikkelde en geïnteresseerde heiden, Diognetus, uit wat voor mensen de christenen eigenlijk zijn. Christenen, zo staat er, leven, huwen, wonen, werken gewoon zoals alle andere mensen. Met hun medemensen “delen ze hun goederen, maar niet hun huwelijksbed”. “Wat de ziel is in het lichaam, dat zijn de christenen in de wereld”. “Al ondervindt de wereld van de christenen geen onrecht, de wereld haat hen...”. En dan die onovertroffen paradox: “Elk vreemd land is hun vaderland en elk vaderland is een vreemd land.”  Hiermee tekent hij de christenen als pelgrims, die overal thuis zijn, maar zich nergens voor goed vestigen alsof het hun blijvende woonst zou zijn. Neen, zij trekken altijd verder naar een hemels vaderland.

In dit licht zien we ook onze houding tegenover regeringen en staatshoofden, overeenkomstig de uitspraak van Jezus: “Geef aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt”. Christenen hoorden tot de meest loyale burgers van het Romeinse Rijk. Zij eerbiedigden het burgerlijk gezag maar aanbaden noch de keizer noch de afgoden. Zo erkennen wij het staatsgezag en bouwen ijverig mee aan een gezonde samenbleving, maar aanvaarden geen enkel absoluut gezag tenzij van de ene ware God. Zo worden zogenaamde democratische wetten, die in feite tegen de waardigheid van de mens in gaan, als immoreel en dus als ongeldig verworpen. Het is niet de openbare opinie die de bron is van het moreel goede of kwade. Als christenen nemen wij afstand van elke gemanipuleerde openbare opinie en trachten zelf waarheid en leugen te onderscheiden in regeringen of staatshoofden vanuit het respect voor de waardigheid van de mens, van heel de mens en van alle mensen. Wij willen loyale wereldburgers zijn maar geven aan geen enkel staatshoofd of regering het absolute gezag.

De geplande uitbarsting van de oorlog tegen Rusland

De VS, UK en Israël hebben een duidelijke dubbele strategie voor hun wereldheerschappij. Enerzijds willen ze een “New Middle East”, nl. een uitgebreid en door verbrokkeling verzwakt Midden Oosten. Vandaar de oorlogen (na het ‘succes’ in Libië) tegelijk in Syrië, Irak, Libanon en Palestina. Wij geloven niet (meer) dat de alles vernietigende en plotse opmars van extremistische islamisten “per toeval” gebeurt. Anderzijds willen ze Rusland isoleren van Europa. Vandaar de georganiseerde chaos en staatsgreep in Oekraïne en de druk op de EU en de NAVO om Rusland op alle mogelijk manieren te treffen. Leefde Oekraïne tot voor zes maanden, weliswaar met zijn eeuwenoude spanningen, toch als een rustige gebuur, na de westerse staatsgreep is het klaar om als één immense vijandige legerbasis gebruikt te worden. Rusland is tenslotte de enige macht die nog opgewassen is tegen het Angelsaksisch imperialisme.

Hoewel we dit vroeger al schreven, willen we nu graag verwijzen naar een artikel en een video die hiervan een duidelijk geheeloverzicht geven (Th. Meyssan, Le début du basculement du monde. La stratégie russe face à l’impérialisme anglo-saxon, 11 aug. 2014, réseau voltaire; de video is Russisch maar geeft Engelse ondertiteling:                                             http://www.voltairenet.org/article185021.html). Ziehier slechts enkele gegevens hieruit.

Zoals de dollar de betaalmunt werd voor de olie, zo zou de dollar de betaalmunt moeten worden voor de gas, de energie van de toekomst. De topontmoeting in Fortaleza (14-16 juli 2014, waarover we schreven in VIII/18) van de BRICS (Brazilië, Rusland, Indië, China, Zuid-Afrika) heeft echter beslist een monetair reservefonds en bank op te richten, onafhankelijk van de dollar. Door deze en andere beslissingen zijn blijkbaar alle duivels van het Angelsaksisch imperium losgebroken. Zij hebben de Raad van de Europese Unie verplicht Rusland te veroordelen met een economische oorlog als gevolg, zonder enig bewijs en zonder enige mogelijkheid van werderwoord vanwege Rusland. En er volgen sancties, terwijl Rusland inmiddels een half miljoen Oost-Oekraïners moet opvangen. Kortom, precies hetzelfde als hier in Syrië. Toen de gruwelijke gifgasaanval door de “vrienden van Syrië” zelf gepleegd bleek te zijn, volgden er nog extra sancties vanwege de EU jegens het Syrische volk. Over de echte schuldigen van die verschrikkelijke aanval wordt verder niet meer gesproken, evenmin als over de echte schuldigen van de moord op de passagiers van de lijnvlucht MH 17. Zal Nederland met zijn forse verklaringen één stap in die richting durven zetten? Ondertussen hebben de Angelsaksische wereldheersers hun grote voorraad terroristen van Al-Qaida al omgevormd tot een kalifaat. Dit moet de opstanden voorbereiden onder de moslimbevolking in Rusland en China en zo die landen van binnen uit destabileren.

Midden volgende maand worden in Rusland gemeenteraadsverkiezingen gehouden. De “tegenkandidaten” worden vanuit het westen met forse bedragen gesponsord, tussen de Oekraïense vluchtelingen is al een leger van minstens 50.000 “vrijheidstrijders” aangeworven die zich voorbereiden in St. Petersburg, de stad van Poutin, waar zich tevens de grootste “oppositie” bevindt en Washington heeft al een nieuwe ambassadeur naar Moskou gestuurd, nl. John Tefft, dé specialist van opstanden, die met succes de revolutie in Georgië heeft georganiseerd én de staatsgreep in Oekraïne. Je kunt het allemaal nalezen en verder uitzoeken.

Zelf weet ik alleen maar dat de toestand van de oorlog tegen Syrië radicaal het tegenovergestelde was en is van wat de media wereldwijd verkondigden. Dit inzicht vanaf het allereerste begin is alleen maar sterker geworden. Hetzelfde zie ik nu over heel de wereld terugkeren als een vervelend en vooral vernietigend model. Bij het begin van de crisis in Syrië werd overvloedig verwezen naar de vorige president, vader van de huidige, die inderdaad een massalachting had veroorzaakt. Dit was genoeg om alle geweld tegen Syrië te rechtvaardigen. Ondertussen heb ik echter mensen ontmoet die die bewuste periode hebben meegemaakt en begreep ik ook waarom Hafez al Assad erkend en geëerd werd als een man die een periode van welvaart en vrij harmonieus samenleven heeft ingeluid. Hier werd immers terreur gezaaid door de moslimbroeders. In 1980 werd de cadettenschool van Aleppo overvallen. Een brigade moslimbroeders selecteerde de kadetten en de 80 alawieten werden ter plaatse afgemaakt. Daarna werd een moordpoging op de president gepleegd met twee granaten. De ene schopte hij terug naar de moordenaars en de andere doodde een van zijn lijfwachten. Daarmee was voor hem de maat vol. De president liet de haard van verzet van de moslimbroeders in Hama uitroeien met wellicht 20.000 doden. Inderdaad, ook niet direct een voorbeeld van verzoening. Wat je hiervan wel moet onthouden is dat het overgrote deel van hun arsenaal uit Amerikaanse wapens bleek te bestaan. De Angelsaksische wereldheerschappij beschikte toen al over een grote voorraad extremistische islamisten die in heel de wereld worden ingezet.

Mijn grote wens is dat onze Europese medeburgers in staat mogen zijn de leugens van politici en media te ontmaskeren, zo vlug de uitbarsting van geweld tegen Rusland van start gaat en dat de oorlogspropaganda in de kiem wordt gesmoord. Dat zou een geweldige overwinning zijn van de waarheid én van het volk. En mogen Europese politici, staatslieden worden en geen terroristenleiders of blinde meelopers die meehuilen met de wolven in het bos. Dat zij moed en visie tonen en contact opnemen met de Syrische regering, die nu de Europese landen veel kan leren. Een wederzijdse samenwerking zou voor beiden een heropleving brengen. Neem ook contact op met Rusland en sluit u aan bij de BRICS, de landen van de toekomst. Laat de NAVO niet misbruiken om nog meer landen te vernietigen en nog meer volkeren een onmenselijk lijden op te leggen tot glorie van het Angelsaksisch imperialisme en tot verdere afbraak van de eigen Europese Unie. Keer terug naar uw wortels van verzoening, samenwerking, solidariteit en eigen soevereiniteit. Zonder een herstel van deze menselijke waarden (die tenslotte de christelijke waarden zijn) wordt het samenleven van miljoenen mensen verder ondraaglijk.

Christenen sta op!

In Utrecht hebben moslimmannen vorige zondag een priesterstudent bedreigd omdat hij uit solidariteit met de vervolgde christenen van Irak een t-shirt droeg met de Arabische letter ‘n’ (een kuipje met een punt boven, verwijzend naar nazarener, christen, volgeling van Jezus van Nazareth).  We scharen ons achter deze priesterstudent en feliciteren hem met heel ons hart. De IS-barbaren brandmerken de huizen van christenen met dit teken waardoor meteen alles eigendom wordt van hun islamitische staat. Blijkbaar zijn in Frankrijk inititieven gestart van mensen die massaal met zulk een t-shirt hun solidariteit met de vervolgde christenen betuigen. De Franse afdeling van Kerk in Nood levert mooie t-shirts met dezeنer op (www.aed-france-.org/nous-aider/boutique). Dit kan in Vlaanderen dan ook! “Prijst u gelukkig als men u hoont om de naam van Christus: het is een teken dat de geest der heerlijkheid, die de geest van God is, op u rust.” (1 Petrus 4, 14).

Stel u voor, moslims die openlijk de meest beestachtige handelwijze bij ons komen promoten en hen die hiertegen protesteren bedreigen! Laat de reactie ook bij ons creatief, positief en massaal zijn, door dergelijk teken of t-shirt overal te dragen en te vertonen.  Een ideaal motief voor de inzet van verantwoordelijken in parochies, christelijke verenigingen, ja, voor alle mensen van goede wil...

Een doordenkertje

Ziehier een citaat van Aldous HUXLEY, de Britse schrijver met een profetische visie, ruim tachtig jaar geleden, op onze technische, positivistische en veramerikaniseerde beschaving:

“De perfecte dictatuur is een dictatuur die de schijn heeft van een democratie; een gevangenis zonder muren, zodat de gedetineerden er zelfs niet aan denken te ontsnappen; een systeem van slavernij waarbij de onderworpenen aan hun slavernij gehecht blijven, omwille van een mateloze consumptie en een oppervlakkig vermaak” (Brave New World, 1932).

P. Danielن

*   *   *   *   *

Het innerlijk gebed - een schat uit de monastieke traditie

Fr. Jean – Belg (28)                                                                              15 augustus 2014

Hallo, deze week wil ik met jullie delen wat mij het meest geraakt heeft in mijn relatie met Christus. In de lente van 2008 heb ik zes maanden doorgebracht in het klooster van Mar Yakub omdat ik mijn eerste semester in mijn studies Journalistiek verknald had (later heb ik die studies afwerkt voor ik definitief naar hier teruggekomen ben). Ik ben hier in 2008 toegekomen, de 3^e maart. De zusters hebben mij als een zoon ontvangen en mij de vrijheid gegeven. Ik bad en probeerde een rithme en een dagschema te volgen maar zonder veel succes. Ik was meer verloren en doolde van de ene naar de andere plaats, van de ene activiteit naar de andere. Ik werkte, at en bad wel mee maar zonder een grote innerlijke motivatie, we kunnen het ‘meedijen’ noemen. Dat drukte zwaar op mij: het gebrek aan een doel in mijn leven. Ik voelde me verloren en daardoor heel erg onderhevig aan alle soorten passies. Het is dan ook onmogelijk om onze zondige natuur te overwinnen zonder te weten waar onze thuishaven [ons doel] ligt.

De 26^e maart gaf Moeder Agnès-Mariam ons een onderricht over het innerlijke gebed. Het was de eerste in een reeks van drie, vier conferenties die mijn leven hebben veranderd. Het is hier dat de woorden van S Paulus hun volste mening kregen: “Hoe kunnen ze in Hem geloven zonder van Hem te hebben gehoord? Hoe kunnen ze over Hem horen, als niemand Hem verkondigt? En hoe kunnen ze verkondigen, als ze niet zijn gezonden? Het is zoals de Schrift zegt: Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die goed nieuws brengen. (...) Geloof komt uit het horen van de boodschap, en de boodschap wordt gehoord door het woord van Christus.”(Rm 10, 14-17). Ik had nog nooit iemand zo horen spreken. Het woord van Christus in die onderrichtingen drong echt tot mij door en het was een zaadje dat is beginnen groeien. Het is dan ook mijn diepste vreugde om dat woord met jullie te delen opdat ik ook zou mogen delen in de zegeningen van het verkondigen van het Evangelie. Enthousiast probeerde ik het innerlijke gebed dus in mijn dagelijkse leven in te passen. Al snel begon ik de vruchten te proeven: een vredevolle aanwezigheid die niet met woorden te beschrijven valt en die mij nimmer verlaten heeft (alhoewel de Heer toelaat dat er periodes van droogte zijn). Ik heb Christus toen op een persoonlijke manier leren kennen. Ik wil die verschillende conferenties die mijn leven veranderd hebben met jullie delen; ik bid dat het woord van Christus in deze onderrichten jullie allen raakt en jullie aanzet om elke dag tijd te nemen om in stilte tot Jezus te bidden (zelfs al zou het maar 5 minuten zijn – al is een minimum van een half uur tot een uur aangewezen). Ziehier de integrale Nederlandse vertaling van haar conferentie van 26 maart 2008:

Wat is het?

Het verschil tussen het innerlijke gebed en het gesproken gebed is dat we in een gesproken gebed onze mond gebruiken om tot de Heer te spreken. Het innerlijk gebed daarentegen is een gebed [zonder auditieve woorden] in het binnenste van de persoon, gericht tot het binnenste, tot God die binnenin ons woont. Dat gebed berust dus op een waarheid die gebaseerd is op het geloof dat God in ons woont. Hoe is dat mogelijk wanneer we God niet zien? Dat komt omdat God Geest is, zijn aanwezigheid is een spirituele aanwezigheid. Hij is echt aanwezig maar op een manier die onze zintuigen overstijgt. Deze realiteit verplicht ons om met de Heer te handelen op basis van het geloof; dat is wat Jezus aan Maria van Magdalena zei wanneer zij Hem wou aanraken na zijn verrijzenis: “Raak me niet aan want (...) Ik ga naar mijn Vader en jullie Vader”. (Jh 20, 17). Hij gebood haar Hem niet aan te raken alsof Hij zei : “ Houd me niet vast in jouw dimensie die doods en onzeker is.” Wij leven in een dode dimensie, een dimense van overgang, van armoede. De Heer heeft na zijn Verrijzenis het dynamisme van de hemelvaart geïntroduceerd. Hij is toen men zijn lichaam in de hemelse dimensie binnen getreden. De relatie met de Heer is niet langer een relatie via de zintuigen maar één in de Heilige Geest. Daarom is het innerlijke gebed het in bezit nemen van de Heilige Geest. Hoe? Dat zullen we leren.

Hoe beginnen?

Om te bidden in de stilte, moeten we allereerst ons hart beschouwen als een tempel omdat de Heer aanwezig is in zijn tempel. Daar waar de Heer is, daar is zijn tempel. We zullen dus een innerlijke houding aannemen die ons doet beseffen dat we voor de Heer staan. Dat doen we op een nederige manier, we maken ons allereerst klaar om tot de Heer te spreken – en daarom zullen we dan ook eerst onze zonden belijden. We belijden onze zonden omdat we voor de Heer staan, we doen dat niet enkel om onszelf te vernederen. [Het gaat hier eerst en vooral om onszelf te zijn voor de Heer. We kunnen met Hem niet in contact treden als we niet helemaal onszelf zijn. In de psalmen van David zien we hoe hij zichzelf vernedert als hij tot God spreekt. Die houding is belangrijk. We zijn eerlijk tegenover God, we belijden Hem onze zwakheden, we verstoppen ons niet als Adam in de tuin van Eden; we gaan naar hem toe met een vertrouwvol hart als een zoon die naar zijn vader stapt][1]. Na het belijden van de zonden richten we onze aandacht – in een act of faith – tot Degene die daar is; het gaat om een innerlijke houding tot een reëele aanwezigheid zelfs al zie ik Hem niet.

Moeilijkheden onderweg

In het begin is het moeilijk om lange tijd die aandacht te bewaren. Het is dan ook goed om een boek te nemen, een foto, een landschap waarop we onze aandacht vestigen en van daaruit op te stijgen naar Hem die boven de zintuigen staat: de zintuigen gebruiken om de zintuigen te overstijgen; meditatie om te komen tot de contemplatie. De meditatie is een hulpmiddel (een boei) om onze aandacht te kunnen richten, de contemplatie is zwemmen in God’s oceaan zonder boei. Bijvoorbeeld:

We hebben een tijd genomen om in stilte te bidden en we voelen ons verloren: we voelen niets, we weten niet wat gedaan. Dat is het goede moment om de boei vast te grijpen en een boek, een foto of een landschap te beschouwen om van daaruit te mediteren over hetgeen God voor ons gedaan heeft (de Heer is met mij, Hij houdt van mij, wat Hij allemaal gedaan heeft in mijn leven, zijn Verrijzenis, zijn vergiffenis ...) Tal van themas die onze aandacht kunnen vastgrijpen om op te stijgen tot Hem. [Hier moeten we noteren dat het erg belangrijk is om de Bijbel te lezen omdat de Bijbel vervuld is van de Heilige Geest. Laten we niet te ver gaan in intellectuele bespiegelingen om onze aandacht vast te grijpen. Het is beter naar de Bijbel te grijpen. De gebeden in de Bijbel zoals de Psalmen, het gebed van de koning Ezechias, het gebed van de koning Manassé zijn goudmijnen voor het innerlijk gebed. Als onze aandacht even weg gaat is het goed om een kleine passage te lezen en terug te duiken in de stilte]. Het is goed om deze oefening een lange tijd vol te houden om zo een gewoonte te creëeren om met Hem te blijven. De meditatie is bijna iets kunstmatigs maar het is hoogst noodzakelijk. Op een kunstmatige manier bewaren we onze aandacht om die tot Hem te richten.

Het is hier belangrijk om de Heer te herinneren. De Syrische monniken spraken over de “herinnering van de Heer” (μνήμηΘεοῦ). Die woestijnvaders[2] richtten op die wijze dag en nacht hun aandacht op de aanwezigheid van de Heer. De meditatie is dus een tussenstap, een direct hulpmiddel om onze aandacht te vestigen om ons de aanwezigheid van de Heer te herrineren. Op deze manier begint de ziel (op een onzichtbare wijze) beetje bij beetje spiritueel dichter bij God te komen.

De inhoud van de meditatie is niet belangrijk – de meditatie helpt ons enkel om spiritueel dichterbij te komen. Het gaat er niet om grootse dingen te mediteren: de hemel en de derde hemel te begrijpen of de tijd van het oordeel of nog de preciese samenstelling van de Drie Eenheid. Het gaat erom dichter bij God te komen door onze aandacht tot Hem te richten. Of ik nu een kleine Peugeot [d.i. een eenvoudige meditatie] of een Rolls Royce [een grote meditatie] gebruik maakt niet uit. Het gaat erom dat we dichter tot God gekomen zijn. Beetje bij beejte zullen we merken dat we in vrede zijn, tevreden zijn in ons binnenste. Soms komen de mensen mij zeggen: “Ik was in innerlijk gebed et ik voelde mij in vrede, ik wilde niet dat het overging”. Dat is de aanwezigheid van de Heer die de ziel begint te verwarmen. Wanneer we dat ervaren voelen we ons tevreden – we laten de medatie dan vallen. Het gaat er dan om simpelweg in de aanwezigheid van de Heer te blijven. [D.i. wat St. Jan van het Kruis de ‘verliefde aandacht’ noemt]. Het is de grote communie tussen de mens en zijn God – een communicatie in de Heilige Geest want het is die Heilige Geest die de eenheid bewerkt tussen God en mens.

God is Geest

Alle christenen zouden tijd moeten nemen voor het innerlijke gebed. Jezus zei aan de Samaritaanse vrow: “Er komt een uur, ja het is er al, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in Geest en in waarheid.” (Jn 4, 23). God is Geest. Dat wil niet zeggen dat Hij een spook is, het is niet omdat we Hem niet zien dat Hij niet bestaat, integendeel. De Geest is een volmaakt wezen die geen nood heeft aan de materie om te zijn. De materie sterft, de Geest niet. De Geest is onsterfelijk en onbegrensd.

Aan het werk

Degene die naar het innerlijk gebed gaat is als degene die naar zijn werk gaat. We bidden niet in stilte, zomaar, zonder enige reden of motivatie. We doen het met een welbepaald doel voor ogen omdat het innerlijke gebed het in het werk stellen is van de souvereniteit van de persoon op zichzelf. Het is als een persoon die zijn huis binnengaat en die de sleutel heeft. Hij is de enige die de deur kan openen – hij opent, niemand sluit die voor hem, en wanneer hij die sluit kan niemand hem openen (cf. Ap 3, 7). Dat is de sleutel van David die gegeven werd aan de Kerk, aan ieder van ons. Souverein treden we binnen in ons binnenste om onze God te ontmoeten. Wanneer we met een dergelijke moed en beslissing naar het innerlijke gebed toegaan worden we opgebouwd. Ik geef elke dag een half uur aan die oefening. Het is een afspraak. En wanneer we een halfuur zeggen moeten we er geen minuten van afsnoepen.

Hoe ons binnenste werkt

In het begin is ons binnenste onbekend terrein. We moeten ons verwachten aan sensuele spanningen: weinig zin hebben, moe zijn, onszelf opjagen, vele vragen stellen, ons vervelen, angstig zijn. Dat zal allemaal gebeuren. Ten tweede zal onze verbeelding ons parten spelen. We willen wel stil zijn voor de Heer maar in onzelf is er een stem die niet ophoudt: herrineringen zullen opkomen, projecten voor de toekomst, duizend en één ding. Dat is de menselijke natuur, dat is niet erg. [Heilige Thérésa van Avila zei dat we niets kunnen doen tegen de verstrooidheid in het gebed]. Het gaat er dan om om een afstand te creëeren tussen onzelf en die verstrooiingen. In het begin zijn we allen als een kleine rots waaraan onze boot vasthangt. Ons bootje wordt dan vaak heen en weer geslingerd op de onstuimige golven. We leren dan om telkens onze boot vast te hangen aan onze rots van de aandacht. Ons rotsje is klein in het begin en de zee erg woelig, onze boot zal vaak lossen. Maar vanaf dat we ons gewaar worden dat onze boot weg is springen we het water in om het terug vast te hangen aan de rots van onze aandacht.

Sommige mensen zullen zich afvragen of dit wel een gebed is? Hier speelt de intentie een allesbepalende rol: wat doen we daar in de stilte? Onze wil in dat gebed is om in de aanwezigheid te zijn van de Heer. Alles wat we doen in dat stil gebed heeft die intentie. Het is een groot gebed; want in dat gebed bereiden we ons voor om in communicatie te treden met onze Zielsbeminde. St. Jan van het Kruis noemt dit ‘aandachtig zijn aan God’. In die aandacht geven we God al de interesses van ons hart – het is een liefdesdaad. Als ik nu met jullie praat en jullie blijven er blauw blauw bij, dan zal jullie aandacht naar iets anders grijpen, jullie zullen niet naar mij luisteren. Het gaat hier om een spirituele aanwezigheid, geen fysieke. Jullie kunnen wel fysiek aanwezig zijn maar spiritueel kunnen jullie gaan [in jullie gedachten] waar jullie maar willen: naar Italië, naar België, naar Sadnaya. Aanwezig zijn is een spirituele ingesteldheid – de alchémie van het innerlijk gebed. Onze aanwezigheid verlicht door het geloof wordt een liefdevolle aanwezigheid. Het licht van het geloof creëert in ons het liefdesvuur. Op die manier kunnen we dus in de stilte onze liefde voor de aanwezige God uiten.

Het is niet erg als we niet weten hoe we moeten beginnen, het is belangrijk dat we beginnen. We kunnen daar eenvoudigweg zitten en de naam “Jezus” herhalen en proberen dat onze aandacht niet te ver van Hem afwijkt. Geen stress, laten we de tijd nemen om ons op ons gemak te voelen; geen opgejaagdheid in het innerlijk gebed.

Het is ook van belang om Maria in onze innerlijke tempel een plaats te geven, te beseffen dat zij de Ark van het Verbond is. Zij is in het hart van onze tempel en zij is het beeld van wat we ooit willen worden, zij is de Bruid. Elke ziel is mariaal en voor het huwelijk gemaakt. In het begin zal het innerlijk gebed zijn als een werk, maar later wordt zij een huwelijk. Dat is het doel van het innerlijke gebed: het huwelijk vieren met het Lam. Niets is groot genoeg om de mens te verenigen met zijn God dan zijn liefdevolle wil om aan Zijn roep te beantwoorden. Ik wens dat u in het innerlijk gebed van morgen de eerste vruchten zult proeven die u zonder ophouden zullen doen terugkeren naar die hartstochtelijke relatie met de Zielsbeminde.”

Tot zover de woorden van Moeder-Agnès Mariam. Moge het woord van Christus u leiden tot een welgemeende oefening van het innerlijke gebed. En als u geen tijd zou hebben – alhoewel er niets zo belangrijk is dan hiervoor tijd te nemen – doe dan zoals ik: als we liggen te woelen op ons hoofdkussen is er niets zaligers dan onze gedachten en onze zorgen te laten varen en onze ogen te richten op ons binnenste en in stilte aanwezig te zijn tot de Eeuwige God die in ons woont.

Hartelijke groeten,

Fr. Jean-Baudouin

[1] We kunnen onze zonden belijden in een persoonlijk gebed waarbij we in de stilte van ons hart alles vertellen aan de Heer wat op onze maag ligt en waar we Hem gekwetst hebben. Dat is een belangrijke eerste stap. Uiteindelijk gebeurt de volledige vergeving in het Sacrament van de biecht.

[2]De Woestijnvaders hebben de traditie van St Antonius de Grote, opgevolgd. Ze leefden een verborgen leven in de woestijn van penitentie en gebed. Ze leefden vaak als een groep kluizenaars rond één spirituele vader.

15-08-2014 om 15:11 geschreven door Gust Adriaensen

Na het concilie van Efeze (431), waar Maria de titel "Moeder van God" (Theotokos) kreeg toebedeeld, kende de Mariaverering een sterke opgang. De oudste feesten 'Maria Boodschap' en de 'Opdracht in de tempel' waren nog vooral op Christus zelf gericht. Later ontstonden feesten waarbij Maria als heilige werd geëerd: 'Maria Geboorte' en 'Maria-Tenhemelopneming'.

Dit laatste werd in 582 door keizer Mauritius officieel in Byzantium ingevoerd. Op 15 augustus werd voor die tijd al de verjaardag van de kerkwijding van een aan Maria toegewijde basiliek op de weg tussen Betlehem en Jeruzalem gevierd.

Rome nam het feest van Maria-Tenhemelopneming over in de zevende eeuw onder paus Sergius I.

(Schilderij van Titiaan)

15-08-2014 om 07:48 geschreven door Gust Adriaensen

Filmacteur Robin Williams is op 63-jarige leeftijd overleden.

12-08-2014 om 20:02 geschreven door Gust Adriaensen

De CD&V-top is in razend snel tempo het contact met en het vertrouwen van de partij-achterban aan het verliezen.

Kan ook niet anders. Uit wat tot nu toe lekte uit de besparingsplannen van de Vlaamse regering, blijkt dat het 'middenveld' en zijn honderdduizenden vrijwilligers, eigenlijk van weinig waarde worden geacht. Als er moet bespaard worden, is de ook door de CD&V-top gehuldigde redenering, dan maar in de 'zachte' sectoren, economisch zijn die toch van weinig nut. Een tenenkrullende, puur mercantiele, stuitend materialistische instelling. Bovendien loopt de partij slaafs in het spoor van de Vlaamse Nationalisten, die de voorbije jaren met alle middelen, geprobeerd hebben het 'CD&V-middenveld' en in het bijzonder het ACW en de vakbond, dodelijke slagen toe te brengen.

De CD&V-top heeft tegen het waarde- en gevoelskader van het overgrote deel van haar overgebleven kiezers in, de 'ziel' van de partij verkwanseld: een volkspartij die van 'gezin' en 'middenveld' haar waardevolle kernen maakte.

Beter vandaag dan morgen, moet de top, zeker ten aanzien van haar mandatarissen, leden en bevriende middenveldorganisaties, volledige duidelijkheid scheppen over de besparingsplannen.

Over politieke grenzen heen, moeten middenveldorganisaties en partijen, die nog wel bekommerd zijn om het sociale weefsel van de samenleving, de krachten bundelen, om het verzet te organiseren tegen een beleid dat er vooral een dreigt te worden van culturele en sociale barbarij.

12-08-2014 om 09:52 geschreven door Gust Adriaensen

Nu meer en meer uitlekt (uitlekken want de partij die het al enkele jaren over 'verandering' heeft, vertikt het info daarover te verstrekken aan het parlement en de bevolking) over de besparingsplannen van de Vlaamse regering (N-VA en CD&V), groeien de onrust en de kritiek bij de zgn. linkervleugel van CD&V.

Daarmee wordt de gegrondheid van de waarschuwing aangetoond, die ik een maand geleden op dit blog formuleerde.

'Let op uw saeck CD&V', klonk het, want zoals lemmingen hollen de CD&V'ers de eigen ondergang tegemoet.

'De collectieve zelfvernietigingsdrang stak enkele jaren geleden de kop op met het rampzalige kartel met N-VA. Het had desastreuze gevolgen voor CD&V en betekende een electorale triomf voor N-VA. Die partij zoog in de daaropvolgende jaren meer en meer traditionele CD&V-kiezers van de rechtervleugel -middenstanders, Boerenbonders, vrije beroepen...- naar zich toe.

In de aanloop naar de laatste verkiezingen, leek het er even op dat CD&V haar lesje geleerd had. Zij probeerde zich te profileren als een partij met eigen identiteit en visie, zette zich af tegen het rechtse populisme van N-VA.

Even maar, inderdaad. Want de verkiezingen waren amper voorbij of CD&V klonk zich, onder impuls van 'middenstanders' Beke en Peeters, vast aan de nog machtiger geworden Vlaamse nationalisten.

Op die manier sleurt de rechtse CD&V-top de partij mee in de richting van een maatschappijvisie en een program die haaks staan op de maatschappij-opvattingen en belangen van een groot deel van het overgebleven electoraat, nl. de mensen uit de 'ACW-stal'.

Ik geef het u op een blaadje: wanneer CD&V met N-VA regeringen vormt, zullen de christendemocratische programmakernpunten zeer duidelijk en scherp, ook in het politieke personeel, aanwezig moeten zijn, ofwel verdampt CD&V zo goed als helemaal, wordt de partij verder leeggezogen, versmacht door N-VA. '

Het ziet er meer en meer naar uit dat de christendemocratische  regeringsonderhandelaars veel te sterk zijn meegehold in het hardvochtige rechtse verhaal. Als die tendens nadrukkelijker en nadrukkelijker bewaarheid wordt, kan CD&V gegarandeerd een kruis over zichzelf maken.

'

11-08-2014 om 08:20 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Ik vraag de internationale gemeenschap degenen die gebukt gaan onder het geweld in Irak, te beschermen.'

10-08-2014 om 11:08 geschreven door Gust Adriaensen

Allen in de weer voor de peer!

Verkoop Poetin met genoegen een Limburgse peer tegen zijn Russische appel !! 

10-08-2014 om 10:59 geschreven door Gust Adriaensen

'Kerk in Nood' heeft  een oproep gelanceerd om Irak niet uit het oog te verliezen.

"Yazidi’s, christenen en diverse etnische soennieten en sjiieten worden standrechtelijk vermoord of worden, in het geval van vrouwen en kinderen, als slaven verkocht. Degenen die de mogelijkheid en de middelen hebben vluchten met alles wat ze kunnen dragen naar de woestijn en naar de bergen. Dit is iets wat het land in meer dan 1.000 jaar niet heeft gekend."

De inzet is nochtans niet gering. De Chaldeeuwse patriarch Louis Sako schreef in zijn noodoproep dat niet enkel steden als Mosul en gebieden als de Ninevevallei, waar christenen eeuwenlang hebben geleefd, 'christenvrij' worden gemaakt, maar tegelijk worden ook alle sporen van die cultuur – inclusief enkele van de oudste nog bestaande kerken en kloosters en kostbare eeuwenoude manuscripten - uitgewist. President Obama sprak  over een 'genocide van de religieuze minderheden'.

09-08-2014 om 08:37 geschreven door Gust Adriaensen

Uit nieuwe berekeningen van ECB-econoom (Europese Centrale Bank) Philip Vermeulen, blijkt dat het ene procent rijkste Belgische gezinnen, nog een veel groter stuk van de rijkdomtaart bezit dan werd gedacht.

Tot die ene procent worden de gezinnen gerekend met een rijkdom van meer dan 2,6 miljoen euro. Welnu, die superrijken bezitten niet minder dan 17% van de rijkdom. Uit vroeger onderzoek bleek dat het ene procent van de superrijken ruim 12% van de rijkdom controleerde.

De rijkdom wordt vaak sterk onderschat, aldus Vermeulen, omdat de rijken hun vermogen verborgen proberen te houden via allerlei offshoreconstructies.

09-08-2014 om 08:27 geschreven door Gust Adriaensen

Nobelprijswinnaar Paul Krugman:

'Lief zijn voor de rijken
en wreed voor de armen,
is geen goed recept voor economische groei.'

09-08-2014 om 08:17 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/21

Vrijdag 8 augustus 2014