Het Vaticaan gaat volgens insiders een woelige avond tegemoet. De Zwitserse Wacht is in de hoogste staat van paraatheid gebracht om desnoods kordaat op te treden en de gemoederen te sussen.

De Wereldbekerfinale tussen Argentinië en Duitsland trekt namelijk ook zijn sporen in Vaticaanstad. Uiteraard heeft de huidige Argentijnse paus Franciscus in het anderhalve jaar van zijn pontificaat al heel wat medestanders verworven en zij zullen fervente supporters van Argentinië zijn. Maar je mag zeker niet denken dat de teruggetreden Duitse paus Benedictus, die binnen de muren van het Vaticaan verblijft, geen aanhangers meer heeft. Die kiezen onvervaard voor de Mannschaft en het Deutschland über alles.

Het belooft een pittige strijd te worden tussen de twee coaches en hun teams. Coach Franciscus opteert eerder voor het wat robuustere, rechtstreekse werk. Coach Benedictus is duidelijk voorstander van een verfijnder, gesofisticeerder, intellectualistischer spel.

Dat zijzelf ook wel eens tegen een bal trappen of koppen in de Vaticaanse tuinen tijdens hun vrije tijd, bewijzen de twee actiefoto's , die door de Vaticaanse persdienst, weliswaar  na lang aandringen, werden vrijgegeven.

Pater Lombardi, de baas van de persdienst, beklemtoonde dat de twee pausen-coaches, zowel in hun beleid als in hun onderlinge oefenpartijtjes binnen de Vaticaanse muren, fair-play zeer hoog in het vaandel dragen. Daarvan zijn we 200% overtuigd!

Hoe dan ook, het wordt vanavond spannend in de Vaticaanse vertrekken. Er wordt zelfs gefluisterd dat mocht Argentinië winnen, er witte rook uit het schoorsteenpijpje van de Sixtijnse kapel zal komen. Bij verlies van de Argentijnen: zwarte. Wait and see!

13-07-2014 om 13:43 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'De Wereldbeker maakt het mogelijk dat mensen van verschillende landen en religies samenkomen. Moge de sport altijd de cultuur van ontmoeting promoten.'

12-07-2014 om 23:02 geschreven door Gust Adriaensen

De avonddienst of de vespers in de norbertijnenabdij van Postel: een aanrader voor iedereen!

----------------------------------------------------------------

Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.

Stipt 18 uur : de ruisende stoet der norbertijnen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.

De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12^de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.

Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.

De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.

Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.

De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.

11-07-2014 om 19:51 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/17

Vrijdag 11 juli 2014

Eens zullen de straatstenen het uitschreeuwen

Van de crisis, die begin 2011 in Syrië uitbrak, werd door media en politici meteen een (te) duidelijk beeld geschetst in een soort drieluik. Het was een etterbuil van dictatuur, schrikbewind en corruptie, die eindelijk openbarste. De toestand werd vervolgens dramatisch omdat de vreedzame verzuchtingen van het volk bloedig werden onderdrukt, waardoor een burgeroorlog ontstond. Het Westen met zijn grote traditie aan democratie en vrijheid had dus de plicht de onderdrukte bevolking militair ter hulp te snellen.

Deze voorstelling had evenwel niets te maken met de werkelijkheid, maar was een verzonnen verhaal voor oorlogspropaganda. We hebben het steeds opnieuw aangetoond: “een spontane volksopstand”, “een burgeroorlog”, “gematigde rebellen als vrijheidstrijders” ... hebben hier nooit bestaan. De diep betreurde, vermoorde pater Frans van der Lugt s.j. van Homs was een gematigd en bescheiden man die zich inzette voor de behoeftigen en armen maar niet voor een politieke richting. In een van de weinige interviews zei hij niettemin wat ook wij hier hebben meegemaakt, nl. dat het vanaf het begin gewapende rebellen waren die op de politie schoten.

Syrië was een lekenstaat die voor deze oorlog inderdaad niet veel aandacht gaf aan individuele, politieke vrijheden. Afgezien van een rijke heersende klasse was er een grote gelijkheid. Mannen, vrouwen, onafhankelijk van hun geloofsovertuiging konden alle posten bekleden. Het volk leefde vrij welvarend, in een grote harmonie en er heerste een goede openbare veiligheid. Een kostbaar fototoestel onachtzaam laten liggen in een zetel in de vlieghaven of elders was geen probleem. Als je er weer aan dacht kon je het ding terugvinden precies op de plaats waar je het had laten liggen. Een jonge vrouw kon ’s nachts in de stad gewoon iemand om hulp vragen wanneer ze de weg kwijt was. In Damascus waren de deuren van alle huizen dag en nacht open, zoals dit in ons klooster trouwens ook was. Zie je dit in Brussel of in een andere westerse hoofdstad gebeuren?

Media en politici vertelden niet dat Syrië, samen met vier andere landen, direct na de aanslag van 9/11 op de Twin torens van New York, genoemd werd als land dat militair moest overmeesterd worden (hoewel de vermeende terroristen uit Saoedi-Arabië kwamen, de grote bondgenoot van het Amerikaans-zionisme!). De werkelijke “misdaad” van Syrië was immers dat het nog niet onder westerse heerschappij leefde, maar als een onafhankelijk, soeverein land. Bovendien bezat het grote energierijkdommen en lag het op een strategisch uiterst belangrijke plaast. Wie hier baas is, beheerst het hele Midden-Oosten, bezit en verdeelt de energiebronnen in oost en west naar believen, zit op de stoep van Iran en in de voortuin van Rusland en zelfs van China. Is dit voor wereldheersers niet meer dan genoeg om tot het uiterste toe te trachten dit land in handen te krijgen? Begrijp je waarom deze werkelijke motieven uit de aandacht gehouden worden?

Syrië is inmiddels “succesvol” uitgemoord en verwoest, maar niet verslagen. De wereldheersers kenden wel vele gebreken van Syrië maar niet zijn geestelijke kracht en eenheid. Het succes van de nieuwe constitutie met zijn meer partijen stelsel en zijn eerste vrije, democratische presidentsverkiezingen zijn een enorme aanmoediging geworden. Het werd een explosie van patriotisme, waardoor het volk samen met leger, regering en president nog meer gemotiveerd werd om samen het internationaal terrorisme te trotseren. En dit is het echte wonder van Syrië. Een klein land met veel gebreken, tekorten en zwakheden heeft voor het eerst in onze tijd de oppermachtige westerse heersers met hun bondgenoten en hun onbeperkte voorraad aan gespecialiseerde terroristengroepen eensgezind weerstaan. En Syrië zal stand blijven houden, zoals we vanaf het begin al konden vermoeden.

Gelukkig zijn inmiddels voor velen de ogen open gegaan. Helaas nog niet voor allen, ook niet in het Vlaamse landschap. Sommige zelfverklaarde Midden-Oosten specialisten, of ze Brigitte heten of Willemjan, gaan gewoon door met de oude oorlogspropaganda van drie jaar geleden, zonder enige erkenning van de werkelijkheid en dan nog in naam van kerkelijke organisaties! Onbegrijpelijk en vooral onaanvaardbaar. Hou op met het van buiten af steunen van vreemde vechtende groepjes, er is al te veel gedood en verwoest. Julie zijn medeschuldig aan het verder uitmoorden van onschuldige burgers onder de schijnheilige dekmantel van “hulp” en “steun”. Schande over deze huichelarij en over allen die dit blijven steunen. Erken de echte vreugde van het volk nu het in grote eensgezindheid zijn soevereiniteit heeft verdedigd en zijn eigen toekomst heeft bepaald. Hou op met het brutaal opdringen van uw zogezegde democratie.

In deze vuile oorlog tegen Syrië kan iedereen solidair worden met de onschuldige slachtoffers door overal de moordenaars en hun leugens te ontmaskeren. Yes, You Can!

Open wonden.

De eerste christenen werden belasterd en vervolgd door hen “die zich joden noemen en het niet zijn; ze zijn een synagoge van de satan” (Apocalyps 2,9). Omdat een groot deel van het joodse volk Jezus, de ware Messias verwierp, hebben christenen het joodse volk en hun geloof verworpen. Tot in de helft van de 20^e eeuw hebben joden veel geleden onder de verwerping door christenen. Het dieptepunt werd de uitroeiing van miljoenen joden tijdens WO II. Dit was niet het werk van de christenen, die zelf met massa’s werden uitgeroeid, maar de eeuwenlange negatieve houding van christenen heeft ontegensprekelijk een invloed gehad. Anderzijds hebben ook vele christenen en kerkelijke gezagsdragers, waaronder paus Pius XII, zich op heldhaftige wijze ingezet voor de redding van joden. Inmiddels is er een wereldwijde oecumenische beweging ontstaan van christenen en Joden die Jezus erkennen (messiasbelijdende joden of messiaanse joden) die samen de weg gaan van gebed, boete en verzoening als voorbereiding op een mogelijk tweede concilie van Jeruzalem dat de “eenheid in verscheidenheid” van de Kerk kan herstellen. In Antiochië waren immers gelovigen uit de volkeren en uit het joodse volk nog in de ene Kerk van Christus verenigd.

De stichting van een staat voor het joodse volk in 1948 is een tweede open wonde geworden. In plaats van vreedzaam als Palestijnen en joden verder te leven in een land, volgens evenredigheid verdeeld, vormden zionisten een harde kern die, tegen alle afspraken in, heel het land voor zich en voor zich alleen wilden hebben. Over deze vreselijke “ethnische zuivering” van Palestina door zionisten hebben we vorige keer al geschreven aan de hand van de inmiddels bekende joodse historicus, Ilan Pappe, die samen met anderen, meent dat de tijd van waarheid en herstel is aangebroken. Helaas hebben zionisten toen de houding bepaald die nu nog steeds de officiele joodse politiek is. David Ben Gourion zorgde telkens voor een dubbele boodschap, onderling radicaal verschillend. Naar buiten uit werd een angstpsychose geschapen, de vrees voor een “tweede holocaust”. Dit moest hem toestaan om ondertussen het kleine landje uit te bouwen tot een krankzinnige militaire superstaat. Voor eigen volk werd duidelijk gemaakt dat zij iedere oorlog tegen gelijk wie konden winnen en dat was helaas ook ongeveer zo. Daarvoor werd de minste aanleiding misbruikt om een volgende “zuivering” of “vernietiging” te voltrekken en zich steeds meer land toe te eigenen. Zo werden menigten Palestijnen gedood, massa’s werden uit hun huizen gesleurd, van alle bezittingen beroofd en dan op de vlucht gejaagd. Dorpen werden ’s nacht overvallen, huizen werden opgeblazen terwijl de gezinnen er nog in lagen te slapen. Honderden dorpen werden met de grond gelijk gemaakt en daarna als joods dorp ingehuldigd. Tegelijk werden op Palestijnse grond joodse nederzettingen gebouwd. Hoe meer internationale veroordelingen er kwamen, hoe driester de zionisten te werk gingen. Een recent voorbeeld van internationale schendingen is de bouw van de “apartheidsmuur” flink in Palestijns gebied, waardoor het leven van nog eens zovele Palestijnen kon gebroken worden. Terecht heeft de voormalige minister president van Nederland, D. Van Agt het inmiddels tien jaar oud illegale betonnen monster van 8 meter aangeklaagd (in Trouw 8/7/2014). Hij benadrukt vooral het feit dat hierop internationaal nog steeds geen enkele sanctie is gevolgd. Ik zou zelf voorstellen dat men begint met de massavernietigingswapens van dit land onder internationaal toezicht op te ruimen (chemische, biologische en atoombommen), nu men met Syrië klaar is. De opruiming van de chemische wapens in Syrië heeft uiteindelijk alleen maar gediend om de leugen dat Syrië deze zou gebruikt hebben nog even recht te houden. Inmiddels zijn specialisten van deze opruimersclub zelf tot het besluit gekomen dat het rebellen zijn die chemische wapens blijven gebuiken. En na de opruiming van de joodse massavernietigingswapens moeten vervolgens alle internationale schendingen hersteld worden.

De huidige escalatie van moorden, bombardementen en vernietigingen zijn niets anders dan de voortzetting van de zionistische gruwelen van 1948. Het begon met de ontvoering van drie joodse jongeren. Er is geen enkel bewijs dat Hamas daarbij betrokken was. Over de ontvoering en de moord werden later enkele onbetrouwbare en oncontroleerbare gegevens verstrekt. Nu onthult de Duitse journalist Gerhard Wisnewski dat Tamir Pardo, de chef van de geheime dienst Mossad, de ontvoering van deze jongeren precies een week eerder heeft voorspeld (False Flag in Israël? Mossad-chef sagt Entfürungen der Jugendlichen voraus, 10 juli). Het hele verhaal van ontvoering en moord hangt met haken en ogen aan elkaar. Het komt op een voor de zionisten goed moment waarop ze nog eens hun tientallen moorden en verwoestingen in Palestijns gebied willen rechtvaardigen. En omdat ze Syrië tot heden nog niet konden breken beginnen ze alvast tegelijk in Irak te stoken. Met groot vertoon heeft B. Netanyahu de “onafhankelijke Kurdische staat” al toegejuicht. Heel het Midden Oosten moet in stukken gehakt worden, die dan beheerst kan worden door een “puur joodse staat” van de Nijl tot de Eufraat, zoals aan Abraham werd beloofd (Genesis 15, 19). Het verschil is dat God beloofde voor het volk en het land te zorgen, maar het joodse volk “heeft mijn stem niet gehoord, mijn volk gehoorzaamde niet. Daarom liet Ik hen los met hun hard gemoed, zij gingen hun eigen wegen” (psalm 81, 12 v).

Wij steunen volop het protest van MWS (mediawerkgroepsyrië) tegen de aanhoudende luchtaanvallen op onschuldige Palestijnse burgers en hun eigendommen. “Tel Aviv moet de conventies van Genève en de mensenrechten naleven. Het collectief straffen van Palestijnse burgers is een oorlogsmisdaad en barbaarse praktijk”. Israël moet zich terugtrekken uit de in 1967 bezette gebieden, ook uit Oost-Jeruzalem en de Syrische Golan (VN resoluties 242 en 338). Palestijnse vluchtelingen moeten kunnen terugkeren en gecompenseerd worden (VN resolutie 194). Israël moet zijn nederzettingenexpansie staken en de joodse colonies in bezet gebied ontruimen (VN resoluties 446 en 452). Als deze internationale verordeningen nu niet opgevolgd worden, wat voor zin hebben onze internationale instellingen dan nog?

Het groeiend aantal messiasbelijdende joden én joden die de zionistische gruwel van de huidige staat grondig afkeuren vormen een teken van hoop voor de toekomst. Zij zijn onze broeders en zusters bij uitstek. Wanneer het zionisme bijna zijn opperheerschappij heeft bereikt zal het hopelijk instorten zoals het marxistisch-leninistish, communistisch Oostblok op het hoogtepunt van zijn militaire macht is ingestort. Het joodse geloof, volk en land zijn oneindig meer waard dan een leven van wraak, illegale moord en verwoesting. Zij zijn geroepen om hun ontplooing te vinden in de erkenning van hun Messias, Zoon van God en Redder, tot heil van henzelf en van heel de wereld.

Onderlinge verzoening en humanitaire hulp

Iedere week is het nog hetzelfde lied in een andere toonaard. Volgens de verklaring van een mensenrechtenorganisatie in New York (30 juni) worden kinderen, vaak veel jonger dan 15 jaar, ingezet door alle rebellengroepen, van ISIS tot het vrije Syrische leger. Overigens, is er voor u een verschil wanneer uw familie uitgemoord wordt door de mannen van de islamitische staat of door zogenaamde “gematigde rebellen” of “vreedzame activisten”? Ondertussen worden vooral christenen, samen met soldaten en alawieten vermoord. En het waren juist de christenen die in grote mate de maatschappij in Syrië en Irak opbouwden. De Chaldeeuwse aartsbisschop van Kirkoek vreest nu het einde van de christenheid in Irak “zoals in Turkije, Saoedi-Arabië, Noord-Afrika en zelfs Libanon”

Op menselijk vlak blijven we ons inspannen voor twee bewegingen die beide door moeder Agnes-Mariam werden gesticht en waarvoor ze haar leven heeft ingezet. Enerzijds de nationale verzoening of mussalaha. Na de oorlog en ook nu reeds, zal de belangrijkste opdracht er in bestaan te streven naar een voor ieder rechtvaardig herstel. Tijdens WO II was er in mijn geboortedorp een kleine fabriek van een goed en sociaal bewogen man. Na de oorlog meenden sommigen, geheel ten onrechte, hem te moeten aanklagen als collaborateur en begonnen zijn huisraad buiten te sleuren en op straat te vernielen. Achteraf zei hij dat de verwoesting van zijn fabriek door de Duitsers hem niet zo zwaar viel als deze onterechte wraak van eigen volk. Dit moeten we voorkomen en nu de mussalaha in Syrië volop steunen. Dat is niet alleen de taak van christenen maar van alle mensen van goede wil.

Verder heeft moeder Agnes-Mariam vanuit dit klooster vooral voor de streek van Qalamoun en Damascus een Humanitairian Assistance Team opgericht, dat we al eerder beschreven als de groep van de “twaalf apostelen”. Zij reizen dagelijks in heel de streek rond om de meest behoeftigen, van welk geloof ook, te helpen. Onderweg zijn er verschillende kapotte gebouwen waar scherpschutters zich schuil houden om lukraak op voorbij rijdende auto’s te schieten. Het zijn vurige mannen die door de kracht van het gebed tot heden bescherm gebleven zijn.

Ziehier enkele ervaringen en getuigenisssen van hen. In Damascus zijn de rijken al lang vertrokken. De middenklasse en de armeren zijn gebleven, maar zijn nu allemaal echt armen geworden. Onze vrijwilligers vertelden dat ze in Damascus soms tot 70 “blinde bommen” per dag telden, door terroristen afgeschoten. Niemand wist of hij straks niet getroffen werd. Gelukkig is dit nu minder en heeft het leger meer greep. Omwille van deze bombardementen zochten sommigen asiel in België, Duitsland, Zwitserland of elders...Velen van hen willen echter vanaf de eerste dag dat ze in dat land zijn weer terug. Het doden, verwoesten en polunderen heeft uiteraard op heel de bevolking een sfeer gelegd van onveiligheid, die er vroeger totaal niet was. Ook mensen die vroeger in grote vrede samen leefden kunnen elkaar nu onwillekeurig beginnen te wantrouwen. Bovendien is het leven in Damascus heel duur geworden. Vele families hebben geliefden verloren die gedood of ontvoerd werden. Er zijn vele zieken en vele gehandicapten. Sommige mensen hebben tijdens de belegering door teroristen onkruid gegeten om in leven te blijven. De christenen zijn door de oorlog ofwel verbitterd ofwel nog vuriger geworden. Maloula, het unieke christelijke dorp met zijn rijke Aramese traditie en de taal van Christus is helemaal verwoest en verbrand. De inwoners zijn naar Damascus gevlucht waar de armen levenonderhoud vinden. Ook de zusters zijn weg. Het klooster van de heilige Sergius, een Romeins soldaat en martelaar werd in de 4^e eeuw opgetrokken op een voormalige tempel van Apollos. Ook het klooster van de heilige Thecla, leerlinge van Paulus, is geheel verwoest. De vernieling van Maloula is een dolksteek in het hart van de ganse christenheid. Geheel anders is het naburige Seydnaya, waar jongeren vanaf het begin de verdediging hebben georganiseerd en waar iedereen nu ingeschakel is om de dorpelingen in nood te helpen. Daar prijkt ook het grootste Christusbeeld ter wereld. Er is inmiddels wel officieel overleg om te zien hoe Maloula heropgebouwd kan worden.

Behalve de materiele armoede is er de geestelijke ontwrichting. De vaste waarden van eerbied voor alle menselijk leven, huwelijkstrouw, het gezin hebben veel ingeboet. Door de schrijnende armoede is er een grotere onveiligheid. Kwam je vroeger van Zaventem naar Damascus dan zag je meteen het verschil in familieleven. In Zaventem renden de mensen als mieren door elkaar. Velen waren met twee en af en toe zag je eens een gezin. In Damascus zag je vooral grote families die een gezinslid kwamen ophalen. Een jonge kerel duwde een oude vader of moeder in een rolstoel, jonge vrouwen droegen een baby op de arm, de mannen en kinderen, een gehandicapte... ze vormden allen één familie. Moordbrigades hebben vele gelukkige gezinnen in het hart getroffen. In de Arabische wereld werden miljoenen meisjes en vrouwen opgeroepen om hun “religieuze plicht” te komen vervullen en de rebellen in Syrië ter wille te zijn als beloning en aanmoediging voor hun gruweldaden. Hoeveel naamloze weeskinderen zullen er in Syrië achter blijven

We zullen ons moeten voorbereiden, niet alleen op een materiele heropbouw van het land maar nog meer op een geestelijke heropstanding. Om het te zeggen met de woorden van een van onze vrijwilligersgroep: Misschien zal voor ons de oorlog na de oorlog uitbreken!

P. Daniel

11-07-2014 om 19:42 geschreven door Gust Adriaensen

Oproep aan alle Belgische en Nederbelgische supporters van de Red Devils: laat ze wapperen, minstens tot na het Europees voetbalkampioenschap!

De Rode Duivels zijn al teruggekeerd uit Brazilië maar aan talloze huizen hangt nog de driekleur.  Laat ze hangen, laat ze wapperen!

Zij fleuren onze huizen en straten op.

Zij monteren de mensen op, ook al regent het oude wijven.

Zij houden de droom bij de supporters levend. De droom over Europese en mondiale kampioenstitels.

Zij doen de cafés steviger draaien, want duizenden zijn nog lang niet uitgepraat over de Red Devils.

Zij houden de fans in de juiste mood om naar het Europese kampioenschap toe te leven.

Laat ze wapperen! Leg ze niet in de mottenballen! Laat desnoods heilige boontjes langs je Lucifersdrietand naar de hemel groeien, maar laat hem stevig in je voortuintje geplant staan. Stook hem niet op, hij past perfect bij de vurige, permanente supporter!

Wil je je eigen stulpje, je geliefde straat nog kleurrijker maken? Hang oranje-blanje-bleu, nu zeker, zusterlijk-broederlijk, naast je geliefde zwart-geel-rood.

Ach, een heerlijk, zomers, hoopvol zicht!!

10-07-2014 om 13:36 geschreven door Gust Adriaensen

om in te schieten?

Karel Van Eetvelt, de baas van Unizo, is duidelijk de trappers kwijt.

Nog maar enkele dagen geleden pakte hij uit met een regelrechte chantage-enquête waarin gedreigd werd met een boycot en jobschrapping door werkgevers, wanneer ze niet de coalitie en het program kregen die zij eisen. Een schabouwelijke inmenging in het democratische proces van de regeringsvorming.

Nu laat Van Eetvelt zich negatief opmerken door de werkgevers op te roepen de vermoede nepsollicitanten te verklikken bij de bevoegde overheidsdiensten. Want, zo orakelt Van Eetvelt, op die manier kunnen we de sociale fraude bestrijden.

De Unizobaas zou toch eens meer moeten gaan nadenken vooraleer hij weer eens op tv zijn licht (?) wil laten schijnen over alles en nog wat.  Want of het licht van Karels frequente tv-optreden ook positief afstraalt op de middenstanders en hun imago bij de bevolking ten goede komt, is erg twijfelachtig.

Bovendien geeft hij met dergelijke ondoordachte initiatieven en mediaoptredens, prachtige assists aan de vakbonden om het Unizodoel te belagen. Zij zijn al scherp uit de hoek gekomen met het voorstel om ook de werkgevers te verklikken wanneer zij niet reageren op sollicitaties, of sollicitanten aan het lijntje houden, enz.

En wat zou Karel ervan denken wanneer de vakbonden een kliksysteem op poten zetten om de werknemers de mogelijkheid te geven allerlei vormen van geconstateerde of vermoede fiscale fraude bij hun werkgevers, kenbaar te maken aan de bevoegde instanties?

09-07-2014 om 10:47 geschreven door Gust Adriaensen

 “Mensen die een religie aanhangen, zijn iets vaker gelukkig en tevreden met het leven dan niet-kerkelijken.”

Dat is de conclusie van een onderzoek van Moniek Coumans voor het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In het artikel ‘Meer religieus, meer welzijn?’ onderzoekt Coumans de samenhang tussen religie en welzijn. Welzijn wordt uitgedrukt in geluk en tevredenheid. De onderzoeksvraag is of religieuze mensen daadwerkelijker gelukkiger en meer tevreden zijn met hun leven dan mensen die de kerk niet zien zitten.

08-07-2014 om 17:52 geschreven door Gust Adriaensen

Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.

Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.

Op http://orders.abdijpostel.be maar ook via de website van de abdij (www.abdijpostel.be) is de webwinkel te bereiken.

Alle producten staan vermeld, onderverdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).

Broeder Guy Van Leemput, de Postelse norbertijn die verantwoordelijkheid draagt voor de kruidentuin en het kruidenlabo, schreef ook twee boeiende, leerrijke en mooi geïllustreerde boeken over kruiden en hun heilzame werking. 'Het kruidenboek van broeder Guy' en 'Heilzame kruidenrecepten van broeder Guy' zijn te koop in het abdijkwinkeltje en in het VVV-kantoor Colibrant binnen de abdijmuren.

08-07-2014 om 09:47 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/16  

Vrijdag 4 juli 2014

Van het voetbalfestijn naar de Ramadan

Dank zij het deskundig gepruts van onze fraters achter aan onze oude tv konden we langs een buurland om, tijdens het weekend ‘s avonds enkele matchen van het WK voetbal volgen. Zelfs degenen die zich aan andere werkzaamheden wijden, draaiden hun stoel toch zo dat ze tegelijk de match op tv konden meevolgen. Bij deze een hartelijke felicitatie voor de Belgische ploeg! Het ging er af en toe echt spannend aan toe, totdat de electriciteit weer afgesloten werd en het gewone leven vanzelf in zijn plooi viel.

Twee weken geleden hebben we voor het eerst op zondag middag gezellig in de binnentuin een barbeque gehouden, zoals we voor de oorlog zo dikwijls deden. Nu had onze byzantijnse pastoor voor het vlees gezorgd. Deze zondag, in de late namiddag, kwamen moslims vragen of ze onze barbeque mochten gebruiken. Het is een simpel draagbaar ijzeren stel. Daarmee wisten we dat de ramadan echt begonnen is, waarbij moslims overdag niet eten maar ’s nachts hun schade inhalen.

Moslims vieren met de ramadan uiteindelijk de “nacht van de Al-Qadr”, de nacht van de “bestemming”, waarin alles is gegeven. De koran spreekt over de “gezegende nacht” waarin de engelen en de Geest van God neerdaalden. Het is de nacht boven alle nachten, de nacht van Gods barmhartigheid en van de vrede, waarin het Woord van God is neergedaald. Klinkt dit voor ons niet eerder als kerstmuziek? De mohammedaanse traditie verbindt deze nacht met het neerdalen van het boek van de koran op Mohammed, hoewel dit niet zo uitdrukkelijk wordt gezegd. Door de studies van de fraters rond de islam en de koran hebben we begrepen dat de ramadan inderdaad veel meer geïnspireerd is door ons Kerstfeest, dan we voorheen konden vermoeden. Mohammed heeft de Joden in zijn tijd verweten dat ze Jezus, hun Messias niet hebben erkend. Wat officieel over de ramadan in de koran wordt gezegd sluit in ieder geval sterk aan bij het christelijk geloof van Kerstmis en de geboorte van Jezus als Woord van God dat mens werd. (We hopen ooit deze eenvoudige maar rijke resultaten te kunnen publiceren: “Islam in the Christian Scripture” en “Les musulmans dans la lumière du Christ”)

Ondemocratisch?

Syrië werkt veder aan zijn moeizame en pijnlijke heropstanding. Het leger blijft rebellenhaarden uitschakelen, opruimen of verdrijven. Regelmatig blijven groepen rebellen zich overgeven. Wereldwijd tonen Syriërs hun solidariteit met leger, regering en president. De samenwerking met bevriende landen wordt dagelijks versterkt. Er wordt hard gewerkt aan het herstel van de verwoeste infrastructuur. Scholen, ziekenhuizen beginnen weer zo goed mogelijk te werken. De mussalaha blijft als verzoeningsbeweging groeien...

Het buitenland reageert dikwijls met de opmerking van een pedante schoolmeester: “Ja maar, Syrië is toch helemaal geen democratisch land!” Hierop wil ik duidelijk antwoorden. Syriër is geen ideale samenleving, er zijn nog heel wat gebreken en ondemocratische elementen. De wijze waarop nu aan deze samenleving wordt gewerkt is echter veel beter dan gelijk welke Europese democratie. Wanneer de Tjechen met 13% gestemd hebben bij de Europese verkiezingen, is het dan zo democratisch dat zij vanuit Europa nu een stel superbazen boven zich krijgen die uiteindelijk in hoofdzaak agenten van Amerika zijn? Democratie is, dacht ik, het bestuur van het volk, door het volk en voor het volk. UNO en EU kom eens naar Syrië en kijk hoe ze hier in uiterst moeilijke omstandigheden een harmonieuze samenleving voor iedereen trachten op te bouwen.

Krokodillentranen over de humanitaire situatie

Zowel de UNO als de EU maken zich zorgen over de catastrofale humanitaire situatie in Syrië. Zo willen ze ons althans doen geloven. Ze klagen dat er al minstens 160.000 doden zijn gevallen, dat er miljoenen vluchtelingen zijn in binnen- en buitenland, dat de mensenrechten van miljoenen grovelijk worden geschonden, dat het culturele en religieuze erfgoed wordt vernietigd. De UNO blijft aansturen op sancties en zo mogelijk een militair ingrijpen, tegen Syrië natuurlijk. Dit komt op het moment waarop ISIS en al-Nousra hun gruwelen fors aan het opvoeren zijn in Irak en Syrië. Dit UNO-ingrijpen zou natuurlijk niet bedoeld zijn voor het Noorden en het Noord-Oosten van Syrië, want daar leven de mensen al in het paradijs van de islamitische staat die vorige zondag werd afgekondigd onder het oppergezag van Abou Bakr al Baghdadi, die nu meneer Ibrahiem wordt, de kalief van Syrië, Irak en omstreken (nl. eerst de Arabische wereld en dan het hele westen). Neen, sancties zijn voorzien voor Syrië en tegelijk wordt een forse steun gegeven aan “de gematigde rebellen” om “de vrede te stabiliseren”. Bedoeld wordt dat heel Syrië in feite onder gezag van de terroristen moet komen.. Gelukkig heeft Gennady Gatilof, Russisch afgevaardigde van Buitenlandse zaken deze huichelarij ontmaskerd en laten weten dat Moscou geen enkele resolutie zal steunen met sancties of een buitenlands militair ingrijpen, dat de bevolking nog meer zal doen lijden. Hij vraagt de veroordeling van de echte schuldigen van dit humanitair drama.

De Europese Unie, die de vuile oorlog tegen de Syrische bevolking volop steunt en het slaafje van Amerika is, heeft samen met een vloedgolf van krokodillentranen al nieuwe sancties voorzien. Wil je eens horen wat de Chaldeeuwse patriarch van Babylon in Irak, Louis I Sako hierover denkt? “Het Westen is meer geïnteresseerd aan voetbal dan aan de situatie van de mensen in Irak en Syrië. De westerse politiek is alleen bekommerd om eigen economische belangen”. Exxon-Mobil gaat nu met miljarden investeren in de haven van Antwerpen. Wie is er nog in geïnteresseerd dat juist deze petrolreus de in Syrië gestolen olie verkoopt (zoals we vorige week schreven)?

Een pluim voor de IFJ

De Internationale Federatie voor Journalisten werd in 1928 gesticht en later meerdere malen heropgericht. Ze vertegenwoordigt nu een 600.000 journalisten uit 140 landen. Tijdens het voorbije weekend vergaderde ze te Brussel. Naar verluid werden o.m. twee beslissingen genomen. Vooreerst werden de Israëlische journalisten uit de Federatie geweerd wegens de blijvende onderdrukking van het Palestijnse volk en de blijvende onwettige bezetting van Arabisch land. Vervolgens werden de heren journalisten van de Syrische oppositie eensgezind geweigerd omdat ze in geen enkel opzicht het Syrische volk vertegenwoordigen. Proficiat. Dit is al een stap in de richting van een ethisch verantwoorde journalistiek.

Kruisbeelden in Padoua

Een Finse vrouw, met een Italiaan getrouwd, wil niet dat haar 2 kinderen in de school een kruisbeeld zien. Vanaf 2002 tot 2011 volgt hierop het ene proces na het andere. In 2009 wordt Italia veroordeeld door het Europese hof van Justitie en moet de kruisbeelden verwijderen. Een tegenbeweging wordt gemobiliseerd en in 2011 beslist het Europese hof voor de rechten van de mens dat de afzonderlijke landen een zekere vrijheid hebben omtrent het gebruik van hun eigen religieuze of filozofische symbolen. Massimi Bitonci, burgemeester van Padoua, Noord-Oost Italië, beslist dat er in alle scholen en openbare gebouwen een kruisbeeld moet prijken als uitdrukking van de christelijke cultuur, waarop onze beschaving gegrond is. Ironie van de geschiedenis. De secularisatiebeweging van de 20^e eeuw was het sterkst in Noord Italië! Voilà de max!

Zionisme is niet het authentiek joods geloof

Het zionisme (of sionisme, verwijzend naar Sion, Jeruzalem) is tegelijk een ideologie en een politieke stroming. Het woord komt van de Weense schrijver Nathan Birnbaum in 1890. Het is een seculier streven naar een zuivere joodse staat. Het wil niet de komst van de Messias afwachten maar een eigen aards messianisme uitbouwen. Theodor Herzl met zijn boek “Der Judenstaat” (1896) werd hiervan de vader en David Ben-Gurion de architect. Tienduizenden orthodoxe joden en honderden gezaghebbende rabbijnen hebben zich sindsdien uitgesproken tegen deze nieuwe zionistische opvatting van het jodendom. Ze verwerpen het als fundamenteel anti-joods, waardoor het authentieke, religieuze messianisme vervangen wordt door een aards, militair en onderdrukkend messianisme. Het zionisme is geenszins gelijk aan het authentieke joodse geloof, volk of land. Zie hoe joden zelf hierover denken (www.nkusa.org: Jews united against zionisme).

In voorbereiding op de onafhankelijkheid van Israël heeft David Ben-Gourion een uiterst efficiente zionistische structuur uitgewerkt, beginnend met het verzamelen van alle nodige informatie, o.a. in een dossier over de Palestijnse dorpen. Zionisten gingen systematisch de Palestijnse dorpen bezoeken en genoten van de Arabische gastvrijheid. Ondertussen noteerden zij de namen van de belangrijkste leiders, de rijkdommen en de zwakheden van het dorp. Deze dossiers werden later de handleiding om de Palestijnen uit te drijven of te vermoorden, hun dorpen in te nemen of te verwoesten. Tegelijk bouwden de zionisten een militaire supermacht uit (met massavernietigingswapens) waarmee ze de Palestijnen op elk moment naar believen konden verrassen, afschrikken, straffen, uitdrijven of gewoon uitmoorden. De tactiek van David Ben-Gurion werd steeds geweldadiger.

Wat wij deze dagen weer meemaken weerspiegelt helemaal de werkwijze van het zionisme. Drie joodse kinderen worden vermoord. Hiervoor zouden we mogen verwachten dat de moordenaars moeten opgespoord en gestraft worden. Voor zionisten is niet nodig. Het is voor hen een ideale gelegenheid om meteen massale vergeldingsacties uit te voeren waar, wanneer en hoe zij willen, zonder dat ze zelfs weten wie die kinderen vermoord heeft. Vandaar nu de massale bombardementen op Gaza en met grondtroepen. Onmidellijk heeft al de VN veiligheidsraad heftig deze inderdaad gruwelijke en onaanvaardbare 3 moorden veroordeeld. Van de gruwelijkste’ massaslachtingen echter die terroristen hier in Syrië gedurende drie jaar hebben uitgevoerd met internationale steun, is geen enkele duidelijke afkeuring van de VN veiligheidsraad gekomen. Nooit werden de terroristische aanslagen (ook met steun van zionisten) veroordeeld. Wie kan nu nog ontkennen dat de VN veiligheidsraad gepolitizeerd is?

Een ander wapen dat de de zionisten veelvuldig (mis)bruiken is de lobby van het “anti-semitisme”. In feite betekent antisemitisch het verwerpen of haten van het joodse geloof, volk of land, wat onaanvaardbaar is. Zionisten hebben echter in de openbare opinie ongemerkt daaraan een geheel andere betekenis kunnen gegeven, nl. het afwijzen van de zionistische politiek. Kritiek leveren op het feit dat de zionistische politiek al decennia lang internationale regels kan negeren en daarbij zelfs steeds verder gaan, wordt onmiddellijk aangeklaagd als antisemitisch. Zeggen dat niet alleen de chemische wapens in Syrië moeten opgeruimd worden maar ook de chemische én biologische én nucleaire wapens in ons buurland, dat wordt als antisemitisch bestempeld. Ondertussen wordt tegelijk verdoezeld dat het anti-christianisme in heel de wereld een veel groter onrecht is dan het huidige anti-semitisme. Daarom is het veel zinvoller het Italiaanse initiatief te steunen: “Ferma la Cristianofobia” tegen de wereldwijde christenvervolging.

De sleutel van verzoening en vrede

Van Nederlandse vrienden die goede kontakten onderhouden met enkele Syriërs kreeg ik het boek bezorgd: Illan PAPPE, De etnische zuivering van Palestina, Davidsfonds,Leuven, 2008.Illan PAPPE, professor politicologie aan de universiteit van Haifa is een van de voornaamste joodse vertegenwoordigers van de “Nieuwe Historici”. Samen met andere vakgenoten en een aantal “tegendraadse Joden”, wil hij de waarheid erkennen en onthullen van wat in de openbare opinie nog steeds wordt toegedekt en bestempeld als een gewone “onafhankelijkheidsoorlog” van 1948. In werkelijkheid waren het, zo toont hij aan, massaslachtingen (minstens 31), totale verwoestingen van dorpen en de uitdrijving van een niets vermoedende Palestijnse bevolking. Het was de etnische zuivering van Palestina.

En het zionisme gaat met zijn zuiveringen onverminderd voort in het ontwrichten van het Midden-Oosten en wel met dezelfde immorele methodes, zoals gebleken is in de oorlog tegen Syrië. Iedere gelegenheid wordt benut om te vergelden of te intimideren, te moorden of te vernietigen. Het probleem ligt helemaal niet bij het jodendom of het joodse volk maar bij het heersende “etnisch zionisme”. Illan Pappe schreef zijn gedetailleerde studie op het ogenblik dat de “apartheidsmuur” halverwege was opgetrokken en hij voorspelde dat Syrië en Irak de volgende slachtoffers zouden kunnen worden. Hoe hierbij dan nog sympatie kan gewekt worden voor de rebellen die in Syrië en Irak vechten is mij een raadsel, alsof de etnische zuiveringen hier niet mee tellen. Hij besluit wel met een hoopvolle gedachte dat “wij” de sleutel in handen hebben van de verzoening en de vrede. “Wij”, dat zijn de joden die het zionisme grondig beu zijn, die de werkelijkheid durven erkennen en ook bereid zijn tot eerherstel.

Zijn laatste hoofdstuk opent met volgend citaat van zijn collega, Arnon Soffer, hoogleraar geografie aan dezelfde universiteit van Haifa: “Als wij dus in leven willen blijven, moeten wij doden en doden en doden. De hele dag, elke dag...Als wij niet doden houden wij op te bestaan...” Ondertussen heeft het zionisme zich in de openbare opinie kunnen vestigen als een eerbiedwaardige beweging, terwijl iedereen die houdt van het joodse geloof, volk en land, maar deze immorele afwijking openlijk bekritiseerd, met succes kan worden aangeklaagd én veroordeeld als antisemitisch. Begrijpe wie het begrijpen kan.

Moge het joodse volk zijn echte waardigheid herontdekken en beleven.

Morgen, zaterdag 5 juli wordt een demonstratie gehouden tegen de huidige immorele joodse razzia’s in Palestina: DEN HAAG, verzamelen om 12.45 u. op het Plein.

06-07-2014 om 22:01 geschreven door Gust Adriaensen

Tijdens zijn bezoek aan de Italiaanse regio van Moltese, riep paus Franciscus de mensen op om God te volgen door het sjabloon te doorbreken dat opgelegd wordt door het huidige socio-economische systeem. En zo hun realiteit te veranderen in een meer humane en familiegerichte realiteit.

05-07-2014 om 14:01 geschreven door Gust Adriaensen

Is deze foto geen prachtige voorafbeelding van een Belgische droomtripartite?

Centraal onze onverzettelijke krijgsheer. Rechts onze gecultiveerde intellectueel. Links onze charmante homo.

Wees er maar zeker van: de wereld benijdt ze ons!

Samen met miljoenen Belgen support deze geïncarneerde Belgische droomtripartite vanavond vurig voor het glansrijke Belgische droomteam.

U toch ook! Nietwaar?

05-07-2014 om 11:32 geschreven door Gust Adriaensen

Franciscus:

'Dear young people, do not give up your dreams of a more just world!'

03-07-2014 om 20:39 geschreven door Gust Adriaensen

Rik Torfs mag dan wel rector van de Katholieke Universiteit van Leuven geworden zijn, maar die functie belet hem niet, net zoals in de hoogtijdagen van zijn tv-optredens, er lustig verder op los te kwetteren. Zij het dan via Twitter.

'Een tripartite betekent crisis', kwettert Rik.

Een duidelijke politieke mening en keuze. 'Misschien wat ongewoon maar een rector met een opinie, dat moet kunnen, vind ik. Wat ik zeg over politiek is mijn mening', verantwoordt Rik zichzelf in een interviewtje in De Standaard.

Dat moet inderdaad kunnen, Rik. Want stel je voor, een rector zonder opinie!

En dus weze Rik zijn gekwetter over alles en nog wat, ook in de toekomst gegund. Wat staat er ons de eerstvolgende weken nog te wachten. Een gunstige wind vanuit de weelderige rectorsvertrekken aan de Leuvense Oude Markt, deed Riks kwetterplanning bij mijn pc belanden. Een greep uit twitter@rectormagnificus

'Ik heb nu wel echt werk gevonden, maar ik speel nog eens graag een partijtje darts.'

'Een kamikazeregering betekent oorlog.'

'Niet te veel vrouwen in de hoogste bestuursorganen van de universiteiten, vind ik een goed idee.'

'Veel vrouwen op topposities aan de universiteiten, vind ik geen goed idee.'

'Genetisch gemanipuleerde patatten? Ik gruw ervan.'

'In hart en genen ben ik een middenstander. Een middenstandsregering zou dus niet slecht zijn.'

'Die troep onderzoekers die hun tijd verdoen met het genetisch manipuleren van groentes, zou ik voor niks op mijn poreiplanten loslaten. No way!'

'Het aantal bestuurders aan de universiteiten en hogescholen, kan zonder problemen herleid worden tot 10% van het huidige aantal.'

'Een aantal communisten nieuwe stijl in de regering zou toch niet slecht zijn.'

'Die researchers kopiëren en plakken tegen de sterren op!'

'Een homogene N-VA-regering met De Wever als enige minister, betekent verandering.'

'Franciscus mag de middenstanders toch niet te erg voor het hoofd stoten.'

'Enerzijds ben ik wel rector. Anderzijds speel ik graag nog eens de politieke en/of de mediavedette.'

Allemaal boeiende tweets die ongetwijfeld stof zullen doen opwaaien en de rector in Torfs helemaal op de achtergrond zullen dringen ten voordele van de kwetteraar in Rik.

En waarop wachten de Van Heckes, de Leemansen, de De Velteres, de Justaerten, de Léonards, enz., om hun voorkeur voor bepaalde coalities of de verwerping ervan, kenbaar te maken. Via Twitter natuurlijk. Sla aan het kwetteren! U hebt toch een opinie, niet? Kwetter Rik naar de kroon! 

03-07-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

CD&V leert klaarblijkelijk niet van zijn fouten.

Enkele jaren geleden sloot de partij een ondoordacht kartel  met N-VA. Daardoor hielp ze die nationalistische partij, toen een formatie van bijna niks,  uitgroeien tot de grootste partij in Vlaanderen, maar zelf gingen de christendemocraten bijna ten onder.

Nu is ze weer in hetzelfde bedje ziek. De rechtervleugel van CD&V kon maar amper wachten op de uitslag van de verkiezingen om zich onder leiding van Peeters en Beke, op Vlaams niveau vast te klinken aan N-VA. Toch wel merkwaardig omdat het grootste deel van de verkozenen voor het Vlaamse parlement behoort tot de linkervleugel van de partij, de zgn. ACW-stal (moet ik nu schrijven 'de beweging.net-stal'?)

Op het federale niveau timmeren de middenstandersboys Peeters en Beke nog altijd -of het nu om De Wever als informateur of om Michel gaat- ijverig mee voort, niet aan een centrumrechtse maar aan een rechtse regeringscoalitie. Journalist Sturtewagen van De Standaard noemde de regering die zowel De Wever als Michel op stapel proberen te zetten, het beste bewijs van de stelling dat de middenstand het land regeert. Waarom ze dan ook niet een 'middenstandsregering' noemen, voegde hij eraan toe.

Als CD&V bij de verkiezingen nog min of meer kon standhouden, dan heeft de partij dat vooral te danken aan de kiezers uit het ACW. Maar daaraan wordt ook nu weer door de CD&V-top voorbijgegaan.

Waarop wacht het ACW om glashelder naar buiten te treden? Wat de werknemers te wachten staat wanneer Unizo de regering en het regeringsprogram, die ze eist, niet krijgt, is duidelijk genoeg gebleken uit de chantage-enquête die Van Eetvelt organiseerde.

Niet langer zwijgen ACW! Plaats de partij waarvan jullie de ruggengraat vormen onverbiddelijk voor haar verantwoordelijkheid!

02-07-2014 om 09:40 geschreven door Gust Adriaensen

Wat een voetbalwereldkampioenschap kan aanrichten!

Een tragisch uit het leven gegrepen verhaal

---------------------------------------------------------------

Potrel had zich na het lezen van De Helaasheid der Dingen bekeerd tot het geheelonthouderdom. Wat meer is, hij had zich tot missie gesteld zijn geliefde dorp Reetveerdegem van de drank(duivel) af te helpen.

En niemand kon beweren dat hij helemaal geen succes had. Het aantal cafés was drastisch verminderd, zuipwedstrijden werden al lange tijd niet meer georganiseerd. En het voornaamste: Potrel had samen met zijn broers Zwaren en Witten, een AA-vereniging uit de grond gestampt, die een enorme aantrekkingskracht en bloei kende.

En nu was er dus dat vervloekte wereldkampioenschap. Uit alle huizen hing Jupilerreclame in de Belgische kleuren te wapperen. Het gemeentebestuur van Reetveerdegem had op het dorpsplein een groot tv-scherm opgesteld en voor, tijdens en na de matchen  verdwenen  er in de Reetveerdegemse kelen sloten Jupiler. Enkele cafés waren met steun van de brouwerij opnieuw geopend. Schoolkinderen volgden de lessen in Jupiler-T-shirts. En om toch maar sympathiek over te komen, hadden ook de juffen en meesters zich zo uitgedost. Zelfs de Reetveerdegemse baby's maakten in hun kinderwagens kraaiend reclame voor Jupiler.

Potrel was de wanhoop nabij. Kwam daarbij dat de geplande AA-vergadering toevallig samenviel met een match van de Belgen. Hij had er al voor op zijn donder gekregen van enkele trouwe leden. Maar verplaatsen kon ook niet meer en hij had zijn AA'ers gepaaid met de belofte een groot scherm in het lokaal te installeren. Het aangename aan het nuttige paren, weet je wel. En ze zouden er zijn, hadden ze beloofd.

En ze waren er. Maar Potrel kreeg een klop van de hamer, toen hij ze zag. Zijn trouwste AA'ers, uitgedost als karnavalszotten. Maar vooral, en pijnlijk, zeer pijnlijk vooral: gewurmd in spannende Jupiler-T-shirtjes. En wat nog het vreselijkste was: enkelen zeulden Jupilerkratten mee.

'Als de Belgen winnen, mag er toch wel een biertje af', zei de een. 'Ook toch wel als ze verliezen', repliceerde een grapjas. Maar Potrel besefte dat dit het einde betekende van zijn geliefde AA en ook van zijn edele missie in Reetveerdegem. Ten prooi aan uitzichtloze wanhoop, schreide hij: 'Begin maar te zuipen.'

Laat in de nacht werd hij door Witten en Zwaren  naar huis gedragen. Maar daar was hij zich niet van bewust. Ook niet van de nederlaag der Belgen.

01-07-2014 om 09:07 geschreven door Gust Adriaensen

Unizo, het vroegere NCMV (Nationaal Christelijk Middenstandsverbond), heeft het nodig gevonden vlug vlug een vragenspelletje te organiseren bij zijn leden. De vragen werden daarbij zo door de Unizotop geselecteerd dat de leden zich konden uitspreken voor of tegen bepaalde coalities.

De uitslag verwondert niet. De middenstanders worden al lang genoeg gebrainwasht door Van Eetvelt en co. in een bepaalde politieke richting.

Maar wat serieuze vragen oproept en strenge afkeuring verdient is dat de top van de organisatie dergelijke chantage-enquête op stapel zet.

Unizo spreekt zich nu duidelijk uit voor en tegen bepaalde politieke formaties. Zij bezondigt zich aan een extreme vorm van politieke chantage. Zij probeert een bepaalde coalitie af te dwingen door er dreigementen aan toe te voegen die ongehoord en crimineel zijn ten aanzien van vooral de werknemers.

Met dit ronduit domme initiatief schiet Unizo de eigen voeten aan flarden. Van Eetvelt beseft klaarblijkelijk niet dat hij in de toekomst door vriend en vijand daarop zal afgerekend worden.

Het verzet van Unizo tegen vakbondsacties zal ook alle geloofwaardigheid verliezen. Die zijn overigens altijd gematigder dan het dreigement dat nu op initiatief en onder impuls van de werkgeversorganisatie naar buiten wordt gebracht.

Wanneer de vakbonden  zo onverbloemd én met zulke extreme dreigementen een welbepaalde regeringscoalitie eisten en andere afwezen, zou het kot te klein zijn. Ook het mediakot. Nu brengen de gazetten deze chantage-enquête in grote opmaak. En zonder ook maar één woord van kritiek op deze rechtstreekse inmenging vol met dreigementen, in het democratische proces van de regeringsvorming.

30-06-2014 om 08:17 geschreven door Gust Adriaensen

Er was de voorbije dagen nogal wat te doen in de pers rond de uitval van Bruno Tobback tegen het politieke journaille en de vervroegde voorzittersverkiezingen van de Vlaamse socialisten. De Vadder rakelde een en ander nog eens op in De Zevende Dag en Knack-online gaf er ook aandacht aan. Klaarblijkelijk zijn de journalisten het niet gewoon dat ze eens op hun plaats gezet worden.

Ik kan alleen maar sympathie opbrengen voor Tobbacks kritiek op de media. Politici zouden zich vaker kwaad moeten maken op journalisten. En ook al degenen die beroepsmatig in contact moeten komen met journalisten. Ik vind het verfrissend en getuigend van moed dat journalisten op hun plaats worden gezet. Dat gebeurt veel te weinig en dus denken zeker de politieke journalisten dat ze onaantastbaar zijn en de wijsheid en waarheid in pacht hebben, dat ze een politicus kunnen maken of breken.

De meeste politici zijn als de dood om zich te verweren en dus laten ze toe dat journalisten met hen de vloer aanvegen. Althans met sommigen: de politiek zwaksten. Daaruit blijkt vaak de machtsbeluste, hypocriete houding van journalisten. Zij pakken vooral die politici aan die in de problemen geraken: een zwakke verkiezingsuitslag neerzetten, binnen de eigen partij kritiek oogsten, niet goed liggen bij de publieke opinie of hun lezerspubliek. Anderzijds worden politieke leiders die goed in de (hun) markt liggen, met fluwelen handschoenen aangepakt of in bescherming genomen. Soms wordt het stuitende vleierij en tendentieuze berichtgeving en commentaren, die nog weinig te maken hebben met objectiviteit en waarheidsgetrouwe benadering van feiten en personen.

Het is dan ook geen toeval dat die kranten en tijdschriften die zich bezondigen aan dergelijk beleid en het vanuit een bepaalde maatschappijvisie duidelijk gemunt hebben op bepaalde partijen en politici, op hun forum mensen aantrekken en ze ook een forum geven, die hun afkeer voor die politici en partijen ventileren in scheldtirades en verdachtmakingen.

Ook nu weer. Bruno Tobback zegt  wat ik ook al door politici van andere partijen heb horen vertellen, en dan geen reactie ofwel bewondering opriep bij forumdeelnemers: 'Ik ben niet getrouwd met mijn functie, ik ben getrouwd met mijn partij'. Tobback mag dat klaarblijkelijk niet zeggen volgens 'de echte Vlamingen'. De bagger die over hem wordt uitgestort op het 'forum' van Knack-online mist alle niveau. De gebruikte scheldwoorden liegen er niet om: 'ventje, zonder verstand, sossenbende, Babyback, zwak arrogant mannetje...'.

Fraai is het allemaal niet. Nog erger is dat degenen die op dergelijke manier reageren, zich erop voorstaan dat zij 'de echte Vlamingen' zijn.

29-06-2014 om 15:45 geschreven door Gust Adriaensen

Christine Van Broeckhoven:

'We moeten mensen dringend weer leren accepteren zoals ze zijn. Ik zeg dat ook aan familie van alzheimerpatiënten: neem die overal mee naartoe, wees daar niet verlegen over. Alzheimer is een zeer traag proces waarbij men in de eerste jaren nog een goede levenskwaliteit heeft. Mits aanvaarding van de samenleving. Nu denkt iedereen die de diagnose krijgt, dat hij meteen in de terminale fase belandt.'

29-06-2014 om 08:18 geschreven door Gust Adriaensen