|
(Ignaas Devisch in DS van 8 oktober: 'Het identiteitsdebat in een impasse')
Het is opvallend dat Ignaas Devisch, nochtans een sereen en genuanceerd denkende filosoof, met geen woord kikt over religie, en in het bijzonder voor deze streken, het katholieke christendom, als remedie voor en steun bij de vervreemding, ontworteling, onzekerheid, angst, die het Westen in hun greep hebben.
En als het gaat over identiteit, dan was er alleszins een door de overgrote meerderheid tot voor enkele decennia gedeelde identiteit: die van het religieuze en culturele christendom, wat nog altijd sterk doorwerkt. Het komt wel erg potsierlijk over dat de opiniemakers zeer vaak als negatief gepercipieerde fenomenen toeschrijven aan de nawerking van het katholicisme, maar de positieve waarden en realisaties van het christendom straal ontkennen of negeren.
Is ook filosoof Devisch niet in staat onbevangen te schrijven over de mogelijke positieve impact van religie, en in het bijzonder van het christendom? Mist hij de moed daartoe? Wordt ook hij bevangen door de pleinvrees der kanunniken?
09-10-2019 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
|
