Wat een intellectueel en rationeel heerlijke repliek van broeder Stockman op de 'klacht uit verbittering' van de heren Braeckman en Verhofstadt, kan je vandaag in De Standaard lezen.

Geen speld tussen te krijgen. En sereen. Hier is een man aan het woord die nuchter wijst op zijn rechten als 'gewone burger die niet aanvaardt dat door de obsessie van een advocaat zijn naam lasterlijk wordt besmeurd'.

Wat een tegenstelling tot het anti-katholieke sektarisme van de UGent-personeelsleden die zichzelf degraderen tot slippendragers van een mediageile advocaat en op die manier ook de intellectuele en wetenschappelijke naam van de UGent schade toebrengen.

08-09-2020 om 14:32 geschreven door Gust Adriaensen

René Stockman heeft advocaat Walter Van Steenbrugge gedagvaard voor laster in de nasleep van het euthanasieproces. In De Standaard van 5 september stellen stellen Johan Braeckman en Dirk Verhofstadt, professoren aan de UGent, zich daar vragen bij. Zij noemen het een krampachtige en vergezochte klacht uit verbittering

Maar het artikel van deze heren roept meteen ook heel wat vragen op.

 Kwam het oproepen door Van Steenbrugge van Stockman als getuige in het euthanasieproces, ook niet 'krampachtig en vergezocht' over?

En komt de sprong van Braeckman en Verhofstadt van dit concrete geval naar het katholicisme in België, ook niet erg geforceerd, vergezocht, krampachtig en bevooroordeeld over? Is dat wel een sprong die 'wijsgerig' te verantwoorden is? Is het niet eerder een uiting van anti-katholiek sektarisme?

06-09-2020 om 08:36 geschreven door Gust Adriaensen

Volgens een rapport van UNICEF groeit in ons land  nog altijd een op de vijf kinderen op in armoede en inzake sociaal beleid staan we pas op plaats 32. 

03-09-2020 om 09:25 geschreven door Gust Adriaensen

De paus roept op tot respect voor de natuurlijke hulpbronnen van onze planeet.

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/JGZqTFf_Vzo   

01-09-2020 om 21:43 geschreven door Gust Adriaensen

Enorme bosbranden in Rusland doen het poolijs sneller en sneller smelten.

Bijlagen:
https://youtu.be/9UG201paOo8   

Tot een heel end in de vorige eeuw kwam het vrij algemeen voor dat '(hoog)bejaarden hun kinderen tot last' waren. Dat behoorde al eeuwenlang tot onze cultuur en ethische opvattingen. Dat is nog altijd deel van heel wat culturen in de wereld.

Op vrij korte tijd is er een fundamentele omslag gekomen, veroorzaakt door verschuivingen in het mens- en maatschappijbeeld, door de sirenenzang van het materialistisch individualisme en/of de doctrinaire dwangbuizen daarvan. Het is een steeds maar door bejaarden herhaald cliché geworden dat zij 'hun kinderen niet tot last willen zijn'. Dat wordt dan in de markt gezet als een humane en moreel hoogstaande houding.

Het  artikel van Stuckens in De Standaard van 25 augustus, heeft de verdienste dat het doet nadenken over de 'geldigheid' van dat cliché en over de relationele ouder-kindgevolgen van ons maatschappelijk en cultureel waardesysteem.

De vroegere wederzijdse ouder-kindverplichtingen zijn getransformeerd tot eenrichtingsverkeer van ouder naar kind. Is dat per se beter?

26-08-2020 om 09:15 geschreven door Gust Adriaensen