De kern van een plaatselijke geloofsgemeenschap, van een parochie,  is het regelmatig samenkomen in de eucharistieviering en in andere liturgische vieringen (uitvaarten, gebedsdienten, enz.). 

Zonder die samenkomsten verbrokkelt de locale kerkgemeenschap en is de parochie ten dode opgeschreven. 

Iedere christen moet zich daarvan ten volle bewust zijn en met de mogelijkheden en talenten waarover ieder beschikt proberen het pratikeren te versterken en uit te bouwen. Zeker de professionele verantwoordelijken kunnen en moeten door hun overtuiging en aanwezigheid, de 'kudde' steunen en doen aangroeien.

01-09-2024 om 15:09 geschreven door Gust Adriaensen

Rome Reports over het bezoek van paus Franciscus aan België.

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://www.romereports.com/en/2024/08/23/pope-sells-out-stadium-in-belgium-in-just-90-minutes/   

Woensdag 28 augustus, is er om 11.30 uur een pontificale hoogmis in de abdijkerk van Postel, ter gelegenheid van het hoogfeest van de H. Augustinus, regelvader van de norbertijnen. Iedereen is van harte welkom! -------------------- Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden. Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.

26-08-2024 om 09:36 geschreven door Gust Adriaensen

Dominee Dineke van de Wetering na de kerkbrand in Epe:

'Een kerk is geen persoon, maar het is een dierbaar gebouw, waar mensenlevens mee verbonden zijn. Het is de plek waar ze getrouwd zijn, waar ze hun kinderen ten doop hielden enrouwden om geliefden. Een kerk is niet zomaar een gebouw'.

21-08-2024 om 14:04 geschreven door Gust Adriaensen

Op zondag 1 september is Danny Van Der Veken onze gids op een natuurhistorische wandeling in Turkeien.

We verkennen de bronnen van de Werbeekse Nete.

Samenkomst: Voetgangersbrug Brug I, Dessel, 9 uur.

De wandeling duurt ongeveer 3 uur.

Een organisatie van natuurvereninging Den Bunt in samenwerking met heemkring Zeven Neten.

18-08-2024 om 10:36 geschreven door Gust Adriaensen

Een boeiend experimentje. Vertel een vriend of kennis, die onkerkelijk is geworden, dat je graag en vaak liturgische vieringen bijwoont. De reacties zijn meestal verwondering, meewarigheid. Vraag naar de meerwaarde van wat hij/zij doet gedurende de vrijgekomen tijd. Verbijstering!

De vraag maakt de meesten inderdaad sprakeloos. Vaak komt men niet verder dan : 'eigenlijk niks' (wat natuurlijk ook zijn waarde kan hebben) of 'tv gekeken, maar het trok weer op niks'.

Een eucharistieviering biedt daarentegen verscheidene waardevolle ervaringen en niet enkel religieuze.

Er is de esthetische ervaring. Het kerkgebouw kan mooi zijn. Er is het orgelspel, de zang. De schoonheid van gewaden en rituele handelingen. Maar er is ook de verbondenheid, het samenzijn waarbij klassenverschil, functies en scholingsgraad worden overstegen, de vredeswens aan mekaa

Iedereen is er welkom, christen of niet. Voor christenen is de eucharistie natuurlijk van zeer grote waarde, ze voedt hun geloofsleven en engagement.

Maar ook voor niet-christenen kunnen teksten en homilies én het samen-zijn in een sacrale ruimte, verhelderend ,inspirerend en moedgevend zijn.

13-08-2024 om 16:13 geschreven door Gust Adriaensen

12-08-2024 om 14:33 geschreven door Gust Adriaensen

Wat is dat toch met al die Vlamingen die te onpas er zich op laten voorstaan dat ze 'niet meer gelovig' zijn?

Ook de buurtbewoner van de kerk van Heffen, die de snelle herstelling toejuichte, -de hoogtepunten van zijn leven vonden er plaats-, maar toch de aandrang voelde om te verklaren dat hij 'niet meer gelovig was'.

07-08-2024 om 09:49 geschreven door Gust Adriaensen

In De Tijd verscheen er enkele dagen geleden een interview met Bruno Vanobbergen (Katholiek Onderwijs), onder de titel: 'Ik heb het hiernamaals niet nodig om een goed mens te zijn'."

Rik Torfs reageert daarop als volgt ; 'Alsof het 'hiernamaals' niets met geloof te maken heeft, maar louter een hulpmiddel is voor minder goede mensen om alsnog een ethisch aanvaardbaar leven te leiden'.

 Eerst dient vermeld te worden dat de titel van het interview in De Tijd verschilt van het fragment in de interviewtekst. Die gaat als volgt: 'Denkt u dat er iets is na de dood?'  Vanobbergen:  'Dat weet ik niet,maar dat vind ik niet erg. Ik probeer in dit leven écht een goed mens te zijn, maar ik heb daar niet de belofte ve hiernamaals,een mogelijke beloning, voor nodig.'

Torfs merkt terecht op dat 'hiernamaals' niets met een beloning voor een 'ethisch goed' leven te maken heeft, maar met geloof. Dat de (toekomstige) topman van het Katholiek Onderwijs, het hiernamaals reduceert tot een soort van beloning, pleit niet voor zijn kennis en inzicht.

Of is er meer aan de hand? In een uitgebreid interview in DS van 22 mei, toen pas bekend was dat Vanobbergen de nieuwe baas werd, zwijgt hij als vermoord over wat een 'katholieke' school is of zou moeten zijn? Waarom? Onwennigheid? Schrik?

Waarom noemt de nieuwe topman Katholiek Onderwijs Vlaanderen zichzelf niet openlijk katholiek? Waarom zei hij in een presentatiefilmpje geen woord over de identiteit en de 'christelijke inspiratie' van het het Katholiek Onderwijs?

Wees uzelf Bruno! Of bent u geen katholiek?

06-08-2024 om 09:13 geschreven door Gust Adriaensen

Vaker en vaker lees je op rouwbrieven: 'Afscheid en (as)begraving op de begraafplaats in besloten kring'. Ook een groetmoment wordt niet meer voorzien.

Het is een tragische evolutie, die een uiting is van een verstikkend en steriel individualisme tot in de dood.

01-08-2024 om 19:55 geschreven door Gust Adriaensen

Johan Van der Vloet in Tertio:

'Het ontslag van bisschop Johan Bonny als aanspreekpunt seksueel misbruik in de Kerk komt niet onverwacht. Al bij onze tweespraak met minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) uitte hij zijn frustratie over de gang van zaken in de nasleep van de VRT-documentaire Godvergeten (Tertio 1266). Hij had het terecht moeilijk met de manier waarop de makers deden alsof hij en bij uitbreiding de Vlaamse Kerk nooit wat ondernomen zouden hebben tegen de misbruikers. Voeg daarbij de parlementaire commissies waarin hij voortdurend in de verdediging werd gedwongen en je hebt een slopende cocktail.'

31-07-2024 om 14:43 geschreven door Gust Adriaensen

Beperking duur werkloosheidsuitkeringen?

30-07-2024 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen

In een artikel over ‘armoede’ stelt amoede-expert Tim ‘S Jongers: ‘Het moet niet over armoede maar over ongelijkheid gaan’

 Rik Torfs reageert daarop in een X-bericht:

‘Een legitiem standpunt natuurlijk, maar niet het mijne.Laten we vooral ideologie niet met ‘wetenschap’ verwarren.

 Niet alleen voor een christen maar ook voor een academicus, een reactie die de wenkbrauwen doet fronsen.

 In de Bijbel, zowel in het O.T. als in het N.T. zijn er heel wat teksten te vinden  waarin ongelijkheid en armoede aan bod komen. Een kleine greep:

 Spreek, oordeel rechtvaardig, geef de armen en behoeftigen hun recht.(Spreuken )

Doe recht aan weerlozen en wezen, kom op voor verdrukten en zwakken.(Psalm)

Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’ (Lucas )

 En ook de sociale leer van de Kerk zoals uiteengezet in Rerum Novarum, Quadragesimo Anno, Mater et Magistra, Gaudium et Spes, Pacem in Terris, Populorium Progressio, Laudato Si, houdt een heel andere visie in dan wat uit Torfs' bericht afgeleid kan worden.

Wat maakt dit bericht duidelijk over de maatschappijvisie van Rik Torfs?

 Torfs verliest bewust uit het oog dat 'armoede' altijd met 'ongelijkheid' te maken heeft. Zijn laatste zinnetje is in deze context een onacademische, onwetenschappelijke poging om de 'wetenschap' als alibi te gebruiken en zo het debat over structurele armoedebestrijding te vermijden.

 Torfs huldigt een conservatieve visie op armoede én wetenschap. Wetenschap 'constateert', 'beschrijft' de armoede. Zoeken naar de structurele oorzaken van armoede, is volgens hem, (linkse) ideologie.

 Torfs is gekant tegen een structurele aanpak van de armoede.

29-07-2024 om 10:44 geschreven door Gust Adriaensen

Op zijn 62ste mag Kempenaar van geboorte, Peter De Roover, het rustiger aan gaan doen als voorzitter van het Federale Parlement. Daar was hij echt aan toe. Zijn getormenteerde kop met stoppelbaard en verfomfaaide haardos, sprak al lang boekdelen. Peter zal in die voorzitterszetel echt een rustige voorbeeld-Belg kunnen zijn!

Hoe ontroerend en veelbetekenend op onze Nationale Feestdag was de korte maar intense ontmoeting tussen de ouwe, vermoeide republikein De Roover en onze stralende koningin Mathilde, die,  ook dankzij haar Eifeltorenhakken, minzaam uitrees boven de nieuwbakken voorzitter van het Federale Parlement. België bloeit!

Ja, België floreert. Is er een treffender symboolte vinden van  Belgische eendracht en kracht, dan onze Statige Koningin in haar schitterende outfit, met Saturnus op haar aanminnig hoofd, oog in oog met de Eerste Burger van het Dierbaar Land der Belgen?

(Volgende keer wel je jasje dichtknopen Peter!)

23-07-2024 om 20:00 geschreven door Gust Adriaensen

Op zondag 28 juli heeft er weer een verkoop van dubbels uit de abdijbibliotheek van Postel plaats. Iedereen is welkom.

15-07-2024 om 09:11 geschreven door Gust Adriaensen

14-07-2024 om 14:49 geschreven door Gust Adriaensen

'Ik ben niet gehecht aan de ‘C’ in CD&V', aldus Gilles, een nieuw parlementslid dat in DS een portret van een halve pagina krijgt. Die wordt uitverkoren omdat hij op tv niet wist te vertellen wat 'Pinksteren' is en daarmee uitpakte. 'Onkennis' als reclamemiddel, jawadde!

 Zou Gilles worstelen met een hechtingsprobleem? Wie bij CD&V kan hem helpen? De voorzitter al zeker niet. Die zit met hetzelfde.

 Breaking news! Gilles is gespot in de kerk van Vosselaar, aan de zijde van zijn grootmoeder. Gilles had in DS tot zijn verdediging aangevoerd dat zijn vrome oma ook niet wist wat Pinksteren betekent. Maar het was wel ontroerend dat oma in de kerk haar kleinzoon het kruisteken leerde maken.

 Zal in deze mooie kerk, Gilles, daarin begeleid door zijn vrome oma, het licht en het vuur van Pinksteren ontvangen om zijn parlementair werk als een oprecht lid van CD&V , goed te doen? Of zal de H. Geest hem de burgemeestersstoel ontzeggen, wegens zijn spottende verloochening?

 Gilles heeft zich officieel bekeerd! Dat is het verheugende nieuws dat in Vosselaar als een lopend vuur (van de H. Geest) zich verspreidt. Na een noveen van de brave Vosselarenaren en aangespoord door zijn vrome oma, is Gilles catechese beginnen volgen en hij is geslaagd! Proficiat!

 Gilles, zielsgelukkig na zijn catechese-examen in de Onze-Lieve-Vrouwkerk  , stapte gezwind naar Het Park om een stevige pint te heffen op zijn succes én zijn bekering. Zowel de H. Geest als zijn vrome oma verdient heel veel dank.

  En nu geen stommiteiten meer jongen!

12-07-2024 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen

Vrijdag 12 juli 2024   1. Meditatie: Iets  veel beters  dan euthanasie Hoewel in de praktijk het verschil tussen euthanasie en palliatieve verzorging soms klein kan lijken, blijven ze beide totaal onverenigbaar. Euthanasie is een handeling van een arts die het leven van een patiënt op zijn verzoek opzettelijk beëindigt. Palliatieve verzorging daarentegen wil het leven van een patiënt eerbiedigen en dienen door de pijnen en andere lichamelijke, psychologische, en spirituele problemen zo goed mogelijk te behartigen en te verlichten. Er blijft een wezenlijk verschil tussen het actief doden van een zieke en hem helpen, zijn pijnen en angsten verlichten opdat hij op zijn wijze en zijn tijd zijn leven uit handen kan geven. Op gelijkaardige wijze zijn euthanasie en palliatieve sedatie met elkaar onverenigbaar. Sedatie vermindert de bewustzijnsgraad van de stervende zodat het gevoel van verstikking of angst verlicht wordt. Sedatie wordt voortdurend gerevalueerd en kan tijdelijk zijn, maar is op geen enkele wijze gericht op het versnellen van de dood. De enige bedoeling is het verminderen van de extreme pijnen of angsten. Het verschijnsel waarbij het angstzweet in een uiterst hevige doodsstrijd zich vermengt met bloed, schijnt in de geneeskunde  bekend te zijn onder de naam van “hematidrosis”. We menen dat Jezus dit heeft beleefd in de Hof van Olijven: “Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond vielen” (Lucas 22, 44). In de moderne geneeskunde kunnen deze extreme angsten en pijnen verminderd worden door palliatieve sedatie, waar op zich uiteraard niets tegen is. De getuigenissen van de deskundige zorgverleners die prof. Timothy Devos verzamelde (Euthanasie, een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners, Pelckmans, 2021) geven hun volle aandacht aan hetgeen de patiënt eigenlijk vraagt. Ze ontdekken dat een vraag om euthanasie vooral een noodkreet is, een kreet om hulp bij zijn verschillende  pijnen en angsten. Men kan nu 95 % van alle fysische pijn deskundig verlichten (a.w. blz. 21). Andere vormen schijnen echter een steeds grotere rol te spelen: zinloosheid van het leven, eenzaamheid, afhankelijkheid van anderen, angst voor het onbekende, angst om voor anderen een last te zijn... De patiënt wil vooral dat zijn vragen en angsten gehoord en begeleid worden. De genoemde dokters en verplegers antwoorden op de vraag naar euthanasie duidelijk dat zij dit niet doen, maar dat ze iets veel beters zullen geven en trachten zorg te dragen voor alle pijnen en noden. Wanneer de patiënt zich dan werkelijk begrepen en begeleid voelt, verdwijnt de vraag naar euthanasie meestal vanzelf. Ziehier een spectaculair voorbeeld. Een vrouw komt, gesteund door haar man euthanasie vragen. Ze is 50 jaar, neemt 32 pillen per dag, is overtuigd dat ze een last is voor haar  man en haar twee kinderen en blijft maar herhalen: “Ik wil sterven”. Bovendien heeft ze al viermaal een zelfmoordpoging gedaan. De laatste keer wierp ze zich met haar rolstoel van de trap. De man wil de eis voor euthanasie agressief en met kracht bijzetten. Er volgt een gesprek van vier uur met het echtpaar, dat  o.a.  verneemt dat ze hier geen euthanasie toepassen. Het echtpaar wil elders euthanasie vragen maar aarzelt. Er wordt  hen duidelijk gemaakt dat hier alles zal gedaan worden om fysische en psychische pijnen te verhelpen en dat al het mogelijke zal gedaan worden om hen bij te staan in al hun zorgen. Daarna, zo wordt hen gezegd, kunnen ze nog beslissen om eventueel elders euthanasie te vragen. Het echtpaar kalmeerde. De man zag hoe vredig zijn vrouw in bed rustte en hoeveel goed bepaalde massages haar deden. Ook de jongvolwassen kinderen kwamen op bezoek en waren tevreden met de berusting van hun ouders. “Uiteindelijk stierf deze vrouw vredig in de armen van haar man, terwijl ze luisterde naar de muziek die werd gespeeld tijdens hun huwelijk” (blz. 238v). Een week later komt de man terug met een doosje pralines om zijn dankbaarheid uit te drukken.... “En hij vroeg me of hij reeds een plaats in de  palliatieve zorgeenheid kon reserveren voor de dag dat zijn beurt zou komen!” (blz. 239). “Wat hier zo schrijnend is, is dat er 32 geneesmiddelen en 4 zelfmoordpogingen nodig waren om naar deze dame te luisteren en voor haar leven te zorgen zoals het zich aandient...” (ibidem). Tegenover de huidige bagatellisering van de euthanasie en een uit de hand gelopen euthanasiepraktijk dient onze samenleving in de eerste plaats te investeren “in goede zorg, in  nieuwe en toegankelijke behandelingen...” (blz. 101), een palliatieve zorg met alle mogelijkheden van de huidige geneeskunde. Er is verder in onze maatschappij een grondige verandering van mentaliteit nodig. “Wat we ook denken, we hebben allen een zaadje van eeuwigheid in ons” (blz. 84). Uiteindelijk dragen we allen in het diepst van ons wezen het verlangen naar volmaakt geluk mee, dat niet op aarde, maar alleen in God verwezenlijkt kan worden omdat Hij ons zo geschapen heeft. Of we dit geloven of niet, verandert aan deze werkelijkheid zelf niets. In het genoemde boek wordt gelukkig ook uitgebreid aandacht besteed aan de rijke ervaring van de Oostenrijkse psychiater Viktor Frankl (+ 1997), die de concentratiekampen overleefde en ontdekte dat ieder mensenleven altijd en overal onvoorwaardelijk zinvol is. Hij sloot zich graag aan bij Dostojevski, die slechts één ding vreesde, namelijk zijn “lijden niet waardig te zijn”  (blz. 74)! Frankl meent ook dat Amerika met zijn vrijheidsstandbeeld aan de oostkust dringend nood heeft aan een standbeeld van de morele verantwoordelijkheid aan de westkust

12-07-2024 om 08:37 geschreven door Gust Adriaensen