Johan Van der Vloet in Tertio:

'Het ontslag van bisschop Johan Bonny als aanspreekpunt seksueel misbruik in de Kerk komt niet onverwacht. Al bij onze tweespraak met minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) uitte hij zijn frustratie over de gang van zaken in de nasleep van de VRT-documentaire Godvergeten (Tertio 1266). Hij had het terecht moeilijk met de manier waarop de makers deden alsof hij en bij uitbreiding de Vlaamse Kerk nooit wat ondernomen zouden hebben tegen de misbruikers. Voeg daarbij de parlementaire commissies waarin hij voortdurend in de verdediging werd gedwongen en je hebt een slopende cocktail.'

31-07-2024 om 14:43 geschreven door Gust Adriaensen

Beperking duur werkloosheidsuitkeringen?

30-07-2024 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen

In een artikel over ‘armoede’ stelt amoede-expert Tim ‘S Jongers: ‘Het moet niet over armoede maar over ongelijkheid gaan’

 Rik Torfs reageert daarop in een X-bericht:

‘Een legitiem standpunt natuurlijk, maar niet het mijne.Laten we vooral ideologie niet met ‘wetenschap’ verwarren.

 Niet alleen voor een christen maar ook voor een academicus, een reactie die de wenkbrauwen doet fronsen.

 In de Bijbel, zowel in het O.T. als in het N.T. zijn er heel wat teksten te vinden  waarin ongelijkheid en armoede aan bod komen. Een kleine greep:

 Spreek, oordeel rechtvaardig, geef de armen en behoeftigen hun recht.(Spreuken )

Doe recht aan weerlozen en wezen, kom op voor verdrukten en zwakken.(Psalm)

Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’ (Lucas )

 En ook de sociale leer van de Kerk zoals uiteengezet in Rerum Novarum, Quadragesimo Anno, Mater et Magistra, Gaudium et Spes, Pacem in Terris, Populorium Progressio, Laudato Si, houdt een heel andere visie in dan wat uit Torfs' bericht afgeleid kan worden.

Wat maakt dit bericht duidelijk over de maatschappijvisie van Rik Torfs?

 Torfs verliest bewust uit het oog dat 'armoede' altijd met 'ongelijkheid' te maken heeft. Zijn laatste zinnetje is in deze context een onacademische, onwetenschappelijke poging om de 'wetenschap' als alibi te gebruiken en zo het debat over structurele armoedebestrijding te vermijden.

 Torfs huldigt een conservatieve visie op armoede én wetenschap. Wetenschap 'constateert', 'beschrijft' de armoede. Zoeken naar de structurele oorzaken van armoede, is volgens hem, (linkse) ideologie.

 Torfs is gekant tegen een structurele aanpak van de armoede.

29-07-2024 om 10:44 geschreven door Gust Adriaensen

Op zijn 62ste mag Kempenaar van geboorte, Peter De Roover, het rustiger aan gaan doen als voorzitter van het Federale Parlement. Daar was hij echt aan toe. Zijn getormenteerde kop met stoppelbaard en verfomfaaide haardos, sprak al lang boekdelen. Peter zal in die voorzitterszetel echt een rustige voorbeeld-Belg kunnen zijn!

Hoe ontroerend en veelbetekenend op onze Nationale Feestdag was de korte maar intense ontmoeting tussen de ouwe, vermoeide republikein De Roover en onze stralende koningin Mathilde, die,  ook dankzij haar Eifeltorenhakken, minzaam uitrees boven de nieuwbakken voorzitter van het Federale Parlement. België bloeit!

Ja, België floreert. Is er een treffender symboolte vinden van  Belgische eendracht en kracht, dan onze Statige Koningin in haar schitterende outfit, met Saturnus op haar aanminnig hoofd, oog in oog met de Eerste Burger van het Dierbaar Land der Belgen?

(Volgende keer wel je jasje dichtknopen Peter!)

23-07-2024 om 20:00 geschreven door Gust Adriaensen

Op zondag 28 juli heeft er weer een verkoop van dubbels uit de abdijbibliotheek van Postel plaats. Iedereen is welkom.

15-07-2024 om 09:11 geschreven door Gust Adriaensen

14-07-2024 om 14:49 geschreven door Gust Adriaensen

'Ik ben niet gehecht aan de ‘C’ in CD&V', aldus Gilles, een nieuw parlementslid dat in DS een portret van een halve pagina krijgt. Die wordt uitverkoren omdat hij op tv niet wist te vertellen wat 'Pinksteren' is en daarmee uitpakte. 'Onkennis' als reclamemiddel, jawadde!

 Zou Gilles worstelen met een hechtingsprobleem? Wie bij CD&V kan hem helpen? De voorzitter al zeker niet. Die zit met hetzelfde.

 Breaking news! Gilles is gespot in de kerk van Vosselaar, aan de zijde van zijn grootmoeder. Gilles had in DS tot zijn verdediging aangevoerd dat zijn vrome oma ook niet wist wat Pinksteren betekent. Maar het was wel ontroerend dat oma in de kerk haar kleinzoon het kruisteken leerde maken.

 Zal in deze mooie kerk, Gilles, daarin begeleid door zijn vrome oma, het licht en het vuur van Pinksteren ontvangen om zijn parlementair werk als een oprecht lid van CD&V , goed te doen? Of zal de H. Geest hem de burgemeestersstoel ontzeggen, wegens zijn spottende verloochening?

 Gilles heeft zich officieel bekeerd! Dat is het verheugende nieuws dat in Vosselaar als een lopend vuur (van de H. Geest) zich verspreidt. Na een noveen van de brave Vosselarenaren en aangespoord door zijn vrome oma, is Gilles catechese beginnen volgen en hij is geslaagd! Proficiat!

 Gilles, zielsgelukkig na zijn catechese-examen in de Onze-Lieve-Vrouwkerk  , stapte gezwind naar Het Park om een stevige pint te heffen op zijn succes én zijn bekering. Zowel de H. Geest als zijn vrome oma verdient heel veel dank.

  En nu geen stommiteiten meer jongen!

12-07-2024 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen

Vrijdag 12 juli 2024   1. Meditatie: Iets  veel beters  dan euthanasie Hoewel in de praktijk het verschil tussen euthanasie en palliatieve verzorging soms klein kan lijken, blijven ze beide totaal onverenigbaar. Euthanasie is een handeling van een arts die het leven van een patiënt op zijn verzoek opzettelijk beëindigt. Palliatieve verzorging daarentegen wil het leven van een patiënt eerbiedigen en dienen door de pijnen en andere lichamelijke, psychologische, en spirituele problemen zo goed mogelijk te behartigen en te verlichten. Er blijft een wezenlijk verschil tussen het actief doden van een zieke en hem helpen, zijn pijnen en angsten verlichten opdat hij op zijn wijze en zijn tijd zijn leven uit handen kan geven. Op gelijkaardige wijze zijn euthanasie en palliatieve sedatie met elkaar onverenigbaar. Sedatie vermindert de bewustzijnsgraad van de stervende zodat het gevoel van verstikking of angst verlicht wordt. Sedatie wordt voortdurend gerevalueerd en kan tijdelijk zijn, maar is op geen enkele wijze gericht op het versnellen van de dood. De enige bedoeling is het verminderen van de extreme pijnen of angsten. Het verschijnsel waarbij het angstzweet in een uiterst hevige doodsstrijd zich vermengt met bloed, schijnt in de geneeskunde  bekend te zijn onder de naam van “hematidrosis”. We menen dat Jezus dit heeft beleefd in de Hof van Olijven: “Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond vielen” (Lucas 22, 44). In de moderne geneeskunde kunnen deze extreme angsten en pijnen verminderd worden door palliatieve sedatie, waar op zich uiteraard niets tegen is. De getuigenissen van de deskundige zorgverleners die prof. Timothy Devos verzamelde (Euthanasie, een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners, Pelckmans, 2021) geven hun volle aandacht aan hetgeen de patiënt eigenlijk vraagt. Ze ontdekken dat een vraag om euthanasie vooral een noodkreet is, een kreet om hulp bij zijn verschillende  pijnen en angsten. Men kan nu 95 % van alle fysische pijn deskundig verlichten (a.w. blz. 21). Andere vormen schijnen echter een steeds grotere rol te spelen: zinloosheid van het leven, eenzaamheid, afhankelijkheid van anderen, angst voor het onbekende, angst om voor anderen een last te zijn... De patiënt wil vooral dat zijn vragen en angsten gehoord en begeleid worden. De genoemde dokters en verplegers antwoorden op de vraag naar euthanasie duidelijk dat zij dit niet doen, maar dat ze iets veel beters zullen geven en trachten zorg te dragen voor alle pijnen en noden. Wanneer de patiënt zich dan werkelijk begrepen en begeleid voelt, verdwijnt de vraag naar euthanasie meestal vanzelf. Ziehier een spectaculair voorbeeld. Een vrouw komt, gesteund door haar man euthanasie vragen. Ze is 50 jaar, neemt 32 pillen per dag, is overtuigd dat ze een last is voor haar  man en haar twee kinderen en blijft maar herhalen: “Ik wil sterven”. Bovendien heeft ze al viermaal een zelfmoordpoging gedaan. De laatste keer wierp ze zich met haar rolstoel van de trap. De man wil de eis voor euthanasie agressief en met kracht bijzetten. Er volgt een gesprek van vier uur met het echtpaar, dat  o.a.  verneemt dat ze hier geen euthanasie toepassen. Het echtpaar wil elders euthanasie vragen maar aarzelt. Er wordt  hen duidelijk gemaakt dat hier alles zal gedaan worden om fysische en psychische pijnen te verhelpen en dat al het mogelijke zal gedaan worden om hen bij te staan in al hun zorgen. Daarna, zo wordt hen gezegd, kunnen ze nog beslissen om eventueel elders euthanasie te vragen. Het echtpaar kalmeerde. De man zag hoe vredig zijn vrouw in bed rustte en hoeveel goed bepaalde massages haar deden. Ook de jongvolwassen kinderen kwamen op bezoek en waren tevreden met de berusting van hun ouders. “Uiteindelijk stierf deze vrouw vredig in de armen van haar man, terwijl ze luisterde naar de muziek die werd gespeeld tijdens hun huwelijk” (blz. 238v). Een week later komt de man terug met een doosje pralines om zijn dankbaarheid uit te drukken.... “En hij vroeg me of hij reeds een plaats in de  palliatieve zorgeenheid kon reserveren voor de dag dat zijn beurt zou komen!” (blz. 239). “Wat hier zo schrijnend is, is dat er 32 geneesmiddelen en 4 zelfmoordpogingen nodig waren om naar deze dame te luisteren en voor haar leven te zorgen zoals het zich aandient...” (ibidem). Tegenover de huidige bagatellisering van de euthanasie en een uit de hand gelopen euthanasiepraktijk dient onze samenleving in de eerste plaats te investeren “in goede zorg, in  nieuwe en toegankelijke behandelingen...” (blz. 101), een palliatieve zorg met alle mogelijkheden van de huidige geneeskunde. Er is verder in onze maatschappij een grondige verandering van mentaliteit nodig. “Wat we ook denken, we hebben allen een zaadje van eeuwigheid in ons” (blz. 84). Uiteindelijk dragen we allen in het diepst van ons wezen het verlangen naar volmaakt geluk mee, dat niet op aarde, maar alleen in God verwezenlijkt kan worden omdat Hij ons zo geschapen heeft. Of we dit geloven of niet, verandert aan deze werkelijkheid zelf niets. In het genoemde boek wordt gelukkig ook uitgebreid aandacht besteed aan de rijke ervaring van de Oostenrijkse psychiater Viktor Frankl (+ 1997), die de concentratiekampen overleefde en ontdekte dat ieder mensenleven altijd en overal onvoorwaardelijk zinvol is. Hij sloot zich graag aan bij Dostojevski, die slechts één ding vreesde, namelijk zijn “lijden niet waardig te zijn”  (blz. 74)! Frankl meent ook dat Amerika met zijn vrijheidsstandbeeld aan de oostkust dringend nood heeft aan een standbeeld van de morele verantwoordelijkheid aan de westkust

12-07-2024 om 08:37 geschreven door Gust Adriaensen

Beste vrienden, kennissen, familie, Ik nodig jullie heel erg graag uit op de theatervoorstelling die ik deze zomer zal spelen over mijn tocht! Eva van de Velde (toen 23) stapte in de zomer van 2019 van het Vlaamse Retie naar Santiago de Compostela. 2600 kilometers, 110 dagen. Een vertelling over ontmoeting en vertrouwen, die u met een grote glimlach naar huis doet gaan. Wanneer?   Zondag 21 juli 2024 om 14u Zondag 4 augustus 2024 om 16u   Waar? Klub Kamino, de enige echte pop-up strandkerk in Antwerpen!  Victor Jacobslei, 2600 Antwerpen Op wandelafstand van station Antwerpen-Berchem PELGRIM speelt twee keer op deze locatie, maar er zijn ook nog een hoop andere toffe dingen te doen. Het volledige programma van Klub Kamino vind je hier.  Praktisch   De voorstelling duurt ongeveer 2 uur, pauze inbegrepen. Vooraf en nadien kan je er ook iets drinken in de strandbar. De voorstelling is gratis. Er zal een mandje staan voor een vrije bijdrage voor de locatie en de techniek.   Reserveren Reserveren is niet noodzakelijk, maar als je zeker wil zijn van je plekje, schrijf je best wel in. Inschrijven voor alle activiteiten in Klub Kamino doe je via deze link. Daar kan je je dus verzekeren van een plaatsje voor mijn voorstelling (naar onder scrollen en het vakje "PELGRIM" aanvinken op de door jou gewenste datum) maar ook voor de andere activiteiten van Klub Kamino. Wil je voor de voorstelling bv. nog een tekenworkshop of een yogales volgen, of er gaan coworken? Kan allemaal!  Meer lezen?   Op mijn blog hou ik alle noodzakelijke info bij. Op Instagram en Facebook geef ik inkijkjes in het voorbereidingsproces. In het Instagram highlight PELGRIM vind je alle informatie ook terug. Maandag belt er zelfs een journalist, dus binnenkort staat PELRIM ook in Het Laatste Nieuws  Ook op de pagina’s van Kamino, de organisatie die mij uitnodigde, vind je updates over de voorstelling en over hun andere activiteiten. Kan je er niet bij zijn?   Geen enkel probleem! Als je interesse zou hebben; voor het najaar en 2025 kreeg ik ook al enkele aanvragen om PELGRIM te komen spelen (o.a. in Limburg, Aalst en Retie). Als je graag op de hoogte blijft van die data, mag je me dat per reply laten weten. Liefs,  Eva

10-07-2024 om 08:19 geschreven door Gust Adriaensen

'Gratis warme maaltijden op school zijn een breekpunt voor Vooruit." Er is al veel geprobeerd om de kwaliteit van ons onderwijs in stand te houden of te verbeteren. Vaak vergeefs. Terwijl de oplossing eenvoudig is: meer investeren in keukens, refters en voedsel', schrijft Rik Torfs op Twitter.

 Dat bericht inspireerde me tot het volgende, uit het leven gegrepen verhaaltje:

Lang geleden werd in het provinciestadje Turnhout, in het moederhuis aldaar, een kindje geboren, van wie de brave ouders in Heist-op-den-Berg, in een armtierig maar proper huizeken woonden. Zij moesten keihard werken voor een karig loon en hadden amper brood op de plank voor hun kroost

Het kindje, met de mooie naam Rikske , groeide op tot een eerder spichtig bazeken, want ouderlijke liefde en gezonde Kempense lucht zijn niet voldoende voor een gezonde fysieke ontwikkeling. Vaak moest het ventje, tot verdriet van  zijn liefhebbende ouders, met een lege brooddoos naar school.

Uit de eerste schoolresultaten bleek Rikske een exceptioneel slim kind te zijn. Maar al vlug begon de gebrekkige en ongezonde voeding, een negatieve invloed uit te oefenen op de intellectuele ontwikkeling van het bijna geniale kind. Een supertalent dreigde verloren te gaan. Heist dreigde een toekomstig genie kwijt te spelen.

Gelukkig kwamen de dorpse trots en solidariteit juist op tijd op gang. Pastoor en Burgemeester lanceerden een actie om Rikske en enkele andere hulpbehoevende kinderen van  een volle brooddoos te voorzien. En het wonder geschiedde.

Rikske werd steviger en zijn studie-ijver ging er met sprongen op vooruit. De gratis volle brooddoos had effect. Hij stoomde door naar het Middelbaar in Heist, daarna deed hij nog beter in Lier. En daarna, jaja, zelfs Leuven.

Hij werd een der grootste geleerden van zijn tijd!

04-07-2024 om 15:35 geschreven door Gust Adriaensen

Op zondagen 21 en 28 juli heeft er weer een verkoop van dubbels uit de abdijbibliotheek van Postel plaats. Iedereen is welkom. Bijlagen: Affiche Boekenverkoop.jpg (405.6 KB)

03-07-2024 om 21:16 geschreven door Gust Adriaensen

Op Twitter schrijft Rik Torfs: 'De meeste dorpelingen, uiteraard niet allemaal, zijn blij in een dorp te wonen. Ze hebben geen zin in de voor onze tijd zo typische slachtofferrol te kruipen en hebben geen medelijden nodig'.

Torfs verwart 'slachtofferrol' en 'medelijden' met door de overheid en de mercantiele privésector opgelegde en geforceerde afhankelijkheid en onvrijheid.

De blijheid om in een dorp te wonen, wordt permanent aangetast door de complexe technologie en het 'ontmensen' van diensten.

01-07-2024 om 09:12 geschreven door Gust Adriaensen

Raadpleeg geregeld http://Pausbezoek.be. Deze website  bundelt alle informatie over het pausbezoek

28-06-2024 om 20:15 geschreven door Gust Adriaensen

Vrijdag 28 juni 2024    Meditatie : “Euthanasie” als opium voor het volk (I)   We laten onze campagne voor een meer vurige evangelisatie even rusten om een actuele nood onder de aandacht te brengen: de huidige euthanasiepraktijk, die niets minder is dan opium voor het volk. In de openbare opinie wordt het actief doden van iemand op zijn/haar verzoek, steeds meer als verantwoord beschouwd. De misleidende gedachte dat euthanasie een waardig sterven is, wordt steeds meer opgedrongen. Ook in gewoon christelijke gezinnen wordt het soms als normaal gezien dat men zijn ouders heeft laten “euthanaseren” en men prijst de “geneesheer” die zich als “doden-heer” ontpopte, hoewel hij eigenlijk een deserteur is. Vrienden vertelden mij met hoeveel liefde zij hun vader of moeder hebben verzorgd, die dan door euthanasie het leven verliet. Ik wil hen niet kwetsen en zeker niet hun liefdevolle zorg in twijfel trekken. Toch blijf ik zeggen: zij weten niet wat ze hun ouders ontnomen hebben. We zijn in staat om onze geliefden iets veel mooiers en waardevollers te gunnen in deze laatste beslissende fase. Meewerken aan euthanasie is eigenlijk zeggen: “inderdaad, uw leven is niets meer waard, kom we maken er vlug een eind aan”. Deze veroordeling verdienen onze geliefden niet. Hebben wij geen betere middelen dan het dodelijke spuitje? Trouwens, wanneer er iemand is die hen echt nabij wil zijn in alle zorgen, pijnen en angsten om deze te verlichten, zal de  vraag naar euthanasie van zelf verdwijnen. Ze zijn dan in staat op hun tijd en wijze hun leven terug te geven aan Hem die het geschonken heeft. Het menselijk leven is op geen enkel ogenblik en in geen enkele omstandigheid zinloos of waardeloos, zoals ook de menselijke waardigheid door ziekte noch lijden aangetast of verminderd kunnen worden. Deze kostbare boodschap kunnen we altijd aan onze geliefden geven in plaats van hen in onze wegwerpcultuur als een nutteloos geworden voorwerp te elimineren. Dat vraagt inderdaad een ernstige inspanning van onszelf. We moeten bereid zijn alle zorgen - en niet alleen het lichamelijk lijden - van een stervende ter harte te nemen. Er kunnen zovele andere pijnen en angsten zijn waarin we hen echt nabij willen blijven tot het einde. Het leven dreigt in onze westerse, hedonistische, materialistische wegwerpcultuur steeds meer als iets banaals beschouwd te worden. Laten we nederig erkennen dat het leven, de geboorte en de dood een huiveringwekkend mysterie blijven. Geboren worden is een passief werkwoord. Niemand heeft ooit ook maar de minste inspraak gehad in het allerbelangrijkste, namelijk het ogenblik en de wijze van zijn ontstaan, alsook in de fysische of geestelijke aard van zijn eigen leven. Alles werd ons gegeven opdat we het dankbaar zouden aanvaarden en daarmee ons eigen en uniek leven zouden uitbouwen. Sterven daarentegen is een actief werkwoord, dat we bewust kunnen trachten te beleven. Het christelijk geloof verschaft ons de grootste dynamiek in zijn visie van het leven, lijden en sterven met Christus om met Hem te verrijzen. Het is best mogelijk dat deze dynamiek bij vele gelovigen nooit doorgedrongen is. Ze was ooit in de westerse christelijke beschaving “gewoon”. Wat men gewoon wordt, begint na een tijd te vervelen en men wil iets anders. Welnu, in de mystiek-religieuze poëzie van de Indisch-Bengaalse dichter-filosoof, de “Bengaalse nachtegaal”, Rabindranath Tagore (+ 1941), vindt je vanuit zijn hindoe-geloof een schitterende bevestiging van het christelijk geloof. Hij heeft eindeloos het mysterie van geboorte en dood bezongen als de oevers van dezelfde stroom van het leven, dat uitmondt in de eeuwigheid. Wie zijn kleine verzameling leest, vindt de meest sprankelende poëzie: TAGORE, Zwervende vogels, Wereldbibliotheek Astardal, z.j. “De stempel van de dood geeft waarde aan de munt van het leven…” (blz. 32). “De fontein van de dood doet het stille levenswater opspringen” (blz. 60). “Dit leven is het oversteken van een zee… In de dood bereiken wij de kust…”(blz. 64). “De dood behoort bij het leven evenals de geboorte. Het lopen is in het optillen van de voet evenals in het neerzetten” (blz.  70). “Wanneer al de snaren van mijn  leven gestemd zullen zijn, mijn Meester, dan zal bij elke van Uw aanrakingen, de muziek der liefde  weerklinken” ( blz. 81); “Laat dit mijn laatste woord zijn, dat ik geloof in Uw liefde” (blz. 83).

Of lees zijn Wij-zangen (Gitanjali), Ankhj-Hermes bv-Devengter, 1973, 7e druk vertaling Frederik van Eeden. “In ene groet aan U, mijn God, mogen al mijn zinnen zich spreiden… Als een vlucht heemzuchtige kraanvogels, die nacht en dag doorvliegen tot hun nest in de bergen, zo moge heel mijn leven afreizen naar zijn eeuwig thuis, in ene groet aan U” (blz. 68). Deze dankbaarheid en eerbied voor het leven, dat ons ver overstijgt, dreigen door onze kunstmatige, technische, materialistische maatschappij vernietigd te worden. Daardoor kon de huidige mensonwaardige euthanasiepraktijk met haar morele ontwrichting zo diep doordringen. Euthanasie hoort niet thuis in een menselijke beschaving (wordt vervolgd). Ziehier de schitterende getuigenissen in deze zin  van moderne deskundige zorgverleners: Timothy DEVOS e.a., Euthanasie, l’envers du décor. Réflexions et expériences de soignants, Préfaces de Jacques Ricot et de Herman De Dijn, Editions Mols, juni 2019 (met  een klein lexicon). Timothy DEVOS (red.), Euthanasie een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners. Voorwoord Herman De Dijn, Pelckmans, 2021 (met klein lexicon met uitleg over de betekenis van de verschillende  termen).

Klik hier om de rest van de wekelijkse brief te lezen!

28-06-2024 om 07:50 geschreven door Gust Adriaensen

Het logo van het pausbezoek aan België illustreert een Kerk die onderweg is ©Pausbezoek.be

27-06-2024 om 14:24 geschreven door Gust Adriaensen

'Ik ben een grote voorstander van een nominalistische, volledig vrije genderkeuze die uiteraard niet eenmalig hoeft te blijven. Er is immers al zoveel onvrijheid in onze samenleving', schrijft Rik Torfs op Twitter. En in Doorbraak wijdt hij daaraan een column.