Wim Simons, psychiater en psychiatrisch therapeut, constateert in een opiniestuk in DS van 5 december, het 'eroderen van ons collectief inlevingsvermogen', een 'verschuiving naar het rationeel ontpersoonlijken van de anderen', 'het ontbreken van richtinggevende ethische waarden'. Ik denk dat velen het eens zijn met die analyse en vaststellingen.
De kwalen zijn gekend. Waar is de remedie te vinden?
Een wereldwijde religie en religieuze instantie proclameren alleszins collectief inlevingsvermogen, respect voor mens en natuur, en bieden richtinggevende ethische waarden aan. De paus en de Kathoiieke Kerk zijn overduidelijk wat dat betreft .
Waarop wachten andere religies en humanistische verenigingen, om zelfbewust aan de revalidatie te beginnen, een ethische leidraad aan te bieden, te verdedigen, te verspreiden?
Het moet toch duidelijk zijn dat alleen maar de constatering dat het onvermogen of de onwil om zich te verplaatsen in de ander veroorzaakt wordt door plat egoïsme, geen remedie is. Die is wel te vinden in meer en meer mensen die vanuit religieuze en/of humane motivatie dat 'plat egoïsme' bestrijden.
06-12-2021 om 16:30
geschreven door Gust Adriaensen
|