Hoe lang duurt het nog vooraleer de regeringen een krachtig halt toeroepen aan het destructieve oordeel van de ratingbureaus?
Niet vergeten dat deze ratingbureaus, of beter de bureaus die het voor het zeggen hebben, Amerikaanse privéfirma's zijn. Daarbij komt nog dat de drie grote meer dan eens een verschillend oordeel uitspreken. Het erge is dat bv. een ratingverlaging onvoorstelbare paniekreacties teweegbrengt in de financiële wereld , regeringen doet wankelen en grote bevolkingsgroepen zich financieel onzeker doet voelen.
Het wordt de hoogste tijd dat de overheden zich daartegen verzetten. Wanneer ratingbureaus zo'n grote macht hebben, betekenen ze een gevaar voor de democratie. Als deze bureaus al nodig geacht worden, moet zeker de Europese Unie een beoordelingssysteem op poten zetten dat onafhankelijk is maar beter ingebed is in onze democratische cultuur en instellingen.
28-11-2011 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2011
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De setting verhoogde tot een bijna ondraaglijke intensiteit de dramatiek van het moment.
Een kille novemberavond. De nepgevels van de markt in het licht van de straatlantaarns. De brede renaissancegevel van het stadhuis. De kroonluchters van 'het schoon verdiep'.
Uit die indrukwekkende gevel schreed de Voorzitter naar voren. Tot voor Brabo. Hij had zich verwaardigd een uiterst belangrijke raadsvergadering-de raadsvergaderingen van de metropool zijn altijd van ontzettend groot belang-even te verlaten om de VRT ter wille te zijn.
Zijn gezicht stond norser en verongelijkter dan gewoonlijk.'Wat ik altijd heb gezegd, wordt nu bewaarheid', verklaarde hij. En met bodemloze somberheid voegde hij eraantoe:'Het is 12.30 uur.' Zijn tijdsaanduiding werd direct extra beklemtoond door de slag van de halfuurklok van de kathedraal.
Na deze beklijvende boodschap keerde DE Vlaamse Drama Queen zich om en begaf zich, lichtjes gebogen, de lasten van België en Antwerpen torsend,terug naar 't Schoon Verdiep.
Nevel vulde het plein.
23-11-2011 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2011
De chantage van de liberalen
Voor Di Rupo werd het te veel. Of het nu een stukje toneel van de 'drama queen' is of werkelijke uitzichtloosheid, vast staat dat de liberalen en vooral Open VLD al weken op elke tegemoetkoming van hun eisen, keihard zeggen: 'Njet'. De Croo is na 'madame Non' in het verleden, de 'meneer Neen' van 2011. Met dien verstande dat De Croo en co. er wel voor zorgen zich voortdurend te verschuilen achter de brede rug van de Europse Commissie en daarbij het schooljargon omtrent examens en buizen gebruiken.
Me de voorbije weken al vaak afgevraagd hoe lang aan Vlaamse kant CD&V en SPA nog dulden dat de kleinste partner, Open VLD, de grootste mond opzet? Hoe lang verdragen ze de chantage van De Croo nog ? Hoe lang kunnen ze het zich nog permitteren dat De Croo en zijn partijtje zich in het middelpunt van de belangstelling vast betonneren? Precies alsof de liberale eisen de enig zaligmakende zijn, alsof De Croo de enige Redder des Vaderlands is.
Nee, niet de enige. Van tussen de coulissen komt nu ineens, als een leeuwtje uit een doosje, De Wever te voorschijn. Eerst wilde hij wel niet meer meedoen, maar nu biedt hij gretig zijn diensten aan voor het vormen van een zgn. noodregering. Maar dan zonder PS, asjeblief. En als het effe kan, ook zonder SPA. Om lekker een ,in sociaaleconomisch opzicht, ultrarechtse regering te vormen. Steken we de overeenkomsten in verband met BHV en de staatshervorming maar in de diepvries.
Zelden een politieke stellingname gehoord die de machtsdrang van het Vlaams neoconservatisme op zulke extreme manier combineert met zo'n absoluut gebrek aan politieke realiteitszin. Kafkaiaans. Maar dan op zijn Antwerps.
22-11-2011 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2011
Vermeersch: 'Intellectueel oneerlijk en beledigend'
Op 2 november publiceerde De Standaard een interview met ethicus Etienne Vermeersch over de explosieve stijging van de wereldbevolking onder de titel 'Migranten hebben te veel kinderen'. Het betoog van Vermeersch kwam er eigenlijk op neer dat niet alleen de migranten maar 'iedereen' te veel kinderen heeft, dat het hebben van kinderen geen absoluut mensenrecht is en dat er drastische maatregelen nodig zijn.
Dat lokte nogal wat reacties uit. Journalist Oscar Van den Boogaard noemde Vermeersch' visie over geboortebeperking fascistisch. En Vermeersch betitelde dan weer in zijn reactie wat Van den Boogaard geschreven had, als 'intellectueel oneerlijk en beledigend'.
B.V. Vermeersch voelt zich dus beledigd en intellectueel oneerlijk behandeld. Nou, de ethicus kent er anders ook wel wat van. Om dat te ervaren, moet je het bewuste interview 2 november even opsnorren in het Standaardarchief.
Vermeersch noemt twee weken na publicatie van dat interview, de titel 'totaal misleidend' en het verslag 'klungelig'. Is die kwalificatie niet in hoge mate beledigend voor de journalist en de redactie? Duitse wetenschappers 'onnozelaars' noemen, is dat ook niet beledigend? En beledigt Vermeersch niet miljoenen moeders, vaders en kinderen?
Hoe zit het met de intellectuele eerlijkheid van Vermeersch himself? Niet goed. Hij spuit mist rond het fundamentele mensenrecht om een gezin te stichten. Staat nochtans met zoveel woorden in de Verklaring van de Rechten van de Mens. Hij ontkent in zijn reactie dat hij voorstander is van verplichte geboortebeperking. Op 2 november luidde het nochtans:'Want als iedereen zelf mag bepalen hoeveel kinderen...', én schaarde hij zich achter de Chinese éénkindpolitiek.
Merkwaardig en eigenlijk een belediging voor de intelligentsia in Vlaanderen, is de kritiekloze adoratie voor ethicus Etienne Vermeersch en de scheldkanonnades die op de internetfora losbarsten aan het adres van degenen die de goddelijke status van Vermeersch durven bekritiseren. Dat ondervindt nu ook Van den Boogaard. Karrenvrachten bagger krijgt hij over zich uitgestort.
Ene mevrouw is van mening dat het Van den Boogaard enkel om platte aandachttrekkerij te doen is. Maar als er nu één persoon is die al vele, vele jaren aandacht wil, dan is het toch wel Vermeersch! Aandacht voor zijn seminarietijd. Aandacht voor zijn breuk met de kerk. Aandacht voor zijn antiklerikale opvattingen. Aandacht voor zijn ongeloof. Aandacht voor zijn persoonlijke frustraties, vooral toen hij nog katholiek was. Aandacht voor zijn politieke en sociale opvattingen. Aandacht voor zijn demografische voorstellen. Aandacht voor zijn abortus- en euthanasiestandpunten. Aandacht voor zijn intellectuele competentie. Aandacht voor zijn met kwaliteit gevulde boekenkast.
Kortom, aandacht voor Etienne Vermeersch, volgens zijn fans en Vermeersch zelf, ongeveer de enige topintellectueel, die Vlaanderen telt.
19-11-2011 om 22:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2011
Arco in vereffening
Arco wordt meegesleurd in het debacle van Dexia. Dat geeft nogal wat journalisten en politici de gelegenheid om met scherp te schieten op het ACW, want ook die organisatie vertoont nog in hun ogen te veel 'linkse' kenmerken.
Opportunisme, politieke berekening en afrekening, en inconsequentie komen onweerstaanbaar en onwelriekend uit die 'kritische beschouwingen' naar boven. Een terugblikje in de 'bankengeschiedenis' van de laatste jaren maakt een en ander maar al te duidelijk.
Eind de jaren negentig ging Bacob op in Dexia. Werd die operatie toen door de media kritisch benaderd? Werd ze afgeraden door de financiële experts? Werd er door de journalisten op gewezen dat een spaarkas voor en van de werknemers, niets te zoeken had bij de grote financiële holdings ? Hetzelfde deed zich voor bij die andere grote spaarkas van en voor boeren. Van Raiffeisenkas via Cera naar KBC. Stonden de kranten vol met waarschuwingen en protesten? Weinig of niets van gemerkt.
Waarom? Omdat het in vraag stellen van die bankaire megaoperaties, ook in het redactionele en journalistieke wereldje direct beschouwd werd als een uiting van antikapitalisme, van bijna communistisch 'linksisme'.
Achteraf zeggen of schrijven wat men vroeger door onkunde, onwil, ideologische verblindheid, verbod, mode, naliet te zeggen of te schrijven, komt niet erg geloofwaardig over.
17-11-2011 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2011
Spiritualiteitsdag in Postelse abdij
'In de heilige Geest, met Maria'
Frederic Testaert, abt van de norbertijnenabdij van Postel, behandelt in twee conferenties het thema: wie leeft in verbondenheid met Maria, leeft in de heilige Geest, en wie leeft in de heilige Geest wordt getuige van Christus, d.w.z. christen.
15-11-2011 om 20:28
geschreven door Gust Adriaensen
Kunstcriticus De Wever
De column die De Wever enkele dagen geleden in De Standaard pleegde blijft nazinderen. De Wever wierp zich op als 'kunstcriticus', die het als zijn heilige (Vlaamse?) plicht beschouwt de 'moderne kunst' af te kraken.
Een debat met Hoet zou misschien mooi vuurwerk opleveren. Hoet zou al direct en terecht kunnen opmerken dat De Wevers kritiek niet zuiver op de graat is. Want De Wevers (d)evaluatie wordt bepaald door De Wevers populistische en politieke bedoeling: op instemming rekenen van Jan met de pet, die de 'moderne kunst' maar niks vindt, iets voor snobs of volksvreemde clubjes van artiesten. In Duitsland heeft men dergelijke kunst ooit naar de vuilnisbelt of de brandstapel verwezen als 'entartete Kunst'.
Interessant is te constateren dat veel van wat De Wever schrijft over deze, volgens hem, belachelijke, moderne kunst, zonder problemen ook op de politiek en de politici, inclusief kunstkenner Bart, toegepast kan worden.
Je kan perfect 'moderne kunst of kunstenaar' in een aantal zinnen die De Wever schrijft, vervangen door 'politiek of politicus of De Wever'. Eens proberen? Wat denk je bv. over: 'wist dus wel hoe hij een mediahype kon opwekken', 'halen met stunts geregeld de publieke belangstelling','voor die kleine groep van ingewijden herkenbaar en wekken niet zelden een totaal onbegrip op bij Jan metde pet'.
'Kunstkenner' De Wever stelt dat de 'ontsporing van de kunst' begonnen is met de individualisering van de kunst vanaf de 19de eeuw, om zijn absolute dieptepunt te bereiken in de verdomde 20ste eeuw. Tja. Al vele jaren geleden geleerd en ervaren en gezien dat die individualisering een aanvang nam in de renaissance? En dat die ontwikkeling in zeer ruime kring door kunstkenners, artiesten, politici, intellectuelen, enz., nog altijd beschouwd wordt als een belangrijk en bepalend element in de ontvoogding van mens en samenleving.
15-11-2011 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2011
Censuur!!!!
Er is weer een hoop trammelant omtrent de schrapping door de zgn. 'université des ainés', zeg maar 'seniorenuniversiteit', van een lezing die De Wever zou houden.
Wat opvalt zowel in het artikel in De Standaard als in vele reacties, is dat bewust of onbewust het verschil niet wordt gemaakt tussen de 'officiële' UCL (een universiteit die opleidt, onderzoekswerk doet en officiële diploma's aflevert) en een vzw, weliswaar gelinkt aan de UCL maar een organisatie die zich 'seniorenuniversiteit', een vrijetijdsvereniging, te vergelijken met bv. de OKRA-academie, de DF-lezingen door universiteitsprofessoren, enz.
De UCL en deze 'université des ainés' in één mandje stoppen, doen uitschijnen dat de UCL hetzelfde is als deze seniorenuniversiteit, getuigt van kwade wil of gebrek aan kennis.
Je kan het schrappen van een lezing door om het even wie, betreuren, ten strengste afkeuren, direct spreken over censuur, geen probleem. Maar het blijft evenzeer het volste recht van een vereniging, om dat te doen. In het verenigingsleven gebeurt dat wel vaker. Daar kraait geen haan over.
Alleen als De Wever zich weer eens slachtoffer voelt en direct over censuur begint te jeremiëren, brult de leeuw.
07-11-2011 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-11-2011
Barones Mia Doornaert: de Vlaamse Iron Lady anno 2011
Barones Doornaert werpt zich in een column in De Standaard op als de Vlaamse Iron Lady van 2011.
Zelden zo'n opeenstapeling van conservatieve, neoliberale kapitalistische clichés gelezen. Waar Doornaert het bovendien vandaan haalt om 'de kernuitstap een van de paars-groene blokken aan het been van ons land' te noemen, mogen Joost en de nucleaire industrie weten.
Doornaert ziet veel taboes. Uitsluitend bij regering, politieke partijen, vakbonden. Maar ze rept met geen woord over het grootste taboe voor onze samenleving en de media: het in vraag stellen van het kapitalisme.
Verwijzend naar de Britse premier Cameron, een gewezen euroscepticus, voor wie The Economist de pittige uitdrukking 'who has been mugged by reality' bedacht, schrijft ze: 'Ook veel Belgische partijen, besturen, vakbonden en andere instellingen hebben dergelijke mugging nodig'.
Nog afgezien van het feit dat 'to mug' een eerder negatieve, agressieve betekenis heeft (van achter aanvallen en de keel dichtdrukken, in elkaar slaan), valt het op dat barones Doornaert wel erg selectief is in haar keuze van de instanties en organisaties die 'dergelijke mugging' kunnen gebruiken. Ze vergeet inderdaad te vermelden dat ook de werkgevers, de financiële instellingen, de holdings eveneens 'dergelijke mugging' zouden kunnen gebruiken.
04-11-2011 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2011
Gregoriaanse gezangen in de Retiese Sint-Martinuskerk
Er zijn niet zoveel (kerk)koren meer die de gregoriaanse gezangen in ere houden.
In Retie bestaat er nog wel een. Ze noemen zich eenvoudigweg 'De Gregorianen'. Zij luisteren jaarlijks tientallen liturgische plechtigheden op maar zij gaan ook graag in op de vraag van rusthuizen in de regio om zangnamiddagen voor de bewoners te verzorgen.
Wil je nog eens genieten van de schoonheid en de rust van het gregoriaans, dan krijg je op allerheiligendag, dinsdag 1 november, die kans. De Gregorianen luisteren de eucharistieviering van 10.30 uur in de Sint-Martinuskerk op.
30-10-2011 om 19:37
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2011
Derde geloofsdag in Postelse abdij
Op zaterdag 5 november heeft in de norbertijnenabdij van Postel de derde geloofsdag in een reeks van zes, plaats.
De abdijgemeenschap wil hiermee ingaan op een dubbele nood in deze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen op zoek naar zingeving en waarheid maar horen ze nog maar weinig vertellen over de rijke geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
Tijdens de zes geloofsdagen in het najaar van 2011 en in het voorjaar van 2012 worden de deelnemers vertrouwd gemaakt met de inhoud van de katholieke geloofsbelijdenis, het Credo. Uiteraard heeft iedere geloofsdag waarde op zichzelf en staat het de belangstellenden vrij een of meer dagen te volgen.
Pater Benny Berrens, lic. godsdienstwetenschappen en theologie, behandelt op 5 november in twee conferenties, het lijden, sterven en de verrijzenis van Jezus Christus. Deelnemers kunnen ook de eucharistie vieren samen met de abdijgemeenschap in de abdijkerk en de dag wordt afgesloten met een gebedsmoment in de kapel van het contactcentrum. Een middagmaal en koffie zijn voorzien.
Inschrijvingen en inlichtingen: bij pater Benny Berrens, Abdijlaan 16, 2400 Mol, tel. 0496 50 12 55 (vanuit Nederland: 0032 496 50 12 55, gastenkwartier@abdijpostel.be.
28-10-2011 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
'Bring the mills to the cotton'
Open VLD-politica Rutten hield enkele dagen geleden in De Standaard een neoliberaal, vrij machiavellistisch pleidooi voor een relativering en vermindering van ontwikkelingshulp.
Zij stelt wel dat het doel niet alle middelen heiligt maar om haar pleidooi beter te verpakken en te doen plakken, sleurt ze er twee items bij die het altijd wel doen, zeker bij conservatieve liberalen.
Zij heeft het over de 'heilige koe van de 0,7 procent-norm' en poneert dan -het doet me warempel aan de onfeilbare uitspraken van een paus/pauzin denken- dat 'die fetisj een misplaatste restant van een schuldgevoelig katholiek onderbewustzijn' is. Sjonge, sjonge toch. Een ander chantagevoorbeeld: geen ontwikkelingshulp tenzij medewerking van de betrokken landen aan de terugkeer van illegalen.
Terecht vermeldt Rutten als oplossing van vele problemen in de ontwekkelingslanden: 'Bring the mills to the cotton'. Ze vergeet erbij te vermelden dat het hoofdzakelijk het Westerse liberale kapitalisme was en is, dat die oplossing verhindert. Ook in België.
28-10-2011 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
De abdijkring Postel, die dit jaar 25 jaar bestaat, bezocht zaterdag het norbertinessenklooster Sint-Catharinadal in Oosterhout, Noord-Brabant. De abdijkring is een Vlaams-Nederlandse vereniging van vrienden van de norbertijnenabdij.
De gemeenschap van Sint-Catharinadal kan bogen op een 640-jarige geschiedenis en woont in een prachtig historisch kloostercomplex. Het respect voor de architecturale en artistieke waarde van de gebouwen combineren de zusters met de modernste technologische middelen om het klooster efficiënt te runnen. Via www.sintcatharinadal.nl kan iedereen uitgebreid kennismaken met Sint-Catharinadal.
De abdijkring wachtte een hartelijk onthaal en kon kennismaken met de diverse kunstambachtelijke activiteiten van de zusters. In het bijzonder heeft Sint-Catharinadal de laatste decenniaveel kunde en faam verworven in de restauratie van waardevolle boeken , de kalligrafie en de miniatuurkunst. De zusters hechten ook veel waarde aan verzorgde liturgische vieringen. Daarvan kon de abdijkring getuige zijn in de middagdienst in de mooie, heldere kloosterkerk.
24-10-2011 om 10:18
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2011
Decline and Fall
De verdiensten die Dehaene ongetwijfeld op het politieke vlak in het bestuur van het land en in Europa heeft gehad, worden nu ondergesneeuwd, weggeveegd door het debacle van Dexia, waarin hij een voorzittersfunctie had.
De media en het 'gewone volk' kunnen dat beschouwen als een tragedie. De vraag is of Dehaene zelf er echt persoonlijk onder lijdt. Hoe dan ook, het is geen fraai einde van een openbare figuur die de laatste decennia dag na dag in het nieuws was.
Decline and Fall. Dat 'verval' en de aantasting van Dehaenes, toch wel grosso modo positieve, reputatie, begonnen na zijn actieve Belgische politieke carrière, toen hij er zich toe liet verleiden vele erg lucratieve mandaten in allerlei firma's en holdings op zich te nemen.
Zo ontstond geleidelijk aan het beeld van Dehaene als gehaaide poenschepper zonder scrupules. Dat beeld verdrong al vrij vlug zijn imago als no-nonsense maar deskundige en vindingrijke politieke fikser, die op veel sympathie kon rekenen.
Nu is de 'val' compleet.
20-10-2011 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2011
Euthanasiehardnekkigheid
De deelname van Wim Distelmans aan het maatschappelijke debat omtrent levenseinde en -beëindiging is al geruime tijd intens en waardevol. Maar na lezing van een brief van hem in De Standaard van 18 oktober, geraak ik er sterker en sterker van overtuigd dat hij verstrikt geraakt is in de ijzeren logica van de (bijna)absoluutheid van het zelfbeschikkingsrecht.
Het eindpunt van die logica kan niet anders zijn dan het recht van elke persoon of zijn omgeving om een einde te (laten) maken aan zijn leven en daarbij een beroep te kunnen doen op een door de overheid voorzien en betaald wettelijk en medisch systeem.
Distelmans zal die uiterste consequenties ook wel zien maar hij schrikt er vooralsnog voor terug dat ook duidelijk te zeggen.Een voorbeeld in de vermelde brief is dat hij 'existentieel lijden' alleen maar verbindt met bejaarden terwijl het natuurlijk in alle leeftijdsgroepen voorkomt.Waarom beperkt hij zich tot de ouderenzorg? Het kan niet anders of in een volgende fase van zijn euthanasiestrategie zal hij ook andere leeftijdscategorieën onder de euthanasieloep nemen.
Distelmans verwerpt terecht 'therapeutische hardnekkigheid'. Bezondigt hij zich niet meer en meer aan 'euthanasiehardnekkigheid'?
19-10-2011 om 09:36
geschreven door Gust Adriaensen
17-10-2011
Blij Dankbaar
Jos Van der Veken, norbertijn van de abdij van Postel, schreef een nieuw boek, getiteld 'Blij Dankbaar -Spiritualiteit van het liturgisch jaar'.
Het boek bevat erg toegankelijke bezinningen bij de belangrijke momenten in het liturgisch jaar van de katholieke kerk. Van der Veken reikt allerlei praktische en historische elementen aan om het liturgisch jaar 'blij, dankbaar en bewuster' te beleven. De teksten zijn ontstaan, aldus de auteur, in de gebedssfeer van de norbertijnergemeenschappen in Vlaanderen en Nederland.
De aanleiding tot het schrijven van het boek was het 740-jarig bestaan van de norbertinessengemeenschap Sint-Catharinadal in het Nederlandse Oosterhout.
'Blij Dankbaar' is uitgegeven bij Halewijn, Antwerpen en kost 17 euro. Het kan ook besteld worden bij de auteur zelf in de Postelse abdij.
17-10-2011 om 11:50
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2011
De Vlaamse partijvoorzitters in de Zevende Dag
Het debat tussen de vijf voorzitters van de Vlaamse partijen in de Zevende Dag was verhelderend.
De sterkste indruk maakten Van Besien, een bevestiging van zijn kwaliteiten, en Tobback die zijn tussenkomsten beperkte maar als hij iets zegde spijkers met koppen sloeg. Beke liet zich te veel verleiden tot details en De Croo werd meegesleurd in een steriele bekvechterij met De Wever.
Voor de zoveelste keer werd bevestigd dat De Wever het vooral moet hebben van de soms snedige verpakking van zijn participatie in een debat maar inhoudelijk weegt hij ontegenzeggelijk licht.
Ik ben van mening dat Van Besien en zeker Tobback zich in de toekomst sterker zullen profileren dan De Wever. Waarom? Zij combineren zeer duidelijk gedegen inhoud en een fraaie verpakking.
16-10-2011 om 17:11
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2011
Salonnationolist Bracke
Enkele dagen geleden schreef Open VLD'er Mathias De Clerq in De Standaard een artikel waarin hij als liberaal op basis van inhoudelijke elementen het nationalisme verwerpt. Onder de titel 'Identiteit is er gewoon' replikeerde de nog niet zo lang geleden tot het nationalisme bekeerde Siegfried Bracke daarop met een venijnige brief ad hominem.
Het is er Bracke in zijn vederlichte brief duidelijk om te doen, een politieke tegenstander in Gent, met name de 'goede Mathias', op een denigrerende en sarcastische manier te behandelen. Bracke waant zich de superieure intellectueel die het onervaren broekventje De Clerq eens een lesje zal leren, die 'ze weer eens wat hebben laten schrijven'.
Wat een minachting voor andere maatschappijvisies en de vertegenwoordigers ervan, welke bewust omfloerst geformuleerde insinuaties, komen tot uiting in heel wat van Brackes zinnen. Mocht hij met naar de vorm dergelijk proza voor de dag komen in zijn Vlaams-nationale club, hij zou ongetwijfeld ontmaskerd worden als een individualistische intellectueel met een heel dikke nek.
Inhoudelijk is Brackes reactie van een ondraaglijke lichtheid. De column van die 'goede Mathias, die er op vooruitgaat', en als 'Bracke dat zegt, zal het wel waar zijn', had veel meer body.
Kan ook moeilijk anders. Bracke is een salonnationalist, die met carrièreplanning bezig is.
12-10-2011 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2011
Het gevaar van de arrogantie
Voorzitter Beke van CD&V maakt tot nu toe een degelijke indruk en de lichte stijging in de laatste peiling van VRT en De Standaard heeft zijn zelfvertrouwen duidelijk versterkt.
Of leidt dat zelfvertrouwen al tot een zekere vorm van arrogantie? Van die indruk kon ik me niet ontdoen tijdens het interview enkele dagen geleden in het tv-journaal.
Beke liet daarin vrij duidelijk uitschijnen dat hij Groen! niet lust in de federale regering. Maar dat hij erop rekent, en dat klonk nogal cynisch, dat Van Besien zich loyaal opstelt en de regering steunt, ook al maakt Groen! er geen deel van uit. Want, aldus Beke, 'Van Besien is an honourable man'.
Nou, nou, Wouter. Dat de Groen!-voorzitter een eerlijke politicus is, wil ik grif aannemen. Maar dat maakt hem ook tot een te respecteren man. En je moet mensen die maandenlang constructief mee onderhandeld hebben, niet schofferen.
Overigens, gaat de vakbondsvleugel van CD&V zomaar akkoord met het opzijzetten van een partij die in sociaal-economisch opzicht dichter bij de maatschappijvisie van het ACW, en nog nauwer bij die van het ACV aansluit dan de eerder liberale koers die Beke wil volgen?
09-10-2011 om 21:10
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2011
'Het Vlaamse volk', 'Het Belgische volk'
Heel wat mensen, en zeker de aanhangers van nationalistische partijen als VB en NVA, springen toch wel erg gemakkelijk om met het begrip 'volk'. Voor hen lijdt het geen twijfel dat er een 'Vlaams volk' bestaat. Iemand als De Wever bouwt op die overtuiging zijn, vooralsnog, politieke succes.
Nochtans is het me tot nu toe niet duidelijk geworden of gemaakt waarop men zich baseert om resoluut te spreken over een 'Vlaams volk' en met niet minder aplomb het bestaan van een 'Belgisch volk' te ontkennen.
Beschouwt men de taal als het beslissende element? Of is het gewoonweg een gevoelszaak die teruggaat naar de 19de-eeuwse romantiek? Of is het 'Vlaamse volk' gewoonweg een politieke en technocratische creatie die het resultaat is van de opeenvolgende staatshervormingen?
Historisch gezien snijdt het begrip 'het Vlaamse volk' geen hout. Een boeiende opgave voor gedreven historici: zet de historische argumenten voor het bestaan van een 'Vlaams' en/of een 'Belgisch' volk, eens naast elkaar.
08-10-2011 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
Op zaterdag 5 november heeft in de norbertijnenabdij van Postel de derde geloofsdag in een reeks van zes, plaats. 
