Gelegen op een rotsplateau, verheft de oude, historische stad Toledo zich boven het omliggende vlakke land uit. Ze wordt aan drie kanten omringd door de rivier de Taag.
Vanop afstand is de skyline van Toledo ongemeen schitterend, je wordt er stil van. Maar ook de stad zelf bezit een uitzonderlijk karakter. Ze is algemeen bekend als de 'Stad van de Drie Culturen'. De christelijke, mohammedaanse en joodse culturen hebben hier inderdaad eeuwen samengeleefd. En in vele straten vind je dan ook een kerk in mudejar- of gotische stijl, een moskee, een oorspronkelijk Visigotisch of Romeins gebouw, een synagoge of een paleis in Renaissancestijl. In 1987 verleende de Unesco dan ook aan Toledo de titel van Cultureel Werelderfgoed.
We bezochten o.a. de oudste synagoge van Toledo, de Santa Maria la Blanca, gebouwd in de 12de eeuw en vanaf 1405 als kerk in gebruik. In een andere synagoge 'Transito' (1355) is het 'Sefardisch museum' gevestigd, met voorwerpen die vooral door de nazaten van de verdreven Sefardische joden aan het museum zijn geschonken. In de Santo Tomékerk hangt een van de meesterwerken van de van oorsprong Griekse schilder El Greco, die zich in 1577 in Toledo vestigde. Het zeer grote doek 'De begrafenis van graaf Orgaz', is een eerbewijs aan een van de grote weldoeners van de stad.
Op het stadhuis van Toledo staat in gebeitelde letters een fragment uit 'De tien geboden van het goed bestuur' van de dichter Diego Gómez Manrique (1412-1490) te lezen:
Nobles, discretos varones que gobernáis a Toledo, en aqestos escalones desechad las aficiones, codicia, amor y miedo. Por los comunes provechos dexad los particulares.
(Nobele, discrete mannen die Toledo besturen, doe op deze trappen afstand van uw voorkeuren, uw begeerten, uw liefde en uw vrees. En voor het goed van het algemeen, laat het persoonlijk voordeel varen.)
10-10-2008 om 13:57
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2008
De financiële crisis
Een aantal bedenkingen bij de huidige financiële crisis:
-Op korte tijd hebben de banken hun gedurende jaren zorgvuldig opgebouwde imago van solide, betrouwbare, onmisbare instellingen die alleen maar bekommerd waren om de welvaart en het welzijn van hun klanten, naar de bliksem geholpen.
-De banken en de verzekeringsmaatschappijen hebben tegen een verschroeiend tempo altijd maar nieuwe producten op de markt gegooid en hun personeel ertoe aangezet ze bij zoveel mogelijk klanten door de strot te rammen, onder het motto: 'Hoog rendement. Veilige Belegging'. Niemand, zeker niet de personeelsleden in de kantoren en nog minder de gemiddelde klant, was nog in staat een correcte en evenwichte evaluatie van al die producten te maken.
-De exuberant betaalde topbankiers, CEO's, bestuursleden, blijken, nu het echt nijpt, niet in staat de crisis onder controle te krijgen, laat staan met afdoende oplossingen voor de dag te komen. Buiten het debiteren van hooggeleerd financieel-economisch jargon, is er momenteel tussen hen en de gewone bankklant niet zoveel verschil.
-Het liberaal-economische adagium dat 'de vrije markt (ook die van het geldverkeer) zichzelf reguleert', is de grond ingeboord. Wanneer je tot voor kort zei dat het systeem ernstige mankementen vertoonde en dat er wellicht meer democratische staatscontrole nodig was, werd je al vlug voor een soort 'communist' versleten. Nu pompen de regeringen miljarden in de banksector en gaan in een aantal gevallen over tot nationalisatie. Paul De Grauwe, economieprofessor aan de K.U.L. stelt zelfs dat 'de enige oplossing om uit de financiële crisis te geraken de nationalisatie van de grote banken is'.
-Dat de beurswereld een virtueel gedoe is, die hoofdzakelijk drijft op stemmingen, gevoelens, gelanceerde geruchten, enz., komt de laatste weken extreem scherp tot uiting.
09-10-2008 om 19:44
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2008
Madrid
Vanuit Zaventem landden we in Madrid en na een picknick in het koninklijke park op een boogscheut van het koninklijke paleis (nu het grootste deel van het jaar toegankelijk voor het publiek, de Spaanse koning resideert ergens anders), stond er een rondrit door de hoofdstad op het program met een Nederlandstalige gids.
De stad was oorspronkelijk een Moorse vesting en werd als dusdanig voor de eerste keer vermeld in de 10de eeuw, met de benaming 'Majrit'. Dat betekent in het Arabisch: 'plaatsje met koel water in het midden van fruit- en groentetuinen'. Pas in 1607 werd Madrid officieel uitgeroepen tot hoofdstad van het Spaanse Rijk. Van toen af groeide de stad zonder ophouden en ze bereikte een hoogtepunt van welvaart in de 17de en 18de eeuw. Nu telt Madrid meer dan 2,5 miljoen inwoners.
De stad is een metropool, een wereldstad, die schittert zowel in haar historische en moderne architectuur als in haar ruimtelijke ordening. Ze wordt bovendien beschouwd als een van de groenste Europese hoofdsteden.
De tocht voerde ons langs vele schitterende pleinen, fonteinen en historische gebouwen. We bekeken het beroemde Museo del Prado (een bezoek zat er niet in), de stierengevechtenarena (waar in die periode het Daviscuptennistornooi werd gespeeld), de voetbaltempel van Real Madrid en de hypermoderne kantoorgebouwen (zo schuins dat ze de wetten van de zwaartekracht tarten) in de buurt ervan.
08-10-2008 om 19:25
geschreven door Gust Adriaensen
07-10-2008
Het Retiese dialect 15
-Hajlegen draajdeem (heilige driedeem): Demen zijn de spenen van zoogdieren, in het bijzonder van koeien. Zegswijze, uitroep bij onverwacht, tegenvallend, mislukkendhuishoudelijk feitje of klusje. Wellicht in oorsprong een eufemistische vervorming van Heilige Drievuldigheid. -Kwaak zeggen de kréjen (kraaien): Reactie op kinderlijk protest tegen bepaald voedsel. 'Damaak (lust ik) nie.' 'Kwaak zéggen de kréjen.' Kraaien roepen niet 'kwaak', kinderen horen niet 'dat lust ik niet' te zeggen. -Ge zult in de haaj (hei)nemiejer lammeren: Wanneer iemand overvloediggegeten had. Ooien die onvoldoende gegeten hadden, uitgeput waren, geraakten soms niet meer in de schaapskooi om te lammeren; zij lammerden in de hei. -'k Zal vùr èèw is ne wi?e mol vangen meej zwè?e blo?en èn en heitere snotbèl: Zegswijze om je dankbaarheid uit te drukken voor een bewezen dienst. -Alle bôten hélpen zeej de mug èn ze piêsde in de zieje èn iejest was ze vól èn tuun liep zeoover: Elke vorm van hulp, hoe klein ook, is welkom en nuttig. -Haj ét lèk en mus: Hij eet zeer weinig. -E meulepjèèd (molenpaard): Letterlijk betekent het: paard dat in een molen loopt of voor een molenkar gebruikt wordt; figuurlijk duidt het een vrouw van lompe, grove gestalte aan. -Pjè?jes snajen: Een boterham in partjessnijden waarvoor de dialectische uitspraak van 'paardjes' wordt gebruikt. -Ge zit er zjust óp lèk en pad óp ne stèk: In een heel ongewone, eigenaardige houdingergens op zitten, bv. op een fiets.
07-10-2008 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
Spaanse steden
Enkele kenmerken hebben me in de bezochte steden getroffen.
Erg opvallend is de netheid van straten en pleinen. Weinig of geen zwerfvuil. Honden en hondendrollen zijn beperkt in aantal en de baasjes gebruiken gedisciplineerd het drollenzakje. Schoonmaakploegen zijn van 's morgens vroeg in de weer met vegen en sproeien. Kortom, de meeste steden in Vlaanderen en zeker Antwerpen en Brussel kunnen aan de properheid van de Spaanse steden niet tippen.
Het verkeer is druk maar zeker niet wanordelijker dan bij ons. Op zeer veel plaatsen geven de verkeerslichten de oversteektijd voor voetgangers aan, gecombineerd met geluid voor blinden en slechtzienden. Vaak magnifiek aangelegd zijn de talloze pleinen, dikwijls met schitterende fonteinen. Het straatmeubilair ( tegels, openbare verlichting, zitbanken...), is rijkelijk en meestal goed onderhouden. Veel aandacht wordt ook geschonken aan de groenvoorziening en de openbare parken.
Het historisch bouwkundig patrimonium is enorm maar tegelijk blinken bruisende grootsteden als Madrid en Valencia uit door talrijke gedurfde moderne architecturale hoogstandjes, waarbij het enige noemenswaardige voorbeeld dat we in Vlaanderen hebben, het Antwerpse justitiepaleis, zelfs verbleekt.
07-10-2008 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2008
Andalusië
De voorbije twee weken een aantal Spaanse steden bezocht. Madrid, Toledo, Cordoba,Sevilla, Ronda, Granada en Valencia kwamen aan de beurt. Maar ook stevig gestapt in de Sierra de Grazalema, de Sierra Nevada en de Sierra de Aitana.
Amper tv gezien, nauwelijks kranten gelezen. De schaarse berichten over het springen van het kartel, de financiële krisis, het derde huwelijk van Martens, kregen zo goed als geen aandacht van het reisgezelschap. De relativiteit van het belang dat aan de actualiteit wordt gehecht, toont zich scherp wanneer je je daarvan even losmaakt in tijd en ruimte.
Volop genoten van de pracht der Spaanse historische steden en het natuurschoon der bergketens.
06-10-2008 om 19:11
geschreven door Gust Adriaensen
19-09-2008
Het Retiese dialect 14
-Voogels die 's mèrges vruug zingen, wonnen ooverdag dùr de kat gepakt: niet al te vlug of te vroeg uitbundig doen of opgewektzijn, je weet niet wat de rest van de dag nog kan brengen. -Ne kùlder oover 't land, rêgen in de hand: als wulpen laag vliegen, komt er regen of regent het. -Da stô zoe druujeg als 't gat van ne koekoek: zeer droog. -Ge wilt de kój (koe) mél?en vùrda ze gekalfdheej: reeds voordelen halen uit iemand of iets voordat de mogelijkheid er is. -Ge kunt noewet wee?en da en kój nen hôs pakt, al ist mèr meej spùrrie wawen: het eerste deel is een algemeen gezegde en betekent: je weet nooit hoe het onmogelijkenog mogelijk wordt; het tweede deel is een plaatselijke toevoeging: spurrie is een muurachtig gewas dat als veevoeder diende; hazen zaten doorgaans niet in een spurrieveld en spurrie werd gemaaid. -Hajgen (hijgen) lèk en spùrriekój: koeien die met spurrie gevoed werden, konden last van gasophoping in de pens krijgen; zij zwollen op en dat beïnvloedde de longfunctie.
19-09-2008 om 14:16
geschreven door Gust Adriaensen
18-09-2008
Het Retiese dialect 13
-Ge kékt zjust lèk en hin óp ne piêr: Verwonderd turen, staren. -Gaj meugt bôs zèn oover de hinnen as den hôn nie tojs is: Vooral gezegd tot kinderen, die het leiderschap in het spel opeisen. -Wower ge schâwert, muute pi?en: Kippen scharrelen en pikken op dezelfde plaats. Werk geeft recht op eten.Gezegd door boer of boerin tot helpers (bv. bij de oogst) die een uitnodiging om mee te eten afsloegen. -Da schiet hiêr ojt lèk hower óp nen hónd: (On)kruid dat welig tiert. -We hójen miejer sjaans dan nen hónd diejen verzoop: Geluk hebben in bedreigende omstandigheden. -Zjust van pas lèk den hónd zenen sjtèt (staart): Iets komt van pas of past perfect. -Alle hoonsgezawe?en (hondengezeik): Zo dikwijls als een hond urineert: zeer vaak. -Da's den hoonswég (hondsweg): Iets wat uitgeleend maar niet teruggebracht werd.
18-09-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
17-09-2008
Surrealistische en kafkaiaanse Haute Finance
Kun je er als gewone spaarder, die zijn centen naar de grootbanken Fortis, Dexia en KBC draagt, nog een touw aan vastknopen?
De beurswaarde van dat trio bedroeg begin dit jaar nog zo'n 94 miljard euro. Nu is ze herleid tot 48 miljard euro. Fortis verloor 4 miljard, Dexia en KBC elk 2 miljard.
Begint het je al te duizelen? Misschien terug wat vaste grond onder de voeten geven met enkele bekende aandeelhoudersnamen.
Voor Fortis is dat moeilijk, want die werkt vooral met Chinese en Nederlandse maatschappijen. Maar Dexia en KBC zijn voor een belangrijk stuk de erfgenamen van de arbeidersspaarbank BAC en de bank van de gemeenten Het Gemeentekrediet, respectievelijk de boerenspaarbank Raiffeisenkas, later Cera. Die zijn ontstaan uit de christelijk-sociale bezieling en floreerden tot voor een aantal decennia, dankzij de onderbetaalde inzet van vele plaatselijke 'kassiers'. Deze fase uit de financiële geschiedenis is zo goed als helemaal weggewist uit het collectieve geheugen.
Het gevolg van die deelroots van Dexia en KBC is dat het ACW en de gemeenten nog altijd belangrijke aandeelhouders van Dexia zijn, terwijl de Boerenbond en de coöperanten van Cera bij KBC onderdak vinden.
Terwijl berichten over miljardenwinst of verlies van de grootbanken ons geregeld overspoelen, brengen de centen van de 'gewone spaarder', nauwelijks iets op of is de rente zelfs lager dan het inflatieniveau en worden we bij het huidige miljardenverlies van de bekende banken, telkens weer gerustgesteld dat onze spaarcentjes veilig (?) zijn.
Kortom, ook het financiële gedoe ontsnapt meer en meer aan het voorstellingsvermogen van het gemiddelde menselijke wezen. Het is een virtuele wereld geworden waarop je geen vat meer hebt. Je bent er maatschappelijk toe gedwongen geworden je geld toe te vertrouwen aan bankinstellingen maar het is ook mogelijk geworden dat je centen, zonder dat je het echt beseft of er iets tegen kunt ondernemen, verdampen.
Eigenlijk, ook in de financiële sector: een beangstigende Brave New World.
17-09-2008 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2008
Gesjoemel
De perikelen rond de politietop en de manier waarop de federale regering deze crisis aanpakt (?) en vooral het gekronkel en gekonkel van minister Dewael om zijn politiek hachje te redden, geven een scherp en ontluisterend beeld van het Belgische politieke bedrijf op het hoogste niveau.
Ofwel is Koekelberg niets aan te wrijven en dan hoeven er ook geen maatregelen genomen te worden en is alles een storm in een glas water. Ofwel ging de grote baas van de politie zijn boekje te buiten en dan moet hij gestraft worden en kan ook de minister van Binnenlandse zaken zijn politieke verantwoordelijkheid niet ontlopen.
Het ongedaan maken van de promotie van de ondertussen roemruchte secretaressen, geeft echter duidelijk aan dat uit de rapporten van het comité P blijkt, dat Koekelberg, boter op zijn hoofd heeft.
De beslissing van het kernkabinet om de politiechef te sparen en de ondergeschikten te straffen, is een weerzinwekkend staaltje van 'ons kent ons', 'ons beschermt ons' en 'Barbertje moet hangen', op de hoogste echelons van de Belgische politiek.
16-09-2008 om 14:03
geschreven door Gust Adriaensen
15-09-2008
Toen ik vanmorgen opgewekt mijn huis verliet, vond ik de straat niet meer. Nochtans was ik er zeker van: de dag voordien lag zij er nog. Wat doe je dan? Je draait je om en wilt het schokkend nieuws vertellen aan de uwen. Helaas, het huis, je thuis, was ook verzwonden. Er zat niets anders op, zo dacht ik toch, dan in de witte, zachte wolk, die juist van pas al aangedreven kwam, mezelf maar neer te vlijen, al hopend dat de wind me naar het zuiden sturen zou waar k in de warme zon andere luchtkastelen bouwen kon.
15-09-2008 om 08:38
geschreven door Gust Adriaensen
Het Retiese dialect 12
Ons dierentuintje
Gezegden, vergelijkingen, spreekwoorden, maken een taal kleurrijker, plastischer. Ook in ons dialect werden en worden ze vaak gebruikt. Sommige behoren tot het normale taalbezit van alle dialectgebruikers, andere ontstaan en leven (soms niet lang) in een groep, een clan, een familie. In deze bijdrage behandel ik een reeks met dierennamen.
-Maajnen bêr (beer) begint te grollen: Mijn maag begint te rammelen van de honger. -Iejest walie èn dan de biejesten (beesten): De mensen gaan voor op het vee. Bij uitbreiding: eerst oompje en dan oompjes kinderen. -Die ékster heit zwak: Het nest is op een moeilijk bereikbare plaats gebouwd. Je moest zwak (lenig) zijn om de ekster te roven. Da 'sen zwa?e schojf (schuif) werd bewonderend gezeg over een lenige, zwierige, beweeglijkeman. De oorspronkelijke betekenis van schuif, schuiver is echter negatief: landloper, schooier. -Nen hoewep fli?etêrs: Werd gezegd wanneer fleurig en modieus geklede meisjes voorbij fietsten. -De hinnen roeweven (roven): De eieren weghalen uit het nest. -Lachen meej en hin die piêst: Vlug lachen, lacherig zijn.
15-09-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
12-09-2008
Het Retiese dialect 11
Poeze?es zijn wilgenkatjes en jù?els eikels. Ne jù?elenboewem werd ook wel gebruikt om een eikenboom aan te duiden. Bùlle?es zijn dennenappels en hoonzenheitsporkenhout). De bolletjes werden gebruikt om met de klótsbojs (soort van proppenschieter, waarvan de koker bestond uit vlierhout waaruit het mergwas verwijderd) te schieten. En waj evenals en wis zijn in het bijzonder wilgentenen of -twijgen. Ze werden gebruikt om bv. manden te vlechten. En wis duidde ook een hoeveelheid aan: zoveel (hout) als men met een wis konsamenbinden, bv. en wis blo?en (klompen) is 13 paar klompen. En waj blé?en (een wisblekken, schillen, ontschorsen) gebeurde door ze doorheen een spleet in een paal te trekken. Floêren ôp is de fluweelboom en ôpenverdriet de algemeen Nederlandse naam voor de araucaria, apenboom. De dakpansgewijze aanliggende schubben van deze boom zijn zo hard dat hij zelfs voor apen niet te beklimmen is, vandaar apenverdriet. Wùreft duidt de werf of wilg(enstruik), in het bijzonder de waterwilg aan. Het woord is verwant met het Latijnse verber (zweep) en gaat terug op een stam die buigen betekent, omdat wilgentakken zeer buigzaam zijn. Hézel(en)têr (hesselteer) is algemeen Nederlands en betekent haagbeuk. Er is geen echte verklaring voor hessel. Têr echter is hetzelfde als het Engelse tree (boom). Rap groewet, rap was,kloeweters, duiden de witte abeel aan. Arabél is een vervorming van het Franse woord érable voor esdoorn. En de stronk van een boom is ne posjt. Als je hósjt lèk nen hollen posjt, ben je ongetwijfeld heel erg verkouden?
12-09-2008 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Achterhoek
Enkele dagen al fietsend en wandelend doorgebracht in de Nederlandse Achterhoek.
Logeren deden we evenwel in Zwillbrock, een gehucht van het Duitse stadje Vreden. Er staat een rijk gedecoreerde barokkerk, die tijdens de Tachtigjarige Oorog druk bezocht werd door Nederlanders, die de eucharistieviering in hun eigen land niet meer mochten bijwonen. Het hotel 'Zum Kloppendiek' en de 'Kloppendiek' in de onmiddellijke buurt ervan, herinneren aan de vrome (Duitse) vrouwen, die in die periode hun Nederlandse geloofsgenoten, even verder over de grens, door kloppen op de deur, ervan verwittigden dat er in Zwillbrock een misviering zou plaatsvinden. Niet ver van het hotel 'Zum Kloppendiek' ligt het prachtige Zwillbrockvenn, een paradijs voor watervogels en waar ook een kolonie flamingo's elk jaar neerstrijkt.
De fietsroutes 'Veldenroute' en 'Arfgoodroute' lieten ons kennis maken met een fraai, landelijk gebied met weidse vergezichten, grote boerderijen, uitgestrekte natuurgebieden, o.a het Vragederveen- een van de belangrijkste hoogveenreservaten van Nederland-, verrassende zand- en grindfietspaadjes en gezellige stadjes als Borculo en Groenlo. Op de terugreis bezochten we in 's Heerenberg het kasteel Huis Bergh, dat een rijke verzameling schilderijen en prachtig geïllustreerde manuscripten herbergt. Een wandeling in het Bergerbos sloot onze Achterhoekmidweek af.
12-09-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-09-2008
Alvorens ze aarzelend fluisterde ja, verschikte ze nog even iets aan haar decolleté zodat, terwijl zij steunde op haar elleboog, de vingers van haar slanke, fijne hand langoureus-weemoedig de kralen van haar halssnoer nauwelijks raakten.
Na duizend oefeningen was zij er tevens in geslaagd haar welgevormde benen zo te plaatsen dat zij een wereld vormden op zichzelf.
Zij was une dame très chique
08-09-2008 om 07:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2008
Het Retiese dialect 10
Wat konijnen graag eten zijn hoonzerubben (bladeren van smalle weegbree), gaanzetóngen (bladeren van depaardenbloem) en kenajnekoek (jonge bladeren van de berenklauw). Ruts is perzikkruid. Mélven zijn melden of ganzenvoet. Ne rus is een graszode en is vermoedelijk van dezelfde basis als rooien. Sùlle?es zijn zurkelblaadjes, zuring, die door kinderen wel eens opgegeten werden. Vèr?esbloweren duidt paardenzuring aan. Hinderlijke en schadelijke onkruiden, vooral in roggevelden, waren diverse wikkesoorten zoals krok (van het Latijnse cracca) en vitsen, afkomstig van het Latijnse vicia (voederwikke), dat eveneens aan de oorsprong van het woord 'wikke' ligt. Kérmesgaasten zijn de uitgebloeide bloemknoppen van het knoopkruid en hetkliskruid. Zij haken zich vast aan bv. kleren, zij blijven plakken. Zoals kermisgangers, die blijven hangen, plakken?
07-09-2008 om 20:26
geschreven door Gust Adriaensen
Plattelandsbeleid
Ludo Helsen, Antwerpse gedeputeerde voor plattelandsbeleid:
'De tijd dat het platteland vanuit een strikt agrarisch oogpunt moest worden bekeken, is al lang voorbij. De land- en tuinbouw zijn uiteraard nog sterk aanwezig, maar dat zijn zeker niet meer de enige economische dragers van het platteland. Zo moeten we landbouwersgezinnen stimuleren om in te spelen op nieuwe markten, zoals initiatieven rond hoevetoerisme, eigen verwerking en vermarkting, nieuw recreatief aanbod op de boerderij, opnemen van taken inzake landschapsonderhoud en zoveel meer. Daardoor is het platteland meer dan ooit een open ruimte geworden, waar u meer dan welkom bent om op ontdekkingstocht te gaan.'
07-09-2008 om 14:27
geschreven door Gust Adriaensen
06-09-2008
De Crem
Onze martiale minister van defensie en oorlog, trommelt het Belgische leger op tot de strijd!
06-09-2008 om 20:40
geschreven door Gust Adriaensen
05-09-2008
Peeters versus Leterme
Is zich binnen CD&V een koningsdrama aan het afspelen? Is de strijd om de macht en om de beste posities met het oog op de verkiezingen van volgend jaar, volop losgebarsten?
De activiteiten die de Vlaamse minister-president ontplooit en de initiatieven waarmee hij voor de dag komt, wijzen in ieder geval sterk in die richting.
Terwijl er al wekenlang van de premier quasi niets vernomen wordt wat met beleid te maken heeft, laat staan wat een begin van een communautaire oplossing zou kunnen zijn, dringt Kris Peeters zich meer en meer op de voorgrond en krijgt hij topaandacht in alle media.
Los van de effecten en slaagkansen van Peeters' initiatieven, heeft deze evolutie ongetwijfeld gevolgen voor de verhouding tussen de premier en de minister-president, én voor de interne keuken van de christendemocraten.
Een reeds zwaar beschadigde Leterme, over wie in de pers en ook binnen zijn partij (cfr. Knack van deze week) geregeld meewarig wordt gedaan, moet het aanzien dat Peeters met een onaantastbaar zelfvertrouwen en een groot flegma, meer en meer de communautaire agenda bepaalt.
Zowel op het persoonlijke vlak als binnen de partij, worden daardoor diepe wonden veroorzaakt.
05-09-2008 om 19:20
geschreven door Gust Adriaensen
04-09-2008
Het Retiese dialect 9
Trekken we het veld in en bewonderen we de piesblóm (paardenbloem), het piespùjen (akkerwinde), rèn?esjes (van rank), vermoedelijk de slingerende, klimmendestengels van de akkerwinde, de sint-joozéfsblóm (pinksterbloem), de brantblóm (duizendblad), de bósnee?el (bosandoorn), de pjèèreblóm (margriet), de kèmme?es (varens), de lievraawblumme?es (vergeet-mij-nietjes) en de polleepeldiêven (herderstasje). Hônepoewe?en zijn koekoeksbloemen en koekoeksblómen is dan weer het dialectwoord voor de gevlekte orchis.En kolleblóm (klaproos) ontleent haar naam aan kol (voorhoofd), naar de bolronde doosvrucht. Het vra?ekrojt, dat kan gebruikt worden om wratten te doen verdwijnen, duidt de stinkende gouwe aan en hónekblómen kamperfoelie. Ook mèmzojgers werd gebruikt om in het bijzonder geitenbaard oftuinkamperfoelie aan te duiden. Kinderen zogen de nectar uit deze bloemen.
04-09-2008 om 17:48
geschreven door Gust Adriaensen
Enkele dagen al fietsend en wandelend doorgebracht in de Nederlandse Achterhoek.
Ludo Helsen, Antwerpse gedeputeerde voor plattelandsbeleid:
