|
Klaagzang om Johnny
-----------------------
De bekwaamste en sinds kort de meest beklaagde en beklagenswaardigste aller Belgen, de genaamde Johnny Thijs, ex-CEO van B-post verdiende 1,1 miljoen euro. Dat is 30 keer het loon van een postbode en 23 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
De door zijn werkgever, de regering, voorgestelde wedde bedroeg 650.000 euro. Dat is 18 keer meer dan wat de postbode verdient en 13 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
'Niet genoeg', zei Johnny en hij startte een steuncampagne voor hem en een beschadigingsoffensief voor de regering, die bij sommige journalisten, politici en collega's-grootverdieners veel meer support kregen dan bv. de humanitaire hulpacties voor Syrië of de Filippijnen.
De inhoud van de reacties en wie ze uitten, maakten veel duidelijk. Tijd, dacht ik, om prijzen toe te kennen:
-De prijs voor de ridicuulste maar bewust misleidende kromredenering: CEO Bruno Segers: 'De beslissing van de regering vergroot de kloof tussen arm en rijk.'
-De prijs voor bewustzijnvernauwend fundamentalisme: Baron Buysse: 'Marktconform denken is een verplichting. De rest is ideologie.'
-De prijs voor cynisme: CD&V'er en ex-ACW'er en verzamelaar van bestuursmandaten Jean-Luc Dehaene: 'Ik begrijp Thijs helemaal.'
-De prijs voor onnauwkeurige informatie: het grootste deel van de media: 'De helft van 1,1 miljoen is 650.000 euro.'
-De prijs voor journalistieke hielenlikkerij: Sturtewagen van De Standaard: ''t Is toch wel erg voor Thijs, zo'n bekwame jongen. De regering begaat een enorme blunder.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek na een aantal dagen: Goossens van De Standaard: 'Blijkbaar kan een maximumloon van een schamele 650.000 euro alleen nog maar een marxistische vondst van de vermaledijde PS zijn.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek vanaf het begin van de miljoenensoap: Desmet van De Morgen: Ironisch wel, dat net diezelfden die de uitkeringen in de tijd beperkt willen zien, net diezelfden die vinden dat het grootste probleem van het land de veel te hoge lonen van gewone arbeiders en bedienden zijn, zich ontpopten tot de grootste cheerleaders van Johnny Thys, toen die weigerde voor een armoezaaiersloontje van 650.000 euro per jaar Bpost te blijven leiden.'
-De prijs voor politieke angst, lafheid en draaikonterij: regeringspartijen CD&V en Open VLD, die de beslissing tot loonvermindering goedkeurden maar nu zwijgen als vermoord of belangrijke partijfiguren kritiek laten uiten op die beslissing.
-De prijs voor politiek opportunisme, lafheid en verloochening van de eigen maatschappijvisie: Groen en PvdA, die geen kik geven.
-De prijs voor politieke rechtlijnigheid en sobere ad remreacties: SPA'er Bruno Tobback: '650.000 euro niet genoeg? 99% van de Belgen verdient veel en veel minder.'
28-12-2013 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
|
