René Stockman, generale overste van de Broeders van Liefde, schrijft in De Standaard van 3 februari, een uiterst belangwekkend opiniestuk in verband met de uitbreiding van de euthanasiewet. Een fragment:
'... Want als we nu toch op die glijbaan (van de absolute zelfbeschikking) zitten, kan ik mij afvragen of ik finaal nog legitiem zal kunnen beslissen of ik wil blijven leven, als mijn leven niet meer zal voldoen aan bepaalde kwaliteitseisen, of als mijn verzorging te veel zal kosten aan de maatschappij? Wie geeft me immers de garantie dat wat vandaag bij wet als een mogelijkheid wordt aangeboden, op termijn geen imeratief karakter zal krijgen? Welke impact zal eens teeds verder uitbreidende wetgeving uiteindelijk hebben op de publieke opinie? We zullen ons steeds meer zedelijk verplicht voelen te kiezen voor euthanasieals we de omgeving niet meer tot last willen zijn en paradoxaal genoeg daarmee onze legitieme zelfbeschikking verliezen.
Voor zo'n maatschappij kies ik niet, want ik zou graag mens en medemens blijven en ook kunnen blijven rekenen op de medemenselijkheid van de anderen, om zo aan mijn onvoorwaardelijke eerbied voor alle leven verder gestalte te geven.'
03-02-2014 om 17:47
geschreven door Gust Adriaensen
'Van alles naar niets in de geneeskunde'
De inzet van het euthanasiedebat (2) -------------------------------------------
Een tweede inzet is de wijziging binnen de medische praktijk, die verbonden is met de grote vooruitgang van de geneeskunde. Als de geneeskunde de grenzen van haar mogelijkheden bereikt, stapt men over van ‘alles’ naar ‘niets’ en is men geneigd meteen zijn toevlucht te nemen tot euthanasie.
Men vergeet de rol van de sedatie, die de pijn verzacht, en het belang van de palliatieve zorg, die mensen op een serene manier voorbereiden op de dood. De artsen en het verplegende personeel worden in hun praktijk aan het twijfelen gebracht, tussen het ‘teveel’ aan geneeskunde en het ‘niets meer’ van de euthanasie.
03-02-2014 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
Daniël Maes (75), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Inschrijven noodzakelijk Reservatie is verplicht via een bestuurslid of via de gemeentelijke Bibliotheek
Donderdag 13 maart 2014 1ste Voordrachtavond, “De oorlog tegen Syrië” door Daniël Maes,
Een samenwerking met de bibliotheek en parochie., in het Gemeentelijk Ontmoetingscentrum “Ter Voncke”, 20u00.
Daniël Maes is pater Norbertijn te Postel. Pater Maes woont al drie jaar in Qâra halfweg tussen Damascus en Aleppo, in het oecumenisch klooster Deir Mar Ykub (een soort Taizé van het Midden-Oosten). Hij is daar met de bedoeling een priesterseminarie te beginnen. Momenteel wordt het klooster door salafistische rebellen bedreigd.. de ramen in de refter zijn met zandzakken bedekt.. In maart 2014 hoopt pater Maes in België te zijn en brengt hij ons het verhaal van – het zijn zijn woorden - “De oorlog tegen Syrië”.
Landelijke Gilde Herenthout. Bibliotheek en parochie.
.
--
03-02-2014 om 08:34
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2014
Economie en verdeling van de inkomsten
Paus Franciscus in 'Evangelii Gaudium' -------------------------------------------
Economie en verdeling der inkomsten -------------------------------------------
De noodzaak om de structurele oorzaken van de armoede te bestrijden, kan niet wachten, niet enkel omwille van een pragmatische vereiste, resultaten te boeken en de maatschappij te ordenen, maar om de samenleving te genezen van een ziekte, die haar zwak en onwaardig laat worden en haar slechts naar nieuwe crises kan voeren.
De hulpprojecten, die tegemoetkomen aan enkele dringende vereisten, mogen slechts als provisoire maatregelen beschouwd worden. Zolang de problemen van de armen niet fundamenteel opgelost worden, door af te zien van de absolute autonomie van de markten en van de financiële speculatie en door de structurele oorzaken van de inkomensongelijkheid aan te pakken, zullen de wereldproblemen niet opgelost geraken en kan uiteindelijk geen enkel probleem opgelost worden.
De ongelijke verdeling van de inkomsten is de wortel van het sociale kwaad.
02-02-2014 om 17:32
geschreven door Gust Adriaensen
'GIJ ZULT NIET DODEN'
De inzet van het euthanasiedebat (1)
Op de bijeenkomst van de bisschoppenconferentie in Grimbergen hebben de bisschoppen van België de problematiek van het levenseinde besproken. Dat gebeurde in aanwezigheid van een aantal experts op medisch, juridisch, ethisch en pastoraal vlak. Het wetsvoorstel in verband met uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen, d.w.z. kinderen en jongeren, gaat de bisschoppen zeer ter harte.
Ze vragen zich af waarom een wet moet worden gemaakt over een dergelijke delicate materie, als men bedenkt dat Nederland al sinds 2006 over een dergelijke wet beschikt en die nog nooit heeft moeten toepassen. De problematiek heeft de bisschoppen ertoe aangezet de onderliggende inzet van dit initiatief te verdiepen en hun bedenkingen met een breed publiek te delen. Een eerste inzet van het debat is het verbod te doden, dat de basis vormt van onze samenleving.
Door de deur open te zetten voor euthanasie voor minderjarigen lopen we het risico euthanasie uit te breiden tot mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en zelfs tot mensen die levensmoe zijn. Op die manier riskeren we ook de zin van het menselijke leven te veranderen.
Menselijke waardigheid alleen nog toekennen aan mensen die in staat zijn de waardigheid van hun eigen leven te erkennen, is mensonwaardig. Op die manier zaait men twijfel over de waarde van het leven van bepaalde mensen.
02-02-2014 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2014
Arcen
... Arcen 16 oktober-18 oktober: Een boeket van tien haiku’s geïnspireerd door een prachtige wandeldriedaagse in Arcen en omgeving. ...
Hotelgast bij het venster --------------------------
De melkbleke zon Zinkt weg in de trage Maas. De herfst is alom.
De Hamert ---------
De kudde schapen Graast onverstoorbaar verder. Ons bestaan telt niet.
Ruïne Bleyenbeek ----------------
Bouwval Bleyenbeek Vol ijver gerestaureerd. Verlangen naar toen.
Het Lange Ven -------------
De bossen gerooid, De slenk van het Lange Ven: Herschep het landschap.
Uitkijktoren ------------
De uitkijktoren: Weids zicht over het Maasland. De kerktorens wiegen.
Het Quin --------
Schotse Hooglanders Spiegelen zich in het ven. Een voorbeeld van zen.
Afferden --------
Het dorp Afferden: De stroom, de grens, een kapel: Wereld en hemel.
Duvelskuul ----------
Zie een klapekster Hoog in de berk bij het ven! Blijft hij er zitten?
Het Schuitwater ---------------
Gelach vult het bos. De boomklever slaat alarm. Te late stilte.
Broekhuizen -----------
Terras aan de Maas. De veerpont vaart heen en weer. De herfstavond valt.
01-02-2014 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2014
Nieuwe betoging voor de zetel van de euthanasiecommissie !
NIEUWE MANIFESTATIE ZONDAG 2 FEBRUARI VAN 15u30 TOT 17u ZELFBESTUURSSTRAAT 4 (DICHT BIJ HET ZUIDSTATION, BRUSSEL) VOOR DE ZETEL VAN DE EUTHANASIECOMMISSIE: DE « GELE HESJES » ROEPEN ONS OP! De eerste manifestatie georganiseerd door het collectief “de Gele Hesjes” was een groot succes! Als gevolg van hun oproep hebben meer dan 300 mensen zich op zondag 12 januari verzameld voor de zetel van de Ccontroleommissie euthanasie van 2002. Deze betoging heeft een ruime weerklank gekregen in de media. Maar we moeten blijven op onze standpunten hameren om gehoord te worden door onze volksvertegenwoordigers! Trek uw gele hesje aan en kom met uw familie, uw kinderen en uw vrienden deze zondag om 15u betogen in de Zelfbestuursstraat! Dit is onze centrale boodschap: geen uitbreiding van de euthanasiewet tot bij kinderen zolang de controle op die wet te kort schiet! Welke zin heeft het om een wet uit te breiden waarvan de toepassing toch ongecontroleerd gebeurt, en misbruiken zo te doen toenemen ? De voorzitter van de euthanasiecommissie, Wim Distelmans, geeft zelf toe dat een belangrijk deel van de toepassingen van euthanasie illegaal zijn. Bovendien worden euthanasieverklaringen die niet conform de wet zijn toch gevalideerd door de commissie. In meer dan 10 jaar tijd en met meer dan 6000 verklaringen die zijn doorgegeven aan de commissie heeft geen enkel geval geleid tot gerechtelijke vervolging, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland, waar dossiers wel worden overgemaakt aan justitie. Meer dan de helft van de effectieve leden van de euthanasiecommissie bestaat uit leden of sympathisanten van organisaties die, zoals bijvoorbeeld RWS (Recht op waardig sterven), ijveren voor de uitbreiding van euthanasie tot steeds bredere groepen van de bevolking. Samen met het collectief “Gele Hesjes”, vraagt actie Actie Gezin dat :
mandaten van leden van de euthanasiecommissie hoogstens één keer verlengbaar worden.
de commissie echt pluralistisch wordt samengesteld, zoals de wet vraagt, en niet de facto in meerderheid bestaat uit leden met een politieke en ideologische agenda ten voordele van de uitbreiding van de euthanasie wet van 2002.
het overmaken van een dossier aan het parket maar 1/3 van de stemmen vereist (tegen 2/3 nu).
Actie Gezin vraagt ookhet terugtrekken van het wetsvoorstel dat toegang tot euthanasie verbreedt tot bij kinderen, reeds gestemd in de Senaat en momenteel ter discussie in de Commissie Justitie van de Kamer, en dat in het partijprogramma van geen enkele partij stond tijdens de laatste verkiezingen en ook geen deel uitmaakte van het regeerakkoord. Daarbij nog iets: Actie gezin roept u ook op om mee te doen aan de Europese pro-family bijeenkomst die ook plaats zal vinden op zondag 2 februari, maar dan van 14u tot 15u op het Luxemburgplein in Elsene. Gelijkaardige manifestaties zullen op de dezelfde dag plaats vinden in meerdere Europese steden. Hartelijk dank! Actie gezin vzw http://www.actiegezin-actionfamille.be/welkom-accueil?lang=nl PS : We danken van ganser harte al degenen onder u die ons financieel ondersteunen. We hebben u hard nodig! Als u het kunt, doe dan een storting (als u uw mailadres vermeldt in de mededeling van uw overschrijving zullen we u persoonlijk bedanken)! Actie gezin is een onafhankelijke en pluralistische vzw. Ze ontvangt geen enkele subsidiëring en werkt enkel met hulp van uw giften. ING 363-0704704-39 – IBAN : BE13 3630 7047 0439 – BIC : BBRUBEBB
31-01-2014 om 16:50
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'Niemand redt zichzelf.
De gemeenschap is essentieel.'
31-01-2014 om 12:47
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2014
Gedichtendag
Wanneer ik aan wat je zou kunnen noemen een gedicht begin te schrijven weet ik gewoonlijk niet waar het eerste vers me naar toe voeren zal. Dit baart geen ongerustheid want al lijkt het nergens op het blijft een feit dat het aaneenrijgen van woorden een uitstekend middel tegen de verveling is en die bekruipt me soms onweerstaanbaar op donderdagnamiddagen in januari. Maar dat hoeft jou geen zorg te wezen. Dat begrijp je wel.
30-01-2014 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
Muyters in ongenade-De Roover glorieert
Een politiek actieve persoon die de laatste jaren door bepaalde media, in het bijzonder De Standaard, opgevreeën werd, was ongetwijfeld De Roover. Wat daarin stoorde, was niet wat hij te vertellen had, maar dat hij zich steeds liet opvoeren als een 'onafhankelijke politieke waarnemer'. Terwijl uit alles bleek dat hij een fervente aanhanger was, niet alleen van het nationalisme maar ook van de rechts-liberale enonomische ideeën en visies, die in de NVA meer en meer het communautaire gehakketak overvleugelen. Dat iemand dat gedachtegoed is toegedaan, daarmee is niks mis. Integendeel. In onze democratie zijn vooralsnog 'die Gedanken frei'. Gelukkig maar. Maar dat De Roover lange tijd zijn zelfverklaarde politieke onafhankelijkheid heeft gebruikt om in de media een bepaalde partij te propageren, te verdedigen, te volgen, doet de wenkbrauwen fronsen. Aan die dubbelzinnigheid is nu eindelijk een einde gekomen door een verkiesbare plaats op een kandidatenlijst, wat meneer De Roover waarschijnlijk al lange tijd op het oog had.
Met minister Muyters heb ik echt wel te doen. Deze aimabele man werd enkele jaren geleden als een wit konijn door De Wever rechtstreeks in een ministerzetel geposteerd en wordt nu door de zelfde onaantastbare leider op een vernederende manier bij het politieke huisvuil gezet. En toen Muyters nog even piepte dat hem een ministerpost beloofd was, kreeg hij helemaal de wind van voren van zijn (ex-)partijvrienden. Benieuwd hoe de minister deze slagen met de partijkromstaf zal verwerken. Misschien vindt hij troost in het gedicht van Kipling 'If...'. Mag ik de minister adviseren het in deze ongetwijfeld voor hem donkere periode geregeld rustig te lezen. In het bijzonder de tweede strofe kan wellicht troost bieden met daarin het vers: IF YOU CAN MEET WITH TRIUMPH AND DISASTER... Ik wens het u van harte toe, minister Muyters.
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim,
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,....
30-01-2014 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2014
Tien jaar geleden overleed Herman Servotte
Op 24 januari 2004 stierf Herman Servotte. Hij werd 74 jaar.
Alle Leuvense ex-studenten germanistiek uit het begin van de jaren zestig, zullen het met me eens zijn: professor Herman Servotte bracht een nieuw geluid, een nieuwe lente in het doceren van de Engelse literatuur.
Niet alleen sprak hij een vlot en sierlijk Engels, in tegenstelling tot vele van zijn collega's, maar ook de manier waarop hij de literatuur benaderde, betekende een breuk met de tot dan toe gangbare academische literatuurstudie. Bovendien was hij een begenadigd lesgever en een charmante gentleman met een bijzonder fijn gevoel voor humor. Iemand die dicht bij zijn studenten stond en toch een zekere afstandelijkheid en een natuurlijk gezag wist te bewaren. Die verbondenheid met de studenten kwam nog het sterkst tot uiting tijdens de Engelandreis in de 1ste licentie, die toen traditie was.
Herman Servotte werd ervaren en geapprecieerd als een man van de wereld, ook al was hij priester. En wat voor een priester!
Hij was vanaf 1982 medepastor in de universitaire parochie en in de jaren 80 ook algemeen proost van de Gezinsgroepen, die in dat decennium hun hoogste bloei kenden. Maar hij maakte zich ook verdienstelijk in het beleid van de Kerk en van de Universiteit . Zo aanvaardde hij de opdracht van kardinaal Suenens om een nieuw concept van priesteropleiding vorm en gestalte te geven en was hij gedurende een tiental jaren vice-rector .
In Tertio schrijft Robrecht Michiels het volgende: 'Servotte zag zichzelf in een brugfunctie, als iemand die steeds op de grens leefde en daar juist wilde leven. Tussen stad en platteland, tussen twee taalgebieden en twee cultuurgemeenschappen, tussen college geven aan de universiteit en universitair beleid, tussen gelovigen en minder-/anders-/niet-gelovigen, tussen een profane bezigheid en het priesterambt, tussen literatuur en geloof, filosofie, theologie en exegese, tussen herinnering en hoop of gisteren en morgen, tussen kerk en wereld.'
De laatste jaren van zijn leven leed Herman Servotte aan de ziekte van Parkinson, die hem het schrijven en spreken geleidelijk aan moeilijker en moeilijker maakte. Dat was een uiterst zware beproeving voor hem. 'Maar', zo zei hij, 'God is bij de lijdenden aanwezig als een moeder, die het lijden van haar kind weliswaar niet wegneemt, maar door haar aanwezigheid kracht en sterkte brengt.'
We shall not cease from exploration And the end of all our exploring Will be to arrive where we started And know the place for the first time. Through the unknown, remembered gate When the last of earth left to discover Is that which was the beginning; (…) And all shall be well and All manner of thing shall be well When the tongues of flame are in-folded Into the crowned knot of fire And the fire and the rose are one.
(T.S. Eliot, Four Quartets)
We zullen niet ophouden met ontdekken En het einde van alle ontdekking Zal zijn aan te komen waar we vertrokken En de plaats te kennen voor de eerste keer. Door de ongekende, herinnerde poort Wanneer het laatste wat op aarde te ontdekken blijft Dat is wat de aanvang was; (...) En alles komt terecht en Alle dingen worden goed Wanneer de vlammende tongen naar binnen zijn gevouwen In de gekroonde knoop van vuur En het vuur en de roos één zijn.
29-01-2014 om 08:40
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2014
De nootjes en aapjes van minister Geens
Het was niet bepaald minister Geens' dag in het parlement toen hij de zichzelf 30% loonsverhoging toekennende toplui van bad bank Dexia, toch per se wilde verdedigen.
Zijn uitspraak dat hij, Geens, wel in staat zou zijn B-post en Belgacom te leiden, maar niet Dexia, was al erg van de pot gerukt en vooral ook erg denigrerend voor de CEO's van die overheidsbedrijven.
De met pathos uitgesproken zin: 'Als je nootjes voedert, krijg je aapjes' , sloeg evenwel alles.
Wellicht heeft minister Geens, hoe verstandig hij zich voordoet en waarschijnlijk ook is -hoewel toch wat te min om bv. een bad bank te leiden-, niet echt beseft welke conclusies uit die boutade getrokken kunnen worden.
Want wat Geens zegt, kan als volgt geïnterpreteerd worden: al die mensen die met een (heel wat) lager loon dan de supervergoedingen van CEO's, moeten tevreden zijn, die dus 'nootjes, peanuts' toegeworpen krijgen, zijn of worden aapjes. Of nog anders: degenen die voor een modaal loon willen of moeten werken, hebben beperkte capaciteiten. Of: met een vergoeding die niet in de honderdduizenden euro's loopt of het miljoen overschrijdt, trek je geen valabele mensen aan.
Maar wel aapjes dus. Nou, dat is dan een ministeriële wijsheid waarin de overgrote meerderheid van de bevolking zich kan terugvinden!
28-01-2014 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
Belastingontduiking
Minister Vande Lanotte:
'Als iedereen die belastingen moet betalen die ook effectief betaalt, dan is er genoeg geld om de nettolonen van de modale werkende mens omhoog te krikken zonder dat er pijnlijke besparingen moeten worden doorgevoerd.'
De spijker op de kop!
28-01-2014 om 07:35
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Sedert enkele weken werkt het internetsysteem niet meer in de streek waar pater Daniël verblijft in Syrië.
Wel kan hij nog kort communiceren via sms. In zijn laatste berichtje meldt hij het volgende:
'Het gebombardeerde communicatiespel werkt al half.
We kunnen met gewone lijn niet naar buitenland bellen,
maar wel van het buitenland ontvangen.
Voor de rest status quo.'
Hij vraagt ook dat de heilige Francis van Sales, eens bisschop van Genève, Genève II (waar onderhandelingen gestart zijn tussen regering en oppositie) een flinke duw zou geven'.
Dat wensen en hopen we met pater Daniël.
27-01-2014 om 10:32
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2014
Paus werkt aan tekst over ecologie
De directeur van de persdienst van het Vaticaan heeft bevestigd dat paus Franciscus werkt aan een tekst over het thema ecologie.
De paus wil sterk de nadruk leggen op de 'menselijke' ecologie. Onderwerpen zoals de wegwerpmaatschappij, de plundering van bodemrijkdommen en de bescherming van het milieu en het leven zullen ongetwijfeld behandeld worden.
26-01-2014 om 16:20
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2014
De inzet van het euthanasiedebat
De inzet van het euthanasiedebat Perscommuniqué van de bisschoppen van België – 22 januari 2014
Op de bijeenkomst van de bisschoppenconferentie in Grimbergen hebben de bisschoppen van België de problematiek van het levenseinde besproken. Dat gebeurde in aanwezigheid van een aantal experts op medisch, juridisch, ethisch en pastoraal vlak. Het wetsvoorstel in verband met uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen, d.w.z. kinderen en jongeren, dat momenteel in de Kamercommissie besproken wordt, gaat de bisschoppen zeer ter harte. Ze vragen zich af waarom een wet moet worden gemaakt over een dergelijke delicate materie, als men bedenkt dat Nederland al sinds 2006 over een dergelijke wet beschikt en die nog nooit heeft moeten toepassen. De problematiek heeft de bisschoppen ertoe aangezet de onderliggende inzet van dit initiatief te verdiepen en hun bedenkingen met een breed publiek te delen. Een eerste inzet van het debat is het verbod te doden, dat de basis vormt van onze samenleving. Door de deur open te zetten voor euthanasie voor minderjarigen lopen we het risico euthanasie uit te breiden tot mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en zelfs tot mensen die levensmoe zijn. Op die manier riskeren we ook de zin van het menselijke leven te veranderen. Menselijke waardigheid alleen nog toekennen aan mensen die in staat zijn de waardigheid van hun eigen leven te erkennen, is mensonwaardig. Op die manier zaait men twijfel over de waarde van het leven van bepaalde mensen. Een tweede inzet is de wijziging binnen de medische praktijk, die verbonden is met de grote vooruitgang van de geneeskunde. Als de geneeskunde de grenzen van haar mogelijkheden bereikt, stapt men over van ‘alles’ naar ‘niets’ en is men geneigd meteen zijn toevlucht te nemen tot euthanasie. Men vergeet de rol van de sedatie, die de pijn verzacht, en het belang van de palliatieve zorg, die mensen op een serene manier voorbereiden op de dood. De artsen en het verplegende personeel worden in hun praktijk aan het twijfelen gebracht, tussen het ‘teveel’ aan geneeskunde en het ‘niets meer’ van de euthanasie. De derde inzet confronteert ons met onze eigen dood: hoe ons erop voorbereiden en de dood niet ontkennen? Met wie kunnen we erover spreken, welke voorbereidingen treffen we, hoe laten we ons omringen? Hoe vermijden we van de dood een taboemoment te maken? Hoe waardig sterven mét respect voor de waarde van het menselijke leven?
De vierde inzet is van het lijden. 70% van de Belgen zegt voor een zachte dood te zijn. Dat is normaal. We moeten te allen prijze elke vorm van pijn bestrijden en het lijden maximaal verminderen. Maar als het lijden ondanks alles aanwezig is, zowel bij de zieke als bij de nabestaanden of bij het medisch personeel, hoe kan het dan bewust gedragen worden? Hoe kunnen we ons voorbereiden om het lijden aan te kunnen en te beleven als een beproeving, die we kunnen delen met anderen en samen dragen? Hoe kunnen we elkaar niet loslaten en ondersteunen in momenten van lijden? De vijfde inzet is die van de spiritualiteit. In het euthanasiedebat gaat het ook over de zin van het leven. Hoe kan de christelijke ervaring ons helpen de confrontatie met lijden en sterven aan te gaan? Als wij het Pasen van Jezus vieren, laat Goede vrijdag ons het drama van het lijden beleven; op Stille Zaterdag is dat het mysterie van de dood en de verlatenheid en op Paaszondag de kracht van de verrijzenis. Hoe kan het paasmysterie ons leven verlichten en inspireren? Hoe kunnen de christelijke instellingen getuigen van een ethische houding inzake deze uitdagingen? Daarnaast hebben de bisschoppen samen met experts in de pastoraal ook gewerkt rond de problematiek van de evoluties in het parochiale landschap in ons land.
23-01-2014 om 17:11
geschreven door Gust Adriaensen
Kom nou minister Geens
Koen Geens voelt zich als een vis in het ministeriële water. Ook al kleurt dat geregeld troebel. En de minister in ongetwijfeld een heel verstandige jongen. Dat behoedt hem helaas niet altijd voor domme beslissingen of uitspraken.
Je moet toch op je kop gevallen zijn, om na de commotie rond het superloon van Thijs, een loonsverhoging met 30% voor enkele topbonzen van de restbank Dexia te steunen en te verdedigen.
Geens kreeg er dan ook terecht flink van langs in het parlement. Hij verdedigde zich als een duivel in een wijwatervat en trok zelfs ten aanval.
Maar zijn pathetische uitroep dat hij, Geens, wel in staat is B-post en Belgacom te leiden maar dat hij de leiding van Dexia niet zou aankunnen, zal bij velen ironische commentaar uitgelokt hebben.
Kom nou, minister Geens! Een man met uw talenten! En wat een vernederende uitspraak voor de CEO's van B-post en Belgacom. Als Geens zijn hand niet omdraait om die jobs op zich te nemen maar dat hij dat niet ziet zitten voor Dexia, was de oorlog omtrent de verloning van Thijs en Bellens meer dan verantwoord en moet er verder nagedacht worden over een nog forsere verlaging.
Eén ding moet minister Geens wel nagegeven worden: de man is m.i. nu al het grootste oratorische talent van zowel het federale als het Vlaamse parlement.
23-01-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
22-01-2014
De weelde in dienst van de mensheid
Pauselijke boodschap aan Economisch Forum Davos: -----------------------------------------------------------
'Ik vraag u er zorg voor te dragen dat de mensheid gediend wordt door de weelde en er niet door wordt beheerst.'
22-01-2014 om 07:56
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2014
De revival van de traditionele vloek
De ouderen onder ons hebben zeker leeftijdsgenoten gehad die van in hun prille jeugd geen volledige zin konden uitbrengen zonder hem te voorzien van vloeken, waarin 'god' in een of andere (taal)vorm aanwezig was.
De laatste decennia verdwenen die als oubollig aangevoelde krachtwoorden, samen met God, naar de achtergrond. Zij maakten plaats voor Engelse vierletterwoorden, die in sommige Amerikaanse, vooral misdaadfilms, het overgrote deel van de conversatie uitmaken.
Maar het moge duidelijk zijn: de traditionele Vlaamse vloek, waarin 'god' een belangrijke plaats inneemt, is terug van weggeweest. Net als God overigens.
Het mooiste bewijs daarvan wordt geleverd door Waes en Wauters. Zij larderen zonder veel remmen, de reacties op hun eigen en de wederzijdse exploten, met een, zeker in taalkundig opzicht, interessante stortvloed aan ouderwets gevloek.
Met toch wel, na een eerste oppervlakkig onderzoek, Waes als kampioen.
21-01-2014 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
De wraakroepende en dodende kloof
85 miljardairs zijn even rijk als de 3,5 miljard armsten
21-01-2014 om 07:14
geschreven door Gust Adriaensen
