01-03-2014 om 09:23 geschreven door Gust Adriaensen

Naamkundige Frans De Brabandere maakt brandhout van het door een kamercommissie goedgekeurde voorstel i.v.m. de familienamen.

Het is inderdaad een ondoordacht en ondeskundig voorstel dat zo goed als helemaal geen maatschappelijk draagvlak heeft en aan de familienaam een emancipatorische rol toekent die hij in onze samenleving niet heeft.

 Dr. De Brabandere gaat in op de ontstaansgeschiedenis van erfelijke familienamen en wijst erop dat ze pas sinds de Napoleontische tijd een wettelijke verplichting werden, onderworpen aan een aantal ambtelijke voorschriften. De essentiële functie van de familienaam was dan ook een identificatiemiddel te zijn in een steeds maar complexere samenleving. Dat middel moet zo efficiënt en duidelijk als mogelijk zijn.

Het is duidelijk dat de politici en de kabinetsleden die het voorstel hebben uitgedokterd (?), niet veel kaas gegeten hebben van naamkunde en zonder nadenken aan de familienamen een rol wensen toe te kennen, die helemaal niks te maken heeft met de geschiedenis en de functie ervan.

Als ze zich de moeite hadden getroost advies te vragen aan taalkundigen en na te denken over de praktische complicaties van hun voorstel, zouden ze het zeker niet gelanceerd hebben. Ze hebben het toch gedaan. De enige conclusie is dat ze koppig, eigenwijs en dom hebben gehandeld.

28-02-2014 om 17:31 geschreven door Gust Adriaensen

In blijde verwachting van een kindje, besloten Jan Jansen en Margriet Jansen, vooral omdat Margriet er zich graag op liet voorstaan dat ze een feministische inborst had, gebruik te maken van de nieuwe naamgevingsmogelijkheden en hun eersteling zowel de naam van de papa als van de mama te geven. Het werd dus Hans Jansen-Jansen. En toen hun tweede geboren werd, kreeg dat de naam Grietje Jansen-Jansen.

Daarmee waren hun gezin en hun geluk compleet. Maar eilaas, zoals dat gaat in het leven, niet voor lang. Papa Jan verwisselde het tijdelijke met het eeuwige en na verloop van niet al te lange tijd, zoals dat gaat in het leven, leerde Margriet een andere lieve man kennen. Het toeval wilde dat hij eveneens luisterde naar de naam Jan Jansen en de gelukkige vader was twee schattige kinderen, Grietje Jansen-Jansen en Hans Jansen-Jansen.

Om de innige verbondenheid binnen het nieuwe gezin ook in de namen te verankeren en omwille van een aantal administratieve en erfeniskwesties, werd nog voor de volwassenheid der kinderen het namenregister officieel vastgesteld als volgt: Hans Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen, Hans Jansen-Jansen-Jansen-Jansen.

De namen bezorgden de kinderen, weliswaar in eerder beperkte kring, een zekere beroemdheid, en daardoor gecharmeerd namen ze zich voor later een partner te zoeken met minimum een combinatie van twee keer Jansen, zodat hun kindertjes op hun beurt wereldfaam zouden verwerven als Hans/Grietje Jansen-Jansen-Jansen-Jansen-Jansen-Jansen... en de publicatie in het Guinness Book of Records wenkte.

27-02-2014 om 10:07 geschreven door Gust Adriaensen

Van vrijdag 11 april tot en met zondag 13 april organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.

Op zaterdag 12 april is er de gezinsdag rond het thema "De vier kardinale deugden". E.P. Gabriël Goossens o.praem, Norbertijn van de abdij van Tongerlo, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. We vieren de H. Mis met onze gezinnen en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.

Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.

Voor meer info over het gezinsweekend: zie folder in bijlage.
Inschrijving en inlichtingen via:
pater Benny
abdij van Postel
Abdijlaan 16
2400 Mol
(0032) 0496 50 15 23
gastenkwartier@abdijpostel.be

Bijlagen:
05 - folder AN - gezin - 2014 - 01 - nieuw.pdf (768.3 KB)   

26-02-2014 om 07:36 geschreven door Gust Adriaensen

1.Legalisering euthanasie op kinderen:

Allerlei politici van het meest diverse pluimage spannen samen en werken zich de naad uit hun broek om de uitgebreide euthanasiewet goed te keuren. Zij worden daarin gesteund door een horde journalisten, filosofen, opiniemakers, die bladzijden en bladzijden ter beschikking krijgen om hun pro-opvattingen wereldkundig te maken, zich beroepend op het onaantastbare principe van het sacrosancte zelfbeschikkingsrecht.

2. Congresvoorstel legalisering cannabis

Allerlei opiniemakers, van politici tot journalisten, vullen bladzijden en bladzijden vol afkeuring en/of leedvermaak over het door een nipte meerderheid van congresdeelnemers goedgekeurde voorstel van de Jongsocialisten om cannabis te legaliseren.

Wanneer laat Vermeersch van zich horen?

25-02-2014 om 07:38 geschreven door Gust Adriaensen

Dichter Leo Vroman 10 april 1915-22 februari 2014

Februari

De ijstijd van het jaar is half  voorbij,
lente onmogelijk, die herfst al vergeten,
het aardewerken land door ijsgetij
dik geglazuurd en ongespleten.
Hoe zelden kom ik daarop voor: vandaag
is er bij voorbeeld niets van mij te horen
behalve het schuren van mijn hardgerande
oren
langs mijn kraag.

De zon gaat op voordat de dag begint.
Niemand kijkt en vindt niemand.
Een benige hond
waarop een paar bange
ogen zitten, werpt de lange
schaduw van een gebogen hinde
over de gewitte grond.
Hoe eenzaam de zon voortwerkt.
Het doet tot hiertoe pijn en
toch moet hij nog een maand schijnen
voor de wereld het merkt,

Deze maand is gekrompen van de kou.
Niemand kan zien dat achter
de samengevrozen dagen een lauw
waas golft, gauw wordt het zachter.

24-02-2014 om 16:22 geschreven door Gust Adriaensen

Het waren bijzonder lieflijke en aandoenlijke tafereeltjes op het vliegveld van Zaventem, waarbij op een bepaald ogenblik zelfs het onderscheid vervaagde tussen de hoge gasten en de hoge gastheren, zoals dat in de geschiedenis al wel vaker is gebeurd op een of andere Animal Farm.

Elio, aaibaarder dan ooit, met een schattige pluchen panda in zijn wat onwennige handen, zag met de aankomst van Xing Hui en Hao Hao een meer dan gouden toekomst voor de relaties België-China. De Croo jr., was voor de nauwlettend toekijkende Chinese Big Brothers, de absolute garantie voor het feilloos en gestaag uitbouwen van het pensioenfonds der geliefde panda's. En Pieter... Ja, waarom de martiale De Crem in het ontvangstcomité? Hier volgt de breaking news verklaring.

U weet dat enkele woordvoerders van politievakbonden, mensen die op alle slakken zout leggen, niet akkoord gingen met een gemotoriseerd escorte van de federale politie voor onze troetelpanda's. En ze probeerden Di Rupo de opeising van een escorte in de schoenen te schuiven. Ridicuul natuurlijk. Als er nu voor één soort zoogdieren politiebegeleiding verantwoord is, dan toch wel voor panda's zeker! Een eer is het ja!! De vakbondsbonzen moesten zich meer vragen stellen bij de verantwoording van het escorteren van presidenten en dictators met bloed aan hun handen!!!

Maar goed, de politiebegeleiding was er en het geheel vormde een prachtig plaatje. Nu terug naar de rol van De Crem. Uit hoogst betrouwbare bron kon vernomen worden, dat de Chinese president himself bij Pieter erop aangedrongen had ook het Belgische leger stand-by te houden, om bij het minste incident of opstootje of wat dan ook, een gepaste militaire actie ter bescherming van Xing Hui en Hao Hao, te kunnen ondernemen. Die vraag kon de roemrijke bevelhebber der Belgische Strijdkrachten, Pieter de Grote  van Aalter, niet naast zich neerleggen. En zo geschiedde dat in een kazerne dicht bij Zaventem, het 3de Regiment Cyclisten en in een kazerne vlak bij Brugelette, het beroemde 10de Jagers te Paard, in hoogste staat van paraatheid verkeerden.

Als je de video's van de historische begroeting der panda's, nauwkeurig bekijkt, zie je op een bepaald moment De Crem, de Chinese ambassadeur iets in het oor fluisteren. Wie een beetje thuis is in het liplezen, verstaat perfect wat de toekomstige Navo-baas zegt, -weliswaar met een sterk Aalters accent maar dat verhoogt merkwaardig genoeg de verstaanbaarheid tussen Aaltenaars en Chinezen-: 'Vertel uw president dat het Belgische leger en zijn minister gezorgd hebben voor een veilige en perfecte aankomst van uw geliefde panda's.'

Xing Hui en Hao Hao lieten al die drukte ondertussen niet aan hun berenhart komen. Ze zagen er perfect gelukkig uit. Op het gepaste uur begonnen ze gezapig aan hun portie vers aangevoerde bamboestengels te knabbelen. Dat was het uur waarop in Brussel de gaarkeukens  en in Charleroi de slaapzalen voor de daklozen hun deuren openden

24-02-2014 om 10:49 geschreven door Gust Adriaensen

Een commissie buigt er zich al een tijd over. En in de Zevende Dag werd de discussie pro en contra opgepookt door Dewael (pro) en Jambon (contra).

Ik ben pro. Het lijkt me namelijk de democratische logica zelve: in een federale staat moet het ook mogelijk zijn een deel van de volksvertegenwoordigers over provincie- en taalgrenzen heen, te kiezen.

Het is ondemocratisch dat de Belgen (want dat is nog altijd de officiële nationaliteit van de inwoners van dit land) het recht ontzegd wordt een stem uit te brengen op di Rupo, Reynders, Milquet, Magnette, enz. of omgekeerd op De Croo, Tobback, De Wever, De Crem, Jambon, enz.

Dewael heeft overschot van gelijk wanneer hij wijst op de fundamentele contradictie in de NVA-opstelling: enerzijds tegen een federale kieskring fulmineren maar anderzijds heel de campagne focussen op de strijd tegen de PS, waartegen of waarvoor de kiezer in Vlaanderen geen stem kan uitbrengen.

Als er geen federale kiesmogelijkheden worden geboden, dan zou het getuigen van goede democratische smaak, in de kiescampagne de strijd aan te gaan met de politieke concurrentie binnen de eigen kieskring en niet zijn pijlen te richten op een externe vijand, die buiten schot blijft omdat men dat zelf wil.

23-02-2014 om 20:41 geschreven door Gust Adriaensen

21-02-2014 om 22:29 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Een handicap of het verlies van gezondheid kan nooit een reden zijn voor uitsluiting, of erger, eliminatie van een mens.'

20-02-2014 om 20:18 geschreven door Gust Adriaensen

19-02-2014 om 17:19 geschreven door Gust Adriaensen

Waarom vinden we het zo opmerkelijk, dat de parlementsleden voor een keer in eer en geweten stemmen, over de gemeenschappen en partijen heen?', vraagt Walter Zinzen zich af. En hij voegt eraan toe: 'Zo zou het altijd moeten zijn.'

Sta me toe deze wens erg voluntaristisch en naïef te vinden. Zinzen moet dan standvastig pleiten voor het afschaffen van de partijen, het uitschakelen van verschillende kandidatenlijsten, het liquideren van het effect van de rangorde op een lijst, enz. Kortom, heel ons politieke en kiessysteem moet grondig herdacht worden. Mij niet gelaten, maar of dat allemaal zoveel beter is, lijkt me discutabel.

De 'opmerkelijkheid' van het 'in eer en geweten' stemmen, zit hem natuurlijk in het feit dat het zo weinig gebeurt, en Zinzen insinueert hierbij dat het parlement bijna nooit in eer en geweten stemt. Wat geen lichte aanklacht is.

Dat in verband met de wet op de uitbreiding van de euthanasiemogelijkheid naar kinderen toe, door de partijen als belangrijk argument voor de sereniteit en de zwaarwichtigheid van het debat, de afzonderlijke parlementsleden werd toegestaan in ' eer en geweten' te stemmen, en de partijbonzen zich op die toestemming lieten voorstaan, ervaar ik eerder als een toppunt van hypocrisie dan als een bewijs van het goed functioneren van onze parlementaire democratie.

Want de partijen houden de touwtjes in handen, de partijtop is de baas van het spel, de bonzen zeggen: 'Parlementslid, jij mag nu voor dit geval 'in eer en geweten' stemmen.' En dan de wereld kond doen:'Kijk naar ons, bewonder ons: wij geven toestemming om 'in eer en geweten' te stemmen!!'. Disgusting. Dat de kritische journalist die Walter Zinzen altijd geweest is, zich daardoor laat charmeren, verwondert me zeer.

Bij mij laat dat gescherm met 'in eer en geweten' en 'over de partijen en gemeenschappen' heen, een zeer wrang gevoel na. Het tast de geloofwaardigheid van de partijen verder aan, omdat 'de eer en het geweten' zo selectief gebruikt wordt, in functie van de machtspositie van de partijen. Misbruik van ethische termen is dat.

Walter Zinzen heeft gelijk wanneer hij schrijft: het parlement moet altijd stemmen in eer en geweten. Maar als daarvoor, één, toestemming moet gegeven worden door de echte bazen, en, twee, dat maar geldt voor een erg beperkt aantal wetsontwerpen en niet voor andere, bv. wel voor abortus en euthanasie, en niet voor de rechten van asielzoekers, migranten, loonkloven, vierdewereldmensen, enz., dan is er 'something rotten' in onze parlementaire democratie en in een aantal ethische opvattingen van een aantal partijen en politici.  

19-02-2014 om 13:41 geschreven door Gust Adriaensen

Toppolitici in hun blootje
---------------------------------

Nu onze premier zich eens te meer heeft blootgegeven, duiken van alle kanten foto's van (half)naakte politici op, die van mening zijn dat in deze pre-electorale periode een blote buik, borst, bil, rug, kont, een onweerstaanbare aantrekkingskracht heeft op het kiesvee.

Het is evenwel een gevaarlijke truc. God, Schepper van hemel en aarde, heeft De Naakte Mens niet eenvormig gecreëerd. En zo komt het dat niet ieder stuk bloot even fraai oogt en dat bij vergelijking er altijd winnaars en verliezers zijn.

Het moet gezegd: bij de recentste politieke bloothype, is Elio ontegenzeggelijk de grote winnaar bij het mansvolk. Wat een magisch effect gaat uit van 's mans rugpartij: een combinatie van Griekse esthetiek en Germaanse spierkracht. Zijn rug spreekt politieke boekdelen: hier staat een standvastige premier, ondanks zijn 62 jaren een beau garçon, wiens achtersteven uitschreeuwt: 'Yes, I can!'

De vergelijking met de wildbehaarde bast van Bart, die nu weer het tv-scherm haalt, is veelzeggend en pijnlijk. Het water is duidelijk veel te koud voor de man die pas de helft van zijn gewicht heeft afgegooid, en fysionomie en tors doen denken aan een pas gewassen kompel uit een van de reeds lang gesloten Limburgse koolmijnen. De grimas zegt het: deze man moet het nog maken, vol stress moet hij de verraderlijke en ijskoude politieke watertjes nog doorwaden.

Vol spanning  is het nu wachten op de weinig verhullende voor- en achterkanten van onze toppolitica's. Want het zal de meeste van de gewaardeerde lezers  wel niet onbekend zijn: ook bij het vrouwvolk heeft de Schepper voor heel veel boeiende variatie gezorgd.

18-02-2014 om 10:37 geschreven door Gust Adriaensen

Moraalfilosoof Patrick Loobuyck stelt dat 'de Belgische wetgeving rond abortus en euthanasie helemaal geen uiting van permissiviteit is, maar tot stand kwam vanuit een moreel uitgangspunt: respect voor vrijheid en gelijkheid'. 'De Belgische overheid', aldus Loobuyck, 'draagt ook geen atheïstische, vrijzinnig moraal uit. Ze wil alleen die mensen met een moraal op basis van zelfbeschikking het recht geven om daar ook naar te leven en te sterven'. (De Standaard, 15-2)

Loobuyck, zoals de voorstanders van abortus en euthanasie gewoonlijk doen, gebruikt hier vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking, op een wel erg selectieve manier en omdat het in hun kraam past. En dat is het kraam van abortus en euthanasie.

Heeft filosoof Loobuyck al wel eens gefilosofeerd over nieuwe Belgische wetgeving die respect opbrengt en afdwingt voor de vrijheid en de gelijkheid van alle individuen en bevolkingsgroepen van dit land? Die een duidelijk halt toeroept aan de geestelijke en materiële onvrijheid van zovelen als gevolg van sociale, raciale, culturele en financiële ongelijkheid?

Heeft moraalfilosoof Loobuyck al wel eens nagedacht over de rechten van ongeboren kinderen? Over respect voor de vrijheid en de gelijkheid tussen mensen met of zonder (?) beperkingen? Waarom geldt dat respect niet voor kinderen die dreigen geboren te worden met kenmerken die niet passen in het zgn. 'menswaardig' referentiekader van het moment?

Waarom wordt het absolute zelfbeschikkingsrecht van stal gehaald wanneer het gaat om leven en dood, terwijl ook Loobuyck er zich toch van bewust moet zijn, dat hij en iedereen door de staat, door de reclame, door de economische en financiële machten, enz., voortdurend beroofd worden van dat heilige zelfbeschikkingsrecht of zichzelf daaromtrent enorme beperkignen (moeten) opleggen? En waarom is dat heilige, absolute, onaantastbare zelfbeschikkingsrecht ineens van geen belang als het gaat om het doden van (ongeboren) kinderen?

En of moraalfilosoof Loobuyck op een diepgaande manier de mogelijke consequenties van een door hem gepropageerde 'moraal op basis van zelfbeschikking' heeft overdacht, is zeer de vraag. Ieder individu zijn eigen allerindividueelst moraaltje. Sjonge, sjonge.

16-02-2014 om 21:50 geschreven door Gust Adriaensen

Annick De Ridder is een Antwerps meiske dat bijzonder snel leert. In een tijdsspanne van niet meer dan vier maanden heeft ze ingezien dat het Oosterweelplan echt geen bric-à-brac is, zoals ze in oktober in het parlement liet weten, maar dat het een bijzonder mooie Valentijnsring voor de Antwerpenaar is.

Het blauwe konijntje dat recent naar een ander hok werd gelokt, is een tweede topvoorbeeld van 'krachtige verandering' dankzij NVA, na de gewichtshalvering van de geliefde voorzitter. 

15-02-2014 om 18:07 geschreven door Gust Adriaensen

LDD is niet de enige partij die in de marginaliteit of helemaal zal verdwijnen. Veel dramatischer is de neergang van het Vlaams Belang. Die partij, op het hoogtepunt van haar populariteit goed voor tientallen parlementszetels en honderden andere mandaten, wordt helemaal leeggezogen door NVA, die andere nationalistische partij en zal een stevig gevecht met de kiesdrempel moeten leveren.

De voorzitterswissel De Winter-Annemans heeft geen zoden aan de dijk gezet. Integendeel. Annemans is helemaal in de coulissen verdwenen, is niet wervend. Hij kan het klaarblijkelijk niet.

Met het verbleken van die twee politici, met wie de hele partij eigenlijk geïdentificeerd werd, smelt ook de aanhang weg. Velen verlaten het zinkende schip. Het Vlaams Belang is een irrelevante politieke formatie geworden met vooral militanten en kiezers, die volks en niet zo jong meer zijn.

De ruwe antivreemdelingenvisie van het Blok/Belang is verwerpelijk. Maar het feit dat de partij, nu haar dagen geteld zijn, toch nog vooral appelleert aan de bejaarde Vlaamse volksmens, wekt een zekere sympathie.

Dit moet je De Winter en Annemans ook nageven: ze hebben zich nooit laten restylen tot dure yups of ze hebben nooit zoete broodjes gebakken met de nouveaux riches van het Vlaamse bedrijfsleven of met de topmensen van de financiële wereld. En hun sociaaleconomische visie leunde sterker aan bij de socialisten en bij het ACW, dan velen vermoeden.

In dat opzicht staan ze dichter bij de grondstromen van de Vlaamse Beweging en bij een sociaal Vlaanderen, dan de donkerblauwe, op de financiële midden- en topklasse gerichte economische visie van de partij die het Belang leegzuigt en De Winter en Annemans in de politieke werkloosheid zal storten.

Tenzij...

15-02-2014 om 09:14 geschreven door Gust Adriaensen

MARK VAN DE VOORDE: ‘IMAGOSCHADE VOOR BELGIË IN BUITENLAND IS IMMENS’

'Niet alle Belgen zijn gelijk voor de wet'

Mark Van de Voorde Bron: Kerknet

BRUSSEL (KerkNet) – “De imagoschade die België oploopt in de wereld door de uitbreiding van euthanasie naar kinderen is immens en onherstelbaar. Ons land wordt op het vlak van de publieke moraal een paria in de wereld.

En dat eigenlijk alleen ter wille van de levensbeschouwelijke hardnekkigheid van sommigen die hopen hiermee te kunnen afrekenen met de op christelijke mensbeeld gefundeerde ethiek van nabijheid, verbondenheid en respect en in de geesten een nieuwe libertijnse ethiek te planten.”

Dat zegt Mark Van de Voorde, columnist van onder meer KerkNet en gewezen raadgever van Yves Leterme en Steven Vanackere, naar aanleiding van de definitieve goedkeuring van het wetsontwerp van euthanasie voor wilsbekwame minderjarigen. De Vlaamse politicus Steven Vanackere sprak gisteren over een slechte wet, waar ons land allesbehalve fier op moet zijn. Hij betreurde dat tegenstanders worden voorgesteld als mensen die onverschillig staan tegenover de pijn en het lijden van wie ongeneeslijk ziek is. De wet is niet eenduidig, biedt niet de beloofde rechtszekerheid en bevat in zijn Nederlandstalige versie zelfs nog een taalfout. Vanackere betreurt dat er over een dergelijke delicate en belangrijke kwestie niet naar een algemene consensus werd gestreefd. Volgens een peiling van de tv-zender VTM is 70% van de Belgische bevolking tegen de nieuwe wet gekant. Ook in een enquête van ‘RTL’ sprak 63% zich uit tegen de wet.

14-02-2014 om 17:12 geschreven door Gust Adriaensen

BELGISCHE BISSCHOPPEN DIEP ONTGOOCHELD OVER GOEDKEURING UITBREIDING EUTHANASIEWET

BRUSSEL (KerkNet) – De bisschoppen van België zijn diep ontgoocheld over de goedkeuring in de Kamer van Volksvertegenwoordigers van de wet i.v.m. de uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen. Ze betreuren de goedkeuring van een wet die volgens vele experts nutteloos is en vele gebreken vertoont.

De bisschoppen zijn het eens met al wie zich in het euthanasiedebat op basis van hun ervaring en expertise ondubbelzinnig hebben uitgesproken tegen deze wet.
Zij staan voluit achter de rechten van het kind waarvan het recht op liefde en respect het meest fundamentele is. Maar het recht van een kind om om zijn eigen dood te verzoeken, is voor hen een stap te ver. Het is het overtreden van het verbod te doden, dat de basis van onze humane samenleving vormt. 

De bisschoppen vrezen dat deze nieuwe wet de deur wijd open zet voor een volgende uitbreiding naar mensen met een handicap, dementerenden, mentaal zieken en mensen die levensmoe zijn. Ze dringen erop aan dat al het mogelijke wordt gedaan om pijn en lijden maximaal te bestrijden en dat al wie professioneel en vrijwillig zieke en lijdende mensen bijstaat daarbij maximaal worden ondersteund.

(Kerknet)

14-02-2014 om 17:01 geschreven door Gust Adriaensen

De propagandisten van de legale mogelijkheid om kinderen te elimineren, hadden er zelfs een wisselmeerderheid (met partijen die vandaag alweer met getrokken messen tegenover mekaar staan, die mekaar het liefst politiek willen vernietigen, bv. liberalen en groenen, (Waalse)socialisten en (Vlaamse) nationalisten), voor over om hun doel te bereiken.

Mochten deze dames en heren vergeten zijn wat het begrip 'hybris' inhoudt en wat de gevolgen ervan kunnen zijn, dan moeten ze echt de moeite opbrengen om het onderstaande aandachtig te lezen:

'Hybris  is het Oudgriekse woord voor overdreven trots, hoogmoed, overmoed, grootheidswaanzin, brutaliteit, onbeschaamdheid met name tegenover de goden en/of de goddelijke wereldorde. Het woord hybris heeft geen goede Nederlandse vertaling die het begrip volledig dekt, maar kan in de moderne tijd nog het beste omschreven worden met het gezegde 'hoogmoed komt voor de val'.

De hybris-gedachte is een typisch en veelvoorkomend thema in het Griekse denken.

De vermetele overmoed van een mens, die, in eigenwaan verstrikt en verblind, zich door niets of niemand een halt wenst te laten toeroepen en in zijn ongebreidelde heerszucht zelfs de hand slaat aan een door de goden vastgelegde wereldorde of tegen het lot, wordt door goddelijk ingrijpen meedogenloos afgestraft.

Karakteristiek daarbij is dat de schuldige altijd zijn eigen ongeluk veroorzaakt, omdat hij na het overschrijden van de grens of norm met verblinding getroffen wordt en niet meer merkt dat hij zijn eigen ondergang tegemoet gaat. '

Enkele voorbeelden zijn (elke medeplichtige partij kan een mascotte kiezen): Odysseus, Achilles, Icarus, Narcissus, Prometheus).

14-02-2014 om 08:23 geschreven door Gust Adriaensen

Vandaag wordt de uitbreiding van de euthanasiewet goedgekeurd. Ondanks de recente oproep van 160 kinderartsen, ondanks de verbijsterde reacties vanuit het buitenland, zal een wisselmeerderheid van partijen die anders mekaar het licht in de ogen niet gunnen, deze beschamende wet goedkeuren. Die wet is niet progressief, tenzij progressiviteit nu ook al geïnterpreteerd wordt als morrelen aan een essentiële en fundamentele ethische gedragsregel van onze cultuur: Gij zult niet doden. Hij is destructief en betekent een nieuw stadium op het 'hellend vlak'. Binnenkort is de demente medemens aan de beurt.

De christendemocraten zullen de uitbreiding niet goedkeuren. Als zij denken daarmee hun handen in onschuld te kunnen wassen, vergissen zij zich.

Zij zijn schuldig door zwakheid, door lafheid, door het niet opnemen van politieke verantwoordelijkheid. Want als ethische kwesties terecht komen in de parlementaire besluitvorming, dan gaat het ook, zoals altijd, om macht.

De christendemocraten hebben bewust nagelaten hun politieke macht te gebruiken. Ze moeten het niet nemen dat een wisselmeerderheid hen voor schut zet. Als ze echt ervan overtuigd zijn dat deze uitbreiding ethisch totaal onverantwoord is, dan hadden ze er een breekpunt van moeten maken en de regeringscoalitie moeten opblazen.

Dat hebben de christendemocraten niet gedaan. Zij zullen hun goedkeuring niet geven. Daarmee is de kous af. Zij houden zich overigens al de hele tijd opvallend gedeisd. Schuldig verzuim is dat. Schuldig zwijgen is dat.

13-02-2014 om 09:54 geschreven door Gust Adriaensen