Katrien Devolder en Ignaas Devisch, verbonden aan de UGent, zijn bestuursleden van De Maakbare Mens, en dan ligt het voor de hand dat zij voorstander zijn van genetische selectie van embryo's. Wat meer is, die selectie, aldus de maakbaremens'ers, is ethisch niet relevant. Welke kenmerken en capaciteiten willen 'we' promoten in de maatschappij?, daar gaat het hem om, schrijven Devolder en Devisch.

Over het selectieproces, geen woord. Je kan alleen maar concluderen dat er het best een massa embryo's geproduceerd worden, om daaruit de 'geschikte', de 'meest aangepaste', te selecteren. De rest kan dan afgevoerd worden naar een destructiebedrijf.

En wat bedoelen de auteurs precies met 'kenmerken en capaciteiten die we willen promoten in de maatschappij'? Zal de selectie van de embryo's veranderen met de wisselende politieke, maatschappelijke en culturele trends en machtsverhoudingen?

Het is verbijsterend op welke lichtzinnige manier over embryo's geschreven wordt. Het is een 'fascistische' stap in de 'materialisering' en de 'ontmenselijking' van het prille begin van de mens.

Zouden Katrien Devolder en Ignaas Devisch zich al wel eens hebben afgevraagd of zijzelf een genetische selectie, gedirigeerd door de 'kenmerken en capaciteiten' die gepromoot werden in de tijd van hun verwekking, doorstaan zouden hebben?

10-12-2014 om 09:29 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'De familie is een liefdesgemeenschap, waar elk van ons leert in verbondenheid te leven met anderen en met de wereld rond ons.'

10-12-2014 om 08:00 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn maandagse column in De Standaard, slaat Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, eens te meer spijkers met koppen.

Over de respectloze reacties bij de dood van koningin Fabiola: 'Al moeten we cynici met mildheid behandelen, omdat achter hun ressentiment het verdriet schuilgaat over hun eigen leven, dat nooit gaf wat ze ervan verhoopten. Ressentiment heeft meer met onmacht dan met verdorvenheid te maken.'

Over de heisa met het Pereosfonds van Fabiola, begin 2013: 'Een koningin die probeert op legale wijze haar erfgenamen al te hoge successierechten te besparen, maar het van de bevolking en politieke klasse niet mag om morele redenen, ofschoon de critici in hun eigen leven precies hetzelfde zouden doen. De eerste burger die zich uitslooft om zijn belastingen te maximaliseren, hij melde zich aan. Benepen ressentiment, verpakt als moraal.'

Over de kerkelijke begrafenis van Luc De Vos: 'Ik dacht, toen ik 'Mia' van Gorki in het Latijn hoorde, toen ze Rosa werd in een kerk vol verleden tijd: wat kunnen kerkelijke begrafenissen -op hun best, wanneer het instituut ze niet schandelijk verwaarloost- prachtig zijn. Tijdeloos. Sterren komen, sterren gaan. Veniunt stellae, abeunt. De verzoening van de dood met de gestorvene. Waarbij de levenden enkel toeschouwers zijn. Wat een verschil met futiele afscheidsvieringen in aula's en theaters, waar iedereen persoonlijk wil getuigen hoe geweldig de overledene wel was. Laat dat toch. Aanvaard het mysterie. Bekleed u ermee. Verzoen u met uzelf. Vraag niets. Vertrouw.'

08-12-2014 om 17:18 geschreven door Gust Adriaensen

Op zondag 21 december is er om 16 uur een kerstconcert in de Sint-Martinuskerk van Retie. De koren '4-tune', o.l.v. Bert Verdonck en het Manteliusensemble o.l.v. Jos Cuppens treden op. Tickets: VVK: 10 euro, kassa: 12 euro. inemelis2@gmail.com - 0497/584514 - www.4tune-koor.be.

07-12-2014 om 16:27 geschreven door Gust Adriaensen

'Dat ik gedoopt ben, heeft zeker betekenis voor mij. Ik geloof niet dat het christendom op zijn einde loopt. Die traditie bestaat nu al meer dan 2000 jaar en volgens mij krijgt de twijfel van onze beperkte postmoderne tijd dat niet kapot.'

'Voor mij geldt: de geest, de ziel is het wezenlijke van ons menszijn. Ik noem dat 'de droom'. Daar gaat het om in het leven: geloof, hoop en liefde.'

'Ik ben ook blij dat ik gedoopt ben. Rituelen zijn wezenlijk. Ze zijn de uitwendigheden van de droom. Voor christenen is het doopsel cruciaal.'

'Het mooie aan onze God is dat Hij zijn schapen laat kiezen: je hoeft niet bij de kudde te blijven. Ik ben daar als puber ook losjes mee omgesprongen. Maar vanaf pakweg mijn dertigste, is dat mij opnieuw sterk gaan bezighouden.'

'In het christendom leeft de hoop dat de liefde niet sterft, maar sterker is dan de dood. Die hoop probeer ik gestalte te geven als zanger en schrijver.'

'Ik tracht de eucharistie een plaats te geven in mijn leven, al is dat in een artiestenbestaan niet altijd evident. Soms stap ik zomaar een kerk binnen.'

'Natuurlijk weet ik dat de Kerk door de verleiding van de macht fouten heeft gemaakt. Maar dat raakt de kern niet. Mensen maken nu eenmaal fouten. Ik betreur dat, maar God heeft daar niets mee te maken. Hij huilt om onze fouten.'

07-12-2014 om 13:49 geschreven door Gust Adriaensen

Pope Francis: The poor must not become an opportunity for profit

06-12-2014 om 22:36 geschreven door Gust Adriaensen

Wie samen met de abdijgemeenschap van Postel , genietend van de stilte, de schoonheid van de liturgie en de pracht van het winterse landschap wil toeleven naar het feest van de geboorte van Jezus Christus, krijgt daarvoor ook dit jaar weer de gelegenheid van 22 tot 25 december. Info: pater Benny Berrens, 014378121; gastenkwartier@abdijpostel.be; www.abdijpostel.be/kontaktcentrum.php .

06-12-2014 om 18:16 geschreven door Gust Adriaensen

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

I can't breathe

......

06-12-2014 om 13:45 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/38

Vrijdag 5 december 2014

Een model van efficiënte hulpverlening

De vrijwilligersploeg in en rond ons klooster heeft haar best gedaan om in Qalamoun volgens haar mogelijkheden de grootste noden te lenigen. Daarover hebben we vroeger al een foto-rapport gegeven (o.m. op 25 juli). De Rode Halve Maan in Damascus heeft hen inmiddels erkend als een eigen afdeling en onze dynamische bezieler is hun voorzitter. Nu richten ze zich op ons dorp zelf. Dinsdag streken een 20-tal enthousiaste jongeren van de Rode Halve Maan uit Damascus in ons klooster neer: twee dokters, verpleegsters, verplegers, laboranten, technici, vormingswerkers, hulpverleners... Allemaal gehuld in hetzelfde knalrode jasje met op de rug het embleem van de Rode Halve Maan. Samen met 40 vrijwilligers van hier gaan ze trachten de noden van de mensen samen op te lossen. Vele ziekenhuizen in Syrië zijn geheel of gedeeltelijk door rebellen verwoest en veel medisch personeel werd vermoord. De ziekenhuizen beginnen geleidelijk wel terug te werken maar er gaat veel zorg naar gewonde soldaten die dagelijks hun leven blijven inzetten voor het herstel van de veiligheid. Zieken en behoeftigen worden nu niet zozeer individueel opgezocht maar in gezinsverband. Deze groep heeft op drie dagen tijd deze zieken in hun familie bezocht, de nodige verzorging voorzien en de betreffende instructies gegeven. Verder zijn er bepaalde besmettingen, aandoeningen en ziektes die regelmatig opduiken. Daarvoor zijn ze naar de scholen gegaan om te leren hoe men deze kan vermijden of verzorgen. Ze geven ook instructies over hygiëne. Er wordt verder nagegaan of ieder een onderdak heeft, voldoende zuiver water, voeding, kleding enzovoort. Zo komt een dorpsgemeenschap tot nieuw leven met medewerking van de mensen zelf. Toch is het allemaal niet zo rooskleurig. Zij zelf vertellen dat de liefde in de gezinnen door de oorlog sterk gedaald is. Met de rebellengroepen werd er plots zoveel immoraliteit ingevoerd dat er heel wat is van blijven hangen.

’s Avonds komen deze jongens en meisjes terug naar ons klooster waar ze overnachten. Ze willen echter iedere moment nuttig gebruiken en zijn bereid ook voor ons en enkele anderen nog een E.H.B.O. cursus te geven. Het is praktische informatie die dan geoefend wordt. Alles verloopt in de grootste gemoedelijkheid en met de nodige humor. Na afloop zit ik met de fraters in het piepkleine bureau, dat zich juist naast de refter bevindt en met twee ramen uitgeeft op de gang zodat iedereen die naar de refter gaat onmiddellijk ziet wie er is. Enkele jongeren van de Rode Halve Maan steken hun hoofd binnen en vragen of ze kennis mogen komen maken. Twee verpleegsters en drie jonge mannen komen binnen. Ze vragen hoe wij hier gekomen zijn, waarom we hier zijn, wat we doen, wat de priesteropleiding inhoudt ... Meteen gaat het over het christelijk geloof en zonder omwegen vraag eentje: waarom mogen gehuwden volgens het evangelie niet scheiden? We spreken over de grootheid van het huwelijksverbond als totale wederzijdse gave en over de waardigheid van de menselijke persoon. Ondertussen is er nog een zuster bij gekomen die een pakkend getuigenis geeft van een christelijk koppel dat in moeilijkheden toch trouw is gebleven en daarin zijn roeping juist heeft gevonden. Het is al middernacht en we wensen elkaar een goede nachtrust. Toch hebben deze jongeren nog de behoefte om even langs “het salon” te gaan waar de verantwoordelijke van onze vrijwilligersploeg nog is. Daar vertellen ze dat ze getroffen zijn door de geest van het christelijk geloof. Een van de moslimeisjes, een verpleegster zegt hem: “Eigenlijk is de islam niet veel meer dan leugen en bedrog.”

De tweede avond willen ze samen met ons eten. Op het ruime voorplein worden tafels opgesteld en enkele auto’s hebben hun lampen op de tafels gericht. De burgemeester heeft voor kippen gezorgd, echt goed gebraden. De falafels worden met de hand in open lucht gemaakt op een verwarmde ijzeren bol. Het is te koud om stil te zitten maar iedereen loopt rond         en er is eten genoeg. De grote attractie is het nemen van foto’s en velen willen met de gemeenschap op de foto. Ook de “gouverneur” van de streek is aanwezig met zijn vrouw en hun baby. De baby gaat van had tot hand. Iedereen praat met iedereen. Wat een volksfeest. Toch wordt daarna nog de tweede lange les van E.H.B.O. voor ons georganiseerd. En dan, jawel zijn het weer dezelfde jongens en meisjes die vragen of we samen niet wat kunnen napraten. Nu vragen zij hoe wij de toekomst van Syrië zien. Wij nemen de gelegenheid te baat om hen aan te moedigen in het werk dat zij doen. Het land is flink uitgemoord en verwoest. Ook de morele waarden zijn erg aangetast. Toch is dit alles eerder als een zuivering en een uitnodiging om dit land te doen herleven. Niet het aantal idealisten is belangrijk maar de diepe overtuiging en de onvoorwaardelijke inzet. Deze jongeren doen alvast prachtig werk dat een belangrijk begin is. Het is ook de bedoeling naar andere dorpen te gaan. En zo werd het weer middernacht. Dit was de tweede dag.

Donderdag in de namiddag namen ze afscheid. Aan de kinderen werd wat schrijfgerief als kleine cadeautjes uitgedeeld (‘made in China’) en ook wij kregen enkele nuttige dingen (o.a. een hele reeks spierwitte plastieken emmertjes met knalrode handvat e.d.). Wij hadden al aan enkelen een kleine herinnering aan het klooster gegeven alsook de armbandjes-mini-rozenhoedjes met kruisje. Een van de meisjes valt onze verpleegster van de vluchtelingen, die ook mee geholpen heeft, in de armen en zegt: “Ooit mochten we in een vijfsterren hotel overnachten maar wat we hier gekregen hebben is veel meer”. Uiteraard waren wij als kleine en zwakke gemeenschap ook erg blij dat we zo konden meehelpen en hen steunen. Mochten de groten der aarde nu eens met dezelfde ingesteldheid met elkaar omgaan en de andere volkeren helpen, de wereld zou een heerlijk verblijf zijn voor heel de mensenfamilie. Er is ruimschoots genoeg aan voeding, medische en technische kennis, grondstoffen en materiaal om er een driesterren hotel voor iedereen van te maken. Met Gods schepping en onze aarde hebben we meer dan genoeg gekregen om de werkelijke behoeften van alle mensen te voldoen, maar niet genoeg voor de buitensporige grillen, hebzucht en heerszucht van enkelen.

Geprangd tussen diplomatie en waarheid

Het Pausbezoek aan Turkije toont nogmaals de enorme risico’s én mogelijkheden van een paus die als staatshoofd een land bezoekt. Hij zit geprangd tussen diplomatiek geschipper en de verkondiging van de waarheid. Bij zijn aankomst heeft hij Turkije geprezen om zijn inzet en opvang van de vluchtelingen uit conflictgebieden zoals Syrië (L’Osserv. Romano 28 nov.). Eerder had hij al Jordanië geprezen voor zijn edelmoedige opvang van vluchtelingen uit Irak (L’Osserv. Romano 24 mei). Dit wordt gretig door het westen uitgebuit om de waarheid te verdoezelen. Turkije en Jordanië zijn immers de voorposten van de NAVO, niet om de islamitische staat, IS te bestrijden maar om Syrië en Irak te ontmantelen en te controleren zoals het eerder gebeurde in Joegoslavië en Libië en om zo stilaan Iran, Rusland en China te ontwrichten. De NAVO heeft meer dan 20 militaire bases in Turkije (voor vliegtuigen, oorlogsschepen en spionage). In Jordanië heeft de CIA trainingskampen voor rebellen die samenwerken met al Qaida in Syrië. Hier ligt mede de oorzaak van het ten hemel schreiend onrecht van de onophoudelijke vluchtelingenstroom. Bovendien vormt Turkije een duivels trio met Saoedi-Arabië en Qatar die terroristen in Syrië steunen. Turkije prijzen is zoveel als een pyromaan erkennen als goede pompier. De paus heeft wel aangeklaagd dat er voor vele humanitaire projecten geen geld beschikbaar is, terwijl er voor wapens en oorlog een overvloed aan geld is. Hij voegde er aan toe dat we zo bezig zijn een derde wereldoorlog voor te bereiden om een wereldorde recht te houden waar de god van het geld in het centrum staat. Een dergelijke uitspraak, als kritiek krijgt in de westerse pers evenwel geen enkele weerklank. Het wil niet erkennen dat het in feite leeft van GOD, nl.   Gold, Oil, Dollar.

Het pausbezoek aan Turkije heeft evenwel ook een opvallend mooi religieus getuigenis gegeven van toenadering tussen West en Oost, tussen het oude en het nieuwe Rome. Op 1 december vierde de paus in de kathedraal van de hl. Geest in Istanbul de plechtige eucharistie van de heilige Andreas, grote patroon van de orthodoxe kerk. Daarop volgde de vesperdienst. Na zijn toespraak boog paus Franciscus het hoofd en vroeg aan de oecumenische patriarch van Constantinopel, Bartholomeus “om mij en de kerk van Rome te zegenen”. Hierop maakte de patriarch een kruisteken op het hoofd van de paus en kuste het. Hiermee heeft de huidige paus de profetische gebaren van Paulus VI, Johannes Paulus II en Benedictus XVI verder gezet. Dit is voor de wereld een sterk getuigenis van de wil aan beide kanten om eens tot volledige, zichtbare eenheid te komen. Het ligt ook geheel in de lijn van het evangelie: wie de eerste is, moet de kleinste worden en dienaar van allen.

De strijd tegen het terrorisme

Een van de meest dubbelzinnige uitspraken in de huidige wereldpolitiek is de zogenaamde “strijd tegen het terrorisme”. Voor Amerika was en is het een mooi voorwendsel om met zijn bondgenoten militair aanwezig te zijn in het Midden Oosten en daar zijn overheersing te blijven handhaven, tegen de internationale regels in. Zo kan Irak herschikt worden en Syrië blijvend bestreden. Voor de zionistische leiders van Israël is het de reden van hun bestaan. Hiermee kunnen ze rechtvaardigen dat ze de Palestijnen geen menswaardig bestaan hoeven te gunnen. En nu trachten ze een exclusieve joodse staat op te richten, waarbij de Arabische taal wordt uitgesloten, zodat het uiteindelijk helemaal onmogelijk is voor alle niet joden in Israël menswaardig te leven. Dit is een ontkenning van het ware joodse geloof en een belediging van het joodse volk. De Amerikaanse De zionisten gaan evenwel met hun agressie steeds verder. Volgens een op maandag verschenen rapport van Ahrar Center zitten er nu 7000 Palestijnen in 17 Israëlische gevangenissen en interneringskampen. Hiervan zijn er 250 kinderen, 1.500 zieken en 540 onder “administratieve aanhouding”, dus zonder enige vorm van proces. De NAVO blijft tot heden de agressieve politiek van de VS volgen en dienen. Presidenten komen en gaan maar de oorlogen gaan gewoon verder. Na de republikeinse president Bush kwam de democratische president Obama. Na de UMP president Sarkozy volgde de sociaaldemocraat Hollande. Allen kennen de waarheid maar ze spreken leugens: we moeten de democratie brengen in het Midden-Oosten, Syrië moet bevrijd worden., we moeten het terrorisme uitroeien... Inmiddels brengen ze zelf welbewust alom chaos, ellende en dood. Nadat de NAVO meegedaan heeft om Joegoslavië en Libië te verwoesten, zijn ze nu klaar om Oekraïne om te vormen tot één grote militaire basis tegen Rusland. De sancties werden op grond van valse aanklachten opgelegd en zijn overigens geheel illegaal. In werkelijkheid zijn ze een vorm van “economisch terrorisme”, zoals dit ook tegen Syrië is. En om de indruk te geven dat Rusland nu bezig is om het westen binnen te vallen, terwijl het sinds de ineenstorting van de sovjetunie al decennia lang precies het omgekeerde is, gaat de NAVO nu een “snelle interventiemacht” uitgebouwen om binnen twee dagen in Centraal en Oost-Europa oorlog te kunnen voeren. Deze wereldleiders zijn gek geworden.

Toch zijn er ook hier lichtpunten. De voorbije zondag en maandag kwamen vertegenwoordigers van 25 landen in Damascus samen om te overleggen over een waarachtige strijd tegen het terrorisme en de vele leugens rond deze zogenaamde strijd te ontmaskeren. Ze kozen Damascus als hun hoofdkwartier. Syrië is al jaren het model van een ondubbelzinnige strijd tegen het terrorisme. Wie het terrorisme wil bestrijden zonder samenwerking met Syrië is een huichelaar en toont dat hij alleen maar eigenbelang nastreeft, andere landen wil ontwrichten om zich meester te maken van hun rijdommen, zoals op deze samenkomst overtuigend werd bewezen.

05-12-2014 om 13:54 geschreven door Gust Adriaensen

Volgens een recent uitgevoerde peiling, beoordeelt slechts 26% van de Vlaming, de federale regering positief.

De Vlaamse regering brengt het er niet veel beter vanaf. Amper 28% heeft een positieve mening over de regering Bourgeois.

04-12-2014 om 19:55 geschreven door Gust Adriaensen

Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.

De wandeling over het grote binnenplein, langs de abdijgebouwen naar het romaanse kerkje, brengt je reeds tot verstilling, bezinning.

De halfduistere kerkruimte, de intrede der kanunniken, het discrete orgelspel, het heerlijke psalmodiëren, de afwisseling van voorzanger en confraters, de lezing, de stilte: dat alles schept een unieke sfeer, zorgt voor een intense esthetische en religieuze ervaring.

En als dan in het gebed voor de overledenen, confraters vermeld worden, die 5,6,7 eeuwen geleden in de Postelse abdij stierven, voel je je ook als leek verbonden met de eeuwenlange, rijke en spirituele geschiedenis van deze Kempense abdij.

Ook voor een niet-gelovige of niet-kerkelijke bezoeker, die openstaat voor de schoonheid van muziek, tekst en rituelen, is het bijwonen van deze avonddienst, die een half uurtje duurt, een echte aanrader

04-12-2014 om 08:07 geschreven door Gust Adriaensen

2 december: Stop a-sociale dumping werklozen

 

Op dinsdag 2 december voerde het ACV - samen met jonge werklozen - actie in Brussel rond het einde van de inschakelingsuitkeringen en andere asociale maatregelen in de werkloosheid zoals de afschaffing van de anciënniteitstoeslag, de beperking van de inkomensgarantie-uitkering voor onvrijwillig deeltijdsen en de verplichte gemeenschapsdienst.

03-12-2014 om 15:19 geschreven door Gust Adriaensen

Vooral in Britse en Nederlandse kranten is er heel wat te doen om de riante manier waarop Herman Van Rompuy beloond wordt voor zijn vijfjarig voorzitterschap van de Europese Raad.

Opvallend is dat onze kranten wel daarover berichten maar uitsluitend verwijzen naar de Britse en Nederlandse berichtgeving en commentaren en zelf, tot nu toe, geen standpunt durven/willen innemen.

Wat krijgt de gepensioneerde 'president' in zijn portemonnee? Wel, de eerstvolgende drie jaar ontvangt hij een bruto 'overgangsuitkering' van 152.400 euro per jaar, waarvan er netto 116.400 euro overblijft. Vanaf december 2017 begint het Europees pensioen van Herman Van Rompuy te lopen, ter waarde van 56.400 euro per jaar.

Een bom geld. En voor de overgrote meerderheid van de bevolking onverteerbaar, zeker nu er door de rechtse regering uitsluitend op de inkomsten van de werknemer beknibbeld wordt.

De berichtgeving over de buitensporige pensioenregeling van Herman Van Rompuy, overschaduwt ook totaal het positieve beeld dat doorheen zijn Europese ambtstermijn, van Van Rompuy ontstaan was. Het beeld van een onthechte, serene, politicus, die vooral opviel door zijn discretie en zijn geliefhebber met haiku's.

Dat beeld vertoont serieuze barsten. Van Rompuy dreigt helemaal van zijn piëdestal te vallen, als hij over zijn eigen mammon blijft zwijgen. Van Rompuy, die zeker in zijn geschriften, altijd blijk heeft gegeven van een hoog ethisch bewustzijn, moet voor zichzelf en voor de (Europese) gemeenschappen een gebaar stellen. 

Trekt hij zich terug in de stilte van de pensionering, zonder af te rekenen met de 'mammon', dan zal hij de geschiedenis ingaan als de man, die, zoals The Daily Telegraph kopte, 'meer dan 500.000 pond van de EU kreeg zonder iets te doen'. 

-------------------

Herman Van Rompuy in 'Op de kentering der tijden', 1979:

'De moderne mens heeft zich dermate krampachtig vastgeklampt aan de nieuwe veroveringen van welvaart... dat de geestelijke basis dreigt verloren te gaan. Wij bevinden ons opnieuw op een hellend vlak dat opnieuw kan leiden naar pathologische reacties.'

Maar ook:

'Adam Smith had gelijk toen hij tweehonderd jaar geleden zei, dat van alle menselijke bedrijvigheid zoals oorlog, politiek, godsdienst, gevaarlijke spelen, enz. ... de minst schadelijke finaal nog de gelddrift is.'

----------------------------

03-12-2014 om 09:14 geschreven door Gust Adriaensen

In 2012 bedroeg het gemiddeld netto belastbaar inkomen in Vlaanderen: 17.765 euro. Voor heel België was dat  16.651 euro.

En wat waren de gemiddelde inkomsten voor de inwoners van de hoofdsteden van de Belgische provincies en hoe verhouden die zich tot de gemiddelde inkomsten voor de hele provincie?

-Antwerpen: 14.834. Dat is -14,85% vergeleken met het gemiddelde van de hele provincie Antwerpen.

-Hasselt: 18.575; +13,22% t.o.v. provincie Limburg

-Gent: 17.189; -4,66% t.o.v. provincie Oost-Vlaanderen

-Brugge: 18.442; +7,27% t.o.v. provincie West-Vlaanderen

-Leuven: 19.302; -1,72% t.o.v. provincie Vlaams-Brabant

-Luik: 13.921; -10,45% t.o.v. provincie Luik

-Aarlen: 19.598; +21,48% t.o.v. provincie Luxemburg

-Bergen: 14.764; +0,83% t.o.v. provincie Henegouwen

-Namen: 16.909; +4,25% t.o.v. provincie Namen

-Waver: 18.860; -1,40% t.o.v. provincie Waals-Brabant

-Brussel: 11.864; -10,88% t.o.v. Brussels Hoofdstedelijk Gewest

02-12-2014 om 10:05 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus zei bij de start van het 'Jaar van het Godgewijde leven':

“Kloosterordes en religieuze congregaties kunnen een teken van hoop zijn voor de wereld. Ik droom van religieuze gemeenschappen waar mannen en vrouwen gelukkig zijn en waarvan de leden zich voor de zwaksten en armsten aan de rand van de samenleving inzetten. Kloostergemeenschappen zijn specialist van gemeenschap en ze zijn de belangrijkste verkondigers van het evangelie te midden van een cultuur van onrecht en de moeizame verstandhouding tussen culturen.”

30-11-2014 om 22:55 geschreven door Gust Adriaensen

Vlaams minister Homans wil taalboetes opleggen aan de machteloze, onmondige sukkelaars, die een sociale woning (willen) bewonen. Veel duidelijkheid over het beheersingsniveau van het Nederlands (Antwerps, Gents, Oostends, Brussels, Maaseiks, Alveringems, Brugs, enz.) is er niet.

Een veel meer verantwoorde stelling is: de Vlaamse parlementsleden en ministers moeten een strenge taalproef afleggen, zij moeten vlot en nauwkeurig algemeen Nederlands kunnen spreken. Zo niet, worden zij fors beboet.

In deze context moeten vragen gesteld worden als volgt:

-kan het duidelijke Antwaarpse accent van politici als Muyters, Jambon, De Wever en Homans, wel door de beugel?  En is het u ook al opgevallen dat diehard Homans in opgewonden toestand, sterker en sterker naar het Aantwaarps gaat overhellen? En wat moet er toch gebeuren met de Limburgse tongval en zinswendingen van Peumans, om nog niet te spreken over zijn on-Nederlands gevloek?

-kan de verwarring tussen 'noemen' en 'heten', tussen de voorwerpsvormen en de onderwerpsvormen van de persoonlijke voornaamwoorden, de onzekerheid over het juiste gebruik van de werkwoorden (grote verdediger van de taalboete in De Zevende Dag, parlementslid Anseeuw, introduceerde zonder blikken of blozen 'spruitte' als verleden tijd van 'spruiten'), enz., enz., wel getolereerd worden?

Een onverbiddelijke taalproef voor deze geprivilegieerde dames en heren dringt zich op. Geen taalmedelijden voor hen. Als zij niet voldoen, moet een flink deel van hun riante wedde ingehouden worden!

Homans komt zeker al in aanmerking voor een serieuze boete!!

30-11-2014 om 12:44 geschreven door Gust Adriaensen

‘Delen maakt gelukkig’

Geloof en gezondheid
--------------------------
---------------------------

In Tertio van 26 november 2014 verscheen een uitgebreid interview met de Hondurese kardinaal Oscar Maradiaga, coördinator van de ‘kroonraad’ van paus Franciscus.

Kardinaal Maradiaga studeerde klinische psychologie en psychotherapie in Innsbruck. De interviewer legde hem voor dat veel westerlingen psychisch lijden en kampen met depressie en burn-out en hij vroeg de kardinaal hoe hij naar de relatie tussen geloof en gezondheid kijkt.

Kardinaal Maradiaga antwoordde het volgende:

‘Een individualistische cultuur maakt dat mensen opgesloten leven in zichzelf en dat veroorzaakt veel psychische problemen. Ze zitten gevangen in hun ego.

Het christelijke mensbeeld erkent het individuele, maar wijst erop dat je pas ten volle persoon wordt in relatie tot anderen, in een gemeenschap. Geloven biedt een tegengif aan dat gekluisterd zijn aan jezelf, omdat het in wezen gaat over gemeenschap vormen, samenkomen met anderen om het leven te delen en te zorgen voor elkaar. En delen met en zorgen voor de ander maken ons gelukkig.

Wat ik uit mijn studies leerde, is dat we vaak onszelf niet kennen. Om te zien wat er in ons huist, hebben we als het ware een blikopener van buitenaf nodig die het deksel van ons blik kan halen. Het is trouwens gezond dat het blik geregeld wordt geopend en niet alles erin wordt opgekropt aan emoties en gevoelens. We hebben dus medemensen nodig die ons helpen en begeleiden.”

30-11-2014 om 07:00 geschreven door Gust Adriaensen

Een blauwe reiger
stijgt op van het knuppelpad.
O schone traagheid.

29-11-2014 om 15:49 geschreven door Gust Adriaensen

De stoutmoedige roof van de rechterschoen (en niet de linker, zoals eerder werd gemeld) van de rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, blijft voor beroering zorgen.

Ook nu het Torfs' rechterschoen blijkt te zijn, blijft in essentie de vraag gelden die bij de linkerschoen werd gesteld: wat zullen de consequenties zijn voor het maatschappijbeeld en de politieke visie van de flamboyantste en beroemdste universiteitsrector van het Westelijk Halfrond?

Blijft hij zich zware inspanningen getroosten om zich stabiel staande te houden centrumrechts? Of zal hij hinkend wat meer naar links overhellen?

Een andere prangende vraag is: biedt de overblijvende linkerschoen in het kantoor van de rector, voldoende ruimte voor de door Torfs gevraagde sinterklaasgeschenken?

Want het moge duidelijk zijn: de nauwgezette opstelling van de schoenen in het uitgestrekte, weelderige kantoor van de rector, gaf zonder twijfel aan dat ze al klaarstonden voor de geschenken van Sinterklaas. Alleen de wortel en de raap ontbraken nog. Daarvoor was het nog een beetje te vroeg.

Torfs, kerkjurist en mythomaan, is namelijk een van de vele gelukkige mensen, in tegenstelling tot bv. zijn grote vriend Vermeersch, moraalfilosoof en fundamentalist, die oprecht gelooft, niet alleen in rijstpap met gouden lepeltjes, maar ook in Sinterklaas.

En het doet zeer vele Vlamingen, inclusief mijzelf, enorm veel deugd, dergelijke befaamde broeder -in- het- geloof te hebben.

29-11-2014 om 09:21 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/37

Vrijdag 28 november 2014

Terug naar de woestijnmonniken

Er is nog veel stroomonderbreking (ruim 3/4e van de tijd). Op dezelfde dag kregen we echter drie batterijen voor licht in de kerk, de refter en ‘het salon’. Bovendien kregen we een motor waardoor we met een laptop ook ’s avonds video’s kunnen zien op zon- en feestdagen. Hier heerst een echte passie voor het oude oosterse monnikenleven en voor de oude liturgieën. We leerden al het Aramese Onze Vader met een oude melodie. We zagen vele indrukwekkende video’s over oude kloosters en liturgieën. Nu genoten we van “Het licht van de woestijn” , het klooster van de hl. Macarius in Wadi El Natrun, Egypte, dat door vader Matta el Maskien nieuw leven kreeg. Matta el Maskien was een apotheker die sinds 1948 met enkele volgelingen in grotten leefde totdat hij in 1969 gevraagd werd om het klooster van de hl. Macarius te doen herleven. Helemaal vertrouwend op en levend van de goddelijke Voorzienigheid bouwde hij met zijn volgelingen een majestatisch klooster. Toen hij daar kwam waren er zes oude monniken en toen hij op 8 juni 2006 stierf waren er 130, waaronder vele apothekers, artsen, dierenartsen, ingenieurs... Er is een boerderij met duizenden koeien, een immense dadelkwekerij, 55.000 kippen die dagelijks 40.000 eieren leggen, een grote drukkerij. Naast werkverschaffing hebben ze allerlei projecten om armen te helpen. Hun echte rijkdom is evenwel het oude monnikenleven. Zelf vasten ze tweemaal per week, naastde grote vastenperiode en volgen de oude koptische liturgie. Vader Matta el Maskien was een geestelijke bezieler inzake liturgie, gebed, spiritualiteit en het oorspronkelijke monnikenleven. Hij was ook de geestelijke leider van o.m. de koptische paus Shenouda III. Als je deze video ziet, krijg je zin om een leven volgens het evangelie echt eens te proberen. We bidden nu opdat God ons deze geest van de woestijnvaders mag schenken en dat de kloosters van de woestijn van Damascus opnieuw tot leven komen (eens waren er in Syrië tienduizend monniken, nu zijn er vooral ruïnes). Bidden jullie mee?

En zo hebben we donderdag het jaarlijkse feest van onze patroon gevierd, de heilige Jakob. Hij was van edele afkomst en rechterhand van de Perzische koning Yasdagerd I (399-425). Hoewel hij christen was leefde hij als een heiden zoals           de anderen en genoot aan het hof van de gunsten van de koning, totdat zijn moeder en zijn vrouw hem streng terechtwezen. Dit veranderde zijn leven en hij vertelde de koning dat hij voortaan als christen wilde leven. Deze ontstak in woede en wilde hem een gruwelijke dood laten ondergaan. Hij werd geleidelijk in 29 stukken gesneden en uiteindelijk onthoofd, terwijl hij bad voor de eenheid van alle christenen. We zien de heilige Jakob nu bijzonder als de patroon van heel Syrië, dat gewond, ja zwaar verminkt is. Hij gaf zijn leven voor de eenheid, zoals zovele Syriërs die nog dagelijks barbaars worden gedood.

Het feest van Jakob de Verminkte verliep dit jaar ondanks de oorlog, toch met enige luister en heel gezellig. Het verblijf van de Frans-Italiaanse zuster Catherine was helaas ten einde en zij moest in de voormiddag vertrekken. Haar eenvoudige, spontane dienstbaarheid heeft iedereen goed gedaan. Voor de eucharistie wilde de bisschop graag voorgaan. Hij kwam zelfs op een namiddag langs om even te overleggen. Helaas, de avond voor het feest liet hij weten dat hij op hoger vlak dringend werd uitgenodigd wat hij niet kon weigeren. En zo verzorgden abouna George en ik de echt feestelijke dienst. Er waren enkele families van buiten af en enkele van onze vluchtelingen, alles samen een 35. De kleine Fadia kon rustig op haar manier volgen door op de tapijten rond te kruipen. We deden buiten nog een processie met de icoon van de heilige Jakob. Hierop volgde een echt volksfeest in het atrium. Enkele families hadden mee voor eten gezorgd en er was ruimschoots genoeg voor iedereen, die later nog kwam binnen vallen. Geen protocol, heel gezellig als één grote familie. En de kinderen konden tegelijk spelen zo veel ze wilden.

Je grootste vijand ben je zelf

Tijdens de oorlog in Libanon (vanaf 1975) heeft Paul een levensangst gekregen waardoor hij het gevoel had dat zelfs zij lieve ouders hem niet konden beschermen. Om die angst te overwinnen stortte hij zich in de bokssport. Op 19-jarige leeftijd was hij kampioen bokser in Libanon en op zijn 21^ste, 22^ste en 25^ste was hij het nog. Zijn levensangst raakte hij echter niet kwijt. Toen hij 26 jaar was ging hij filosofie studeren, eerst in Libanon en daarna in Canada en Parijs. Hij ontdekte de echte “filosofie” als een zoeken naar God en begreep dat zijn grootste vijand niet buiten hem was maar in hemzelf zat. Hij hield op met vechten tegen angst en lijden. Hij begon zijn lijden te begrijpen, te aanvaarden en zelfs lief te hebben. Hij ontdekte dat onderdrukker en onderdrukte, schuldige en slachtoffer, lukken en mislukken, kracht en zwakheid in hem zelf aanwezig waren. Hierdoor vond hij zijn identiteit met zijn gaven en zwakheden. In Adonis, Libanon hebben we halve nachten hierover met elkaar van gedachten gewisseld. Hij bouwde een christelijke antropologie uit en vond de energie voor de dagelijkse verwondering, de liefde voor het leven en het diepe verlangen om gelukkig samen te leven met anderen. Met dezelfde passie als die waarmee hij de bokssport beoefende is hij professor filozofie geworden om de grote waarden van de menselijke waardigheid vanuit zijn eigen levensgeschiedenis aan te wijzen in het leven van anderen. Dit geeft ons inspiratie om de oorlog tegen Syrië eens op een andere wijze te bekijken.

Het geheugenverlies van het westen en de verkeerde strijd

Het westen blijkt in hoge mate aan geheugenverlies te lijden. Ook in de pers worden de grote waarheden totaal vergeten.

Met afschuw zien we de gruwelijke onthoofdingen door de strijders van de islamitische staat (IS), die door het westen als een zelfstandige terreurgroep van een fanatieke islam wordt beschouwd, welke nu wereldwijd moet bestreden worden. Wat de westerse media zorgvuldig verzwijgen is dat deze terreurgroepen met telkens wisselende benamingen door het westen zelf werden opgericht en nu nog steeds worden gesteund. Annie Machon, een voormalige medewerker van de Britse geheime dienst zegt het zo: “Alle oorlogen in het Midden Oosten zijn gericht op één ding: het overeind houden van de petrodollar en daarmee de Amerikaanse hegemonie” (Xander, 22 nov. 2014).

In 1985 ontving de Amerikaanse president Ronald Reagan de rebellenleiders uit Afghanistan in het Witte Huis en noemde hen “vrijheidstrijders”. Zij moesten de toenmalige sovjetunie bestrijden. Tussen 1982 en 1992 heeft de CIA 35.000 jihadisten aangeworven uit 43 landen om in Afghanistan te vechten. De hanleidingen voor deze strijders én voor de scholen van Afghanistan werden gemaakt door de Amerikaanse universiteit van Nebraska. Osama bin Laden, stichter van Al Qaida, werd al in 1979 door de CIA aangeworven en getraind voor de oorlog in Afghanistan. Uit Al Qaida werd de IS gevormd door de geheime diensten van de VS, Engeland, Israël, Pakistan en Saoedi-Arabië. In de IS zelf zijn er speciale westerse strijdkrachten én inlichtingendiensten aanwezig.

Het kalifaat van IS is een oud Amerikaans-Israëlisch plan om Irak en Syrië te verdelen in een islamitisch soennitisch kalifaat, een sjiitische Arabische republiek en een Koerdistan. De IS wordt in het geheim gesteund door de VS en Israël (nu vooral op de Golan) en de NAVO verleent de nodige militaire bijstand. Mehmet Ali Ediboglu (van de Turkse CHP partij) onthult dat Turkije op 19 nov. 2014 illegaal een Amekaanse cargo met wapens van de haven van Iskanderun vervoerd heeft naar een kamp in Osmanye voor IS. De Turkse anti-terreur groep zorgde voor de veilige levering. Groepen van Al Qaida, gesteund door de VS en de westerse inlichtingendiensten worden ingezet in Mali, Nigeria, Somalia, Indonesië, Libië, Syrië. Onthoofdingen gebeurden al bij de Amerikaans-Britse inval in Irak in 2003 maar werden veelvuldig toegepast in Libië en Syrië. Het (zogenaamd gematigde) Vrije Syrische Leger voegde er de verminkingen en het kannibalisme aan toe, wat voor de westerse politici en pers ofwel slechts onbelangrijke details zijn in het geheel van hun “strijd voor de vrijheid” ofwel het werk van een vijand buiten hen.

Het feit dat Rusland en China belangrijke onderlinge akkoorden sluiten en een financieel beleid voeren dat steeds meer onafhankelijk is van de dollar, maakt het westen zo hysterisch dat hierdoor alle aanslagen en oorlogen gerechtvaardigd worden. Ondertussen wordt een andere wereldorde voobereid met de BRICS, Shanghai, de Euro-Aziatische Unie en Iran. Het voornaamste antwoord van het westen is: terroristische groepen sturen, aanslagen plegen en oorlogen voeren. In het   “Quadrennial Defense Review 2014” maakt het Pentagon (Amerikaans ministerie van defensie) zich grote zorgen omdat het militair budget van China nu gestegen is tot 131 miljard dollar, maar vermeldt niet dat het militair budget van de VS achtmaal hoger licht voor een bevolking die meer dan viermaal kleiner is! Bovendien heeft China buiten zijn eigen gebied geen militaire bases, terwijl Amerika er 576 heeft in het buitenland (en nog anderen kan gebruiken). Het westen meent dat Rusland en China dringend militair moeten “omsingeld” worden, terwijl de echte dreiging voor een derde wereldoorlog nu uitgaat van het westen zelf. Toegegeven, China verovert steeds meer de wereld met zijn “made in China” (soms rommel) producten. Is dat een reden om heimelijk groepen rebellen te sturen die een kalifaat moeten oprichten opdat West China (zoals Rusland) zou ontwricht worden? Hetzelfde tijdschrift vermeldt fier dat het Pentagon de laatste zestig jaar heeft bijgedragen tot de vrede en de welvaart in de Aziatische regio. Hierbij vergeet het de moord op een half miljoen Indonesiërs door de staatsgreep van de CIA in 1965 en de 2 à 3 miljoen vermoorde Vietnamezen in de jaren ’60-’70.

De extreme gruwelen van het martelen, verminken, onthoofden en dan pronken met bloedende hoofden wordt in het westen afgedaan als misdaden van anderen, nl. uiterst verdorven criminele islamisten. Hierbij vergeet het dat na WO II nazi-dokters door de CIA en de Mossad werden ingeschakeld om een antwoord te vinden op vraag: hoe kan iemand er toe gebracht worden iets te doen wat hij zelf niet wil en wat tegen zijn fundamentele streving ingaat? Meer dan 30 Amerikaanse universiteiten hebben aan dit onderzoek meegewerkt. De vruchten werden o.m. in de gevangenis van Guantanamo toegepast, wat niet meer kan ontkend worden. Toen jihadisten in 2004 een school in Beslan (Rusland) overvielen, waarbij 376 doden vielen, vooral kinderen, bleek bij de lijkschouwing op de terroristen dat zij dergelijke drugs genomen hadden. Wanneer in Syrië sommige jihadisten in een schaterlach uitbarsten nadat ze dodelijk getroffen zijn, is dit eveneens onder invloed van dergelijke drugs. CIA en Mossad weten nu hoe ze het moeten aanpakken. Wie draagt hier de grootste schuld: deze gedrogeerde jihadisten of de politici die deze praktijken goedkeuren omwille van hun “nationale belangen”? Het westen vecht nu in ieder geval tegen de verkeerde vijanden.

Bij de val van de Berlijnse muur beloofde het westen dat de NAVO niet verder zou uitbreiden naar het voormalige oostblok indien Rusland zijn troepen terug zou trekken uit Oost-Duitsland. Rusland trok zijn troepen terug en de NAVO begon van het voormalige Waschaupakt het ene land na het andere in te palmen. En nu werd de staatsgreep in Oekraïne al lang gepland en de toekomstige president aangewezen. Dit jaar maakte het Amerikaanse congres nog 10 miljard dollar vrij om Rusland te destabiliseren.

De moraal van het westen is in vrije val. De wereldoverheersing door het westen loopt ten einde. Het centrum van de wereld zal in de toekomst in Azië liggen. In zijn bezoek aan Straatsburg vergeleek paus Franciscus Europa met een oude grootmoeder die geen nieuw leven meer geeft. Europa, verlaat de westerse oorlogsmachine, zorg voor het welzijn van uw volkeren en sluit als een vrije partner overeenkomsten met landen waar allen beter van worden!

D. Maes

---------------------------------

Ziehier een van de projecten:

Hoe helpen?      

De gemeenschap Mar Yakub, Qâra, wil de lijdende Syrische bevolking van de streek (Qalamoun) helpen zowel geestelijk (de verzoeningsbeweging “mussalaha”) als materieel: voeding, kleding, melkpoeder, medicamenten, financiële hulp...

Onze grote zorg nu is werkgelegenheid scheppen. Er is een tapijtenfabriek in voorbereiding (handwerk)   alsook een gelegenheid om kleding te maken. Hiervoor zoeken we 200 naai- en breimachines (met hand/voet en/of elektriciteit aangedreven). Iedere bijdrage is welkom. Hartelijk dank.

Comment aider?      

La communauté de Mar Yakub, Qâra, Syrie, est engagée à aider les familles en détresse de la région (Qalamoun), aussi bien pour les nécessités spirituelles (réconciliation « mussalaha ») que pour les nécessités matérielles : nourriture, vêtements, lait en poudre, médicaments, aide financière…

Notre grand souci aujourd’hui concerne les possibilités de créer des emplois : une usine de tapis (à la main) et de vêtements. Ainsi nous cherchons 200 machines à coudre et/ou à tricoter (à main/pied ou/et avec électricité). Toute contribution est bienvenue. Un grand merci.

How to help?

The community of Mar Yakub, Qâra, Syria, is engaged in helping the distressed families of our region (Qalamoun) spiritually through the reconciliation movement (“mussalaha”) and also materially through gifts of food, clothing, medicine, milk powder, financial help...

Our greatest challenge right now is creating jobs and restarting a carpet factory (hand-woven) and a factory for sewing and knitting clothing. Therefore we are looking for 200 sewing and knitting machines (hand and/or foot-driven or electric). Every contribution is appreciated. Thank you very much.

كيف المساعدة؟

جماعة مار يعقوب.قارة.سوريا.تحاول المساعدة للعائلات المحتاجة في منطقة القلمون.

بشكلين: الأولى: الاجتماعية (المصالحة) و الثانية:من أجل الضرورة المادية:الغذاء و الطعام و الحليب (البودرة) والأدوية و والمساعدة المادية.....

هدفنا اليوم بحسب الإمكانيات لخلق الوظائف:معمل للسجاد (يدوي) وللثياب.

نبحث عن 200 آلة :للنسيج و/أو تريكو (يدوية أو/و الألكترونية).

كل العطايا تكون مرحب بها. شكر كبير

IBAN BE 32-068-2083244-02

BIC GKCCBEBB

29-11-2014 om 08:56 geschreven door Gust Adriaensen