Tijdens een vormingsdag van TJC-II-Belgium in Retie, waaraan 60 christenen uit Vlaanderen en Nederland deelnamen, hield Peter Hocken een diepgravende en inspirerende lezing over de Messiaanse Hoop, de toenadering tussen christenen en joden.

Peter Hocken is een Britse rooms-katholieke priester, theoloog en auteur. Hij is lid van het Internationale Comité van TJC-II.

Hieronder vindt u een synthese van zijn lezing:

------------------------------

De visie voor de verzoening tussen jood en niet-jood in de Messias, zoals TJC-II die beleeft, vereist de verzoening van de joodse en de christelijke overtuigingen met betrekking tot de vervulling van de eindtijd.

Hoe heeft het afstand nemen van de joodse wortels de hoop van de Kerk m.b.t. de eindtijd verzwakt?

Christenen begonnen te spreken over de Kerk als het nieuwe Israël, waarbij ze beweerden dat de Kerk erfgenaam was geworden van alle beloften van God, vanuit de veronderstelling dat de beloften aan Israël op de Kerk waren overgegaan, vanwege het ongeloof van Israël. De beloften werden opnieuw geïnterpreteerd door de Kerk in een vergeestelijkte context, zoals het Beloofde Land dat een symbool werd voor de hemel, het aardse Jeruzalem werd vervangen door het hemelse Jeruzalem en de regering van de Messias werd de heerschappij van de verheerlijkte Christus vanuit de hemel.

Deze vergeestelijking betekent een breuk met de Messiaanse hoop van Israël. Men geloofde dat de beloften van het Oude Testament volledig vervuld waren bij de eerste komst van Christus. De tweede komst van Jezus in heerlijkheid werd niet langer beschouwd als een vervulling van de Messiaanse beloften. Er werd aangenomen dat bij Jezus' wederkomst, Hij zal komen om ons vanuit de schepping naar de hemel te brengen.

Zo heeft de Kerk een eindtijdleer ontwikkeld, die geheel afwijkt van de hoop van Israël. De Kerk heeft zich gericht op de vervulling die in de hemel zal plaatsvinden en Israël op de vervulling en bevrijding die op aarde zal plaatsvinden.

Door die uiteenlopende eindtijdverwachting zijn we erfgenamen geworden van een situatie waarin de Kerk de opstanding en de verheerlijking door het Kruis benadrukt, terwijl he tjoodse volk nog steeds de geldigheid van de beloften m.b.t. het land Israël en de stad Jeruzalem benadrukt. De joodse en de christelijke werelvisie kunnen alleen bij elkaar gebracht worden door het licht van de Heilige Geest;

Wat kunnen wij daarin bij elkaar brengen?

De Messiasbelijdende joden moeten visie krijgen op de centrale rol van de dood en de opstanding van Jesjoua in het Nieuwe Verbond, tezamen met de machtige transformatie die de lichamelijke opstanding uit de dood op de laatste dag zal meebrengen. De dag van de Shabbat wordt gevolgd oor de dag van de opstanding. De christelijke kerken moeten van de joodse gelovigen in Jesjoua de joodse visie ontvangen van de Messiaanse vervulling in en van deze schepping, de vervulling van de bleoften aan Israël m.b.t. het volk, het land en Jeruzalem.

Het is op dit moment in de geschiedenis nog niet mogelijk om tot een juiste synthese van de joodse en de christelijke tradities over de eindtijd te komen. Om tot deze verzoening te komen, waar TJC-II aan werkt, moeten al onze theologieën een uitzuivering ondergaan, zodat alles wat daarin van de Heer is, bij elkaar gebracht kan worden in 'de ene hoop', waartoe wij allen geroepen zijn:

Ef. 4, 3-4: Beijvert u de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals ook gij geroepen zijt tot één en dezelfde hoop, waarvoor Gods roeping borg staat.'

14-02-2015 om 19:42 geschreven door Gust Adriaensen

Volgens Bruno Tobback is 'Van Overtveldt-Coene: een duo dat de rekening (van de besparingen) keihard in de goal van de gezinnen trapt'.

Van Overtveldt is een politicus van rechtse, neoliberale signatuur, en het staat hem vrij die harde visie op de maatschappij en op de zwaksten daarin te vertolken.

Coene is evenwel een ander geval. Het valt op dat deze meneer zich zeer vaak op het politieke pad begeeft, en dat is hetzelfde pad dat de rechtse neoliberalen van N-VA en Open VLD bewandelen.

Privé mag Coene denken wat hij wil, maar deze gouverneur van de Nationale Bank is een ambtenaar en het is ongehoord dat hij zich geregeld out als een fervente aanhanger van N-VA en/of Open VLD , MR.

Veronderstel dat de grote baas van de fiscus zich onomwonden zou uitspreken voor een forse belasting op de grote vermogens. Het kot zou te klein zijn. En wedden dat die grote baas niet lang nog grote baas zou zijn!

Maar Coene mag (vooralsnog) ongestoord zijn partijpolitiek ding doen.

13-02-2015 om 19:41 geschreven door Gust Adriaensen

Wouter Van Besien neemt het fractieleiderschap van Groen, in de Antwerpse gemeenteraad over van voorzitter Almaci.

Dat is ongetwijfeld een goede zaak voor de Antwerpse gemeenteraad én voor Groen in de Scheldestad.

Van Besien is m.i. een van de meest geloofwaardige politici van het land. Op een serene en competente manier verdedigt hij al jaren de belangen van de gemeenschap en de waarden die er echt toe doen. Zijn bekommernis en inzet voor de zwaksten van de samenleving zijn oprecht en intens. Vele politici, en zeker in Antwerpen, kunnen aan hem een voorbeeld nemen.

11-02-2015 om 20:05 geschreven door Gust Adriaensen

Sinds de start van Rasp hebben 8.191 verschillende mensen Rasp geraadpleegd. Zij bezochten 48.243 keer het blog.

11-02-2015 om 14:48 geschreven door Gust Adriaensen

Wat bezielt minister Van Overtveldt, wanneer hij voorstelt een tax-shift door te voeren via een BTW-verhoging? Dat is duidelijk. Het is hem erom te doen zijn belangengroep: de grote vermogens, maximaal te sparen.

Een BTW-verhoging treft alleen maar de consumenten en/of de bedrijven, in het bijzonder de KMO's.

09-02-2015 om 08:35 geschreven door Gust Adriaensen

08-02-2015 om 13:57 geschreven door Gust Adriaensen

IX/6

Vrijdag 6 februari 2015

Huiselijk nieuws: kinderen, de voorbode van de lente

Ondanks alle vrijheid op seksueel gebied die nu in het Westen geforceerd en bijna obsessioneel wordt opgedrongen in de opvoeding, in het openbare leven en in heel de samenleving, heeft de mensheid nooit in iets anders een grotere vreugde gevonden dan in het zien opgroeien van kinderen. In deze oorlog zijn evenwel, de moeders en de kinderen juist de grootste slachtoffers. In de plannen van de hulpverlening werd daarom een nieuw initiatief genomen. Wanneer dit goed loopt kan het later uitgebreid worden.

De hulpverlening gebeurt meestal langs de gezinnen omdat die hier traditioneel nog altijd sterk zijn. Toch heeft de oorlog ook vele wonden geslagen in de gezinnen. Er zijn nu kinderen die omwille van een fysische of psychische handicap of omwille van het feit dat ze helemaal geen gezin meer hebben heel behoeftig zijn. Uit het dorp werden een tiental kleine meisjes samengebracht. Iemand is voor hen verantwoordelijk en die krijgt voor elk kind elke maand een bepaald bedrag om datgene aan te kopen dat nodig is en dat ze anders niet kunnen krijgen. Dinsdag namiddag kwamen de kinderen naar de gemeenschap om dank te zeggen aan de gemeenschap en aan moeder Agnes-Mariam. Alles wordt zo transparant mogelijk gehouden zodat iedereen, ook de kinderen zelf weten waar de hulp vandaan komt. Natuurlijk komt de hulp uiteindelijk van weldoeners, dus van jullie en is de dank eigenlijk aan jullie gericht. Het was een klein feestje en de kinderen kregen nog pak met allerlei nuttige dingen voor de verzorging (zeep, tandenborstel, kam, nagelknipper, shampoo...) en een echte bal. Het zien alleen al hoe deze kinderen echt dankbaar, blij en hoopvol zijn is reeds een voorbode van de lente, zoals Johannes Paulus II zei in zijn toespraak tot de hoge vergadering van de VN op 2 oktober 1979: “Ik wens de vreugde uit te drukken die wij allen vinden in kinderen, de lente van het leven, de voorboden van de toekomstige geschiedenis van elk van onze huidige aardse geboortelanden...”

En nog wat nieuws van onze kleine Fadia. Haar moeder werd jaren geleden hier opgevangen omdat ze in moeilijke familiale omstandigheden leefde. Fadia is dan twee jaar geleden hier geboren. Ondertussen kon er voor hen in het dorp een kleine woonst gevonden worden, maar af en toe komen ze een dagje op bezoek, voor de ontspanning (vooral van de gemeenschap natuurlijk). Zo was het ook deze week. Fadia is twee jaar geworden en begint nu pas te staan, zelf lopen, wil ze nog niet maar kruipen wel, en praten doet ze ook nog niet. Ze is heel pienter maar wacht lang vooraleer ze reageert. Ze kijkt de zaak goed af. ’s Middags moest moeder een boodschap doen zodat wij de taak hadden Fadia eten te geven wat niet gemakkelijk is. De moederlijke pogingen van sommige zusters hielpen niet, maar uit het bord van de oude pater wilde ze wel eten en ook heel goed. Zo zie je dat Johannes Paulus II nogmaals gelijk heeft waar hij schrijft dat bejaarden in de familie zorgen voor de continuïteit van het leven en dat ze “bovendien het charisma hebben de generatiekloven te overbruggen nog voor ze ontstaan” (Familiaris consortio n° 27).

Een drama in Venezuela?

Vanwege de ouders van onze Venezolaanse medezuster vernemen we dat ze nauwelijks nog eten hebben omdat het massaal vergiftigd werd. Wanneer ze in lange rijen aanschuiven om niet besmet eten te krijgen is de voorraad op wanneer het hun beurt is. Venezuela leeft van zijn bodemrijkdommen zoals olie en produceert nagenoeg zelf geen eigen voedsel. Het moet ingevoerd worden. En dit ingevoerd voedsel wordt nu massaal vergiftigd. Je kunt wel vragen wie dit doet maar daarvoor moet je niet te onnozel zijn. Toen Hugo Chavez president werd in 1999 besliste hij dat de rijkdommen van het land aan de bevolking moesten komen. Dit was niet naar de zin van hen die daar waren om de belangen van Amerika te dienen. Er werden ‘volksopstanden’ georganiseerd en Chavez moest vluchten om plaats te maken voor een van de stromannen van Amerika. Het volk bleef echter eisen dat de constitutie zou geëerbiedigd worden: bij afwezigheid van de president moet de vicepresident regeren en de stroman moest ophoepelen. De vicepresident bracht Hugo Chavez in triomf terug. Sindsdien heeft Amerika echter niet opgehouden te trachten dit land te ontwrichten omdat de huidige president Maduro helemaal in dezelfde lijn regeert. Is dit de zoveelste poging? Tot heden lijkt hiervan echter niets te verschijnen in de pers. Volgens de ouders van onze medezuster moet het echter wel heel erg zijn.

De islam radicaal veranderen.

De Egyptische president Abd Al-Fattah Al Sisi is een goed man, die hoop geeft aan de bevolking. Hij heeft als chef van het leger vorig jaar niet van zichzelf uit de staatsgreep tegen president Morsi beraamd, het volk heeft hem er toe gedwongen. Morsi was met een nipte meerderheid en de grootste steun van het westen tot president gekozen. De bedoeling was met de terreur van de moslimbroeders het land in een chaos storten als prooi voor het westen. En Morsi is er ook direct mee begonnen. Vroeger heb ik al een rapport doorgestuurd van vrienden die in Egypte heel die situatie hebben meegemaakt. Ongelooflijk wat die man aan het doen was. Heel het land lam leggen, met tekort aan brandstof terwijl alles opgeslagen werd als voorraad voor zijn terrteurgroepen. Hij is het ook die “voor eeuwig en altijd” de band met Syrië verbroken heeft, omdat Syrië een lekenstaat is en geen islamterrorisme toelaat. En dan moet je weten dat de twee sterren in de vlag van Syrië juist Egypte en Syrië voorstellen. Al Sisi wilde het volk beschermen, meer niet. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard dat hij geen president wil worden. Toen alles evenwel achter de rug was, bleek er geen betere leider te zijn en heeft hij aanvaard om toch president te worden. Dan is hij begonnen met het opruimen van de haarden van de moslimbroeders. Tussendoor werd ook Al Jazeera aangepakt, de terroristenzender bij uitstek. En wat doen onze westerse journalisten? Ze halen alles uit de kast om toch terug die terreurgroepen aan de macht te helpen en protesteren in hun onnozelheid tegen de veroordeelde journalisten van Al Jazeera. Journalisten, laat Egypte gerust en steun Al Sisi als je een beetje menslievendheid voelt voor het Egyptische volk.

En nu heeft hij toch wel de hoofdvogel afgeschoten. Als eerste moslim staatshoofd heeft hij openlijk en plechtig verklaard: “Wij moeten onze godsdienst radicaal veranderen” overeenkomstig de noden van de tijd. Dat zei hij op 28 december 2014 voor een gehoor van eminente burgerlijke en geestelijke leiders in de Al Ahzar, een van de, zo niet de oudste universiteit ter wereld in Cairo. En verder: “De islamitische natie wordt verscheurd door extremisme en gaat zijn ondergang tegemoet”. Vervolgens werd hij door de Koptische gemeenschap met open armen ontvangen in hun feestelijke viering van de Openbaring des Heren. Moge het land van de heilige Antonius zijn grote rijkdom herwinnen, vrij van alle geweld, tot heil en vrede van het volk. Je zult zien dat de profeet Jesaja nog gelijk krijgt als hij voorspelt: “Op die dag verbindt een weg Egypte met Assur (= Syrië): Assur komt dan naar Egypte en Egypte naar Assur en samen met Assur dient Egypte dat God. Op die dag zal Israël als derde naast Egypte en Assurt staan, een zegen op aarde” (19, 23-24)

Een sprankel hoop

De oorlog tegen Syrië werd al in 2001 beslist onmiddellijk na de aanslagen op de WTC torens te New York met de bedoeling beslag te leggen op de immense gasvoorraden en het Midden Oosten te herschikken. Iedereen herinnert zich nog wel de brutale oproepen van Hillary Clinton: “We need a new Middle East”. Zij had een nieuw Midden Oosten nodig. Ondertussen is er een en ander gebeurd. Nu heeft Sergei Lavrov samengezeten met vertegenwoordigers van de Syrische regering en 32 afgevaardigden van de rebellen. Ze willen nog altijd een overgangsregering. Een weldenkend mens zou zich afvragen, waar moeien ze zich mee. Het westen is toch zo erg bekommerd om de democratie hier! Tunesiërs, Saoedis, Turken, Qataris ... die in grote villa’s wonen in Ankara, Dubai, Brussel of Parijs zouden hier de regering moeten komen leiden, dat is pas democratie op zijn westers. Daarom was ook de presidentsverkiezing van Al Assad zo ondemocratisch. Ondertussen is de Syrische regering meer dan sterk genoeg om te zeggen: hier mogen alleen Syriërs meewerken die samen met ons het terrorisme willen bestrijden. En of ze gelijk hebben! Ik heb het vroeger al geschreven. Wat zouden de Belgen zeggen als een Bask in Marseille als wettige eerste minister van de Belgische federale regering internationaal naar voren wordt geschoven?

De belangrijkste denktank “Rand” in Amerika had daarom vorig jaar voorgesteld om toch een militaire inval te doen in Syrië met bombardementen en een “beperkt” grondtroepenoffensief om dan die “vreedzame opposanten” (uit het buitenland) aan de macht te helpen. Ondertussen lijkt er een serieuze gezagscrisis te zijn in Washington. En wat zegt de Rand nu? Ze hebben gemerkt dat er eigenlijk nooit een volksopstand geweest is in Syrië en dat de overgrote meerderheid van de bevolking, ook van de soennieten achter president en regering staat en deze lekenstaat steunt. Ik vraag me af, hoe zijn ze daar na nog geen vier jaar al achter gekomen? Dan moeten ze toch wel een lang verlof genomen hebben, want als je dag na dag geheime rapporten leest kun je zulke geniale inval niet hebben. Kortom ze besluiten nu dat het voor de VS best is dat Al Assad de winnaar wordt van deze oorlog. Het is een ommekeer van 180° graden.

Er is ondertussen een nieuwe koning in Saoedi-Arabië, waarbij vele vechtersbazen van de vorige koning de laan zijn uit gestuurd. Ook prins Bandar, die samen met de CIA voor de Daesh (heel goed) zorgt. Het is al de vierde keer dat hij moet ophoepelen maar tot heden kon hij telkens terugkeren, wat nu wellicht niet meer zal kunnen. Helaas is hiermee nog niet gezegd dat de uitvoer van het internationaal terrorisme daarmee voorbij is.

Verder mogen we niet vergeten dat het nationale leger van Syrië zijn zuiveringsacties onverminderd kan verder zetten. Een leuk tussendoortje: met behulp van enkele mooie meisjes konden ze in terroristengroepen binnendringen en beslag leggen op al hun plannen van toekomstige terreuraanslagen met de nodige informatie. Flinke meiden, die weer heel wat mensenlevens hebben kunnen sparen! Vervolgens mogen we niet vergeten dat Washington de Turkse president zoveel als heeft laten vallen. Recep Tayyip Erdogan zal nog wel een tijd doorgaan met zijn terreur tegen Syrië maar alle steun van de VS (nog niet van de NAVO) is hij kwijt. En dan, last but not least, Benjamin Netanjahu. Hij heeft de kaart getrokken van het extreem zionisme. Alle ministers of medewerkers die vrede wilden met de Palestijnen of een Palestijnse staat, heeft hij naar huis gestuurd en de regering ontbonden om een straffe campagne te beginnen voor nieuwe verkiezingen. Dan wilde hij meteen tonen hoe het moet. En is met nieuwe aanvallen begonnen, waarbij hij op de bezette Golan een aantal Hezbollah leiders en zelfs een Iraans generaal wist om te brengen, overtuigd dat niemand zijn agressie kan of durft beantwoorden. De Hezbollah heeft echter op spectaculaire wijze een heel zionistisch konvooi uitgeschakeld, waarbij iedereen nu met een beschuldigende vinger naar Netanjahu wijst. Hij zal iets nieuws moeten verzinnen als hij zijn verkiezingscampagne een gezicht wil geven om een extreem zionistisch regime te vormen. Het is te verwachten dat de anti-zionistische krachten zich zullen verenigen om het joodse volk terug te brengen naar zijn echte waarden, vrij van zionistische agressie.

De te verwachten gevolgen voor Syrië zijn gunstig. Amerika is in het Midden Oosten een vuur komen aansteken dat ze nu niet meer geblust krijgen en ook niet kunnen laten branden waar zij het willen. Het moet dus gedoofd worden. Vermits Al Assad de enige is die dit vuur daadwerkelijk bestrijdt, moet hij geholpen worden. Er is natuurlijk een keerzijde. De VS en co. willen het vuur overbrengen naar Rusland en China, waar ze nu al volop mee bezig zijn. Rusland gaat inmiddels onverminderd voort met het sluiten van economische en financiële verdragen met vriend en vijand ten gunste van het volk. Zopas werden alle obstakels weggewerkt tussen de Russische en Iraanse banken zodat er onbeperkt geldverkeer tussen die twee landen mogelijk is. En dat is weer voor Amerika een misdaad, meer dan een oorlog waard. Immers, in Amerika is alles toegelaten behalve ... bezuinigen in de wapenindustrie.

06-02-2015 om 22:20 geschreven door Gust Adriaensen

Bart De Wever, de sympathieke baas van de metropool, van  alle burgemeesters en van alle Belgische en Vlaamse regeringen, is al dagen niet om aan te spreken. Zijn nors en verongelijkt gezicht spreekt boekdelen en past dezer dagen als een tang op een varken bij de barokke pracht van het schoon verdiep.

Hoe kan het ook anders? Je zou voor minder nog chagrijniger worden.

Nog niet zo lang geleden werd die rooie burgemeester van Gent tot tweede beste burgemeester ter wereld uitgeroepen. En nu is het verdorie weer van datte. De dieprooie burgemeester van het rooie provinciestadje dat Vilvoorde is, wordt door Obama himself naar Washington uitgenodigd. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat de blitse en competente burgemeester van de wereldstad Antwerpen, die eer niet te beurt valt? PS-complotten? Machinaties van het Hof, hoewel geen moeite werd gespaard om zoete broodjes te bakken met Filip en Matilde?

De echte Vlaming brengt zonder twijfel veel begrip op voor de ontgoocheling en de frustratie van de burgervader. Aanmoediging en troost zijn zeker op hun plaats. Laat je niet doen en niet gaan Bart! Je moment van glorie kan niet eeuwig uitblijven!! 

05-02-2015 om 15:13 geschreven door Gust Adriaensen

René Stockman, generale overste van de Broeders van Liefde:

'Een fundamentalistische en extremistische invulling van de godsdienst is totaal iets anders dan een radicale beleving ervan.

En daarom zou het goed zijn om niet meer te spreken van radicalisering van een goedsdienst als men verwijst naar wat we nu zien bij bepaalde groepen moslims. We moeten geen strijd voeren tegen radicalisering, begrepen als een radicale beleving van een godsdienst, want dat is net het meest eigene van ieder die zijn godsdienstbeleving ernstig neemt.

Waar we ons wel voor moeten hoeden, is iedere vorm van extremisme en fundamentalisme, ook in de eigen godsdienst, en wat we nu meemaken zijn er de desastreuze uitlopers van.'

04-02-2015 om 08:22 geschreven door Gust Adriaensen

'Lees wat minder'. Dat is de titel van de eens te meer boeiende beschouwingen van Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in zijn maandagse column. Deze keer laat Rik zijn licht schijnen over onze kennisbronnen, de snelle evolutie ervan, en wat dat zoal doet (kan doen) met een mens.

'We moeten de essentie zoeken', schrijft Torfs, 'door ons veilig te voelen in wat we niet weten. Door minder te lezen en beter. Door de lectuur van een overbodige column te staken vooraleer het te laat is.'

Het is weer een mooi Torfsiaans trucje. Hij roept verscheidene vragen op. Zou de lezer gestopt zijn met lezen, wanneer Torfs zijn column gestart was met: 'Staak de lectuur van deze overbodige column vooraleer het te laat is' ? Wat denkt Torfs over zijn column(s)? Overbodig of niet? En de lezer? Verschilt hij geregeld van mening met Torfs omtrent het al of niet overbodig zijn  van Riks columns?

En wat betekent 'te laat' precies? Daarop komt niet echt een antwoord. Wel goeie raad. 'Denk niet te vaak dat het te laat is, zelfs al lijkt het tegendeel vanzelfsprekend', aldus de rector.

Pas helemaal aan het einde van zijn column, adviseerde Torfs de lectuur van een overbodige column te staken vooraleer het te laat is. Als gevolg van die plaats in het artikel, was ik hoe dan ook te laat de lectuur te staken, als ik de column overbodig had geacht.

Maar vond ik hem wel overbodig? En ben ik wel 'te laat' gestopt? Dat het 'te laat' is, mag ik zeker niet te vaak denken. Een troostende en geruststellende raad van Rik Torfs.

02-02-2015 om 13:56 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus bracht in een toespraak tot de Confederatie van Italiaanse boeren, al enkele onderwerpen ter sprake, die wellicht ook centraal zullen staan in zijn volgende encycliek over ecologie, waaronder onze wegwerpcultuur, de verabsolutering van de marktregels en de verspilling, die in het geval van voedsel vaak onaanvaardbare proporties aanneemt.

In dat verband maande hij aan tot een bezinning over de manier waarop wij met voedsel omgaan en dit verdelen.

Franciscus zei nog dat de versnelde klimaatsverandering en steeds vaker voorkomende extreme weersomstandigheden bij alle Naties de alarmbel moeten luiden en hen moeten aansporen tot samenwerking.

Franciscus maande aan tot een grotere zorg voor de Schepping en hij vroeg om de aarde opnieuw als ‘moeder’ en als bron van leven te herontdekken.

01-02-2015 om 16:16 geschreven door Gust Adriaensen

IX/5

Vrijdag 30 januari 2015

Al wordt het aloude Syrische erfgoed nog bedreigd, we zijn optimistisch

Een studie van Mediawerkgroepsyrie over onze streek Qalamoun geeft werkelijk interessante gegevens. Qalamoun is een middenstuk van Syrië (120/60 km) met bergen en woestijn aan de Syrisch-Libanese grens. Als wij het Anti-Libanongebergte naast ons klooster zouden oversteken (wat we niet doen want dan eindigt zeker onze aardse levensloop), zouden we in de Beka-valei uitkomen, alles samen slechts een 30 km van ons verwijderd. Hier leefde, zo lees ik nu, reeds 13.000 jaar voor Christus een Natufische cultuur. Qalamoun is zowat het hart van de “Levant” die zich uitstrekt van het Taurusgebergte in Z. Turkije naar Syrië, Libanon, Palestina, Israël, Jordanië tot de Sinaï in Egypte. Het oude Antiochië van Syrië is nu Antakia in Turkije. Hier vond Paulus enkele decennia na Jezus’ dood en verrijzenis de eerste Kerk, nl. Joden die in Jezus geloofden en christenen of bekeerde heidenen. Samen vormden ze de Kerk als een eenheid in verscheidenheid. Hier is Petrus zeven jaar bisschop geweest vooraleer hij naar Rome trok. En vanuit Antiochië is de prediking over de gehele wereld begonnen. Jeruzalem was in 70 door de Romeinen grondig verwoest. Vandaar de huidige wereldwijde oecumenische beweging “Langs Antiochië terug naar Jeruzalem”. Hierbij gaat het niet om aardse plaatsen maar om een geestelijke tocht van mensen die God aanbidden in Geest en waarheid. Daarbij vinden ze overal Antiochië en Jeruzalem terug. De gemeenschap van Mar Yakub is gesticht als “de eenheid van Antiochië”.

Sinds begin 2011 zijn tienduizenden huurlingen vanuit het Libanese Arsal, een bolwerk van terroristen, het gebergte overgestoken om hier te komen moorden en verwoesten. Zo blijven ze pogen een bres te slaan om door te stoten naar Damascus (Z), Aleppo (N) en Raqqa en Deir Ez Zor (O). Gelukkig wordt steeds meer gebied op hen heroverd. Ook het strategisch zeer belangrijke Kobane werd door Koerdische strijders op de IS heroverd. In Qalamoun krijgen we gelukkig belangrijke steun van de Libanese Hezbollah. De zionistische lobby is er in geslaagd Hezbollah een slechte naam te geven en als terroristen te bestempelen. Niets is minder waar, zoals bleek bij de dramatische belegering in november 2013. Zij hebben de bevolking en ook ons mee gered en beschermd. De Hezbollah werd opgericht omdat zionisten hun gezinnen kwamen vermoordden en hun huizen verwoesten. Het zijn jonge idealisten die hun volk willen dienen en beschermen, maar ook hen willen helpen die op gelijkaardige wijze door dezelfde brutale agressie bedreigd worden. Als sjiieten werken ze samen met de Syrische soldaten die meestal soennieten zijn. Zij blijven de veiligheid van de bevolking en dus ook van ons garanderen.

Ziehier hoe Mgr. Jean Abdo Arbach, onze aartsbisschop van Homs, Hama en Yabroed de toestand beschrijft in zijn bisschopstad, die het ergst getroffen is en in het hart van het bisdom ligt. In het centrum van Homs beginnen de mensen terug te keren en hun huizen op te bouwen. Drie oorzaken houden hen nog tegen. Vooreerst de koude van de winter, daar er nog geen regelmatige elektriciteit en brandstofvoorziening is. Vervolgens het feit dat er nog geen werk en geen school is. Op de meeste plaatsen zoals bij ons in Qara zijn de scholen al lang hervat. Tenslotte wachten de christenen op de terugkeer van de bisschop en de priesters. Het bisschopshuis wordt nu heropgebouwd. De bisschop hoopt in maart te kunnen terugkeren. Nu woont hij nog in Yabroed. De regering doet er alles aan om de stad weer leefbaar te maken, de elektriciteit en de watervoorziening te herstellen. Ondertussen wordt deskundig klopjacht gemaakt op rebellen die zich tussen de bevolking proberen te verschuilen of te infiltreren. Bisschop en bevolking zijn optimistisch. Allen willen meer dan ooit opnieuw in harmonie samenleven.

Van orde naar chaos

De schepping wordt in het boek Genesis beschreven als een overgang van chaos naar orde. Een oude grap leert dat de politiek het alleroudste beroep ter wereld is. Immers, wie heeft de chaos gemaakt? Precies, de politiek. Toch mogen we de positieve waardering van het Tweede Vaticaans Concilie jegens christelijke en andere politici niet negeren. Ze kunnen met hun oprechte inzet voor de verdediging van de menselijke en christelijke waarden heel veel goed doen. Helaas merken we daar nog niet veel van in Syrië.

De politiek van de VS jegens Syrië lijkt meer en meer verward, tegenstrijdig en chaotisch. Het lijkt alsof er verschillende en tegengestelde machten zijn die elk hun beleid uitwerken. Volgens Wall Street Journal (26.1.15) heeft Obama nu aanvaard dat president Al Assad deel kan uitmaken van de oplossing terwijl hij in september nog zijn steun gaf aan de “gematigde” rebellen die de president moeten bestrijden. Vreest hij dat de islamitische staat (IS of Daesh) na Assad een grotere chaos gaat maken dan hij voorzien en bedoeld heeft? Ook de grote coalitie die zogezegd tegen IS vecht verkeert in verwarring. De VS hebben Frankrijk nu nodig om Irak te heroveren, nadat ze in 2011 hals over kop uit Irak moesten vertrekken. Frankrijk gaat dan de derde oorlog tegen Irak voeren, allemaal zogenaamd om het terrorisme te bestrijden. Maar de voormalige eerste minister Dominique de Villepin heeft al luidt verkondigd dat het sturen van Franse bommenwerpers (die dan nog de naam “Charles de Gaule” dragen!) naar Irak niet alleen een zware vergissing is maar ook hoogst gevaarlijk. Ondertussen blijven Turkije en Saoedi-Arabië werken om Assad ten val te brengen en heel het land in een chaos te kunnen storten.

De echte “sjarels” van de massabetoging in Parijs

Frankrijk blijf er op los marcheren. De “’Marche pour la vie” zou vorige zondag in Parijs toch meerdere tienduizenden op de been gebracht hebben. Belangrijk is dat ze volhouden, samen met de andere initiatieven. Er moet luid protest weerklinken tegen het massaal doden van ongeborenen, tegen de afbraak van het huwelijk en het gezin, tegen de afbraak van de opvoeding van de jeugd, tegen het ombrengen van bejaarden.   Het Hooglied van het leven en de echte liefde moet opnieuw gezongen worden en niet zo pijnlijk laag.

Natuurlijk staan de beelden van de massabetoging van 11 januari nog op ons netvlies. Je weet wel, drie dagen na die fameuze aanslag op Charlie Hebdo had de Franse regering meteen al een manifestatie met 2 miljoen mensen klaar en met liefst 56 staatshoofden, regeringsleiders en/of hun vertegenwoordigers. Wie zegt daar dat staatsambtenaren niet vliegensvlug en nog wel in het weekend zulk een megaproject op poten kunnen zetten? Laten we zeggen praktisch op één dag tijd. En dan die foto die wereldwijd verspreid werd: al die excellenties netjes op twee rijen over heel de breedte van de straat en daar achter de steun van 2 miljoen enthousiaste burgers! Het was een echte staatsiefoto. Maar wat blijkt nu? Die hoge heren en hoge hakken vrouwen hebben helemaal niet deelgenomen aan die mars. Neen, ze waren wel in de buurt, in een zijstraat en achter hen was er een groep mensen maar voor de rest was heel de straat leeg. Zij waren alleen maar gekomen voor de reclamefoto en niet om met het volk op te stappen. Het volk marcheerde elders. De foto was ook te mooi. Maar goed, ze hebben nu ongeveer bereikt wat ze wilden. Frankrijk kan zich nu officieel doen erkennen als een “land in oorlog” en daarmee kun je alle beslissingen treffen die je maar wil. Ronald Noble, secretaris generaal van Interpol heeft al de illustere inval gehad om voor te stellen dat de burgers zouden bewapend worden. Dat is tenminste een veilige samenleving! De vrouwen kunnen hun revolver met kogels netjes opbergen in hun sjieke handtas. De mannen zullen een extra broeksriem nodig hebben wanneer ze in hun rechter broekzak een revolver hebben zitten en links hun voorraad kogels. Ja, die politieke leiders op kop, zij zijn toch wel de echte “sjarels” van die Charlie-betoging!

De verdediger van de rechten van de vrouwen

Westerse staatshoofden en regeringsleiders hebben hun best gedaan, zoals we reeds aankondigden, om de overleden koning Abdalla van Saoedi-Arabië alle eer te geven. Het houdt niet op. Hollande, Cameron, Obama, Harper... ze prijzen hem de hemel in en loven die man als verdediger van de vrede, de bestrijder van het terrorisme (als grootste producent van terroristen), de garantie voor de stabiliteit in het Midden Oosten (de zalige rust die we nu hier mogen beleven!). Henri Kissinger had het vroeger al openlijk toegegeven: als wij moeten kiezen tussen de democratie en onze belangen dan kiezen wij voor onze belangen. Nu voegt directeur-generaal van het IMF, Christine Lagarde er nog bij dat koning Abdallah de discrete verdediger was van de rechten van de vrouw. Toch wel straf voor een land waar een vrouw op geen enkele wijze achter het stuur mag zitten en alleen maar dient als slavin voor de lusten van de man. Wij wisten niet dat zelfs westerse topvrouwen voor hem zo zouden kruipen. Koning Abdallah, verdediger van de rechten van de vrouwen, toch wel op bijzonder discrete wijze.

Humanae vitae herontdekken

Einde vorig jaar kreeg ik een artikel toegestuurd, verschenen in het christelijk weekblad Tertio, waarmee ik het helemaal niet eens was. Ik zou er wel humoristisch op kunnen antwoorden maar eigenlijk kon ik er niet mee lachen. Aan Tertio stuurde ik onderstaande reactie omdat Vlaanderen recht heeft op een meer eerlijke informatie. Na meer dan een maand heb ik nog steeds geen enkel antwoord gekregen. Vandaar nu deze tekst. Moest hij toch nog in Tertio verschijnen, dan heb je hem twee keer, met lichte aanpassing, omdat ik de tekst zo kort mogelijk wilde houden.

Dat een open dialoog over de werkelijke boodschap van de encycliek van Paulus VI Humanae vitae (1968) nog steeds heel moeilijk is – zelfs in kerkelijke middens - bleek het voorbije jaar in de aanloop naar de bisschoppensynode over het gezin van oktober 2014.

Het RKLF (Rooms katholiek lekenforum) wilde bij monde van Ivo van Hemelryk in Tertio (nr. 763) de encycliek verdedigen tegen enkele bedenkingen in de open brief van Mgr. J. Bonny (1 sept. 2014). Als antwoord publiceerde Tertio hierop onmiddellijk – naast vele negatieve reacties – een uitgebreide tekst van prof. Paul Defoort: Verkramptheid zal de kerk niet redden. Een explosie van emotionele aanklachten met zware slogans van verwijten als “sofismen”, “reductionisme”, “19^de eeuwse bourgeois-moraal”, “achterhoedegevecht tegen anticonceptie” én een niet begrijpen van Vaticanum II en van Humanae vitae. De professor suggereert dat 90 % van de 1.200 concilievaders (het waren er 3.058!) zonder meer een herziening van de veroordeling van contraceptie zouden gewenst hebben en dat ze de ongeziene crisis voorspeld zouden hebben indien contraceptie niet goedgekeurd zou worden. Hij spreekt verder van de “onbestaande neveneffecten van anticonceptie”, een uitspraak die nu uit de mond van een professor gynaecologie ongetwijfeld heel veel geld kan opbrengen vanwege de farmaceutische industrie! Nochtans, in de classificatie van de kankerverwekkende stoffen voor mens en dier (volgens WGO 2005!) staan oestrogenen en progestagenen (in alle hormonale anticonceptiva aanwezig) samen met asbest en andere, in de gevaarlijkste categorie gerangschikt. Anticonceptiva die in feite abortiva worden, wuift hij weg door te verwijzen naar de miljoenen zaadcellen die telkens verloren gaan. Dat zouden voor hem potentiele abortussen zijn!   Ook de sociale gevolgen voor de gezinnen en het huwelijk zelf ontgaan hem. Dat het huwelijk in een versneld tempo afgebrokkeld is en vervangen door een vrijblijvend samen wonen, met alle dramatische gevolgen vandien, daar heeft hij nog niets van gemerkt. Prof. em. A. Vermeulen (endocrinologie, Gent) schreef nochtans jaren geleden al over contraceptie: “Geen enkele medische ontwikkeling heeft onze maatschappij zo ingrijpend beïnvloed...”In een vaste leer van de kerk blijkt hij evenmin te geloven en ook niet te begrijpen dat de kernboodschap van Humanae vitae wel degelijk de onveranderlijke kerkelijke leer is, zonder dat zulks uitdrukkelijk gezegd wordt. Kortom, de hetze tegen de encycliek van bijna een halve eeuw geleden is helemaal weer terug.

Nochtans heeft de gezinssynode van 2014 in haar eindrapport (nr. 58) inmiddels heel uitdrukkelijk gesteld dat Humanae vitae dient herontdekt te worden en de natuurlijke methoden van geboorteregeling in het kader van een juist begrepen verantwoord ouderschap aangeleerd (aanvaard met 167 voor en 9 stemmen tegen). Humanae vitae wees de weg naar nieuwe perspectieven. De natuurlijke wetenschappelijke methoden van vruchbaarheidsbeheersing, zoals het sensiplan® in België en Nederland, zijn inmiddels algemeen wetenschappelijk erkend. En voor een degelijke morele verantwoording beschikken we nu over de nieuwe inzichten van “de theologie van het lichaam” van Johannes Paulus II, waarvan de bekende Amerikaanse politieke en sociale activist, Georges Weigel, beweert dat deze visie waarschijnlijkeen keerpunt zal worden, niet alleen in de katholieke theologie maar in de geschiedenis van het moderne denken.

Als de huidige sfeer in Vlaanderen blijft hangen, zal dit wel heel moeilijk worden. Het tijdperk van de contraceptieve cultuur loopt in ieder geval ten einde. Het avontuur van “de pil’ die het aards paradijs van het huwelijksgeluk en van de totale seksuele bevrijding beloofde is voorbij. De fantastische voordelen vind je alleen nog in de propagandafolders van de farmaceutische industrie. Na een halve eeuw is het experiment mislukt en de “veilige contraceptie” een mythe gebleken. De voormalige grootmeester van de loge in Frankrijk, Pierre Simon, had goed begrepen dat de contraceptie voor hem, zoals voor Archimedes, het steunpunt zou zijn waarmee hij de wereld kon opheffen. Voor hem betekende het alle heersende menselijke en vooral christelijke waarden grondig opruimen. Het is hem helaas vrij goed gelukt. En toch, we beleven nu het einde van de contraceptie en het begin van Humanae vitae. Leve de toekomstgerichte visie van Humanae vitae!

P. Daniël

31-01-2015 om 11:52 geschreven door Gust Adriaensen

CD&V, Groen en SP.A hebben overschot van gelijk: de inzet van het leger op straat kan geen structurele maatregel zijn.

Er moet een  ‘totaalaanpak’ komen: een integraal veiligheidsbeleid, een gespecialiseerd beleid voor terugkeerders, de voedingsbodem voor radicalisering wegnemen, en een geloofwaardig Belgisch en Europees buitenlandbeleid.

Overigens roept het heel wat vragen op dat een stad als Antwerpen, die een politiekorps heeft van meer dan 2000 leden, niet in staat is om voor voldoende veiligheid te zorgen. Enkele tientallen para's kunnen toch onmogelijk het cruciale veiligheidsverschil maken?

31-01-2015 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

De 73-jarige Britse evolutiebioloog Richard Dawkins, geboren in een christelijk-anglicaans nest, heeft zich tot doel gesteld, af te rekenen met God. Hij zweert bij een rationeel, wetenschappelijk wereldbeeld, waarin bovennatuurlijke krachten geen plaats verdienen.

Dawkins schrijft daarover niet alleen boeken, maar geeft daarover, in de trant van de Amerikaanse predikanten, in binnen- en buitenland, dikbetaalde populistische lezingen.

Ook al zegt hij dat hij niemand wil bekeren (tot het atheïsme), hij is duidelijk een aanhanger van het Nieuw Atheïsme, een soort van 'evangeliserende' atheïsmebeweging'.

Dawkins wil niet dat mensen hun kinderen een geloof of levensbeschouwing opdringen. 'Het is net zo onzinnig om te zeggen dat een kind van vier katholiek is, als om te beweren dat het postmodern of neomarxistisch is', zegt hij. Kan zijn. De populistische evolutiebioloog had aan 'postmodern' of 'neomarxistisch' ook kunnen toevoegen 'atheïstisch'.

En zelfs als je begrip hebt voor zijn allergie voor 'opdringen', hoe is het mogelijk dat een ongetwijfeld verstandige man als Dawkins, voorbijgaat aan het feit dat kinderen, of ze het opgedrongen krijgen of niet, de invloeden ondergaan van hun gezin, hun omgeving, hun cultuur, hun sociale klasse.

Welk geloof, welke levensbeschouwing, welke invloeden hebben gespeeld in het leven van Dawkins' kind(eren)? Hopelijk heeft hij ze geen atheïstische levensbeschouwing OPGEDRONGEN.

29-01-2015 om 10:39 geschreven door Gust Adriaensen

In Saudi-Arabië worden de mensenrechten dag na dag met de voeten getreden. Vrijheid van meningsuiting en persvrijheid zijn er onbestaande, vrouwen worden gediscrimineerd, gruwelijke straffen en executies worden opgelegd en voltrokken.

En zie, westerse staatshoofden, van president Obama tot onze koning Filip staan in de rij om hun rouwbeklag te doen bij het sterven van de vorige dictator en eer te betuigen aan de nieuwe machthebber.

Veronderstel dat de vorige regering koning Filip naar Noord-Korea afgevaardigd zou hebben, het kot zou terecht veel te klein zijn geweest.

Hoe is het dan te verklaren dat je nu amper iemand hoort piepen? Eenvoudig toch. Saudi-Arabië wordt tot het westerse kamp gerekend en bezit enorme olievoorraden. It's the economy stupid! It's the money stupid!!

Daarvoor moeten in ons verknipte westerse kapitalistische denkpatroon, de mensenrechten toch wijken zeker. En accepteren we de openbare stenigingen, verminkingen, onthoofdingen, ophangingen, stokslagen, enz. enz.

Disgusting!