Einde maart zou er een nieuwe regering moeten zijn, ter vervanging van de huidige interimregering. Dat werd in allerlei toonaarden door partijen en politici gezegd. Met een akkoord over een staatshervorming en een sociaal-economisch program.
Een maand is er ondertussen verlopen en er is nog zo goed als niets bereikt. Velen betwijfelen terecht of er van een akkoord en (zelfs) van een nieuwe regering iets in huis zal komen.
Het staat nu al vast dat een splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde (in de verkiezingscampagne vergde die splitsing maar vijf minuten politieke moed) er niet komt, tenzij de Vlamingen grote toegevingen doen, bv. de uitbreiding van Brussel. De grote staatshervorming, die de kiezers door het kartel CD&V-NVA werd voorgespiegeld, de vette vis die De Wever in zijn pan wil, zal weinig voorstellen, een spierinkje. Kortom, de beloften waarmee de verkiezingen werden gewonnen, zullen niet ingelost worden.
De politicus die wel helemaal verdwenen, verdampt lijkt te zijn, is Tony Van Parijs. De man, die steevast als de justitiespecialist van CD&V werd opgevoerd en te pas maar vooral te onpas justitieminister Onkelinx de mantel uitveegde, geeft geen kik meer. Zou het kunnen dat Van Parijs zich uitermate verongelijkt en miskend voelt, nu Jo Van Deurzen de door hem zo vurig geambieerde job heeft gekregen? Onze gewezen justitiespecialist likt nu in een oorverdovende stilte zijn wonden.
Wie helemaal niet van stilte houdt, is Pieter de Grote van Aalter en nu ook van Defensie. De Crems verschijning alleen al, moet in staat zijn vijandige legerhorden te stoppen. Tot voor kort de ronde en sluwe bonhomie van Flahaut, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor De Crem, die hem jarenlang ongenadig en theatraal op de huid zat. Nu dus de martiale , nog altijd van ministeriële trots glimmende en kemels schietende Pieter, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor, zo is te verwachten, Flahaut.
Het kan verkeren.
27-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2008
Verjaardag
Jij zei:
"Dit is mijn innigste wens: de tijd vasthouden zoals ik jou in mijn armen druk. Maar helaas, hij glijdt weg als het mulle zand tussen mijn vingers."
Zei ik daarop:
"Ik ben de tijd, het mulle zand, de zoele wind, een kringel rook."
Jij zei:
"Onze kinderen, hun diep verdriet, hun blije lach, zijn in mijn hart gevangen tijd."
Ik zei:
"Vergis je niet. Ze groeien van ons weg. Ze scheuren je hart en laten een spoor achter zich, dat voor onze oude ogen al spoedig vervaagt. Verdwaald in de tijd strompelen we voort."
(1972)
26-01-2008 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2008
Integratie
Naar aanleiding van joods protest tegen de aanwezigheid van een boek in de etalage van een antiquariaat, stelt een Antwerpse moslim en politicus de vraag hoe het zit met de integratie van de joodse gemeenschap in Antwerpen.
Die vraag is terecht en ook het antwoord: van integratie van de Antwerpse joodse gemeenschap is nauwelijks sprake. De conclusie van de Open VLD-politicus is dan ook juist: de regering en de publieke opinie hanteren vaak twee maten en gewichten. Wanneer een minderheidsgroep geen last verkoopt, kan 'integratie' de overheid en de goegemeente gestolen worden.
Overigens kan dit Antwerpse incident ons ertoe uitnodigen eens na te denken over de inhoud van het begrip 'integratie'. Als de overheid bv. bepaalde zgn. 'integratie-eisen' stelt aan migranten, moet zij zich dan eerlijkheidshalve ook niet de vraag stellen hoe het zit met de linguïstische, sociale, economische, culturele, enz., integratie van de 'eigen inboorlingen'? Of is die overheid van mening dat er zich helemaal geen integratieprobleem stelt tussen bv. de inwoners van Gentse of Antwerpse achterstandswijken en de 'residenten' van Brasschaatse of Lanakense villagetto's? Is het fair dat van straatarme, nauwelijks geschoolde, ontwortelde en getraumatiseerde vluchtelingen geëist wordt dat ze al vlug een behoorlijk mondje Nederlands spreken terwijl er hier al jaren duizenden hooggeschoolde Euroambtenaren en kaderleden rondlopen die helemaal niet of nauwelijks in staat (willen) zijn om onze taal te spreken, om nog maar te zwijgen over de spreekvaardigheid van vele Vlamingen?
Kortom, zolang 'integratie' niet precies gedefinieerd is, en eenzijdig voor bepaalde bevolkingsgroepen gebruikt wordt als een antimigratiewapen, is de integratie-eis een uiting van overheidswillekeur en -hypocrisie.
23-01-2008 om 10:24
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2008
Autogek China
De Panorama-uitzending over het autogekke China maakte duidelijk hoe pijlsnel de technologische verandering van China zich voltrekt maar gaf ook een ontluisterend beeld van een meer en meer op materiële status en extreem consumentisme gerichte samenleving.
De communistische (!?) machthebbers, die het kapitalisme omarmen maar de vrije meningsuiting en de mensenrechten voortdurend verkrachten én de snoeverige Chinese nouveaux riches, zijn bereid in die materialistische rush veel van de eeuwenoude Chinese cultuur op te offeren.
Dat er evenwel nog Chinezen zijn die zich daarbij vragen stellen, bleek uit de woorden van een dertiger: 'Onze geestelijke evolutie geraakt meer en meer achter op de economische ontwikkeling. Wij Chinezen hebben geen geloof, wij geloven in niets meer. Ik vraag me af waar China naar toe gaat.'
De vraag die ik mij daarbij stel is: maken wij in het Westen - Vlaanderen bijvoorbeeld-, allicht niet zo dramatisch samengebald in de tijd als in China maar in essentie niet dezelfde evolutie mee? En moeten we ons niet veel scherper bewust worden van de destructieve effecten voor mens, milieu en samenleving, en daarnaar handelen?
21-01-2008 om 14:27
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2008
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
"Bloeien de sneeuwklokjes reeds?"
Het voor de hand liggende "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik:
eigenlijk is de vraag vol verwachting, het zien definitief.
Ik echode dus:
"Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?"
En daar lieten we het voorlopig bij.
19-01-2008 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2008
De Retiese Lént
Eeuwenlang reeds staat midden het dorp de statige Retiese linde. Gespleten zijn takken, gebarsten zijn stam, onaangetast zijn groeikracht in bloei en in blad.
Godin Freya haar woonst: de heilige boom, 't huis maakt hij tot thuis: de goede boom. Onder zijn kruin werden eden gezworen en huwelijken gesloten. Recht werd gesproken onder de blote hemel, door 't volk besluiten genomen en ijverig handel gedreven.
Nog steeds spelen kinderen onder de bloeiende linde, geliefden geven elkaar rendez-vous, ouderen worden niet moe gezapig of fel, onder de dorpsboom woorden te uiten van leven en dood, terwijl de kerkklokken luiden zoals van oudsher.
Kostbare parel, ware oase waar allen zich laven, alom geliefd en gekend: ons Retiese Lént!
(Originele tekst bij de compositie van Kevin Houben 'Goddess Freya', geschreven en uitgevoerd ter gelegenheid van de inhuldiging van gemeenschapscentrum 'Den Dries'.
De Retiese linde was oorspronkelijk, naar Germaans gebruik, een gerechtslinde.)
17-01-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2008
Leyman stapt uit de politiek
Leyman krijgt de politieke topfunctie niet waarvan hij gedroomd had of die hem beloofd werd. Dus dumpt hij zijn 30.000 kiezers, zij zijn quantité négligeable, kiesvee.
En CD&V, in het bijzonder Leterme, haalt met allerlei beloften de Volvotopman weg uit zijn bedrijf, omdat de partij in hem in de eerste plaats een stemmentrekker ziet. Stemmen haalt de man inderdaad maar dan is zijn rol voor CD&V uitgespeeld. Leyman: quantité négligeable, alleen maar electorale lokvogel.
Dubbel kiezersbedrog.
15-01-2008 om 20:42
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2008
Implosie Vlaams Belang ophanden?
Dat het al langer hommeles is in het VB-huishouden (?), is bij iedereen die de politiek een beetje volgt, al langer bekend.
Het gaat echter van kwaad naar erger. De liquidatie van Vanhecke-Morel is het hoogtepunt van tragikomische politieke en persoonlijke verwikkelingen met de ingrediënten van een Shakespeariaans koningsdrama: het wat brutalere en machtsgeile Antwerpse duo Dewinter-Annemans doet de koppen rollen van de fijner besnaarde Vanhecke en de intrigerende femme fatale Morel.
Of er nog echt veel kiezers zijn met electorale belangstelling voor dit adderkluwen, valt te betwijfelen. Temeer daar het VB zich nu helemaal terugplooit op 't Stad met het triumviraat Dewinter-Annemans-Valkeniers.
Wie, buiten wat zelfgenoegzame én chagrijnige metropoolbewoners, zal zich bij dat sinjorenclubje nog thuisvoelen?
14-01-2008 om 16:12
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2008
Geestelijke gezondheidszorg voor jongeren
Onder de titel 'Jeugspsychiatrie kan maar helft nood aan', hekelt 'De Standaard' het schrijnende gebrek aan opvang van jonge mensen met psychiatrische of psychologische problemen.
Het is inderdaad een schande dat in een welvarend land als België (dus ook in Vlaanderen, veruit de rijkste regio van ons land) er klaarblijkelijk vanwege de overheid onvoldoende belangstelling en geld is voor de geestelijke gezondheidszorg. De schuld daarvoor afschuiven op het feit dat de geestelijke gezondheidszorg voor een deel federale materie is, zoals sommige Vlaamse politici doen, kan ik niet anders beschouwen als een verwerpelijk alibi voor een manifest slecht bestuur.
De overheid, ook de Vlaamse, heeft duidelijk meer begrip en centen over voor een buikgriep of een keelontsteking dan voor het psychische lijden dat vele (jonge) mensen doormaken.
09-01-2008 om 08:50
geschreven door Gust Adriaensen
De grote stilte
'De grote stilte' van de Duitse cineast Philip Gröning, is geen film voor de bioscoop maar kan het best thuis op DVD bekeken worden.
De documentaire behandelt het leven van de kartuizermonniken in 'La Grande Chartreuse', een uiterst strenge en gesloten orde. Maar ook de film is streng, traag, sober. Hij IS stilte, hij IS bezinning, hij IS gebed.
Op het einde komt een oude, blinde monnik even aan het woord. Het volgende zinnetje trof me erg: 'Als je de gedachte aan God afschaft, heb je geen reden meer om te leven'. Om serieus over na te denken.
09-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
07-01-2008
Vogels
In het noordwesten de kleuren van de ondergaande zon gespleten door de torenspits heel ver.
En plots de zwarte slierten vogelstippen onkenbaar glijdend naar het zuiden.
07-01-2008 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2008
Eurocentjes
In Waregem hebben het stadsbestuur en Unizo een proefproject opgestart om de kleinste euromuntjes uit de winkellades te bannen.
Dat lijkt me een grof staaltje van bevoegdheidsoverschrijding en commerciële arrogantie. Niet een stadsbestuur of een belangenorganisatie gaan over de soorten munten en biljetten, maar wel de Belgische en in het bijzonder de Europese overheid.
Die overheden moeten aan dergelijk plaatselijk experiment onmiddellijk paal en perk stellen. Doen zij dat niet, dan ondergraven zij de geloofwaardigheid van de huidige van kracht zijnde betaalmiddelen. Even goed als de Waregemse 'toppolitici' en de Unizocommerçanten, kan een of andere vereniging die het niet begrepen heeft op bv. de vijftigeurobiljetten, een actie opstarten om ze uit omloop te krijgen.
De vraag of de kleinste muntjes al dan niet ongemak veroorzaken en of je ze al dan niet beter afschaft, is een kwestie die door de bevoegde overheid opgelost moet worden en is bij een eventuele verantwoording van het Waregemse solonummertje, volkomen irrelevant.
05-01-2008 om 13:53
geschreven door Gust Adriaensen
03-01-2008
Fotograaf Stephan Vanfleteren
Vandaag in het Antwerpse fotomuseum de tentoonstelling met werk van Stephan Vanfleteren bezocht. Indrukwekkend en confronterend.
Vanfleteren zelf stelt in een toelichting dat zijn belangstelling in het bijzonder uitgaat naar 'getroebleerde landschappen en gehavende gebouwen' en dat hij een blik wil werpen 'achter de gordijnen tussen het behangpapier van armoede en eenzaamheid.
Je ziet dus geen glamourfoto's maar wel beelden in zwart-wit van verkrottende gebouwen, autowrakken overwoekerd door onkruid, mistige wegen zonder verkeer met verkeerstekens die er niet toe doen. Deze foto's ademen een onpeilbare eenzaamheid en vergankelijkheid uit.
Nog veel sterker en schokkender komen die eenzaamheid, aftakeling, 'tristesse' tot uiting in Vanfleterens 'koppen'. Vierdewereldmensen van bij ons. Mannen en vrouwen, geslagen door het leven, in de marginaliteit gedreven, met verwoeste gezichten en handen. Vooral ook in hun ogen zie je vereenzaming, wantrouwen, gelatenheid, vervreemding, zelfmisprijzen, pijn.
Vanfleterens ijzersterke foto's confronteren de kijker met een arm en lelijk Vlaanderen, ze maken je triest en ze dwingen je tot bezinning.
03-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
01-01-2008
Nieuwjaar
Drie contrasterende en tot bezinning stemmende nieuwsitems uit het tv-journaal: -de opgepepte hysterie van drinkende, kussende, zingende (lallende) mensenmassa's, samengestroomd op openbare pleinen en de verspilling van het obligate vuurwerk; -de gruwelijke moordpartijen en de tienduizenden vluchtelingen in Kenia; -de enkele tientallen jongeren en ouderen die in soberheid en stilte nieuwjaar vieren in het Brugse begijnhof.
01-01-2008 om 19:57
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2007
Secularisatie kan niet afgedwongen worden
Onder de titel 'Secularisatie kan niet afgedwongen worden', verscheen enkele dagen geleden in de Nederlandse 'De Volkskrant' een commentaarstuk, waarin, weliswaar vanuit een nogal denigrerende invalshoek, gepleit werd voor tolerantie ten aanzien van 'sommige medeburgers die ideeën hebben (versta: religieuze), die ver van de liberale hoofdstroom verwijderd zijn.
Daarop kwamen heel wat reacties, waaruit nog maar eens te lezen viel (de situatie in Vlaanderen is niet wezenlijk verschillend), dat de herauten van de secularisatie zich vaak laten kennen door spot en beschimping van alles wat met geloof en kerk te maken heeft.
Intolerantie wordt in Nederland en Vlaanderen veel minder door mensen met een religieuze overtuiging gemanifesteerd, zeker wanneer het christenen betreft, dan door individuen en groepen die met aplomp en niet zelden agressie, de gelovigen beschouwen als de meest achterlijke specimen van de menselijke soort.
Nogal wat agnosten en atheïsten, ook op het academische niveau, zijn klaarblijkelijk gegrepen door een 'seculariseringsaandrang', die duidelijk de kenmerken vertoont van een fundamentalistische bekeringsdrift.
Wellicht speelt bij hen in essentie hetzelfde als wat volgens R. Hawkins ('God's Delusion'), bij gelovigen het Godsbegrip doet ontstaan: de mens die vanuit zijn existentiële angst en onzekerheid op zoek is naar een houvast.
Dat Hawkins e.a., hun opvattingen sterk mede laten bepalen door antireligieuze uitgangspunten, is in dat verband veelzeggend.
26-12-2007 om 20:58
geschreven door Gust Adriaensen
Wensen
Aan alle lezers een zalige kersttijd en een gelukkig Nieuwjaar!
26-12-2007 om 19:59
geschreven door Gust Adriaensen
23-12-2007
Bel
Een Kempens landschap: kerkje, veld, den en duin, broek. De schoonheid van Bel.
23-12-2007 om 18:08
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2007
Het wezen der poëzie...
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
"Schrijf je nog gedichten?" vroeg een vriend. "Soms", zei ik.
Het geboortehuis met de zeventakkige beuk kwam in zicht, gleed voorbij terwijl we ons voortspoedden over de Desselsedijk richting Aberg.
"Wat is poëzie eigenlijk?" vroeg een ander.
De vraag bleef hangen in de schemering die het ouderhuis opslorpte, de vallei toedekte, aan de rivier van mijn jeugd haar glans ontnam.
De duisternis viel snel op deze donkere dag voor Kerstmis.
20-12-2007 om 10:59
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2007
Een trieste balans
Nu er na 190 dagen een (asymmetrische) interimregering zit aan te komen, een voorlopige balans. En die is uitermate triest.
Van de communautaire beloften waarmee CD&V-NVA de verkiezingen won, is niks gerealiseerd. De splitsing van BHV, die de gemoederen zo beroerde, is in de diepvriezer gestopt. De eis dat een staatshervorming deel zou uitmaken van een regeerakkoord, is opgegeven.
De sociaal-economische deelakkoorden worden door de vakbonden en het ACW in grote mate als te liberaal en antisociaal beschouwd. De massale vakbondsbetoging in Brussel sprak in dat verband boekdelen.
Op het persoonlijke vlak werden ongetwijfeld diepe wonden geslagen. Milquet werd in Vlaanderen als 'madame non' gediaboliseerd en Reynders moet uiteindelijk de PS dulden en voelt zich opzijgezet. Leterme mislukte tweemaal als formateur, moet constateren dat Verhofstadt hem in populariteit voorbijsteekt en vooral dat zijn grote concurrent nu door vriend en vijand als 'redder des vaderlands' wordt opgevoerd.
Ten slotte: niets laat voorzien dat in maart of later, wanneer Leterme opnieuw de ring wordt ingestuurd, het bereiken van een communautair en sociaal-economisch regeerakkoord zeker zal lukken.
18-12-2007 om 10:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2007
De sociale voorwaarden van Genez
Het is een verdienste van Caroline Genez ervoor te zorgen dat voor het eerst in weken de aandacht getrokken wordt op inhoud. Zoals het ook al lang geleden is dat Yves Leterme positief in beeld komt door zich open op te stellen voor een belangrijke medespeler op het politieke veld.
De sociale voorwaarden die de SP-A-voorzitster stelt voor regeringsdeelname, zijn belangrijk en niet onrealistisch, zoals door de liberalen wordt verkondigd (heb je Somers al ooit iets horen zeggen over onrealistische topsalarissen en winstmarges?).
Ietwat christendemocraat, die naam waardig, moet voor dergelijke sociale bekommernissen, op zijn minst oor hebben. Leterme heeft dat klaarblijkelijk begrepen.
14-12-2007 om 13:34
geschreven door Gust Adriaensen
De Panorama-uitzending over het autogekke China maakte duidelijk hoe pijlsnel de technologische verandering van China zich voltrekt maar gaf ook een ontluisterend beeld van een meer en meer op materiële status en extreem consumentisme gerichte samenleving.
Sneeuwklokjes
Vandaag in het Antwerpse fotomuseum de tentoonstelling met werk van Stephan Vanfleteren bezocht. Indrukwekkend en confronterend.
