Met nogal wat praalhanzerij presenteert 'De Standaard' een reeks artikels, vol met confidenties, ook uit de contacten die de koning met toppolitici had. Door het openbaar maken van die gesprekken met het Staatshoofd, ontbloten deze politici, onder wie de toekomstige premier (!), de kroon.
De krant heeft klaarblijkelijk niet door dat ze met deze reeks haar eigen vuistregel voor de ernstige media, nl. 'niet zelf het voorwerp zijn van het nieuws', vergeet toe te passen.
Veel storender vind ik evenwel de dubbelzinnige en unfaire houding van de krant ten aanzien van het Staatshoofd, zoals ook reeds bleek uit eerdere commentaren.
Het gaat namelijk niet op de koning op de vingers te tikken wanneer geoordeeld wordt dat hij buiten zijn protocollaire functie opereert en anderzijds Albert te verwijten dat hij in deze crisis helemaal geen greep had op de gang van zaken.
Nog erger vind ik dat 'De Standaard' schrijft dat het resultaat van de journalistieke gesprekken met politici 'een ontluisterend beeld van de rol van koning Albert II en zijn entourage' was.
De krant weet heel goed dat discretie een essentiële voorwaarde is in de relatie staatshoofd-politici. Wanneer toppolitici die geheimhouding niet respecteren, ondermijnen ze onze huidige constitutionele monarchie. Wat 'De Standaard' allemaal aan confidenties te weten is gekomen, is in de eerste plaats ontluisterend voor de politici, die er zich klaarblijkelijk niet van bewust (willen) zijn welk lichtzinnig én gevaarlijk spel zij met onze instellingen spelen.
De koning is de enige die zich in heel dit gedoe niet kan of mag verdedigen en discreet blijft. Als Albert een boekje opendeed over al de ministers en partijvoorzitters, die hij al over de vloer heeft gekregen, wat zou 'De Standaard' dan een ontluisterend beeld van heel wat Belgische toppolitici kunnen schetsen!
12-02-2008 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2008
Lente
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind waait zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. De kinderen huppelen naar buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat, met kleurige linten in hun blonde haar.
11-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2008
Kardinaal Danneels in Postel
Op vrijdag 15 februari om 20 u. spreekt kardinaal Godfried Danneels in de abdij van Postel over 'De kerk en de tekenen van de tijd'.
10-02-2008 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2008
Achterlijk
In een artikel naar aanleiding van de Feminatheekrel, dat bol staat van clichés en vooroordelen, schrijft Morgenjournalist Jeroen de Preter volgende zin: 'Helsen woont in Laakdal, een negorij in de buurt van Veerle, een andere Kempense negorij waarvan de gedeputeerde, net als van Laakdal, ooit burgemeester was.' en 'Helsen kan het natuurlijk ook niet helpen dat hij geboren is in een streek die nóg achterlijker is dan Bachten de Kupe'.
Daaruit blijkt dat de aardrijkskundige kennis van journalist de Preter omgekeerd evenredig is met zijn pretentie. En dat onze sterjournalist waarschijnlijk geboren is in een negorij ergens in Bachte de Kupe. Dat kan Jeroen de Preter natuurlijk ook niet helpen. Maar van journalisten van een zelfverklaarde kwaliteitskrant als 'De Morgen' verwacht je dat ze zich de moeite getroosten een en ander te checken en niet altijd meehuilen met de wolven in het bos.
Het is ondertussen duidelijk geworden dat niet gedeputeerde Helsen maar wel directeur Ruys van het Fotomuseum, uiteindelijk de beslissing nam de tentoonstelling te annuleren. Waarom laat Jeroen de Preter na daarover ook maar een woord te schrijven?
09-02-2008 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
Partij voor de Dieren
De Nederlandse Partij voor de Dieren bestond het enkele dagen geleden om 40 kansloze moties in te dienen, waaronder knallers als: konijnen mogen niet eenzaam in hun hok zitten, meerdaagse duivenvluchten kunnen niet, vissenkommen moeten verboden worden.
Het zijn uitingen van een bizar, burlesk en gevaarlijk fundamentalisme, waarbij tot op het parlementaire niveau meer aandacht besteed wordt aan een Vlaamse reus in zijn hok of een goudvis in zijn bokaal dan aan een dakloze op een stukje karton of een asielzoeker in zijn gesloten opvangcentrum.
09-02-2008 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2008
Mevrouw De Croo schoffeert slagerszonen
HET GEZIN VAN BRAKEL (vrij naar C. Buysse: 'Het gezin van Paemel) een bloedstollende naturalistische eenakter uit 2008
----------------------------------------------- Madame la baronne de Croo tot Brakel op bezoek bij het plaatselijke beenhouwersechtpaar, om een verhoging van de huur mee te delen.
Madame de Croo:
-Ik zal de huur moeten opslaan, want beenhouwer Landuyt wil veel meer geven.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Mor mevreiwe, we'n kunnen da nie opbrengen. We zitten nu al overhuurd.
Beenhouwer van Brakel:
-Nonsdedju, nonsdedju. Is me da een rinnewassie, is me da een rinnewassie.
Madame de Croo:
-'t Zal toch moeten gebeuren. En ik wil rap bescheid weten. Daarbij madammeke van Brakel, zo slecht boert ge toch ook niet met uwe winkel. Als ik zie welke kleren en juwelen ge draagt en hoe dikwijls ge op reis gaat.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Mor mevreiwe toch, ik heb al joaren 't zelfde oan...
Madame de Croo:
-En vooral, die zonen van ulder. Ge hebt ze allemaal naar d' universiteit laten gaan. Da kost toch ook geld. Den Tom is nen beroemden schrijver geworden, den Patrick is zelfs burgemeester van Antwerpen en den jongsten is advocaat. Dat past toch nie voor zonen van simpele beenhouwers. Ge hadt ze in de zaak moeten laten werken. Trouwens, diejen advocaat, hoe heet ie? Herman zeker, diejen zie ik aan de balie van Oudenaarde en daaraan ziede goe dat ie ne zoon van beenhouwers is: helemaal geen manieren. Enfin, ge weet het dus, meer huur of anders komt slager Landuyt in de zaak. Alla, salut.
Beenhouwersvrouw van Brakel:
-Joa mevreiwe. Nen goendag mevreiwe.
Beenhouwer van Brakel:
-Nonsdedju, nonsdemiljaar. Loate we mor were oan 't werk goan, tot we er bij krevere!
(In een interview voor 'De Juristenkrant' verklaarde mevrouw Decroo o.a.: 'Er is een andere sociale klasse bijgekomen. Nu zijn er aan de balie van Oudenaarde zelfs advocaten van wie de vader beenhouwer is. Ik heb niks tegen beenhouwers maar enfin... Af en toe tonen ze dat ze geen manieren hebben.')
08-02-2008 om 19:59
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2008
Supertrucks
Onze (snel)wegen slibben dicht, de toestand van het wegdek is, vergeleken met de ons omringende landen, vaak allerbelabberdst, een groot deel van de zware ongevallen heeft te maken met het vrachtverkeer... en toch wil de huidige minister van mobiliteit, Yves Leterme, op vraag van enkele bedrijven én van de Vlaamse minister-president, een proefproject voor de zgn. supertrucks, mastodonten van 25 meter lang en 60 ton zwaar, opstarten.
Zijn voorganger Renaat Landuyt, was zo wijs de poort voor die gevaarten niet te openen. Dat uitgerekend een christendemocraat, die ook de vermoedelijke toekomstige premier is en die ons al maanden om de oren slaat met 'goed bestuur' en 'respect' en 'de mensen', het licht op groen zet voor deze supertrucks, op eenvoudige vraag van enkele belanghebbende bedrijven, stemt tot nadenken.
07-02-2008 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2008
Rik Torfs valt van zijn troon
Wie zich al langer vragen stelde bij de combinatie 'professor-mediafiguur' in de persoon van Rik Torfs, kreeg in het tv-programma 'Phara' een duidelijk antwoord: het wordt de hoogste tijd dat Torfs een keuze maakt tussen zijn academische loopbaan en zijn media-activiteiten.
In de confrontatie met een studentenvertegenwoordiger, naar aanleiding van een column, waarin Torfs een studente, die Noorwegen een buurland van Zwitserland had genoemd, te kijk had gezet, bleef van onze anders zo relativerende, mild-ironische, ruimdenkende prof niet veel over. Integendeel, je kreeg een venijnige man te zien en te horen, die met nauwelijks ingehouden woede zijn opponent toesprak en intimideerde. Het beeld van de leraar, waarvan je dacht dat het verdwenen was in de jaren '60 van vorige eeuw: autoritair, geen tegenspraak duldend. Ik had de indruk dat de presentatoren, de andere gasten en het publiek, Torfs' optreden in hoge mate gênant vonden.
Ook ten gronde heeft professor Torfs ongelijk. De vraag naar de buurlanden van Zwitserland is in dergelijk examen volkomen irrelevant (hoe zit het met de kennis van de popmuziek bij de doorsneeprof?) en het wereldkundig maken van een zgn. examenflater in een context die identificatie van de student mogelijk maakt, is deontologisch, pedagogisch en didactisch totaal onverantwoord en verwerpelijk.
Conclusie: de studentenvertegenwoordiger was in 'Phara' naar vorm en inhoud, de sympathieke winnaar, de professor ging de mist in en berokkent zijn faculteit en de KU-Leuven door zijn optreden prestigeverlies.
06-02-2008 om 10:43
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2008
Aswoensdag
Het Netwerk Rechtvaardigheid & Vrede stelt in een mededeling: 'Het begin van de vastentijd blijft voor ons een bijzonder geschikt moment tot bezinning en engagement in evangelisch en christelijk perspectief, oog in oog met de noden van de verdrukten en noodlijdenden in onze hedendaagse wereld.'
05-02-2008 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2008
De trappers kwijt
De afgelasting van een expo in het Provinciaal Fotomuseum van een selectie uit Boons gigantische collectie blootfoto's (knipsels uit allerlei blaadjes), omwille van het erg lage artistieke gehalte en enkele ethische bedenkingen, lokt de meest diverse reacties uit. Vooral gedeputeerde Ludo Helsen is hierbij de gebeten hond.
Het staat de media vrij om de beslissing van het provinciebestuur aan te vechten of te verdedigen, maar ik ben van mening dat ze in hun kritiek correct moeten blijven.
Wie in dat verband de trappers helemaal kwijt blijkt te zijn, is Yves Desmet van 'De Morgen'. In een commentaarstuk dat bol staat van kwaadaardige, vernederende persoonlijke aanvallen, noemt hij de standpunten van gedeputeerde Helsen een uiting van 'misdadige bekrompenheid'. Anderzijds betitelt hij Boons Feminatheek als een 'mythisch-erotisch verzamelwerk' en een 'historisch-literair fotodocument zonder weerga'. Nou, nou.
In een onlinereactie wees ik op het 'agressieve' en 'geëxalteerde' karakter van Desmets tekst en op het feit dat de journalist 'duidelijk de man speelde' zonder echt in te gaan op de argumenten van Helsen.
Het ontluisterende is nu dat 'De Morgen' dergelijke kritische lezersbrieven weigert op te nemen. Met andere woorden: degene die wild tekeergaat als de grootste anticensuurheld, speelt zelf censor!
03-02-2008 om 18:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2008
Wilderslimerick
Er was eens een man op 't Binnenhof die bejegende moslims heel grof. Hij dacht laconiek: mijn film veroorzaakt paniek maar ik zit lekker vaak in het nieuws, da's tof!
01-02-2008 om 19:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2008
De 19de eeuw is terug
De voormalige grote baas van Ford, de heer Heller , zei recent in een interview: "Sommigen spelen met de toekomst van anderen." Dat klopt, zo blijkt uit de paternalistische en berispenden brief die de directie van Ford-Genk enkele dagen geleden naar alle werknemers stuurde.
Maar het zijn evenwel niet in de eerste plaats de werknemers en vakbonden, die dat doen. Het zijn op een veel grotere schaal en onbarmhartiger, degenen die het in de grote holdings voor het zeggen hebben: zij spelen met de toekomst van de werknemers.
Want voor de aandeelhouders en topmensen van de grote bedrijven, geldt alleen maar de winstmarge. Als die dreigt te verminderen, volgen in de beste 19de-eeuwse traditie, zgn. herstructureringen, d.w.z. ontslagen, wordt schaamteloos het ultieme chantagemiddel bovengehaald: de zgn. herlocalisering van het bedrijf in lageloonlanden en wordt de goegemeente opgejut tegen die stoute werknemers en vakbonden.
Het meest cynische voorbeeld daarvan is de sluiting van de Nokiavestiging in Bochum (Duitsland). De Finse holding heeft gigantische winsten gemaakt, toch wordt Bochum opgegeven, maar, zegt de directie: "De werknemers mogen mee naar Roemenië verhuizen."
Onbegrijpelijk is bovendien dat in onze samenleving ook vele werknemers zich in dergelijke crisissituaties aan de kant van de aandeelhouders scharen en ijverig meedoen aan vakbondbashing.
Enige kennis van de sociale geschiedenis is deze mensen klaarblijkelijk volkomen vreemd. Bovendien vergeten ze bewust de werkomstandigheden van hun ouders en grootouders en de cruciale rol die de vakbonden in de verbetering daarvan gespeeld hebben.
Aan die werkomstandigheden, die we nu zonder aarzelen mensonwaardig noemen, willen velen in het rijke Vlaanderen het liefst niet herinnerd worden.
31-01-2008 om 17:12
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2008
Drie 'Hollandse' haiku's
Oisterwijk
De negen mannen in het zand van Oisterwijk: hun schaduw één lijn.
De Veluwe
Veluwse heide onafzienbare paarsheid: wij rusten in u.
Lochem
Oude kastelen voor Achterhoekse heren: dromen op de fiets.
30-01-2008 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2008
Hoofddoek, nu ook in Lier verboden
Mag een boeddhist een oranje sjaal dragen, een christen een kruisje, een Liersesupporter een zwarte jas met gele das, een rotarylid een button in de revers, een ridder in de orde van... zijn lintjes, een fan van Patrick Janssens een lijfje, een bewonderaar van Marleen Vanderpoorten haar brilmodel, een kapitalist een rolex, een armoedzaaier kringwinkelschoenen, een groene jongen geitenwollen sokken? Mag een asceet mager, een bourgondiër vet zijn?
Wij, de verenigde weldenkende fundamentalistische VBVLDCD&VLDD'ers, zeggen krachtig: 'Neen!' Ons ultieme doel is: moedernaakte, dus volledig blote loketbedienden. Om geen aanstoot te geven aan de gemeentenaren die een beroep doen op de openbare diensten.
Geen enkel stukje textiel maar ook geen extraordinaire lichaamsbouw of uitstraling mag in de toekomst toegelaten worden, want alles kan een uiting zijn van een of andere levensbeschouwelijke, maatschappelijke, politieke overtuiging en dat vrezen we als de pest.
Brave New World-ambtenaren: dat is ons volgende grote politieke project!
29-01-2008 om 09:42
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2008
Stilte
Einde maart zou er een nieuwe regering moeten zijn, ter vervanging van de huidige interimregering. Dat werd in allerlei toonaarden door partijen en politici gezegd. Met een akkoord over een staatshervorming en een sociaal-economisch program.
Een maand is er ondertussen verlopen en er is nog zo goed als niets bereikt. Velen betwijfelen terecht of er van een akkoord en (zelfs) van een nieuwe regering iets in huis zal komen.
Het staat nu al vast dat een splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde (in de verkiezingscampagne vergde die splitsing maar vijf minuten politieke moed) er niet komt, tenzij de Vlamingen grote toegevingen doen, bv. de uitbreiding van Brussel. De grote staatshervorming, die de kiezers door het kartel CD&V-NVA werd voorgespiegeld, de vette vis die De Wever in zijn pan wil, zal weinig voorstellen, een spierinkje. Kortom, de beloften waarmee de verkiezingen werden gewonnen, zullen niet ingelost worden.
De politicus die wel helemaal verdwenen, verdampt lijkt te zijn, is Tony Van Parijs. De man, die steevast als de justitiespecialist van CD&V werd opgevoerd en te pas maar vooral te onpas justitieminister Onkelinx de mantel uitveegde, geeft geen kik meer. Zou het kunnen dat Van Parijs zich uitermate verongelijkt en miskend voelt, nu Jo Van Deurzen de door hem zo vurig geambieerde job heeft gekregen? Onze gewezen justitiespecialist likt nu in een oorverdovende stilte zijn wonden.
Wie helemaal niet van stilte houdt, is Pieter de Grote van Aalter en nu ook van Defensie. De Crems verschijning alleen al, moet in staat zijn vijandige legerhorden te stoppen. Tot voor kort de ronde en sluwe bonhomie van Flahaut, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor De Crem, die hem jarenlang ongenadig en theatraal op de huid zat. Nu dus de martiale , nog altijd van ministeriële trots glimmende en kemels schietende Pieter, een godsgeschenk voor cartoonisten, stukjesschrijvers én voor, zo is te verwachten, Flahaut.
Het kan verkeren.
27-01-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2008
Verjaardag
Jij zei:
"Dit is mijn innigste wens: de tijd vasthouden zoals ik jou in mijn armen druk. Maar helaas, hij glijdt weg als het mulle zand tussen mijn vingers."
Zei ik daarop:
"Ik ben de tijd, het mulle zand, de zoele wind, een kringel rook."
Jij zei:
"Onze kinderen, hun diep verdriet, hun blije lach, zijn in mijn hart gevangen tijd."
Ik zei:
"Vergis je niet. Ze groeien van ons weg. Ze scheuren je hart en laten een spoor achter zich, dat voor onze oude ogen al spoedig vervaagt. Verdwaald in de tijd strompelen we voort."
(1972)
26-01-2008 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2008
Integratie
Naar aanleiding van joods protest tegen de aanwezigheid van een boek in de etalage van een antiquariaat, stelt een Antwerpse moslim en politicus de vraag hoe het zit met de integratie van de joodse gemeenschap in Antwerpen.
Die vraag is terecht en ook het antwoord: van integratie van de Antwerpse joodse gemeenschap is nauwelijks sprake. De conclusie van de Open VLD-politicus is dan ook juist: de regering en de publieke opinie hanteren vaak twee maten en gewichten. Wanneer een minderheidsgroep geen last verkoopt, kan 'integratie' de overheid en de goegemeente gestolen worden.
Overigens kan dit Antwerpse incident ons ertoe uitnodigen eens na te denken over de inhoud van het begrip 'integratie'. Als de overheid bv. bepaalde zgn. 'integratie-eisen' stelt aan migranten, moet zij zich dan eerlijkheidshalve ook niet de vraag stellen hoe het zit met de linguïstische, sociale, economische, culturele, enz., integratie van de 'eigen inboorlingen'? Of is die overheid van mening dat er zich helemaal geen integratieprobleem stelt tussen bv. de inwoners van Gentse of Antwerpse achterstandswijken en de 'residenten' van Brasschaatse of Lanakense villagetto's? Is het fair dat van straatarme, nauwelijks geschoolde, ontwortelde en getraumatiseerde vluchtelingen geëist wordt dat ze al vlug een behoorlijk mondje Nederlands spreken terwijl er hier al jaren duizenden hooggeschoolde Euroambtenaren en kaderleden rondlopen die helemaal niet of nauwelijks in staat (willen) zijn om onze taal te spreken, om nog maar te zwijgen over de spreekvaardigheid van vele Vlamingen?
Kortom, zolang 'integratie' niet precies gedefinieerd is, en eenzijdig voor bepaalde bevolkingsgroepen gebruikt wordt als een antimigratiewapen, is de integratie-eis een uiting van overheidswillekeur en -hypocrisie.
23-01-2008 om 10:24
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2008
Autogek China
De Panorama-uitzending over het autogekke China maakte duidelijk hoe pijlsnel de technologische verandering van China zich voltrekt maar gaf ook een ontluisterend beeld van een meer en meer op materiële status en extreem consumentisme gerichte samenleving.
De communistische (!?) machthebbers, die het kapitalisme omarmen maar de vrije meningsuiting en de mensenrechten voortdurend verkrachten én de snoeverige Chinese nouveaux riches, zijn bereid in die materialistische rush veel van de eeuwenoude Chinese cultuur op te offeren.
Dat er evenwel nog Chinezen zijn die zich daarbij vragen stellen, bleek uit de woorden van een dertiger: 'Onze geestelijke evolutie geraakt meer en meer achter op de economische ontwikkeling. Wij Chinezen hebben geen geloof, wij geloven in niets meer. Ik vraag me af waar China naar toe gaat.'
De vraag die ik mij daarbij stel is: maken wij in het Westen - Vlaanderen bijvoorbeeld-, allicht niet zo dramatisch samengebald in de tijd als in China maar in essentie niet dezelfde evolutie mee? En moeten we ons niet veel scherper bewust worden van de destructieve effecten voor mens, milieu en samenleving, en daarnaar handelen?
21-01-2008 om 14:27
geschreven door Gust Adriaensen
19-01-2008
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
"Bloeien de sneeuwklokjes reeds?"
Het voor de hand liggende "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik:
eigenlijk is de vraag vol verwachting, het zien definitief.
Ik echode dus:
"Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?"
En daar lieten we het voorlopig bij.
19-01-2008 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2008
De Retiese Lént
Eeuwenlang reeds staat midden het dorp de statige Retiese linde. Gespleten zijn takken, gebarsten zijn stam, onaangetast zijn groeikracht in bloei en in blad.
Godin Freya haar woonst: de heilige boom, 't huis maakt hij tot thuis: de goede boom. Onder zijn kruin werden eden gezworen en huwelijken gesloten. Recht werd gesproken onder de blote hemel, door 't volk besluiten genomen en ijverig handel gedreven.
Nog steeds spelen kinderen onder de bloeiende linde, geliefden geven elkaar rendez-vous, ouderen worden niet moe gezapig of fel, onder de dorpsboom woorden te uiten van leven en dood, terwijl de kerkklokken luiden zoals van oudsher.
Kostbare parel, ware oase waar allen zich laven, alom geliefd en gekend: ons Retiese Lént!
(Originele tekst bij de compositie van Kevin Houben 'Goddess Freya', geschreven en uitgevoerd ter gelegenheid van de inhuldiging van gemeenschapscentrum 'Den Dries'.
De Retiese linde was oorspronkelijk, naar Germaans gebruik, een gerechtslinde.)
17-01-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
HET GEZIN VAN BRAKEL 
Er was eens een man op 't Binnenhof
Mag een boeddhist een oranje sjaal dragen, een christen een kruisje, een Liersesupporter een zwarte jas met gele das, een rotarylid een button in de revers, een ridder in de orde van... zijn lintjes, een fan van Patrick Janssens een lijfje, een bewonderaar van Marleen Vanderpoorten haar brilmodel, een kapitalist een rolex, een armoedzaaier kringwinkelschoenen, een groene jongen geitenwollen sokken? Mag een asceet mager, een bourgondiër vet zijn?
De Panorama-uitzending over het autogekke China maakte duidelijk hoe pijlsnel de technologische verandering van China zich voltrekt maar gaf ook een ontluisterend beeld van een meer en meer op materiële status en extreem consumentisme gerichte samenleving.
