Toch opvallend hoeveel mensen zich klaarblijkelijk ongemakkelijk voelen bij de armoedecijfers en bij het onvermogen van opeenvolgende regeringen om die terug te dringen.
Ongemakkelijk en geïrrriteerd, niet omdat zij echt empathie voelen voor de armen en een beleid willen dat resultaat boekt in de armoedebestrijding, maar wel omdat ze vrezen dat meer structurele maatregelen tegen de armoede, kan leiden tot een vermindering van hun eigen materiële privilegies.
Vanuit die vrees zijn de reacties op de publieke fora te verklaren waarin de armoedecijfers in twijfel worden getrokken en de armen zelf verdacht worden gemaakt.
Een stuitend voorbeeld vond ik in de vraag van een verdediger van de (privilegies) van de middenklasse, of bij het bepalen van 'armoede' wel rekening is gehouden met de inkomsten uit 'zwartwerk' van migranten, 'vaak het geval met die categorie mensen'.
Deze meneer heeft zeker gedacht twee vliegen in één klap te slaan: de armoedecijfers verdacht maken en de migranten criminaliseren.
Advies aan deze 'weldenkende Vlaming' en anderen die veel zwartwerk bij migranten zien, raadpleeg toch ook maar eens de vele studies over zwartwerk van 'onze middenstanders'.
26-09-2017 om 21:45
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2017
'Trainen in onmogelijkheidszin'
Filosoof Awee Prins in dSWeekblad:
'Ik benadruk de drie assen: werkelijkheidszin, mogelijkheidszin en onmogelijkheidszin. We hebben ze alledrie nodig. Ik predik niet het ene ten koste van het andere. Ik vraag alleen aandacht voor die ene vergeten dimensie (onmogelijkheidzin). We benaderen nu bijna alles in termen van mogelijkheid en maakbaarheid.
Een mooi voorbeeld is dat debat hier in Nederland over voltooid leven. Wat een mooie semantische truc weer. In onze werkelijkheids- en mogelijkheidszin weten we ons geen raad met oud worden, dat moeiijk en zwaar is, en leeg voelt. Zeker als maatschappij zitten we met de handen in het haar, je hoort de pensioenfondsen panikeren. Dus praten we oude mensen dat voltooide leven aan. Ons onvermogen om rustig om te gaan met dat oude, gebrekkige leven, dat vind ik stuitend. Zodra je als mens je mogelijkheden verliest, zodra je vooral een onmogelijkheid wordt, ben je blijkbaar waardeloos. Dan word je gedumpt in rusthuizen.
Hoe ik het zou aanpakken? Als ik uitvoer wat ik preek en mij in onmogelijkheidszin blijf trainen, dan neem ik als oude man geen botoxbehandeling en geef ik niet de indruk nog jong van geest te zijn. Ik hoop een zachtmoedig oud baasje te worden. Een toegewijde, oude man. Bijwijlen verward en op termijn steeds verwarder. Waarom zou dat niet prettig kunnen zijn? Als een oude dame onzin begint uit te kramen, dan kijken we raar. Terwijl we er plezier in moeten krijgen.
Daarom vind ik het zo goed dat ze hier en daar peuterzalen en bejaardentehuizen in elkaar schuiven. Die amuseren zich dol samen. En die kinderen vinden het helemaal niet erg dat opa in zijn broek heeft geplast, dat doen ze zelf ook.
Dat soort van initiatieven, dat is broos denken, dat is hartelijkheid.'
24-09-2017 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2017
Ethisch besef?
Zowel journalist Paul Goossens in een krantencolumn als Calvo in Terzake, formuleert haarscherp waar het in de rel omtrent de Soedanese politieambtenaren, in essentie om gaat: Francken doet een beroep op (politie)ambtenaren van een extreem dictatoriaal, misdadig, corrupt regime, om mensen die voor dat regime gevlucht zijn, te screenen.
Een politicus die dat doet, kan onmogelijk nog een democraat genoemd worden, die echt geeft om de mensenrechten. Die afwezigheid van democratisch en ethisch besef kan ook verweten worden aan de andere regeringsleden, die 'als één man' achter Francken staan.
Goossens geeft een frappante vergelijking met Noord-Korea om ook de hypocrisie van toppolitici bloot te leggen. Er zijn er vele andere te maken. Zou bv. Francken het aandurven om politieambtenaren van Assad naar hier te halen om Syrische vluchtelingen te onderzoeken?
23-09-2017 om 18:42
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2017
Sterke stijging kinderarmoede
Het gaat de verkeerde kant uit met kinderarmoede in ons land. Volgens de cijfers van Kind en Gezin steeg de kinderarmoede in Vlaanderen tussen 2006 en 2015 van 6,9 naar liefst 12 procent. En dat terwijl de welvaart gestaag toenam.
In 2006 leefden 693.000 Vlamingen onder de armoedegrens. In 2015 waren dat er nog altijd 663.750 - amper 30.000 minder dus. In percentages uitgedrukt is dat een lichte daling van 11,4 naar 10,3 procent van de Vlaamse bevolking. Ver uit de buurt van het streefcijfer (5,7 procent) dus.
22-09-2017 om 13:09
geschreven door Gust Adriaensen
21-09-2017
De schande van de partijfinanciering
De berg geld waarop politieke partijen zitten, was nooit zo hoog. Uit een nieuwe studie blijkt dat ze het steeds moeilijker hebben om er een zinnige bestemming voor te vinden.
118,1 miljoen euro. Zoveel bedroeg het nettomogen (schulden niet inbegrepen) van alle Belgische politieke partijen samen in 2016. Dat blijkt uit een nieuwe Vives-studie van Bart Maddens en Jef Smulders (KU Leuven).
Daarmee breken de partijen een record. Nooit zaten ze op een grotere berg geld en eigendommen, en zonder wetswijziging zal die alleen maar groter worden. Na elke verkiezingsperiode met de bijbehorende uitgaven , zit er wel een dipje in de evolutie van het vermogen, maar de trend op langere termijn is stijgend. In zestien jaar tijd is het partijkapitaal meer dan verdubbeld, van 53 naar 118,1 miljoen euro.
En die berg geld komt van ons allemaal. De belastingbetaler. Een regelrechte schande! De partijen die aan de macht zijn, zitten door allerlei regeringsmaatregelen, voortdurend in de portemonnee van de zwakste burgers. En diezelfde burgers worden ertoe gedwongen die politieke partijen rijker en rijker te maken. Zodanig rijk, dat ze met hun geld geen blijf meer weten.
Het partijfinancieringssysteem dat deze schandelijke evolutie veroorzaakt heeft, moet dringend fundamenteel hervormd of gewoon afgeschaft worden. Maar je kan het al raden. De rijkste partijen zijn niet happig om daarover zelfs maar na te denken. Zeker niet de allerrijkste politieke formatie. Je weet wel, die partij die de grote verandering beloofde.
21-09-2017 om 07:58
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2017
Is er een verschil tussen burgerbeweging en partij?
In De Standaard van 20 september steekt journalist Guy Tegenbos zijn sympathie voor de zgn. 'burgerbewegingen', die tegen de bestaande partijen in, aan hun eigen politieke verhaal beginnen, niet onder stoelen of banken.
Hij stelt wel erg rooskleurig voor. Precies alsof de mensen die daarin actief zijn alleen maar het beste met de gemeenschap voorhebben en nooit gedreven worden door eigen- of clanbelang, door machtsdrang of rancune.
Als voorbeeld geeft Tegenbos de 'nieuwe beweging' 'De Burgers' in Grobbendonk. Dat is m.i. zeker geen goed voorbeeld. Het geeft te denken dat degenen die tot de machtigste politieke figuren van de meerderheid behoren (een partijvoorzitter, een schepen, een OCMW-voorzitter) pas in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen, na 5 jaar bestuur, 'het gehad hebben met de manier waarop aan politiek wordt gedaan'. Zij waren nochtans door hun functie en mandaat in staat om vanaf het begin op een andere manier aan Grobbendonkse politiek te doen. Of waren ze daartoe niet bekwaam of niet moedig genoeg?
Ik ben het ook niet eens met de bewering van Tegenbos dat het beheer van een gemeente weinig te maken heeft met maatschappijvisie. Zeker op het vlak van ruimtelijke ordening, stedenbouw, sociaal en cultureel beleid, speelt de maatschappijvisie een belangrijke rol.
20-09-2017 om 08:40
geschreven door Gust Adriaensen
19-09-2017
Een gelovige topwetenschapper
Leen Decin (42) verwierf als astronome wereldfaam met haar ontdekking van windvlagen op exoplaneten, wat wijst op mogelijk levensvatbare ˜aardes" bij een andere ster dan onze Zon. Zij is een topwetenschapper die tegelijkertijd ook in God gelooft en duidelijk uitkomt voor haar katholieke identiteit en overtuiging.
-'Ze zijn niet dik gezaaid, beroepswetenschappers die tegelijkertijd ook in God geloven of dat durven toe te geven. De ratio houdt hen tegen. Terwijl er volgens mij geen conflict hoeft te bestaan tussen een rationele en een metafysische kijk op het leven. Het zijn twee verschillende manieren om naar de wereld te kijken. Het zijn twee polen waartussen ik mij beweeg, op zoek naar inzicht.'
-˜Het probleem met militante atheïsten zoals de Britse schrijver Richard Dawkins is dat ze een wiskundige logica proberen toe te passen op iets wat helemaal niets met wiskunde heeft te maken. Je kunt het bestaan van God niet wetenschappelijk beÂwijzen, en je moet de Bijbel ook niet als een wetenschappelijk werk willen lezen.'
-'Ik kan me alleen geen leven indenken waarin geen plaats zou zijn om na te denken over God.'
-˜Jezus is in de geschiedenis de eerste profeet geweest die resoluut de kant van de uitgestotenen koos. Zijn pleidooi voor de rechten van zwakkeren werkt vandaag nog steeds in ons rechtssysteem door. Dat je onschuldig bent tot het tegendeel wordt bewezen: heel mooi vind ik dat. Te weinig mensen beseffen hoe het christendom nog in de vezels van onze maatschappij zit, ook al zijn de gelovige christenen in die maatschappij een minderheid geworden.'
-˜Er zijn een aantal onfrisse dingen gebeurd in de Kerk, die breed in de pers zijn uitgemeten, Maar de Kerk doet ook een aantal dingen heel goed. De brug slaan naar sociaal achtergestelden, bijvoorbeeld, naar vluchtelingen, naar ontheemden. Helaas hoor je de media daarover minder.'
-'Mensen veronderstellen dat de wetenschap een antwoord biedt op alle vragen. Dat is niet zo. De vraag 'Wat was er voor de oerknal?' heeft nog steeds geen antwoord. Hoe het heelal is ontstaan, weten we niet, daar stopt onze kennis. We kunnen enkel wiskundig aantonen dat met de oerknal ruimte en tijd zijn ontstaan, meer niet. We weten niet eens zeker of er wel een 'voor' was , misschien was er gewoon niets. Het idee dat de wetenschap alle antwoorden heeft, is een illusie.'
19-09-2017 om 11:18
geschreven door Gust Adriaensen
17-09-2017
Dalrymple over religie
Theodore Dalrymple (Londen 1949), arts-psychiater, polemist, auteur, in het Canvasprogramma 'Wanderlust':
-'Ik ben zelf niet gelovig maar ik ben niet antireligieus. Als je religie verwerpt, verwerp je een hele beschaving. Onze beschaving is altijd een religieuze beschaving geweest.'
-'Er zit ontzettend veel troost in religie.'
-'Niet-religieuze begrafenissen zijn vaak ontzettend gênant. Dat zijn religieuze begrafenissen niet. Zij zijn zo mooi dat ze je troosten. Niet-religieuze begrafenissen zijn nooit zo mooi.'
-Het valt me op dat vooral in niet-religieuze begrafenissen mensen zich vaak niet anders kleden dan normaal. En als je je niet anders kleedt voor een begrafenis dan wanneer je naar de supermarkt gaat om wat spullen te kopen, dan is er iets verloren gegaan in het leven. Het gevoel voor het sacrale.'
17-09-2017 om 21:42
geschreven door Gust Adriaensen
Artificiële identiteit
Volgens Anneleen Van Bossuyt, europarlementslid voor de NVA, probeert Jean-Claude Juncker de burgers in zijn State of the Union elk jaar opnieuw een artificiële identiteit op te dringen. 'Praat ons geen Europagevoel aan!, gebiedt zij Juncker ferm.
Praat ons geen artificiële Vlaamse identiteit aan, mevrouw Van Bossuyt! Geen probleem ermee dat er mensen zijn die zich in de eerste plaats Vlaming voelen, wat 'Vlaming' ook precies moge betekenen. Maar doe niet alsof de overgrote meerderheid van de Nederlandstaligen zo voelt of moet voelen.
Een identiteit, zo doceert Van Bossuyt, bestaat, als een ui, uit vele lagen. Gentenaar, Vlaming, Europeaan. Zo omschrijf ik mezelf, en met mij vele Vlamingen.
Tja. Bij nadere beschouwing ontbreken er opvallende rokken aan uw ui, mevrouw het europarlementslid. U vergeet uw Dorpsstraat, ergens in Melle. En ook België, of u dat nu graag hebt of niet, vormt eveneens een uiterst belangrijke rok, zeker voor u als Europarlementslid. Want zonder België was er geen vetbetaalde plaats voor u in dat Europese parlement. Wat u in uw portemonnee krijgt om tekeer te gaan tegen de 'euroknuffelaars', is zeker niet dorps en weten de Mellenaars in hun Dorpsstraat waarschijnlijk niet. Ik zet het even op een rijtje. Wedde: 8500 euro; onbelaste vergoeding: 4320 euro; reis- en accommodatiekosten tot een maximum van 4264 euro. Per maand. Bovendien een verblijfsvergoeding voor officiële vergaderingen van 306 euro per dag, en 2/3 terugbetaling van uw medische kosten.
En asjeblief, kom als bewijs van 'open op de wereld', niet uitsluitend met baggerschepen, bier en diepvriesgroenten voor de dag! Herleid niet alles tot business.
Wedden dat uw buren in Melle, veel ruimer denken en niet gevangen zitten in een vaag Vlaminggevoel?
17-09-2017 om 11:19
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2017
Water geen consumptieproduct
Het Vaticaan:
'Water moet beschikbaar blijven en mag geen consumptieproduct worden, want dan dreigt het recht op water ondergeschikt te worden aan de marktlogica. Met betrekking tot het water moet de menselijke solidariteit voorrang blijven hebben op het principe van privé-eigendom. '
16-09-2017 om 19:30
geschreven door Gust Adriaensen
'Ik druk u van verre de hand' -Willy Thijs
Retie en de Oorlog 1914-1918 in de brieven van soldaat Jan Gevers en het dagboek van brancardier Karel Oostvogels.
----------------
'De brieven van Jan Gevers en het dagboek van Karel Oostvogels zijn unieke documenten. Ze gooien ons terug in de tijd en tonen ons hoe het was om als eenvoudige Kempenzoon terecht te komen in een oorlogszone waar overleven, lichamelijk en geestelijk, opeens het allerbelangrijkste werd. Het beeld van de 'grote oorlog' dat wij via hun geschriften krijgen is soms rauw, soms ontroerend, soms banaal, maar altijd ongemeen boeiend.'
Willy Thijs
16-09-2017 om 14:24
geschreven door Gust Adriaensen
14-09-2017
In een column onder de titel 'De partij is gans het volk', analyseert en fileert Marc Reynebeau op een bijzonder scherpzinnige wijzeMR de ideologische, programmatische en electoraal-tactische bokkensprongen van De Wever en zijn partij.
Ideologisch en programmapunt nummer 1, de Vlaamse onafhankelijkheid, is alleen nog maar onder het stof geraakte words, words, words, 'want electoraal niet lonend'. Het als tussenstadium opgevoerde confederalisme -geen kat weet wat het precies inhoudt en hoe het binnen de Belgische context kan werken-, wordt in de ijskast gestopt,'want electorale wervingskracht twijfelachtig, onpeilbaar en onwerkbaar'.
De bron en de roots van het Vlaams-nationalisme worden door NVA dichtgegooid en doorgezaagd. In de plaats daarvan is een rechts, ultraliberaal economisme de hoofdtoon gaan voeren.
De NVA is een traditionele machtspartij geworden met een machtspoliticus pur sang als voorzitter, die de pretentie heeft de zgn. 'Vlaamse volkswil' te reduceren tot wat hij en zijn partij naar voren schuiven.
Dat alles is inderdaad, zoals Reynebeau concludeert, bijzonder pijnlijk en ontgoochelend voor de klassieke flaminganten.
14-09-2017 om 21:07
geschreven door Gust Adriaensen
De armste en de rijkste Belg
Marc Reynebeau:
'Het financieel vermogen van de armste 10 procent Belgen groeide tussen 2014 en 2017 met bijna 245 euro. De 1 procent rijkste Belgen streek in diezelfde periode bijna 350.000 euro op. Tegenover elke euro die de armste won, kreeg zijn rijkste landgenoot er 1.429 bij.'
14-09-2017 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
13-09-2017
Georganiseerd geweld
Ook na de beelden uit het slachthuis in Izegem zal de Belg niet minder vlees eten, aldus freelancejournalist Thomas Detombe in De Standaard. Hij merkt dat veel mensen niet willen nadenken over de ware omvang van het probleem.
Thomas Detombe
Detombe slaat de spijker op de kop. De kernwoorden van zijn betoog zijn m.i. 'industrieel geïnstitutionaliseerd en georganiseerd geweld'. Dat leidt niet alleen tot normvervaging en mishandeling maar IS ipso facto normloos én onmenselijk/ondierlijk gewelddadig.
Maar dat geweld beperkt zich niet tot de slacht van dieren. Het is inherent aan ons economisch systeem waarin grootschaligheid en winstmarges allesbepalend zijn. Zij determineren ook het consumeergedrag en de levenswijze van individuen en gemeenschappen.
'Wij' plegen daarom dag na dag geweld op de fauna en flora van dit planeetje, op zijn bodem,zijn lucht, zijn water. Een van de gruwelijkste voorbeelden van industrieel/economisch geïnstitutionaliseerd en georganiseerd geweld op mensen, is het gemotoriseerd verkeer.
Opvallend is evenwel dat de commotie en de media-aandacht omtrent de slachthuishorror eigenlijk groter zijn dan voor het verkeersgeweld.Ook dat is normvervaging.
Een fundamentele omkering in consumeergedrag en levenswijze én sociaal-economisch systeem, is nodig.
13-09-2017 om 20:27
geschreven door Gust Adriaensen
12-09-2017
De vlag en de lading
Politicoloog Bart Maddens wijst in een opiniestuk terecht op de tegenstelling tussen de officiële ideologie en de kern van het programma van NVA én de Belgische, traditionele, conservatieve partij die ze met de groeiende machtsverwerving geworden is.
Dat werd al jaren geleden duidelijk. Reeds in 2010 schreef ik : "De Wever blijft onduidelijk wat het uiteindelijke doel van N-VA in verband met de staatsstructuur is. Hij heeft het over 'confederalisme', een woord dat minder agressief klinkt dan 'separatisme' of 'onafhankelijkheid'. Een eufemisme dus. Tegelijk bestaat het een nobele onbekende (toen nog) N-VA-kandidaat, Franken, te zeggen: 'Ik kan het militante deel van onze achterban geruststellen. De N-VA is en blijft gaan voor een onafhankelijk Vlaanderen.'Als De Wever en zijn partij het voorspelde goede resultaat halen, zal de vraag nog prangender worden: wat kan N-VA realiseren van wat het zo overmoedig beloofd heeft? Dreigt De Wever met zijn 'onafhankelijk Vlaanderen' niet dezelfde weg te gaan als Leterme met zijn 'vijf minuten politieke moed?"
Scherper en scherper tekent zich af dat voor de NVA, het nationalisme en de onafhankelijkheid van Vlaanderen gebruikt werden en worden als een electoraal (machtsverwerving, weet je wel) attractieve vlag, die evenwel de lading niet dekte. Die lading was keihard en hardvochtig economisch liberalisme, waarbij de rijken nog rijker en de armen nog armer worden. Toen gaandeweg bleek dat het overgrote deel van het Vlaamse electoraat helemaal niet gewonnen was voor het separatisme, zocht en vond de NVA een andere vlag: de vluchtelingencrisis en het onveiligheidsgevoel. Maar de lading blijft grosso modo dezelfde: zich machtiger en machtiger innestelen in het Belgische en Europese rechtse, neoliberale, kapitalistische, economische systeem. Politieke partijen, middenveldorganisaties -vooral vakbonden- , die zich tegen de bruutheid ervan verzetten, moeten gediaboliseerd of verzwakt worden.
Als zodanig is NVA inderdaad een traditionele partij geworden, die perfect meedraait en meegraait in het Belgische machtsapparaat.
12-09-2017 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2017
Discriminatie in het onderwijs
Onder de titel 'Ongelijke kansen, verspild talent', schrijft Paul Goossens een column over de ongelijkheid in het onderwijs.
De vaststellingen en de analyse van Goossens zijn correct. Overigens kon en kan iedereen die vertrouwd is met het onderwijs het verband tussen sociale herkomst van de leerling en de richtingkeuze/slaagkansen constateren.
Zelfs binnen het ASO vind je in de zgn. 'sterkste' richtingen in grote meerderheid leerlingen uit financieel en sociaal sterke milieus. Het onderwijs, inhoudelijk en structureel, weerspiegelt, consolideert en versterkt de sociale en financiële klassenstructuur van onze neoliberale maatschappij.
Het VSO was jaren geleden een ernstige poging om de ongelijkheidskloof in het onderwijs smaller te maken. Dat is door tegenwerking en boycot uitgedraaid op een totale mislukking.
Onder het mom van verdediging van kwalitatief hoogstaand onderwijs én van onze westerse waarden, houden nu rechtse, neoliberale partijen de structurele discriminatie binnen ons onderwijs, op een fanatieke manier in stand.
11-09-2017 om 22:40
geschreven door Gust Adriaensen
10-09-2017
'Willen jullie meer of minder joden?'
Auteur Marcel Möring op de joodse begraafplaats en bij het gedenkteken voor Westerbork in Assen (in het Canvasprogramma 'Wanderlust'):
'En dan staat er een man op in Nederland die vraagt: 'Willen jullie meer of minder moslims?' Dan komt direct bij mij de vraag op: 'Willen jullie meer of minder joden?'
10-09-2017 om 21:31
geschreven door Gust Adriaensen
08-09-2017
De echte taboes
Wanneer iemand wijst op de sociale en financiële ongelijkheid en het sociale afbraakbeleid van deze regering, zoals Wim Vermeersch, zijn de reacties voorspelbaar: 1. hij of zij is een communist of een socialist met communistische sympathieën (zou het ook een christen kunnen zijn?); 2. toen de socialisten in de regering zaten, hebben ze het ook niet opgelost.
Maar de rechtse, traditionele, liberale partijen, NVA en Open VLD, durven niet te praten over de STIJGENDE kinderarmoede , over de STIJGENDE kloof tussen rijk en arm, over de STIJGENDE armoede bij gepensioneerden , over de STIJGENDE miljarden die in belastingparadijzen worden ondergebracht, over de STIJGENDE concentratie van onroerende bezittingen en beleggingen bij 10% van de bevolking.
Veel eenvoudiger is het zondebokken te noemen. De de potverterende , hangmat-Walen zijn een tijd erg in trek geweest. Migranten en vluchtelingen zijn nu op het voorplan getreden.
Maar echt nadenken over wat een rechtvaardige samenleving is? Nee hoor. Je snijdt toch niet in je eigen vlees. Je houdt toch voortdurend angstvallig je eigen portemonnee in de gaten.
08-09-2017 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
De dingen durven benoemen
Wim Vermeersch, hoofdredacteur van 'Samenleving en Politiek', in De Standaard van 8 september:
'We horen dat we de problemen niet ˜durven te benoemen' en dat kritiek op religie of islam gecensureerd wordt, maar het lijkt er eerder op dat we niets anders doen dan praten over moslims.
Maar waar we niet over ˜durven te praten', is hoe de enorme kinderarmoede in ons land een heel mensenleven hypothekeert nog voor het goed en wel begonnen is, hoe werkarme gezinnen steeds armer worden en werkrijke steeds rijker, en hoe armoede bij gepensioneerden een steeds groter probleem wordt.
Als we echt de dingen moeten ˜durven te benoemen', dan moeten we durven te stellen dat vorig jaar 853 Belgische bedrijven meer dan 221 miljard euro hebben ondergebracht in belastingparadijzen, dat meer dan vier op de tien van de tien procent rijkste huishoudens twee tot drie woningen bezit en dat 80 procent van de waarde van de aandelen bij de tien procent grootste vermogens zit.'
08-09-2017 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2017
'Na dit leven'
Dr. Eben Alexander, neurochirurg, kreeg een bijna-doodervaring na een zeldzame vorm van hersenvliesontsteking, waarbij hij zeven dagen lang in een diepe coma geraakte. Hij schreef in 2012 over zijn ervaringen een boek 'Proof of Heaven', dat uitgroeide tot een internationale bestseller. In 2014 verscheen de Nederlandse vertaling 'Na dit Leven', die in 2016 reeds de twaalfde druk kende:
'Mijn ervaring maakte me duidelijk dat de dood van lichaam en hersenen niet het einde van het bewustzijn betekent, dat de menselijke ervaring over het graf heen doorgaat. Nog belangrijker is het dat die doorgaat onder het toeziend oog van een God die voor ons zorgt en van een ieder van ons houdt, evenals van de plek war het universum zelf en alle wezens die zich daarin bevinden uiteindelijk naartoe gaan.'
07-09-2017 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
