'Duizenden kinderen worden gedwongen om mee te vechten in gewapende conflicten. Zij worden beroofd van hun jeugd. Laten we deze afschuwelijke misdaad stoppen.'
13-02-2019 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2019
Het moraliserend vingertje van moraalfilosoof Loobuyck
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck stoort zich in De Standaard van 12 februari, eraan dat sommigen vliegreizigers een schuldgevoel proberen aan te praten. Het moraliserende vingertje is onnodig en contraproductief.
Hij adviseert dus 'les autres' geen gebruik te maken van het befaamde 'moraliserend vingertje', maar hijzelf beschikt over een flinke moraliserende vinger - allicht is dat niet zo slecht voor een moraalfilosoof- en hij maakt er ook ijverig gebruik van.
Hij steekt een stevige moraliserende fik op tegen degenen die milieubedenkingen hebben bij vliegtuigreizen. Herhaaldelijk heeft hij in media-activiteiten joekels van moraliserende vingers, hele moraliserende knuisten, geheven tegen aartsbisschop Léonard, tegen de tegenstanders van abortus en euthanasie, tegen het katholiek onderwijs, tegen het christendom.
Niets mis mee, vrijheid van denken, schrijven en spreken. Maar wanneer een moraalfilosoof, van wie moraliseren klaarblijkelijk een tweede natuur is, anderen ervan beschuldigt het moraliserende vingertje op te steken of ze streng afraadt dat te doen, en op die manier zelf aan het moraliseren slaat, knipper je toch wel even met de ogen en frons je de wenkbrauwen.
Er zitten bovendien bizarre kronkels in Loobuycks epistel. De moraalfilosoof vindt 'individuele responsabilisering niet wenselijk'. 'We moeten actie ondernemen en druk uitoefenen om de maatschappelijke structuren ecologisch rechtvaardiger te maken', aldus Loobuyck.
Wie zal die actie ondernemen en die druk uitoefenen, meneer Loobuyck? Dat zullen toch wel binnen ons democratisch systeem de mensen zijn, die 'individueel geresponsabiliseerd' zijn, niet? En wie zal er zorgen voor een democratisch en politiek draagvlak voor het rechtvaardig functioneren van 'sociale instituties en bijbehorende (belasting)regels, meneer de moraalfilosoof? Dat zullen toch wel de 'individueel geresponsabiliseerden' zijn, niet?
Heeft iemand al artikels van Loobuyck gelezen waarin hij de individuele culpabilisering of responsabiliering met betrekking tot het 'roken', 'het alcolholverbruik', 'de verkeersveiligheid', enz. aanklaagt of verwerpt?
Kortom, een kortzichtige en selectieve benadering viert hoogtij. En dat verwacht je toch niet van een moraalfilosoof.
12-02-2019 om 21:48
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2019
'Kindertaks'
Ene meneer Erik D. laat op het lezersforum van De Standaard ook zijn licht schijnen op de klimaatproblematiek.
De zwaarst wegende maatregel die we kunnen nemen om de CO2 uitstoot te verminderen , aldus de heer D., is minder kinderen te hebben. Eén kind minder spaart 56,6 ton CO2 per jaar. De belangrijkste maatregel die een nieuwe regering kan invoeren om het klimaat te redden is het invoeren van een kindertaks, in plaats van kindertoeslag.
Nou, nou, nou. In Vlaanderen bedroeg in 2017 het gemiddeld aantal kinderen per vrouw 1,6. Dat is historisch laag en zal op termijn ernstige effecten hebben op het functioneren van ons economisch en zorgsysteem. Nu al wordt er in bepaalde sectoren vooral een beroep gedaan op 'gastarbeiders'.
De heer Erik D. wil dus de medemensen die het nog aandurven kinderen op de wereld te zetten, financieel bestraffen.Misschien denkt hij ook al aan een Vlaamse versie van de Chinese éénkindpolitiek.
Dergelijke losgeslagen,antisociale, discriminerende voorstellen,vermomd als zorg voor het klimaat, zijn gewoonweg dictatoriaal en enkel gericht op het het veiligstellen van het eigen materiële comfort.
Als de heer Erik D. durft door te denken, dan borrelen er wellicht ook voorstellen voor de leeftijdsgroep waartoe hij behoort, op. Een volwassene, en zeker een bejaarde volwassene, minder spaart zoveel ton CO2 per jaar, en zoveel (geïmporteerde) zorgverstrekkers.
Een fikse bejaardentaks meneer D. Zal ze leren zo lang te leven!
11-02-2019 om 11:48
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2019
'Individuele grillen'
Pater Daniël Maes, Syrië:
'Individuele grillen worden gecultiveerd en verheven tot nieuwe “rechten van de mens”, zonder de band met de werkelijkheid en zonder enige verplichting jegens anderen. We leven in een doodscultuur omdat op vele wijzen het menselijk leven wordt bestreden en we worden er niet gelukkiger door. Jazeker, in het verkeer remmen wij voor dieren en de zorg voor klimaat en planeet zit in de lift, maar wanneer je respect vraagt voor het menselijk leven vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood moet je geen algemeen applaus verwachten. '
10-02-2019 om 14:09
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2019
Het populisme van barones Doornaert
In De Standaard van donderdag 7 februari, probeert barones Mia Doornaert in een column onder de titel 'Klimaat is geen kinderspel', de jonge klimaatbetogers in diskrediet te brengen.
Waarop baseert barones Doornaert zich om te stellen dat 'te veel mensen zich kritiekloos voor schoolkinderen ter aarde werpen'? Suggereert ook zij gecomplotteer in zinnetjes zoals 'het is niet verboden vragen te stellen over het ontstaan van de spijbelactie' en 'er mag meer kritische doorlichting zijn van 'organisaties' die zich inzetten voor het leefmilieu'?
Wat is dat precies: 'wat heel dicht bij het strafbare stalking komt'? Mevrouw Doornaert, de gsm-actie was ook volgens u dus geen stalking. Waarom heeft u het in het volgende zinnetje dan wel over 'stalking'? Probeert u op die manier zonder ook maar enig bewijs, de jonge klimaatactivisten niet te criminaliseren?
Als zeventiger een variant van de venijnige én infantiele retorische truc 'wat je zegt, ben je zelf' gebruiken, is niet fraai. Evenmin is het fraai te laten uitschijnen dat het klimaatbeleid bij het oude laten de bevolking niets zal kosten.
Kortom, barones Doornaert maakt er vaker en vaker een populistisch rommeltje van.
09-02-2019 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2019
De bestemmeling antwoordt aan Dikke Freddy (7)
Aan Sophie Dutordoir, generaal-overste van de NMBS
------------
Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net.
-----------
Geachte mevrouw,
Wellicht hebt u er allang spijt van dat u uw charcuteriewinkel van de hand hebt gedaan om baas van de IJzeren Weg te worden. Toen u uw eigen winkel bestuurde, kon u, zonder dat er een haan naar kraaide, in alle stilte beslissen om uw deur 30 seconden voor het sluitingsuur te sluiten. Zonder overleg met Waalse vakbonden en liberale parlementsleden kon u toen beslissen of u 10 gram beenhesp meer of minder afsneed. En u hoefde geen schrik te hebben dat uw rollend materieel in het holst van de nacht vol graffiti werd gespoten.
Maar uit puur plichtsbesef bent u de uitdaging aangegaan om spoorchef te worden. Voor de centen kan het niet geweest zijn, want u verdient slechts het schamele bedrag van 290.000 euro per jaar. Voetballer Kevin De Bruyne incasseert meer per week.
Enfin, u hebt nu het moedige besluit genomen dat alle treindeuren 30 seconden voor het officiële vertrekuur worden gesloten. Een van de vragen die ik mij daarbij stel, is of het rijtuig bestijgen voortaan ook vanaf 30 seconden voor het officiële vertrekuur verboden is in het geval de trein 20 minuten vertraging heeft. Op die manier zou natuurlijk veel vertraging kunnen worden weggewerkt. Het is duidelijk dat u niet van gisteren bent.
U bent alleszins niet over één nacht ijs gegaan, want vooraleer u besloot om de treindeuren 30 seconden voor het officiële vertrekuur te sluiten, hebt u een onderzoek laten uitvoeren. U hebt door geleerden en deskundigen laten uitvlooien of het echt nodig is dat treinbegeleiders in 2018, terwijl ze de arm van beneden naar boven bewegen, op een blikken fluitje blazen om een trein in beweging te zetten. In Café De Nieuwe Nachtegael beweert men dat dit fluitjesonderzoek, alstublieft, 11 miljoen euro heeft gekost. Met dat geld had men wellicht ook de kapotte toiletten op de treinen, de stilstaande roltrappen in de stations en de lekkende schuilhuisjes op de perrons kunnen herstellen, maar iedereen begrijpt dat sommige dingen belangrijker zijn dan andere.
Een volgende moedig besluit dringt zich nu op, want de uniformen van uw personeel zijn aan vervanging toe. De broeksnaden lossen, de schoudervullingen verzakken en de petten verliezen hun klep. Bovendien hebben de peilingen naar de verkiezingsuitslagen uitgewezen dat het CD&V-oranje het best snel uit de uniformkleuren verdwijnt. U hebt dus officieel een offerte uitgeschreven om de nieuwe tenues uit te tekenen.
Ik wil met dit schrijven officieel meedingen naar de gunning. Voor 5 miljoen euro (minder dan de helft van het fluitjesonderzoek!) ben ik bereid om uw uniformen vorm te geven. Rekening houdend met de verkiezingspeilingen zal ik in mijn ontwerpen kiezen voor gele broeken met zwarte galonstreep en hemelsblauwe vesten. De kleur van de jasknopen kan per provincie verschillen. Zowel groene als bruine accenten behoren tot de mogelijkheden. Rood of oranje zouden het geheel, denk ik, te schreeuwerig maken.
In volle vertrouwen dat mijn offerte het zal halen en ik eindelijk hogerop kan geraken, groet ik u met de meeste hoogachting,
Dikke Freddy.
----------
Beste Dikke Freddy,
Het klopt dat ik soms verlang naar mijn salami , edelkop en pens (altijd van prima kwaliteit geweest!) maar het is inderdaad uit vaderlands plichtsbesef dat ik spoorbaas ben geworden (een onderbetaalde job, inderdaad).
Ik begrijp dat gij als spoorbuitenstaander niet alles begrijpt of in een juist kader kunt plaatsen. Toen ik nog in de charcuterie zat, wist ik ook van toeten of blazen als het over de ijzeren weg ging. Graag dus enkele verduidelijkingen, die ge me absoluut niet kwalijk moogt nemen.
Ge maakt u een beetje dik (excusez le mot) over dat fluitjesonderzoek. Ge moogt niet denken dat zoiets een fluitje van een cent is. Daar komt veel bij kijken. Het is een partikeltje van een groots voornemen om de dienstverlening aan de reiziger -eventueel u dus Dikke Freddy- centraal te stellen, zoals mijn vriend Jan terecht opmerkt, én om die toeteraars van de grootste partij uit de raad van bestuur te kieperen.
Ik moet even stoppen, ik hoor een fluitje. Tot zo dadelijk.
Sophie
Beste Dikke Freddy,
Hier ben ik al terug om mijn antwoord op uw sympathieke brief verder te tokkelen. Soms is het toch wel geheks bij het spoor.
Om het goede voorbeeld te geven, probeer ik mijn verplaatsingen van het ene kantoor naar het kantoor in max. 30 seconden te doen. Niet simpel maar goed voor de conditie, en ik denk dat gij ook vindt dat ik er voor mijn leeftijd nog goed uitzie (beter dan vele wagons van de NMBS, haha).
Ik ben blij verrast door uw gedegen en creatieve offerte voor de nieuwe uniformen. Toen ik uw prijs zag, floot ik van bewondering en voldaanheid tussen mijn tanden, zo goedkoop! Nu zijn er wel bij de raad van bestuur, die aandringen op knopen met daarop een helemaal zwarte leeuw. Te belachelijk voor woorden natuurlijk. Maar die grootsprakerige heerschappen voelen zich machtig, zoals mijn goede vriend Jan terecht laat uitschijnen. Misschien kan ik ze paaien met 1 leeuwenknoop per uniform.
In de hoop dat gij hogerop geraakt (ge verdient het), een hartelijke fluitstoot!
Sophie
08-02-2019 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2019
Verschuiving van de media-aandacht
Het is opvallend én verontrustend dat er in de commentaren bij het ontslag van minister Schauvliege, amper aandacht is voor de echte oorzaak van Schauvlieges ontslag maar gefocust wordt op het zogezegd 'falende' beleid van de minister of de 'afbrokkelende pilaren en standen' van de (vroegere) CD&V-staat ( ondertussen vervangen door de N-VA-staat).
Dergelijke bewuste (?) verschuiving van media-aandacht roept vragen op over politieke manipulatie, over de diverse gedaanten die 'fake news' kan aannemen, over indoctrinatie.
Is het wel echt zo dat Schauvliege ondermaats heeft gepresteerd, dat zij beleidsmatig een brokkenparcours gereden heeft? Is zij, vergeleken met de prestaties van andere ministers op het regionale en federale niveau, zoveel slechter?
Maar vooral: waarom wordt de echte oorzaak van haar ontslag opzijgeschoven? Die oorzaak is: zij heeft gelogen en daarbij een staatsinstelling betrokken. Ook al zou ze daarbij 'geïnspireerd' zijn door een federale collega (De Crem?), een minister die dergelijke leugen verspreidt, moet , als deontologie nog iets betekent, aftreden.
Zelden of nooit heb ik een minister weten aftreden, omdat hij of zij er weinig of niets van bakte. Eigenlijk is dat maar goed ook. Welke criteria worden namelijk gehanteerd door vooral de media om het beleid van een minister te beoordelen, te appreciëren of te veroordelen?
Wanneer een minister evenwel deontologisch zwaar in de fout gaat, is (gedwongen) ontslag meer dan gewenst en verantwoord.
Dat de media klaarblijkelijk minder zwaar tillen aan de deontologie dan aan een onvermijdelijk ideologisch gekleurde, vooringenomen beoordeling van de ministeriële prestaties, vind ik verontrustend en gevaarlijk voor de correcte benadering van het politieke personeel.
07-02-2019 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2019
Hou de eer aan uzelf Joke
De positie van minister Joke Schauvliege wordt onhoudbaar voor haar en voor de partij.
Enkele maanden voor de verkiezingen zichzelf zo in de voet schieten en leugens vertellen is dodelijk. Joke Schauvliege is een politiek lijk.
En haar partij, de CD&V, kan het zich niet veroorloven , dat dode gewicht mee te sleuren naar de verkiezingen.
Het beste is dat Joke Schauvliege stante pede ontslag neemt. Als zij dat niet doet moet zij nog vier maanden spitsroeden blijven lopen of moet ze de vernedering ondergaan door haar eigen partij gedumpt te worden.
05-02-2019 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
Het einde van Schauvliege?
De complotverdachtmakingen van minister Schauvliege: een Vlaams voorbeeld van Trumpiaans fake news en van extreme domheid!
05-02-2019 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2019
4 februari en onze groene energie is nu al op
Vandaag, op 4 februari, zullen we alle hernieuwbare energie die we in ons land in een jaar produceren al hebben opgebruikt. Dat blijkt uit een berekening van VRT NWS en Canvas, op basis van federale cijfers.
Vanaf vandaag moeten we dus noodgedwongen verder met “grijze” energie uit kerncentrales, gas, steenkool of olie. Canvas maakt er opnieuw de Grey Day (grijze dag) van. Vorig jaar viel Grey Day op 2 februari. Dit jaar op 4 februari. Met dit tempo zitten we pas over 227 jaar aan 100% hernieuwbare energie. Rond 2245 dus.
04-02-2019 om 19:19
geschreven door Gust Adriaensen
Respect voor de democratie
In verband met de milieuproblematiek gaan er meer en meer stemmen op om experten en/of burgerbewegingen beslissingsmacht toe te kennen.
Democratisch gezien, is dat geen goed idee.
Ook al vertoont onze democratie vele tekortkomingen, binnen de grenzen en de regels van ons democratisch systeem, moet de eindbeslissing bij de democratisch verkozen politici liggen. Als dat niet meer het geval is, zijn we op weg naar een technocratische, autocratische, dictatoriale... bestuursvorm.
Ook de Belgische, Vlaamse, Waalse, Brusselse democratie vertoont vele mankementen. Een ervan is ongetwijfeld de particratie. Daarbij is het opvallend dat politieke partijen, die particratie verwerpen zolang ze niet in het machtscentrum zitten maar eens ze de macht veroverd hebben, in geen tijd hun partij overal aan de knoppen positioneren.
Een belangrijke rol van de individuele burger en van de burgerbewegingen is, alert te zijn voor dergelijke fenomenen, druk uit te oefenen op de politici , goed onderbouwde voorstellen en eisen op tafel te leggen en in de openbaarheid te brengen, de macht van hun stem voluit te gebruiken en uit te spelen .
Het is duidelijk dat het 'middenveld' daarin een cruciale rol moet spelen. Het is evenwel merkwaardig dat nieuwe machtspartijen zoals de N-VA, dat middenveld liever kwijt dan rijk zijn.
04-02-2019 om 16:42
geschreven door Gust Adriaensen
Een pluim voor de burgemeester van Brugge
De nieuwe burgemeester van Brugge, Dirk De fauw, wil een menswaardiger aanpak van de transmigranten in en rond de haven van Zeebrugge.
-Er komen geen razzia's meer tijdens de voedselbedeling aan de kerk van pastoor Fernand Maréchal.
-De vrijwilligers die zich louter met liefdadigheid bezighouden, moeten met rust gelaten worden.
-De slaapzakken en rugzakken, die door de politie in beslag worden genomen, mogen niet langer onmiddellijk vernietigd worden, maar moeten een tijdje bijgehouden worden. Ze kunnen eventueel door de vrijwilligers opgehaald worden.
-Er komt een infopunt voor migranten.
Proficiat burgemeester De fauw!
04-02-2019 om 09:55
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2019
'Eerst word je op het matje geroepen, later word je genegeerd'
Grete Remen, (nog even) volksvertegenwoordiger voor de N-VA, ceo van het voedingsbedrijf Damhert, stopt met politiek en keert de N-VA gedegouteerd de rug toe.
Enkele uitspraken in een uitgebreid interview in DS-Weekblad:
-'De N-VA rijdt voor het groot kapitaal, niet voor de Vlaamse ondernemers.'
-'Ecorealisme (wat N-VA voorstelt) is weer zo'n term... Pfff. Nee, we moeten verder denken. Kernenergie, dat klinkt toch niet toekomstgericht?'
-'Als ze (de partijtop) me mijn vrijheid van mening afnemen, stopt het, en ze is me dikwijls afgenomen.'
03-02-2019 om 07:07
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2019
Vandaag 2 februari vieren religieuzen wereldwijd de Dag van het Godgewijde Leven. De Unie van Religieuzen in Vlaanderen inspireert hen met een brief.
-----------------------------
Beste broeders en zusters,
Zoals u zich wellicht herinnert, is de Dag van het Godgewijde Leven vorig jaar in de media niet onopgemerkt voorbijgegaan. Daarbij werd vooral gefocust op de vergrijzing van onze gemeenschappen. Er zijn steeds minder religieuzen in Vlaanderen, dit was zo een beetje de teneur van de berichtgeving. Van wat religieuzen, ook bejaarde religieuzen, allemaal doen in hun gemeenschappen en daarbuiten werd met geen woord gerept, noch van wat onze gemeenschappen voor veel mensen betekenen.
Na de voorstelling van het eerste jaarrapport van de katholieke Kerk in België in november jongstleden viel er een soortgelijke reactie te bespeuren.
Dat meer dan de helft van de bevolking zich ‘nog’ katholiek noemt verbaasde, maar ook dat duizenden mensen jaarlijks op retraite gaan naar een klooster of abdij.
Deze reacties doen denken aan wat de heilige Johannes geschreven heeft: De wereld begrijpt ons niet, en ze kent ons niet. (1 Johannes 3,1)
Wij hebben lief, omdat God ons het eerst heeft liefgehad(1 Johannes 4,19)
Waarom bekeren mensen zich, waarom worden zij christen? Omdat zij op een gegeven ogenblik gegrepen zijn geweest door het getuigenis van christenen, door de schoonheid van het christelijk geloof. Zij hebben Jezus ontdekt, de mens geworden liefde van God, die zin en betekenis geeft aan het leven. Deze warme, tedere liefde verandert hun kijk op de medemens. Het dubbele gebod van de liefde – God liefhebben en de naaste als onszelf1 – wordt heel concreet voor hen, zoals dat ook bij ons, religieuzen, het geval zou moeten zijn.
Heeft de heilige Johannes niet geschreven: Wij hebben lief, omdat God ons het eerst heeft liefgehad. Maar als iemand zegt dat hij God liefheeft, terwijl hij zijn broeder of zuster haat, is hij een leugenaar (...). Wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben?
Gods liefde voor ons kan alleen maar beantwoord worden met liefde tot de medemens.
Omzeggens al onze stichters en stichteressen waren doordrongen van deze gedachte. Daarom hebben velen van hen hier en elders onderwijs- en zorginstellingen opgericht. Maar deze liefde moet op de eerste plaats beoefend worden binnen het klooster of de congregatie. Eigenlijk zou iedere religieuze gemeenschap een schola amoris moeten zijn, een leerschool van liefde.
Wij leven samen en hebben elkaar lief, omdat wij weten dat God ieder van ons liefheeft.
De heilige Paulus VI had het over het primaat van Gods liefde, waarvan de religieuzen moeten getuigen. Kan ons leven als religieuzen niet beschouwd worden als een antwoord op Gods liefde? Ligt deze liefde niet ten grondslag aan onze roeping? Hebben wij deze liefde niet ondervonden bij onze intrede en onze professie, en in ons verdere leven?
Met de heilige Johannes kunnen wij uitroepen: Hoe groot is de liefde die de Vader ons betoond heeft! Tegelijk moeten wij vaststellen, zoals de heilige Johannes, dat velen rondom ons deze liefde niet ondervinden.
Onze liefde voor God en onze levenswijze, die steunt op deze liefde, stuiten op onbegrip.
De wereld begrijpt ons niet, en ze kent ons niet, omdat zij Hem niet heeft erkend. Met deze laatste zinsnede legt de heilige Johannes de vinger op de wonde: de wereld erkent God niet, en daarom begrijpt zij ons niet en kent zij ons niet. De uitdrukking de wereld duidt hier een manier van denken en doen aan, die indruist tegen het Evangelie en die helaas ook in onze gemeenschappen kan voorkomen. Onze professie heeft ons niet immuun gemaakt voor de nefaste invloeden van ‘de wereld’.
Op 8 december 2018 werden de martelaren van Algerije zalig verklaard, 19 religieuzen. Stuitend op onbegrip en soms zelfs op vijandigheid, delen wij het lot van Jezus. Daaraan worden wij vandaag herinnerd, in het evangelie van Jezus’ opdracht in de tempel. Een teken dat weersproken wordt, zo wordt Jezus door Simeon genoemd. Jezus zal tegenkanting ondervinden. Uiteindelijk zal Hij gemarteld en gekruisigd worden. Daarop alludeert Simeon, wanneer hij tegen Jezus’ moeder zegt dat haar ziel doorboord zal worden door een zwaard.
De laatste levensdagen van Jezus zijn één lijdensweg geweest. Opstandigheid, verbolgenheid, boosheid waren Hem echter vreemd. In de eerste Petrusbrief kunnen wij lezen: Als Hij uitgescholden werd, schold Hij niet terug. Als men Hem leed aandeed, uitte Hij geen dreigementen. Wat hier over Jezus gezegd wordt, refereert aan het lied van de lijdende dienaar in het boek Jesaja. In deze lijdende dienaar herkennen we Jezus: Veracht en door de mensen verstoten, Man van smarten (...).Men mishandelde hem en hij heeft het aanvaard (...). Zoals een lam dat naar de slachtbank wordt geleid en zoals een schaap dat stom is voor zijn scheerders, heeft hij zijn mond niet geopend.
Jezus verzette zich niet, toen Hij mishandeld werd; Hij beantwoordde de beledigingen met stilzwijgen.
Deze zachtmoedigheid vinden we terug bij de martelaren van Algerije. Juist deze houding maakte hun getuigenis zo sterk en sprekend, met name bij hun islamitische medeburgers. Talrijke moslims deelden trouwens hun lot.
Liefde en zachtmoedigheid
In deze kille maatschappij moeten wij, religieuzen, ons onderscheiden door liefde en zachtmoedigheid.
Daarbij inspireren wij ons uiteraard op Jezus, maar ook op zijn moeder, die bij het kruis stond. In een preek zegt Bernardus van Clairvaux tegen haar: Een schrijnende smart doorboorde uw ziel. Terecht kunnen wij u meer dan martelares noemen, want bij u was het gevoel van het mede-lijden groter dan de pijn van het lichamelijk lijden, en de heilige abt besluit: Het hart van Maria was verre van liefdeloos, moge het ook zo zijn bij haar vereerders, onder anderen bij de religieuzen.
Moge deze wens in vervulling gaan! Moge deze Dag van het Godgewijde Leven onze liefde versterken en ons meer zachtmoedig maken!
Namens de leden van de raad van bestuur, abt Frederic Testaert o.praem., voorzitter
02-02-2019 om 20:07
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2019
Migratiefundamentalist en klimaatnegationist
Professor Hendrik Vos schrijft: 'We hebben De Wever nooit anders horen vertellen dan dat het slecht gaat: het onderwijs boert achteruit, pensioenen zijn onbetaalbaar, de internationale gemeenschap snapt er niks van, rechters zijn wereldvreemd, de grenzen staan open voor onguur geboefte en Elio Di Rupo komt eraan. Stuur de para’s maar op straat, doe de luiken toe en hou u vast aan de takken van de bomen. Want wir schaffen das nicht. '
De Wever heeft er in het verleden overigens geen geheim van gemaakt dat hij een cultuurpessimist is. En inderdaad, wat Vos schrijft kan allemaal gestaafd worden met uitspraken en standpunten van De Wever. Dat cultuurpessimisme kwam/komt hem electoraal goed uit omdat het past in zijn ideologisch en politiek-electoraal verhaal. Samen met andere Europese nationalistische rechts-populisten werpt hij zich op als de kruisvaarder tegen de Untergang des Abendlandes.
Daarom is het zo opvallend dat hij de klimaatzorgen wegrelativeert en de (jonge) mensen oproept niet te geloven in de apocalyps en doemverhalen die een religieuze oorsprong hebben.
De Wever: migratiefundamentalist of klimaatnegationist naargelang geoordeeld wordt welke rol electoraal het meest loont.
De collectie NVA'ers die het kiesvee wil doen geloven 'in de apocalyps of in doemverhalen die een religieus karakter hebben', als het om migratie gaat, en die anderzijds vooral het jonge kiesvee oproept om NIET te geloven, als het om de klimaatzorgen gaat, groeit aan.
Nieuwbakken NVA'er De Decker heeft zich ondertussen al geprofileerd als een fanatieke 'ontkenner'. En nu dus ook nieuwbakken NVA'er, ex-MR,Kanko. Zij herkauwt wat haar voorzitter recent orakelde. Kanko: helemaal her master's voice. Pure partijpropaganda.
Tussen haakjes: al gedacht aan het verband tussen klimaatopwarming en vrouwenemancipatie, mevrouw Kanko?
31-01-2019 om 19:34
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2019
Klimaatverandering vindt echt plaats
De prestigieuze American Association for the Advancement of Science (AAAS) waarschuwt in een rapport, dat voor het grote publiek is bestemd, dat de wereld “ons klimaatsysteem naar abrupte, onvoorspelbare en potentieel onomkeerbare veranderingen dreigt te duwen die zware schade kunnen toebrengen.”
In het 29 pagina’s tellende 'What we know', gaan de wetenschappers in tegen de perceptie dat er nog altijd grote meningsverschillen zijn tussen wetenschappers over de klimaatverandering en haar oorzaken.“ Volgens opiniepeilingen denken veel Amerikanen dat de klimaatverandering nog altijd het voorwerp is van belangrijke wetenschappelijke meningsverschillen”, stelt het rapport. “
Daarom is het belangrijk en steeds urgenter dat het publiek weet dat klimaatwetenschappers het er in hoge mate over eens zijn dat de door de mens veroorzaakte klimaatverandering echt plaatsvindt.”
Het rapport stelt dat 97 procent van de klimaatwetenschappers tot die conclusie komt.
30-01-2019 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
Vermeersch toch in de hemel
Tegen de aardse verwachtingen en ook tegen die van zichzelf in, arriveerde Etienne dan toch in de hemel.
Hij wilde direct doorrennen naar God om Hem, zoals hij altijd beloofd had, eens goed duidelijk te maken dat Hij er een zootje van gemaakt had, maar dat was zonder de waard gerekend. Sint-Pieter, een imposante visser, bracht Etienne met een eenvoudige vingerknip tot staan.
'Etienne, niet zo overhaastig', zei Petrus rustig. 'Eindelijk toch iemand van buiten Vlaanderen, die mij kent', ging het zaligmakend door de geest van Vermeersch.
'Eerst even uw doopceel lichten', sprak Sint-Pieter. En meteen lag er een enorm boek met goudbeslag in zijn handen. 'Tja, ook van dat boek is dus waar', dacht Etienne.
'Etienne Vermeersch, B.V.', sprak Petrus plechtig en streng. 'Gij hebt u altijd gepresenteerd als filosoof, maar een echte zijt gij niet. Gij zijt de hele tijd moralist, legalist, encyclopedist geweest. Foei! Gij hebt de mensen een vlassen baard aangenaaid'. Vermeersch wilde iets tot zijn verdediging inbrengen, maar Sint-Pieter las al verder. 'Gij hebt u fanatiek tegen God gekeerd of bij hoog en bij laag beweerd dat Hij niet bestaat. Dom, dom is dat. Dat ziet ge nu zelf toch wel in, mag ik hopen.'
Plots hoorde Vermeersch van in de schitterende verte voor hem, 'Bonjour Etienne! Au revoir!'. Dat was verdorie Léonard. Een beetje later zweefden Apostel en Kruithof en Flam voorbij, collega's met wie hij hoogoplopende ruzies had gehad omdat ze hem niet direct gelijk gaven. Zijn mond viel open van verbazing: ook die kerels in de hemel !? Sint-Pieter las zijn gedachten. 'De barmhartigheid van de Vader is grenzeloos', zei hij.
Sint-Pieter sloot het boek. 'Ik heb met u te doen', klonk het vol empathie. 'We zijn allebei van eenvoudige komaf. Ik weet dat gij de gewoonte van huis uit hebt ontwikkeld om het dekseltje van het yoghurtpotje af te likken. Dat deed ik ook. Maar opgelet! In de hemel mag dat niet meer. Hier moet ge een beetje manieren hebben Etienne'. Vermeersch slikte, dat afleren zou een zwaar karwei worden.
'Ik wil mild zijn', ging Petrus voort. ' Maar de Vader van aangezicht tot aangezicht zien, kan nog niet. Gij zult in het voorgeborchte echt moeten leren nadenken, dat hebt ge veel te weinig gedaan. Gij moet op die manier tot inzicht komen. En nu denken, denken, denken en naar inzicht trachten.'
Sint-Pieter zweefde hem voor naar een enorme, kale ruimte, die eigenlijk geen ruimte was. Toen Etienne in de wazige verte een wezen herkende, wendde hij zich in paniek tot Petrus: 'Die blaag. Die Maarten, was toch nog niet dood! Nog liever de hel dan in de buurt te moeten existeren van dat jonk.' 'Kalm, kalm', suste Sint-Pieter. ' Gij hangt nog altijd vast aan uw schamele twee of drie dimensies. Boudry is inderdaad een extreem domme tafelspringer. Hij heeft u zelfs vergeleken met Jezus. Maar vergeet niet dat hij een van uw geesteskinderen is. Maar alles went, ook die vent.' De Heilige Rots besloot:'Ge moogt hier ook wel nu en dan bezoek ontvangen. Maar niet overdrijven Vermeersch, want daar hadt ge wel een handje van weg.'
En weg was Petrus.
Maar daar was al een eerste bezoeker voor Etienne. 'André!', riep Vermeersch verheugd. De tranen sprongen hem in de ogen. 'Ge ziet wat ervan komt als ge met mij in debat gaat', monkelde de aartsbisschop.
En dan samenzweerderig: 'Ik heb twee potjes heilige yoghurt in de hemelse Colruyt kunnen scheefslaan. Laten we gezellig beginnen met de dekseltjes af te likken.'
En dat deden ze. Voor Boudry bleef niks over.
30-01-2019 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2019
Negationist De Wever
Met zijn paternalistische reactie op het massale scholierenprotest tegen de klimaatopwarming, plaatst de NVA-voorzitter zichzelf en zijn partij in het kamp van de klimaatnegationisten.
Een eenvoudige maar machtsgeile Antwerpse jongen in het gezelschap van brute machtswellustelingen als Trump en Bolsonaro! Wat maken we toch allemaal nog mee!!
28-01-2019 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
De bestemmeling antwoordt aan Dikke Freddy (6)
Aan Koen Geens, minister van Faillissementen,
Brieven van Dikke Freddy’ is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net.
---------------------
Geachte heer,
Vanwege een begrotingstekort werden mijn water en mijn elektriciteit afgesloten. Daarom vlucht ik ’s ochtends al zeer vroeg naar een deurwaarderskantoor dat ik bij toeval heb leren kennen en waar volop water en elektriciteit voorhanden zijn. Een vriendelijke poetsvrouw laat mij daar al voor de openingsuren binnen. Om haar niet in verlegenheid te brengen verlaat ik het gebouw net voor de deurwaarder dreigt te arriveren. Enfin, het is in dat kantoor dat ik u op de radio heb horen spreken.
Het is spijtig dat u niet op de kieslijst staat van de stad waar ik moet stemmen, want u bent een van de weinige politiekers die met rustige en vastberaden stem hun uitleg doen. U scheldt niet op collega’s en u steekt ook nooit, wat de meeste van uw collega’s wel doen, de schuld op een ander.
Toen ik u hoorde spreken, zag ik daarenboven meteen licht aan het einde van mijn begrotingstunnel. U hebt helder uitgelegd hoe een aannemer failliet kan gaan, kwijtschelding van schulden kan krijgen, en vervolgens binnen de week opnieuw kan beginnen door een vennootschap op naam van een vriend te openen. U voegde daar letterlijk aan toe dat de vrijheid van ondernemen een belangrijk grondrecht is. En ook, even letterlijk, dat een bedrijfsleider de kans moet krijgen om te falen en opnieuw te beginnen. U bent een man naar mijn hart.
Ik schrijf u nu om toch wat extra informatie te krijgen, want ik zou, nadat ik u zo enthousiast heb horen spreken, inderdaad graag voor korte tijd aannemer en bedrijfsleider worden, zodat ik kan falen en opnieuw kan beginnen; iets wat mij als gewone armoezaaier niet gegund wordt.
U had het erover dat de magistraten van verschillende arrondissementen op verschillende manier omspringen met financiële malversaties. Sommigen zouden zeer veel door de vingers zien. Is het mogelijk om een lijst te krijgen van die arrondissementen waar veel door de vingers wordt gezien? Niet dat ik van plan ben om mij op het pad van de malversaties te begeven, maar ik weet uit ervaring dat er snel misverstanden ontstaan, en ik plaats de zetel van mijn aannemersbedrijf toch liefst in een arrondissement van een rechter met grote gaten tussen zijn vingers. Ik ga ervan uit dat u mij snel de gevraagde lijst kan bezorgen, want ik hoorde u op de radio ook zeggen dat u openheid van bestuur hoog in het vaandel draagt.
Ik hoop oprecht dat u op 14 oktober grote successen zult behalen en ik verblijf met de meeste hoogachting,
Dikke Freddy
-----------------
Mijn beste dikke Freddy,
Het doet me bijzonder veel genoegen dat gij zo accuraat mijn goede karakterkenmerken aanduidt en dat gij mij veel succes toewenst op 14 oktober.
Uit uw vlot geschreven brief leid ik ook af dat ge misschien wel een armoezaaier zijt maar dan toch een met verstand. Uw belangstelling voor het systeem van de zgn. frauduleuze faillissementen, toont aan dat ge wel wat ondernemersbloed in uw aderen hebt stromen. Nu, tussen ons gezegd en gezwegen, beste Dikke Freddy, ik ben vanuit mijn diepchristelijke inborst niet zo gelukkig met dat gesjoemel. Ik zou het willen afschaffen maar, eerlijk is eerlijk, de VLD- en de NVA-liberalen willen dat niet. En ge hebt gelijk dat gij, zolang het bestaat, er ook van wilt profiteren. Ook die magistraten met grote gaten tussen hun vingers zinnen me niet. Maar ja, ik kan niet alles verbeteren.
Ik zal u zo vlug mogelijk de (lange) lijst met 'goeie' rechters bezorgen en veel succes met uw onderneming!
Uw dienstwillige Koen Geens.
28-01-2019 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2019
Vermeersch over pedofilie
'Zijn pedofielen boosdoeners?' is een artikel van Vermeersch dat in De Morgen van 8 december 1979 verscheen. Daarin schrijft hij erg vergoelijkend over pedofilie.
Het ‘besluit’ luidt als volgt:1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit. 2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het 'vergrijp' is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn-in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig.3)De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerde afwijzing.'
In 2014 verscheen er in De Standaard een interview met Vermeersch. De journalist vroeg hem: 'Een beruchte opvatting waar u op bent teruggekomen, is wat u in 1979 dacht over pedofilie . U vroeg zich af of dat zoveel kwaad kon.' Vermeersch antwoordt daarop: 'Dat is vaak verkeerd begrepen.'
Vermeersch maakt er zich in dat interview wel erg gemakkelijk van af. Dat hij zo op de vlakte bleef, viel des te meer op en kwam gewoonweg hypocriet over omdat op het hoogtepunt van de antikatholieke hetze in verband met seksueel misbruik, diezelfde Vermeersch, voor kerkelijke instanties en in het bijzonder voor kardinaal Danneels, van geen verzachtende omstandigheden wilde horen, die Vermeersch voor zichzelf wel inroept.
27-01-2019 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
