Spoedarts Alain Mahjoub pleit voor onthaasting (DS-Weekblad 22 juni):
'Onze samenleving wordt almaar abstracter. We praten niet meer met onze bakker, we doen boodschappen in de anonieme supermarkt. Onze postbode heeft geen tijd meer voor een gesprekje, hij moet zich reppen om het volgende online bestelde pakje te leveren. Onze digitale connectie staat echte verbinding in de weg.'
'Sinds de release van de iPhone in 2007 tonen statistieken een opmerkelijke verandering in de psychische gezondheid van jongeren. Er is meer sociale isolatie, meer depressie, meer suïcidaliteit. Er is zelfs een verband tussen het aantal uren schermgebruik en hoe jongeren zich voelen. Vanaf meer dan twee uur per dag ontstaan problemen.'
'De vrijemarkteconomie heeft onze psychische gesteldheid en onze maatschappij ontwricht. Psychologisch gezien staat het neoliberalisme voor de oorlog van allen tegen allen. Het is een ideologie die ons uit elkaar drijft en alles vergiftigt.'
24-06-2019 om 10:53
geschreven door Gust Adriaensen
20-06-2019
Gênant
Het is uitermate gênant dat de NVA verkiest om deel uit te maken van de Spaanse extreem-nationalistische partij Vox.
De grote verdedigers van de Catalaanse onafhankelijkheid, de idealistische asielbezorgers aan Catalaanse separatisten (voor mensen die het veel meer nodig hebben, is er minder clementie), de vurige pleitbezorgers van het Europa der regio's, kiezen voor dezelfde fractie als de fervente voorstanders van het ene en onverdeelde Spanje.
Nog gênanter was het gekronkel van nieuwbakken Europees parlementslid Kanko, om wat niet te verantwoorden is, te vergoelijken: NVA en in het bijzonder mevrouw Kanko, samen in een fractie met sujetten, die geen geheim maken van hun antifeministische, homofobe, racistische , extreemrechtse, anti-Europese opvattingen.
20-06-2019 om 12:46
geschreven door Gust Adriaensen
Angst aanstoken loont electoraal
Bram Vervliet, hoofddocent psychologie KU Leuven, in Kerk&Leven:
'Bij de verkiezingen heeft de winnende partij (Vlaams Belang) maatscheppelijke problemen gereduceerd tot één dreiging (migratie), die voorgesteld als ernstig en persoonlijk (jobverlies, criminaliteit, cultuurverlies...) en gekoppeld aan een concrete oplossing (migratiestop)/ Een beproefd recept.
Het is veel moeilijker mensen te motiveren voor een complex probleem (klimaat), waarvan de ernst vaag blijft in cijfers en de dreiging weinig persoonlijk is, en wat enkel kan worden aangepakt met een brede combinatie van verlerlei oplossingen.'
20-06-2019 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2019
'Wanneer de democratie traag leeggelepeld wordt'
Onder de titel 'Wanneer de democratie traag leeggelepeld wordt', waarschuwen Henri Heimans en Liesbet De Kock, in De Standaard van 17 juni, voor de lepelsgewijze uitholling van onze democratische samenleving.
Als het over de bedreigingen van onze samenleving gaat, mag voor Henri Heimans en Liesbet De Kock het taboe op verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog op de schop.
Zij hebben groot gelijk. Het is goed dat de auteurs scherp aanduiden dat de VB-'keizers' Van Langenhove, Dewulf, Ponthier geen kleren aan hebben. En het zicht is allesbehalve fraai. Het is terecht dat de auteurs scherp stellen dat het gedweep met Hitler, het gepronk met hakenkruisen, de spot met verbrandingsovens, de verspreiding van afschuwelijke memes, kenmerkend zijn voor het neofascistische gedachtegoed, dat Europa verziekt. Het is meer dan verantwoord dat de auteurs wijzen op het gebruik van 'fake news' en 'leugenpers' als extreemrechts propagandamiddel. Het is toe te juichen dat de auteurs waarschuwen voor de haat, de onverdraagzaamheid, het creëren van vijandbeelden.
Inderdaad,: 'de pijlers van onze democratische samenleving dreigen langzaam af te brokkelen'. Verontrustend is dat de ingrediënten van antidemocratisch gedachtegoed , de verwerping van humanitaire normen en waarden van onze samenleving, doorsijpelen in het discours van meer en meer mensen.
19-06-2019 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2019
De avonddienst in de abdij van Postel
Zin in of nood aan een half uurtje quality time?
De avonddienst in de abdij van Postel biedt u die kans.
Elke dag om 18 uur komen de norbertijnen die op dat ogenblik in de abdij verblijven samen om samen met de andere aanwezigen de vespers te bidden en te zingen.
Een hymne, psalmen, een lezing, enkele minuten stilte, het Magnificat, het Onzevader, een zegenlied, een Marialied...
30 kwaliteitsvolle en deugddoende minuten. Nog niet meegemaakt? Echt eens proberen!
18-06-2019 om 12:13
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (9)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
----------
'Onze menselijke waardigheid bestaat dus niet in onze materiële rijkdom, ons groot of klein verstand, onze technische of muzikale vaardigheid of wat dan ook. Ze is ons voor altijd gegeven op het ogenblik dat God ons geschapen heeft, ze is voor iedereen gelijk en ze kan door niets of niemand ooit worden afgenomen of vernietigd.'
18-06-2019 om 06:18
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2019
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (8)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
----------
'Wat is de eerste pijler van een democratie? Dat iedereen die er is, er mag zijn. Met een abortuswetgeving wordt deze eerste pijler vernietigd. Juist de zwaksten van de mensenfamilie, die de meeste bescherming verdienen, worden vogelvrij verklaard en onderworpen aan de grillen van anderen.Een beschaving die voor moeders in nood geen andere oplossing kent dan het doden van het kind, is een barbaarse maatschappij geworden onder het juk van de wet van de sterkste.
Iets gelijksoortigs geldt voor euthanasie. Een beschaving die niet in staat is met alle middelen van pijnbestrijding te omringen zodat hij op zijn tijd en wijze, zijn dood kan aanvaarden, is het niet meer waard een beschaving te heten.'
17-06-2019 om 22:27
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2019 om 14:32
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (7)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
----------
We dienen gevoeliger te wordentr voor de vrede. Een land gaan aanvallen dat ons nooit iets heeft misdaan en zich op duizenden kilometers van ons bevindt, is geen bijdrage aan onze nationale veiligheid. integendeel, en dit moet krachtig als misdaad aangeklaagd worden. Ook het slaafs meedoen met een dure wapenwedloop, atoomwapens in eigen land aanvaarden, ons laten wijsmaken dat Rusland ons land gaat binnenvallen, is niets minder dan hysterie steunen. Ook de NAVO, waardoor Europa verplicht is de oorlogen van de VS testeunen, dient kritisch benaderd te worden.'
16-06-2019 om 07:37
geschreven door Gust Adriaensen
15-06-2019
'Niet in mijn naam'
In De Standaard van 14 juni schrijft columnist Paul Goossens een artikel waarin hij aanklaagt dat Vlaams Belang en de Franckenstrekking in NVA, recruteren in een 'wereld die niet maalt om mensenrechten' en waarin de 'erosie in woorden en handelen van de grondrechten van kinderen' sterker en sterker wordt.
Verwonderlijk en verontrustend is, dat er nogal wat reacties op het kranteforum zijn, waarvan de stellers niet (willen) opmerken dat Goossens terecht beschuldigend schrijft: '...die wereld maalt niet om mensenrechten' , én de erosie van onvervreemdbare rechten, de flagrante negatie van grondrechten van kinderen. Zij schrijven alleen maar smalend over de journalist Goossens, want die is voor hen alleen maar een linkse rakker.
Hoezo? Is opkomen voor de mensenrechten, de verdediging van de grondrechten van kinderen, niet de ethische opdracht van iedereen die de 'westerse normen en waarden' wil verdedigen, wil toepassen, wil propageren? Is het niet onze verdomde plicht de politici daarop te wijzen, ze aan te klagen wanneer ze door woord of daad die rechten uithollen of omzeilen? Elk vanuit zijn of haar positie of taak in de samenleving. En Paul Goossens doet dat als journalist, als columnist. Die 'rechtse rakkers' kijken opzij als 'mensenrechten' en 'grondrechten van kinderen' in het geding zijn.
Met Goossens zeg ik :'Voor dergelijk meedogenloos en barbaars Vlaanderen, bedank ik.
15-06-2019 om 16:01
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (6)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
---------------
'Voor alle mensen van goede wil en vooral voor de christenen is het algemene mobilisatie. Laten we in woord en daad tonen dat we onze waarden koesteren en verdedigen. Laten we onze kerken eren als de heilige plaatsen waar we ons komen voeden met de levensbronnen. Laten we de pracht van de liturgie vieren als een lofzang aan God en een bevrijding voor ons mensen. Wanneer christenen in de kerken blijven komen om eucharistie te vieren en te bidden, hoeven ze niet afgebroken te worden.'
15-06-2019 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2019
Pater Daniël Maes in de... norbertijnenabdij van Postel en in Mar Yakub
Ons verblijf van drie weken in de abdij van Postel is vlug voorbij gegaan. Ik ben dankbaar om de grote vriendschap, het begrip en de steun die ik van velen mocht ontvangen. Sinds de blikseminslag op de abdij, dinsdag van vorige week, hebben we gans de week geen internet meer gehad. Wel ben ik als internetbedelaar in de onmiddellijke omgeving af en toe met open armen ontvangen zodat ik toch enkele mails kon versturen. Woensdag morgen vlogen we van Zaventem naar Beiroet. Vanuit het klooster was er een goede taxidienst voorzien. De chauffeur met een Nederlands journalisten echtpaar stond ons op te wachten. Vermits Syrische auto’s niet op de luchthaven van Beiroet mogen komen, had onze chauffeur een Libanese wagen voorzien tot juist buiten de luchthaven. Hij was blij en fier dat hij een priester met een kruis in zijn wagen had, wat tevens de controles vergemakkelijkte. Nadat we de Syrische grens gepasseerd waren kregen we zelfs van een Syrische soldaat een roos als teken van welkom. ’s Avonds om half elf arriveerden we in Qâra waar de jongens nog een stevig avondmaal voorzien hadden, ijverig en fier door Firaaz (de jongen die we opvangen) opgediend. Op zaterdagnamiddag vóór Pinksteren was er nog een laatste presentatie geweest in de mooie Rafaëlzaal van het gasthof de Beiaard te Postel. De tvmol.be heeft er een opname van gemaakt en beloofde ons het resultaat te sturen zodra het klaar is. Het geopolitiek instituut Vlaanderen en Nederland (GIVN) had vele foto’s van hun recent bezoek aan Syrië en aan ons klooster op tafels uitgestald en Rohalt, de bezieler van het GIVN, gaf de nodige toelichting met beelden. Verder waren er nog oude en nieuwe foto’s van het leven van de gemeenschap van Mar Yakub, naast souvenirs en producten. Zelf gaf ik een bondige samenvatting van de inhoud van mijn boekje “De kansen van onze samenleving en het evangelie”, samen met een PowerPoint. De tijd dat we heftige reacties kregen tegen onze visie op de toestand in Syrië is voorbij. Ondertussen gaat onze aandacht meer naar de grote crisis van onze westerse beschaving zelf. We hopen ons hiervoor in de nabije toekomst steeds meer te kunnen inzetten om een beweging van actieve en positieve weerstand tegen een morele afbraak te steunen. Morele afbraak maakt mensen ongelukkig en herleidt volkeren tot slaven. We zijn geschapen naar Gods beeld om gelukkig te zijn. Om hieraan bij te dragen willen we graag samenwerken met hen die een gelijkaardige bezieling koesteren. P. Daniel
14-06-2019 om 19:45
geschreven door Gust Adriaensen
'Waar kinderen in het geding zijn, past geen hardvochtigheid'
Over de terugkeer van kinderen van Belgische IS-terroristen, is de laatste dagen heel wat te doen.
Bart Sturtewagen stelt in De Standaard van 14 juni: 'Waar kinderen in het geding zijn, past geen hardvochtigheid'.
Inderdaad, waar kinderen in het geding zijn, past geen hardvochtigheid.
Waar Belgische volwassenen in het geding zijn, past beleidsverantwoordelijkheid en beleidsmoed. Tot nu toe ontloopt België op een laffe manier zijn verantwoordelijkheid.
Als de Koerden of Syrië of andere landen, van mensen die de Belgische nationaliteit hebben, af willen, dan heeft België als rechtsstaat de plicht, ze op te nemen.
Dat weigeren of blijven uitstellen is een beschamend teken van onvermogen en lafheid. Onvermogen om op de gepaste manier terroristen te berechten en te controleren. Lafheid omdat ons land probeert andere landen blijvend op te zadelen met Belgen , liever dan er zelf de verantwoordelijkheid voor te nemen.
14-06-2019 om 15:21
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (5)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
----------
'We hebben geen enkele reden om bang te zijn om uit te komen voor de waarheid en schoonheid van het christelijke geloof en anderzijds ondubbelzinnig leugen, bedrog, haat en dood af te wijzen. We hebben geen enkele reden om mee te doen met de dictatuur van het relativisme, waarbij alles gelijkwaardig zou zijn: 'Vormt geen ongelijk span met ongelovigen. Wat heeft heiligheid te maken met slechtheid? Wat heeft licht uit te staan met duisternis? Is er overeenkomst mogelijk tussen Christus en de duivel?' ( 2 Korintiërs 6, 14-15)
14-06-2019 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
13-06-2019
8 quotes: Zo zien onze bisschoppen pastorale zorg bij levenseinde
8 quotes: Zo zien onze bisschoppen pastorale zorg bij levenseinde
In de verklaring ‘Uw hand in mijn hand’ erkennen de bisschoppen dat pastores soms in een moeilijk spanningsveld staan. Nadruk ligt op onderscheiding.
Geboden of verboden zijn niet te vinden in de nieuwe verklaring van de bisschoppen van België over pastorale zorg bij het levenseinde. Wel waardering en richtingwijzers. Waardering voor het werk van pastores, vaak in broze situaties en soms in een moeilijk spanningsveld. De nadruk ligt dan ook - in de lijn van paus Franciscus - op gewetensvolle onderscheiding. Ontdek het document in 8 quotes.
#1 Uw hand in mijn hand
In de titel verwijzen de bisschoppen naar Psalm 73: Gij houdt mij vast, Uw hand in mijn hand, alles zult Gij ten goede leiden. Ook de pastor blijft nabij wie zijn of haar hulp inroept. Onvoorwaardelijk. We willen enkele oriëntaties aanreiken vanuit de overtuiging dat pastoraal werkenden niemand in de steek willen laten, wat er ook gebeurt. (4)
#2 Het verlangen om op een menswaardige manier te kunnen sterven, is een legitiem verlangen.
In paragraaf 2 spreken de bisschoppen allereerst hun waardering uit voor het werk van pastores bij het levenseinde. Het lijden zoveel mogelijk bestrijden en verlichten hoort bij de zorg voor de menselijke waardigheid. (2)
Maar wat is menswaardig sterven? Al ademt het document een nederige houding en respect voor de wetten in een rechtsstaat, een kritisch geluid moet kunnen. De Kerk blijft bij haar standpunt over euthanasie. De menswaardigheid ligt elders. Lees verder.
#3 Niet van lijden weglopen, maar het doorstaan
Ook in de Bijbel zijn er mensen die verlangen naar de dood, zo brengen de bisschoppen in herinnering. Ze leren ons de vraag naar de dood in uitzichtloze situaties ernstig te nemen. (6) Pastores kunnen er inspiratie uit halen om niet van het lijden weg te lopen, maar het door de onmacht heen te doorstaan.
#4 Pastorale begeleiding en euthanasievraag: moeilijk spanningsveld
De keuze van een pastor en van de pastorale dienst om de begeleiding niet stop te zetten bij mensen met een euthanasieverzoek [...] houdt geenszins een goedkeuring in. Voor de pastor kan dit een heel moeilijk spanningsveld betekenen.
[Pastores] kunnen een heel belangrijke rol vervullen in het interpreteren en uitklaren van de vraag. De pastor is in heel dit proces dikwijls degene die verbindingen legt met en klankbord is voor de familie en naaste omgeving, artsen en zorgverleners. (8)
#5 Er kan twijfel opsteken of het goed was wat men deed
Het moeilijke spanningsveld dat de bisschoppen in paragraaf 8 al aanhalen, kan leiden tot twijfel bij de pastor zelf. Daarvoor is begrip. Belangrijk is hierover open te communiceren. De tekst houdt zich ver van oordelen.
Het gebeurt dat iemand uiteindelijk toch beslist euthanasie aan te vragen. Ook dan blijft de pastor deze persoon nabij. Ook als men het niet eens is met de beslissing die iemand neemt, betekent dit geenszins dat men de betrokken persoon aan zijn lot overlaat. [...] Er kan twijfel opsteken of het goed was wat men deed, of men zich niet heeft gecompromitteerd met iets waar men - en de kerkgemeenschap die men vertegenwoordigt - principieel niet achter staat. Net als familie en nabestaanden, kan de pastor hieronder lijden. (9)
#6 Ik wil niemand tot last zijn
Het is een veelgehoorde uitspraak, ook achter een euthanasieverzoek. Maar we vergeten al te vlug dat we elkaar tot last mogen zijn. (10)
#7 Vertwijfeling en overgave
In paragraaf 11 maken de bisschoppen de lezer gevoelig voor wat sterven met Christus voor gelovigen kan betekenen. Er kan vertwijfeling zijn, maar evenzeer overgave. Jezus zelf ervaarde beide: God mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? enVader, in uw handen leg ik mijn geest.
De pastor kan een stervende patiënt helpen om het sterven gelovig te duiden. Sterven is met Jezus de doortocht mogen maken van de dood naar het leven. In Jezus’ sterven mogen we tastend weten dat God zelf is afgedaald tot in onze dood, tot in onze verlatenheid en vertwijfeling. Dan kunnen we tot de ervaring komen dat niets ons nog kan scheiden van Gods liefde, zelfs niet de diepste afgrond van de dood. (11)
#8 De echte dood is relationeel
In Bijbels-christelijke zin is sterven een overgang naar een ander soort leven. Echt dood gaan we pas als we afgesneden zijn van de liefde.
We vertrouwen erop dat God ons ook aan de overkant zijn hand zal reiken en ons, zoals we zijn, ook in onze gebrokenheid, zondigheid en schamelheid, mild en barmhartig zal omarmen en binnenvoeren in zijn Licht. We durven te hopen op eeuwig leven als het ‘opgenomen worden in de oceaan van oneindige liefde, waarin geen tijd meer is, geen voor en na’. (13)
De verklaring eindigt met enkele inspirerende teksten, waaronder een fragment uit Psalm 73 die in de titel geciteerd wordt:
Gij houdt mij vast, Uw hand in mijn hand alles zult Gij ten goede leiden. Gij voert mij mee in uw raadsbesluit. Wat is de hemel voor mij zonder U, wat moet ik op aarde als Gij niet bestaat? Al wordt mijn lichaam ook afgebroken, al sterft mijn hart, Gij zijt mijn Rots mijn God, de toekomst die op mij wacht.
(Kerknet)
13-06-2019 om 20:59
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2019
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (4)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
--------
'Nooit heeft een samenleving gemeend dat ze zichzelf als god en schepper van alles kon beschouwen. Ze erkende altijd een religieuze, hogere macht en was steeds op zoek naar een god. Het christelijke geloof heeft ons geleerd dat niet de mens tot God is opgestegen, maar dat God neergedaald is onder de mensen. Zonder geloof is er geen leven mogelijk. Als je niet gelooft dat de bouwers van uw huis goede vaklui waren, in staat om een plafond boven te houden, blijf je geen seconde meer in je kamer.'
'Het atheïsme geeft geen enkele zinvolle verklaring voor een geordend moreel leven voor het individu of voor de samenleving, voor verleden, heden of toekomst. Als er alleen maar materie is en geen enkele hogere waarde, dan is er ook geen enkele basis om het goede te doen en het kwade te laten.'
12-06-2019 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
11-06-2019
Bedenkingen bij Brinckmans 'Pleidooi voor wettelijke keuzevrijheid' (2)
(Bart Brinckman, De Standaard, 8 juni 2019)
'In het algemeen stellen dat 'de democratisch gedragen wetten altijd het laatste woord hebben', geeft eveneens blijk van een 'totalitaire kijk' op zowel de democratie als het wettenarsenaal. Dergelijke absolute stelling gaat voorbij aan de eigenaardigheden en het vaak brute machtsspel , die zeker in sommige landen en in sommige periodes kenmerkend zijn voor het zgn. democratisch besluitvormingsproces. Het meest sprekende voorbeeld daarvan is nog altijd het aan de macht komen van de Duitse nationaalsocialisten via een zgn. democratische procedure.
Het moge duidelijk zijn dat 'wetten' niet het laatste woord kunnen hebben, wanneer fundamentele morele principes en opvattingen door de wetten in het gedrang komen.
Heel merkwaardig en m.i. antidemocratisch is Brinckmans bedenking dat de anti-abortuspropaganda ' mensen kan afschrikken die worstelen met de vraag of een zwangerschap moet afgebroken worden'. Dat is een poging om het morele comfort te laten afhangen van de wetgeving.'
Brinckman kent m.i. aan de abortuswetgeving een morele waarde toe. Alleszins verbindt hij wetgeving met ethiek. Door de zin: 'hun propaganda kan mensen afschrikken....', geeft hij aan dat de wet voldoende moet zijn om eventuele morele vragen of dilemma's te verhinderen.
En wat in democratisch opzicht vragen oproept is dat hij suggereert dat het opwerpen van morele bedenkingen het best zou stoppen omdat ze mensen in hun wettige gelijkzone kunnen verontrusten. Op die manier mix je wet en moraal of stel je dat de wet de moraal is.
11-06-2019 om 18:46
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (3)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
--------
'De diepste oorzaak van een ontaarde samenleving ligt in het ontbreken van de harmonie met God, Vader en Schepper.'
'De mens, die zijn Schepper niet erkent, verliest als schepsel zijn identiteit, is ontworteld, vindt geen harmonie in zichzelf, ook niet met de medemens,met de aarde en de heleschepping. Als er geen God is, is er ook geen basis voor goed en kwaad, voor waarheid en leugen, geen waardigheid van de mens. Zonder respect voor God is er ook geen respect voor de schepping en voor de natuurwet. En als niets meer heilig is, is ook niets meer veilig.'
11-06-2019 om 12:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2019
Bedenkingen bij Brinckmans 'Pleidooi voor wettelijke keuzevrijheid'
(Bart Brinckman, De Standaard, 8 juni 2019.)
Het 'ethische besef van het individu versterken', kan er ook in bestaan het bewustzijn aan te scherpen, dat abortus, hoe dan ook, ondanks alle mogelijke eufemistische omschrijvingen, het bewust beëindigen betekent van volkomen weerloos, beginnend leven.
Het is opvallend dat er zo vaak weinig of geen aandacht is voor het ongeboren kind. Waarschijnlijk om de morele dimensie van het aborteren onder de mat te vegen, er niet mee geconfronteerd te moeten worden. Dat is eveneens een dehumaniseringstactiek. Het verabsoluteren van het zelfbeschikkingsrecht van het individu botst bij abortus frontaal met het respect voor en het recht op leven van een ander. Het morele ongemak , het morele dilemma, worden verzacht of opzijgeschoven door de 'ander', het 'ongeboren kind' te beschouwen als een 'ding' , een 'voorwerp' , waarvan men zich wenst te ontdoen. Draagt dat bij tot een grotere humaniteit?
Ik vind het dus belangrijk dat de morele vragen omtrent abortus in alle scherpte gesteld blijven worden.
10-06-2019 om 19:46
geschreven door Gust Adriaensen
'De kansen van onze samenleving en het evangelie' (2)
Norbertijn Daniël Maes publiceerde bij uitgeverij 'De Blauwe Tijger', een pamflet onder de titel 'De kansen van onze samenleving en het evangelie'.
--------
'Er zijn nog vele scholen en instellingen met de naam van een heilige... terwijl de christelijke en evangelische bezieling soms bijzonder klein is.'
'In de publieke opinie heeft de uitbouw van een beter economisch en sociaal leven niets met het christelijke geloof te maken. Hoe is het systeem van sociale zekerheid echter ontstaan? Met beslissingen van grote politici? Echt niet. In Vlaanderen (en elders) is de uitbouw van onze welvaartsstaat helemaal aan de Katholieke Kerk te danken. Het waren pastoors, religieuzen en authentieke gelovigen die begonnen met een parochiekas voor armen, weduwen en wezen. Zij gaven onderricht aan kinderen die niet naar school konden. Zij verzorgden de zieken en lijdenden die geen bestaansmiddelen hadden. Het werd het allereerste begin van onze welvaartsstaat, maar deze geschiedenis lijkt nu helemaal uitgewist te zijn.'
10-06-2019 om 13:59
geschreven door Gust Adriaensen