De bisschop van Gent, Luc Van Looy, stelde in een lezing te Retie, dat we in een 'neoliberalistische' maatschappij leven met als bijzonderste kenmerken een gelijkhebberig individualisme, een direct te bevredigen consumentisme, door kijk- en leescijfers gedirigeerde media en een extreem rationalisme.
Daartegenover moeten we als kerkgemeenschap, aldus de bisschop, onze inzet en werking richten op vorming, op zorg voor de armen en op warme genegenheid tussen de mensen met wie we in of buiten onze kerkgemeenschap in contact komen. Luc Van Looy beklemtoonde ook het belang van grotere christelijke evenementen, bv. rond parochieheiligen of bedevaartsoorden. Mensen hebben nood aan idolen, aan ankerplaatsen. Overigens groeit , volgens de Gentse bisschop, de volksdevotie. Ook constateert hij bij meer en meer jonge mensen een onbevooroordeelde nieuwsgierigheid voor alles wat met geloof en kerk te maken heeft. Bisschop Van Looy vindt het niet opnemen van een verwijzing naar de christelijke grondslag van Europa in de Europese grondwet, onbegrijpelijk. Heel onze culturele en sociale geschiedenis is in sterke mate mede gevormd door het christendom. Het onderwijs, de ziekenzorg, het sociale beleid, enz., zijn gebaseerd op christelijke waarden en praktijk.
Tot slot citeerde de bisschop de bijbeltekst waarin Christus een kind omhelst, het de handen oplegt en zegent. Drie handelingen, aldus bisschop Van Looy, die voor de relaties tussen ouders en kinderen maar ook tussen mensen in het algemeen, echt fundamenteel belangrijk zijn: warme nabijheid en genegenheid, bescherming en bemoediging, loslaten maar steunend en belangstellend meegaan.
09-03-2008 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2008
Kernenergie
In Nederland steekt het debat over kernenergie weer de kop op. Dezelfde discussie is ook in België reeds jaren aan de gang.
De tegenstanders zien het bannen van de kernenergie als de redding van de mensheid, de nucleaire lobby stelt kernenergie graag voor als een noodzaak voor het draaiende houden van onze economie en als oplossing van het CO2-probleem.
Waaraan merkwaardig genoeg weinig of geen aandacht besteed wordt, is het overleg tussen de verschillende landen of regio's en het op elkaar afstemmen van de beslissingen.
Welke zin heeft het bannen van kernenergie in Nederland, wanneer dat bv. in België niet zou gebeuren, of vice versa? De eventuele gevaren van kernenergie stoppen niet bij de Nederlands-Belgische grens.
In dezelfde gedachtegang roept het van overheidswege toekennen van riante 'bibbergeldbedragen' aan de gemeenten op wier grondgebied nucleair afval wordt opgeslagen, heel wat vragen op. Lopen door de berging van kernafval op Dessels grondgebied of in de Desselse ondergrond, de inwoners meer gevaar dan hun buren van Geel, Mol, Retie? Neen toch.
08-03-2008 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2008
Bisschop van Gent
Op zondag 9 maart om 15 u. houdt de bisschop van Gent, op uitnodiging van DF-Retie, een lezing in G.C. 'Den Dries'.
07-03-2008 om 18:26
geschreven door Gust Adriaensen
04-03-2008
Wilders: een democraat?
Dat de Nederlandse populist Wilders elk gesprek, ja zelfs elk contact met ook gematigde moslims weigert, pleit niet voor zijn democratische ingesteldheid. Integendeel.
In zijn aversie voor een welbepaalde Nederlandse bevolkingsgroep, gaat Wilders nog veel verder dan Dewinter en co. in Vlaanderen ooit hebben aangedurfd ten aanzien van de moslims.
Bovendien houdt hij op zijn eentje reeds maanden de Nederlandse regering en samenleving onder druk en in angst en veroorzaakt hij torenhoog oplopende voorbereidings- en beveiligingskosten, met zijn aangekondigd anti-islamfilmpje.
Dat er binnen de Nederlandse samenleving geen massale democratische reactie komt tegen deze pure antidemocraat, geeft te denken.
04-03-2008 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2008
Haiku
Bij winteravond geschaard rond de warme stoof: vogels in een nest.
02-03-2008 om 22:01
geschreven door Gust Adriaensen
29-02-2008
Afspraken
Vette krantenkop: 'CD&V verwacht dat Reynders afspraken naleeft' . Het gaat meer bepaald om afspraken over het aantal CD&V-ministers in de toekomstige federale regering.
Dat is pas een goeie. Klinkt totaal ongeloofwaardig uit de mond van een partij die de laatste negen maanden de kampioen geworden is in het niet naleven van afspraken met de kiezer: splitsing BHV, grote staatshervorming, goed bestuur, respect voor de mensen.
Kartelpartner NVA bakt het nog bruiner. Verwerping van het akkoord over de staatshervorming wegens te magere inhoud (borrelnootjes, spierinkjes, sardientjes en geen vette vis) en te grote onzekerheid over een serieuze tweede fase, dus weigering om verantwoordelijkheid op te nemen in een federale regering en toch blijven beweren dat binnen het kartel alles koek en ei is.
Die handel opdoeken, zou pas getuigen van respect voor de kiezer.
Binnen de logica van het machtsdenken heeft Reynders natuurlijk gelijk wanneer hij stelt dat er door het afhaken van NVA, nieuwe machtsverhoudingen zijn ontstaan: geen tweederde meerderheid meer en zelfs geen meerderheid in het Vlaamse parlementaire kamp. Dus, zegt Reynders, is het gepast dat CD&V een minister inlevert.
De vorming van het kartel was gericht op het verwerven van meer macht, het communautaire beloftepakket (waarvan het grootste politieke leeghoofd kon weten dat het onrealistisch was) had hoofdzakelijk een electorale bedoeling, de voorkeurstemmen van Leterme werden en worden in de weegschaal gegooid als machtsmiddel. Niet om enthousiast goed te keuren maar allemaal niet zo abnormaal in de politiek.
Wat wel bijzonder stoort is dat die partij meent een moraliserend vingertje te mogen opsteken naar een Waalse machtspoliticus. Of: de pot verwijt de ketel dat hij zwart is.
29-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-02-2008
Rik Torfs: 'Bemin uw vijanden'
Mijn hart sprong op van vreugde toen ik toevallig ontdekte dat de welbekende professor Rik Torfs, onder de bovenvermelde titel, op zijn vrt-blog (multiblog.vrt.be/riktorfs) aandacht aan mij besteedde. Dat hij me 'Gust, zijn vijand' noemde - eraan toevoegend dat hij me van haar noch pluim kent-, omdat ik hem na een 'Pharaoptreden' de raad gegeven had (zie 'Torfs valt van zijn troon' , 6 februari, in dit blog), een keuze te maken tussen zijn academische loopbaan en zijn media-activiteiten, vervulde me evenwel met een zekere droefheid. Die werd enigszins verlicht door aandachtige lezing van des professors tekst, waaruit bleek dat het vijandbeeld er verder niets toe deed maar dat de columnist Torfs, het beeld klaarblijkelijk erg bruikbaar achtte als aanleiding én in- en uitleiding voor een aantal bedenkingen omtrent 'keuzes', waarmee ik het overigens hartgrondig eens ben.
Toch veroorzaakte het lichtvaardig gebruikte etiket 'vijand' bij mij, evenals Torfs een Kempense christen, een, weliswaar beperkte, gewetensnood. En die nood noopt me ertoe publiekelijk te verklaren hoezeer ik Rik (mag ook ik jou gemeenzaam 'Rik' noemen, Rik?) bemin, althans de relativerende, badinerende, mild-ironische, scherp observerende, ruimdenkende, verrassend schrijvende Rik van de columns.
Was 'Phara' , het program dat context en aanleiding vormde voor mijn kritische bedenkingen maar dat wonder boven wonder -ach, professorale verstrooidheid-, door blogger Torfs onvermeld blijft, er niet geweest, dan had ik Rik Torfs niet geadviseerd de reeds vermelde keuze te maken, raad die bij de professor de schrijfact omtrent 'keuzes' en het lezenswaardige resultaat genereerde.
Maar ik deed het om Riks bestwil. Want de student in het program, drong de professor bijna onmiddellijk in het defensief en Rik Torfs maakte een fatale keuze : de nijdige verdediging van zijn academische bolwerk. En wat hij als tussentitel in zijn column gebruikt, werd bewaarheid: keuze is nodeloos gevaarlijk.
Al de reeds opgenoemde eigenschappen van de door mij zo bewonderde columnist, verdwenen als sneeuw voor de zon en de kijkers kregen een agressieve, woedende, intimiderende, autoritaire, neerbuigende, geen tegenspraak duldende, op-en-top conservatief-burgerlijke academicus-professor te zien en te horen.
Hoe teleurgesteld was ik te constateren, dat de man, die ik niet haat, er niet in slaagde zijn academische attitude in harmonie te brengen met zijn media-gevatheid. Medeleven welde in me op en deze gedachte nam vorm aan: zou het niet beter zijn dat Rik Torfs dan toch een keuze maakt.
Het moge duidelijk zijn. Als het ooit zo ver komt, dan gaat mijn voorkeur naar de 'columnist-Torfs' en de 'Nooit Gedacht-tv-ster-Rik'. Maar zal in dat geval de roomse hiërarchie het verlies van deze eminente kerkjurist wel ooit kunnen verwerken?
28-02-2008 om 13:01
geschreven door Gust Adriaensen
27-02-2008
Vermeersch en het Gravensteenmanifest
Nog maar eens bleek uit 'Phara' van dinsdagavond, dat het moeilijk discussiëren is met de, volgens een Knackpanel, grootste intellectueel van Vlaanderen.
Etienne Vermeersch eist een groot deel van het gesprek voor zichzelf op, overschreeuwt zijn opponenten en luistert vaak niet echt naar de anderen.
Iedereen die ook maar een beetje weet heeft van tekstkritiek, zal Marc Reynebeau volmondig gelijk geven: de logica van het manifest van de Gravensteengroep, maakt het in de politieke praktijk van vandaag, tot een separatistisch manifest.
Waarom Vermeersch, die altijd beweert dat de ratio en de logica, voor hem de enige echt belangrijke maatstaven zijn, die tekstkritische analyse van Reynebeau mordicus bleef verwerpen, is een raadsel, dat m.i. alleen maar te verklaren valt uit erg diepe irrationele en alogische lagen in Vermeersch' persoonlijkheid.
27-02-2008 om 18:29
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2008
Pijnlijk
Schouppe en Dewever maakten in 'Ter Zake' duidelijk dat CD&V en NVA een verschillende mening hebben over het akkoord over de staatshervorming. NVA weigert toe te treden tot de federale regering en blijft verder aan de zijlijn staan. En toch bleven beide heren bij hoog en bij laag beweren dat er voor het kartel geen vuiltje aan de lucht is.
Het kan niet anders of voor meer en meer mensen krijgt de relatie CD&V-NVA en wat de kopstukken daarover aan volkomen ongeloofwaardige beweringen uit hun nek kletsen, echt kafkaiaanse dimensies.
Uitermate pijnlijk was ook dat Schouppe zich meer op het NVA-terrein bewoog dan dat hij het CD&V-huishouden onder de loep nam. De voorzitter voelde zich namelijk geroepen om eens haarfijn uit te leggen waar NVA voor staat. Dewever gaf geen kik.
25-02-2008 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
Dubbelzinnige NVA
De reactie van NVA op het akkoord over de staatshervorming is bijzonder dubbelzinnig.
De partij toont zich relatief tevreden over het akkoord, hoewel de NVA-dada's, nl. de splitsing van BHV en de verwerping van een federale kieskring, heel onduidelijk dan nog, naar het tweede pakket verwezen zijn, dat pas in de loop van juni besproken wordt. Tegelijk zegt NVA dat de partij niet in een regering stapt als een federale kieskring wordt ingevoerd en BHV niet is gesplitst. Wil NVA, in tegenstelling tot de afgesproken timing, daarover dus uitsluitsel hebben voor 21 maart? Zegt de partij, als ze geen genoegdoening krijgt, het kartel met CD&V op? Of bedoelt ze alleen maar dat er geen NVA-politici een ministerpost zullen bezetten?
Benieuwd hoe lang de NVA-militanten en leden deze schizofrene en schipperende houding van de partijtop nog zullen dulden.
25-02-2008 om 12:55
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2008
Wandeldag
Zondag 24 februari :
Wandeldag, georganiseerd door KWB-Retie.
Afstanden: 5, 8, 14, 16, 20 km. Vertrek tussen 9 en 15 u. in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
23-02-2008 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
22-02-2008
Tindemans: een kei van de Wetstraat
Leo Tindemans wordt over enkele weken 86 maar hij is nog altijd zeer welbespraakt en scherpzinnig. Dat bleek uit het tv-program 'De keien van de Wetstraat'.
Het is duidelijk dat Tindemans geen hoge pet op heeft van de manier waarop zijn partij een communautair eisenpakket tot kern van haar verkiezingscampagne maakte en achteraf de formatieonderhandelingen aanpakte. Daarmee plaatst hij zich in de rij van die andere CD&V-senioren (gemeenzaam ook wel 'oude krokodillen genoemd), Martens, Eyskens, Dehaene, Van Rompuy, die de laatste dagen zeer sterk op de voorgrond treden, voor gematigdheid en geduld in de aanpak van de staatshervorming pleiten en dus, verdoken of scherp, de onderhandelingsstrategie van de jongere christendemocratische garde tijdens de voorbije maanden, in vraag stellen.
Leo Tindemans relativeerde tot slot zijn eigen opmerkelijke politieke carrière met een wijs citaat: echt geluk vindt een mens niet in zijn functies, hoe belangrijk ze ook zijn, maar in de verborgen eilandjes van zijn hart en geest, waar hij zichzelf kan zijn.
22-02-2008 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2008
De Crem trekt ten oorlog
Nieuwbakken minister van defensie, Pieter De Crem, nog altijd blinkend van trots en zot van glorie, nadert in snel tempo het punt waarop hij het best tegen zichzelf beschermd wordt.
Het is er hem klaarblijkelijk vooral om te doen wraak te nemen op zijn voorganger en aartsvijand André Flahaut. Dat uit zich in het ongedaan maken of terugschroeven , soms terecht dan weer totaal onverantwoord, van allerlei vroeger genomen maatregelen en beslissingen, wat dan weer venijnige reacties van Flahaut uitlokt. Kortom, toppolitici (!?) die zich als ettertjes gedragen.
Van een heel andere aard is de beslissing, zonder dat er een grondig parlementair debat aan voorafging, om België te laten participeren in de Afghaanse oorlogssituatie, door het sturen van gevechtsvliegtuigen. Ik steun ten volle de petitie (www.11.be) van 11-11-11, Oxfam, Pax Christi, die de minister ertoe oproept zich niet in te passen in de Amerikaanse en Navo-oorlogsstrategie, maar de Belgische bijdrage tot welzijn, stabiliteit en veiligheid in Afghanistan, op een niet-militaire manier te heroriënteren.
21-02-2008 om 20:56
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2008
21februari: International Mother Language Day (UNESCO)
Misschien een gelegenheid om eens na te denken over het belang, de functie en de evolutie van de verschillende taalvormen die de meeste Nederlandstaligen gebruiken: AN, tussentaal, regiolect, dialect, sms-taal, chattaal...
20-02-2008 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2008
Quid NVA?
Het is erg opmerkelijk dat de zgn. 'oude krokodillen' van de CD&V, Dehaene en Van Rompuy, de politieke koers bepalen. En de piste die gevolgd wordt is de staatshervorming in stappen, wat Dehaene reeds maanden geleden in zijn beruchte 'schootnota' aan de koning voorstelde.
Het zinnetje dat in NVA-kringen toen voor grote ongerustheid zorgde, was: QUID NVA? En terecht.
In wat nu op poten wordt gezet, kunnen Dewever en zijn partij, als ze nog een greintje geloofwaardigheid willen overhouden, zich onmogelijk terugvinden. Er tekent zich geen 'grote staatshervorming' af en de splitsing van BHV blijft in de vriezer. Dus helemaal geen 'vette vis' voor Dewever, amper een 'mager spierinkje'. Een verderzetting van het kartel kan NVA in die omstandigheden niet verantwoorden, tenzij de partij van plan is politieke zelfmoord te plegen.
Maar ook CD&V is mijlenver afgedwaald van haar communautaire verkiezingsbeloften. In de kritische benadering daarvan, gaat het niet in de eerste plaats om de Vlaamse eisen -vele christendemocraten vinden dat Vlaamse spierballengerol maar niks en totaal tegengesteld aan de solidariteitsgedachte-, maar wel om het bewuste misbruik van beloften als lokmiddel, terwijl men, zeker als beleidspartij, goed weet dat er voor een federale regering compromissen gesloten moeten worden.
19-02-2008 om 18:15
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2008
Vraag
Waarom moest het negen maanden duren vooraleer CD&V-NVA, bij monde van Dehaene, toegeeft dat de communautaire beloften (een grote staatshervorming, splitsing BHV: vijf minuten politieke moed...) waarmee de verkiezingen werden gewonnen, alleen maar bedoeld waren om het Vlaamse kiezerspubliek te lijmen en helemaal niet geschikt waren -zelfs de grootste politieke analfabeet zag dat meteen in- , om een federale regering op de been te brengen?
18-02-2008 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2008
De Witte Nete
Het snelstromende water van de Witte Nete bekijken, gebogen over de reling van Schaapsgoorbrug, baliekluiven?
De dichtbegroeide oevers van de Witte Nete afspeuren, gebogen over de reling van Schaapsgoorbrug, geduldig wachten...
Zie ik een ijsvogel onbeweeglijk op een tak? Of reeds zijn plotse duik het water in?
Bemerk ik de krachtige slag van zijn snavel? Of heb ik alleen maar oog voor het schitterende blauw en oranje-rood, -exotisch mooi-
terwijl hij wegsnort laag over het snelstromende water van de Witte Nete, voorgoed?
17-02-2008 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2008
De tekenen van de tijd
In de Postelse abdij hield kardinaal Danneels een rijkgevulde lezing over 'De tekenen van de tijd'.
Veel aandacht besteedde hij daarbij aan de zgn. inculturatie. De relatie van het christendom met de islam en het snel groeiende boeddhisme op het vlak van de Vlaamse kerk, kwam aan de orde maar ook op wereldschaal, de confrontatie van de Europese christelijke cultuur met bv. de veel oudere Aziatische culturele en religieuze tradities en gebruiken.
De verhouding wetenschap-geloof was een ander belangrijk thema. Volgens Danneels zijn beide met hetzelfde bezig maar op een verschillende manier. De wetenschap stelt de 'wat?' en 'hoe?' vraag. Het geloof probeert een antwoord te vinden op het 'waarom?'. Goed zou zijn, aldus de kardinaal, dat wetenschap en geloof wederzijds elkaars (bevoegdheids)grenzen respecteerden. Het probleem is natuurlijk dat doorheen de eeuwen en zeker de laatste decennia, die grenzen voortdurend ter discussie stonden en staan.
Kardinaal Danneels noemt de scheiding tussen kerk en staat een grote verworvenheid van de Franse Revolutie en de Verlichting. Klopt. Het scheidingsprincipe kan de kerk behoeden voor ongecontroleerde wereldlijke en geestelijke machtsuitoefening, zoals spijtig genoeg in het verleden al te vaak gebeurde. Maar m.i. is er al geruime tijd een evolutie aan de gang waarbij door tegenstanders van geloof en kerk, dat scheidingsprincipe misbruikt wordt om de kerk monddood te maken en alles wat met geloof te maken heeft, naar de privésfeer te verdringen. Ik ben van mening dat de scheiding kerk-staat precies de mogelijkheid aan de geloofsgemeenschappen moet bieden, om vrij en onbevangen op te komen voor hun mens- en maatschappijvisie, met respect weliswaar voor de democratische instellingen.
Al bij al een verhelderend, realistisch en toch hoopgevend exposé, gebracht door een kardinaal, die, ondanks zijn leeftijd, de gave van de vlotte, scherpzinnige en beeldrijke taal in hoge mate bezit.
16-02-2008 om 19:56
geschreven door Gust Adriaensen
15-02-2008
Sahara en Blekerheide
Vandaag met een aantal vrienden gewandeld in Lommel en Luyksgestel. Het was prachtig winterweer en de streek bezit een buitengewone schoonheid.
Eerst doorkruisten we de gemeentelijke bossen van Luyksgestel met daarin het magnifieke 'Zwartven' om daarna rond en door de vrij uitgestrekte Blekerheide te wandelen. Via de sierlijke voetgangersbrug over het kanaal, bereikten we ons vertrekpunt, taverne 'De Lossing'.
's Namiddags was het puur genieten in het unieke landschap 'De Sahara'. Uitgestrekte waterplassen en zandvlakten omgeven door dennenbossen waardoorheen talloze wegeltjes kronkelen.
Een absolute aanrader voor iedere wandelaar.
15-02-2008 om 18:24
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2008
De kroon ontbloot
Met nogal wat praalhanzerij presenteert 'De Standaard' een reeks artikels, vol met confidenties, ook uit de contacten die de koning met toppolitici had. Door het openbaar maken van die gesprekken met het Staatshoofd, ontbloten deze politici, onder wie de toekomstige premier (!), de kroon.
De krant heeft klaarblijkelijk niet door dat ze met deze reeks haar eigen vuistregel voor de ernstige media, nl. 'niet zelf het voorwerp zijn van het nieuws', vergeet toe te passen.
Veel storender vind ik evenwel de dubbelzinnige en unfaire houding van de krant ten aanzien van het Staatshoofd, zoals ook reeds bleek uit eerdere commentaren.
Het gaat namelijk niet op de koning op de vingers te tikken wanneer geoordeeld wordt dat hij buiten zijn protocollaire functie opereert en anderzijds Albert te verwijten dat hij in deze crisis helemaal geen greep had op de gang van zaken.
Nog erger vind ik dat 'De Standaard' schrijft dat het resultaat van de journalistieke gesprekken met politici 'een ontluisterend beeld van de rol van koning Albert II en zijn entourage' was.
De krant weet heel goed dat discretie een essentiële voorwaarde is in de relatie staatshoofd-politici. Wanneer toppolitici die geheimhouding niet respecteren, ondermijnen ze onze huidige constitutionele monarchie. Wat 'De Standaard' allemaal aan confidenties te weten is gekomen, is in de eerste plaats ontluisterend voor de politici, die er zich klaarblijkelijk niet van bewust (willen) zijn welk lichtzinnig én gevaarlijk spel zij met onze instellingen spelen.
De koning is de enige die zich in heel dit gedoe niet kan of mag verdedigen en discreet blijft. Als Albert een boekje opendeed over al de ministers en partijvoorzitters, die hij al over de vloer heeft gekregen, wat zou 'De Standaard' dan een ontluisterend beeld van heel wat Belgische toppolitici kunnen schetsen!
12-02-2008 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
