Absolute zelfbeschikking wordt gepredikt door de media en door degenen die zichzelf het etiket 'progressief' opkleven en zich vooral afzetten tegen christelijke ethische opvattingen over leven en dood.

Ondertussen hebben zij geen oog voor de steeds maar grotere afhankelijkheid van de digitalisering.

23-04-2024 om 08:39 geschreven door Gust Adriaensen

13de eeuw

Vraag het aan de dieren en zij zullen je leren hoe mooi deze aarde wel is. Franciscus van Assisi

22-04-2024 om 21:37 geschreven door Gust Adriaensen

Gwendolyn Rutten wil financiering kerk stopzetten. ‘Je kunt niemand verplichten te betalen voor het geloof van iemand anders’.”

 Rik Torfs reageert op die duidelijk door verkiezingskoorts ingegeven kreet als volgt: ‘ Misschien moeten alle andere ‘subsidies’ dan toch ook maar eens herbekeken worden. Naar de opera gaan is net zo goed een privézaak’.

Inderdaad. Zou Rutten ook al gedacht hebben aan het stopzetten van de partijfinanciering? Hoe kan zij als Aarschotse volbloedliberaal 1 dag langer leven met de gedachte dat zij mij verplicht om te betalen voor haar partij?

22-04-2024 om 09:17 geschreven door Gust Adriaensen

Rik Torfs: ‘Het religieuze genie van Jezus zal nooit verdwijnen’

Lieve Wouters

Een goede katholiek is altijd wat anti-institutioneel, zo citeert Rik Torfs een interviewgast in zijn nieuwe boek. Het zou zijn baseline kunnen zijn.

Voor de zesdelige documentaire Het Vaticaan, de staat van de Kerk, die in het najaar wordt uitgezonden op VRT en nu al op Pickx+ (voor abonnees) te zien is, had kerkjurist Rik Torfs (67) tientallen gesprekken met curiekardinalen en andere betrokkenen. Die interviews verwerkte hij ook in het boek Het Vaticaan, Achter de schermen van de Kerk (Lannoo), ingebed in zijn eigen kritische visie op het instituut, dat hij ondanks alles ‘fantastisch’ blijft vinden (met een knipoog naar een eerder boek). Een gesprek.

Hoe tevreden bent u met de documentaire?

Rik Torfs • De makers van Panenka wilden als buitenstaanders een idee krijgen van wat er zich afspeelt in de Kerk en het Vaticaan. We hebben gekozen voor een kritische insteek, waarbij de hete hangijzers aan bod komen: de rol van de vrouw, seksueel misbruik, financiële schandalen. We spraken zowel met kardinaal Kasper als kardinaal Müller, om twee uitersten van het spectrum – die overigens onder elkaar in hetzelfde appartementsgebouw wonen maar elkaar nauwelijks spreken – te noemen. Het geheel is zeker geen ophemeling, maar ook geen afstraffing van het instituut, vind ik.

De trailer op de website van Panenka belooft anders een vrij negatief verhaal.

Vijf van de zes delen hebben we bekeken met Paolo Ruffini, hoofd van het dicasterie voor de Communicatie, tijdens een marathonsessie met toast en worstjes. Hoewel hij het project aanvankelijk niet zo genegen was, heeft hij ons wel aan de nodige contacten geholpen. En uiteindelijk denk ik dat hij tevreden was met het resultaat.

Wat dacht u toen de VRT de reeks verschoof naar het najaar?

Normaal gezien moest ze ongeveer samen met het boek uitkomen, maar de VRT vond het ongepast om zo kort na Godvergeten een documentaire te brengen over het Vaticaan, ook al is ze kritisch, maar wel minder emotiegedreven.

Gaat het ook over het geloof of enkel over het instituut?

In de reeks komt het geloof minder aan bod dan in mijn boek, waar ik er een apart hoofdstuk aan wijd, vooral aan de hand van gesprekken met de Franse filosoof Jean-Luc Marion en de Praagse priester en psychiater Tomáš Halík. Ze zijn het erover eens dat Kerk en geloof geen equivalenten van elkaar zijn.

Het instituut is ondergeschikt aan de inspiratie.

Of zoals Marion het zegt: ‘Een goede katholiek is altijd een beetje anti-institutioneel. Ik ben trouw aan de Kerk wegens de patron, niet wegens een groep bestuurders.’

Maar praten over het geloof is niet makkelijk. Het is makkelijker om het te hebben over het dagelijkse reilen en zeilen, of om de boodschap samen te vatten in ethische kwesties. Dat gebeurt maar al te vaak. Ook paus Franciscus doet dat naar mijn aanvoelen te veel, hoewel hij de klemtoon verlegt van biomedische naar sociale en ecologische moraal. ‘Wie niet uitkijkt, praat binnen de muren van het Vaticaan nooit over geloof’, schrijf ik in mijn boek.

In uw voorwoord geeft u de lezer al mee dat u vooral naar machtsverhoudingen ging kijken. Waarom?

Van Panenka tot Kerk & Leven hebben instituten altijd met machtsverhoudingen te maken. Vanuit mijn expertise, het kerkelijk recht, heb ik daar bijzondere aandacht voor. Maar zoals gezegd zijn Kerk en geloof geen gelijke grootheden. De drijfveren om er iets van te maken, zijn heel sterk en de lat ligt hoog. Ik gebruik graag een dosis ironie, wat niet iedereen lust. Hoewel ik best een optimistisch persoon ben, zal ik nooit doen alsof kardinalen doorgaans bevlogen persoonlijkheden zijn.

Hebt u nog iets nieuws ontdekt, bijvoorbeeld in uw gesprek met John Kennedy, die in het Vaticaan dossiers van seksueel misbruik behandelt?

Een uitspraak van hem staat in schril contrast tot wat ik jaren geleden nog hoorde in het Vaticaan. In 2005 bracht ik een bezoek aan de toenmalige Congregatie voor Katholiek Opvoeding. De functionaris die mij ontving, toonde zich streng voor het Westen: ‘Seksueel misbruik is typisch voor jullie streken’, wist hij. ‘Hier in Italië hebben we dat niet.’

Kennedy zei me nu ongeveer het tegenovergestelde: ‘Ik maak mij vooral zorgen over plaatsen waar we niets van horen. Misschien hebben mensen daar nog niet de moed gevonden om hun verhaal te vertellen. Want dat er misbruikvrije zones waren, is onwaarschijnlijk.’ De wil om doortastend op te treden, is er ongetwijfeld, en het gebeurt ook wel, zeker beter dan vroeger.

Het cliché dat Rome nog altijd niets tegen seksueel misbruik heeft ondernomen, is manifest onjuist.

Daarnaast ben ik onder de indruk van kardinaal Pietro Parolin, de nummer twee van het Vaticaan. Zijn oprechtheid en bescheidenheid hebben me echt ontroerd.

U bent best kritisch voor paus Franciscus. U laat twee pauskenners een ranking maken in uw boek. Waar staat hij voor u in de ranglijst beste pausen sinds de Tweede Wereldoorlog?

Kerkjuridisch storen mij bepaalde acties van paus Franciscus. Zo veroordeelde hij kardinaal Becciu, verwikkeld in een financieel schandaal, al voordat diens proces was afgelopen. Mijn gesprekspartners Lucetta Scaraffia en Giovanni Maria Vian, allebei ex-werknemers van L’Osservatore Romano en aan de kant geschoven door paus Franciscus, schatten hem laag in. Ze vinden hem autoritair en chaotisch. Hun grootste waardering gaat uit naar Paulus VI, maar dat was toch ook de paus van Humanae Vitae, een encycliek die in West-Europa de kerkverlating in een stroomversnelling bracht door zijn strenge seksuele moraal.

Alles bijeen ben ik wel een voorstander van de hervormingen die paus Franciscus doorvoert. Ik zal hem dus zeker niet lager inschatten dan zijn voorgangers.

Wat verwacht u van het synodale proces dat van het instituut Kerk weer een beweging van en voor iedereen wil maken?

Wat onze bisschoppen nu in een ontwerptekst als prioriteiten naar voren schuiven, had al lang besproken moeten zijn in de Kerk. Toen was het altijd ‘niet het moment’. Men zag onvoldoende dat de onbeantwoorde vragen rond de rol van de vrouw in de Kerk of het verplichte celibaat zoveel andere vragen hypothekeerden.

Zal de Kerk er nu wel klaar voor zijn? Decentralisatie zou een oplossing kunnen bieden, meer macht voor bisschoppenconferenties, maar dan moeten die intern wel overeenkomen. Er zijn bijzondere grote verschillen binnen de Franse Kerk, om maar iets te noemen.  

De rode draad van het boek, schrijft u, is de vraag of er redding is voor de Kerk. En?

Ik ben niet zo pessimistisch. Er is altijd wel een plek in de wereld waar de Kerk bij wijze van spreken op instorten staat, zo zei de Franse filosoof Marion me. Maar ze heeft een inspiratiebron die geestverruimend is.

Voor veel mensen in Vlaanderen is het christelijk geloof een instituut dat hun vrijheid wil beknotten.

Maar Jezus is net het tegenovergestelde. Hij maakt me vrij, vergroot mijn wereld. Daarin zit het religieuze genie van Jezus Christus. Dat zal nooit verdwijnen. De culturele bedding waarin die boodschap bij ons lag, is wel zo goed als verdampt.

Ook het Vaticaan blijft ondanks alles iets moois. Ze blijven proberen de Kerk te realiseren met ups en downs – vooral downs. Maar ze is nooit reddeloos verloren.

21-04-2024 om 20:57 geschreven door Gust Adriaensen

Bisschoppen: ‘Menswaardige samenleving kiest altijd voor leven’

19-04-2024 om 09:06 geschreven door Gust Adriaensen

Lieven Boeve: 'Een betere wereld moet de droom van opvoeders zijn.'

18-04-2024 om 19:49 geschreven door Gust Adriaensen

Siegfried Bracke over de voorzitster van Vooruit:

‘Hoe meer ze zegt dat zij, en zij alleen, de voorzitter is van Vooruit, hoe minder ze dat blijkt te zijn.  Melissa Depraetere is dan ook het enig mogelijke foutje in het wonderverhaal over Conner.’ 

Is het niet sterker verantwoord te zeggen:

 'Hoe meer Jambon zei en zegt dat hij, en hij alleen, de minister-president van Vlaanderen is, hoe minder hij dat blijkt te zijn en hoe duidelijker het wordt dat de echte op het op het Schoon Verdiep resideert'? 

17-04-2024 om 09:20 geschreven door Gust Adriaensen

Erik De Smet

De Hoge Raad voor Justitie evalueerde Operatie-Kelk en ziet disfuncties, maar geen clandestiene zittingen om dossiers terug te geven.

Na weken van uitstel en onduidelijkheid gaf de Hoge Raad voor de Justitie vandaag in het federale parlement voor de onderzoekscommissie Misbruik uitleg over Operatie-Kelk. Bedoeld wordt daarmee de veelbesproken huiszoekingen in juni 2010 bij het aartsbisdom, kardinaal Danneels en de commissie-Adriaenssens.

Hilde Melotte, voorzitter van de Hoge Raad voor de Justitie, Valérie Delfosse, voorzitter verenigde advies- en onderzoekscommissie van de Hoge Raad voor de Justitie, Davy Jordens, lid-magistraat en voorzitter werkgroep bijzonder onderzoek Kelk en Daan Vyverman, eerste auditeur, gaven nauwkeurig verslag van de lange procedure, die al veertien jaar duurt. Het dossier bestaat uit 104 kaften, zijnde zo’n 50.000 bladzijden.

Geen namen

De Hoge Raad ondervroeg magistraten, speurders en advocaten, om een antwoord te geven op de vragen of er clandestiene zittingen zijn geweest, er druk vanuit het aartsbisdom of elders is uitgeoefend op magistraten, of de dossiers onrechtmatig aan het aartsbisdom zijn teruggegeven en waarom dit onderzoek nu zo lang aansleept. Over de feiten van misbruik of schuldig verzuim door geestelijken sprake de Hoge Raad zich niet uit. Dat is niet haar bevoegdheid.

De getuigen noemden geen of nauwelijks namen, ook al werd Operatie-Kelk een publieke zaak en schreef meester Walter Vansteenbrugge, advocaat van de burgerlijke partijen, er zelfs een boek over.

Ook in de televisiereeks Godvergeten werd er over de procedure gezegd dat ze van hogerhand werd tegengewerkt.

Crypte

Valérie Delfosse gaf een uitgebreid chronologisch overzicht van alle onderzoekshandelingen en rechtbankzittingen. De aanleiding van de huiszoekingen is te lezen in twee pv’s van een commissaris van de federale politie, waarin priester Rik Devillé een aantal dossiers aan het gerecht wil overmaken, maar daarvoor geen toestemming heeft van alle slachtoffers.

Ook Godelieve Halsberghe, voorzitster van de eerste kerkelijke commissie, wil dossiers overmaken, maar ze bevinden zich in het Rijksarchief.

Op 16 juni 2010 biedt Devillé zich met zijn dossiers aan, op 21 juni beslist de onderzoeksrechter een onderzoek te openen dat de naam Operatie-Kelk krijgt. Het Rijksarchief geeft de dossiers aan het gerecht. Halsberghe suggereert dat kardinaal Danneels haar over een geheim archief in een crypte in de Sint-Romboutskathedraal vertelde. Op 24 juni vinden er gelijktijdig huiszoekingen plaats in het aartsbisdom, de woning van kardinaal Danneels en bij de commissie-Adriaenssens.

931 dozen werden meegenomen.

Daarop volgt een ongeziene procedureslag.

Inzagerecht

‘Nog nooit zo’n ingewikkeld dossier gezien’, zei Jordens de kamerleden. Advocaat Vansteenbrugge beweert in zijn boek en in interviews dat er clandestiene zittingen plaatsvonden om de Kerk haar dossiers terug te geven. De Hoge Raad voor Justitie ziet er geen. Op bepaalde zittingen moesten de burgerlijke partijen niet worden uitgenodigd. Wel zijn er disfuncties vast te stellen, slordigheden. Vansteenbrugge kreeg geen antwoord op zijn brieven, een rechter die gewraakt werd, zat later wel zittingen voor. ‘We kunnen vaststellen dat de burgerlijke partijen inzagerecht kregen.’

Niemand van de ondervraagden kwam klagen over druk.

Wel zijn er vragen te stellen bij een ontmoeting tussen de advocaat van het aartsbisdom en het parket-generaal. ‘We kunnen de druk niet bewijzen of uitsluiten’, luidt het eindoordeel. Wel waren er veel strubbelingen tussen magistraten onderling. Als er al druk was, gebeurde dat door advocaten die elke brief in de media brachten.

De Hoge Raad treedt daarmee de verklaring bij van het Federale Parket, dat al eind september 2023 in een uitvoerig persbericht beklemtoonde dat er geen enkele inmenging door de Kerk is geweest.

Vier onderzoeksrechters

In Operatie Kelk zijn er vier onderzoeksrechters geweest, en veel magistraten. Dat was al een garantie dat het onderzoek onafhankelijk verliep. Dit dossier duurt al heel lang. En de Hoge Raad vindt dat betreurenswaardig voor de slachtoffers, die hopen op een gerechtelijk onderzoek. ‘We moeten vaststellen dat er tot 2013 hard gewerkt werd en veel mensen werden verhoord.’ Nadien kon de Raadkamer niet verder, doordat er partijen bijkomend onderzoek vroegen. De terroristische aanslagen van 2016 vroegen toen ook veel capaciteit van het federaal parket.

De Hoge Raad voor Justitie gaf 17 suggesties om deze problemen te vermijden in de toekomst.

Een van de cruciale punten is de goede formulering wat een onderzoeksrechter moet onderzoeken, wat in Operatie-Kelk duidelijk niet het geval was. Vrijdag mogen de kamerleden vragen stellen.

Bisschoppen: ‘Altijd meegewerkt’

‘De Kerk heeft met alle wettelijke middelen haar rechtmatige belangen verdedigd’, reageert de Belgische bisschoppenconferentie. ‘De bisschoppen hebben ook nooit geweigerd om ten volle mee te werken aan om het even welk gerechtelijk onderzoek. Respect voor het wettelijk kader dient uiteindelijk de waarheidsvinding.’

De bisschoppen van België roepen op dat de onterechte beschuldigingen nu zouden stoppen en kijken uit naar een spoedige eindvordering in dit hele dossier.

16-04-2024 om 19:57 geschreven door Gust Adriaensen

Beste vrienden,

Graag nodigen we u uit voor ‘Catechismus na de Mis’, over ‘Het Onze Vader’ in de Katechismus van de Katholieke Kerk.

Op zondag 21 april is de volgende bijeenkomst, na de H. Mis in de abdijkerk van Postel om 10u00, over de laatste bede van het Onze Vader ‘Verlos ons van het kwade.’.

Er is catechese voor jongeren en volwassenen in de abdijkerk; catechese voor kinderen; en catechese voor peuters en kleuters op het gastenkwartier van de abdij.

De catechese is rond 11u15 en duurt 30 à 40 min. Daarna kan men napraten bij een lekkere kop koffie of warme chocomelk op het gastenkwartier van de abdij.

Er zijn hieraan geen kosten verbonden.

De vorige keren mochten we telkens een 50-tal mensen verwelkomen. We hopen jullie deze keer even talrijk te mogen verwelkomen. En… indien u er niet kunt bij zijn: wij rekenen op uw gebed!

U mag deze mail doorsturen naar vrienden en bekenden; of dit initiatief bekend maken via uw (sociale) mediakanalen.

In bijlage vindt u een flyer met meer info en met de volgende bijeenkomsten.

Hartelijke en genegen groeten,

In Jezus en Maria,

Pater Benny

Abdij van Postel

16-04-2024 om 09:47 geschreven door Gust Adriaensen

In het op 8 april gepubliceerde uitgebreide document 'Dignitas Infinita', neemt paus Franciscus duidelijke standpunten in over ethische onderwerpen.

Enkele thema's:

Abortus 

Paus Franciscus is hierover zeer duidelijk:” Wat ook de manier zij waarop abortus uitgevoerd wordt, de opzettelijke vruchtafdrijving is een opzettelijke en rechtstreekse moord op een menselijk wezen in de aanvangsfase van zijn bestaan, tussen het moment van de bevruchting en de geboorte”. Het document stelt dat” de verdediging van het leven innig verbonden is met de verdediging van alle menselijke rechten. Het veronderstelt dat een menselijk wezen altijd heilig en onschendbaar is, in elke situatie en in elke fase van zijn ontwikkeling”.

“Dignitas Infinita” wijst ook op de gevaren van een ‘nieuw politiek correct taalgebruik’, zoals in de Nederlandse taal steeds meer voorkomt. De bedoeling hiervan is de” ware aard” van de daad te verbergen en de ernst ervan in de publieke opinie af te zwakken. Zo wordt een dubbelzinnige terminologie opgedrongen, zoals ‘zwangerschapsonderbreking’, een leugen, want abortus is onherroepelijk!

Euthanasie en begeleide zelfmoord

De paus stelt dat het”het vanzelfsprekend is, dat de waardigheid van de zieke persoon in een kritische of terminale situatie van iedereen de aangepaste en noodzakelijke inspanningen vereist om het lijden met aangepaste palliatieve zorgen te verzachten. Terzelfdertijd moet het eindeloos doorbehandelen of elke buitensporige ingreep vermeden worden “.

” Een dergelijke inspanning is fundamenteel verschillend en zelfs tegengesteld aan de beslissing om zijn eigen leven of het leven van iemand anders uit de weg te ruimen omwille van de last van het lijden”, zo stelt het document verder. “Zelfs in de meest smartelijke omstandigheden, is het menselijk leven immers drager van een waardigheid, die altijd moet geëerbiedigd worden, die niet verloren mag gaan en waarvoor de eerbied onvoorwaardelijk is”. ” Het leven is een recht, niet de dood, deze moet aanvaard worden en niet toegediend”, zo luidt het besluit van de tekst.

Draagmoederschap: een praktijk die “de waardigheid van de vrouw en van het kind fundamenteel aantast”

De paus neemt ook stelling tegen de praktijk van de draagmoeders, door dewelke het kind een simpel voorwerp wordt . ” De weg van de vrede vereist de eerbied van het leven, van elk menselijk leven, vanaf het leven van het kind dat zich ontwikkelt in de schoot van zijn moeder en noch opgeruimd, noch een commerciële materie mag worden”. “Daarom vind ik de praktijk van wat men “draagmoeder” noemt betreurenswaardig. Het tast de waardigheid van het kind aan, maar ook die van de vrouw die gewoon een middel wordt om winst te maken of om te voldoen aan het willekeurige verlangen van een vreemde. Het ontstaat uit een situatie van materiële behoefte van een vrouw. Een kind is altijd een geschenk en nooit het gevolg van een contract”. De paus vraagt dus dat de internationale gemeenschap er zich toe zou verbinden deze afschuwelijke praktijk wereldwijd te verbieden.

De genderideologie: een bedreiging voor onze mensheid

Tenslotte behandelt paus Franciscus een ander belangrijk thema: de gendertheorie en de geslachtsverandering. De paus hekelt de “ideologie” van de gendertheorie, zoals zoveel waanideeën overgewaaid uit de VS, die ” ons een maatschappij  voorspiegelt, zonder verschil van geslacht en zo de antropologische basis van de familie ondermijnt”. “Alle pogingen om de referentie tot de seksuele verschillen tussen man en vrouw te verdoezelen moeten verworpen worden, omdat zij gewoon deel uitmaken van het mens-zijn en niet ongedaan kunnen gemaakt worden. Wij kunnen het mannelijke en het vrouwelijke niet van elkaar scheiden in het werk van God, dat al onze beslissingen en al onze ervaringen voorafgaat en waarin vanzelfsprekende biologische elementen vervat zijn”.

Over geslachtsverandering is het document heel duidelijk:” het menselijk lichaam maakt deel uit van de waardigheid van de mens, in de mate waarin het de mens als persoon tekent, wat zich uit in zijn unieke geslachtelijke aard”.In het lichaam herkent elke mens zich als verwekt door anderen en het is door middel van het lichaam dat de man en de vrouw een liefdesrelatie kunnen aanknopen  waardoor zij andere personen kunnen verwekken.Volgens paus Franciscus zijn wij geroepen tot het beschermen van onze mensheid en dat betekent in de eerste plaats dat wij ze moeten aanvaarden en eerbiedigen zoals zij geschapen werd”.

15-04-2024 om 08:27 geschreven door Gust Adriaensen

Ontmoetingsdag Abdijkring Postel   Een boeiende dag in het verschiet… Zaterdag 27 april : Ontmoetingsdag van de Abdijkring van Postel.   "Zeg me wat je gelooft": Taal en geloof vandaag; de uitdaging niet uit de weg gaan!   met Zuster  Nicole Vennekens (bisschoppelijk gedelegeerde voor de religieuzen in het bisdom Antwerpen en docente spiritualiteit aan het Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen Antwerpen)  en Diaken Jurgen Deckx  (diaken van de Pastorale Eenheid H. Augustinus). Nieuwe mensen zijn van harte welkom! De Abdijkring is een groep van mensen die zich verbonden voelen met de abdijgemeenschap en haar spiritualiteit. Nodig je vrienden uit. -----------------------   Dagorde:   09.15 u.    : Onthaal met koffie/thee in de refter van het Kontaktcentrum 09.45 u.    : Welkom en mededelingen 10.00 u.    : Conferentie : "Zeg me wat je gelooft"  : Taal en geloof vandaag; de uitdaging niet uit de weg gaan! 11.15 u.    : Naar de abdijkerk 11.30 u.    : Eucharistie met de abdijgemeenschap 12.30 u.     : Middagmaal 14.00 u.    : Namiddagprogramma : verwerking 15.15 u.    : Pauze 15.30 u.    : Gebedsmoment in de kapel van het Kontaktcentrum 16.00 u.    : Koffietafel 17.00 u.    : Afscheid   De bijdrage bedraagt 30 euro per persoon alles inbegrepen.   Inschrijven via mail of per post voor 20 april  Pater Nicolaas Gorts Abdijlaan 16 2400 Mol   of via nicolaasgorts@hotmail.com   De betaling gebeurt best vooraf via storting op het nr. BE31 4194 0102 0155  met BIC-code :  KREDBEBB     Vriendelijke groet p. Nicolaas

14-04-2024 om 17:08 geschreven door Gust Adriaensen