Morgen vindt in Brussel de top van de 27 lidstaten van de EU plaats. Herman Van Rompuy zal daarvan de president zijn. Dat is de eerste keer. Op zichzelf historisch te noemen.
Je kan moeilijk beweren dat Van Rompuy de voorbije maanden sterk de aandacht van Europa en van rest van de wereld heeft getrokken. Integendeel. Voor en na zijn benoeming werd er vooral door de media schamper en vaak gewoonweg vernederend bericht over die grijze, onbekende, haikuschrijvende Belg. Die beoordeling werd ongetwijfeld mede in de hand gewerkt door het soms hallucinante dan weer clowneske Belgische politieke bedrijf.
Of Van Rompuy aan zijn functie van Europese president gezag en inhoud kan geven, hangt van zijn optreden op deze top af. Hij is cruciaal zowel voor de slagkracht van de Unie en de toepassing van het Verdrag van Lissabon, als voor de persoon en de presidentsfunctie van Van Rompuy.
Mocht Van Rompuy falen, dan zal het niet liggen aan zijn intellectuele, diplomatieke en geestelijke talenten. Daarmee moet hij zeker niet onder doen voor de meeste leidende figuren in de EU en daarbuiten.
Nee. Een eventuele mislukking van Van Rompuy zal te wijten zijn aan machtsspelletjes en nationalistische oprispingen. Als hij op de gepaste manier daartussen kan laveren en zo precies mogelijk nu al weet welke valkuilen reeds gegraven zijn, kan hij als een grote mister Europe verder trekken. Het alternatief is: politiek wegrotten (of klinkt 'mummificeren' zachter?) in een louter ceremoniële functie.
10-02-2010 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2010
Senaatsvoorzitter verricht nuttig werk
Vaak trekken te kritische journalisten het nut, ja zelfs het bestaansrecht van de Belgische senaat in twijfel.
Voorzitter De Decker bewijst dezer dagen met glans dat het journaille dwaalt. Deze liberale excellentie is op het ronduit schitterende idee gekomen een werkgroep in het leven te roepen die zich buigt over de protocollaire volgorde bij plechtigheden van topniveau.
Geniaal toch! En maatschappelijk gezien uitermate relevant en dringend. Want stel u voor. Tot nu toe staat de kardinaal op de eerste plaats. De pauselijke nuntius, als deken van het diplomatencorps, godbetert, op de tweede. Dat moet veranderen, vindt de senaatsvoorzitter. In een sterk geseculariseerd land als het onze, kan dat toch niet, nietwaar.
En meedrijvend op de weer wat sterkere anticlericale golf, naar omhoog gestuwd door de krachtige anti-Léonardwind, zag De Decker zijn kans schoon en beviel hij van zijn creatieve voorstel.
Maar er ontstond al direct verwarring en geruzie. Wie, wie op de eerste plaats, als de kardinaal niet meer mag. Tja. Problem. Big problem. Misschien droomt De Decker zelf wel van die onbetwistbare ereplaats.
Ik gun ze hem. Een man, een voorzitter van de Hoge Vergadering, die zulke ideeën produceert, die op die manier zin geeft aan de senaat, verdient het. En posteer de kardinaal maar helemaal laatste in het rijtje. De nuntius? De job afschaffen? Terug naar Rome?
04-02-2010 om 20:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2010
Keiheuvel: van zwarte vlek tot groene oase
De officiële openstelling op 30 januari, van de heringerichte voormalige campingsite Keiheuvel in Balen, was een deugddoende belevenis.
De vzw Kempens Landschap kocht in 2005 het door zinkassen vervuilde en door verkrottende bouwsels ontsierde domein.
De gemeente Balen, Umicore, Kempens Landschap en de Vlaamse Landmaatschappij slaagden er dankzij intense samenwerking op vrij korte tijd in, het inrichtingsplan 'Duinherstel Keiheuvel' te realiseren.
Niet minder dan 15.000 ton zinkassen werden afgegraven en weggevoerd. De bovengrondse en ondergrondse infrastructuur van de voormalige camping werd afgebroken. Dunningen werden uitgevoerd en exoten bestreden. Oevers van vennen werden afgeschuind.
Bovendien werd een wandelpad bewegwijzerd, ook een voor rolstoelgebruikers met rechtstreekse verbinding met het rusthuis in de buurt. En aan nieuwsgierige kleuters en jong gebleven grote mensen werd eveneens gedacht. Een vrolijke speurtocht naar de verstopplekjes van de Keikopjes (ze dartelen nog altijd rond in gebied), behoort tot de mogelijkheden.
Burgemeester Johan Leysen en schepen van leefmilieu en natuur Zjeen Reynders van Balen, Jos Geuens en Philip De Backer van Kempens Landschap en Ria Gilis van VLM, konden dan ook terecht hun fierheid en tevredenheid uitspreken over de realisatie.
Een wandeling door het gebied -op de openingsdag sprookjesachtig door het laagje sneeuw-, maakte op het terrein duidelijk welke grote natuur- en recreatieve mogelijkheden het gebied heeft. Bovendien vormt het een schitterende aansluiting op de achterliggende stuifduinenrug en het natuurgebied De Mosten.
30-01-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2010
Annemie Struyf in 'Phara'
De eerste aflevering van 'In Gods naam' deed al heel wat stof opwaaien. TV-journaliste Annemie Struyf mocht diezelfde avond in 'Phara' commentaar geven bij de reeks en, hoe kan het anders, bij de benoeming van Léonard tot aartsbisschop.
Een verklaring voor de bekering van vrij veel jonge, Vlaamse vrouwen tot de islam, ziet Annemie Struyf in het feit dat meer en meer mensen het extreme materialisme in vraag stellen en zoeken naar zingeving, geborgenheid en warmte. Ik denk dat ze gelijk heeft. Ook de belangstelling voor religie en godsdiensten wordt groter. De vraag kwam evenwel in me op of er ook Vlaamse mannen zijn die zich bekeren tot de islam. Als er al zijn, dan toch veel minder dan vrouwen, denk ik. En hebben de vrouwen die zich bekeren, in de meeste gevallen geen relatie met een moslim? Voor de hand liggende vragen die onbeantwoord werden gelaten.
Reynebeau bracht bij het thema gelijkwaardigheid man-vrouw terecht een corrigerende nuance. Wij doen hier vaak alsof er helemaal geen discriminatie of vernederende behandeling van vrouwen is. En we (willen) vergeten dat pakweg 50, 60 jaar geleden de relatie man-vrouw veel gelijkenis vertoonde met wat we bij moslims nu zo sterk veroordelen.
Wat Léonard betreft, ben ik het eens met Annemie Struyf dat de bakken kritiek die over deze man worden uitgestort, geen uiting zijn van evenwichtige, objectieve journalistiek. Integendeel de media bezondigen zich heel bewust aan vooringenomenheid, hanteren twee maten en gewichten, interpreteren of verdraaien de uitspraken van Léonard in de richting die zij op het oog hebben. Twee voorbeelden. Hoe dikwijls de aartsbisschop ook al gezegd heeft dat hij homoseksualiteit afwijst maar respect opbrengt voor de homoseksuele mens, toch zeggen en schrijven journalisten steevast, nu ook weer in Phara, dat Léonard homos veroordeelt. En hoewel de aartsbisschop duidelijk zegt dat zijn verwijzing naar anorexia een voorbeeld is, maken journalisten daarvan een vergelijking. Ook nu weer in Phara. Zij zouden toch moeten weten dat er een verschil is.
Het is onderhand duidelijk aan het worden. Wanneer het gaat over christendom en katholicisme, over de standpunten omtrent homoseksualiteit, abortus, euthanasie, enz. , stijgt er van uit een groot deel van de mediamensen een sektarisch, fundamentalistisch gehuil op: niemand, en zeker de aartsbisschop niet, mag een andere opinie hebben dan wat volgens hen mainstream in de maatschappij leeft.
Tot slot: is het je ook al opgevallen dat tot nu toe, geen enkele vraag aan Léonard gesteld is omtrent de sociaal-economische visie van de kerk en van de aartsbisschop? Merkwaardig toch. Of vreest men dat Léonard dan verrassend progressief uit de hoek zou kunnen komen?
29-01-2010 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2010
Peumans komt in de problemen
Jan Peumans (NV-A) is een overtuigde republikein. Hij weigert dus in te gaan op koninklijke uitnodigingen. Maar Jan is ook voorzitter van het Vlaamse parlement en in die functie heeft hij natuurlijk ook verplichtingen (en privileges) binnen het Belgische staatsbestel. Want tot nader order bestaat het koninkrijk België nog altijd.
De republikeinse halsstarrigheid van Peumans leidt tot collateral damage. Want Jan stuurt dan wel een plaatsvervanger naar de koninklijke nieuwjaarsreceptie om op zijn plaats in het rijtje van de hoogwaardigheidsbekleders te staan en een handje van Albert te krijgen. Maar dat strookt dan weer niet met het protocol van Binnenlandse zaken. Gevolg: het Vlaamse parlement ontbreekt in de 'indrukwekkende' rij.
De achtbare voorzitter van het parlement zou zich toch moeten afvragen of zijn republikeinse profileringsdrang wel bijdraagt tot het binnenlandse en buitenlandse respect voor de regio Vlaanderen.
En gaat hij even consequent zijn in het weigeren van uitnodigingen uitgaande van instellingen, landen, regimes, die in politiek en/of moreel opzicht niet erg koosjer zijn?
28-01-2010 om 11:57
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2010
Vlaanderen in Europa
Willy Kuijpers spreekt in Retie
Vlaanderen binnen Europa. Dat is het onderwerp waarover Willy Kuijpers op donderdag 28 januari om 14 uur in GC Den Dries, handelt.
Willy Kuijpers heeft een jarenlange politieke carrière als volksvertegenwoordiger, senator en Europees parlementslid achter de rug. Momenteel is hij nog altijd burgemeester van Herent.
Wellicht weet niemand meer over Vlaanderen in Europa, dan Kuijpers. Hij heeft zich altijd ten volle ingezet voor een Europa van de regio's.
Info: -organisatie: OKRA-academie -GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie -donderdag 28 januari 14 uur
26-01-2010 om 18:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-01-2010
De Gucht persona non grata bij Vanackere
Karel wond er, zoals gewoonlijk, weer geen doekjes om. Dat onze buitenlandminister breed lachend, volledig ontspannen, in casual suit godbetert, glas sjampieter in de hand, grapjes staat te vertellen met een soortement dictator als Kabila, was not done. Karel zou dat nooit ofte nooit gedaan hebben. En inderdaad. Uit de vele foto's over de ontmoetingen De Gucht-Kabila, blijkt dat overduidelijk. Geen glas. Stijf in het pak. Norse gezichten.
Die venijnige uitval van de Europese commissaris kon de Belgische buitenlandminister niet zomaar laten waaien. Steven merkte zuinigjes op dat niemand het monopolie op de bekommernis om Congo kan opeisen. Dit dispuut tussen twee toppolitici, weliswaar van Belgisch niveau, leverde interessant leesvoer. Ook genereerde het inventieve lay-out voor de krantenpagina's, met de profielen van de twee kemphanen naar mekaar gericht op de randen van de pagina, en tussen hun koppen de eigenlijk overbodige duidende tekst.
Het laat zich aanzien dat het hierbij niet blijft. Je kunt er bijna donder op zeggen dat De Gucht manu militari de toegang tot het Ministerie van Buitenlandse Zaken wordt ontzegd. Dat Karel gesommeerd zal worden een das te dragen bij Belgische plechtigheden waar ook Steven rondloopt. En dat de commissaris op de recepties daarna treiterig uitsluitend een glaasje plat water van Dikkelvenne zal worden aangeboden. De De Croos, fils et papa, al jarenlang in een meedogenloze liberale machtsstrijd met de clan De Gucht gewikkeld, zullen daar grijnslachend en vergenoegd met een fluit sjampie in de hand voor de nors kijkende Europese commissaris defileren.
Karel, van zijn kant, zal niet nalaten, van uit zijn hoge Europese zetel, de handel en wandel van dat politieke en economische establishment waarvan hij vermoedt dat het verbonden is met de entourage van Steven, met argusogen te volgen. Dat kan boeiende conflictstof opleveren. Want, zoals ongeveer iedereen weet, is die handel en wandel bijna zo onduidelijk en ondoorzichtig als de opvattingen van Kabila over de mensenrechten. Het ligt bovendien voor de hand dat De Gucht een politierechter, die hij normaliter goed kent, zal suggereren extra streng te zijn voor verkeersovertredingen van kabinetsleden van Vanackere en superstreng voor de minister zelf. Of Karel ook maar enige invloed wat dat betreft, op haar de politierechter, uitoefent, wordt evenwel door kenners sterk in twijfel getrokken.
Kortom, het laat zich aanzien dat het nooit nog goed komt tussen Steven en Karel.
25-01-2010 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2010
Het ACW en Dehaene
Ik heb het altijd al merkwaardig gevonden dat de politicus Dehaene gerekend werd tot de ACW-stal. Ook al zei hij in een interview nog niet zo heel lang geleden, dat hij wellicht voor een socialistische partij zou kiezen, mocht hij opnieuw in de politiek starten. Links is deze machtspoliticus evenwel nooit geweest. Misprijzen voor zijn zgn. ACW- en ACV-medestanders is hem niet vreemd. Op een onvoorstelbaar brutale wijze kon hij bij de besprekingen over het generatiepact vakbondsvrijgestelden en -militanten schofferen.
Na het beëindigen van zijn actieve politieke loopbaan, heeft deze 'ACW-vriend', zich ontpopt tot een voorbeeld van de graaicultuur, die welig tiert in het ondoorzichtige web van allerlei raden van bestuur en commissies.
Het voorlopige hoogtepunt wordt bereikt bij de perikelen rond AB InBev. Dehaene is bij die biergigant onafhankelijke bestuurder. Daarvoor krijgt hij een jaarlijkse vergoeding van 70 tot 80.000 euro. Daarnaast kan hij nog rekenen op een pak aandelenopties. Op basis van een koers van 35 euro kan dat een meerwaarde van 1,5 miljoen euro opleveren.
Ondertussen vechten de werknemers van InBef in België voor hun werkzekerheid, ook al maakt het bedrijf winst. Heeft iemand al de stem van de riant betaalde, onafhankelijke bestuurder, ACW'er Dehaene gehoord, ten gunste van de werknemers?
Heeft iemand al het ACW een kritisch geluid horen voortbrengen ten aanzien van poengraaiende Dehaene? Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iemand die alles waarvoor het ACW gaat en staat, ongeloofwaardig maakt, door datzelfde ACW nog altijd als ACW-vertegenwoordiger wordt aanvaard?
Voor Léonard kon er vanwege het ACW wel een zurig commentaartje af: 'We zullen hem in de gaten houden'. Over Dehaene en de uitbouw van zijn financieel imperium: geen kik. Shame on you, ACW!
21-01-2010 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2010
De Morgen tendentieuzer dan ooit
-'Vlaamse katholieken vrezen komst van aartsbisschop', kopt De Morgen. Hoe kan de krant nu in godsnaam weten wat de Vlaamse katholieken voelen. Wat een pretentie.
-'Protest tegen nieuwe aartsbisschop zwelt aan' is een andere kop in dezelfde 'kwaliteitskrant'. Ook weer een titel die niet bewezen wordt, overigens niet bewezen kan worden. Maar tendentieus en arglistig als wat. En een uiting allicht van wishful thinking.
18-01-2010 om 17:58
geschreven door Gust Adriaensen
17-01-2010
De grote democraten en verdedigers van de vrije meningsuiting
Ook al in de smiezen hoe een groot deel van het journaille en sommige politici, wedijveren in het classificeren, etiketteren en bekladden van Léonard, nog voor de man officieel aartsbisschop is?
Dat zij een bisschop of de kerk ontzeggen wat ze voor zichzelf altijd als een onvervreemdbaar en heilig recht opeisen: het recht op vrije meningsuiting?
Dat zij het liefst een aartsbisschop hebben NAAR HUN BEELD EN GELIJKENIS?
Dat er de voorbije dagen beschamende stalen te zien en te horen zijn geweest van vooringenomen en sectaire journalistiek?
17-01-2010 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2010
Léonard
Wat te verwachten was, gebeurt: de media gaan eensgezind tekeer tegen de nieuwe aartsbisschop Léonard. Mooiere en sterkere voorbeelden van vooringenomenheid en indoctrinatie zijn er zelden te vinden geweest.
De Standaard bestond het boven een artikel de volgende titel af te drukken 'Rome ramt België conservatieveling door de strot'. Voor een zelfverklaarde kwaliteitskrant kan dat tellen.
Veel passender en gegronder is: De media rammen lezers en kijkers het etiket 'conservatief' door de strot.
Is het inderdaad, intellectueel niet eerlijker toch eens voor iedereen duidelijk te maken wat degenen die wat graag het woord 'conservatief' gebruiken, daaronder precies verstaan? Is het journalistiek wel correct uitsluitend aandacht te besteden aan de 'ethische' kwesties: euthanasie, abortus, genetische manipulatie, enz.? Hebben de media al gepeild naar de sociaal-economische opvattingen van Léonard? Als Léonard zo recht in de leer is, zou het dan kunnen dat hij te progressief is, te kritisch voor het kapitalistische systeem? Hebben de media minder schrik om het volledige zelfbeschikkingsrecht over leven en dood te propageren, dan om het kapitalisme in vraag te stellen en bv. ons economisch systeem eens af te toetsen aan de sociale leer van de kerk? Misschien moeten ze Léonard dan het etiket van linkse progressief wel opplakken.
Uit interviews en reportages blijkt in ieder geval dat Léonard in zijn persoonlijke levensstijl niet veel belang hecht aan materiële luxe én een non-conformist is.
16-01-2010 om 15:35
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2010
Danneels
Nu kardinaal Danneels afscheid neemt, verschijnen er in de media meer en meer portretten van de man die gedurende 30 jaar aan het hoofd stond van de kerk in België.
Algemeen wordt hij geprezen als een hoogstaande intellectueel, een diplomaat, een verzoener, een aimabele man. Hij was ook iemand die heel goed overkwam in de media en daarin altijd maar gegroeid is. Hij sprak een beeldrijke taal die de weg vond naar alle lagen van de bevolking. Kortom, hij genoot enorm veel prestige en goodwill.
En toch is Danneels er niet in geslaagd de leegloop van de kerken te stoppen, de roepingencrisis op te lossen of te verhinderen dat kerk en geloof, zeker in Vlaanderen, meer en meer een randverschijnsel werden.
Sommigen zijn dan ook van mening dat Danneels al te vaak te voorzichtig, te diplomatisch optrad. Dat hij te wollig sprak over heikele en fundamentele onderwerpen. Dat hij in bijna alle omstandigheden de controverse vermeed.
Misschien is het wel zo dat duidelijke standpunten over geloof en kerk, over mens en samenleving, over ethische en sociaal-economische problemen, telkens met Christus' leer als toetssteen en zonder in individuele culpabilisering te vervallen, meer houvast en resultaat geven. Overigens geeft het te denken dat de media hoog opliepen met Danneels omwille van kwaliteiten die dezelfde media bij bv. politici veroordeelden als zwakheden die krachtdadige beslissingen onmogelijk maakten.
Kardinaal Danneels lag uitermate goed in de markt maar dat belette niet dat zijn instituut fel achteruit boerde. Het is een kleine kudde geworden. Wellicht zal die constatering zijn opvolger ertoe brengen recht voor de raap te zeggen waar het op staat als je echt tot de kerkgemeenschap van Jezus Christus wilt behoren. Misschien haken er dan nog velen af. Maar het kan ook een nieuwe dynamiek van echte vernieuwing op gang brengen.
14-01-2010 om 11:39
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2010
Het Retiese dialect (38)
Het Retiese dialect (38)
Een (jonge) vrouw die in taal, gedrag en uiterlijke verschijning afweek van wat binnen haar sociale klasse gangbaar was, die zich verwaand gedroeg, werd en bescheete gèjen (gatje) genoemd. Zo iemand droeg waarschijnlijk maar zelden slèffers of slètsen en zou zeker niet op hoewege of liejege blo?en(1) dower nogal hénén stalpen. Wellicht besteedde ze veel tijd aan haar coiffure en stak ze heur haar ingenieus op met talloze vlimme?es. En God weet droeg ze wel ne kommenezôn van satijn. Volgens sommige taalkundigen komen slèffers (slèffen) en slètsen (slof, pantoffel, sandaal) van een klankschilderende basis die het schurende van de s combineert met het slappe van de l; andere zijn van mening dat slèts dezelfde oorsprong heeft als slet (ontuchtige vrouw) , Middelnederlands slet(te): afgescheurde lap, slip van een kledingstuk, vod. Hoewege blo?en (hoge klompen) bedekten ook de wreef van de voet. Ze werden vooral door de mannen gedragen. De zondagse hoge klompen waren versierd met snijwerk , koperen tètsen (korte spijkers met ronde kop,rondkop, vermoedelijk komt het woord van het klanknabootsende tits(en):aanraking, lichte slag) en beschilderd met vooral geel en bruin. Liejege blo?en(lage), gedragen door meisjes en vrouwen,waren voorzien van klompleertjes die met kùtnèùgeljes (kort-, klompspijkertje: spijker met brede, platte kop en korte punt) aan weerskanten van de klomp bevestigd waren. Grapjassen stuurden soms kinderen op pad naar de buren om en bùljen (builtje), e zèksjen (zakje) kùtnèùgeljeszôd (kortnageltjeszaad), de stiejenschôf (steenschaaf) of et virkant rónd (vierkant rond) te halen. Stalpen (en stalp, ne stalper) betekent onelegant, wijdbeens, onregelmatig, niet soepel stappen. Waarschijnlijk is het woord een vermenging van stappen en zwalpen. E vlimme?en is een schuifspeld. Het woord zou zich onder invloed van vlies ontwikkeld hebben uit het Noord-Brabantse vim (vin) dat verwant is met het Latijnse pinna (punt, vleugel van een pijl, veer). In de betekenis van schuifspeld wordt in ons dialect het verkleinwoord gebruikt. De meervoudsvorm vlimmen heeft ook als betekenissen visgraten en de baard of kafnaalden van bv. gerst.Ne kommenezôn is een onderjurk en is een vervorming van het Franse combinaison.In het Nederlands wordt het Engelse combination gebruikt. De dialectische betekenis verschilt evenwel van combinaison, combination: damesondergoed bestaande uit lijfje en broek aan elkaar. En ons bescheete gèjen zal er ook wel veel voor over gehad hebben om te vermijden dat over haar gezegd werd: Die heej nogalen moewek. En moewek (mook) betekent ingewanden, eerste maag van een herkauwer, pens. Het woord werd en wordt echter ook vaak overdrachtelijk voor een persoon met een overdreven dikke buik gebruikt. Moewek gaat terug op een Germaanse wortel die glibberig betekent en is verwant met Latijns mucus (slijm).
12-01-2010 om 18:19
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2010
Een veeg van Yves
Ook gehoord? In een interview verklaarde de premier dat een kartel CD&V-NVA er niet meer zal komen. En waarom niet? Omdat, aldus de man die enkele jaren geleden maar vijf minuten nodig beweerde te hebben om BHV te splitsen, 'de NVA historisch niet in staat is verantwoordelijkheid te dragen'.
Die Yves Leterme toch. Leert niet echt bij. Kartelvorming: is dat niet een zaak van de partij en moet de voorzitter daarover niet communiceren in plaats van de premier?
Dewever en zijn NVA weten het nu: in de ogen van Leterme is NVA een onverantwoordelijke politieke formatie. En dat onvermogen om verantwoordelijkheid te dragen, is niet zomaar iets tijdelijks. Nee, dat zit erin gebakken, dat is bij NVA structureel. Zo zegt de eerste minister, die wel de verantwoordelijkheid over BHV en de staatshervorming wat graag uit handen geeft.
Maar hoe moet dat nu verder met de Vlaamse regering? De partij van de premier en SP-A zitten daar opgescheept met een partij die 'historisch niet in staat is verantwoordelijkheid te dragen'. Erg nietwaar.
En Dewever zijn ergernis maar verbijten. Hoe lang nog? Want over een politieke partij zeggen dat ze onbekwaam is verantwoordelijkheid te dragen, is zowat de grofste belediging die je je kan indenken. Als die dan nog komt uit de mond van de premier, een kopstuk van je coalitiepartner in de Vlaamse regering, kan er niet langer gezwegen worden.
Of wordt Dewever door allerlei tactische en electorale overwegingen zozeer beheerst, dat hij het verkieslijker acht zijn mond te houden. Opgepast Bart! Zeker voor NVA is het een onmogelijke opgave om voldoende stoer te blijven op het Vlaamse niveau en tegelijk het federale bestel krachtdadig verder uit te hollen. En, o ja. De NVA begint het wellicht al te voelen: macht corrumpeert.
09-01-2010 om 14:06
geschreven door Gust Adriaensen
07-01-2010
Het Retiese dialect (37)
Het Retiese dialect (37)
Het touw dat op een bepaalde manier om kop en bek van vooral koeien wordt geknoopt is ne moezel. Het woord heeft waarschijnlijk verband met het Engelse muzzle dat muil maar ook muilband betekent. Het stjètlêr duidt de staartriem (waar de paardenstaart door gaat) aan. Stevige, hoge schoenen om op het veld te werkenwaren landschoenen. Een golfbroek (kuitbroek, ruimzittende broek die een eind onder de knie om het been sluit) werd in ons dialect en klosbroek of en smo?elbroek genoemd. Mogelijk verwijst klos naar ofwel de cylinder- of spoelvorm van de pijpen ofwel versterkte dergelijke broek het klosgeluid dat iemand maakt die op plompe wijze loopt. Dat smokkelwaar in de broekspijpen verborgen kon worden, zal in een grensstreek als Retie door sommigen als een interessante mogelijkheid wel overwogenzijn . Of er ook effectief gebruik gemaakt werd van smokkelbroeken om te smokkelen, is me niet bekend. Een volgens de gangbare mode te korte of te hoog opgetrokken broek werd eerder denigrerend en spottend engosjstrôtse (Goorstraatse) broek genoemd. De Goorstraatse boeren werden door andere gehuchten beschouwd als erg gehecht aan de voorvaderlijke tradities en als het minst vatbaar voor wisselende modes. Mogelijk heeft het woord maar een beperkt en kortstondig en zondig gebruik gekend maar het zou taalkundig echt zonde zijn om het niet te vermelden: de cinnemabroek, waarvan de zakken geschikt gemaakt werden om zonder al te veel hindernissen o.a. bepaalde seksuele activiteiten op het scherm ook eens uit te proberen in de bioscoopzetel.
Om aan te duiden dat de aangetrouwde familie eigenlijk toch maar op de tweede plaats komt, spreekt men over de kâwe/kèèwe (koude) kant of zegt men : ôngetrawd is ôngescheeten (algemeen Nederlands: aangetrouwd is aangedouwd: door huwelijk komt men soms in betrekking tot personen die men bij vrije keuze liever vermeden zou hebben). Het dragen van een Goorstraatse broek, dus te kort of te hoog opgetrokken, werd becommentarieerd of bekritiseerd met : Gaj hét wôter in ewe kélder zee?er ? Wanneer je verneemt of te horen krijgt dat je beschouwd wordt alseen bluffer, een blazer, kan je repliceren met: Bêter blôzen dan ew ba?es verbrannen (beter blazen dan uw bakkes verbranden). Beginnende kaalheid kan de ironische opmerking haj heej en glôzen(glazen) pan in t dakzi?en oproepen. Een kind dat aldoor zeurde over pijn aan hoofd, handen of voeten kon van moeder of vader te horen krijgen: Das wajt (ver) van ew gat; dowe moete nie óp zi?en. En tegen een slechtgehumeurde, bokkige, lelijk kijkende spruit werd wel eens gezegd: Amaj wade gezicht. Da zal ik es óp de kélderdeur hangen, dan kómen er gén ka?en(katten) in. Wanneer een gesprek stilvalt, kan je om de ontstane onwennigheid te verdrijven en de conversatie terug op gang te brengen, zeggen: nei is t weer óm peejjes(worteltjes) te zowen (zaaien) (en bloweren te schaweren). Bij beide activiteiten is windstilte de beste weersgesteldheid. En tot slot stevige kost. Een niet mis te verstane zegswijze van feministische en/of ontgoochelde vrouwen die het mansvolk op zijn plaats zetten met: Wa zóde vùr zoewe klawen stuksjen en hiejel vèrken in hojs hôlen.Daar heb je als man niet van terug.
07-01-2010 om 19:36
geschreven door Gust Adriaensen
06-01-2010
Twee vraagjes
Eentje aan het ACW. Een ander aan NVA.
Bart Dewever, die in de Vlaamse media een aureool krijgt opgezet van uitzonderlijk intellect, wijsgerig inzicht, politiek vernuft en ga zo maar door, stelt dat naast NVA, de CD&V duidelijk een centrumrechtse maatschappijvisie aanhangt.
Dat wil ik grif geloven. Maar wat doet het ACW, en in het bijzonder het ACV, dan nog langer in dat kamp?
Yves Leterme, die duidelijk geleerd wil hebben uit de pijnlijke mislukkingen van zijn eerste premierschap, zweert elke vorm van communautaire profilering af. Tussen haakjes: grote staatshervorming en 5 minuten politieke moed voor BHV waren de beloften waarmee hij een paar jaar geleden de verkiezingen won. Nu zegt 'staatsman' Leterme: weg staatshervorming, weg BHV -Dehaene moet dat maar oplossen.
Mij niet gelaten. Maar krijgen de stoere Vlaamse helden van NVA, en in de eerste plaats Dewever, de kramp in hun kuiten niet? Op Vlaamse niveau regeringsmacht uitoefenen. En lijdelijk moeten aanzien dat hun coalitiepartner hun dada's op het federale niveau in de vriezer stopt. Hoe lang duurt het dan nog vooraleer de geloofwaardigheid van Dewever en NVA onherstelbaar wordt aangetast?
06-01-2010 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2010
"De blinde hoort de stok op de trom. De dove ziet de stok op de trom. Toch is er maar één stok en één trom."
Tao Meng
05-01-2010 om 09:07
geschreven door Gust Adriaensen
02-01-2010
'Den Haring': natuur op haar mooist
Ten westen van de gewestweg Retie-Geel ligt 'Den Haring', een nat veengebied in de valleien van de Witte en de Zwarte Nete.
Het gebied wordt gekenmerkt door waardevolle vegetaties. De beemdjes van vroeger zijn mooie dotterbloemhooilandjes of moerasspirearuigten geworden. Er zijn elzenbroekbossen en de vele jaren geleden afgesneden meanders van de Witte Nete zijn verland tot moerassen. Ook in de riviertjes zelf groeien heel wat zeldzaam geworden waterplanten. Maar ook de fauna mag er zijn. Er zwemmen 24 soorten vissen in rond en op de oevers broeden dodaars, ijsvogel, blauwborst en ijsvogel. Het valleigebied geniet dan ook terecht Europese bescherming.
Sinds 2008 heeft Natuurpunt in 'Den Haring', bijna 19 ha beemden, broekbossen en enkele oude netemeanders kunnen verwerven. Binnen afzienbare tijd starten de eerste beheerswerken en de aanleg van een wandelpad. In de loop van 2010 hoopt de vereniging het nieuwe reservaat te kunnen inhuldigen en het wandelpad te openen.
02-01-2010 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
31-12-2009
Is de heilige Damiaan al vergeten?
Het is de periode van de jaar- én de decenniumoverzichten in de media. Belangrijk of sensationeel geachte foto's, nieuwsfeiten, trends.
Mij is het opgevallen dat de Vlaamse journalistiek zo goed als geen aandacht over heeft voor de heiligverklaring van pater Damiaan, nog maar enkele maanden geleden.
Maar ook tijdens eucharistievieringen hoor je zijn naam in het daarvoor passende gebed nog nauwelijks vermelden.
Alleen de koning sprak in zijn kersttoespraak zijn bewondering uit voor de persoon en het werk van pater Damiaan en legde terecht het verband met de inzet van de mensen die zich in deze tijd overal ter wereld inzetten voor de armen en verstotenen.
Aan alle lezers een gelukkig 2010!
31-12-2009 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2009
De koning heeft gelijik
Onze (meestal) goedlachse vorst heeft zelfs overschot van gelijk.
In zijn kersttoespraak handelde hij o.a. over de Europese eenmaking en feliciteerde hij Herman Van Rompuy met zijn aanstelling tot eerste Europese 'president'.
Maar, voegde Albert eraan toe, enerzijds grote voorstander zijn van die eenmaking en terecht fier zijn met de hoge Europese posities van een aantal landgenoten, en anderzijds er niet in slagen de geschillen in eigen land op te lossen, zou onze geloofwaardigheid sterk aantasten.
Natuurlijk een waarheid als een koe. Blijven bekvechten over communautaire onderwerpen en tegelijk de grote Europeaan willen uithangen, is uitermate ridicuul.
26-12-2009 om 23:21
geschreven door Gust Adriaensen
Morgen vindt in Brussel de top van de 27 lidstaten van de EU plaats. Herman Van Rompuy zal daarvan de president zijn. Dat is de eerste keer. Op zichzelf historisch te noemen.
De officiële openstelling op 30 januari, van de heringerichte voormalige campingsite Keiheuvel in Balen, was een deugddoende belevenis.
Onze (meestal) goedlachse vorst heeft zelfs overschot van gelijk. 
