Een bomvolle Mariahal in Scherpenheuvel, bij aanvang een minuut stilte voor alle slachtoffers van seksueel misbruik, serene toespraakjes van de initiatiefnemers, onder wie uit onze regio Kris Vandijck uit Dessel, een collecte voor het werk van zuster Jeanne Devos, gesmaakte intermezzo's van zang, orgel, harp. En vooral ontroerende en beklijvende getuigenissen van mensen uit alle kringen, die hun dank uitspraken voor de positieve rol die geestelijken in hun leven speelden en nog altijd vervullen. Ook de bekende astrofysicus Gerard Bodifee verwoordde op een indrukwekkende manier zijn dank aan de priester-leraars uit zijn jeugd.
Het was een deugddoende en ondersteunende manifestatie van solidariteit met al die geestelijken, mannen en vrouwen, die al decennialang het beste van zichzelf geven in de parochie, het onderwijs, de zorg, de ontwikkelingshulp...
En een terechtwijzing van die nieuwsmakers die in de misdrijven van een aantal geestelijken, de kans zagen om heel de clerus en de kerk te culpabiliseren en onderuit te halen.
23-08-2010 om 09:34
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 3
Dinsdag 1 juni
Bewolkt maar het blijft droog. Wismar staat op het program. Wat een prachtige, met veel geld gerenoveerde, Hanzestad. Terecht staat ze op de werelderfgoedlijst van de Unesco. De gotische kerken in baksteen vallen op door het enorm hoge schip. Adembenemend. Zeer mooi en apart is de oude zaalkerk met plafondschilderingen. Bij de haven eten we een lekkere Italiaanse hap in Il Casale.
s Namiddags doen we Schwerin aan, de hoofdstad van Mecklenburg-Vorpommern. Niet zo verzorgd en mooi als Wismar. De blikvanger is evenwel het imposante okergele kasteel. Het marmer en bladgoud, de overdadige decoratie van de troonzaal: je vindt het in vele paleizen, maar het blijft toch (even) imponeren.
Woensdag 2 juni
In 1990 was het stormachtig, regenachtig weer toen we Fischland bezochten. Nu schijnt de zon volop, de lucht is staalblauw. Vandaag is het een wandeldag.
Een eerste stop in Zingst. Een aardig haventje met reeds heel wat toeristisch verkeer.In Prerow doen we een stevige wandeling door een natuurpark naar de vuurtoren op de kust. En s namiddags zijn we in het pittoreske Arenshoop. We stappen langs de kleurrijke, grote huizen, door en langs de rietvelden, boven en op het strand van de Oostzee. Magnifiek.
22-08-2010 om 13:51
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 2
Maandag 31 mei
We rijden in oostelijke richting en doen eerst Grimmen aan. Een fraai stadje met stadspoorten, een Wasserturm en een bezienswaardige Marktplatz. Gesprek met een vrouw over vroeger en nu. Zij vond het leven in de DDR beter, gezelliger, socialer. Nu is het ieder voor zich, individualisme en afgunst regeren vaak. In Griebenow is een vrouw die de kerk aan het poetsen is, gemakkelijk aan de praat te krijgen over Luther en kanselier Merkel. Katholieken zijn er in dit deel van Duitsland bijna niet. Wie kerkelijk is , behoort tot een of andere protestantse kerkgemeenschap.
Nog verder naar het westen, naar Greifswald. Hanzestad en universiteitsstad. Een indrukwekkend en mooi marktplein. Een imposante Dom, een eerste opvallend exemplaar van de baksteengotiek. We genieten ondanks de hevige regenvlagen en sterke windstoten.
In Wolgast, een wat ingeslapen stadje, zijn we maar enkele tientallen kilometer van de Poolse grens verwijderd. Hoe verder naar het oosten, hoe minder welvarend het lijkt, hoe meer je nog aan de DDR moet denken. In een café op de kleurrijke markt van Wolgast, drinken we nog iets. De herberg hangt vol met oude instrumenten.
20-08-2010 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2010
Na twintig jaar terug naar de Oostzee 1
Inleiding
We hadden het er al dikwijls over gehad: na zoveel jaren eens terug naar de Oostzee. Twintig jaar geleden, in de zomer van 1990, beleefden we met enkele van onze kinderen, in Rostock-Warnemünde, toen nog enkele maanden DDR, een memorabele vakantie.
In mei-juni 2010 is het zover.
Zondag 30 mei
Twintig jaar geleden stopte de snelweg bij de laatste stad op West-Duits grondgebied: Lübeck. Nu is er ten zuiden van Lübeck een nieuwe snelweg, de A20. Richting Wismar, Rostock, Strahlsund, Greifswald. Richting Polen. Een bord trekt onze aandacht: Ehemalige Innerdeutsche Grenze. Eindeloze gele koolzaadvelden. Trabantjes en Wartburgs zijn van de aardbodem verdwenen.
Het weer is nog slechter dan in 1990 bij onze aankomst in de Arbeiterwohnheime tussen Warnemünde en Rostock. Maar ons hotel Kurhaus Devin is in een mooi park vlak bij de Oostzee gelegen, de sfeer is gemütlich, het eten lekker. We voelen er ons direct thuis.
s Avonds maken we in de gietende regen een wandelingetje langs de oever van de zee, richting Greifswalder Bodden. Een kolonie van een vijftigtal zwanen dobbert op het rustige water van de baai.
18-08-2010 om 15:29
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2010
De Gregorianen: een begrip
Het Retiese mannenkoor De Gregorianen is al vele jaren in Retie een begrip maar ook in de ruimere regio raakt het koor meer en meer bekend.
In oorsprong zijn De Gregorianen een kerkkoor. Enkele jaren geleden kreeg het koor nieuwe impulsen en bekwaamde het zich verder in de gregoriaanse zang. Voor een aantal liturgische plechtigheden en voor bijna alle uitvaartdiensten wordt een beroep gedaan op het koor.
Daarnaast doen ook meer en meer rusthuizen een dankbaar beroep op De Gregorianen. Het koor bezorgt de bewoners van diverse bejaardenhuizen geregeld een gezellige namiddag met Nederlandstalige liedjes 'uit de oude doos'.
Wie wil genieten van de schoonheid van het gregoriaans in een eeuwenoud, historisch kader, kan dat op zaterdag 14 augustus. Dan luisteren De Gregorianen de mis van 19 uur op in de abdijkerk van Postel.
11-08-2010 om 07:34
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2010
Schadeloosstelling? Zwijggeld?
Onlangs raakte bekend dat de vroegere bisschop van Brugge, jarenlang aan de naaste familie en later aan de misbruikte neef zelf, aanzienlijke sommen geld betaalde.
Ongetwijfeld komen het slachtoffer en vooral zijn familie uit heel deze affaire ook niet positief naar voren..Waarom hebben familie en slachtoffer zo veel jaar gewacht om Van Gheluwe aan te klagen bij het gerecht? Was het omdat er een financiële overeenkomst tussen dader en de entourage van het slachtoffer gesloten was? Waarom hebben zij jaren het geld van de bisschop in hun portemonnee gestoken en gezwegen om dan uiteindelijk het misbruik toch in de openbaarheid te brengen?Betaalde Van Gheluwe wellicht volgens het slachtoffer en zijn familie niet genoeg meer en dreigden ze met bekendmaking? Is dat dan geen pure chantage ?
Wanneer er in dergelijke situatie geld van hand tot hand gaat, dan zijn er moraliteitsoverwegingen te maken bij beide partijen. De gever voelt zich schuldig en wil de ontvanger schadeloos stellen. Als de ontvanger het geld daadwerkelijk accepteert, gaat hij akkoord met de bedoeling van de gever. Anders moet hij weigeren. Ook wanneer het om zwijggeld gaat, is er hoe dan ook een overeenkomst tussen dader en slachoffer (aanvankelijk zijn familie).
In beide gevallen wordt er een akkoord gesloten en een akkoord sluit je niet alleen. Het misdrijf van Van Gheluwe is zwaar en de ene misstap vergoelijkt geenszins een andere. Maar dat mag niet beletten dat bij deze geldaffaire kritische vragen gesteld worden in hoofde van de familie en, vanaf zijn volwassenheid, in hoofde van het slachtoffer.
10-08-2010 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2010
Arrogantie maakt blind en dom
ING en Fifa: arrogantie te over.
Waar haalt een bank zoals ING het om aan 60-plussers een aparte limiet voor de afname van geld uit bankautomaat op te leggen? Geen andere verklaring dan arrogantie. Arrogantie die bewustzijnsvernauwend werkt, die blind en dom maakt.
De verontwaardigde reactie van OKRA en van vele andere instanties en individu's was dan ook meer dan terecht. ING koos eieren voor zijn geld en trok de maatregel na enkele uren alweer in.
Een bedenking die door de OKRA-woordvoerder werd gemaakt maar die niet opgepikt werd door de media, vond ik evenwel zeer relevant en intrigeert ook mij in hoge mate.
ING verantwoordde zijn maatregel door te stellen dat 60-plussers meer gevaar lopen bij de geldautomaten. De bank was dus vooral bekommerd om de veiligheid van de klanten. Die oudjes, ocharme, ochot. Zie ze daar staan knoeien met hun bankkaart, misschien hebben sommigen wel de neiging om aan belangstellende andere 'klanten' hulp te vragen bij het intikken van de code.
Los van de betuttelende aard van het motief, gebruikte ING de grotere 'kwetsbaarheid' van 60-plussers zonder ook maar een statistisch bewijs. De vraag dient dan ook gesteld: wat waren de echte motieven van ING?
Een ander soort arrogantie en op veel grotere schaal wordt zonder gêne tentoongespreid door de wereldvoetbalbond. De Fifa acht zich zo machtig en superieur, dat ze de regeringen en voetbalbonden van de kandidaat-landen voor de wereldbeker, naar hartenlust chanteert. Deze bobo's stellen zich boven de wet, eisen voor zichzelf en hun organisatie privileges op die in Ancien Régime thuishoren. Wat het nog erger maakt, is dat de Fifa verdedigers vindt bij bv. de bonzen van de Belgische voetbalbond en dat de ontslagnemende regering akkoord gegaan is met die verwerpelijke Fifa-handel.
Een belangrijk verschil is er wel. ING leert klaarblijkelijk van zijn fouten. Bij Fifa is daar geen schijn van kans voor. Deze organisatie beschouwt haar voorwaarden overigens als de normaalste zaak ter wereld. Blatter zit op de troon en de op eeuwige glorie beluste nationale voetballeiders en ministers liggen aan zijn voeten en likken zijn hielen.
04-08-2010 om 08:59
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2010
Moeder
Van ver al zie ik moeder aangewandeld komen over de Hodonkse akkeren. Op de Vonderbrug kruisen we elkaar. Een meisje is ze, donker van oog en haar. Dag moeder, zeg ik, Dag kind, groet ze mij -een man van zestig jaar- en ze gaat verder kerkewaarts.
Zo makkelijk valt de tijd weg in het besef dat slechts een laag beton mijn stappen scheidt van die van haar, vijfentachtig jaar geleden.
02-08-2010 om 18:51
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2010
Zigeuners en varkens
De tijdelijke illegale ingebruikname van privé-eigendom door 'zigeuners' lokt verhitte reacties uit. Ook journalisten die de zaak met wat meer nuances benaderen krijgen ronduit agressieve commentaren naar hun hoofd geslingerd. Een steeds terugkerende dooddoener is: ze moesten het maar eens op hun grond uithalen.
Daarbij wordt uit het oog verloren dat er jaarlijks grote evenementen en sportmanifestaties plaatsvinden waarbij duizenden mensen geen respect tonen voor het privé-eigendom van omwonenden, er helemaal geen sprake is van enige vorm van vergoeding en de gemeenschap in vele gevallen opdraait voor het opruimen van tonnen afval.
De 'zigeuners' zeggen: 'Als we vooraf toelating vragen, krijgen we gegarandeerd toch geen vergunning. Dus moeten we het zo aanpakken.'
Die situatie roept ethische en beleidsvragen op. Is het ethisch verantwoord dat rondtrekkende mensen steeds maar opgejaagd worden? Waarom zwijgen de hoogste morele instanties? En schiet de overheid niet tekort wanneer zij (zoals in Frankrijk) geen terreinen tijdelijk kan of wil ter beschikking stellen van mensen wier levenswijze nu eenmaal bepaald wordt door rondtrekken?
Voor politici als de burgemeester van Wingene is de aversie tegen 'zigeuners' bovendien een uitgelezen kans om zich te profileren en er electorale munt uit te slaan. Deze doortastende Verkest is in zijn eigen gemeente bijlange niet zo flink wanneer het gaat om het respecteren van de milieuwetgeving, de controle op de gigantische varkens- en kippenbedrijven en op de bemestingsregelgeving. Inwoners van Wingene en wijde omgeving moeten al jaren de stank, het lawaai en de milieubeschadiging van 159.597 varkens en 1.063.185 kippen (landbouwtelling mei 2009) tolereren. In Wingene kijken ze echt niet op een varkentje min of meer. 'Zigeuners' moeten evenwel onmiddellijk hun biezen pakken.
Maar ja, die van Vie et Lumière zijn maar 'zigeuners', een soort Untermenschen. Varkens zijn belangrijker.
29-07-2010 om 13:36
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2010
Witte konijnen doen van zich spreken
Mediafiguren en witte konijnen Torfs en Bracke behaalden een prima verkiezingsresultaat. Maar de mediastilte die over de nieuwbakken politici na de stembusslag neerdaalde, valt ze klaarblijkelijk zwaar. Dat is begrijpelijk. Rik en Siegfried stonden jarenlang in het nieuws of maakten het zelf. Nu ze nog niet echt een politieke eersterangsrol spelen, worden ze door de media ook minder opgemerkt.
'Dan doen we onszelf opmerken', dachten het oranje witte konijn en het gele witte konijn.
Bracke liet Vlaanderen via zijn blog weten dat 'wat we zelf doen, niet altijd beter is' (natuurlijk een waarheid als een koe) en dat de Vlaamse regering, waartoe ook de partij van de heer Bracke behoort, er soms ook maar een potje van maakt. Dat kon de minister-president niet onbeantwoord laten en hij raadde de NV-A aan Bracke eens goed te informeren over de vele goeie dingen die de Vlaamse regering al wel niet gedaan had.
Torfs zocht het dieper en breder. Hij wil de CD&V opnieuw uitvinden, het hele christendemocratische gedachtegoed fundamenteel herdenken. Personalisme met meer aandacht voor het individu, minder voor de gemeenschap. Dat was te lezen in een vlot geschreven stuk maar dat met 100% zekerheid totaal onbegrijpelijk was voor de doorsnee CD&V-kiezer. Bij de top was er overigens weinig begrip te vinden voor de uitvinders- en vernieuwingsdrang van Torfs.
Wellicht hebben deze witte konijnen, die al vaker blijk gegeven hebben van een vrij hoog niveau van slimmigheid, gedacht dat het beste middel om echt de aandacht te trekken, tegen de haren van de eigen club in strijken is.
Het is nu in spanning wachten op de postelectorale outing van het groene witte konijn. De goedlachse Eva Brems heeft nog helemaal niks van zich laten horen. Maar ja, zij had voor de verkiezingen nog maar de eerste pasjes gezet als BV.
En misschien komt Eva binnenkort voor de dag met ideeën of voorstellen die de andere witte konijnen groen doen uitslaan van jaloezie.
24-07-2010 om 14:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-07-2010
De maagdelijkheid van De Wever en co.
Er wordt dezer dagen door een aantal Wetstraatjournalisten gretig gespeculeerd over de maagdelijke staat van Bart De Wever. Daarbij gaan die journalisten ervan uit dat De Wever in 'Vlaams-nationaal' opzicht nog altijd een politieke maagd is, wat volgens diezelfde journalisten door andere partijen met groeiend wantrouwen en grote ergernis wordt geëvalueerd. Ook Bart moet politiek ontmaagd worden, ook hij moet zijn stoere Vlaamse 'borst nat maken', aldus de concurrentie.
Er bestaat geen omschrijving van wat 'Vlaamse maagdelijkheid' precies inhoudt en dat maakt het natuurlijk moeilijk om na te gaan of De Wever nog altijd tot het 'maagdendom' behoort. Bovendien laten Bart en co. zich die status graag aanleunen.
Bij mezelf constateer ik alleszins groeiende twijfel. De Wever, Peumans, Pieters, om maar drie kopstukken te noemen, alledrie zelfverklaarde Vlaamse republikeinen, voorstanders van Vlaamse onafhankelijkheid, hebben zich met opvallend veel souplesse ingeschakeld in en aangepast aan de geplogenheden en de machinerie van het Belgische vorstendom. Pieters bv. zal wel heel ernstige verontschuldigingen uit de kast moeten halen, wil hij als nieuwbakken senaatsvoorzitter, tijdens het defilee niet naast de vroeger vermaledijde Flahaut op de eretribune te zien zijn.
Helemaal geen moeite mee. Dat hoort er nu eenmaal bij. Voor al die verplichtingen worden de toppolitici overigens meer dan rijkelijk betaald. Maar zoals dat bij Leterme het geval was ('5 minuten politieke moed'), zullen vroegere uitspraken en stellingnames omtrent de koning, de senaat, de federale staat, (Franstalige) ministers (bv. Flahaut), enz., de N-VA-kopstukken, nu ze zich in het Belgische federale pluche genesteld hebben, blijven achtervolgen. Zeker het Vlaams Belang zal zich ontpoppen tot een ijverige onderzoeker van de N-VA-uitspraken.
Het is hoe dan ook een nogal schizofrene en weinig geloofwaardige situatie. Zich uitspreken tegen het koningschap maar tegelijk met het staatshoofd overleggen over de redding van het federale België. De senaat willen afschaffen maar het voorzitterschap ervan op zich nemen. Flahaut, toen hij nog minister was, beschuldigen van domheid, arrogantie, wanbeleid, Vlaamsvijandigheid en hem nu accepteren als 'eerste burger' van het land. Zeggen te streven naar het einde van België en vol overgave binnendringen in de machtsstructuren van datzelfde België.
Maagdelijkheid? De macht veroveren in een club om ze af te schaffen? Belangrijke posities verwerven in de kerkelijke hiërarchie om het kerkinstituut te doen verdwijnen? Via democratische weg het voor het zeggen krijgen om het democratische systeem onderuit te halen? De grootste bordelen in handen krijgen en uitbouwen maar de 'kuisheid', de 'maagdelijkheid' hoog in het vaandel blijven voeren?
Het zijn maar voorbeelden. Maar ook in het Belgische politieke bedrijf geldt dat het een zeggen en het tegengestelde doen, niet lang vol te houden is. De Wever zal dat ook wel beseffen. Veel wijst erop dat NV-A zich neerlegt bij het Belgische feit en dat in overleg met andere partijen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië, zeer geleidelijk hervormingen gerealiseerd zullen worden, zoals dat al vele tientallen jaren het geval is.
Als dat niet het geval is, dan bezondigt NV-A zich aan een sinistere vorm van machiavellisme. En dat is, m.i. veel erger dan het verlies van de 'politieke maagdelijkheid'.
Toch maar vlug en duidelijk 'de borst nat maken', Bart?
21-07-2010 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2010
Wansmaak en misbruik
Het is al ruim in de media geweest en wellicht was dat ook de (commerciële) bedoeling van 'artiesten': het zgn. kindercircus rond ex-bisschop Vangheluwe.
Als extreem voorbeeld van gebrek aan goede smaak en aan humor kan het 'evenement' op de Gentse Feesten tellen.
Maar er is iets veel ergers aan de hand. Hier worden kinderen ingeschakeld, ingepast in een decor dat zij niet begrijpen en dat expliciete verwijzingen inhoudt naar de pedofiliepraktijken. Bovendien dienen kinderen om de volwassenen (want zij weten wel beter, nietwaar) nog maar eens de kans te geven zich te amuseren, te spotten, te schelden.
Is dat geen vorm van kindermisbruik? Ja, natuurlijk. Kinderen gebruik je niet in functie van commerciële, morele, ideologische doelstellingen van volwassenen.
17-07-2010 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2010
Peumans leerde manieren
Jan Peumans zegt over zichzelf dat hij een 'volbloedrepublikein' is en dus deed hij bij zijn aantreden als voorzitter van het Vlaamse parlement, Vlaanderen en de rest van de wereld kond dat hij niet zou ingaan op koninklijke uitnodigingen.
Wat blijkt ? Stoere Vlaamse en republikeinse Jan accepteert nu toch een koninklijke uitnodiging ter gelegenheid van 11 juli. Kwestie van beleefdheid, wist men in NV-A-kringen te vertellen. Inderdaad. 't Is goed dat een mens bijleert, zeker wanneer het om goede manieren gaat. En Jan kan toch ook bezwaarlijk moeilijk blijven doen nu Bart de deuren van Laken platloopt en NV-A zich vooralsnog blijkbaar op zijn gemak voelt in de koninklijke, federalistische geplogenheden.
En wie weet kunnen Albert en Jan het wel bijzonder goed met elkaar vinden. Een Brabander van de Zenneboorden en een Limburger van de Maaskant. Waarom niet?
10-07-2010 om 15:47
geschreven door Gust Adriaensen
08-07-2010
Hysterisch, krankzinnig, misdadig
Tot voor enkele uren werd door een aantal kranten op zijn minst gesuggereerd dat kardinaal Danneels zich bezighield met kinderporno. Nu publiceren diezelfde kranten de bewuste foto. Niks aan de hand, een onschuldige kunstfoto, bovendien afkomstig van de VRT.
Maar het is duidelijk. Hier wordt door bepaalde personen binnen het gerecht en door de media een krankzinnig en misdadig spel gespeeld. Degene(n) uit het gerechtelijk apparaat die de foto gelekt hebben en een link met kinderporno op zijn minst gesuggereerd hebben, zijn zieke geesten en/of hadden uiterst kwaadaardige bedoelingen naar de kardinaal toe: de volledige destructie niet alleen van de goede naam maar ook van de persoon Danneels.
Dat enkele kranten bijzonder gretig onder suggestieve, zo goed als beschuldigende titels, het bericht over de 'naaktfoto' opnamen, bewijst een totaal gebrek aan journalistieke deontologie en maakt die kranten en journalisten mee schuldig aan laster en eerroof. Benieuwd of deze kranten in even grote opmaak hun verontschuldigingen zullen aanbieden. Tot nu toe is dat nog niet gebeurd.
Terecht heeft kardinaal Danneels beslist klacht in te dienen wegens het toebrengen van onherstelbare schade.
08-07-2010 om 22:56
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2010
N-VA verliest haar maagdelijkheid
Het opvolgerssysteem en de mogelijkheid om als lid van het ene parlement zich kandidaat te stellen voor de verkiezingen van een ander, maken het natuurlijk mogelijk. Maar dat een systeembevechtende partij van die mogelijkheden zo gretig gebruik zou maken, nee. En door de grote verkiezingsoverwinning kon N-VA niet minder dan acht opvolgers naar de Belgische assemblees sturen.
Nog stuitender en zeker niet goed voor de geloofwaardigheid van N-VA, is de handelswijze van Bourgeois en Muyters. Deze twee ministers in de Vlaamse regering, lieten zich verkiezen voor het Belgische parlement. Om voor zichzelf een terugvalzetel te garanderen, nemen ze even ontslag als Vlaams minister, leggen ze even de eed af in het Belgische parlement, nemen het ambt niet op -toch goed voor de opvolgers, nietwaar-, spoorslags terug naar het Vlaams parlement, even opnieuw de eed afleggen, en hupsakee opnieuw Vlaams ministertje spelen.
Jaja, de tijd voor verandering is overduidelijk aangebroken.
03-07-2010 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2010
Schuldig verzuim?
Hoogleraren en advocaten krijgen dezer dagen in bepaalde kranten ruim de gelegenheid om te schrijven dat het gerecht de huiszoekingen en inbeslagnames mocht/moest ondernemen.
Toch wel opvallend en merkwaardig dat mensen zoals bv. hoogleraar Voorhoof en advocaat Van Steenbrugghe nu pas de wereld daarvan kond doen. Waarom hebben zij de initiatiefnemers en leden van de commissie Adriaenssens evenals alle slachtoffers die zich in vertrouwen tot de commissie wilden wenden, niet bij de opstart ervan, erover geïnformeerd dat het gerecht hun dossiers in beslag kon nemen? En waarom heeft het gerecht dat niet duidelijk gemaakt?
Peter Adriaenssens heeft overschot van gelijk wanneer hij zegt dat de commissie als lokaas door het gerecht is misbruikt en dat het vertrouwen van slachtoffers zwaar is geschonden. Hoeveel klachten van slachtoffers waren tot voor enkele weken bij het gerecht ingediend? En hoeveel dossiers werden bij de commissie in beslag genomen?
Als het gerecht nu zegt dat het zijn werk doet (daarin bijgetreden door Voorhoof en tutti quanti), dan heeft dat gerecht vroeger zijn werk niet gedaan.
29-06-2010 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2010
Een gerechtelijke sport: archiefdozen uit het venster kieperen
Je hoeft geen katholiek te zijn om de manier waarop de huiszoekingen en inbeslagnames in Mechelen en Leuven gebeurden, brutaal en ongepast te noemen. Men kiepert geen dossiers uit het venster, men maakt er geen mediagebeuren van, men schendt niet zomaar het vertrouwen van slachtoffers in de commissie Adriaenssens.
Toch weer opmerkelijk hoe sommige journalisten, met Desmet van De Morgen op kop, in die manier van optreden helemaal geen graten zien. Nog erger is dat ze suggereren of uitdrukkelijk schrijven dat de Kerk zich boven de wet wil stellen. Léonard heeft nochtans uitdrukkelijk gesteld dat het gerecht zijn werk moet doen. Hij heeft wel en terecht geprotesteerd , met relativerende ironie -de Da Vinci Code- tegen de gebruikte methodes.
Echt benieuwd hoe journalisten zoals Desmet zouden reageren wanneer de kantoren van hun krant ondersteboven werden gekeerd, alle journalisten een dag werden gegijzeld, computers en dossieers in beslag werden genomen. Wedden dat het kot te klein zou zijn? En dat woorden als politiestaat, dictatuur, machtsmisbruik, censuur, aantasting van de vrijheid van meningsuiting, enz., enz. niet van de lucht zouden zijn?
.Benieuwd hoe Desmet zou reageren als de kantoren en dossiers van De Mor..
27-06-2010 om 21:46
geschreven door Gust Adriaensen
25-06-2010
Ook de kleine garnaal mag bij Bart op bezoek
Nog maar enkele dagen geleden wisten de gazetten te melden dat Bart De Wever geen zin had om als informateur de voorzitter van de Belgische motorrijdersbond te ontvangen. Nieuwe aanpak weet je wel. Alleen die figuren die ertoe doen. Efficiëntie is het ordewoord.
Ondertussen is het rijtje toch al flink aan het groeien. Met kleine garnaal ertussen. Aan de voorzitter van de motorrijdersbond is Bart nog niet toe. Maar deze achtbare man mag zeker niet wanhopen. En wie weet kan de president van de West-Vlaamse stamboekgeitenvereniging, de informateur niet een paar goede recepten voor de staatshervorming aan de hand doen.
Want de eenvoudige, nuchtere Vlamingen weten het wel: het zijn niet altijd de hoge piefen die het allemaal weten. Ho nee. Daar is De Wever zich als eenvoudige, nuchtere Vlaming pur sang ook terdege van bewust. En daarom maakt m.i. ook de heer Janssens, de welbespraakte penningmeester (de voorzitter kan het niet zo goed uitleggen) van de Spaardersclub Ons Genoegen (gevestigd in café 'Bij Marina') uit Erps-Kwerps, een grote kans om zijn gedacht eens te zeggen tegen informateur De Wever.
25-06-2010 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2010
Retie in woord en beeld
Retie in woord en beeld dia's - muziek - gedichten een boeiende tocht door een mooi dorp
zaterdag 26 juni 20.45 u.
GC. Den Dries
Gratis toegang
22-06-2010 om 08:50
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2010
Het moderne conservatisme
Enkele dagen geleden verscheen in 'De Standaard' een artikel van Bart De Wever waarin de momenteel erg succesrijke politicus duidelijk probeert te maken wat voor hem de betekenis is geweest van de 18de-eeuwse filosoof van het conservatisme, Edmund Burke en wat voor De Wever 'het moderne conservatisme' (waartoe hij zich bekent) inhoudt.
Het is boeiend Burkes opvattingen die De Wever sterk aanspreken, te lezen maar de visies en standpunten die de N-VA-voorzitter daaruit voor de huidige maatschappij afleidt, roepen heel wat vragen en bedenkingen op.
Dat een samenleving in wezen organisch is, akkoord. Maar niet uitsluitend. Doorheen de eeuwen hebben mensen, instellingen (en niet in het minst de politieke ) de maatschappij mee vorm gegeven. Als historicus weet De Wever beter dan wie ook,dat wat nu gemakshalve Vlaanderen wordt genoemd, geenszins het voorlopige eindstadium is van een organische ontwikkeling die al eeuwen bezig is. Veronderstellen dat die organische evolutie een eindstadium bereikt in een nieuw staatje, staat haaks op de fundamentele betekenis van organisch. En omdat BartDe Wever dat ook wel weet, is de politicus vol ijver bezig met het maken van een zelfstandig Vlaanderen.
Met De Wevers kritiek op een ongeremd en zuiver materialistisch egotisme, ben ik het volkomen eens. Waarom hij alleen maar de staat in die kritiek betrekt, ontgaat me. Is het voor vele mensen niet eerder zo dat zij gedwongen klant worden van de financiële, commerciële en industriële instellingen en machten, eerder dan klant van de overheidswinkel? Overigens zie ik niet goed in hoe De Wever met zijn erg liberale visie op de economie, dat materialistisch egotisme zal afremmen. Bovendien appelleert de N-VA al lang aan een sterk aanwezig materialistisch egotisme van veel Vlamingen en suggereert de partij dat het welstellende Vlaanderen nog welstellender zal zijn als het maar zelfstandig is.
De cruciale rol die nog altijd weggelegd moet zijn voor de civic society ofhet maatschappelijk middenveld, is ongetwijfeld de mening van vele mensen. Het verwonderde me wel enigszins dat, terwijlBurke in zijn lijstje van instituties en tradities, nadrukkelijk de kerk opneemt, De Wever dat instituut, rijk aan traditie en waarin doorheen de eeuwen de overdracht van waarden essentieel was, niet vermeldt. Als leerling van Burke en zelfbewuste moderne conservatief, zou Bart De Wever in het politieke discours en in de partij-ideologie veel meer aandacht moeten schenken aan kerk en religie. Al was het maar om consequent en geloofwaardig te blijven in de interpretatie van Edmund Burkes leer én in de historisch correcte evaluatie van de elementen en invloeden die de Vlaamse cultuurgemeenschap gevormd hebben.
21-06-2010 om 14:41
geschreven door Gust Adriaensen
Het Retiese mannenkoor De Gregorianen is al vele jaren in Retie een begrip maar ook in de ruimere regio raakt het koor meer en meer bekend.
