28-05-2007 om 22:06
geschreven door Gust Adriaensen
China
China
De wereld van mijn ouders,
mijn wereld, valt in puin.
Het nieuwe China raast vlakbij voorbij. Mijn oude ogen zien, begrijpen doe ik niet.
Nog even zal ik langs de straat de laatste groenten uit de laatste tuin te venten staan.
Angst grijpt mij aan: mijn oude China ligt in puin.
28-05-2007 om 13:47
geschreven door Gust Adriaensen
18-05-2007
Maïs
Het versgeploegde veld bezaaid was vlug al omgedraaid in vinnig groene stengels. Toen ving het huis in d' andre straat langzaam te verdwijnen aan. Nog even dreef de zwarte klink en ook de boer zijn bovenhelft boven het mobiel gewelf. Een week nadien, 't was wasselijk weer, bewoog nog slechts zijn norse kop boven de wiegende maïszee. En opgelet! nu volgt het dak, het zinken zet zich door. Hulpgeroep wordt niet gehoord. Nog eenmaal meen ik iets van hand of hoofd te zien. Verzwolgen is het huis nu helemaal, vergaan met man en muis, zowaar.
Gelukkig is verrijzenis in dezen zonneklaar.
18-05-2007 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
Vakbonden zijn broodnodig
Nu Verhofstadt oppert dat de vakbonden zich meer zouden moeten bezighouden met het activeren van de werklozen dan met het uitbetalen van de werkloosheidsuitkeringen, wordt er zowel in de vraagstelling van heel wat krantenforums als in de reacties daarop gesuggereerd of geponeerd dat de enige taak van de vakbonden bestaat in die uitbetaling. En die zou inderdaad ook door een overheidsinstantie kunnen gebeuren.
De essentiële opdracht van de vakbonden is evenwel het verdedigen van de werknemersbelangen en in ons kapitalistische economische systeem een voldoende sterk tegenwicht van de arbeid tegen het kapitaal vormen.
Het verwondert me telkens opnieuw dat ook werknemers de vakbonden verketteren en luid verkondigen dat ze in het verleden wellicht nodig waren maar tegenwoordig helemaal overbodig, ja zelfs nadelig zijn.
Alsof aandeelhouders en managers, wier enig streven het maken van topwinsten is, vanuit een door het christendom of het humanisme geïnspireerd idealisme, voortdurend bekommerd zijn om het materiële en geestelijke welzijn van de werknemers.
18-05-2007 om 13:03
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2007
De woordbreuk van Leterme
Enkele jaren geleden beschuldigde CD&V'er Leterme , VLD'er Dewael van woordbreuk toen deze opstapte als Vlaams minister-president om minister in de federale regering te worden. Leterme beloofde bij zijn aantreden in de Vlaamse regering uitdrukkelijk dat hijzelf en de andere CD&V-ministers 5 jaar op post zouden blijven en hoogstens in een ondersteunende rol aan de federale verkiezingen zouden deelnemen.
De senaatslijst trekken, beklemtonen dat je je verantwoordelijkheid niet zal schuwen, en toch jezelf geen kandidaat-premier willen noemen, is de schijnheiligheid ten top drijven.
Leterme bakt het nog bruiner wanneer hij Dewael verwijt dat deze zich liet leiden door de ambitie om minister van Binnenlandse Zaken te worden. 'Maar bij mij', aldus onze oerdegelijke en bescheiden Vlaamse minister-president, 'gaat het niet om de functie of het postje'.
En het klapstuk van de hele vertoning, hét stuitende voorbeeld van normvervaging en van kiezersmanipulatie is de uitspraak: 'De kiezer zal oordelen of dit al dan niet woordbreuk is'.
Leterme en de CD&V zouden beter de verantwoordelijkheid over hun vroegere uitspraken op zich nemen, erkennen dat ze een belofte breken, maar dat ze van oordeel zijn dat de overstap van Leterme en Vervotte naar het federale niveau, politiek verantwoord is.
Met kronkelige redeneringen en een hoge graad van jezuïtisme, van 'zwart', 'wit' willen maken, is een zelfverklaarde 'normen- en waardepartij' als de CD&V, onwaardig.
06-05-2007 om 23:31
geschreven door Gust Adriaensen
Tanka
Wandelen in de Hunsrück
De witte dorpjes rusten in de glooiingen. De Hunsrück schittert onder het stralende blauw. Stille schoonheid om ons heen.
06-05-2007 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2007
Klacht tegen stakers vlieghaven Zaventem
Werknemers gaan niet tot staking over voor de lol. Als ze dat wel doen, is er een serieus probleem in de relatie werkgever-werknemer.
Het gejeremieer van sommige reizigers en de economische schade worden door de meeste media gretig uitvergroot en misbruikt om nog eens lekker in te hakken op de vakbonden en om het stakingsrecht in vraag te stellen.
Veel minder wordt een falend management in vraag gesteld. Of heb je al gehoord over gezamenlijke klachten van werknemers tegen de topmensen en aandeelhouders van bedrijven wanneer bij ontslag, werknemers economische, sociale en psychologische schade oplopen? En natuurlijk haalt de VRT nog altijd de onvermijdelijke professor-emeritus Blanpain van stal om stakers en vakbonden de levieten te lezen. Alsof er geen andere specialisten arbeidsrecht rondlopen met meer genuanceerde opvattingen.
Interessant ware ook eens uit te zoeken wat de sociale en professionele achtergrond is van de 200 reizigers die een klacht hebben ingediend en welke firma of lobbygroep de gezamenlijke klachtenprocedure heeft georganiseerd en gestart.
29-04-2007 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2007
Bekommernis
Terwijl ik ijverig het mos op het tuinpaadje weghak, komt Maarten aangerend en vraagt verontwaardigd waar nu voortaan de kaboutertjes slapen kunnen. En weer komt geen passend antwoord in me op precies zoals de dag voordien toen hij me toeriep bij het maaien de madeliefjes te sparen.
28-04-2007 om 22:43
geschreven door Gust Adriaensen
21-04-2007
De opbodfarce
Verhofstadt belooft 200.000 nieuwe jobs. Vandelanotte wil er 260.000 realiseren. Van Rompuy roept met tremolo's in de stem dat zijn partij aan die belachelijke en bedrieglijke opbodpolitiek niet meedoet. Want, doceert de oudste Van Rompuy, het is niet de politiek die werkgelegenheid creëert maar de (kapitaalkrachtige) ondernemer.
Of het lanceren van concrete getallen, zoals door de liberale en socialistische kopstukken gebeurt, verstandig en realistisch is, kan in vraag gesteld worden. Maar de reactie van Van Rompuy en CD&V, roept nog meer kritische bedenkingen op.
Herman Van Rompuy vertolkt namelijk perfect de visie van het economisch neoliberalisme op het al dan niet creëren of verminderen van tewerkstelling. Dat is namelijk in eerste instantie een zaak van kapitaal en ondernemer; politiek en werknemer spelen daarbij maar een rolletje in de marge.
Dat standpunt verkondigen is natuurlijk Van Rompuys volste recht en ligt in de lijn van wat hij altijd geweest is: een volbloed liberaal wanneer het om de ordening van onze economie gaat. Een liberale wolf die evenwel al tientallen jaren in een christendemocratische schapenvacht rondloopt.
En dat roept vragen op. Hoe knullig en doorzichtig het zwaaien met getallen in de verkiezingscampagne ook kan overkomen, de liberaal Verhofstadt hecht op die manier meer belang aan de invloed van ons democratisch politiek systeem op het cruciale beleidsdomein van de tewerkstelling- is dus 'socialistischer' -dan de christendemocratische Van Rompuy.
Maar wat het nog erger maakt, is de hypocrisie, die voor iedereen die de politiek een beetje volgt, overduidelijk is. Van Rompuy spreekt met diep dedain over de concrete tewerkstellingsbeloften van zijn liberale en socialistische opponenten. Maar hij is klaarblijkelijk vergeten dat hijzelf en zijn partij de voorbije jaren Verhofstadt voortdurend afgerekend hebben op de vroeger gedane jobsbelofte. En dat ook CD&V in het verleden op het federale niveau en nu nog steeds op het Vlaamse niveau, wat graag uitpakt(e) met de gecreëerde tewerkstelling. En er hoeft geen tekeningetje bij: in de toekomst zal een toename van het aantal jobs geclaimd worden door de partijen die aan het bewind zijn.
Klaarblijkelijk ziet Herman Van Rompuy nog een laatste belangrijke politieke rol voor hem weggelegd. Die ambitie vernietigt evenwel in snel tempo het imago van de wijze, onthechte, filosofische schrijver-politicus, imago dat hij de laatste jaren met zorg had opgebouwd. Spijtig.
21-04-2007 om 23:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-04-2007
De schoonheid van het Hageland
Vandaag met vrienden 21 km gewandeld door een prachtige streek in ideale omstandigheden: voorjaar, zonnig, niet te warm.
Vertrokken in Diest, over de wallen, door het recreatiedomein 'De Halve Maan' en dan de kloosterberg op. Daar heb je een prachtig uitzicht op het Brabantse stadje en de wijde omgeving.
Via magnifieke holle wegen en over de Hagelandse heuvels trokken we verder richting Scherpenheuvel. Van ver al zagen we de koepel en de toren. Het bedevaartsoord is in de lente echt een parel, een beetje hemel. Naar Zichem, de Maagdentoren (stevig in de steigers) en de Demer. Enkele kilometers stroomopwaarts langs de kronkelende rivier in een arcadisch landschap. En dan over de laatste heuvels terug naar ons vertrekpunt.
Een heerlijke tocht in het land van Ernest Claes.
20-04-2007 om 21:18
geschreven door Gust Adriaensen
18-04-2007
Haiku
Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.
18-04-2007 om 21:52
geschreven door Gust Adriaensen
De geloofwaardigheid van CD&V en Leterme
CD&V en Leterme hebben van geloofwaardigheid en respect de wervende ingrediënten voor hun partij gemaakt.
Daar is ondertussen flink de klad in gekomen. Voorlopig triest hoogtepunt van ongeloofwaardigheid en misprijzen voor de kiezer, is de overstap van Inge Vervotte naar het federale niveau. Bij het aantreden van de Vlaamse regering in 2004 verklaarde minister-president Leterme namelijk dat de drie CD&V-ministers (hijzelf, Vervotte en Peeters) 'de rit zouden uitdoen en hoogstens in een ondersteunende rol kandidaat zouden zijn bij andere verkiezingen'.
We weten nu wat die woorden van Leterme waard zijn: Vervotte op de eerste plaats van de Antwerpse kamerlijst en Leterme meer dan waarschijnlijk (hij maakt van het 'nog-niet-beslissen' een propagandatruc) aan de kop van de senaatslijst!
18-04-2007 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2007
'Kunt ge de tekenen van de tijd dan niet duiden?'
De Belgische bisschoppen willen in hun brochure vooral beklemtonen dat de Kerk een positieve boodschap brengt. In de media werd vooral aandacht geschonken aan deze algemene teneur en aan het kerkelijke standpunt ten aanzien van het leven van de individuele mens.
Merkwaardig vond ik het dat kranten en tv nauwelijks of helemaal geen oog hadden voor de duidelijke taal van de bisschoppen i.v.m. met de (visie op de) samenleving.
De Kerk, aldus de bisschoppen, draagt sterk bij tot het behoeden en bevorderen van de zachte waarden. De hoeksteen van elke politieke en sociale visie is de menselijke waardigheid .
Dat geldt ook voor de problematiek van de globalisatie:
-economische belangen mogen niet overheersen zoals dat het geval is in de neoliberale staat; -bepaalde handelspraktijken verrijken in feite enkelen en verarmen ontelbare anderen; -wat men voor de grondstoffen betaalt aan de arme eigenaar, is soms gewoon roof; -christenen hebben de plicht in de mate van het mogelijke politieke maar ook economische vluchtelingen op te nemen.
Dat deze kerkelijke maatschappijstandpunten geen prominente plaats krijgen in de media, ook niet in kranten of tijdschriften die er een duivels genoegen in vinden om zo vaak mogelijk de Kerk in een slecht daglicht te stellen, bewijst duidelijk dat de Vlaamse media verre van objectief en onafhankelijk zijn. Want de Kerk vertolkt standpunten die haaks staan op het neoliberaal kapitalisme en op de opvattingen en levenswijze van de meeste lezers . Dus niet te veel aandacht geven aan deze sterke maatschappijkritische opvattingen van de Kerk.
10-04-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2007
Pasen
Kardinaal Danneels verwoordde in zijn paashomilie in de Brusselse kathedraal op een confronterende manier de betekenis van Christus' verrijzenis. Die biedt de gelovige mens perspectieven over de dood heen en dwingt m.i. ook de niet-gelovigen ertoe na te denken over de zin van het menselijke bestaan.
Danneels zei het zo: 'Als er geen verrijzenis is, wat blijft er dan voor de mens? We kunnen eten en drinken, en morgen de dood.'
De kardinaal windt er dus geen doekjes om. Natuurlijk kan de mens nog wel wat meer. Maar geplaatst tegenover tijd, ruimte en menselijke beperktheden, kan je moeilijk anders dan uiteindelijk zingeving te vinden in een geloof dat die beperktheden overstijgt.
Dat wilde Danneels, denk ik, nog eens in een gebalde vorm tot uiting brengen.
08-04-2007 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2007
De opwarming
Ik herinner me niet dat milieuproblemen en in het bijzonder de opwarming van de aarde, ooit zo sterk in het nieuws zijn geweest als de laatste tijd.
Niet alleen de regeringen maar ook de individuele burgers kunnen er niet meer omheen: om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen veilig te stellen, zijn er dringend ingrijpende maatregelen nodige. Ze zullen enorm veel geld kosten en grote impact hebben op onze manier van leven, op wat we gewoonlijk 'comfort' noemen. Ieder individu kan nu al met vallen en opstaan proberen 'anders (te) gaan leven'.
Want daar gaat het in essentie om en dat zal ook de grote moeilijkheid zijn: we zullen echt met minder verspilling, met meer respect voor het milieu moeten leren leven.
De originele naam van de Vlaamse ecologische partij was dus nog niet zo gek: Agalev. Pater Versteylen had echt wel profetische gaven.
06-04-2007 om 23:26
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2007
Het sacrament van de liefde
Waarom Benedictus XVI het nodig acht expliciet te vermelden dat echtgescheidenen de communie niet mogen ontvangen, is ook voor de nog pratikerende katholieken onbegrijpelijk en roept veel weerstand op.
Ongeacht de praktische onuitvoerbaarheid van het verbod, wekt de katholieke kerk weer eens de indruk dat zij vooral op het vlak van de huwelijks- en seksualiteitsmoraal met erg concrete verbodsbepalingen uitpakt. Al ooit gehoord dat in een pauselijke brief gesteld wordt dat bv. aan fiscale of sociale fraudeurs de communie geweigerd moet worden?
Wanneer de kerk enerzijds aan de communie zulke fundamentele waarde hecht maar anderzijds een welbepaalde groep mensen daarvan uitsluit en op die manier stigmatiseert, kan ze nog moeilijk, in navolging van Jezus Christus, een barmhartige kerk genoemd worden. En wordt de kloof tussen de instelling en het slinkende aantal pratikerenden, gescheiden of niet, almaar groter.
30-03-2007 om 21:42
geschreven door Gust Adriaensen
Dit is de tijd
Dit is de tijd waarin nieuwe kracht door alles vaart. Het gras groeit groener, de wind is zoeler en soms hoor je 's avonds reeds buurtende buren. De kinderen huppelen buiten. Ze dansen met vriendjes over de nieuwe straat met kleurige linten in hun blonde haar.
30-03-2007 om 12:56
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2007
Is Balkenende een democraat?
De Nederlandse premier, die nog altijd overkomt als het slimste en braafste jongetje van de klas, weigert met alle mogelijke middelen een parlementair onderzoek naar de Nederlandse steun aan de Amerikaanse inval in Irak.
Die houding versterkt alleen maar het vermoeden dat bij de besluitvorming enkele jaren geleden, een en ander niet erg koosjer is verlopen. Ze zegt ook veel over de democratische inborst van Balkenende. Het fundament van een representatieve democratie is de volksvertegenwoordiging. Zij heeft recht op informatie over en controle op alle beslissingen van de regering. Balkenende schuift dat democratische basisrecht opzij. Wat meer en erger is, hij heeft in de regeringsonderhandelingen de sociaal-democraat Bos, die als oppositielid vroeger sterk aandrong op een parlementair onderzoek, zo ver kunnen krijgen dat hij de antidemocratische weigering slikt. Allemaal heel ontluisterend voor de stijve Balkenende en voor de blitse Bos.
Dat de Nederlandse regering het zich kan veroorloven het parlement voor schut te zetten, zegt evenwel ook veel over de zwakheid van deze democratische instelling en haar politiek personeel. En over het niveau van de politiek-democratische mores.
29-03-2007 om 09:45
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2007
Foei Leterme!
Nu de verkiezingen naderen, komen er meer en meer deuken in het imago van Leterme.
De Vlaamse minister-president, die wat graag van zichzelf het beeld ophing van de 'serieuze bestuurder', daarmee ook koketteerde, ziet er geen graten in om zonder overleg met de regeringspartners en tegen alle afspraken en princiepsbeslissingen in, het wegenvignet in de papiermand te gooien. Een gesprekje met Balkenende volstaat voor die 'presidentiële' beslissing.
Van respect en degelijk bestuur gesproken!
28-03-2007 om 21:27
geschreven door Gust Adriaensen
23-03-2007
Het weekend van de verongelukte eekhoorntjes
Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente.
Nog voor de watertoren van Lichtaart constateerden we drie verpletterde eekhoorntjes. Het enige gave dat restte was hun pluimstaart. Het onophoudelijke gekrijs der meeuwen boven het Zwart Water kon de vraag naar het waarom niet verdringen. Diezelfde zondag schoven nog twee krengetjes onder mijn autowielen door. 's Maandags -met mijn zoon op weg naar school- rende een eekhoorntje vlak voor mijn auto de weg over. Ongedeerd bereikte het de bosrand.
Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente.
23-03-2007 om 21:08
geschreven door Gust Adriaensen
Het versgeploegde veld bezaaid
Wandelen in de Hunsrück
