Aartsbisschop Léonard heeft tijdens de kerstviering in de kathedraal van Brussel de uitwassen van het neoliberalisme scherp veroordeeld.
Die uitwassen manifesteren zich in de financiële crisis die nog altijd over Europa raast, het ongebreidelde materialisme, de ziekelijke zucht naar winst. De zwaksten in de samenleving zijn daarvan de dupe. Léonard zei dat hij sympathiseerde met de 'indignados'.
De aartsbisschop heeft overschot van gelijk en drukt uit wat ook de paus in zijn kersttoespraak, in meer diplomatieke bewoordingen zegde.
Wat zij zeggen ligt overigens helemaal in de lijn van Christus' boodschap. Christenen, die naam waardig, kunnen niet anders dan het volmondig eens zijn met de woorden van de aartsbisschop en de paus.
Bovendien deed het echt deugd dat de aartsbisschop nog eens ongezouten uitte waar het voor christenen echt op aankomt.
Proficiat, aartsbisschop Léonard!
25-12-2011 om 14:34
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2011
Heruitgave en aanvulling Geschiedenis Postelse abdij
Maak kennis met de geschiedenis van de Postelse norbertijnenabdij vanaf het moeilijke begin tot nu toe - 2011
DE ONZE-LIEVE-VROUW-ABDIJ
DER NORBERTIJNEN
te POSTEL
Door Floris Prims Stadsarchivaris in Antwerpen
Uitgebreide heruitgave door de vzw. Norbertijnenabdij Postel - 2011
De grote Antwerpse archivaris kanunnik Floris Prims was de eerste die een complete en zeer leesbare geschiedenis van de Postelse Abdij schreef. Hij liet daartoe alle oorkonden van het rijke abdijarchief door de handen gaan, daarin geholpen door alle voorbereidend werk van de vroegere Postelse archivaris Ignatius Welvaarts.
Alles komt aan bod: de stichting, de moeilijkheden, de onafhankelijkheid t.a.v. de moederabdij Floreffe, de werking onder zware historische omstandigheden, de opheffing door de Frans Revolutie en de heropstart na een halve eeuw afwezigheid.
Het werk van Prims stopt echter in 1934. Sindsdien is er geen geschiedenis meer gepubliceerd.
In deze heruitgave van Prims werk is aan dit euvel verholpen. Archivaris pater Ivo Billiaert zorgde voor een aanvulling van de geschiedenis. De latere abten laat hij optreden met de beschrijving van wat ieders periode kenmerkt, wat te lezen valt in de daarbij horende annalen.
Ook de naamlijst van de Postelse confraters vanaf de heroprichting van de abdij in 1847 is bijgewerkt tot op heden. Dit is meteen een handreiking aan de vele geïnteresseerden, die totnogtoe schriftelijk inlichtingen dienden in te winnen bij hun zoektocht naar een bepaalde persoon
Daarbij is het werk ook geïllustreerd met een vijftigtal fotos, wat het lezen veraangenaamt.
Het boek is aan te schaffen tegen 20,00:
ofwel door afhaling hetzij in de Abdij zelf - hetzij in het VVV-centrum 'Colibrant' bij de abdijpoort op zaterdag- en zondagnamiddag van 13 u tot 16.30 u
ofwel door postbezorging, maar dan is de prijs 20,00 + 5.50 (verzendingskosten)
ofwel door storting van 25,50 op rekening IBAN: BE 31 7330 4053 8855 van Postelre n.v. ( voor internationale overschrijving: BIC: KREDBEBB)
22-12-2011 om 16:20
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2011
Katholieke identiteit voor de universiteit
Lieven Boeve, decaan van de faculteit Theologie en Religiewetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven, pleit voor het behoud van 'katholiek' in de naam van de Leuvense universiteit en voor een positieve invulling ervan. Want, aldus Boeve, 'echt pluralisme vraagt niet om minder, maar om meer identiteit'.
Boeve omschrijft het goed: 'Een actief-verwelkomende katholieke universiteit die de uitdaging van het samenleven in diversiteit ernstig neemt en vanuit haar traditie en inspiratie hier actief wil toe bijdragen'.
Dat is wat anders dan de kleinburgerlijke, Vlaamse kruideniersmentaliteit die tot uiting komt in de marketingbekvechterij over het al dan niet behouden van de K. En als ze behouden wordt, jezusmariajozef toch, MET of ZONDER punt.
Waarom niet zelfbewust opkomen voor de naam 'katholiek'? Waarom niet de foute zaken die daarmee verbonden waren of zijn, hardnekkig bestrijden? Waarom niet keihard streven naar een positieve invulling?
Nee, liever lafhartig de eigen geschiedenis, cultuur, religieuze tradities en waarden verloochenen.La trahison des clercs.Waarom eigenlijk? Klaarblijkelijk omdat men vreest als 'katholieke universiteit' niet au sérieux genomen te worden.
Terwijl het een uitdaging kon zijn, de wereld te tonen dat 'bewust katholiek', schitterend onderzoekswerk niet in de weg staat .
19-12-2011 om 10:49
geschreven door Gust Adriaensen
15-12-2011
'Wat met andere slachtoffers van seksueel misbruik?'
De bisschoppen van België zijn akkoord gegaan met een verregaande, ook financiële, tegemoetkoming van de slachtoffers van seksueel misbruik binnen het instituut Kerk. Enkele politieke partijen stelden de vraag 'Wat met andere slachtoffers van seksueel misbruik?' Die vraag is meer dan terecht.
Maar als die vraag alleen maar gesteld wordt, dan schieten de vraagstellers schromelijk tekort. Alle politieke partijen, alle drukkingsgroepen, alle Devillés, alle Mussches, alle Van Steenbrugges moeten unisono EISEN dat met volgehouden hardnekkigheid seksueel misbruik in andere sectoren van de samenleving wordt opgespoord, aangeklaagd. Dat er met de verantwoordelijken van bv. sportfederaties, jeugdwerk, leger, zorg, onderwijs, regelingen worden getroffen omtrent erkenning en eventuele schadeloosstelling. Net zoals nu met het instituut Kerk gebeurt.
Als dat niet gebeurt, dan komt de hypocrisie en de verborgen agenda van heel wat politici, verantwoordelijken, advocaten, pressiegroepen pas pijnlijk duidelijk naar boven. Dan bezondigen ze zich aan discriminatie. Dan zwijgen ze voortaan beter als vermoord.
15-12-2011 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2011
Psychoanalyse: wetenschap of pseudo-wetenschap?
Er is al enkele dagen een polemiek aan de gang omtrent de (on)waarde van psychoanalyse. Het scherpst (en weinig filosofisch) haalde wetenschapsfilosoof Boudry uit. Volgens hem is de psychoanalyse een pseudo-wetenschap en is het beter dat er niet langer een vakgroep psychoanalyse aan de universiteit verantwoord.
Is de psychoanalyse een wetenschap of een pseudo-wetenschap? Is een vakgroep psychoanalyse aan de universiteit een anachronisme of niet? Heeft Boudry of niet?
Het zal de persoon die te kampen heeft met psychische problemen allemaal worst wezen. Essentieel is dat de patiënt geholpen wordt. Boudry erkent ook dat psychoanalyse 'soms' helpt maar hij doet nogal denigrerend -vind ik wel verwonderlijk voor een filosoof-over die positieve effecten of hij plaatst ze in een verdacht daglicht door zonder enig bewijs te stellen dat dergelijke therapieën 'zelden onschuldig' zijn.
In een passage over autisme vind je iets gelijkaardigs. Boudry doet lacherig over de 'lacaniaanse' verklaring van zowel autisme als van de sterk groeiende diagnose ervan, maar een verklaring van Boudry zelf voor die sterke groei, krijg je niet te lezen.
Als leek krijg je de indruk dat het bij wetenschapsfilosoofBoudry meer te doen is om wetenschappelijke gelijkhebberij en medicalisering dan om zorg voor de patiënt.
14-12-2011 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2011
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
De kerstnachtmis in de abdij van Postel wordt elk jaar door veel gelovigen uit de Kempense regio en de Nederlandse grensgemeenten bijgewoond.
Om te vermijden dat mensen geen plaats hebben, stelt de abdij al heel wat jaren gratis toegangskaarten ter beschikking.
Nog tot 15 december kunnen die kaarten aangevraagd worden bij de prior-pastoor van Postel, nicolaasgorts@hotmail.com of via 014 37 81 21.
11-12-2011 om 22:40
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2011
Dure geneesmiddelen en levensverlenging
Enkele dagen geleden stelde professor Jean-Jacques Cassiman dat erg dure geneesmiddelen die tot een korte levensverlenging leiden, eigenlijk onverantwoord zijn. Oudere kankerpatiënten met een zwakke gezondheid moeten naar palliatieve zorg worden doorverwezen, was zijn mening.
Rik Torfs is het daarmee niet eens. In een column schrijft hij dat hij drie fundamentele vragen/bezwaren heeft tegen de 'verplichte keuze voor de vlugge dood'. Hoe kan je een 'korte levensverlenging precies definiëren? Tweede vraag: wat vinden de 'oudere kankerpatiënten met een zwakke gezondheid' er zelf van? En 'durven we naar de essentie te gaan in een samenleving waarin het woord solidariteit vaak wordt misbruikt om de eigen comfortzone uit te breiden? Wie is werkelijk weerloos?'
Dat zijn behartenswaardige overwegingen van Torfs. Bij het lezen en herlezen ervan,bekroop me de gedachte:wat hier geschreven wordt, geldt, mutatis mutandis, in essentie ook voor de euthanasieproblematiek.
In alle culturen en religies is sterven een 'samenspel' tussen individu en gemeenschap. De verschrikkelijkste dood is wanneer er geen enkele band meer is tussen stervende en samenleving. Als vragen omtrent het maatschappelijk en financieel verantwoord zijn van een voortgezette medische behandeling, kritisch benaderd worden, kan/moet dat m.i. ook gebeuren met vragen van een individu (hoe dan ook geïnspireerd, beïnvloed door zijn naaste omgeving of door maatschappelijke druk) naar een juridisch, financieel, medisch veilige levensbeëindiging.
Wanneer het om levensbeëindiging gaat, zijn de woorden 'solidariteit' en 'waardig sterven' niet van de lucht . Maar, om Torfs te citeren, 'waardig sterven bestaat in essentie niet' en 'solidariteit wordt vaak misbruikt om de comfortzone van de overlevenden uit te breiden'.
09-12-2011 om 11:09
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2011
Een Kempenaar in de regering
Na meer dan tien jaar toch weer eens een Kempense politicus die regeringsverantwoordelijkheid krijgt. Dik gezaaid zijn ze inderdaad niet. Even het lijstje van de laatste decennia aflopen.
Tussen 1968 en 1972 was Frans Van Mechelen minister van Nederlandse Cultuur. Van Mechelen werd weliswaar in Turnhout geboren maar lang heeft hij niet in de Kempen gewoond. Jos Dupré van Westerlo heeft de indrukwekkendste staat van dienst. In 1988 was hij even Vlaams minister van Leefmilieu. Nog datzelfde jaar verkaste hij naar de federale regering en werd tot 1992 staatssecretaris, o.a. van institutionele hervormingen. Zijn politieke carrière kreeg op het federale niveau een bekroning met het voorzitterschap van de Kamer in 1995. Jan Peeters, de huidige burgemeester van Herentals, was tussen 1995 en 1999 eveneens staatssecretaris en in de loop van 1999 was hij zelfs heel even minister van Pensioenen.
En nu is het dus Mollenaar Servais Verherstraeten, die door de koning benoemd werd tot staatssecretaris voor Staatshervorming en Regie der gebouwen.
Verherstraeten werd op 29 januari 1960 in Balen geboren. Hij studeerde aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Mol, deed rechtenstudies aan de KU Leuven en werd advocaat.
In 1989 werd hij schepen in Mol. Toen hij in 1995 volksvertegenwoordiger werd, nam hij ontslag als schepenen nam de taak van fractieleider in de Molse gemeenteraad op zich. Sinds einde december 2007 was hij ook voorzitter van de CD&V-fractie in de Kamer.
Servais Verherstraeten wordt tot de ACW-vertegenwoordigers binnen de CD&V gerekend. Zijn grote helden zijn degenen die zich onvoorwaardelijk inzetten voor de zwakkeren in onze maatschappij. En de cruciale beleidsvraag voor hem als politicus is: hoe voorkom je groeiende ongelijkheid in een globaliserende samenleving?
07-12-2011 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
Belediging
NVA'er Jambon vindt dat de regering Di Rupo I een belediging is voor de Vlamingen.
Dat NVA met ver op kop De Wever, sinds ze van de onderhandelingstafel wegliep, niets maar dan ook niets goedvindt en het zo voorstelt dat de partij daarmee namens heel Vlaanderen spreekt, is pas een belediging voor al degenen die op een minder extremistische en meer genuanceerde manier zowel de communautaire als de sociaaleconomische beleidsdomeinen benaderen.
Wat de sneeren aan het adres van CD&V betreft: Jambon en co. vergeten dat NVA op de rug van CD&V electoraal groot geworden is en CD&V platgedrukt heeft. Was het kartel er niet geweest, dan zou NVA niet die verkiezingsboom gehad hebben en hadden christendemocraten hun eigen gezicht niet verloren.
Gelukkig voor CD&V zag Beke uiteindelijk in dat een partij die als een schoothondje achter een bulldog trippelt, al vlug nog amper respect afdwingt en de kiezer afstoot in plaats van aan te trekken.
07-12-2011 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2011
Word wakker jongens
Onder de schoolmeesterachtige titel 'Word wakker jongens', vond De Standaard het op de dag van de vakbondsbetoging nodig, een neerbuigend artikel van drie jonge redacteurs te publiceren, waarin deze jongelui de vloer aanvegen met de vakbonden en de vakbondsacties.
Uiteraard hebben deze 'drie jonge REDACTEURS' het recht het niet eens te zijn met vakbonden en vakbondsacties. Nochtans zou het goed voor ze zijn eens na te denken over een kapitalistisch model waarin de werknemersverenigingen door beknotting van macht of door uitschakeling, geen tegengewicht van belang meer zouden kunnen vormen.
Deze redacteurs schrijven dat ze niet als journalisten maar als jonge burgers hun verontwaardiging uiten. Maar ze stellen zich wel op als woordvoerders/verdedigers van de jonge generaties, ook al ontkennen ze dat ze 'herauten van een hele generatie' zijn. In de realiteit zijn ze dat nauurlijk niet maar dan moeten ze ook niet schrijven alsof ze het zijn. De krant zou zeker geen moeite gehad hebben om ook drie andere 'jonge redacteurs' te vinden die de vakbonden/vakbondsacties verdedigen. Deze eenzijdigheid geeft aan hoe een krant als De Standaard zeer bewust en tendentieus de antivakbondskaart trekt.
Zouden de drie jonge auteurs van 'Word eens volwassen' , al ooit iets kritisch geschreven hebben over de uitwassen van het kapitalisme, van de bankencrisis, van de herstructureringen in bedrijven, van de groeiende kloof tussen arm en rijk? Ik betwijfel het. Wakker worden jongens!!
05-12-2011 om 10:14
geschreven door Gust Adriaensen
30-11-2011
Bracke: 'Een kleine regering zoals de Vlaamse'. !?
Bracke: 'Een kleine regering zoals de Vlaamse'. !?
In De Standaard pleit Bracke voor een kleine regering. 'Zoals de Vlaamse', aldus Siegfried.
Het blijft toch opletten geblazen met de ideeën, suggesties, meningen van Bracke. Een kleine regering? Prima. Maar de Vlaamse regering als voorbeeld nemen, is niet bepaald een goeie vondst. Voor de voorschoot die Vlaanderen groot is, telt de Vlaamse regering niet minder dan NEGEN ministers. Vergeleken met de 14 of 15 die de federale regering zal tellen, is er op zijn minst geen wanverhouding tussen federaal en gewestelijk. Maar misschien bepaalt het feit dat Bracke sedert enkele tijd zich bekeerd (?) heeft tot NVA, wat volgens hem klein of groot is.
Besparen? Prima. Maar weer eens, de Vlaamse regering blinkt echt niet uit in consequente en volgehouden besparingsijver. De bevolking van Vlaanderen wel. Die spaart tegen de klippen op. En tekent nu massaal in op de federale spaarbon. En dat vond Bracke enkele dagen geleden op de VRT dan weer maar niks, want nadelig voor de banken.
Afkeuren wat ondertussen al een paar miljoen Vlamingen gedaan hebben, dat kan tellen voor een nationalist!
30-11-2011 om 12:18
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2011
De terreur van de ratingbureaus
Hoe lang duurt het nog vooraleer de regeringen een krachtig halt toeroepen aan het destructieve oordeel van de ratingbureaus?
Niet vergeten dat deze ratingbureaus, of beter de bureaus die het voor het zeggen hebben, Amerikaanse privéfirma's zijn. Daarbij komt nog dat de drie grote meer dan eens een verschillend oordeel uitspreken. Het erge is dat bv. een ratingverlaging onvoorstelbare paniekreacties teweegbrengt in de financiële wereld , regeringen doet wankelen en grote bevolkingsgroepen zich financieel onzeker doet voelen.
Het wordt de hoogste tijd dat de overheden zich daartegen verzetten. Wanneer ratingbureaus zo'n grote macht hebben, betekenen ze een gevaar voor de democratie. Als deze bureaus al nodig geacht worden, moet zeker de Europese Unie een beoordelingssysteem op poten zetten dat onafhankelijk is maar beter ingebed is in onze democratische cultuur en instellingen.
28-11-2011 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2011
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De Vlaamse Drama Queen weet hoe laat het is
De setting verhoogde tot een bijna ondraaglijke intensiteit de dramatiek van het moment.
Een kille novemberavond. De nepgevels van de markt in het licht van de straatlantaarns. De brede renaissancegevel van het stadhuis. De kroonluchters van 'het schoon verdiep'.
Uit die indrukwekkende gevel schreed de Voorzitter naar voren. Tot voor Brabo. Hij had zich verwaardigd een uiterst belangrijke raadsvergadering-de raadsvergaderingen van de metropool zijn altijd van ontzettend groot belang-even te verlaten om de VRT ter wille te zijn.
Zijn gezicht stond norser en verongelijkter dan gewoonlijk.'Wat ik altijd heb gezegd, wordt nu bewaarheid', verklaarde hij. En met bodemloze somberheid voegde hij eraantoe:'Het is 12.30 uur.' Zijn tijdsaanduiding werd direct extra beklemtoond door de slag van de halfuurklok van de kathedraal.
Na deze beklijvende boodschap keerde DE Vlaamse Drama Queen zich om en begaf zich, lichtjes gebogen, de lasten van België en Antwerpen torsend,terug naar 't Schoon Verdiep.
Nevel vulde het plein.
23-11-2011 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2011
De chantage van de liberalen
Voor Di Rupo werd het te veel. Of het nu een stukje toneel van de 'drama queen' is of werkelijke uitzichtloosheid, vast staat dat de liberalen en vooral Open VLD al weken op elke tegemoetkoming van hun eisen, keihard zeggen: 'Njet'. De Croo is na 'madame Non' in het verleden, de 'meneer Neen' van 2011. Met dien verstande dat De Croo en co. er wel voor zorgen zich voortdurend te verschuilen achter de brede rug van de Europse Commissie en daarbij het schooljargon omtrent examens en buizen gebruiken.
Me de voorbije weken al vaak afgevraagd hoe lang aan Vlaamse kant CD&V en SPA nog dulden dat de kleinste partner, Open VLD, de grootste mond opzet? Hoe lang verdragen ze de chantage van De Croo nog ? Hoe lang kunnen ze het zich nog permitteren dat De Croo en zijn partijtje zich in het middelpunt van de belangstelling vast betonneren? Precies alsof de liberale eisen de enig zaligmakende zijn, alsof De Croo de enige Redder des Vaderlands is.
Nee, niet de enige. Van tussen de coulissen komt nu ineens, als een leeuwtje uit een doosje, De Wever te voorschijn. Eerst wilde hij wel niet meer meedoen, maar nu biedt hij gretig zijn diensten aan voor het vormen van een zgn. noodregering. Maar dan zonder PS, asjeblief. En als het effe kan, ook zonder SPA. Om lekker een ,in sociaaleconomisch opzicht, ultrarechtse regering te vormen. Steken we de overeenkomsten in verband met BHV en de staatshervorming maar in de diepvries.
Zelden een politieke stellingname gehoord die de machtsdrang van het Vlaams neoconservatisme op zulke extreme manier combineert met zo'n absoluut gebrek aan politieke realiteitszin. Kafkaiaans. Maar dan op zijn Antwerps.
22-11-2011 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2011
Vermeersch: 'Intellectueel oneerlijk en beledigend'
Op 2 november publiceerde De Standaard een interview met ethicus Etienne Vermeersch over de explosieve stijging van de wereldbevolking onder de titel 'Migranten hebben te veel kinderen'. Het betoog van Vermeersch kwam er eigenlijk op neer dat niet alleen de migranten maar 'iedereen' te veel kinderen heeft, dat het hebben van kinderen geen absoluut mensenrecht is en dat er drastische maatregelen nodig zijn.
Dat lokte nogal wat reacties uit. Journalist Oscar Van den Boogaard noemde Vermeersch' visie over geboortebeperking fascistisch. En Vermeersch betitelde dan weer in zijn reactie wat Van den Boogaard geschreven had, als 'intellectueel oneerlijk en beledigend'.
B.V. Vermeersch voelt zich dus beledigd en intellectueel oneerlijk behandeld. Nou, de ethicus kent er anders ook wel wat van. Om dat te ervaren, moet je het bewuste interview 2 november even opsnorren in het Standaardarchief.
Vermeersch noemt twee weken na publicatie van dat interview, de titel 'totaal misleidend' en het verslag 'klungelig'. Is die kwalificatie niet in hoge mate beledigend voor de journalist en de redactie? Duitse wetenschappers 'onnozelaars' noemen, is dat ook niet beledigend? En beledigt Vermeersch niet miljoenen moeders, vaders en kinderen?
Hoe zit het met de intellectuele eerlijkheid van Vermeersch himself? Niet goed. Hij spuit mist rond het fundamentele mensenrecht om een gezin te stichten. Staat nochtans met zoveel woorden in de Verklaring van de Rechten van de Mens. Hij ontkent in zijn reactie dat hij voorstander is van verplichte geboortebeperking. Op 2 november luidde het nochtans:'Want als iedereen zelf mag bepalen hoeveel kinderen...', én schaarde hij zich achter de Chinese éénkindpolitiek.
Merkwaardig en eigenlijk een belediging voor de intelligentsia in Vlaanderen, is de kritiekloze adoratie voor ethicus Etienne Vermeersch en de scheldkanonnades die op de internetfora losbarsten aan het adres van degenen die de goddelijke status van Vermeersch durven bekritiseren. Dat ondervindt nu ook Van den Boogaard. Karrenvrachten bagger krijgt hij over zich uitgestort.
Ene mevrouw is van mening dat het Van den Boogaard enkel om platte aandachttrekkerij te doen is. Maar als er nu één persoon is die al vele, vele jaren aandacht wil, dan is het toch wel Vermeersch! Aandacht voor zijn seminarietijd. Aandacht voor zijn breuk met de kerk. Aandacht voor zijn antiklerikale opvattingen. Aandacht voor zijn ongeloof. Aandacht voor zijn persoonlijke frustraties, vooral toen hij nog katholiek was. Aandacht voor zijn politieke en sociale opvattingen. Aandacht voor zijn demografische voorstellen. Aandacht voor zijn abortus- en euthanasiestandpunten. Aandacht voor zijn intellectuele competentie. Aandacht voor zijn met kwaliteit gevulde boekenkast.
Kortom, aandacht voor Etienne Vermeersch, volgens zijn fans en Vermeersch zelf, ongeveer de enige topintellectueel, die Vlaanderen telt.
19-11-2011 om 22:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2011
Arco in vereffening
Arco wordt meegesleurd in het debacle van Dexia. Dat geeft nogal wat journalisten en politici de gelegenheid om met scherp te schieten op het ACW, want ook die organisatie vertoont nog in hun ogen te veel 'linkse' kenmerken.
Opportunisme, politieke berekening en afrekening, en inconsequentie komen onweerstaanbaar en onwelriekend uit die 'kritische beschouwingen' naar boven. Een terugblikje in de 'bankengeschiedenis' van de laatste jaren maakt een en ander maar al te duidelijk.
Eind de jaren negentig ging Bacob op in Dexia. Werd die operatie toen door de media kritisch benaderd? Werd ze afgeraden door de financiële experts? Werd er door de journalisten op gewezen dat een spaarkas voor en van de werknemers, niets te zoeken had bij de grote financiële holdings ? Hetzelfde deed zich voor bij die andere grote spaarkas van en voor boeren. Van Raiffeisenkas via Cera naar KBC. Stonden de kranten vol met waarschuwingen en protesten? Weinig of niets van gemerkt.
Waarom? Omdat het in vraag stellen van die bankaire megaoperaties, ook in het redactionele en journalistieke wereldje direct beschouwd werd als een uiting van antikapitalisme, van bijna communistisch 'linksisme'.
Achteraf zeggen of schrijven wat men vroeger door onkunde, onwil, ideologische verblindheid, verbod, mode, naliet te zeggen of te schrijven, komt niet erg geloofwaardig over.
17-11-2011 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2011
Spiritualiteitsdag in Postelse abdij
'In de heilige Geest, met Maria'
Frederic Testaert, abt van de norbertijnenabdij van Postel, behandelt in twee conferenties het thema: wie leeft in verbondenheid met Maria, leeft in de heilige Geest, en wie leeft in de heilige Geest wordt getuige van Christus, d.w.z. christen.
15-11-2011 om 20:28
geschreven door Gust Adriaensen
Kunstcriticus De Wever
De column die De Wever enkele dagen geleden in De Standaard pleegde blijft nazinderen. De Wever wierp zich op als 'kunstcriticus', die het als zijn heilige (Vlaamse?) plicht beschouwt de 'moderne kunst' af te kraken.
Een debat met Hoet zou misschien mooi vuurwerk opleveren. Hoet zou al direct en terecht kunnen opmerken dat De Wevers kritiek niet zuiver op de graat is. Want De Wevers (d)evaluatie wordt bepaald door De Wevers populistische en politieke bedoeling: op instemming rekenen van Jan met de pet, die de 'moderne kunst' maar niks vindt, iets voor snobs of volksvreemde clubjes van artiesten. In Duitsland heeft men dergelijke kunst ooit naar de vuilnisbelt of de brandstapel verwezen als 'entartete Kunst'.
Interessant is te constateren dat veel van wat De Wever schrijft over deze, volgens hem, belachelijke, moderne kunst, zonder problemen ook op de politiek en de politici, inclusief kunstkenner Bart, toegepast kan worden.
Je kan perfect 'moderne kunst of kunstenaar' in een aantal zinnen die De Wever schrijft, vervangen door 'politiek of politicus of De Wever'. Eens proberen? Wat denk je bv. over: 'wist dus wel hoe hij een mediahype kon opwekken', 'halen met stunts geregeld de publieke belangstelling','voor die kleine groep van ingewijden herkenbaar en wekken niet zelden een totaal onbegrip op bij Jan metde pet'.
'Kunstkenner' De Wever stelt dat de 'ontsporing van de kunst' begonnen is met de individualisering van de kunst vanaf de 19de eeuw, om zijn absolute dieptepunt te bereiken in de verdomde 20ste eeuw. Tja. Al vele jaren geleden geleerd en ervaren en gezien dat die individualisering een aanvang nam in de renaissance? En dat die ontwikkeling in zeer ruime kring door kunstkenners, artiesten, politici, intellectuelen, enz., nog altijd beschouwd wordt als een belangrijk en bepalend element in de ontvoogding van mens en samenleving.
15-11-2011 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2011
Censuur!!!!
Er is weer een hoop trammelant omtrent de schrapping door de zgn. 'université des ainés', zeg maar 'seniorenuniversiteit', van een lezing die De Wever zou houden.
Wat opvalt zowel in het artikel in De Standaard als in vele reacties, is dat bewust of onbewust het verschil niet wordt gemaakt tussen de 'officiële' UCL (een universiteit die opleidt, onderzoekswerk doet en officiële diploma's aflevert) en een vzw, weliswaar gelinkt aan de UCL maar een organisatie die zich 'seniorenuniversiteit', een vrijetijdsvereniging, te vergelijken met bv. de OKRA-academie, de DF-lezingen door universiteitsprofessoren, enz.
De UCL en deze 'université des ainés' in één mandje stoppen, doen uitschijnen dat de UCL hetzelfde is als deze seniorenuniversiteit, getuigt van kwade wil of gebrek aan kennis.
Je kan het schrappen van een lezing door om het even wie, betreuren, ten strengste afkeuren, direct spreken over censuur, geen probleem. Maar het blijft evenzeer het volste recht van een vereniging, om dat te doen. In het verenigingsleven gebeurt dat wel vaker. Daar kraait geen haan over.
Alleen als De Wever zich weer eens slachtoffer voelt en direct over censuur begint te jeremiëren, brult de leeuw.
07-11-2011 om 20:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-11-2011
Barones Mia Doornaert: de Vlaamse Iron Lady anno 2011
Barones Doornaert werpt zich in een column in De Standaard op als de Vlaamse Iron Lady van 2011.
Zelden zo'n opeenstapeling van conservatieve, neoliberale kapitalistische clichés gelezen. Waar Doornaert het bovendien vandaan haalt om 'de kernuitstap een van de paars-groene blokken aan het been van ons land' te noemen, mogen Joost en de nucleaire industrie weten.
Doornaert ziet veel taboes. Uitsluitend bij regering, politieke partijen, vakbonden. Maar ze rept met geen woord over het grootste taboe voor onze samenleving en de media: het in vraag stellen van het kapitalisme.
Verwijzend naar de Britse premier Cameron, een gewezen euroscepticus, voor wie The Economist de pittige uitdrukking 'who has been mugged by reality' bedacht, schrijft ze: 'Ook veel Belgische partijen, besturen, vakbonden en andere instellingen hebben dergelijke mugging nodig'.
Nog afgezien van het feit dat 'to mug' een eerder negatieve, agressieve betekenis heeft (van achter aanvallen en de keel dichtdrukken, in elkaar slaan), valt het op dat barones Doornaert wel erg selectief is in haar keuze van de instanties en organisaties die 'dergelijke mugging' kunnen gebruiken. Ze vergeet inderdaad te vermelden dat ook de werkgevers, de financiële instellingen, de holdings eveneens 'dergelijke mugging' zouden kunnen gebruiken.
04-11-2011 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
