Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.
13-04-2014 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2014
Peter De Roover voorstander van het signum linguae
Peter De Roover, recent bekeerd tot de N-VA, presenteert zich wel als 'leraar' maar van veel taalinzicht en inlevingsvermogen in leerlingen, heeft hij duidelijk geen kaas gegeten. Dat blijkt uit een artikel in De Standaard (11 april), waarin hij samen met een ander N-VA-kandidaat-kamerlid, op een karikaturale manier tekeergaat tegen een voorstel van de groene Gentse schepen voor onderwijs, die ervoor pleit de kindjes toe te laten op de speelplaats hun eigen taal te gebruiken.
Als je De Roovers artikel leest, wordt het al vlug duidelijk dat het De Roover eerder te doen is om een politieke aanval op Groen, dan om echte bekommernis om het welbevinden en de taalontwikkeling van de kinderen.
Bovendien is er met de stelling 'één taal, één speelplaats' iets bijzonder merkwaardigs te constateren bij de nationalist pur sang, die De Roover is. Hij verdedigt namelijk het zeker door de Vlaamse Beweging vervloekte en verafschuwde 'signum linguae'.
Even het geheugen opfrissen: 'Het signum linguae (kortweg ook signum genoemd) was een pedagogisch of taalpolitiek instrument om leerlingen te verplichten ook buiten de lessen de onderwijstaal te spreken. Meestal ging het om een rol papier waarop leerlingen hun naam moesten schrijven als ze betrapt werden op het spreken van hun moedertaal of dialect. Vervolgens probeerden ze het door te geven aan een medeleerling die zij op hun beurt betrapten. Wie op het eind van de speeltijd, de dag of de maand, het signum in handen had, werd gestraft, soms met een geldboete.
In Vlaanderen kwam het signum in zwang nadat de Belgische staat voor het Frans als standaardtaal had gekozen. Minister Joseph Thonissen schafte het gebruik ervan af voor de openbare scholen met zijn circulaire van 1885 ter uitvoering van de taalwetten op het onderwijs van 1883. In sommige vrije scholen bleef het in gebruik tot aan de Eerste Wereldoorlog. Voor de Vlaamse Beweging kreeg de toepassing van het signum een bijzondere symbolische betekenis, aangezien dit in eerste instantie werd aangevoeld als een maatregel tegen het gebruik van de eigen moedertaal. '
De conclusie is duidelijk, ook al zal De Roover, een expert draaikonterij, in alle richtingen kronkelen wanneer hij ermee geconfronteerd wordt: deze man wil, wat het taalgebruik op de speelplaatsen van de scholen betreft, terugkeren naar de taaloekazes van de 19de eeuw! Slechts één enkele taal mag op de Vlaamse speelplaatsen weerklinken!!
Voor 'leraar' De Roover is die ene taal het heilige Nederlands. Niet de moedertaal der kindertjes, waarvoor onze voorouders zo vochten en leden (remember het signum), komt op de eerste plaats maar de opgelegde taal der machthebbers.
'Ene taal'? Ach, De Roover verliest uit het oog dat op alle speelplaatsen van alle scholen in Vlaanderen, honderden varianten van dat 'heilige Nederlands' in gebruik zijn. Van het meest onverstaanbare dialect (te vergelijken met Bulgaars, Turks of Swahili) tot talloze varianten van tussentalen. En deze laatste bloeien en groeien in de Vlaamse verkavelingen en op de Vlaamse tv-zenders. En niet te vergeten in het gild der leerkrachten tijdens de uitoefening van hun belangrijke job in de Vlaamse klaslokalen.
En zeker niet te vergeten, bij talloze politici van alle kleuren, zeker wanneer ze in contact moeten treden met de Vlaamse kiezer. Want je moet natuurlijk, met het oog op je politieke populariteit, respect hebben voor de couleur locale.
12-04-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/5
Vrijdag 11 april 2014
Langzame heropbouw van het dorpsleven
Verschillende dorpen in de omtrek beginnen te herleven. Aanvankelijk is er geen water en geen elektriciteit. Eerst komen de ouderen en meest behoeftigen terug. Zij worden geholpen. Geen geflirt meer met vreemde rebellen die geld en een fantastische toekomst beloven aan hen die de huidige regering willen helpen omverwerpen. En de mensen komen terug en bouwen samen het dorpsleven op als een grote familie. Het onderwijs wordt hernomen, de kinderen gaan weer blijgezind naar school en komen ’s middags thuis, gekleed in het blauw, als een soort kruising tussen kleine soldaatjes en airhostesjes. Deze week was er zelfs ook in onze streek een manifestatie als steun aan leger en president met een afvaardiging van de regering en opgeluisterd door een zanger! Er is hoop dat de bewoners steeds meer terugkeren en na de moorden en verwoestingen het maatschappelijk leven weer opbouwen, in een positieve geest…
Toch blijven de aanslagen doorgaan. Ook onze streek kunnen we onmogelijk als definitief veilig beschouwen. We vernemen dat terroristen maandag morgen het klooster van de paters Jezuïeten in Bustan al-Diwan nabij het oude standscentrum van Homs aangevallen hebben. Daarbij werd de Nederlandse pater Frans Van de Lucht S.J. mishandeld en gedood. Al bijna een halve eeuw was hij werkzaam in Syrië. Hij had er voor gekozen bij de bevolking te blijven. En de paters hebben zich op bewonderenswaardige wijze ingezet voor de zwaar getroffen bevolking. Hoe gematigd hij ook was, hij had al in 2012 moedig getuigd van wat hij zelf zag in deze zogenaamde “volksopstand’: het zijn gewapende bendes die op de politie beginnen te schieten en de macht willen grijpen. Deze priester en zovele andere christenen leveren een belangrijke bijdrage aan de harmonieuze en vredevolle samenleving. Daarom zijn ze het voornaamste obstakel. Neen, het is geen toeval dat juist deze verdienstelijke priester is vermoord. De officiële afkeuring van deze moord door Ban Ki-moon is welkom, maar verandert de strategie van de wereldheersers niet. In solidariteit met de aangekondigde dienst in Homs hebben wij hier voor hem en alle martelaren van deze oorlog de eucharistieviering opgedragen.
De byzantijnse liturgie van de vasten
In de vasten is het leven wat soberder maar wees gerust, daar moeten onze de plantjes in de binnentuin niet onder lijden. Zij krijgen overvloedig te drinken. De liturgie is veel uitgebreider en rijker dan in de gewone tijd. Vrijdagmiddag wordt in plaats van de eucharistie een kruishulde gehouden, ongeveer zoals op Goede Vrijdag met een deel van het passieverhaal, de plechtige voorbeden, de kruishulde en de communiedienst. Jaren geleden heeft iemand ons een kopij gegeven van de lijkwade van Turijn. Het is een van de 10 kopijen die over de wereld werden uitgedeeld. Deze past goed bij de diensten in de vastentijd. Vrijdagavond hebben we de lange acathishymne gezongen. Ook nu kwamen er moslims meebidden en die kregen meteen al een deel van de lezingen en/of psalmen die ze soms erg mooi zingen. Herhaaldelijk wordt geknield en gebogen tot met het hoofd op de grond onder passende aanroepingen zoals “Heer, laat mij mijn eigen fouten zien en niet oordelen over mijn medemens”. In de voorbeden wordt zowat voor iedereen en alles gebeden. Neen, we vergeten jullie niet. Trouwens af en toe krijgen we erg aanmoedigend bericht. De moeder die half maart hier voor haar zwaar ziek zoontje Besjer gebed kwam vragen lat ween dat hij heel veel verbetert. We bidden dus voort. Er is zelfs een voorbede “voor hen die ons haten”. Achteraf willen moslims soms uitgebreid over het christelijk geloof praten. Het meest treffende deze week was wel een veertiger die vertelde hoe hij als vrome moslim is opgevoed en veel goeds vindt in de islam, de koran en Mohammed, zoals de eerbied en onderwerping aan God. Toch ziet hij daarin ook arrogantie, hoogmoed en geweld. Met vreugde leest hij nu het Nieuwe Testament. Wij hebben de indruk dat vele goede moslims met dergelijke bedenkingen rondlopen.
Hedendaagse wereldgeschiedenis in een notendop
De mysterieuze aanslag op de Twin Torens in New York 9 november 2001 werd het startsein voor een onbeperkte “oorlog tegen het terrorisme”. Het was ook een uiterst geschikt oment nu de Sovjetunie en het hele Oostblok aan diggelen lag. Plechtig werd afgekondigd waar de duivel huisde: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Iran… De media werden grondig voorbereid om deze missie te steunen. Het begon meteen in Afghanistan. In Irak kregen de vreselijke slachtingen het moto: ‘Vrijheid voor Irak!’ Daar was niet eens toestemming van de veiligheidsraad voor nodig. En de zeldzame heftige proteststemmen tegen de inval in Irak zoals van Paus Johannes Paulus II, Moeder Teresa van Calcutta en Syrië (!) konden de instemming van de algemene opinie niet verminderen, integendeel. De ‘creatieve chaos’ in Afghanistan en Irak zetten zichzelf moeiteloos verder tot nu toe. Dan kwam Libië aan de beurt. Ook dat was vlug beklonken, mede door de edelmoedige hulp van Europa en de dappere steun van België. Tegelijk moest Syrië aangepakt worden. En aanvankelijk leek het ook hier prima te gaan. Het land werd danig verwoest en de bevolking flink uitgemoord. Alles was de schuld van die baarlijke duivel van een president. De media bleven op kruissnelheid: een ‘spontane volksopstand’ tegen een verschrikkelijke ‘dictator’, en een gruwelijk ‘regime’ ‘onderdrukt’ op ‘bloedige wijze’ het volk zodat er een ’burgeroorlog’ uit ontstaat, die een ‘internationale militaire interventie’ rechtvaardigt. Edoch, in Syrië begon de motor te sputteren. En juist daar moest het gebeuren, want van daaruit kon de hele wereld overheerst worden. De Amerikaanse-Israëlische nieuwszender Al Jazeera in Qatar verloor plots zo maar eventjes 80 % van zijn kijkers, omdat de Arabische bevolking die leugens kotsbeu was, maar het westen bleef verder genieten van de getrukeerde beelden en nieuwsberichten. En nu onthult de bekende Amerikaanse onderzoeker Seymour Hersh dat die fameuze gifgasaanval in Ghouta het werk van Turkije was. Hij heeft dit vroeger al geschreven maar niemand wilde dit bericht opnemen. Nu begint het stilaan door te dringen. Hij vermeldt ook dat Erdogan zo woedend was omdat er geen militaire inval op volgde dat hij besloot de vernietiging van Syrië zelf te bewerken.
Inmiddels hebben zich grondige verschuivingen voorgedaan. De westerse wereldoverheerser zal voortaan met een evenwaardige partner moeten leren leven. De landen van de toekomst staan nu aan de kant van Syrië, dat door heel deze ellende zelf geestelijk nog sterker en meer een geworden is. Jammer dat altijd de onschuldige bevolking slachtoffer is.
Dat Syrië stand houdt is voor de hogepriesters van de nieuwe wereldorde en de zogenaamde ‘vrienden van Syrië’ dramatisch, omwille van de enorme energierijkdom, de strategische ligging en zijn koppige onafhankelijkheid. Syrië wil geen slaaf zijn van schimmige buitenlandse machten maar zorg dragen voor eigen bevolking. Ze kunnen nu nog proberen op lange termijn te verwezenlijken wat ze op korte tijd niet klaar kregen: openlijk over ‘vrede voor Syrië’ praten en ondertussen zoveel mogelijk rebellen steunen. En dat is nu de nieuwe ontwikkeling in de oorlog. Het verbond tussen Turkije en Saoedi-Arabië¨, met de volle steun van Amerika-Israël en de NAVO zorgt er voor dat nog steeds niemand in Syrië veilig is. De Amerikaanse president maakt alvast een rondreis om zijn vazallen aan te moedigen. Het hoogtepunt van zijn bezoek is Saoedi-Arabië, de grootste leverancier én financier van het wereldterrorisme. Wordt helaas vervolgd.
Volgende week vieren we Goede Vrijdag.
Misschien ben je, zoals de apostelen tijdens Jezus’ veroordeling, ontgoocheld over uw vroeger geloof en religieus enthousiasme voor Jezus. De apostelen zien nu hoe Hij zijn roemloos einde tegemoet gaat. Ze schamen zich en zijn bang. Ze slaan op de vlucht. Toch zullen ze allen terugkeren en in de kracht van de Geest vrijmoedig én blijmoedig de hele wereld in trekken om van deze Jezus te getuigen en hun leven te geven tot in de marteldood toe.
Misschien ben je zoals Petrus die van verre de afloop van Jezus’ veroordeling volgt. Wanneer hij wordt herkend als een leerling van Jezus, ontkent hij heftig. Hij begint te vloeken en te zweren. Neen, deze Man kent hij niet en heeft er niets mee te maken. Hij wil gewoon iemand uit de massa zijn en zoals iedereen meeschreeuwen: Kruisig Hem! Bij de derde poging valt hij door de mand. Zijn tongval verraadt dat hij ook een Galileeër is en geen stadsmens. Dan herinnert hij zich hoe Jezus zijn zwakheid voorspeld heeft. Hij loopt weg en begint bitter te wenen. Het is het begin van zijn nieuw leven. Vervuld van de Geest zal hij voortaan onverschrokken aan zijn joodse volksgenoten en anderen niets anders meer brengen dan de boodschap van deze gestorven en verrezen Heer. Daarvoor is hij ook gestorven.
Of misschien ben je gewoon een keurige ambtenaar zoals de Romeinse honderdman, een heiden, die er voor zorgt dat het gruwelijkste en meest onrechtvaardige proces uit de geschiedenis van de mensheid precies wordt uitgevoerd zoals is voorgeschreven en waarvoor hij betaald wordt. Als hij uiteindelijk ziet hoe Jezus sterft aan het kruis, breekt zijn hart en roept hij uit: “Waarlijk, deze mens was Zoon van God”. De eerste openbare geloofsbelijdenis heeft de wereld gekregen van deze heiden.
Vrijdag gedenken we de allerbelangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van de mensheid, Jezus’ Kruisdood. De wereld bleef toen verder draaien en het leven zal ook nu gewoon verder gaan. Toch is dit de gebeurtenis die de geschiedenis grondig heeft veranderd en blijft veranderen. In Jezus’ Kruisdood zijn alle onschuldige slachtoffers gestorven vanaf de grondvesting tot de voleinding van de wereld. En in zijn sterven richt Jezus zich tot ons met de vraag: aan welke kant sta je? Aan de kant van de vervolgers en wereldheersers of van de ontelbare onschuldige slachtoffers van de ‘nieuwe wereldorde’? Ieder messianisme zonder God of Christus is uiteindelijk een hel. Hij, de Onschuld zelve, heeft zich voor ons geofferd. Er is geen enkel ander offer meer nodig, maar alleen barmhartigheid. Zijn Kruisdood is het begin van de enige menselijke en goddelijke nieuwe wereldorde.
P.S. Volgende week is gewijd aan gebed. We zullen vele uren van de dag, de avond en tegen het einde van de week ook van de nacht in de kerk doorbrengen. Ik stuur jullie volgende vrijdag geen bericht. Waarom zou je in de plaats daarvan niet eens uit een van de vier evangelies het passieverhaal van Jezus lezen, dat werkelijk in staat is uw leven te veranderen? Ga met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen de liturgische diensten meemaken. Vergeet uw drukke agenda. Och, wat is ons mensenleven anders dan een ademtocht? Ook jij zult binnen kort verschijnen voor uw Schepper. Probeer nu al Jezus, de Heer van je Leven te ontmoeten, Hij wacht trouwens al op je. Zet je tussen de apostelen aan de tafel van zijn Laatste Avondmaal. Ga met Marie en Johannes onder zijn Kruis staan en loop Petrus voorbij naar het lege graf. Je zult Hem ontmoeten en Hij zal je bij je naam noemen, zoals Maria Magdalena en je leven een geheel nieuwe impuls geven.
Bij gelegenheid van Pasen beloof ik de Vlaamse jeugd een boeiend paasverhaal te bezorgen.
’n Zalige Goede Week en Pasen.
11-04-2014 om 20:48
geschreven door Gust Adriaensen
Dal van de Geul
Dal van de Geul
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. ’t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe. Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen. Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur, beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
11-04-2014 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2014
'Hoe een mens kooien?'
"Here are some ways to put a human being in a cage:
- Remove as far as possible all opportunities for meaningful self-expression and service. Instead, coerce people into dead-end labor just to pay the bills and service the debts. Seduce others into living off such labor of others.
- Cut people off from nature and from place. At most let nature be a spectacle or venue for recreation, but remove any real intimacy with the land. Source food and medicine from thousands of miles away.
- Move life – especially children's lives – indoors. Let as many sounds as possible be manufactured sounds, and as many sights be virtual sights.
- Destroy community bonds by casting people into a society of strangers, in which you don't rely on and needn't even know by name the people living around you.
- Create constant survival anxiety by making survival depend on money, and then making money artificially scarce. Administer a money system in which there is always more debt than there is money.
- Divide the world up into property, and confine people to spaces that they own or pay to occupy.
- Replace the infinite variety of the natural and artisanal world, where every object is unique, with the sameness of commodity goods.
- Reduce the intimate realm of social interaction to the nuclear family and put that family in a box. Destroy the tribe, the village, the clan, and the extended family as a functioning social unit.
- Make children stay indoors in age-segregated classrooms in a competitive environment where they are conditioned to perform tasks that they don't really care about or want to do, for the sake of external rewards.
- Destroy the local stories and relationships that build identity, and replace them with celebrity news, sports team identification, brand identification, and world views imposed by authority.
- Delegitimize or illegalize folk knowledge of how to heal and care for one another, and replace it with the paradigm of the “patient” dependent on medical authorities for health.
It is no wonder that people in our society compulsively press the lever, be it the drug lever or the consumerism lever or the pornography lever or the gambling lever or the overeating lever. We respond with a million palliatives to circumstances in which real human needs for intimacy, connection, community, beauty, fulfillment, and meaning go mostly unmet. "
10-04-2014 om 11:52
geschreven door Gust Adriaensen
De vergeten christenen
Onder de titel 'De vergeten christenen' publiceert De Standaard een artikel van David Dessin, filosoof en onderzoeker (UA).
Een citaat:
'In het Midden-Oosten zien we al langer hoe de multireligieuze bevoling in een angstaanjagend korte tijdsspanne wordt gezuiverd van vreemde -niet toevallig vaak Europese- elementen, terwijl Europeanen niets doen en de andere kant opkijken.'
10-04-2014 om 07:50
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2014
Karel De Gucht diep in de puree
Was me dat nog eens een stuk extra boeiende Terzake! Karel De Gucht, minister van Staat, EU-commissaris, die het vuur aan de schenen werd gelegd in verband met zijn beïnvloedingsdemarches naar de grote baas van de BBI toe, ging helemaal ten onder.
De Gucht, beroemd en berucht om zijn sangfroid, kon zijn extreme woede en nervositeit niet verbergen. Hij ging zowaar aan het schreeuwen en ratelen, antwoordde niet op de vragen, probeerde keer op keer het accent te leggen op andere zaken dan die nu aan de orde zijn, kon zijn haat voor BBI-ambtenaar Anthonissen niet onderdrukken.
Kortom een voor De Gucht ontluisterend en voor de kijker veelbetekenend schouwspel. Karel zakte verder en verder weg in het moeras en uit de documenten van De Tijd blijkt overduidelijk dat er stront aan de knikker is. En de stank ervan is na de schabouwelijke passage van de EU-commissaris in Terzake nog veel indringender geworden!
08-04-2014 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
De zorgsector in privéhanden?
Naar aanleiding van het toekennen van de uitbating van het nieuwe forensisch psychiatrisch centrum in Gent, aan het consortium Sodexo-Parnassia, is de discussie over de sterker wordende privatisering van de zorgsector weer opgelaaid.
De bekende stellingen worden weer naar buiten gebracht. De non-profitsector, de vakbonden maar ook de Liga voor Mensenrechten vrezen voor de kwaliteit en de betaalbaarheid van de zorg en waarschuwen voor de groeiende commercialisering. De ondernemerswereld, VOKA bv., die al enkele jaren grote winsten ziet in de zorgsector, toont zich grote voorstander van een nog sterkere privatisering.
Zou die ondernemer nog wel zo'n grote interesse tonen, wanneer de overheid naar de privésector toe precies dezelfde eisen zou stellen , niet alleen wat de materiële uitrusting betreft maar ook en vooral wat de personeelsomkadering betreft, als aan de overheids- en non-profitsector? En hoe zit het met het verschil in kostprijs tussen privé en non-profit of overheid? Evolueren we niet in snel tempo naar minstens twee zorgsectoren: eentje voor de welstellenden en eentje voor de armen?
Ik ben van mening dat de regering deze evolutie niet in de hand moet werken, tenzij ze zeer strikte voorwaarden en controles kan opleggen die het sociale karakter van de zorginstellingen kunnen garanderen.
08-04-2014 om 15:49
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2014
Gezinsweekend in de abdij van Postel
Van vrijdag 11 april tot en met zondag 13 april organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.
Op zaterdag 12 april is er de gezinsdag rond het thema "De vier kardinale deugden". E.P. Gabriël Goossens o.praem, Norbertijn van de abdij van Tongerlo, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. We vieren de H. Mis met onze gezinnen en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.
Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.
Voor meer info over het gezinsweekend: zie folder in bijlage. Inschrijving en inlichtingen via: pater Benny abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol (0032) 0496 50 15 23 gastenkwartier@abdijpostel.be
06-04-2014 om 13:48
geschreven door Gust Adriaensen
Ethisch besef
De gazetten en de boekskes:
-Jarenlang prins Laurent de vernieling in geschreven
-Nu koningin Paola als moeder door de mangel halen.
06-04-2014 om 12:19
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2014
Recordaantal kijkers voor interview paus
De reportage die Koppen op donderdag 3 april wijdde aan het interview dat vijf Vlaamse jongeren afnamen van paus Franciscus was een voltreffer.
Niet minder dan 705.371 mensen bekeken het hartverwarmende verslag. Daarmee behaalde Koppen een zeer uitzonderlijke vierde plaats in de lijst van de meest bekeken programma's van die dag.
05-04-2014 om 19:11
geschreven door Gust Adriaensen
04-04-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/4 4 april 2014
Onze zondag
Met deze zondag begint in de byzantijnse liturgie al de vijfde week van de vasten. Hij is toegewijd aan de heilige Johannes, die in de 7e eeuw een merkwaardige “ladder (= in ’t Grieks: Climax) van 30 deugden” schreef. Het is een ascetisch werk verwijzend naar de ladder van Jacob (Gen. 28, 10-22) om met 30 trappen in de hemel te geraken. Neen, het is geen soort Assimil-methode, zo in de zin van ‘hemelen zonder moeite’. Hij begint met een afstand van de wereld en ook een innerlijke onthechting om een religieus leven te kunnen ontwikkelen. Dan behandelt hij de gebreken en de deugden. Hij eindigt met de mystiek en de innerlijke rust. In het Latijn werd dit vertaald door de “scala” van het Paradijs. De moeite van het proberen waard. En vergeet niet, deze oude rakkers geven soms (diepte)psychologische inzichten waar onze moderne psychiatrie héél veel van kan leren. Een pastoor van Ars had trouwens al meer psychologisch inzicht dan de meeste Franse psychiaters van toen (en nu?).
Zaterdag en zondag was het zulk een stormweer dat zowat alles wat niet vaststond werd meegevoerd. De wind beukte en bulderde er op los. En er was geen elektriciteit of met voortdurende onderbrekingen. Voor twee dagen geen douche of andere beperkingen, daar draaien we onze hand niet meer voor om. We zijn meer gewoon geweest. Tijdens de eucharistieviering houdt het gebulder plots op. Het is een gelegenheid om het middagmaal in het atrium te nemen onder een stralende zon. En plots belt een jonge moslimvrouw uit Libanon aan. Ze is journaliste en wil een reportage schrijven voor de krant Al Akbar. We vragen wel de nodige discretie, de oorlog is immers nog niet voorbij. Het was een aangename ontmoeting en meteen vernemen wij iets over de al of niet herstelde veiligheid van hier naar Libanon. Ze krijgt van ons een zwart armbandje met tien bolletjes en een kruisje als een minirozenhoedje. Wij beloven te bidden voor haar en zij voor ons.
En ’s avonds kijken we nog eens naar een interessante dvd langs ons tv-scherm: de Laatste Exodus (Arabisch gesproken met Engelse titels). Het is een realisatie van Kerk in Nood, 2012 of misschien zelfs 2013. Het gaat over de ‘Levant’ (ten O van de Middellandse Zee) waar het christendom ontstaan is en de christenen de oorspronkelijke bewoners zijn. Het begint met de beslissing van de Ottomaanse heersers van 24 april 1915 om alle leiders van het Armeense volk in Turkije meteen af te slachten. Een genocide op ongeveer 1,5 miljoen christenen. Anderen konden vluchten. De volgende groep zijn de christenen die verdreven werden van hun eigen land en grond in Palestina, omdat Israël een zuiver joodse staat wilde (en nog wil) tegen zijn eigen Bijbelse roeping in. Dan volgden de christenen van Libanon, de christenen van Cyprus, de christenen van Irak, de kopten van Egypte en nu de christenen van Syrië. Er wordt telkens een pakkend getuigenis gegeven. Uit beelden van Syrië herkennen we het getuigenis van de moord op een kind, dat in feite erger was dan het hier kort wordt voorgesteld. Christenen zijn wereldwijd de meest vervolgde groep. En laat u asjeblief niet wijsmaken dat het “toevallig” is!
Libanese gerechten met amandelen en groeten uit Syrië
De amandeloogst van vorig jaar ligt nog steeds op ons te wachten. Meer dan vijftig grote zakken. En daar is veel werk aan. Ze werden een tijd te drogen gelegd waardoor de meesten hun omhulsel al hebben afgelegd. De harde bolster moet echter nog kapot geklopt worden om de amandel er uit te halen. Machinaal kunnen de bolsters gebroken worden maar dan zijn de amandelen ook kapot. Dus, hand made! Gelukkig kan iedereen, groot en klein hieraan meehelpen. Geen opleiding of diploma’s vereist. De enen geven de bolster een flinke tik, zonder de amandel te raken en de anderen halen de vrucht er uit. Amandel per amandel! Een uitstekend werk voor de vastentijd. Tijdens de belegering van ons klooster hebben we wel getracht er ons mee te amuseren, samen met de vluchtelingen, maar toen ging onze aandacht naar het overleven zelf. Nu hebben we deze week eindelijk meerdere dagen bijna onafgebroken hieraan besteed. Af en toe hebben we dan de lange gebeden van de vasten vervangen door een interessante geestelijke conferentie te beluisteren. Deze amandelen kunnen in Libanon voor een goede prijs verkocht worden. Als je in België of Nederland een lekker Libanees gerecht met amandelen vindt, zit er misschien wel een amandel van hier bij. Warm aanbevolen.
Moslims en christenen bidden tot God
Driemaal zijn jonge moslims deze week komen vragen om te bidden voor vrienden die verraderlijk door rebellen werden gedood. Telkens vernamen we dat het mannen waren die zich op bijzondere wijze hebben ingezet voor de bescherming van anderen. We hebben tweemaal de eucharistie opgedragen en eenmaal het avondgebed gezongen voor hun intentie. Achteraf hebben deze moslims na de mis en na het avondgebed hun gebeden voor de overledenen gereciteerd. We willen als christenen aan de kant van de onschuldige slachtoffers staan en niet aan de kant van de moordenaars en de vervolgers, al willen we ook bidden voor de moordenaars dat ze uit hun verblinding bevrijd worden. Zelf blijken wij niet direct meer in gevaar te zijn, maar verderop zitten nog wel degelijk rebellengroepen.
Donderdags houden we in de vasten, na het lange avondgebed nog een uur aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Deze keer is er een jonge moslim die vraagt om te bidden voor de genezing van zijn vrouw. En ook hij houdt het met ons in de kerk twee uur uit. Zou God deze verenigde gebeden niet verhoren? Hij zal ze spoedig verhoren!
Blijvende onrust en verdeeldheid bij onze noorderburen
Naast Israël en Saoedi-Arabië blijft Turkije met fanatieke hardnekkigheid Syrië bestoken. Tegen de aanval op Kassab is wel wereldwijd geprotesteerd en Rusland heeft een spoedvergadering gevraagd van de veiligheidsraad van de VN. Nu blijkt er een gesprek uitgelekt te zijn tussen toppolitici van de Turkse regering die een aanslag beraamden op het grafmonument van Suleiman Sjah, de stichter van de Ottomaanse dynastie. Dit monument bevindt zich in Syrië. Met een dergelijke aanval zou Turkije een voorwendsel hebben voor een militaire inval in Syrië. Altijd hetzelfde. Er zijn nog meerdere schandalen uitgelekt rond de Turkse eerste minister. Dat hij het gerecht naar zijn hand zet en de vrije meningsuiting radicaal beknot is ook al lang geen geheim meer. Hiermee is evenwel helemaal niet gezegd dat de oppositie wel propere handen heeft. Van het westen hoeft hij niet veel te vrezen. Bij de verwoesting van Libië heeft hij zijn onvoorwaardelijke steun betoond aan de NAVO. Sindsdien is hij ook een trouwe bondgenoot van de extremistische moslimbroeders. En jawel, zijn partij heeft vorige zondag de verkiezingen gewonnen. Hij kan nu nog beter met ijzeren hand regeren. Toch blijft Turkije diep verdeeld tussen de moslimbroeders, die nu nog een relatieve meerderheid hebben van 45 % en een groeiende groep jongeren en anderen die een echte lekenstaat verkiezen. Er is trouwens onder de moslimbevolking van meerdere landen een onmiskenbare stroming die radicale groepen wil afschudden. Zal ook Turkije eens de moslimbroeders kunnen trotseren, zoals Egypte tot heden moedig heeft getoond?
04-04-2014 om 19:18
geschreven door Gust Adriaensen
Loopt de Antwerpse dierentuin leeg?
Schiet de burgemeester tekort?
Het begint er naar uit te zien dat de Zoölogie van Aantwaarpen een vastere en vastere plaats verovert in het kamp van de dierentuinlosers.
Nadat onze beminnelijke premier, tevens titelvoerend burgemeester van Mons, twee schattige panda's voor de verstoorde en verzuurde blik van zijn collega van 't Stad kon wegkapen, en ze, samen met de Chinese eerste minister naar zijn Bergense zoo kon overbrengen, is het nu Somers van Mechelen die De Wever van Antwerpen in het Scheldezand doet bijten.
Want onze flamboyante en goed van de tongriem gesneden Mechelse burgervader haalde zes neusberen onder de neus van de grote baas van 't Schoon Verdiep weg en bracht ze naar zijn Planckendaal. Wat meer is: Somers ving zes bizonkoeien ergens in de Nederlandse wildernis, tikte in de Congolese brousse een koppel reuzenmiereneters op de kop en liet een troep humboldtpinguïns immigreren. Dat alles tot meerdere eer en glorie van Muizen en Mechelen waarvan hij de fiere eerste burger is.
Tegenover die geweldige successen op zoölogisch gebied van zijn meest gehate politieke tegenstanders, Di Rupo van de PS en Somers van Open VLD, kon De Wever van N-VA, niets anders brengen dan een slecht gevallen pandaverkleedact, een slapstickvertoning die ook in internationale kringen nog altijd meewarig wenkbrauwengefrons veroorzaakt, vooral in het vaderland der panda's.
Het gaat echt niet goed met den Antwerpsen dierentuin, de trots toch wel van de Koekenstad. En de burgemeester slaagt er niet in het ongunstige tij te keren. Projectontwikkelaars hebben reeds hun begerige ogen laten vallen op de goudwaarde van die lap grond bij het Centraal Station.
04-04-2014 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2014
Een gezonde wereldeconomie
Paus Franciscus in Gaudium Evangelii:
'De economie zou, zoals het woord zelf aangeeft, de kunst moeten zijn om te komen tot een gepast beheer van het gemeenschappelijke huis dat de hele wereld is.
Iedere economische actie van een bepaalde omvang heeft, wanneer die in het ene gedeelte van de planeet in beweging wordt gezet, zijn weerslag op het geheel; daarom mag geen enkele regering buiten een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid om handelen.
Het wordt immers steeds moeilijker oplossingen op lokaal niveau te vinden voor de enorme wereldwijde tegenstellingen, waardoor de lokale politiek wordt overstelpt met problemen die moeten worden opgelost.
Als wij werkelijk een gezonde wereldeconomie willen bereiken, dan is er in deze historische fase een efficiëntere wijze van interactie nodig, die met behoud van de soevereiniteit van de naties het economisch welzijn van alle landen en niet alleen dat van weinigen garandeert.'
03-04-2014 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
01-04-2014
Geen draagvlak voor splitsing België
Uit een uitgebreide bevraging van de VRT (Foto van Vlaanderen) blijkt dat slechts 26% van de Vlamingen gewonnen is voor de splitsing van België en de Vlaamse onafhankelijkheid.
01-04-2014 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
31-03-2014
Klimaatopwarming: 8 grootste bedreigingen
Het VN-klimaatrapport vermeldt de 8 grootste bedreigingen voor onze planeet als gevolg van de klimaatopwarming:
1. Dood, gewonden, aangetaste gezondheid en gedwongen verhuizing in laaggelegen kustgebieden door stormen en zeespiegelstijging.
2. Sterk verslechterde gezondheid en ontwrichte levens in grote steden door landinwaartse overstromingen.
3. Kapotte water- en elektriciteitstoevoer en gebrekkige gezondheids- en nooddiensten door extreem weer. Gehavende watervoorziening door droogte en overstromingen en slechtere waterkwaliteit.
4. Dood en hoger sterfterisico door extreme hitte, vooral bij ouderen in steden en bij mensen die buiten werken.
5. Voedselonzekerheid door opwarming, droogte, overstromingen en onregelmatige regenval. Zowel productie, vervoer, toegang tot voedsel als stabiele prijzen raken in het gedrang.
6. Op het platteland verliezen mensen hun inkomen door gebrek aan drink- en irrigatiewater en door slechtere oogsten.
7. Verlies van inkomsten door de teloorgang van alles wat de zee ons te bieden heeft, van visserij tot kusttoerisme. Onder andere door de verzuring van de oceanen raken schaaldieren in de verdrukking.
8. Verlies van inkomsten door de teloorgang van ecosystemen op land: de complexe samenwerkingen tussen dier- en plantensoorten die nu winst opleveren, zoals bestuiving door bijen of natuurlijke waterzuivering in de bodem.
31-03-2014 om 19:39
geschreven door Gust Adriaensen
De dingen van de (maan)dag...
Het onderbroekenpopulisme van Karel Van Eetvelt
Mag ik morgen, in naam van de democratische controle, ook eens in jouw onderbroeken komen neuzen, John?', vraagt Karel Van Eetvelt op de website van Unizo, aan staatssecretaris John Crombez.
Een ergerlijke, leugenachtige en domme vraag. Want de topman van Unizo weet natuurlijk dat de belastinginspectie niet in zijn middenstander- of ondernemeronderbroeken komt neuzen. Van Eetvelt zadelt met dergelijke op niets steunende, primitieve toogpraat, vele bona fide ondernemers, met plaatsvervangende schaamte op. En bij de buitenstaanders versterkt hij het gevoel dat ook Unizo met alle mogelijke middelen de strijd tegen de fiscale fraude wil tegenwerken.
De draaikonterij van Peter De Roover
De recent tot de N-VA bekeerde De Roover wringt zich in allerlei bochten om de lezer diets te maken dat hij (de lezer) beter moet leren lezen. Want, aldus Doorbraakman De Roover, 'afgelopen weekend las ik dat ik in een opiniestuk niet alleen afstand nam van een onafhankelijk Vlaanderen maar ook zweeg als vermoor over de noodzaak van communautaire hervormingen na 25 mei. Ik las en herlas mijn opiniestuk en vond dat helder (sic).'
Maar niet voor de lezer, meneer De Roover. Uw partij blijft maar de gekste dansjes uitvoeren om de kern van uw partijprogram, nl. de onafhankelijkheid van Vlaanderen, te verbergen onder een confederaal deken.
De zelfkennis van Rik Torfs
De rector van de Katholieke Universiteit van Leuven verkiest 'de krukkige redeneringen van Lysias (geboren in 445 voor Christus) boven de wijze lessen van Obama.
Want: 'Politieke toespraken (zoals die van Obama) raken zelden, omdat ze zorgvuldig zijn geconstrueerd met een overduidelijk doel voor ogen: mensen overtuigen. Logische fragmenten staan ten dienste van emotie. Of de spreker daarbij zelf meent wat hij zegt, blijft in het midden. De boodschapper blijft buiten schot. Ook en vooral wanneer hij over zichzelf spreekt... Zo gaat het altijd. Zelf bestegen de sprekers allemaal de maatschappelijke ladder, niemand daalde haar af. '
'Mijn favoriete redenaar, of liever tekstschrijver, Lysias, volgde de andere richting. Hij erfde een fortuin, maar verloor zijn geld door politieke omstandigheden. Zijn stijl is helder en eenvoudig. De ironie verhoogt het waarheidsgehalte van zijn teksten. Want enkel ernstige mensen liegen... Zijn betoog lijkt perfect rationeel, ook al schuilen er drogredeneringen in. Want drogredeneringen blijven redeneringen. Ze geven de toespraak karakter enmaken haar waarachtig.'
Mijn conclusie: Rik schrijft in zijn column eens te meer vooral over zichzelf. In onze talentrijke rector schuilt zowel een OBAMA als een LYSIAS.
31-03-2014 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2014
Middelheimtanka
Lente in het park. Vorm en lijn onverstoorbaar in de zoele bries. Geluk fladdert in mijn hart als prille berkenblaadjes.
30-03-2014 om 22:06
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2014
'De volledige rekening voor onze imagoschade'
ACW-voorzitter Develtere zegt: 'We zullen Dedecker de volledige rekening presenteren voor onze imagoschade.' Develtere verwijst daarmee naar de rechtszaak wegens laster en eerroof die het ACW tegen N-VA-kamerlid Peter Dedecker heeft lopen.
Even het geheugen opfrissen. In februari 2013 beschuldigde het tot dan toe totaal onbekende parlementslid Peter Dedecker, het ACW van fraude en schriftvervalsing. Zware beschuldigingen die het ACW ertoe noopten een rechtszaak aan te spannen (behandeling in het voorjaar van 2014, uitspraak na de verkiezingen).
Later veegde de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) de beschuldiging van fraude van tafel . Er is geen fraude vastgesteld.
Dat was voor propagandachef in spe Dedecker geen reden om zich te verontschuldigen. Integendeel. Hij schreeuwde in de beste Newspeakstijl van de daken dat de BBI hem gelijk geeft.
Dat was 'pervers' in de letterlijke betekenis van het woord. Want wat deed Dedecker als een (bijna) volleerde politieke manipulator en Newspeakgebruiker? Terwijl natuurlijk zijn beschuldiging van 'fraude en schriftvervalsing' het zwaarste woog (en nog weegt)-het zijn criminele feiten-, verschoof hij het accent naar het forse bedrag dat het ACW aan achterstallige belastingen moet betalen. En daaruit concludeerde gladde jongen Dedecker dat de BBI hem 'gelijk geeft'.
Wat meneer Dedecker zeer bewust probeert te doen, is de publieke opinie misleiden, is de waarheid verdraaien, om daaruit politiek voordeel te halen.
Het tegenovergestelde van wat Dedecker in zijn stuitend kronkelend, 'frauduleus' taalmisbruik, de goegemeente probeerde wijs te maken, maakte de BBI glashelder duidelijk: de fraudebeschuldiging van parlementslid Dedecker steunde op niets.
Terecht heeft het ACW tegen die beschuldiging van criminele feiten, een aanklacht ingediend. Had de beweging dat niet gedaan, zou dat zwijgen geïnterpreteerd zijn, zeker door een figuur als Dedecker, als een schuldbekentenis.
Patrick Develtere stelt het duidelijk: 'Wij gaan het spel dat hij (Dedecker) speelt niet spelen. Ik ga hem niet beschuldigen zonder bewijzen, geen modder gooien en liegen. Maar als de rechter ons gelijk geeft, zullen we de rekening presenteren, tenzij hij bewijst voor redelijkheid vatbaar te zijn.'
Dedecker voor redelijkheid vatbaar? Dat is nog maar de vraag. Binnenkort verschijnt een boek van zijn hand, met de tendentieuze en eens te meer beschuldigende titel 'Een zuil van zelfbediening. ACW, Arco & Dexia'.
29-03-2014 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
P. Daniel, Mar Yakub, 28 maart 2014
Een echte zon- en feestdag
Stralend weer was het deze zondag. Al heel vroeg stond de Libanese OTV hier om een reportage te maken en om te vragen waarom we niet gevlucht zijn. Jazeker, we hebben, God zij dank, de aanslagen overleefd, geprobeerd ons religieus gemeenschapsleven verder te zetten en zorg te dragen voor de vluchtelingen en mensen om ons heen. Zo hebben we er uiteindelijk voor gekozen om hier te blijven. We wilden, zoals het evangelie en zoals Jezus, aan de kant van de slachtoffers staan en niet aan de kant van de vervolgers. Ieder getuigde iets in die zin op eigen wijze. Dinsdagavond zou de reportage uitgezonden worden.
We benutten meteen de gelegenheid om de opslagplaats van hulpgoederen te bezoeken. De containers vanuit België komen nog toe in de kuststreek. De goederen die bedoeld zijn voor het klooster worden daar in bewaring gehouden totdat het veilig genoeg is deze te transporteren. De overvloedige voeding, kleding e.d. worden ter plaatse zeer dankbaar door een groep onder de behoeftigen verdeeld. Er is immers overal nog grote nood. Wij zelf krijgen inmiddels ladingen hulpgoederen toe van het Rode Kruis in samenwerking met de Rode Halve maan, van S.O.S en andere. De goederen komen van verschillende landen. Onze ploeg vrijwilligers doet zeer goed werk. Met wat fierheid en overdrijving noem ik hen “de 12 apostelen”. Dorp per dorp gaan zij na wat de noden in de families zijn en delen aan iedereen uit. Het zijn duizenden pakketten met voeding, kleding, onderhoudsgoederen en matrassen. Indien er dringende medische zorgen nodig zijn wordt zo mogelijk financieel geholpen. De ziekenhuizen waren/zijn gratis maar de meeste zijn geplunderd, verwoest en veel medisch personeel is vermoord. Vroeger deed een deel van de bevolking beroep op een ziekenhuis, nu is er overal nood aan medische verzorging en nauwelijks materiaal. Verheugend is dat inmiddels onze vrijwilligersploeg zoveel vertrouwen gekregen heeft dat nu ook van officiële zijde gevraagd wordt voor de hulpvoorziening te zorgen in heel de streek van Qalamoun tot Damascus toe.
Dinsdag vieren we de “Boodschap aan Maria”. Het is dank zij de invloed van Constantinopel in de 7e eeuw dat dit feest, 9 maanden voor Kerstmis, in heel de Kerk gevierd wordt. Voor ons is het een feestdag. Onder het middageten beelden de kinderen in vijf sketches de blijde mysteries van de rozenkrans uit. Alleen al hun creatieve kleding geeft de goede sfeer weer. Doorheen de jaren is hier zoveel onbruikbare kleding, maar ook mooie stukken stof verzameld dat er ruime keus is. Bovendien kregen we in de namiddag nog eens een bui als een hemelse zegen voor het terrein. Er wordt immers volop gezaaid en geplant.
Zoals naar gewoonte op zon- en feestdagen kijken we naar een mooie (oude) film. Vroeger geprojecteerd op de muur van de refter maar nu er geen laptop meer is die daarvoor werkt, gebruiken we het kleine scherm van de tv. (Overigens is de enige vaste computer die nog goed werkt een oude, afkomstig van een Limburgse familie die voor hun klein bedrijf jaren geleden een nieuwe aanschaften en de oude aan mij ‘wettelijk verkochten’ voor één euro, die ik niet moest betalen. Een familie met een klein bedrijf en een groot hart!) We kijken naar het levensverhaal van de Armeense zuster Arapsima uit de vierde eeuw. Om haar schoonheid werd ze door de heidense koning begeerd maar omdat ze trouw bleef aan haar christelijke en religieuze roeping werd ze vreselijk gemarteld en gedood. Hierdoor kwam de koning zelf tot bekering en zo werd Armenië het eerste christelijk koninkrijk. Omdat we die film zo boeiend vonden hebben we ondertussen de reportage over ons klooster gemist.
Komt een definitieve overwinning nu echt dicht bij?
Terwijl het westen krampachtig blijft proberen om het Syrische leger, regering en president als de baarlijke duivel voor te stellen gaat er geen week voorbij of ergens wordt een massabetoging gehouden als steun en dank aan hen, omdat zij zo koelbloedig het volk en het land blijven beschermen en bevrijden. In een betoging vorige zondag in Damascus werd de president opgeroepen om zich bij de volgende verkiezingen kandidaat te stellen voor een derde ambtsperiode. Op het slagveld hebben ook deze week weer enkele honderden strijders zich overgegeven. Worden ondertussen de machtige staatshoofden van Turkije en Frankrijk, die energie noch laster gespaard hebben om hun Syrische collega ten val te brengen, door hun eigen volk nu zelf buiten gedragen?
Toch gaan ook nu nog de aanslagen verder. Kassab in de provincie van Lattakie, is in handen van de rebellen gevallen. Turkije heef er een vliegtuig van het Syrische leger neergehaald. Kassab is gelegen in het uiterste noorden en is een geliefd vakantieoord voor gezinnen, omwille van zijn aangenaam klimaat en de nabijheid van de Middellandse zee. De bevolking is tijdig kunnen vluchten. Het zijn voor 2/3e Armeniërs (ontsnapt aan de volkerenmoord van 1915 door de Turken) en voor 1/3e Alawieten. Deze aanslag is gebeurd met militaire steun van Turkije en maakt deel uit van een poging tot verdere etnische zuivering. Syrië heeft in een brief aan de Veiligheidsraad van de VN heftig geprotesteerd tegen deze onwettige en criminele acties van Turkije én tegen de hulp die het de voorbije 3 jaar gegeven heeft aan tienduizenden terroristen. In die brief wordt tevens gevraagd eindelijk acties te ondernemen tegen de voortdurende agressie van Israël en haar onwettige bezetting van de Golan. Deze bezetting werd al veroordeeld in de resoluties 242, 338 en 491, die tot heden voor het oog van heel de wereld nog steeds stralend worden genegeerd.
Nogmaals de val van ‘de Berlijnse muur’?
Het westen blijft heftig reageren tegen de aanhechting van de Krim bij Rusland. Op de top van Malta (2 en 3 dec. 1989), na de val van Berlijnse muur (9 nov 1989) beloofde Bush sr. geen landen van het Warschau-pakt toe te laten tot de NATO. Daarop begon het westen echter het ene land na het andere los te wringen van de Sovjet-Unie en op te nemen in de NATO, een 20 in getal: Roemenië, Oost-Duitsland, Albanië, Hongarije … tot Oekraïne. Zo zat, bij wijze van spreken, de immense legermacht van het westen comfortabel op de stoep van de voordeur van Rusland. Het ging ook als vanzelf. De volkeren waren het onmenselijke van het marxistisch-leninistisch communisme grondig beu. Het was echter niet de bedoeling van Johannes-Paulus II, die een van de voornaamste bewerkers is geweest van de omvorming van dit onmenselijke systeem – tot spijt van wie het benijdt –, dat de ene overheersing naar de andere zou overgaan. Hij heeft succesvol gestreden voor de menselijke waardigheid en de soevereiniteit van de volkeren. Nu heeft een verpletterende meerderheid van de Krim (ook van de Oekraïense militairen in de Krim!) de hereniging met Rusland gevraagd. Ze willen Russen worden. “Het kan verkeren” zei Bredero en Pallieter vertaalde: “Ik ga verkeren”. Het huidige Rusland mag wel ‘keizerlijk’ genoemd worden maar geen wereldoverheerser zoals het westen. Hun legermacht is vooral voorzien op verdediging en niet (meer) op verovering. Het wordt, ondanks de voortdurende lastercampagnes van het westen, aantrekkelijker. De nieuwe bureaucratische dictatuur zit niet in Moskou maar in Brussel en Washington. En nu zijn vele volkeren deze dictatuur grondig beu. De Amerikaanse president is een charme-bezoek begonnen om zijn Europese loopjongens en -meisjes het veld op te sturen met de bedoeling Rusland zo veel mogelijk schade te berokkenen. Zullen zij kunnen verhinderen dat Griekenland en Cyprus een volgende stap zetten? Of Transnitrië, een republiek van Moldavië, die in 2006 al massaal stemde voor aanhechting aan Rusland? Dan valt de ‘Europese muur’, deze keer naar de andere kant.
Nabeschouwing. Een Nederlandse dame meldt dat zij een financiële overschrijving wilde doen voor ons. Omdat toevallig het land Syrië vermeld stond, mocht de overschrijving niet gebeuren. Jazeker, internationale regels moeten gerespecteerd worden. De Belgische wapenuitvoer naar het Midden Oosten is met bijna 1/3e gestegen, vooral naar Saoedi-Arabië, de grootste terroristenfinancier én -leverancier ter wereld! Alles in orde met de internationale regels. En de vele Saoedische terroristen die juist deze dagen in onze streek gedood werden, zijn wellicht nog de grootste slachtoffers van deze schaamteloze willekeur.
P. Daniël
28-03-2014 om 14:36
geschreven door Gust Adriaensen
