Paus Franciscus:

'Een samenleving die kinderen en bejaarden in de steek laat, snijdt haar wortels door en verduistert haar toekomst.'

07-05-2014 om 17:30 geschreven door Gust Adriaensen

Hebben N-VA-kandidaten lange vingers?

Zonder twijfel. Let er maar eens op. In het straatbeeld. Overal zie je min of meer gestrekte armen met aan de rechterhand twee gestrekte vingers, met name de wijs- en middenvinger. En die zijn onwaarschijnlijk lang. Er zijn bij andere partijen geen kandidaten te vinden die zulke lange vingers hebben!

Eerder deden eenvoudige N-VA-kandidaten er in hun landelijke omgeving en kennissenkring al hun beklag over dat de fotosessie om hun vingers op de gevoelige plaat te leggen, een ware marteling was. Stel je voor: de honderden kandidaten verzameld in één ruimte, in een lange rij aanschuiven naar de fotograaf toe, je rechterarm in de juiste hoek, met daaraan een passende hand en daarop bevestigd de twee reeds genoemde vingers. Opnieuw. En opnieuw. En nog eens opnieuw. Wanneer volgens de PR-baas, het schouder-, elleboog- of polsgewricht zich niet in de juiste verhouding, niet in het meest flatterende perspectief tot elkaar verhielden. Wanneer de vingerkootjes niet strak genoeg gestrekt waren.

Sommigen, zowel kandidaten als partners, maken zich ondertussen danig ongerust over de kramp in hun wijs- en middenvinger. Zal die nog wel ooit verdwijnen? Lopen ze de rest van hun leven met twee in kramp verstijfde vingers rond. Voorwaar geen prettig vooruitzicht!

07-05-2014 om 08:15 geschreven door Gust Adriaensen

! Vijf procent van de Belgen bezit evenveel als 75 procent van de rest van de bevolking

! Rijkste 1 procent heeft 10 procent van vermogen

! Armste 10 procent van de bevolking bezit minder dan 2700 euro

! Armste 25 procent van de bevolking bezit minder dan 42.300 euro

! Rijkste 5 procent van de bevolking bezit meer dan 1.058.300 euro

! Rijkste 1 procent van de bevolking bezit meer dan 2.949.700 euro

! 85 procent van de totale aandelenwaarde is eigendom van de rijkste 10 procent van de aandelenbezitters

06-05-2014 om 12:12 geschreven door Gust Adriaensen

Mar Yakub VIII/7

Vrijdag 2 mei 2014

’s Werelds beste violist

Hij komt uit Qâra, Chadied. Als kind speelde hij tussen de ruinen van Mar Yakub. Na een concert in Moskou dwong het publiek hem ooit tot 9 keer toe opnieuw te spelen. En terwijl we op vrijdag middag nog aan tafel zitten komt hij ons een bezoek brengen. Hij vertelt hoe de mensen van het dorp hier vroeger samen kwamen om onder een grote boom op het terrein thee te slurpen. Hij ging dan elders hout sprokkelen, uit vrees dat de mensen de takken van die boom zouden gebruiken voor hun vuur. Hij is nu een man met een missie. Hij kijkt verder dan de nieuwsjes van de media over Syrië. Als het westen werkelijk het christendom wil uitroeien zal het heel Syrië moeten vernietigen, zegt hij. Hij is een moslim met het hart van een christen. Hij spreekt ook vrijuit vanuit het evangelie over het gebed en het geloof. Zijn muziek is voor hem een act van geloof en gebed, een uiting van dankbaarheid aan de Schepper van alle schoonheid. Neen, het past niet nu concerten te geven terwijl het volk zo lijdt, vindt hij. Wel zal hij bij gelegenheid van de presidentsverkiezingen volgende maand een concert geven om het leger te eren.

Een Arabische lente in de binnentuin.

Er wordt volop geplant en gezaaid in de binnentuin, die ongeveer 40 op 30 m is (met ‘zuilengangen’): ajuin, knoflook, radijs, artisjok, melisse, rozen van Damascus en weldra tomaten, kolen, komkommer, courget, meloen, bonen en natuurlijk maïs, waarmee we gedeeltelijk hebben overleefd in kritieke momenten. Tijdens de grote aanvallen op het klooster was deze binnentuin de schuilplaats voor dieren op de vlucht. Deze hebben toen de schors opgegeten van zowat alle bomen, die we daarna dan maar verwijderd hebben. Gelukkig hebben we de vijftien granaatappelbomen laten staan en die beginnen terug te bloeien. Met zijn allen in de binnentuin werken geeft ons een voorproef van grote vrijheid. Zou de vrede in Syrië met het Pinkstervuur komen?

Toch werd in de buurt weer een aanslag gepleegd waardoor we nogmaals heel de zeek lange stroomonderbrekingen hebben gekend. Dat is bijzonder hinderlijk wanneer je weer gewoon bent alle dagen stroom te hebben. Nochtans laten we nu de hoop op vrede niet meer los.

Materiele en geestelijke heropbouw

Er is nog veel materiele nood. Vele mensen hebben letterlijk niets meer. De ploeg vrijwilligers helpt zoveel mogelijk en deelt maar uit. Toch is de geestelijke heropbouw in ons dorp en elders nog belangrijker. De oorlog is begonnen met vreemde herrieschoppers. Terwijl de westerse media al volop hun wensen voor werkelijkheid hielden spraken ze over een ‘spontane volksopstand” en een “burgeroorlog”. De mensen hier wisten wel beter en maakten zich in het begin niet zo druk. De meesten waren er zich echter niet van bewust dat de ontwrichting van Syrië al heel lang en nauwkeurig was voorbereid. Er kwamen steeds meer herrieschoppers, beloofden de jongeren geld en de nieuwste communicatiemedia. Zo namen de moorden en de aanslagen toe. Wat het buitenland toen deed, zijn ze nu opnieuw aan het proberen. Daarom wordt nu met de hulp van de hoogste legerleiding veel aandacht besteed aan contact met de jeugd om hen tegen infiltratie van buiten af te beschermen. Het vok is veel meer zelfbewust geworden.

Verkiezingskoorts alom

België, Europa, Syrië …ze zijn allen op weg naar verkiezingen. Op België hebben jullie ter plaatse beter zicht. Op Europa hebben wij misschien van op afstand een ruimere kijk. Europa lijkt één grote markteconomie. Prima. Edoch, deze schijnt gebouwd op het brutale liberale model van Noord-Amerika. “Vrij concurrentie” heet dat, zogezegd nodig om “de economie aan te zwengelen”. Bij nader toezien is dit liberale goudhaantje uiteindelijk gebouwd op na-ijver en jaloezie, de diepste wortels van geweld. Precies het tegendeel van christelijke solidariteit. Maar wie praat er nu nog over morele waarden?

Op het moment van de crisis worden miljarden opgehoest om de banken overeind te houden. Er moet dan fors bespaard worden. Op sociaal vlak natuurlijk. Want, zeggen “ze”, als we de munt niet redden, valt morgen de hemel op ons hoofd. Het opperste doel blijft de economie. Maar, was het echt de Europese plicht van België om b.v. Libië gedurende maanden mee te bombarderen en te vernietigen. Om de economie aan te zwengelen? Is het echt de morele plicht van Europa om trouw te zijn in het plegen van het gruwelijkste geweld tegen Syrië, samen met de VS, Turkije en Saoedi-Arabië?

Een was er een droom van een groot Europa als een waardige, zelfstandige partner in de mensenfamilie met zijn christelijke wortels en zijn morele waarden. Wat is het nu? Een slaafje van de verwoestende politiek van Amerika en Amerika is de slaaf van het dominante messianisme van Israël. In geweld worden allen gelijken. Je weet wel, de “égalité-gelijkheid” van de guillotine.

Het hele westen met de VS en de EU lijken steeds meer op de ambitieuze Titanic, op alle gebied geweldig, het beste, het grootste, het meest luxueuze speelgoed ter wereld. Het is niet een falende munt, bank of economie die de ondergang zullen bewerken, maar het radicaal verwerpen van de christelijke n morele wortels. Indien een boom geen wortels meer heeft verdort hij, al heb je alle bladeren schitterend groen geverfd. Zonder PA is de EURO niets waard.

Democratische verkiezingen in Syrië

Het westen weet er alles over. De komende presidentsverkiezingen zijn, zeggen ze, een parodie op de democratie, de president zal zichzelf opvolgen en de dictatuur en het bloedvergieten verder zetten. In deze zin hebben de dikke groenten in de wereldsoep al gereageerd: Lakhbar Brahimi, Ban Ki-moon, Nabil al-Araby…Ook het vrt-nieuws geeft perfect het opgelegde draaiboek weer, zonder één enkele kritische noot. En de 11 overgebleven staten die zich “vrienden van Syrië” noemen (er waren er oorspronkelijk 70!) hebben op 3 april vergaderd in Londen. Hun besluiten: deze verkiezingen zoveel mogelijk negeren en de jihadisten helpen om de verkiezingen ter plaatste zo veel mogelijk te verstoren. Allen zijn bijzonder geprikkeld door het feit dat de president zichzelf gaat opvolgen, terwijl hij zich pas drie weken later kandidaat heeft gesteld. Neen, de verkiezingen in Afghanistan (40 % vluchtelingen) zijn voor hen geen probleem, daar heeft het westen al lang zijn pionnen gezet. Zo ook in Turkije. Aan de grens met Syrië heeft de Navo daar zijn hoofdkwartier om hulp te bieden aan de terroristenkampen van Al-Qaida, die, jawel, “vluchtelingenkampen” genoemd worden. Daarom willen westerse landen zo graag deze “vluchtelingen” buiten Syrië helpen. Ook de democratie van de golfstaten is geen enkel probleem. En dan spreken we nog niet over het huidige Franse “regime”; deze vrucht van de “verlichting” en de “vooruitgang”, die op instorten staat. Ook Europa heeft flink zijn best gedaan om zijn christelijke wortels én rijkdom te verloochenen, een nieuw gedrocht van een mensbeeld dwingend op te leggen en de soevereiniteit van de landen te breken. Bij de komende Europese verkiezingen zal blijken of er nog veel overschiet van deze Europese mythe, gebouwd op een “ideologie van het kwaad”.

Gelukkig heeft het koppige Syrië volgehouden en wil niet buigen voor de westerse onwaarden. Ziehier de voorwaarden om presidentskandidaat te zijn: 4O jaar zijn, Syriër met geen andere nationaliteit, geen strafblad, als je gehuwd bent moet je vrouw/man Syrische/Syriër zijn, je moet de steun van 35 parlementsleden hebben, 10 jaar in Syrië wonen en moslim/a zijn. Die tien jaar zijn natuurlijk een doodsteek voor de kopstukken van de Nationale Syrische Coalitie die in sjieke stulpjes wonen in Istanbul, Parijs, Brussel of Doha, zoals het keurige heerschap dat we toevallig in Brussel ontmoet hebben en dat in geen 3O jaar nog in Syrië geweest is! Dat een kandidaat moslim/a moet zijn, is inderdaad niet erg democratisch, dat moet eigenlijk door de stembus uitgemaakt worden en niet in een constitutie vastgelegd. Bij het referendum over de nieuwe constitutie heeft de huidige president echter niet al te voortvarend willen zijn en daarom dit element voorlopig nog behouden. Kortom, terwijl het westen – groen van jaloezie - alles zal doen om Syrië zo zwart mogelijk te maken, gaan in werkelijkheid de hervormingen verder tot heil van het soevereine volk. Er zijn nu 24 kandidaten waarvan enkele vrouwen. De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder.

05-05-2014 om 21:17 geschreven door Gust Adriaensen

Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in De Standaard van 28 april 2014:

'Sommige filosofen hijsen de witte vlag, en belijden dan maar een fundamentalistisch geloof in de wetenschap, op dit moment misschien wel de heersende religie. Waarbij Etienne Vermeersch de opvolger werd van Godfried Danneels als aalmoezenier van Vlaanderen.'

Wat mij betreft, de spijker op de kop. Althans wat Vermeersch betreft.

Mocht Godfried Danneels zich als aartsbisschop de hele tijd gemanifesteerd hebben als een soort van fundamentalistische aalmoezenier van Vlaanderen, hij zou totaal bedolven geraakt zijn onder onbarmhartige kritiek en bagger. En ik ben er zeker van dat de mediafiguur die Vermeersch in de eerste plaats is, zich niet onbetuigd gelaten zou hebben in het fileren van de kardinaal.

Daarentegen worden het fundamentalistisch geloof in de ratio en de wetenschap, en de geëxalteerde betoogtrant van Etienne Vermeersch door de media bejubeld als een van de voornaamste bijdragen tot het intellectuele leven en de morele bevrijding van België en de rest van de wereld.

Het ergste en tegelijk ridicuulste is dan nog, dat Vermeersch himself daarvan klaarblijkelijk overtuigd is en tot het creëren van dat imago vol overgave heeft bijgedragen.

Kom nou, Etienne.

02-05-2014 om 07:55 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Ik vraag iedereen die politieke verantwoordelijkheid draagt, twee dingen in gedachten te houden: menselijke waardigheid en het algemeen belang.'

01-05-2014 om 17:22 geschreven door Gust Adriaensen

Pilgern

Tijdens een zesdaagse pelgrimstocht op de Zwitserse Via Jacobi tussen Sankt-Gallen en Brunnen, vonden we in een van de kapellen langs de route, de volgende tekst.

Unterwegs sein
Mit nur dem Nötigsten auf sich
Auf seinen Schritt achten
Sein Tempo gehen
Bergauf
Bergab
In der flachen Talebene
Idyllische Wald en Wiesenwege
Bächen Flüssen und Seen entlang
Auf zermürbenden Asphaltstrassen
Unter sengender Sonnenhitze
Im strömenden Regen
Immer weiter
Dem Ziel entgegen Santiago de Compostela
Zum Grab des Apostel Jakobus

Gehen so weit die Füsse tragen
Den Körper spüren
Ruhig werden im Geist
Im gleichmässigen Schritt die Gedanken ziehen lassen

Beschwerden ertragen
Schmerzende Beine
Wunde Füsse
Die Last des Rucksacks
Einsamkeit
Manchmal Hunger und Durst

Rasten
Etwas Einfaches essen
Still werden in einer Kapelle
Staunen über die Natur
Auftanken im Gottesdienst
Und in der Erholung der Nacht

Verweilen am Etappenort
Die Begegnung und das Gespräch mit anderen Pilgern
Nicht alleine auf dem Weg
Sondern in einem Strom
Durch die Jahrhunderte hindurch
An Zeitzeugen vorbei

Den Weg in Vertrauen gehen
Daran glauben dass Richtung gezeigt wird
Mal um Maul
Vom Apostel
Der Vorsehung
Deinem Engel
Von Gott der uns führt und leitet
Auf diesem Weg
Und überhaupt im Leben

Pilger
Dein Weg ist Gleichnis
Du gehst entgegen dem grossen Ziel
Geh

Geh mit Gottes Segen

e.j.wehrli

01-05-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Zalig Pasen!

19-04-2014 om 19:01 geschreven door Gust Adriaensen

Karlijn Demasure: 'Geen Pasen zonder Goede Vrijdag'.

De Vlaamse theologe Karlijn Demasure is door paus Franciscus aangesteld tot directeur van het Internationaal Centrum voor seksueel misbruik in de Kerk. De bedoeling is dat het Centrum wereldwijd opleiding geeft aan verantwoordelijken rond seksueel misbruik.

In een eerste reactie vanuit Ottawa (Canada), waar zij decaan is van de faculteit Menswetenschappen aan de Saint Paul universiteit, zei mevrouw Demasure, dat er sterk op preventie zal ingezet worden maar dat ook de misstappen en de pijn uit het verleden niet uit het oog verloren zullen worden.

'Er is geen Pasen zonder Goede Vrijdag', zei ze. Zo ook kan er niet effectief aan preventie gewerkt worden, kan er niet zomaar een nieuwe bladzijde worden omgeslagen, als er niet veel en intense aandacht blijft voor de misstappen, de wonden en de pijn uit het verleden.

Ondertussen wordt duidelijker en duidelijker dat de katholieke Kerk, ook al tijdens het pontificaat van Benedictus XVI, een van de weinige instellingen is die stringente maatregelen heeft genomen en neemt tegen seksueel misbruik.

De media schepten er blijkbaar plezier in de Kerk en de clerus over de hekel te halen. Veel minder aandacht en onderzoekswerk hadden en hebben ze over voor de misbruiken in andere geledingen van de samenleving, bv. het onderwijs, het jeugdwerk, de sportwereld, de zorgsector, enz.

Het wordt de hoogste tijd dat media en politici en de gerechtelijke wereld en de publieke opinie, ook in die sectoren het seksuele misbruik resoluut aanpakken. 

19-04-2014 om 19:00 geschreven door Gust Adriaensen

Nobelprijswinnaar literatuur Gabriël Garcia Marquez

1927-2014

----------------------

'Het is niet waar dat de mensen ophouden met het najagen van dromen omdat ze oud worden. Zij worden oud omdat ze ophouden met het najagen van dromen.― Gabriel Garcí­a Márquez

18-04-2014 om 15:09 geschreven door Gust Adriaensen

De Grote Gentse Neuzekesoorlog

Het kon niet blijven duren op de Gentse groentemarkt. Het liep echt de spuigaten uit. De twee neuzenverkopers leefden al lang op voet van oorlog. Het was in het verleden bij verbaal geweld gebleven en soms vlogen de cuberdons wel in het rond -wat niet onaangenaam was voor de omstanders-, maar nu was de fase van het fysieke geweld gestart. Kopstoten, vuistslagen, en het had geen haar gescheeld of ze hadden mekaars neus warempel afgebeten.

Tijd voor burgervader Daniël Termont om wijs en resoluut op te treden. Schorsing voor de twee neuzenkemphanen tot 1 mei. En toen kwam Daniël op een lumineus idee: een uitnodiging aan twee andere kemphanen om de plaats van de geschorste verkopers in te nemen. Toch wel een aantrekkelijk aanbod in deze verkiezingstijd.

Elio ging direct in op de vraag van zijn 'goeie vriend Daniël'. Ook Bart aarzelde niet. Na zijn pandaverkleedact had hij geen enkele rem meer om welke rol dan ook te spelen. Bracke had het hem weliswaar afgeraden achter een piramide cuberdons te gaan staan maar tegen intimi had Bart langs zijn neus weg verklaard dat hij al geruime tijd de overtuiging was toegedaan dat het beter was geen enkel advies van Siegfried op te volgen.

En zo staan onder ruime belangstelling tijdens deze mooie lentedagen twee politieke zwaargewichten, allebei, dat mag gezegd worden, gezegend met een forse neus, op de Groentemarkt in het prachtige Gent, achter de mooi opgestapelde paars-roze neuzekes.

Di Rupo met een paars-roze strikje, aanminnig en aandoenlijk in zijn magnifiek beheerste onhandig-, verlegen- en bedremmeldheid. De Wever, een zwart-gele schort met leeuwtjesmotief voorgebonden, zoals gewoonlijk wat nors, wat nijdig, wat wantrouwig, wat agressief, wat verongelijkt, wat gespannen om zich heen spiedend.

Bart heeft voor zijn kraampje, getooid met leeuwenvlag (zwarte klauwen svp), een bord geplaatst met de reclameslogan 'Hier de beste neuzen voor de welgestelde, hardwerkende, fiscaal uitgezogen Vlaamse ondernemer'. En de mensen die bij hem aanschuiven passen duidelijk bij wat er op het bord staat.

Elio houdt het eenvoudiger. Een kaartje met 'Neuzekes voor elke Belg' leunt tegen een piramide lekkernijen. En het is waarlijk een bont gezelschap dat Elio's neuzen wil savoureren. Autochtonen en allochtonen. Chic en sjofel gekleed. Zelfs een uitgebreide familie Roma heeft wat centen over voor de Di Rupoversie van de Gentse cuberdons. En ook Termont kiest ostentatief voor de neuzen van Elio.

De twee verkopers houden het voorlopig vrij beschaafd. Soms maken ze wel een lange neus naar mekaar maar op mekaars neus getimmerd, hebben ze tot dusver niet gedaan.

Daniël Termont is uiterst tevreden over zijn initiatief. Hij overweegt zelfs Elio en Bart de kans te geven nog langer hun neuzen te verkopen. Op de vraag wie van de twee de beste koopwaar heeft, antwoordt de geliefde Gentse burgemeester zonder aarzelen: 'Den Elio'. Maar hij voegt eraantoe: 'Ik moet toegeven, mijn culinaire smaak is niet zo verfijnd en duur. Ik ben een gewone volksjongen, geboren in een woonwagen. En ja, de Di Rupocuberdons zijn meer aangepast aan de smaak van de gewone Belg, van de gewone Gentenaar en van de gewone toerist.'

En niemand zal ontkennen dat Termont voor alles wat er bij het gewone volk omgaat en leeft, een fijne neus heeft.

17-04-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Nu na een intern onderzoek de top van de BBI laat weten dat er niks mis is met het antwoord dat een hoge ambtenaar aan De Gucht gaf, na diens herhaaldelijk aandringen, ontbindt de EU-commissaris al zijn duivels.

Nadat hij in een gênante Terzake-aflevering, zijn haat voor belastinginspecteur Anthonissen uitgebreid had kunnen uitspuwen, is nu staatssecretaris voor fraudebestrijding, Crombez, aan de beurt. Die had het namelijk aangedurfd omfloerst te verklaren wat iedereen veel scherper dacht: de handelswijze van De Gucht is onaanvaardbaar.

Niet Crombez maar De Gucht zou nu veel beter zwijgen. Of denkt hij dat het overgrote deel van de mensen onnozelaars zijn? Niemand twijfelt eraan dat de brieven van De Gucht hun effect gesorteerd hebben. Niemand twijfelt eraan dat Jan met de pet bot zou vangen wanneer hij gelijkaardige brieven als De Gucht naar de belastingtop schreef.

De Gucht doet nu precies alsof hij van alle zonden is vrijgepleit. Maar de BBI heeft alleen onderzocht of de fiscus buiten haar boekje is getreden door een antwoord te geven op dringende vragen van meneer De Gucht.

De kern van de zaak De Gucht, ligt nog altijd in de vraag of De Gucht bij het kopen van zijn riante villa in Toscane, op een of andere manier fraude heeft gepleegd. Die vraag is nog altijd niet afdoend beantwoord. Maar het overgrote deel van de bevolking denkt er wel het hare over.

15-04-2014 om 12:08 geschreven door Gust Adriaensen

Een plotse windvlaag
door Japanse kerselaars:
sneeuwbui van bloesems.

13-04-2014 om 21:28 geschreven door Gust Adriaensen

12-04-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/5

Vrijdag 11 april 2014

Langzame heropbouw van het dorpsleven

Verschillende dorpen in de omtrek beginnen te herleven. Aanvankelijk is er geen water en geen elektriciteit. Eerst komen de ouderen en meest behoeftigen terug. Zij worden geholpen. Geen geflirt meer met vreemde rebellen die geld en een fantastische toekomst beloven aan hen die de huidige regering willen helpen omverwerpen. En de mensen komen terug en bouwen samen het dorpsleven op als een grote familie. Het onderwijs wordt hernomen, de kinderen gaan weer blijgezind naar school en komen ’s middags thuis, gekleed in het blauw, als een soort kruising tussen kleine soldaatjes en airhostesjes. Deze week was er zelfs ook in onze streek een manifestatie als steun aan leger en president met een afvaardiging van de regering en opgeluisterd door een zanger! Er is hoop dat de bewoners steeds meer terugkeren en na de moorden en verwoestingen het maatschappelijk leven weer opbouwen, in een positieve geest…

Toch blijven de aanslagen doorgaan. Ook onze streek kunnen we onmogelijk als definitief veilig beschouwen. We vernemen dat terroristen maandag morgen het klooster van de paters Jezuïeten in Bustan al-Diwan nabij het oude standscentrum van Homs aangevallen hebben. Daarbij werd de Nederlandse pater Frans Van de Lucht S.J. mishandeld en gedood. Al bijna een halve eeuw was hij werkzaam in Syrië. Hij had er voor gekozen bij de bevolking te blijven. En de paters hebben zich op bewonderenswaardige wijze ingezet voor de zwaar getroffen bevolking. Hoe gematigd hij ook was, hij had al in 2012 moedig getuigd van wat hij zelf zag in deze zogenaamde “volksopstand’: het zijn gewapende bendes die op de politie beginnen te schieten en de macht willen grijpen. Deze priester en zovele andere christenen leveren een belangrijke bijdrage aan de harmonieuze en vredevolle samenleving. Daarom zijn ze het voornaamste obstakel. Neen, het is geen toeval dat juist deze verdienstelijke priester is vermoord. De officiële afkeuring van deze moord door Ban Ki-moon is welkom, maar verandert de strategie van de wereldheersers niet. In solidariteit met de aangekondigde dienst in Homs hebben wij hier voor hem en alle martelaren van deze oorlog de eucharistieviering opgedragen.

De byzantijnse liturgie van de vasten

In de vasten is het leven wat soberder maar wees gerust, daar moeten onze de plantjes in de binnentuin niet onder lijden. Zij krijgen overvloedig te drinken. De liturgie is veel uitgebreider en rijker dan in de gewone tijd. Vrijdagmiddag wordt in plaats van de eucharistie een kruishulde gehouden, ongeveer zoals op Goede Vrijdag met een deel van het passieverhaal, de plechtige voorbeden, de kruishulde en de communiedienst. Jaren geleden heeft iemand ons een kopij gegeven van de lijkwade van Turijn. Het is een van de 10 kopijen die over de wereld werden uitgedeeld. Deze past goed bij de diensten in de vastentijd. Vrijdagavond hebben we de lange acathishymne gezongen. Ook nu kwamen er moslims meebidden en die kregen meteen al een deel van de lezingen en/of psalmen die ze soms erg mooi zingen. Herhaaldelijk wordt geknield en gebogen tot met het hoofd op de grond onder passende aanroepingen zoals “Heer, laat mij mijn eigen fouten zien en niet oordelen over mijn medemens”. In de voorbeden wordt zowat voor iedereen en alles gebeden. Neen, we vergeten jullie niet. Trouwens af en toe krijgen we erg aanmoedigend bericht. De moeder die half maart hier voor haar zwaar ziek zoontje Besjer gebed kwam vragen lat ween dat hij heel veel verbetert. We bidden dus voort. Er is zelfs een voorbede “voor hen die ons haten”. Achteraf willen moslims soms uitgebreid over het christelijk geloof praten. Het meest treffende deze week was wel een veertiger die vertelde hoe hij als vrome moslim is opgevoed en veel goeds vindt in de islam, de koran en Mohammed, zoals de eerbied en onderwerping aan God. Toch ziet hij daarin ook arrogantie, hoogmoed en geweld. Met vreugde leest hij nu het Nieuwe Testament. Wij hebben de indruk dat vele goede moslims met dergelijke bedenkingen rondlopen.

Hedendaagse wereldgeschiedenis in een notendop

De mysterieuze aanslag op de Twin Torens in New York 9 november 2001 werd het startsein voor een onbeperkte “oorlog tegen het terrorisme”. Het was ook een uiterst geschikt oment nu de Sovjetunie en het hele Oostblok aan diggelen lag. Plechtig werd afgekondigd waar de duivel huisde: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Iran… De media werden grondig voorbereid om deze missie te steunen. Het begon meteen in Afghanistan. In Irak kregen de vreselijke slachtingen het moto: ‘Vrijheid voor Irak!’ Daar was niet eens toestemming van de veiligheidsraad voor nodig. En de zeldzame heftige proteststemmen tegen de inval in Irak zoals van Paus Johannes Paulus II, Moeder Teresa van Calcutta en Syrië (!) konden de instemming van de algemene opinie niet verminderen, integendeel. De ‘creatieve chaos’ in Afghanistan en Irak zetten zichzelf moeiteloos verder tot nu toe. Dan kwam Libië aan de beurt. Ook dat was vlug beklonken, mede door de edelmoedige hulp van Europa en de dappere steun van België. Tegelijk moest Syrië aangepakt worden. En aanvankelijk leek het ook hier prima te gaan. Het land werd danig verwoest en de bevolking flink uitgemoord. Alles was de schuld van die baarlijke duivel van een president. De media bleven op kruissnelheid: een ‘spontane volksopstand’ tegen een verschrikkelijke ‘dictator’, en een gruwelijk ‘regime’ ‘onderdrukt’ op ‘bloedige wijze’ het volk zodat er een ’burgeroorlog’ uit ontstaat, die een ‘internationale militaire interventie’ rechtvaardigt. Edoch, in Syrië begon de motor te sputteren. En juist daar moest het gebeuren, want van daaruit kon de hele wereld overheerst worden. De Amerikaanse-Israëlische nieuwszender Al Jazeera in Qatar verloor plots zo maar eventjes 80 % van zijn kijkers, omdat de Arabische bevolking die leugens kotsbeu was, maar het westen bleef verder genieten van de getrukeerde beelden en nieuwsberichten. En nu onthult de bekende Amerikaanse onderzoeker Seymour Hersh dat die fameuze gifgasaanval in Ghouta het werk van Turkije was. Hij heeft dit vroeger al geschreven maar niemand wilde dit bericht opnemen. Nu begint het stilaan door te dringen. Hij vermeldt ook dat Erdogan zo woedend was omdat er geen militaire inval op volgde dat hij besloot de vernietiging van Syrië zelf te bewerken.

Inmiddels hebben zich grondige verschuivingen voorgedaan. De westerse wereldoverheerser zal voortaan met een evenwaardige partner moeten leren leven. De landen van de toekomst staan nu aan de kant van Syrië, dat door heel deze ellende zelf geestelijk nog sterker en meer een geworden is. Jammer dat altijd de onschuldige bevolking slachtoffer is.

Dat Syrië stand houdt is voor de hogepriesters van de nieuwe wereldorde en de zogenaamde ‘vrienden van Syrië’ dramatisch, omwille van de enorme energierijkdom, de strategische ligging en zijn koppige onafhankelijkheid. Syrië wil geen slaaf zijn van schimmige buitenlandse machten maar zorg dragen voor eigen bevolking. Ze kunnen nu nog proberen op lange termijn te verwezenlijken wat ze op korte tijd niet klaar kregen: openlijk over ‘vrede voor Syrië’ praten en ondertussen zoveel mogelijk rebellen steunen. En dat is nu de nieuwe ontwikkeling in de oorlog. Het verbond tussen Turkije en Saoedi-Arabië¨, met de volle steun van Amerika-Israël en de NAVO zorgt er voor dat nog steeds niemand in Syrië veilig is. De Amerikaanse president maakt alvast een rondreis om zijn vazallen aan te moedigen. Het hoogtepunt van zijn bezoek is Saoedi-Arabië, de grootste leverancier én financier van het wereldterrorisme. Wordt helaas vervolgd.

Volgende week vieren we Goede Vrijdag.

Misschien ben je, zoals de apostelen tijdens Jezus’ veroordeling, ontgoocheld over uw vroeger geloof en religieus enthousiasme voor Jezus. De apostelen zien nu hoe Hij zijn roemloos einde tegemoet gaat. Ze schamen zich en zijn bang. Ze slaan op de vlucht. Toch zullen ze allen terugkeren en in de kracht van de Geest vrijmoedig én blijmoedig de hele wereld in trekken om van deze Jezus te getuigen en hun leven te geven tot in de marteldood toe.

Misschien ben je zoals Petrus die van verre de afloop van Jezus’ veroordeling volgt. Wanneer hij wordt herkend als een leerling van Jezus, ontkent hij heftig. Hij begint te vloeken en te zweren. Neen, deze Man kent hij niet en heeft er niets mee te maken. Hij wil gewoon iemand uit de massa zijn en zoals iedereen  meeschreeuwen: Kruisig Hem! Bij de derde poging valt hij door de mand. Zijn tongval verraadt dat hij ook een Galileeër is en geen stadsmens. Dan herinnert hij zich hoe Jezus zijn zwakheid voorspeld heeft. Hij loopt weg en begint bitter te wenen. Het is het begin van zijn nieuw leven. Vervuld van de Geest zal hij voortaan onverschrokken aan zijn joodse volksgenoten en anderen niets anders meer brengen dan de boodschap van deze gestorven en verrezen Heer. Daarvoor is hij ook gestorven.

Of misschien ben je gewoon een keurige ambtenaar zoals de Romeinse honderdman, een heiden, die er voor zorgt dat het gruwelijkste en meest onrechtvaardige proces uit de geschiedenis van de mensheid precies wordt uitgevoerd zoals is voorgeschreven en waarvoor hij betaald wordt. Als hij uiteindelijk ziet hoe Jezus sterft aan het kruis, breekt zijn hart en roept hij uit: “Waarlijk, deze mens was Zoon van God”. De eerste openbare geloofsbelijdenis heeft de wereld gekregen van deze heiden.

Vrijdag gedenken we de allerbelangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van de mensheid, Jezus’ Kruisdood. De wereld bleef toen verder draaien en het leven zal ook nu gewoon verder gaan. Toch is dit de gebeurtenis die de geschiedenis grondig heeft veranderd en blijft veranderen. In Jezus’ Kruisdood zijn alle onschuldige slachtoffers gestorven vanaf de grondvesting tot de voleinding van de wereld. En in zijn sterven richt Jezus zich tot ons met de vraag: aan welke kant sta je? Aan de kant van de vervolgers en wereldheersers of van de ontelbare onschuldige slachtoffers van de ‘nieuwe wereldorde’? Ieder messianisme zonder God of Christus is uiteindelijk een hel. Hij, de Onschuld zelve, heeft zich voor ons geofferd. Er is geen enkel ander offer meer nodig, maar alleen barmhartigheid. Zijn Kruisdood is het begin van de enige menselijke en goddelijke nieuwe wereldorde.

P.S. Volgende week is gewijd aan gebed. We zullen vele uren van de dag, de avond en tegen het einde van de week ook van de nacht in de kerk doorbrengen. Ik stuur jullie volgende vrijdag geen bericht. Waarom zou je in de plaats daarvan niet eens uit een van de vier evangelies het passieverhaal van Jezus lezen, dat werkelijk in staat is uw leven te veranderen? Ga met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen de liturgische diensten meemaken. Vergeet uw drukke agenda. Och, wat is ons mensenleven anders dan een ademtocht? Ook jij zult binnen kort verschijnen voor uw Schepper. Probeer nu al Jezus, de Heer van je Leven te ontmoeten, Hij wacht trouwens al op je. Zet je tussen de apostelen aan de tafel van zijn Laatste Avondmaal. Ga met Marie en Johannes onder zijn Kruis staan en loop Petrus voorbij naar het lege graf. Je zult Hem ontmoeten en Hij zal je bij je naam noemen, zoals Maria Magdalena en je leven een geheel nieuwe impuls geven.

Bij gelegenheid van Pasen beloof ik de Vlaamse jeugd een boeiend paasverhaal te bezorgen.

’n Zalige Goede Week en Pasen.

11-04-2014 om 20:48 geschreven door Gust Adriaensen

Dal van de Geul

Uit een scherp omlijnde zwarte wolk,
viel plots een malse regenbui.
’t Was mei.

Het dal van de Geul
vulde zich met nevel,
die op slag verdween
toen de zon weer verscheen.
Die legde een zilveren schijn
over de rimpelingen
in de duizend kronkelingen der rivier,
waarlangs wij liepen,
een lange sliert.

Her en der las ik een gedicht,
in metaal gegrift.
Runderen kwamen rustig op ons toe,
enkele pas gespeende met wat zotter gedoe.
Talloze trossen maretakken
zogen de laatste sappen
uit de takken der reuzenbomen.
Vogels lieten zich niet doen
door het gebabbel der wandelaars,
of het geknars der tourniquets,
van overal weerklonk hun gezang .

Het Limburgse Arcadia.

Samen met geluid en kleur,
beweging en geur,
stroomde geluk mijn hart binnen.

Volmaakt geluk.

Voor even.

11-04-2014 om 07:42 geschreven door Gust Adriaensen

10-04-2014 om 11:52 geschreven door Gust Adriaensen

Onder de titel 'De vergeten christenen' publiceert De Standaard een artikel van David Dessin, filosoof en onderzoeker (UA).

Een citaat:

'In het Midden-Oosten zien we al langer hoe de multireligieuze bevoling in een angstaanjagend korte tijdsspanne wordt gezuiverd van vreemde -niet toevallig vaak Europese- elementen, terwijl Europeanen niets doen en de andere kant opkijken.'

10-04-2014 om 07:50 geschreven door Gust Adriaensen

Was me dat nog eens een stuk extra boeiende Terzake! Karel De Gucht, minister van Staat, EU-commissaris, die het vuur aan de schenen werd gelegd in verband met zijn beïnvloedingsdemarches naar de grote baas van de BBI toe, ging helemaal ten onder.

De Gucht, beroemd en berucht om zijn sangfroid, kon zijn extreme woede en nervositeit niet verbergen. Hij ging zowaar aan het schreeuwen en ratelen, antwoordde niet op de vragen, probeerde keer op keer het accent te leggen op andere zaken dan die nu aan de orde zijn, kon zijn haat voor BBI-ambtenaar Anthonissen niet onderdrukken.

Kortom een voor De Gucht ontluisterend en voor de kijker veelbetekenend schouwspel. Karel zakte verder en verder weg in het moeras en uit de documenten van De Tijd blijkt overduidelijk dat er stront aan de knikker is. En de stank ervan is na de schabouwelijke passage van de EU-commissaris in Terzake nog veel indringender geworden!

08-04-2014 om 21:02 geschreven door Gust Adriaensen

Naar aanleiding van het toekennen van de uitbating van het nieuwe forensisch psychiatrisch centrum in Gent, aan het consortium Sodexo-Parnassia, is de discussie over de sterker wordende privatisering van de zorgsector weer opgelaaid.

De bekende stellingen worden weer naar buiten gebracht. De non-profitsector, de vakbonden maar ook de Liga voor Mensenrechten vrezen voor de kwaliteit en de betaalbaarheid van de zorg en waarschuwen voor de groeiende commercialisering. De ondernemerswereld, VOKA bv., die al enkele jaren grote winsten ziet in de zorgsector, toont zich grote voorstander van een nog sterkere privatisering.

Zou die ondernemer nog wel zo'n grote interesse tonen, wanneer de overheid naar de privésector toe precies dezelfde eisen zou stellen , niet alleen wat de materiële uitrusting betreft maar ook en vooral wat de personeelsomkadering betreft, als aan de overheids- en non-profitsector? En hoe zit het met het verschil in kostprijs tussen privé en non-profit of overheid? Evolueren we niet in snel tempo naar minstens twee zorgsectoren: eentje voor de welstellenden en eentje voor de armen?