Wat is dat toch met al die BV's, die het nodig vinden in elk interview te beklemtonen dat ze niet gelovig, niet religieus of niet kerkelijk zijn. Precies alsof dergelijke 'ongelovigheidsouting' een verplicht nummertje is, dat een zekere chic bezit, dat een hogere status verleent aan de BV in kwestie. Ik begin zelfs de journalisten ervan te verdenken dat zij het BV-ongeloof in hun schrijfsels smokkelen om ze een zweem van diepgang te geven. Ze vergeten daarbij dat ze, zonder dat daartoe aanleiding is, hun religieus, cultureel en sociaal opvoedingsklimaat verloochenen.

Nu ook tv-kok Jeroen Meus weer. In een interview in De Standaard zegt Meus (of wordt het hem in de mond gelegd): 'Je begint met lief te zijn voor elkaar. Ik heb heel veel respect voor het individu. IK BEN NIET RELIGIEUS,VERRE VAN, maar een mens is toch een mens.'

Wat de betekenis, laat staan de relevantie, van Meus' areligiositeit in de context is, dat mag Jeroen weten. Waarschijnlijk weet de journaliste, ene Lieve Van de Velde, het ook niet, en dient ze gewoon om de ondraaglijke lichtheid van dergelijke BV-interviews enig serieux te geven.

Van de lichtvoetige BV-areligiositeit naar de agressieve antireligiositeit.

Rector Torfs (hoera, Torfs is er weer met zijn maandagse columns) schrijft daarover pittige dingen neer.

'De laatste jaren beleven we in Vlaanderen een merkwaardige trend', aldus Torfs. 'Allerlei denkers ontwaren een clash tussen religie en wetenschap. Religieuze gevoelens heten opeens onvolwassen en primitief te zijn.'

En verder: 'Mogelijk als reactie tegen dominante katholieken vroeger en extremistische moslims van daag, ontstaat een nieuw soort WETENSCHAPSFUNDAMENTALISME.... De volledige vervreemding van elk religieus discours maakt Vlamingen stilaan onbekwaam om een diepgaand gesprek te voeren met het merendeel van de wereldbevolking, westerlingen inbegrepen, voor wie religieuze gevoelens wel degelijk een rol spelen.'

Wie dit blog al enkele jaren leest, weet dat ik dat 'wetenschapsfundamentalisme' al geregeld over de hekel heb gehaald. Nu lees je het eens van een ander. En wat voor een ander! 

03-09-2014 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen

'We moeten sexy durven te zijn!'

Dat zegt Muyters, onze blitse Vlaamse minister van Economie (en ook nog Werk, Innovatie en Sport).

Voorwaar een gedurfde uitspraak. Wat meer is, volgens Philippe is sexy zijn het beste wapen tegen de internationale concurrentie op economisch vlak.

Nu gij, en dan ik weer.

Je moet het hem wel nageven: Muyters zelf is met voorsprong onze sexyste minister, althans in de nieuwe Vlaamse regering. In de ouwe moest hij nog de duimen leggen voor Peeters, die meer glamour tentoonspreidde maar toch wel minder aaibaar was dan Muyters. Toen al.

Philippe is zich pas bewust geworden van zijn enorme seksuele uitstraling na zijn effenaf schattige misrekening omtrent een aantal miljoenen helemaal in het begin van zijn ministercarrière. Het serieuze, en zeker het politieke, Vlaamse mansvolk bespotte hem. Philippe leed.Ecce homo. Maar het Vlaamse vrouwvolk sloot deze op zicht klunzige Antwerpse jongen met zijn naïeve snoet in zijn ruime hart.

Zo werd Muyters zich meer en meer bewust van zijn enorme erotische uitstraling. De kracht ervan kan moeilijk overschat worden. Ze moet doordringen in alle Vlaamse economisch sectoren.

Niet alleen politici, ondernemers en werknemers moeten planmatig aan een sexy imago beginnen werken. Maar zij moeten er ook voor zorgen dat onze economie sexy producten op de markt brengt.

De redding en de bloei van onze eigenste economie, de Vlaamse, zullen afhangen van het sexyniveau dat door een gezamenlijke inspanning van alle hardwerkende Vlamingen bereikt kan worden.

Je gaat me niet vertellen dat Poetin bv., zal kunnen weerstaan aan sexier Limburgse peren, geteeld door sexy Limburgse telers en hem op een schaaltje aangeboden door onze sexy minister van Economie bij uitstek, Philippe Muyters?

Een sexy economie: waarlijk het ei van Columbus !  Gelegd door een minister, die van wanten weet. Ere wie ere toekomt.

01-09-2014 om 10:57 geschreven door Gust Adriaensen

De aanduiding van de Belgische EU-commissaris is voor de federale onderhandelaars (CD&V, MR, N-VA en Open VLD) een gordiaanse knoop. Hem doorhakken zal zonder twijfel ernstige 'collateral damage' veroorzaken.

Zetten we een en ander op een rijtje.

Juncker eist van België een talentrijke vrouwelijke kandidaat met veel ervaring. Een vrouw zal een 'zware' portefeuille toebedeeld krijgen.

De enige politica die daarvoor in aanmerking komt is Marianne Thyssen van CD&V. MAAR...

Als Thyssen wordt voorgesteld, dan komt de positie van Kris Peeters als toekomstig premier serieus in het gedrang. En het premierschap én EU-commissaris in de korf van een partijtje als CD&V, nee, dat kan niet. Dat hebben ook Reynders en De Gucht scherp in de gaten. En vandaar dat zij toch ook nog hopen op een EU-portefeuille. MAAR...

Deze heren zijn tot nader order geen dames. En als een van hen toch wordt voorgedragen, zal Juncker hen beschouwen als quantité négligable en hen met een zo goed als lege portefeuille de EU-woestijn insturen. Overigens zullen politici als Reynders en De Gucht, met een ego nog gezwollener dan dat van De Wever, zich niet tevreden stellen met een platte portefeuille. WAT DAN?...

Het ballonnetje Gwendolyn Rutten is al opgelaten. Vrouw, wereldberoemd bij haar eigen (beperkte) achterban. Maar zoals het een ballonnetje past, zo onverdraaglijk licht. Het was al vlug in de verste verte niet meer te bespeuren. ZIJN ER NOG ANDERE VROUWEN TE BESPEUREN?...

Het zal de onderhandelaars zweet, bloed en tranen kosten. Nu al lijdt België in Europa groot gezichtsverlies door het getalm.

Wordt het uiteindelijk toch Thyssen? Waarschijnlijk. Maar dan voorspel ik een waar federaal slagveld. Kris Peeters denkt er in de verste verte niet aan zijn ambitie om premier te worden op te geven. Didier Reynders hoopt er nog altijd op eerste minister te worden. Charles Michel wil niets liever dan zijn partijgenoot Reynders bij de EU te parkeren, dan is Michel en een groot deel van de MR er van af. De Gucht denkt er nog niet aan in Berlare te gaan herenboeren...

Bezig zijn met regeringsonderhandelingen? Een rotstiel is het!

31-08-2014 om 14:17 geschreven door Gust Adriaensen

In Knack wijst Stefaan Pleysier erop dat heel wat steden de afschaffing van het bedelverbod omzeilen door plaatselijke politiereglementen en GAS-boetes. Het belangrijkste argument voor de steden is dat bedelarij beschouwd wordt als een bedreiging van de openbare orde en veiligheid.

Uit een analyse en vergelijking van een aantal reglementen, concludeert Pleysier evenwel dat het gebruikte argument een dekmantel is om bedelaars uit het stadscentrum te verdrijven. Veel meer dan een bedreiging van de openbare orde en veiligheid wordt bedelen in onze steden gezien als ongepast en ongewenst, aldus Pleysier. Stadscentra staan in het teken van toerisme, consumptie en vermaak. De publieke ruimte wordt ingericht om dat doel te dienen en elke vorm van sociale frictie of storing te weren.

In essentie gebeurt volgens Pleysier , in onze steden hetzelfde als wat Charles Baudelaire al zo lang geleden opriep in 'Les yeux des pauvres'. 

''s Avonds, toen je een beetje moe was, wilde je op de hoek van een nieuwe boulevard gaan zitten voor een nieuw café, dat nog vol gruis lag, maar zijn onvoltooide pracht al vol trots toonde. Het café schitterde. Het gaslicht zelf ontplooide er alle geestdrift van een debuut en verlichtte uit alle macht de verblindend witte muren, de schitterende spiegelvlakken, de vergulde sier- en kroonlijsten, pages met bolle wangen die door honden aan de lijn werden voortgetrokken, dames die lachten naar de valk die op hun hand was neergestreken, nimfen en godinnen die vruchten, patés en wild op het hoofd droegen, voorstellingen van Hebe en Ganymedes die met uitgestrekte arm de amfora met bavaroise of de tweekleurige obelisk van gemengd ijs aanboden; heel de geschiedenis en heel de mythologie in dienst van de vraatzucht.

Recht voor ons, op straat, stond een man van een jaar of veertig met een vermoeid gezicht en een grijzende baard. Hij hield een kleine jongen bij de hand, en op de andere arm droeg hij een kleintje dat nog niet kon lopen. Hij speelde voor oppas en nam zijn kinderen mee om in de avond een luchtje te scheppen.
Allen waren in lompen gehuld. Die drie gezichten waren buitengewoon ernstig en die zes ogen keken strak naar het nieuwe café, met een bewondering die even groot was, maar zich naargelang de leeftijd anders uitte.

De ogen van de vader zeiden: 'Wat mooi! Wat mooi! Het lijkt wel of al het geld van de armen in deze muren is gestoken.'— De ogen van de kleine jongen: 'Wat mooi! Wat mooi! Maar in dat huis mogen alleen mensen naar binnen die niet zijn zoals wij.' — En de ogen van het kleintje waren zo betoverd, dat ze slechts een intense en sprakeloze vreugde uitdrukten.

Chansonniers zeggen dat plezier de ziel goedmoedig maakt en het hart mild. Ze hadden die avond wat mij betreft gelijk. Ik was vertederd door die familie van ogen, maar ik voelde me ook enigszins beschaamd over onze glazen en onze karaffen, die groter waren dan onze dorst.

Ik wendde mijn ogen naar jou, liefste, om er mijn gedachte in te lezen. Ik keek diep in je mooie en zo wonderlijk zachte ogen, in je groene ogen, waar de Grilligheid huist en de betovering van de Maan, en je zei:

'Ik kan niet tegen die mensen daar met hun wagenwijd opengesperde ogen! Zou je de ober willen vragen ze weg te sturen?'

30-08-2014 om 09:36 geschreven door Gust Adriaensen

Vol tederheid

Zie ze aan:
twee stralende baby's
die energiek de ontdekkingstocht
van hun glanzend nieuwe wereld
beginnen.

Een intens boeiende belevenis,
soms ook wel schrikwekkend
-daar niet van-
ze slaan dan maar
met overgave aan het huilen.

Totdat goedmenende reuzen,
wij allen dus, ze troosten,
aan het lachen brengen,
beschermend de handen
op hun hoofdjes leggen,
ze in de armen nemen
en hun namen noemen,

vol tederheid.

30-08-2014 om 08:01 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/24

Vrijdag 27 augustus 2014

Geïmproviseerd avondfeest

Zoals we in het begin van de maand al deden, hebben we deze week weer meermaals het avondmaal gebruikt op het grote voorplein, met enkele bevriende families uit het dorp en de vluchtelingen, samen een dertigtal personen. De trappen voor de deur van “het salon” dienen als zitplaats. Op een lage salontafel liggen fallafels, zelf gemaakte zachte kaas, tomaten, komkommers en nog wat pikante groenten. De fallafels worden gevuld en de kinderen serveren ze samen met een beker warme thee. Je hoeft maar even wat zout te vragen en de kinderen stormen met drie tegelijk naar de keuken om het gewenste te halen. Voor de rest lopen ze rond, spelen met een plastieken bal of fietsen. De moeders die te gast zijn willen ook voor een verrassing zorgen en laten hun kroost een nagerecht uitdelen: gekookte maiskolven, een soort witte en bruine pudding, een gebak. Het is een heerlijke zomeravond. De vrouwen tateren er lustig op los, de mannen eveneens, hoewel iets minder. Toch kunnen we niet lang genieten. We werden verwittigd dat er vanavond mogelijk gevochten wordt. We brengen heel de afwas naar de keuken, waar de fraters voor de afwas zorgen. Dit wordt door de vrouwen normaal niet aanvaard, zeker niet als ze zien dat er een abouna (’n priester) bij is. Het is echter al avond en zij moeten hun kroost naar bed brengen. Wij doen dus de grote afwas. Vroeger heeft iemand al eens opgemerkt dat hier alles in de grootste vrijheid verloopt, maar o wee, als de afwas niet gebeurt volgens de vaste gewoonte! Alles driemaal. De eerste maakt de schotels proper onder stromend warm water. De tweede schrobt alles met warm zeepwater. De derde spoelt af in stromend warm water en laat het drogen. Morgen is alles weer gebruiksklaar. Er zijn geen handdoeken nodig. Onder het zingen gaat de afwas goed vooruit. Het lijkt soms op een firma “van gooi en smijt”. Wees gerust, het meeste is in plastiek: borden, kommen, bekers...

Plots weerklinken daverende kanonschoten. Hoe harder hoe beter. Dan weten we dat de rebellen op afstand worden gehouden. De binnenbel rinkelt, het is een teken om niet boven te blijven slapen. Nog een tijd horen we harde schoten, tot het stil wordt. Het geïmproviseerd avondfeest is met luid vuurwerk afgesloten.

Brood en spelen

Een vervolging uit de oudheid die sterk in de herinnering blijft hangen is die van de Romeinse keizer Nero (+ 68). Deze wereldheerser besliste dat de christenen moesten beschouwd worden als mensenhaters. Dat was voldoende om een massale vervolging te rechtvaardigen. Hij won de sympathie van het volk door christenen levend voor wilde dieren te werpen. De geobsedeerde massa genoot van deze bloedige sensatie terwijl er in de menigte een aantal individuen de haat tegen de christenen uitschreeuwde en zo dit gruwelijk spel bleef aanmoedigen.

Al loopt iedere vergelijking mank, de overeenkomsten met de huidige situatie in Syrië zijn duidelijk. Wereldheersers beslisten dat de Syrische president, zijn regering en zijn leger moesten beschouwd worden als de ergste dictatuur ter wereld. Dit volstond om duizenden rebellen als wilde dieren naar Syrië te sturen, allen in geweld aan elkaar gelijk, enkel verschillend van naam. Al drie jaar lang. Onze (vrt en andere) journalisten blijven spreken van een “volksopstand” tegen het “brutale regime van Assad”, “dat kniehoog in het bloed” staat, wat leidde tot een “burgeroorlog” waar “iedereen tegen iedereen vecht”. Precies het tegendeel van de werkelijkheid. Anderzijds wordt de lof gezwaaid naar “de seculiere rebellen” en het “Vrije Syrische Leger” die het land willen bevrijden. Ook precies het tegendeel van de werkelijkheid. Journalisten, door jullie oorlogspropaganda staan jullie aan de kant van de moordenaars en worden jullie medeschuldigen. Als je niet weet wat hier gebeurt, raadpleeg dan de juiste informatie die je bv. bij mediawerkgroepsyrie kunt vinden of in de laatste uitstekende “Nieuwsbrief VCP” van 25 augustus 2014. Kom later niet zeggen: “Ja maar, dat wisten wij niet!”

Voordeel of valstrik?

De VN veiligheidsraad heeft eensgezind resolutie 2170 aanvaard waardoor iedere hulp aan IS (islamitische staat) en al-Nousra wordt verboden. Tegelijk zijn de VS begonnen met het bombarderen van stellingen van IS in Irak. Aan iemand die hierop kritiek wil geven, zou ik vroeger kwaad geantwoord hebben: voor sommigen is het ook nooit goed! De oorlog tegen Syrië heeft mij echter een schone schijn beter leren onderscheiden van waarachtigheid.

Al meer dan drie jaar hebben westerse mogendheden en hun bondgenoten niets onverlet gelaten om de soevereiniteit van Syrië te breken door land en volk uit te moorden en te verwoesten. De schuld van alle misdaden wordt nog steeds handig in de schoenen van de president en het leger geschoven, door blinde journalisten ijverig overgenomen. En telkens opnieuw worden weer voorwendsels gezocht om een militaire inval te rechtvaardigen. Door de val van de president moet chaos ontstaan waardoor het westen hier de macht en de rijkdommen kan grijpen. Syrië ligt op de meest strategische plaats om heel het Midden-Oosten te overheersen. De blijvende weerstand van Syrië is de grootste hinderpaal voor de verwezenlijking van het Amerikaans-zionistische plan van het “Grote Israël” van de Nijl tot de Eufraat. En de ruggegraat van deze weerstand blijft Rusland.

De inval in Irak in 2003 gebeurde onder het motto: “Vrijheid voor Irak”. Was dit zo? Wie is de grootste massamoordenaar geweest: Saddam Hussein of Georges W. Bush? Wil de UNO nu werkelijk de terroristen bestrijden om het Iraakse en Syrische volk te helpen? Waarom kwamen de VS niet toen de IS de ene na de andere gruwelijke overwinning behaalde terwijl Irak om hulp smeekte? Of toen bleek dat in koelen bloede 1.700 mensen werden afgemaakt in Mosoel en omgeving? Of toen de Yezidis en de christenen van alles beroofd hulpeloos aan de grillen van IS waren overgeleverd? Waarom kwamen ze niet ter hulp aan de vele duizenden vluchtelingen in de woestijn die nu omgekomen zijn door dorst en ontbering? Ondertussen voeren het westen en Europa de politiek van een “open deur” voor de emigranten uit Syrië en Irak, terwijl deze mensen in hun eigen land thuis horen. Bij zijn terugkeer uit Beiroet naar Bagdad hekelde deChaldeeuwse patriarch Louis Sarko deze huichelachtige politiek en zei dt het Westen en Europa spoedig geconfronteerd zullen worden met de terroristen die ze zelf gevoed hebben.

De resolutie 2170 is een mooie verpakking maar zorgt er voor dat niemand ter verantwoording kan geroepen worden, laat staan dat de terroristen ook maar iets in de weg wordt gelegd. Waarom worden kalief Abou Bakr en al zijn medewerkers niet op de lijst van de internationale terroristen geplaatst, al hun tegoeden bevroren en voor het internationaal gerechtshof gedaagd? Turkije zorgt voor de grote doorstroom van de terroristen uit heel de wereld naar Syrië en Irak. De in Syrië en Irak gestolen olie wordt langs Turkije naar Europa gevoerd, wat een slordige 3 miljoen dollar per dag zou opbrengen. Waarom worden de havens, de luchthavens en de grenzen van Turkije voor terroristen niet gesloten en de verkoop van gestolen olie daadwerkelijk onmogelijk gemaakt? Saoedi-Arabië en Qatar horen tot de grootste leveranciers en financiers van terroristen. Waarom wordt hiertegen niets gedaan en blijven zij de grote vrienden van het Westen? En de spectaculaire opmars met de succesvolle invasies van IS is niet het resultaat van “wat gepruts aan de keukentafel”. Dit is slechts mogelijk dank zij gedetailleerde kaarten van de actuele toestand en een netwerk van feilloze communicatie. Wie kan hen die satellietbeelden anders geven dan de VS en de NAVO?

Bachar Al Jaafari, de Syrische permanente vertegenwoordiger bij de UNO heeft honderden brieven met de nodige bewijzen, video’s, foto’s en documenten bezorgd aan de UNO en aan de betrokken internationale instanties om de misdaden van deze terroristen aan te klagen. Tot heden werd niet een van die brieven beantwoord. Deze UNO-resolutie maakt nu wel duidelijk dat Syrië en Irak geteisterd worden door terroristen. Ook dit zal evenwel in de media niets veranderen. Terroristen zullen straffeloos massamoorden blijven begaan en onze journalisten zullen deze moeiteloos blijven toeschrijven aan een Syrische president.

Wat is het doel van deze UNO-resolutie en de VS bombardementen? Een goede indruk geven en verdoezelen dat de VS de terroristengroepen zelf hebben opgericht en bijven inzetten om het Midden-.Oosten aan zich te onderwerpen? En vooral, is dit niet hét voorwendsel om straks de lang voorbereide militaire inval in Syrië te kunnen verwezenlijken?

Net had ik voorgaande zin geschreven of het Witte Huis laat al weten bij monde van Ben Rhodes (veiligheid) en Chuch Hagel (defensie) dat de luchtaanvallen niet tot Irak zullen beperkt blijven. Anderzijds laat generaal Martin Dempsey (stafchef) weten dat zij IS in Syrïe niet zullen aanvallen zolang niet duidelijk is dat zij rechtstreeks Amerika bedreigen. Maar ook dat is geen probleem. De moord op de Amerikaanse journalist James Foley is zo geweldig in de media opgevoerd dat het “de eerste terroristische aanval op Amerika” genoemd wordt.

Wallid al-Moallem, Syrische minister van buitenlandse zaken geeft een uitgebreide persverklaring naar aanleiding van de UNO resolutie 2170. Op fijne en diplomatische wijze stelt hij hetgeen wij hoger opmerkten aan de orde. Hij is nu blij dat officieel erkend wordt dat deze organisaties schuldig zijn voor de in Syrië gepleegde misdaden. Waarom, zo vraagt hij, werden echter voorheen de tientallen massamoorden, die wij aanklaagden niet erkend? Er is regionale en internationale samenwerking nodig om de IS te bestrijden, wat de minister toejuicht, maar met wie? Hij verwijst naar een zo juist verschenen artikel in Washington Post waarin getoond wordt hoe Turkije de rode loper uitrolt voor IS. Verder controleren de VS en de NAVO nagenoeg alle landen waar de terroristen hun trainingskampen hebben. Als de VS en de NAVO zogenaamd al tientallen jaren het terrorisme bestrijden, hoe komt het dan dat het terrorisme in die tijd alleen maar sterker geworden is? Zo blijven voor hem alleen Syrië, Rusland, Iran en Irak over als bondgenoten om de terroristen te bestrijden. De Iraanse ambassadeur in Damascus, Mohammad Riza Shibani zei al aan de Syrische eerste minister, Wael al-Halqi, dat de bilaterale overeenkomstig in het licht van deze situatie zullen versterkt worden tot heil van de beide volkeren. En S. Lavrov, Russische minister van buitenlandse zaken heeft aan de VS al ondubbelzinnig laten weten dat iedere interventie in Syrië met volledige toestemming van Damascus en in samenwerking met dit soevereine land moet gebeuren, zo niet wordt het beschouwd als een flagrante schending van het internationaal recht. En Obama heeft de boodschap begrepen. Hij liet weten dat hij uit Syrië zal wegblijven. (Waarom heeft hij dat niet in 2011 gezegd en vooral gedaan?)

De Stad Gods

Het doel van de zogenaamde “vrienden van Syrië” is en blijft zijn soevereiniteit breken, president en regering ten val brengen om zelf de macht en de rijkdom van dit land in handen te nemen en de wereldheerschappij van het westen te verzekeren. Hiervoor was een militaire invasie bedoeld zodat het land naar het stenen tijdperk gebombardeerd kon worden, zoals Irak en Libië. Vooral Rusland belette dit. Ondertussen werden groepen rebellen gestuurd om het land te verzwakken door moorden en verwoestingen. Duizenden scholen, ziekenhuizen, medische centra, fabrieken, openbare voorzieningen werden vernietigd samen met de moord op duizenden mannen, vrouwen en kinderen, burgers, religieuze leiders en heel veel gewone soldaten. Als Syrië een verpletterende dictatuur was zouden soldaten niet een derde van het dodental uitmaken. Hoeveel Israëlische soldaten zijn er gesneuveld tegenover de meer dan 2000 Palestijnen in Gaza in een ruime maand tijd? Ondertussen werden volk, leger, regering en president steeds meer één in de strijd tegen dit internationaal terrorisme. Dan probeerden de “vrienden” “vredesconferenties” te organiseren met hetzelfde doel: de president vervangen door hun eigen zogenaamde overgangsregering. Ook dat lukte niet. De verzwakking van het land ging en gaat onverminderd door. Ook de aanvallen op de energievoorzieningen. Deze week hadden we een dag stroomonderbreking van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat! Dan organiseerden de “vrienden” een laffe gifgasaanval in Ghouta met een massa kinderen die ze twee weken eerder in Lattakia ontvoerd hadden. Bijzonder succesvol en met 35 deskundige video’s de wereld in gestuurd. Toch lukte het ook toen niet eensgezind de schuld aan Syrië te geven en met luchtaanvallen te beginnen. Wel gingen moorden en aanslagen onverminderd verder. En nu is er een nieuwe en nog grotere gruwel: de IS (islamitische staat) die al flink voorbereid werd in Irak en Libanon. Als IS werkelijk in staat is de verbinding te maken tussen Irak en Libanon door Syrië heen, dan kunnen ze het land hier naar wens in stukken breken. En toch, de “vrienden van Syrië”, gesteund door “de internationale gemeenschap” en tienduizenden tot de tanden gewapende terroristen hebben Syrië tot heden niet kunnen breken. Wij verwachten dat ook IS het niet zal kunnen. Hoezeer het land ook door deze drie jaar durende terreur erg verzwakt is, toch zijn volk, leger, regering en president meer dan ooit één en dat blijft de grootste kracht. Bovendien heeft Syrië inmiddels ook echte vrienden en sterke bondgenoten.

De geschiedenis van de eerste eeuwen van onze tijdrekening is geschreven met het bloed van de christenen. Het Romeinse Rijk wilde zijn wereldheerschappij behouden. In 410 wordt evenwel Rome door Alaric geplunderd, waarmee de ineenstorting van de wereldmacht begint, volgens de profetie van Jesaia 33, 1: “Wee u verwoester... Als ge klaar zijt met verwoesten, wordt gij zelf verwoest”. Terwijl het Romeinse Rijk voor goed zal verdwijnen, blijft het Kruis overeind en zal de Kerk zich uitbreiden over heel de wereld. Het is deze Kerk die alle landen en instellingen van de Westerse beschaving heeft zien geboren worden en ook zal zien sterven. In die zin schreef Augustinus, een genie uit de westerse beschaving, zijn groots werk over “de Stad Gods”. Wanneer hij sterft wordt zijn bisschopsstad Hippo door de Vandalen belegerd. Hij heeft duidelijk gemaakt dat er doorheen het politiek bedrijf van deze wereld een andere geschiedenis loopt, die blijvend is. God is de Schepper en Heer van deze wereld en Hij heeft Jezus aangesteld als de enige Koning van het heelal. Goed bestuur kan enkel gebeuren in Zijn naam. Dat kwam ook de “maagd van Orléans” duidelijk maken voor haar land. Als kind leidde Jeanne d’Arc het Franse leger en bevrijdde Orléans en Troyes en liet Charles tot koning van Frankrijk kronen als de vertegenwoordiger van de echte Koning Christus, “omdat God het wil”. Zelf is zij de weg van de verwerping gegaan zoals Christus en stierf op de brandstapel in 1431 op 19 jarige leeftijd. Dit is geen vroom verhaal voor devote zielen maar warachtige geschiedenis en een handleiding voor ieder land in onze tijd. Waar God niet erkend wordt, is er geen vrede en wordt ook de waardigheid van de mens met voeten getreden. Daarom is de echte vraag: “Zal de Mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden”? (Lc 18, 8).

29-08-2014 om 15:54 geschreven door Gust Adriaensen

'Er bestaan vandaag inkomens die te weinig worden aangesproken. Werknemers betalen 45 procent, bedrijven amper 11 procent.'

'Het zou wel eens meer een rechtse dan een centrumrechtse regering kunnen worden.'

'Het kan niet dat de opbrengsten alleen aandeelhouders ten goede komen en dat de werknemers er geen graantje van kunnen meepikken.'

29-08-2014 om 14:41 geschreven door Gust Adriaensen

Abt Testaert van de Postelse norbertijnenabdij zei in zijn homilie ter gelegenheid van de viering van de heilige Augustinus, regelvader van de norbertijnen, dat de christenen non-conformisten zijn.

Voortbouwend op de Bijbellezingen stelde de prelaat dat Christus navolgen je ertoe aanzet waarden te belijden en te beleven die haaks staan op wat de ‘wereld’ voorstaat en nastreeft. Dat maakt de christen dus onvermijdelijk tot een non-conformist.

En toch mogen christenen de ‘wereld’ niet ontvluchten. Als zij een van hart en geest in de wereld getuigenis afleggen van hun geloof in de liefde, zullen zij vele mensen blijven aantrekken, aldus de abt.

28-08-2014 om 14:52 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard van 28 augustus verscheen volgende lezersbrief waarin de schrijver Unizo-topman Van Eetvelt over de hekel haalt en waarin gewezen wordt op de wijd verspreide praktijken van fiscale fraude in de ondernemerswereld. De voorbeelden die de briefschrijver aanhaalt zijn ongetwijfeld scherp herkenbaar zowel bij de ondernemers als bij de klanten.

-----------------------------------------------------

Het papiertje en de factuur

28-08-2014 om 08:00 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Christians know how to give. Their lives are filled with generous acts – often hidden – towards their neighbour.'

28-08-2014 om 07:36 geschreven door Gust Adriaensen

Woonwagenbewoners vonden tot voor kort een standplaats op een niet gebruikt terrein van Delhaize Kessel-Lo.

De wakkere directie van dat warenhuis heeft nu een gracht laten graven, zodat die mensen niet meer op het terrein kunnen. De VRT noemt die maatregel een 'creatieve oplossing'. Oplossing waarvan?

Delhaize Kessel-Lo beklemtoont dat het niet de bedoeling is die woonwagenbewoners te 'verjagen', maar wel ze te 'ontmoedigen'.  Dat mag gerust het toppunt van warenhuisdirectiecynisme genoemd worden.

Hopelijk reageren vele klanten van Delhaize Kessel-Lo tegen deze klaarblijkelijk primitieve Delhaizebazen, door de winkel links te laten liggen. Niet om ze te boycotten natuurlijk maar om ze te doen nadenken.

Kwaadaardige domheid is klaarblijkelijk niet alleen besteed aan Landense burgemeesters maar ook aan Leuvense Delhaizebazen.

27-08-2014 om 13:46 geschreven door Gust Adriaensen

Het zijn verschrikkelijke tijden voor Peeters, Thyssen, Reynders, De Gucht én hun respectieve partijkopstukken.

Peeters heeft zijn zinnen gezet op het premierschap en gedraagt zich al als zodanig. Thyssen is kandidaat voor een commissarisjob bij de EU en wordt gelokt, verleid door Juncker met de belofte van een 'dikke' portefeuille. Maar de liberale 'familie', en zeker niet de MR, evenmin als de N-VA gunnen de 'kleine' CD&V, twee topfuncties, plus daarbij nog twee ministers in de federale regering. Het ziet ernaar uit dat CD&V in dat postjesgevecht de grootste averij, zeker op het persoonlijke vlak, zal oplopen. Kris Peeters zal het hem door N-VA beloofde premierschap niet opgeven. En dan wordt Marianne Thyssen het slachtoffer van Peeters' ambitie.

Ook Reynders aast op een 'zware' portefeuille bij de Europese commissie. Hij wordt in die ambitie ongetwijfeld gesteund door zijn voorzitter Michel, die Reynders liever kwijt dan rijk is op het Belgische politieke toneel. Maar een MR-EU-commissaris plus zeven (!!) MR-ministers in de federale regering, is de schaamte ver voorbij, zelfs voor de vrij schaamteloze pokerspelers, die een zogenaamde 'Zweedse' (wat een belediging voor Zweden!) in mekaar aan het knutselen zijn.

Bij dit geweld der 'groten', speelt De Gucht vooralsnog een bescheiden rolletje in de luwte. Maar ook Karel uit Berlare, lobbyt en spint en intrigeert... en hoopt dat door de houdgreep waarin CD&V en MR mekaar houden, er alsnog een commissarisjob bij hem in de schoot valt.

Ondertussen verschijnen de twee co-formateurs om de haverklap als twee blitse, energieke, zonnige, wat overjaarse yuppies op het tv-scherm, kloppen mekaar amicaal op de schouders en verklaren met stralende gezichten dat ze er weer eens fel zullen tegenaan gaan. Kortom, typevoorbeelden van de 'hardwerkende Vlaming' en, nu ook, weliswaar tegen de diepste overtuiging van de Vlaamse nationalisten in, van de 'hardwerkende Waal', wat tot voor kort voor de Vlaamse diehards een contradictio in terminis was. 'Hardwerkende Walen', inderdaad. Althans wat de sociaal-economische geestesgenoten van de Waalse liberalen betreft. Het gespuis van de PS en Ecolo hoort daar natuurlijk niet bij. Die liggen nog altijd in hun hangmatten te profiteren van de 'hardwerkende Vlaming'.

27-08-2014 om 09:16 geschreven door Gust Adriaensen

Het loont de moeite op de diverse internetfora de namen van de fanatiekste aanhangers van de Vlaamse nationalisten eens te leggen naast de ferventste verdedigers van de miljardenaankoop van gevechtsvliegtuigen. Daaruit blijkt dat die grotendeels gelijk zijn.

Of hoe schreeuwers van 'Belgikske nikske!', zich ontpoppen tot schreeuwers van 'Vive l'armée Belge!'.

26-08-2014 om 12:22 geschreven door Gust Adriaensen

Groen en SP-A hekelen het voornemen van de regeringsonderhandelaars om miljarden te besteden aan gevechtsvliegtuigen en tegelijk flink te snijden in de zorgsector.

In het bijzonder parlementslid Calvo van Groen stelt scherp het verschil in prioriteiten aan de kaak. De rechtse regering die in de steigers staat, maakt het de gezinnen, het sociale netwerk van de verenigingen en de werknemers moeilijk, en heeft klaarblijkelijk veel minder moeite met het voorzien van miljarden voor het leger.

Terecht pakt hij ook CD&V aan. De partij van de gezinnen zegt op dezelfde dag: wij beknibbelen op de sociale uitgaven en wij zijn genereus als het om militaire uitgaven gaat.

25-08-2014 om 19:37 geschreven door Gust Adriaensen

(Het rendez-vous bij het prieeltje)

(De Schone (?) en het Beest (?))

---------------------------------

In de Helleboschzomernachtsessie met Goedele Liekens en  Herman De Croo in het DSWeekblad, schetst Herman De Croo (77) een ongenadig en vernietigend beeld van 'ons egoïsme'. Waarschijnlijk vergeet hij daarbij dat het kapitalisme en het neoliberalisme, waarvan hijzelf een grote voorstander is, zonder twijfel een van de grootste oorzaken van dat 'egoïsme' is.

Lees de wijsheden van het Orakel van Brakel:

'Het systeem slaagt er niet in om zelfbeschermend op te treden. Historisch zijn wij Byzantium waar ze discussiëren over het geslacht der engelen terwijl de Turken de eerste ladders tegen de muur zetten. De politiek helpt ons hier niet. We zijn een groepje mentaal verknechte profiteurs. We discussiëren over de prijs van de benzine, de woonbonus, de schaal van de belastingen. Maar we verzekeren ons niet voor de beschaving die wij al een goede halve eeuw genieten. We zijn zo egoïstisch dat we op korte termijn de nadelen van ons egoïsme niet zien.'

En Herman gaat voort op zijn elan en etaleert vol vuur zijn milieubekommernis:

'In Congo wordt elk jaar 4 miljoen kubieke meter hout vernietigd. Het gros daarvan gaat naar de houtskool voor onze vuurtjes. In dit tempo staat er binnen 50 jaar geen boom meer recht in Congo. En wij doen niets tegen die zelfvernietiging, tegen de opwarming van de aarde die dat mee veroorzaakt.'

Ferm gesproken Herman! En nu maar hopen dat de opvattingen van vader De Croo, niet alleen maar opborrelden tijdens een zomernacht met Goedele Liekens, maar dat ze echt zijn en ook zoon Alexander beïnvloed hebben.

Als dat zo is, dan kunnen we ons wellicht verheugen in een stevig groen hoofdstuk in het federale regeringsprogram!

24-08-2014 om 16:04 geschreven door Gust Adriaensen

Wouter Torfs, de CEO van Schoenen Torfs, orakelt : 'Het welzijn van mijn magazijniers is mij véél dierbaarder dan mijn persoonlijke welvaart.'

Nu is het goed mogelijk dat de heer Torfs bekommerd is om het welzijn van 'zijn' magazijniers. Maar wereldkundig maken dat zijn persoonlijke welvaart hem minder interesseert dan het welzijn van 'zijn' magazijniers, is totaal maar dan ook totaal ongeloofwaardig.

Wat belet de heer Torfs, als het welzijn van 'zijn' magazijniers hem dierbaarder is dan zijn eigen welvaart, het loon van 'zijn' magazijniers, morgen te vervijfvoudigen? Als eerste kleine stap natuurlijk. Want de bekommernis om de magazijniers, die zoveel groter is dan de gehechtheid van de CEO aan zijn persoonlijke welvaart, kan nog veel duidelijker in concrete beslissingen van de CEO uitgedrukt worden!

24-08-2014 om 07:13 geschreven door Gust Adriaensen

In een uitgebreid interview met De Standaard windt Bruno De Wever, historicus en broer van N-VA-voorzitter Bart De Wever, er geen doekjes om. Het ultieme doel van N-VA blijft : België kapot maken.

Enkele citaten uit het interview:

'Een buitenparlementaire Vlaamse Beweging is weggesmolten.'

'Mijn broer (Bart De Wever) is God op dit moment binnen zijn partij. Hij kan zich alles permitteren, ook regeringsdeelname. Niemand gaat hem uitschelden voor volksverrader. Wie zou het ook durven?'

'De basismilitanten van de N-VA willen een onafhankelijk Vlaanderen. Dat herstelbeleid, pfff, daar draait het eigenlijk niet om.'

'Bij onafhankelijkheid verliest Vlaanderen hoe dan ook Brussel. De N-VA beseft dat denk ik. Volgens mij hebben ze Brussel al opgegeven.'

'De N-VA wil breken met het romantisch Vlaams-nationalisme.'

'In Vlaanderen kantelde het nationalisme toch altijd eerder naar rechts, vaak uit opportunistische overwegingen.'

'Er is weinig of geen verschil tussen de Volksunie toen (de tijd van Schiltz) en de N-VA nu. Het doel van een groot deel van de achterban was en is hetzelfde: België kapot maken. Maar Schiltz was verstandig genoeg om 'Leve België' te roepen wanneer hij als minister niet anders kon. Net zoals mijn broer (Bart De Wever) verstandig genoeg is om de koning te bezoeken en daar niet moeilijk over te doen.'

23-08-2014 om 08:27 geschreven door Gust Adriaensen

Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Ik daag u uit God -Leven met chronische pijn', geschreven door Anita Galle, publiceert Tertio een interview met zus en broer Anita en Erik Galle.

Erik Galle zegt o.a. het volgende:

'Een van mijn favoriete theologen, Maurice Zundel (1887-1975), heeft ingezien hoe een meerderheid van ons in de heersende ik-cultuur verstrikt zit. Toch stimuleert deze Zwitserse denker ons het vlakke niveau van consumentisme te overstijgen.

Wie een zingevingskader bezit, is in staat zich letterlijk terug te trekken uit de mallemolen. Een gelovige visie helpt daarbij.

Door alle discussies over ethische thema's dreigt menigeen te vergeten dat een christelijke oriëntatie ten diepste gaat over identiteit.

Valt onze identiteit samen met consumptie? Of laten we iemand anders toe?

----------------------

Anita Galle, Ik daag u uit God-Leven met chronische pijn, Halewijn, 14,95 euro. Bestelling is mogelijk via www.tertio.be.

22-08-2014 om 13:38 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/23

Vrijdag 22 augustus 2014

De veiligheid

De veiligheid in onze streek is zo goed hersteld dat we naar buiten kunnen als het nodig is. Al zijn de ziekenhuizen ook in onze buurt flink verwoest, in de omliggende dorpen zijn er weer voldoende deskundige medische zorgen, hier een oogarts, daar een tandarts. Zo heb ik zelf al enkele keren een tandarts kunnen bezoeken, begeleid door een van onze “vrijwilligers”, die goed op de hoogte zijn van de toestand. Het bezoek had iets van de sfeer van voor de oorlog. De voordeur van het huis van de tandarts staat wagenwijd open. Dan zijn er nog drie deuren in rechte lijn, allemaal wagenwijd open tot en met de deur van het kabinet. Iedereen kan binnen zonder bellen en zich meteen bij de tandarts even aanmelden. Neen, het zijn hier geen Afrikaanse toestanden en de tandarts beschikt, denk ik, zo ongeveer over alle moderne materiaal zoals in België. Wel is het allemaal veel huiselijker. De meesten gaan ook met twee of meer binnen: moeder en kind, twee meisjes, een oudere jongen met een kleinere broer... Ooit steekt een van de kleine kinderen zijn hoofdje door de andere (gesloten) deur en vraagt of hij iets mag nemen of doen, waarop mama, de tandarts met een luide lach antwoordt. De vaste telefoon rinkelt constant. De tandarts kijkt naar het nummer en laat de telefoon rinkelen. Haar man hoort bij de plaatselijke vrijwilligersploeg die mee zorgt voor de hulpverlening. Ik vermoed sterk dat zij vele uren werkt zonder die aan te rekenen. Ze is soenniet maar leest graag, zegt ze, in het evangelie dat ze van onze fraters heeft gekregen.

Een harmonieus samenleven

Een van de aangename eigenschappen van de Syrische maatschappij was steeds de harmonieuze samenleving. In deze lekenstaat wordt er over gewaakt dat iedere godsdienst beschermd wordt en dat ieder zijn geloof vrij mag beleven. Vanaf het ogenblik dat van buiten af de oorlog tegen Syrië georganiseerd werd, hebben wij geprobeerd uit te leggen dat er hier van binnen uit geen “godsdienstoorlog” of “burgeroorlog” ontstaan is. Dit paste niet in de westerse oorlogspropaganda en werd dus niet geloofd. Mogelijk nu nog niet. Toch is het zo. De huidige samenleving op de meeste plaatsen van het land is daar het bewijs van. Ook hier bij ons. Wij leven met christenen en soennieten samen. Een van de vluchtelingen heeft ondertussen spontaan de taak van portier opgenomen, wat wel degelijk een full-time job is. Moslims komen regelmatig en in alle vrijheid naar de eucharistie of het liturgisch gebed, waarop wij hen bij gelegenheid een of andere Schriftlezing in het Arabisch laten voorlezen. Af en toe nemen we samen het avondmaal op de grote binnenkoer, waarna de mannen en de vrouwen elk spontaan een groep vormen, terwijl de kinderen rondlopen of fietsen. De vluchtelingen helpen mee bij allerlei werk en zorgen af en toe ook voor een verrassing of een gebak. Kortom, zo hebben wij hier de samenleving voor de oorlog gekend en zo is het nu in volle oorlog nog.

Alle aandacht gaat nu naar de wreedheden van IS, die volgens velen de ware aard van de islam openbaren. Best mogelijk. Deze week hadden onze moslims op een avond de behoefte ons eens uitgebreid uit te leggen dat die IS hun islam besmeurt en dat de islam zelfs in de oorlogsvoering een strikte code kent van respect voor de eigendom en het leven van anderen. Zij beweren stellig dat de barbaarsheid van IS en van al de andere terroristische groepen niet van hun islam komt. Ook dat is best mogelijk. Dan blijft wel de vraag: vanwaar komt het dan wel? Ondertussen laat “Le Salon Beige” met een video weten dat België al flink op weg is om een islamitische staat te worden (Vers un état islamique en Belgique, 21/8/2014). En België niet alleen. Het aanwerven van terroristen voor Syrië in europese landen verliep de voorbije jaren verdacht vlot. Zo is de recrutering van strijders voor de islamitische staat nu ook bijzonder succesvol. Allemaal toeval?

Een ondraaglijke blik

In Syrië is de vrede nog lang niet hersteld. Regelmatig wordt ons een foto getoond van een stralende jongeman die door terroristen inmiddels werd gedood. Tijdens en sinds de belegering van dit klooster vorig jaar november zijn hier vele mensen over de vloer geweest. Dikwijls vroegen ze of ze met de mensen van de gemeenschap op de foto mochten. Ook deze week toonde een moslim weer een foto met de mededeling dat die man werd gedood. Al sta ik zelf mee op de foto, ik kan mij die man dan toch maar vaag of niet herinneren. We hebben wel samen gebeden. Laat ons duidelijk zeggen dat wij zelf met eigen ogen nog geen gruwelen hebben gezien. In gevaarlijke ogenblikken zitten of zaten wij in een schuilkelder. Wel hebben wij vluchtelingen rondom ons die ons op hun gsm beelden tonen van hun verwoeste huizen en verhalen vertellen van mensen die gemarteld, vermoord en verminkt werden. En de beelden van gekruisigden gaan de hele wereld rond. Wat mij daarbij het meest aanspreekt is hun onzichtbare blik. Ze zijn geblindoekt. Hun moordenaars kunnen de blik van deze onschuldigen niet verdragen.

Welnu, het is de blik van deze onschuldige en lijdende slachtoffers die ik voor ogen wil houden. Door onze aandacht echter alleen te richten op de misdadigers laten we hun beschermheren en opdrachtgevers buiten bechouwing. Een “complot” klinkt niet journalistiek genoeg en heeft in de openbare opinie geen plaats. Het is veel diplomatischer “geen partij te kiezen”. We willen ons ondubbelzinnig scharen aan de kant van de onschuldige slachtoffers. In hun naam wil ik het onrecht aanklagen van de westerse samenzwering die Syrië en heel het Midden-Oosten aan het uitmoorden en vernietigen is. In hun naam wil ik protesteren tegen de dwaling van het zionisme, die als sluipend vergif bij zovelen is binnen gedrongen, zelfs bij goede gelovigen. Omwille van de slachtoffers klaag ik de valse wijze aan waarop de laatste maanden een nieuwe oorlog tegen Rusland wordt gevoerd. Als de samenleving in Oekraïne zo corrupt, onvrij en ellendig is en als vele Oekraïners voor goed weg willen van de sovjetdictatuur en het stalinisme, zullen ze dan hun waardigheid, vrijheid en welvaart terug krijgen door nu dienaars te worden van de EU, de NAVO en Amerika, die niet ophouden oorlog te voeren? Syrië kan voor ieder land nu een voorbeeld zijn doordat het in eenheid vecht tegen iedere buitenlandse overheersing. Hierin past geen moderne dubbelzinnigheid met de grijze mededeling ”dat er van beide kanten geweld gepleegd wordt”. Wanneer een groep rebellen hier een dorp komt uitmoorden en het nationale leger lukt er uiteindelijk in om hen te overwinnen, dan zeggen we dat de enen een misdaad pleegden en de anderen een weldaad, zonder dat we daarbij het geweld op zich goedkeuren.

Kalief, jood en agent van de Mossad: Simon Elliot?

Wie vluchtig markante uitspraken van enkele invloedrijke zionistische leiders overloopt, krijgt een duidelijker beeld van de huidige oorlogen in de wereld. Ik heb al deze uitspraken niet zelf gecontroleerd. Ik heb ook maar op de lagere school nog met griffel en lei moeten leren schrijven. Ik weet echter zeer zeker dat de verschrikkelijke geest van “etnische zuivering” die in deze uitspraken naar voren komt wel degelijk de geest is waarmee Israël zich gevestigd heeft in Palestina. Wie dit bestrijdt kent de echte geschiedenis niet.

Jabotinski, stichter van het “herwerkte zionisme” schreef in zijn “’Mur de fer” (1923): “Zionisme is een avontuur van colonisatie dat steunt op een machtig leger”. Hij legde verder uit dat geen enkel Arabisch dorp mag blijven en geen enkele Arabier (dus ook geen Arabische christen!). Moshe Dayan, minister van verdediging en buitenlandse zaken sprak op 12 februarir 1952 op Radio Israël over het “Israelisch Imperium”. Raphael Eitan, stafchef van het Israëlische leger (13 april 1983): “De Arabieren hebben geen recht, zelfs niet op één centimeter van het Grote Israël. Dat moeten we hen met absolute macht duidelijk maken, totdat ze voor ons kruipen”. Netanyuahu voor studenten van de Bar Ilan universiteit: “We moeten de Arabieren massaal uitdrijven en daarbij leren van China hoe daar manifestaties worden onderdrukt” (24 november 1989). In het bekendeAmerikaanse nieuwsprogramma CBS’s 60 minutes, verwees Lesley Stahl naar de half miljoen kinderen die gestorven zijn omwille van de sancties tegen Irak en stelde aan Madeleine Albright, staatsecretaris onder B. Clinton de vraag of dit dan de prijs waard is. Zij antwoordde letterlijk: “Ik denk dat dit een zware keuze is, maar de prijs – wij denken dat het de prijs waard is!” (19 mei 1996). Zij betwistte niet eens het hoge aantal gestorven kinderen. Ariel Sharon tot Shimon Peres : “Bekommer u niet om de druk van Amerika op Israël. Wij, joden, controleren Amerika en de Amerikanen weten dit” (3 oktober 2001). Ter afsluiting herinneren we er aan dat Al Qaida een uitvinding is van Jimmy Carter en zijn veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski (1977-1981), die daarmee in Afghanistan tegen Rusland wilden vechten. (From the Shadows, Google Books, 2011, blz. 146). De voormalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Hillary Clinton, zei het met haar gekende arrogantie openlijk: wij, de Amerikaanse regering, hebben Al-Qaida gemaakt en gefinancierd En dat de senator John McCain al drie jaar naar hier komt om de zwaarste criminelen “geestelijk te begeleiden” kan met tekst en beeld overvloedig geïllustreerd worden (Th.Meyssan, John McCain, le chef d’orchestre du “prentimps arabe” et le Calife, reseau voltaire, 18 aug. 2014; Mouna Alno-Nakhal, A votre avis, les Etats-Unis ont-ils créé l’EIIL? Mondialisation.ca, 15 aug. 2014)

De snelle opmars en de beestachtige wreedheden van de terroristen van IS (islamitische staat) in Irak worden in de westerse media beschreven als geheel onverwacht, omdat ze ieder ruimer of dieper zicht blijven weigeren. Ondertussen ontplooit zich een verschrikkelijke internationale samenzwering. De chaldeeuwse mgr Najim zegt in een interview met ZENIT (15/8/2014) onomwonden dat deze uitbarsting van barbaars geweld gewoon het logisch gevolg is van een bewuste strategie, ingezet met de inval in Irak in 2003. Sindsdien werden systematisch kerken in brand gestoken en christenen vermoord. In 2008 werd mgr. Farraj Rahho, bisschop van Mossoul, samen met zijn secretaris, diakens en priesters vermoord. In 2010 werden 37 christenen, samen in gebed, koelbloedig afgemaakt.

Het gaat wel degelijk om een groots en vernietigend plan. Alle ogen zijn nu gericht op een nieuwe kalief. De volledige naam van deze kalief Abu Bakr Al-Baghdadi luidt: Ibrahim ibn Awad ibn Ibrahim Adri Arradoui Al Hosseini. Heel wat anders dan onze Vlaamse Tist Teunis of Jan Peters! Helaas, zoals ik deze laatste namen nu maar uitvind, zo beweren sommigen dat hij zijn naam uitgevonden heeft. Alles zou vals zijn. Hij zou gewoon Simon Elliot heten, een joodse vader en moeder hebben en een agent zijn van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Van 2004 tot 2009 logeerde hij in de gevangenis van Guantanamo. De Israëlische geheime dienst heeft hem gedurende een jaar een grondige opleiding in spionage gegeven, met specialisatie in psychologische en destructieve strategieën, niet zomaar een klein beetje, maar op de meest gruwelijke wijze.  Hij is klaar om binnen te dringen in islamitische of Arabische staten, die door Israël als vijanden worden gebrandmerkt. In nauwe samenwerking met de Amerikaanse, Britse en Israëlische geheime diensten kan hij op één bepaalde plaats, op veilige afstand van Israël, een organisatie opzetten die terroristen vanuit heel de wereld aantrekt. Het kalifaat zou oorspronkelijk bedoeld geweest zijn voor Egypte om de Syrische president omver te werpen, met wapens en logistieke steun van de VS, Engeland, Saoedi-Arabië en Qatar. Als zionistische emir van IS werkt hij aan de realisatie van het “Groot Israël”, de zionistische staat tussen de Nijl en de Euphraat, die heel het Midden-Oosten definitief moet overheersen. Deze operatie heet in geheime taal zoveel als “het nest van de horzel”. Ondertussen zijn zionisten er in geslaagd om de wereld wijs te maken dat het arme Israël dringend moet beschermd worden tegen die extremistische islamisten! (Simon Elliot, alias Al-Baghdadi, de père et mère juifs et agent du Mossad, croah.fr., 3 aug. 2014; Radio-ajyal.com; Egy-press; Geraldina Colotti, Révélations de Snowden: comment les USA aident Israël et recrutent les djihadistes de l’EIIL, mondialisation.ca, 10 aug. 2014). Een vriend stuurde volgende link in het Nederlands: http://www.palestinanieuws.nl/laatste-nieuws-palestina/isis-leider-albaghdadi-is-joodse-mossad-agent-simon-elliot/Een andere betrouwbare bron zegt echter dat de bewering omtrent zijn joodse afkomst ook een misleiding kan zijn om de aandacht wat af te wenden van Saoedi-Arabië.

Is de kalief een jood of niet? Eigenlijk maakt het niet zo veel uit. Syrië, Irak, Libanon en het hele Midden-Oosten worden systematisch uitgemoord en verwoest om deze landen in afzonderlijke confessionele groepen te verbrokkelen. Deze uitroeiing is nu op kruissnelheid gekomen. Vooral de harmonieuze samenleving van Syrië, waarin de verschillende geloofsgroepen als één familie trachten te leven, is al jaren een doorn in het oog van Israël, dat precies het tegendeel nastreeft: een zuivere joodse staat, een Groot Israël, enkel voor zionisten, gebouwd op een militaire supermacht en niet op het joodse geloof. Hierbij speelt deze kalief als marionet van Amerika een grote rol. De EU en de NAVO zijn de gewillige dienaars van de belangen van Amerika, dat zelf geregeerd wordt door Israël, terwijl Israël de speelbal is van zionistische heersers. En de bevriende golfstaten met hun overcapaciteit aan terroristen doen voor hen graag het vuile werk, geobsedeerd door hun eigen fanatieke islam.

De tijd van speculaties over een mogelijke complottheorie is al lang voorbij. We zitten midden in de werkelijkheid zelf en niemand weet of we dit zullen overleven. Internationale voedselprogramma’s of het opzetten van tentenkampen voor vluchtelingen lijken edelmoedig maar zijn in feite een uitbuiten en bestendigen van het lijden van de volkeren. Het moorden en verwoesten dienen radicaal gestopt te worden. Mensen horen thuis in hun eigen land en streek om hun eigen samenleving op te bouwen met de rijkdommen van hun land en de regeringsvorm die zij zelf verkiezen. Als de machtige internationale organisaties hiervoor niet zorgen hebben ze geen zin en geen gezag meer.

Een oproep van oraprosiria

Het is tijd om de wereld en de hemel wakker te schudden met een gebed voor Syrie! Laten we op 7 september 2014 een Gebedsdag voor de Vrede in Syrie organiseren samen met alle mensen van goede wil. Hierdoor herhalen we de historische oproep van onze Paus Franciscus op 7 september 2013 om het ondenkbare te realiseren. Opnieuw laten we een schreeuw horen voor de Vrede in Syrie opdat de fundamentalistische terreur,  die iedere dialoog uitsluit, zou stoppen en het gewonde Syrische volk  weer in vrede mag leven. Hoe deelnemen? Door het organiseren van gebedsmomenten en ontmoetingen met vrienden, familie en parochie, door dezelfde intentie verbonden met mensen over heel de wereld.

http://oraprosiria.blogspot.it/2014/08/alziamo-al-cielo-la-nostra-voce-7.html

https://www.facebook.com/events/624727687642014/

22-08-2014 om 11:56 geschreven door Gust Adriaensen

De politieke partijen hebben in de verkiezingscampagne van 2014 hun verspilzucht botgevierd.

Niet minder dan 20.651.511 euro werd aan de verkiezingscampagne besteed. Dat berekende VIVES, het economisch onderzoekscentrum van de Katholieke Universiteit Leuven.

De verspilziekste partij was N-VA met 4.507.945 euro. Dan volgen CD&V met 4.241.347 euro en Open VLD met 4.240.945 euro. SP-A volgt op afstand met 3.323.184 euro.

21-08-2014 om 18:34 geschreven door Gust Adriaensen