Oeso-onderzoekers hebben vastgesteld dat het diploma van ouders in België een grote invloed heeft op het diploma dat hun kinderen behalen. Zo heeft in Vlaanderen tweederde van de studenten met een hoger onderwijsdiploma minstens één ouder die ook een hoger diploma heeft, terwijl minder dan één op de tien een ouder heeft die geen diploma van het hoger onderwijs behaalde.

Volgens de onderwijs-expert verbonden aan de Oeso, Dirk Vandamme, hebben we de trein van de 'democratisering van het onderwijs'  gemist. Als we immers de jeugd uit laaggeschoolde gezinnen onder de loep nemen, dan ligt het aantal jongeren dat de stap naar hoger onderwijs zet onder de 6 procent. Voor kinderen waarvan de ouders wel hogere studies gevolgd hebben ligt de kans om verder te studeren zelfs zes maal hoger. 

09-09-2014 om 18:49 geschreven door Gust Adriaensen

Tot vertedering van de talrijke Antwerpse Belgicisten en royalisten, en tot ergernis van de enkele aanwezige Vlaamse nationalisten, konden prins van België en de baas van Vlaanderen duidelijk goed met elkaar opschieten.

De 70ste verjaardag van de bevrijding van Antwerpen werd gevierd en prins Laurent en burgemeester-parlementslid-voorzitter-toponderhandelaar Bart zaten broederlijk naast elkaar op de tribune.

Het humeur van de ene zowel als van de andere was, in tegenstelling tot de meeste andere dagen, duidelijk opgewekt en zonnig. Ginnegappend onderhielden ze elkaar over de blije, in Belgische drapeaus gewikkelde royalisten en over de tandenknarsende Vlaamse nationalisten met zwart-gele leeuwenpins op hun revers.

Gaandeweg de plechtigheid viel ook sterker en sterker op hoe gelijkend de fysionomie van beide personaliteiten was, zeker wanneer Laurent de bril eens van zijn prinselijke neus nam, om de lachtranen uit zijn ogen te vegen.

Naar verluidt hebben prins en burgemeester na de plechtigheid in de meest amicale sfeer nog talrijke bollekes gesavoureerd. Laurent, die, zoals bekend, een meester in het imiteren van tongvallen is, zou vrij schunnige moppen in het platste Aantwaarps gedebiteerd hebben, en Bart, zou, eveneens in het platste Aantwaarps, luidkeels de alombekende Antwerpse versie van den Brabançonne gebruld hebben. Beide acts genereerden uiteraard enorm veel jolijt, zowel bij de uitvoerders als bij het selecte groepje aanwezigen.

Het moge duidelijk zijn: de prins heeft in de burgemeester een soulmate gevonden, en omgekeerd.

Nog meer van dat, zou ik zo zeggen.

09-09-2014 om 08:58 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/25  

Vrijdag 5 september 2014

Een aards paradijs met veel onkruid

De kleine binnentuin is nu als een stukje van het aards paradijs, afgezien van het onkruid, de rommel en enkele schoonheidsfouten. Er groeit een overvloed aan groenten en kruiden: tomaten, courgetten, meloenen, pompoenen, bonen, peterselie, een soort sla ... De tomaten rijpen nu in overvloed. Er zijn verschillende vormen: de klassieke grote tomaten, de gerimpelde zoals een bokshandschoen, de kleinere peervormige en de heel kleintjes. Allemaal even smakelijk. Zij zijn “de vruchten van de aarde en het werk van onze handen”, zoals we dit iedere dag in de eucharistie zeggen van het brood en de wijn. En de vijftien granaatappelbomen beloven een grote oogst. Het is laagstam en de eerste is eigenlijk een dubbele. Met een vluchtige telling komen we bij die eerste boom al aan een tachtigtal granaatappels. Zoals al de rest, moeten ze wel regelmatig water krijgen. En dat is een groot werk. Er is een natuurlijke, ondergrondse reservoir, bronwater (meer dan 1000 m diep) maar de motor kan slechts water oppompen als er stroom is. Deze dagen is er meermaals gedurende bijna een hele dag geen electriciteit. Zo moeten we onze voorzorgen nemen door tonnen te vullen. Er is nog wel een klein beekje met water dat van de bergen komt en dat afgeleid werd door de tuin, maar gedurende het grootste gedeelte van het jaar is dit slechts een kleine hulp.

Gewoonlijk is voor de fraters de voormiddag gewijd aan de studie en de namiddag aan handenarbeid. Maar ook onder de handenarbeid lopen ze dikwijls rond met een koptelefoon en luisteren naar een boeiende uitleg over een of ander bijbelboek of afzonderlijke schriftekst. De conferenties van dr. Hanh Scott en zijn ploeg van de universiteit van Stuebenville (Ohio) vallen hierbij erg in de smaak. Inspirerend en vernieuwend. (voor geïnteresseerden: http://salvationhistory.com). Zo genieten ze tegelijk van het Woord Gods én van de tomaten. Er is nog wel een andere beperking. Af en toe krijgen we een piek in de tragedie van de oorlog en mogen we niet in de binnentuin komen omdat er gevochten wordt. Zo was het ook deze week weer. De volgende dag echter was een van de moslimkinderen jarig en vierden we weer een volksfeest s‘avonds op het voorplein. Het meisje werd 6 jaar en moeder had drie verschillende soorten gebak voorzien. Het kon niet op. Het meisje mocht tweemaal de drie kaarsjes op de drie schalen met gebak uitblazen. En na het eten stak iedereen nog de handen uit de mouwen om enkele honderde zakken te vullen als voedselpakketten, die de vrijwilligersploeg de volgende dagen kan uitdelen. En zo leven wij voortdurend in het contrast tussen hemelse vreugde en helse pijn.

Wie heeft gewonnen? Wie gaat er winnen?

Bij een kermiskoers vragen we benieuwd wie er gewonnen heeft en bij de Olympische Spelen willen we weten wie de gouden, de zilveren en de bronzen medaille verdiende. In deze oorlog is er geen eerste en geen tweede. Hier verliest iedereen en heel de mensheid. Syrië heeft niet gewonnen maar wel stand gehouden. Het is op alle gebied zwaar gewond. Naast de doden en de miljoenen vluchtelingen onder een bevolking, die voorheen als geen ander volk, zelf vluchtelingen opving, zijn in heel het land talloze verwoestingen aangericht. Hiermee zijn meteen de veiligheid en de morele waardenvan voorheen weg. Moorden, verwoesten en stelen zijn massaal ingevoerde producten geworden. Tegelijk is de wil van het volk om in eenheid en vrede als één grote familie met elkaar verder te leven sterker geworden. De buitenlandse belagers hebben dit ideaal niet kunnen vernietigen, integendeel.

Maar de ellende gaat steeds verder. Er zijn klassieke oorlogen zoals de invasie en vernietiging van Irak in 2003 en van Libië in 2011, wat tevens voorzien was voor Syrië. En er zijn “piraten”-oorlogen, waardoor de grote mogendheden terroristische organisaties, fundamentalistische islamisten vormen en inzetten om landen van binnenuit   te ontwrichten zoals in Afghanistan, Bosnië, Kosovo, Tjechenië, nu in Libië, Syrië en Irak. Het is een geniale, criminele uitvinding van de mogendheden om zelf het vuile werk niet te moeten doen. Het doel blijft steeds hetzelfde: de eigen belangen van het kapitalisme verdedigen. En dit draait om niets anders dan om macht en bezit. Door de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki heeft Amerika getoond dat het een supermacht is en tegelijk dat het voor eigenbelang zonder scrupules massa’s mensen de dood wil injagen. Welnu, de atoombommen van toen zijn nu de terreurgroepen van IS (islamitische staat). De foto’s van de colonnen van de IS die nu in Irak en Syrië binnenrollen tonen dat ze beschikken over het beste oorlogsmateriaal dat gloenieuw recht uit de Amerikaanse fabrieken komt en IS-strijders zie je met een Frans Famas geweer. Ondertussen zijn er in de politiek en de media nog voldoende marxisten van ver over datum, die blijven spreken van een “volksopstand” of een “Syrische president die zijn volk bombardeert”. Daarom kan IS ongestoord zijn wreedheden nog opvoeren. De “internationale gemeenschap” is alleen bereid de lijdende bevolking en zijn moedige leiders ter verantwoording te roepen en te straffen voor de ellende die ze zelf blijven aanrichten.

In Oekraïne is er al geen sprake meer van een bestraffing van de schuldigen van het neerhalen van het Malaysische lijnvliegtuig MH17, omdat er ondanks alle inspanningen geen harde bewijzen te vinden zijn tegen Rusland. Zo is er ook al lang geen sprake meer van de bestraffing van de schuldigen aan de gruwelijke gifgasaanval hier in Ghouta, in augustus vorig jaar, omdat er geen enkel bewijs te vinden was tegen Syrië. Dat de “rechters” zelf de schuldigen zijn moet nu bedekt blijven.

De “oorlog tegen het terrorisme” heeft het terrorisme niet uitgeroeid. Integendeel. Het ene land na het andere werd vernietigd: Afghanistan, Libië, Irak, Syrië... Het broeinest van het wereldterrorisme, Saoedie-Arabië, werd de grote en trouwe vriend van Amerika. Volgens stafchef en generaal Wesley Clark had stonden Libië en Syrië al in 2001 op de lijst van de landen die moesten ontwricht worden. Wat hier in Syrië nu gebeurt is dus al ruim tien jaar voorbereid. En het is tenslotte een kwestie van propaganda. Van “strijd tegen het terrorisme” ging het naar “Arabische Lente” over de “verdediging van vrijheid en democratie” en langs de “mensenrechten”. Zal dit ongehinderd verder kunnen gaan? Na de ineenstorting van de sovjetunie beloofde Amerika de landen van het voormalige oostblok, het Warschaw-pakt ongemoeid te laten. Onmiddellijk daarop deden ze het tegendeel. Land na land werd bij de NAVO getrokken om Rusland en China te omsingelen. En nu is tenslotte Oekraïne aan de beurt. Putin wil een diplomatieke oplossing voor een probleem dat hij zelf niet veroorzaakt heeft, maar wat hij wel geregeld wil zien. Het is immers zijn eigen voortuin. Toen Obama vorig jaar in een toespraak zei dat het Amerikaanse volk een “uitzonderlijk volk” is, waarover dan nog de zegen van God afgesmeekt wordt met “God bless America” antwoordde Putin in zijn historische speech van 11 september 2013: “Het is gevaarlijk een volk aan te moedigen zichzelf als uitzonderlijk te zien, om welke reden ook. Er zijn grote en kleine landen, arme en rijke. Er zijn landen met een lange democratische traditie en landen die hun weg naar democratie nog moeten vinden. Hun politiek is ook anders. We zijn allen verschillend, maar wanneer we de zegen van God vragen, mogen we niet vergeten dat God ons allen als gelijkwaardig heeft geschapen”

Ondertussen leven we in de grootste verwarring. Is de strijd van het westen en zijn bondgenoten tegen IS louter schijn of ook echt? Steunen Turkije en Israël IS voor Amerika of tegen Amerika? Blijft Saoedi-Arabië de IS helpen of houden ze zich wat in, uit schrik dat hun eigen monarchie in gevaar komt?

En er is nog een andere vraag. Zullen Rusland en China nog lang lijdzaam blijven toezien hoe het Westen land na land in een chaos stort om zo uiteindelijk Rusland en China van binnen uit te kunnen ontwrichten? Met behulp van de fundamentalistische islamisten kan in die landen gemakkelijk getracht worden demoslimbevolking op te ruien en de grootste chaos te veroorzaken. Gaan die landen dit lijdzaam laten gebeuren? Rusland heeft een zware les gehad met het marxistisch communisme, maar de Russische beer loopt weer vrij rond en heeft ook nog flinke tanden. China houdt zich hoofdzakelijk met eigen land bezig maar als men van buiten af zich daarmee wil moeien zou dat wel eens kunnen veranderen. En als we dan Chinezen op bezoek krijgen zal het met miljoenen tegelijk zijn. Na hun bezoek zou de wereldkaart er wel eens grondig anders kunnen uit zien.

Waarom eigenlijk zoveel ellende in Gaza?

Meer dan 350 “overlevenden” van de holocaust beschuldigen Israël van massamoorden in Gaza, aldus hun brief in de New York Times van 23 augustus 2014. Drie dagen later verbranden enkele rabbijnen hun Israëlisch paspoort voor de gebouwen van de VN in New York. Eén van hen, rabbi Yisroel David Weiss, woordvoerder van de Haredi gemeente (Monsey, New York) verklaart de volgende dag op press TV: “Wij zijn totaal tegen de bezetting en tegen alles wat zich in Gaza afspeelt en wij bidden iedere dag voor een snelle en totale ontmanteling van de zionistische staat van Israël”. Hij verwijt de zionisten dat ze wreedheden bedrijven, moorden, plunderen, stelen, wat een radicale schending is van de wetten van de Torah. Hij wil zonder bezetting in vrede samenleven met Arabieren, christenen en moslims. Trond Husley, hoofd van het ontwikkelingsprogramma van de VN voor Gaza zegt: “Ik was 2 jaar in Somalië en 5 jaar in Sierra Leone, Zuid Soudan en Oeganda maar de grondige verwoestingen die hier werden aangericht overtreffen al wat ik daar zag”. Hiermee verwijst hij naar de manier waarop Israël de voorzieningen van electriciteit en water, fabrieken en levensaders voor 1,6 miljoen mensen heeft verwoest. Het is duidelijk dat niet de Hamas de grote vijand is voor Israël. De blijvende aanvallen van Hamas zijn voor hen een welgekome aanleiding om iedere mogelijkheid van een zelfstandige Palestijnse staat te vernietigen. Een soevereine Palestijnse staat, die door Israël niet meer naar believen kan worden gecontroleerd, bestolen, bezet, gebombardeerd en uitgemoord, dat wil Israël tegen iedere prijs beletten. De Oslo akkoorden van 1993 en het stappenplan voor vrede van 2003 (van VS, UNO, Rusland en EU) die naar een Palestijnse staat verwijzen, hadden/hebben daarom geen schijn van kans.

Een authentiek joods initiatief voor de wereldvrede

In de media wordt bewust verzwegen dat er in het joodse volk zelf een sterke stroming is die radicaal ingaat tegen de huidige zionistische politiek en die concrete stappen voorziet voor de wereldvrede. Ik verwijs hier enkel naar een Jood van de Neturei Karta gemeenschap die voor de VCP (Vlaams Christelijke Partij) op 17 augustus 2014 in Tienen, een heldere uitleg heeft gegeven over het “Zionisme versus judaisme” en waarvan je de tekst vindt in de nieuwsbrief van de VCP , 1 september 2014 (http://vcp-vl.be/vcp_nieuwsbrief/vcp_nieuwsbrief.html).

Over deze beweging in het jodendom schreven we reeds in onze aflevering VIII/20 en later: Neturei Karta International, Jewish United Against Zionism (www.nkusa.org).

Deze niet met naam vermelde spreker zegt: “De staat Israël is zionisme” en de essentie van het zionisme is het joods nationalisme, dat lijnrecht ingaat tegen de grondbeginselen van het joodse geloof. Daarom hebben zionisten, aldus de spreker, geen enkel recht om het joodse geloof te vertegenwoordigen. En ziehier dan de concrete stappen die deze geloofsgetrouwe joden voorstellen: 1) De ontbinding van de “staat Israël” door de UNO, die erkent dat de beslissing van november 1947 om Palestina te verdelen en de staat Israël op te richten een vergissing was; 2) Aan het Palestijnse volk wordt de soevereiniteit over het land teruggegeven, inclusief het gebied dat nu ‘staat Israël’ heet. Hiervoor zijn onderhandelingen nodig met een voorlopige regering om te komen tot een definitieve Palestijnse regering; 3) De joden die er nu wonen kunnen met toestemming van de Palestijnse regering blijven wonen en volledig Palestijns burgerschap en gelijkheid vragen. Hiervoor moeten door de UNO wetten voorzien worden die deze procedure zo humaan mogelijk doen verlopen; 4) Het samen leven moet gebeuren zonder haat en wraak, “wat ongelukkigerwijs nu het enige is dat Joden en Arabieren nog delen. We hopen alle mensen samen te kunnen zien leven in een goede verstandhouding en wederzijds respect,zoals dat het geval was in de vele jaren voor de zionistische ramp”.

“Dit voorstel mag utopisch lijken, maar het is de enige serieuze mogelijkheid voor een vredevolle oplossing voor dit weerspannige probleem.”

Tenslotte geeft de spreker vijf omstandigheden die hiervan het onmiddellijk gevolg zullen zijn: 1) De oorlog in het Midden-Oosten, de intifada, de Qassam rockets... zullen verleden tijd zijn, evenals de nucleaire dreiging van Israël en de “Israël-destructie-dreiging” van Iran. Immers, de ‘staat Israël’ is de oorzaak en het voornaamste motief van het terrorisme; 2) De onderdrukking van het Palestijnse vok zal ten einde zijn en hun waardigheid hersteld. “De gevangenis die Gaza is, zal geopend worden”; 3) Het antisemitisme zal wereldwijd sterk verminderen omdat het arrogante gedrag van de zionistische staat tegenover de “mensen van de naties” en tegenover de “Arabische subjecten” voorbij is; 4) “De astronomische sommen die de VS en andere landen uitgeven om het leger van de “Staat Israël” in stand te houden, kunnen gebruikt worden voor de ontmanteling en het vredesproces.” 5) De VS en de andere landen zullen bevrijd zijn van de “Zionistische Lobby” en weer in alle vrijheid hun eigen beslissingen kunnen nemen.

Ik kan niet anders dan de grootste eerbied en waardering betuigen voor hen die zulk ideaal nastreven. Hiervoor wordt een radicale ommekeer gevraagd, wat de kern raakt van het joodse en christelijke geloof. In aansluiting hierbij dient nog een hoopvol teken voor onze tijd genoemd te worden: de groeiende groep van “messiasbelijdend joden”. En het zijn er vele miljoenen, vooral in Latijns-Amerika. Daar leven vele afstammelingen van de zogenaamde “maranen” of joden die onder onze “katholieke koningen” vanaf de veertiende eeuw verplicht hun joods geloof moesten afzweren. Velen trokken vanuit Spanje en Portugal naar Latijns-Amerika. Ze kunnen nu in vrijheid hun joods geloof en cultuur bewaren en tevens geloven in Jezus als de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Maar dit is weer een geheel eigen verhaal. (voor geïnteresseerden: www.tjcii.org; www.tjcii.eu; www.tjcii.nl; www.tjcii.be).

Is het zionisme in de huidige wereld een groot probleem, zoals de geciteerde joodse spreker zelf duidelijk maakt, de lauwheid van ons, christenen is mogelijk een nog grotere hinderpaal voor de wereldvrede. Als gist zijn kracht verliest hebben we geen brood meer. Als het licht uitdooft wordt alles donker. Daarom ter overweging dit citaat van Mgr. Amel Shimoun Nona, aartsbisschop van Mossoul uit een interview met de Italiaanse kra    nt Corriere dela Sera (20 augustus 2014):

“Ons lijden is een voorspel van wat jullie christenen in Europa en het Westen binnen kort zullen ondergaan... Uw liberale en democratische principes hebben hier geen enkele waarde. Jullie moeten opnieuw de werkelijkheid van het Midden-Oosten onder ogen zien, want jullie nemen een groeiend aantal moslims op. Ook jullie zijn in gevaar. Jullie moeten moedige en harde besluiten nemen die tegen uw principes ingaan...De islam zegt niet dat alle mensen gelijk zijn. Uw waarden zijn niet hun waarden. Indien ge dit niet heel vlug begrijpt zult ge slachtoffer worden van een vijand die ge in uw eigen huis hebt opgevangen”

Graag willen we volgende manifestaties en demonstraties tegen IS onder de aandacht brengen.

7 september, Amsterdam, De Dam: 14.30 u – 16.30 u      

27 september, Mechelen, Veemarkt, 15.00 u

www.stopchristenvervolging.be; www.facebook.com/events/713497225352242/

08-09-2014 om 14:59 geschreven door Gust Adriaensen

Uit een analyse van de fiscale aangiften vanaf 1973 tot 2011 door De Standaard, blijkt dat de twintig procent rijkste huishoudens, ruim de helft van de inkomensgroei naar zich toetrokken.

Door de sterke toename van hun inkomen ontvangt de rijkste twintig procent vandaag iets minder dan de helft van het totale jaarinkomen. Wie in 2011 een netto belastbaar inkomen van meer dan 40.399 euro had, behoort tot de rijkste 20 procent.

De één procent allerrijksten verdient gemiddeld 126.565 euro en rijft zo niet minder dan 7,5 procent van de totale inkomsten binnen.

08-09-2014 om 13:39 geschreven door Gust Adriaensen

07-09-2014 om 20:40 geschreven door Gust Adriaensen

Lütgen , voorzitter van CDH:

'Tijdens de campagne in de aanloop naar de verkiezingen hebben alle Franstalige partijen zich ertoe geëngageerd niet met N-VA rond de tafel te gaan zitten.'

07-09-2014 om 18:16 geschreven door Gust Adriaensen

Een scheepje van papier

Een scheepje van papier
geladen met een kinderdroom
drijft snel het beekje af.
Geen rimpel in het watervlak.
Tot in een bocht een tak
de weg verspert
'en 't schip te pletter slaat
op deze klip'.
Dit schijnt een beeld
te echt en groots
voor een scheepje van papier.
Maar denk aan 't kind
dat in zijn boot
de wereld zag.
Een pionier
die storm trotseert,
de golven klieft
en op de brug
nog steeds bevelen schreeuwt
nadat zijn boot
allang vernield vergaan
een klonter pulp geworden is
daar in de bocht
precies waar hij 't bevel van 't schip
zo stoer op zich genomen had.

07-09-2014 om 07:24 geschreven door Gust Adriaensen

In ons rechtssysteem heeft de verdediging haar rechten. Gelukkig maar. En de advocaten hebben de (goedbetaalde) taak alle wettelijke mogelijkheden te gebruiken om hun klanten vrij te krijgen of een zo klein mogelijke bestraffing uit de brand te slepen.

Maar die taak verantwoordt geen domme, provocerende én arrogante stellingnames en uitspraken op het publieke forum.

Wat topadvocaten, die de verdediging van de drugsfamilie Aquino op zich nemen, op de publieke opinie loslaten, in verband met de vermeende illegale methodes van het politieonderzoek, tart alle verbeelding.

Een bloemlezing:

-Jef Vermassen: 'Dit is het ergste wat ik in mijn carrière heb meegemaakt.' Hoe dikwijls zou Jef dat al gezegd hebben?

-Sven Mary: 'Een zwarte dag voor justitie.' En op de terechte vraag van een journalist of een eventuele vrijspraak van de bende ook geen zwarte dag voor de gemeenschap zou zijn, volgde het choquerende antwoord van de advocaat: 'Noem dat maar collateral damage.'

-Walter Van Steenbrugge: 'Wat de politie heeft gedaan, is erger dan wat de beklaagden hebben gedaan.'

Ontluisterend. Op die manier versterken deze 'topadvocaten' zeer sterk het negatieve imago van het advocatengild bij het overgrote deel van de bevolking. De Orde van Advocaten zou deze tafelspringers streng tot de orde moeten roepen.  

06-09-2014 om 09:25 geschreven door Gust Adriaensen

SYNODE OVER HET GEZIN

Met het oog op de komende bisschoppensynode over het gezin in Rome heeft de bisschop van Antwerpen, Mgr. Johan Bonny, enkele persoonlijke beschouwingen en verwachtingen uitgeschreven. In zijn werktekst verwijst hij onder meer naar de antwoorden uit ons land en de buurlanden op de vragenlijst van Rome, op het Instrumentum Laboris van de Synode en op de recente Exhortatie van Paus Franciscus 'Evangelii Gaudium'. Zijn verwachtingen hebben zowel te maken met de kerkgemeenschap als met het gezin. Ze volgen een historische lijn die begint bij het Tweede Vaticaans Concilie en doorloopt naar de situatie van vandaag. Daarbij probeert de bisschop theologie en pastoraal zo dicht mogelijk bij elkaar te laten aansluiten. De Kerk als ‘een huis en een leerschool van gemeenschap’ is de rode draad doorheen zijn bijdrage. Dit is geen leerstellig document en geen pastorale brief. Met zijn werktekst wil de bisschop enkel een persoonlijke bijdrage leveren aan de gesprekken die tijdens de Synode moeten gevoerd worden.

(Dubbelklik op de bijlage)

Bijlagen:
SYNODE_OVER_HET_GEZIN.pdf (224.5 KB)   

Het in essentie beschamende gepoker omtrent het premierschap, is een gevolg van een al even beschamende afwijzing van verantwoordelijkheid. Het is opvallend dat door de gazetten daarover nauwelijks wordt geschreven.

Logisch en democratischer zou inderdaad geweest zijn, mocht de grootste partij en van die partij de sterkste figuur, het premierschap toegekend gekregen hebben.

Maar N-VA en De Wever vluchten de verantwoordelijkheid en vrezen in dat scenario een sterke terugval van hun electorale succes.

Want stel je voor: de partij die het einde van België als hoofddoelstelling heeft, levert de eerste minister. Premier De Wever zou op het nationale en internationale forum voortdurend de lof van België moeten zingen en de belangen van België verdedigen.

Onbegrijpelijk dat de andere partijen er niet sterker op aangedrongen hebben dat N-VA de premier zou leveren. Het zou de nationalisten in een bijzonder lastig en electoraal zowel als beleidsmatig nefast parket gebracht hebben.

05-09-2014 om 08:00 geschreven door Gust Adriaensen

Gerrit Kouwenaar 1923-2014

Hoe lang duurt het in dit enige leven...

Hoe lang duurt het in dit enige leven
voordat me een ziel en een lichaam
dood heeft gedacht?

ik weet het niet ook al denk ik vaak levend
maar droog als woestijnzand aan een vochtig wit bed
bedolven onder dat zand

een mens heeft maar één mens leven
vandaar dat ik weet
het duurt langer dan een lichaam van was
met een speldenprik doden

ik denk bijvoorbeeld
koud is de winter met warme ronde centra
partikels philip emanuel
euclidische dronkenschap

na de begrafenis gaan wij
als paarden die de stal ruiken
in marstempo huiswaarts

de schildwacht rond het huis
die de strijd voortzet weet van niets
dan de kou van een lijf vol ervaring

het leven verdedigt zich tegen een wereld
waarin woorden waar worden
als pijn

(mijn zoon over 20 jaar dit lezend trekt
de schouders op
en jubelend ten oorlog)

waar ben ik? zegt de ziende tot de blinde
nadat de nacht is gevallen

en de sneeuw ook zij valt en dooft het geluid
in dit gedicht
uit, vogels dalen af
naar de wereld waarin ik leef
en er is geen andere-

04-09-2014 om 19:46 geschreven door Gust Adriaensen

Wat is dat toch met al die BV's, die het nodig vinden in elk interview te beklemtonen dat ze niet gelovig, niet religieus of niet kerkelijk zijn. Precies alsof dergelijke 'ongelovigheidsouting' een verplicht nummertje is, dat een zekere chic bezit, dat een hogere status verleent aan de BV in kwestie. Ik begin zelfs de journalisten ervan te verdenken dat zij het BV-ongeloof in hun schrijfsels smokkelen om ze een zweem van diepgang te geven. Ze vergeten daarbij dat ze, zonder dat daartoe aanleiding is, hun religieus, cultureel en sociaal opvoedingsklimaat verloochenen.

Nu ook tv-kok Jeroen Meus weer. In een interview in De Standaard zegt Meus (of wordt het hem in de mond gelegd): 'Je begint met lief te zijn voor elkaar. Ik heb heel veel respect voor het individu. IK BEN NIET RELIGIEUS,VERRE VAN, maar een mens is toch een mens.'

Wat de betekenis, laat staan de relevantie, van Meus' areligiositeit in de context is, dat mag Jeroen weten. Waarschijnlijk weet de journaliste, ene Lieve Van de Velde, het ook niet, en dient ze gewoon om de ondraaglijke lichtheid van dergelijke BV-interviews enig serieux te geven.

Van de lichtvoetige BV-areligiositeit naar de agressieve antireligiositeit.

Rector Torfs (hoera, Torfs is er weer met zijn maandagse columns) schrijft daarover pittige dingen neer.

'De laatste jaren beleven we in Vlaanderen een merkwaardige trend', aldus Torfs. 'Allerlei denkers ontwaren een clash tussen religie en wetenschap. Religieuze gevoelens heten opeens onvolwassen en primitief te zijn.'

En verder: 'Mogelijk als reactie tegen dominante katholieken vroeger en extremistische moslims van daag, ontstaat een nieuw soort WETENSCHAPSFUNDAMENTALISME.... De volledige vervreemding van elk religieus discours maakt Vlamingen stilaan onbekwaam om een diepgaand gesprek te voeren met het merendeel van de wereldbevolking, westerlingen inbegrepen, voor wie religieuze gevoelens wel degelijk een rol spelen.'

Wie dit blog al enkele jaren leest, weet dat ik dat 'wetenschapsfundamentalisme' al geregeld over de hekel heb gehaald. Nu lees je het eens van een ander. En wat voor een ander! 

03-09-2014 om 09:28 geschreven door Gust Adriaensen

'We moeten sexy durven te zijn!'

Dat zegt Muyters, onze blitse Vlaamse minister van Economie (en ook nog Werk, Innovatie en Sport).

Voorwaar een gedurfde uitspraak. Wat meer is, volgens Philippe is sexy zijn het beste wapen tegen de internationale concurrentie op economisch vlak.

Nu gij, en dan ik weer.

Je moet het hem wel nageven: Muyters zelf is met voorsprong onze sexyste minister, althans in de nieuwe Vlaamse regering. In de ouwe moest hij nog de duimen leggen voor Peeters, die meer glamour tentoonspreidde maar toch wel minder aaibaar was dan Muyters. Toen al.

Philippe is zich pas bewust geworden van zijn enorme seksuele uitstraling na zijn effenaf schattige misrekening omtrent een aantal miljoenen helemaal in het begin van zijn ministercarrière. Het serieuze, en zeker het politieke, Vlaamse mansvolk bespotte hem. Philippe leed.Ecce homo. Maar het Vlaamse vrouwvolk sloot deze op zicht klunzige Antwerpse jongen met zijn naïeve snoet in zijn ruime hart.

Zo werd Muyters zich meer en meer bewust van zijn enorme erotische uitstraling. De kracht ervan kan moeilijk overschat worden. Ze moet doordringen in alle Vlaamse economisch sectoren.

Niet alleen politici, ondernemers en werknemers moeten planmatig aan een sexy imago beginnen werken. Maar zij moeten er ook voor zorgen dat onze economie sexy producten op de markt brengt.

De redding en de bloei van onze eigenste economie, de Vlaamse, zullen afhangen van het sexyniveau dat door een gezamenlijke inspanning van alle hardwerkende Vlamingen bereikt kan worden.

Je gaat me niet vertellen dat Poetin bv., zal kunnen weerstaan aan sexier Limburgse peren, geteeld door sexy Limburgse telers en hem op een schaaltje aangeboden door onze sexy minister van Economie bij uitstek, Philippe Muyters?

Een sexy economie: waarlijk het ei van Columbus !  Gelegd door een minister, die van wanten weet. Ere wie ere toekomt.

01-09-2014 om 10:57 geschreven door Gust Adriaensen

De aanduiding van de Belgische EU-commissaris is voor de federale onderhandelaars (CD&V, MR, N-VA en Open VLD) een gordiaanse knoop. Hem doorhakken zal zonder twijfel ernstige 'collateral damage' veroorzaken.

Zetten we een en ander op een rijtje.

Juncker eist van België een talentrijke vrouwelijke kandidaat met veel ervaring. Een vrouw zal een 'zware' portefeuille toebedeeld krijgen.

De enige politica die daarvoor in aanmerking komt is Marianne Thyssen van CD&V. MAAR...

Als Thyssen wordt voorgesteld, dan komt de positie van Kris Peeters als toekomstig premier serieus in het gedrang. En het premierschap én EU-commissaris in de korf van een partijtje als CD&V, nee, dat kan niet. Dat hebben ook Reynders en De Gucht scherp in de gaten. En vandaar dat zij toch ook nog hopen op een EU-portefeuille. MAAR...

Deze heren zijn tot nader order geen dames. En als een van hen toch wordt voorgedragen, zal Juncker hen beschouwen als quantité négligable en hen met een zo goed als lege portefeuille de EU-woestijn insturen. Overigens zullen politici als Reynders en De Gucht, met een ego nog gezwollener dan dat van De Wever, zich niet tevreden stellen met een platte portefeuille. WAT DAN?...

Het ballonnetje Gwendolyn Rutten is al opgelaten. Vrouw, wereldberoemd bij haar eigen (beperkte) achterban. Maar zoals het een ballonnetje past, zo onverdraaglijk licht. Het was al vlug in de verste verte niet meer te bespeuren. ZIJN ER NOG ANDERE VROUWEN TE BESPEUREN?...

Het zal de onderhandelaars zweet, bloed en tranen kosten. Nu al lijdt België in Europa groot gezichtsverlies door het getalm.

Wordt het uiteindelijk toch Thyssen? Waarschijnlijk. Maar dan voorspel ik een waar federaal slagveld. Kris Peeters denkt er in de verste verte niet aan zijn ambitie om premier te worden op te geven. Didier Reynders hoopt er nog altijd op eerste minister te worden. Charles Michel wil niets liever dan zijn partijgenoot Reynders bij de EU te parkeren, dan is Michel en een groot deel van de MR er van af. De Gucht denkt er nog niet aan in Berlare te gaan herenboeren...

Bezig zijn met regeringsonderhandelingen? Een rotstiel is het!

31-08-2014 om 14:17 geschreven door Gust Adriaensen

In Knack wijst Stefaan Pleysier erop dat heel wat steden de afschaffing van het bedelverbod omzeilen door plaatselijke politiereglementen en GAS-boetes. Het belangrijkste argument voor de steden is dat bedelarij beschouwd wordt als een bedreiging van de openbare orde en veiligheid.

Uit een analyse en vergelijking van een aantal reglementen, concludeert Pleysier evenwel dat het gebruikte argument een dekmantel is om bedelaars uit het stadscentrum te verdrijven. Veel meer dan een bedreiging van de openbare orde en veiligheid wordt bedelen in onze steden gezien als ongepast en ongewenst, aldus Pleysier. Stadscentra staan in het teken van toerisme, consumptie en vermaak. De publieke ruimte wordt ingericht om dat doel te dienen en elke vorm van sociale frictie of storing te weren.

In essentie gebeurt volgens Pleysier , in onze steden hetzelfde als wat Charles Baudelaire al zo lang geleden opriep in 'Les yeux des pauvres'. 

''s Avonds, toen je een beetje moe was, wilde je op de hoek van een nieuwe boulevard gaan zitten voor een nieuw café, dat nog vol gruis lag, maar zijn onvoltooide pracht al vol trots toonde. Het café schitterde. Het gaslicht zelf ontplooide er alle geestdrift van een debuut en verlichtte uit alle macht de verblindend witte muren, de schitterende spiegelvlakken, de vergulde sier- en kroonlijsten, pages met bolle wangen die door honden aan de lijn werden voortgetrokken, dames die lachten naar de valk die op hun hand was neergestreken, nimfen en godinnen die vruchten, patés en wild op het hoofd droegen, voorstellingen van Hebe en Ganymedes die met uitgestrekte arm de amfora met bavaroise of de tweekleurige obelisk van gemengd ijs aanboden; heel de geschiedenis en heel de mythologie in dienst van de vraatzucht.

Recht voor ons, op straat, stond een man van een jaar of veertig met een vermoeid gezicht en een grijzende baard. Hij hield een kleine jongen bij de hand, en op de andere arm droeg hij een kleintje dat nog niet kon lopen. Hij speelde voor oppas en nam zijn kinderen mee om in de avond een luchtje te scheppen.
Allen waren in lompen gehuld. Die drie gezichten waren buitengewoon ernstig en die zes ogen keken strak naar het nieuwe café, met een bewondering die even groot was, maar zich naargelang de leeftijd anders uitte.

De ogen van de vader zeiden: 'Wat mooi! Wat mooi! Het lijkt wel of al het geld van de armen in deze muren is gestoken.'— De ogen van de kleine jongen: 'Wat mooi! Wat mooi! Maar in dat huis mogen alleen mensen naar binnen die niet zijn zoals wij.' — En de ogen van het kleintje waren zo betoverd, dat ze slechts een intense en sprakeloze vreugde uitdrukten.

Chansonniers zeggen dat plezier de ziel goedmoedig maakt en het hart mild. Ze hadden die avond wat mij betreft gelijk. Ik was vertederd door die familie van ogen, maar ik voelde me ook enigszins beschaamd over onze glazen en onze karaffen, die groter waren dan onze dorst.

Ik wendde mijn ogen naar jou, liefste, om er mijn gedachte in te lezen. Ik keek diep in je mooie en zo wonderlijk zachte ogen, in je groene ogen, waar de Grilligheid huist en de betovering van de Maan, en je zei:

'Ik kan niet tegen die mensen daar met hun wagenwijd opengesperde ogen! Zou je de ober willen vragen ze weg te sturen?'

30-08-2014 om 09:36 geschreven door Gust Adriaensen

Vol tederheid

Zie ze aan:
twee stralende baby's
die energiek de ontdekkingstocht
van hun glanzend nieuwe wereld
beginnen.

Een intens boeiende belevenis,
soms ook wel schrikwekkend
-daar niet van-
ze slaan dan maar
met overgave aan het huilen.

Totdat goedmenende reuzen,
wij allen dus, ze troosten,
aan het lachen brengen,
beschermend de handen
op hun hoofdjes leggen,
ze in de armen nemen
en hun namen noemen,

vol tederheid.

30-08-2014 om 08:01 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/24

Vrijdag 27 augustus 2014

Geïmproviseerd avondfeest

Zoals we in het begin van de maand al deden, hebben we deze week weer meermaals het avondmaal gebruikt op het grote voorplein, met enkele bevriende families uit het dorp en de vluchtelingen, samen een dertigtal personen. De trappen voor de deur van “het salon” dienen als zitplaats. Op een lage salontafel liggen fallafels, zelf gemaakte zachte kaas, tomaten, komkommers en nog wat pikante groenten. De fallafels worden gevuld en de kinderen serveren ze samen met een beker warme thee. Je hoeft maar even wat zout te vragen en de kinderen stormen met drie tegelijk naar de keuken om het gewenste te halen. Voor de rest lopen ze rond, spelen met een plastieken bal of fietsen. De moeders die te gast zijn willen ook voor een verrassing zorgen en laten hun kroost een nagerecht uitdelen: gekookte maiskolven, een soort witte en bruine pudding, een gebak. Het is een heerlijke zomeravond. De vrouwen tateren er lustig op los, de mannen eveneens, hoewel iets minder. Toch kunnen we niet lang genieten. We werden verwittigd dat er vanavond mogelijk gevochten wordt. We brengen heel de afwas naar de keuken, waar de fraters voor de afwas zorgen. Dit wordt door de vrouwen normaal niet aanvaard, zeker niet als ze zien dat er een abouna (’n priester) bij is. Het is echter al avond en zij moeten hun kroost naar bed brengen. Wij doen dus de grote afwas. Vroeger heeft iemand al eens opgemerkt dat hier alles in de grootste vrijheid verloopt, maar o wee, als de afwas niet gebeurt volgens de vaste gewoonte! Alles driemaal. De eerste maakt de schotels proper onder stromend warm water. De tweede schrobt alles met warm zeepwater. De derde spoelt af in stromend warm water en laat het drogen. Morgen is alles weer gebruiksklaar. Er zijn geen handdoeken nodig. Onder het zingen gaat de afwas goed vooruit. Het lijkt soms op een firma “van gooi en smijt”. Wees gerust, het meeste is in plastiek: borden, kommen, bekers...

Plots weerklinken daverende kanonschoten. Hoe harder hoe beter. Dan weten we dat de rebellen op afstand worden gehouden. De binnenbel rinkelt, het is een teken om niet boven te blijven slapen. Nog een tijd horen we harde schoten, tot het stil wordt. Het geïmproviseerd avondfeest is met luid vuurwerk afgesloten.

Brood en spelen

Een vervolging uit de oudheid die sterk in de herinnering blijft hangen is die van de Romeinse keizer Nero (+ 68). Deze wereldheerser besliste dat de christenen moesten beschouwd worden als mensenhaters. Dat was voldoende om een massale vervolging te rechtvaardigen. Hij won de sympathie van het volk door christenen levend voor wilde dieren te werpen. De geobsedeerde massa genoot van deze bloedige sensatie terwijl er in de menigte een aantal individuen de haat tegen de christenen uitschreeuwde en zo dit gruwelijk spel bleef aanmoedigen.

Al loopt iedere vergelijking mank, de overeenkomsten met de huidige situatie in Syrië zijn duidelijk. Wereldheersers beslisten dat de Syrische president, zijn regering en zijn leger moesten beschouwd worden als de ergste dictatuur ter wereld. Dit volstond om duizenden rebellen als wilde dieren naar Syrië te sturen, allen in geweld aan elkaar gelijk, enkel verschillend van naam. Al drie jaar lang. Onze (vrt en andere) journalisten blijven spreken van een “volksopstand” tegen het “brutale regime van Assad”, “dat kniehoog in het bloed” staat, wat leidde tot een “burgeroorlog” waar “iedereen tegen iedereen vecht”. Precies het tegendeel van de werkelijkheid. Anderzijds wordt de lof gezwaaid naar “de seculiere rebellen” en het “Vrije Syrische Leger” die het land willen bevrijden. Ook precies het tegendeel van de werkelijkheid. Journalisten, door jullie oorlogspropaganda staan jullie aan de kant van de moordenaars en worden jullie medeschuldigen. Als je niet weet wat hier gebeurt, raadpleeg dan de juiste informatie die je bv. bij mediawerkgroepsyrie kunt vinden of in de laatste uitstekende “Nieuwsbrief VCP” van 25 augustus 2014. Kom later niet zeggen: “Ja maar, dat wisten wij niet!”

Voordeel of valstrik?

De VN veiligheidsraad heeft eensgezind resolutie 2170 aanvaard waardoor iedere hulp aan IS (islamitische staat) en al-Nousra wordt verboden. Tegelijk zijn de VS begonnen met het bombarderen van stellingen van IS in Irak. Aan iemand die hierop kritiek wil geven, zou ik vroeger kwaad geantwoord hebben: voor sommigen is het ook nooit goed! De oorlog tegen Syrië heeft mij echter een schone schijn beter leren onderscheiden van waarachtigheid.

Al meer dan drie jaar hebben westerse mogendheden en hun bondgenoten niets onverlet gelaten om de soevereiniteit van Syrië te breken door land en volk uit te moorden en te verwoesten. De schuld van alle misdaden wordt nog steeds handig in de schoenen van de president en het leger geschoven, door blinde journalisten ijverig overgenomen. En telkens opnieuw worden weer voorwendsels gezocht om een militaire inval te rechtvaardigen. Door de val van de president moet chaos ontstaan waardoor het westen hier de macht en de rijkdommen kan grijpen. Syrië ligt op de meest strategische plaats om heel het Midden-Oosten te overheersen. De blijvende weerstand van Syrië is de grootste hinderpaal voor de verwezenlijking van het Amerikaans-zionistische plan van het “Grote Israël” van de Nijl tot de Eufraat. En de ruggegraat van deze weerstand blijft Rusland.

De inval in Irak in 2003 gebeurde onder het motto: “Vrijheid voor Irak”. Was dit zo? Wie is de grootste massamoordenaar geweest: Saddam Hussein of Georges W. Bush? Wil de UNO nu werkelijk de terroristen bestrijden om het Iraakse en Syrische volk te helpen? Waarom kwamen de VS niet toen de IS de ene na de andere gruwelijke overwinning behaalde terwijl Irak om hulp smeekte? Of toen bleek dat in koelen bloede 1.700 mensen werden afgemaakt in Mosoel en omgeving? Of toen de Yezidis en de christenen van alles beroofd hulpeloos aan de grillen van IS waren overgeleverd? Waarom kwamen ze niet ter hulp aan de vele duizenden vluchtelingen in de woestijn die nu omgekomen zijn door dorst en ontbering? Ondertussen voeren het westen en Europa de politiek van een “open deur” voor de emigranten uit Syrië en Irak, terwijl deze mensen in hun eigen land thuis horen. Bij zijn terugkeer uit Beiroet naar Bagdad hekelde deChaldeeuwse patriarch Louis Sarko deze huichelachtige politiek en zei dt het Westen en Europa spoedig geconfronteerd zullen worden met de terroristen die ze zelf gevoed hebben.

De resolutie 2170 is een mooie verpakking maar zorgt er voor dat niemand ter verantwoording kan geroepen worden, laat staan dat de terroristen ook maar iets in de weg wordt gelegd. Waarom worden kalief Abou Bakr en al zijn medewerkers niet op de lijst van de internationale terroristen geplaatst, al hun tegoeden bevroren en voor het internationaal gerechtshof gedaagd? Turkije zorgt voor de grote doorstroom van de terroristen uit heel de wereld naar Syrië en Irak. De in Syrië en Irak gestolen olie wordt langs Turkije naar Europa gevoerd, wat een slordige 3 miljoen dollar per dag zou opbrengen. Waarom worden de havens, de luchthavens en de grenzen van Turkije voor terroristen niet gesloten en de verkoop van gestolen olie daadwerkelijk onmogelijk gemaakt? Saoedi-Arabië en Qatar horen tot de grootste leveranciers en financiers van terroristen. Waarom wordt hiertegen niets gedaan en blijven zij de grote vrienden van het Westen? En de spectaculaire opmars met de succesvolle invasies van IS is niet het resultaat van “wat gepruts aan de keukentafel”. Dit is slechts mogelijk dank zij gedetailleerde kaarten van de actuele toestand en een netwerk van feilloze communicatie. Wie kan hen die satellietbeelden anders geven dan de VS en de NAVO?

Bachar Al Jaafari, de Syrische permanente vertegenwoordiger bij de UNO heeft honderden brieven met de nodige bewijzen, video’s, foto’s en documenten bezorgd aan de UNO en aan de betrokken internationale instanties om de misdaden van deze terroristen aan te klagen. Tot heden werd niet een van die brieven beantwoord. Deze UNO-resolutie maakt nu wel duidelijk dat Syrië en Irak geteisterd worden door terroristen. Ook dit zal evenwel in de media niets veranderen. Terroristen zullen straffeloos massamoorden blijven begaan en onze journalisten zullen deze moeiteloos blijven toeschrijven aan een Syrische president.

Wat is het doel van deze UNO-resolutie en de VS bombardementen? Een goede indruk geven en verdoezelen dat de VS de terroristengroepen zelf hebben opgericht en bijven inzetten om het Midden-.Oosten aan zich te onderwerpen? En vooral, is dit niet hét voorwendsel om straks de lang voorbereide militaire inval in Syrië te kunnen verwezenlijken?

Net had ik voorgaande zin geschreven of het Witte Huis laat al weten bij monde van Ben Rhodes (veiligheid) en Chuch Hagel (defensie) dat de luchtaanvallen niet tot Irak zullen beperkt blijven. Anderzijds laat generaal Martin Dempsey (stafchef) weten dat zij IS in Syrïe niet zullen aanvallen zolang niet duidelijk is dat zij rechtstreeks Amerika bedreigen. Maar ook dat is geen probleem. De moord op de Amerikaanse journalist James Foley is zo geweldig in de media opgevoerd dat het “de eerste terroristische aanval op Amerika” genoemd wordt.

Wallid al-Moallem, Syrische minister van buitenlandse zaken geeft een uitgebreide persverklaring naar aanleiding van de UNO resolutie 2170. Op fijne en diplomatische wijze stelt hij hetgeen wij hoger opmerkten aan de orde. Hij is nu blij dat officieel erkend wordt dat deze organisaties schuldig zijn voor de in Syrië gepleegde misdaden. Waarom, zo vraagt hij, werden echter voorheen de tientallen massamoorden, die wij aanklaagden niet erkend? Er is regionale en internationale samenwerking nodig om de IS te bestrijden, wat de minister toejuicht, maar met wie? Hij verwijst naar een zo juist verschenen artikel in Washington Post waarin getoond wordt hoe Turkije de rode loper uitrolt voor IS. Verder controleren de VS en de NAVO nagenoeg alle landen waar de terroristen hun trainingskampen hebben. Als de VS en de NAVO zogenaamd al tientallen jaren het terrorisme bestrijden, hoe komt het dan dat het terrorisme in die tijd alleen maar sterker geworden is? Zo blijven voor hem alleen Syrië, Rusland, Iran en Irak over als bondgenoten om de terroristen te bestrijden. De Iraanse ambassadeur in Damascus, Mohammad Riza Shibani zei al aan de Syrische eerste minister, Wael al-Halqi, dat de bilaterale overeenkomstig in het licht van deze situatie zullen versterkt worden tot heil van de beide volkeren. En S. Lavrov, Russische minister van buitenlandse zaken heeft aan de VS al ondubbelzinnig laten weten dat iedere interventie in Syrië met volledige toestemming van Damascus en in samenwerking met dit soevereine land moet gebeuren, zo niet wordt het beschouwd als een flagrante schending van het internationaal recht. En Obama heeft de boodschap begrepen. Hij liet weten dat hij uit Syrië zal wegblijven. (Waarom heeft hij dat niet in 2011 gezegd en vooral gedaan?)

De Stad Gods

Het doel van de zogenaamde “vrienden van Syrië” is en blijft zijn soevereiniteit breken, president en regering ten val brengen om zelf de macht en de rijkdom van dit land in handen te nemen en de wereldheerschappij van het westen te verzekeren. Hiervoor was een militaire invasie bedoeld zodat het land naar het stenen tijdperk gebombardeerd kon worden, zoals Irak en Libië. Vooral Rusland belette dit. Ondertussen werden groepen rebellen gestuurd om het land te verzwakken door moorden en verwoestingen. Duizenden scholen, ziekenhuizen, medische centra, fabrieken, openbare voorzieningen werden vernietigd samen met de moord op duizenden mannen, vrouwen en kinderen, burgers, religieuze leiders en heel veel gewone soldaten. Als Syrië een verpletterende dictatuur was zouden soldaten niet een derde van het dodental uitmaken. Hoeveel Israëlische soldaten zijn er gesneuveld tegenover de meer dan 2000 Palestijnen in Gaza in een ruime maand tijd? Ondertussen werden volk, leger, regering en president steeds meer één in de strijd tegen dit internationaal terrorisme. Dan probeerden de “vrienden” “vredesconferenties” te organiseren met hetzelfde doel: de president vervangen door hun eigen zogenaamde overgangsregering. Ook dat lukte niet. De verzwakking van het land ging en gaat onverminderd door. Ook de aanvallen op de energievoorzieningen. Deze week hadden we een dag stroomonderbreking van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat! Dan organiseerden de “vrienden” een laffe gifgasaanval in Ghouta met een massa kinderen die ze twee weken eerder in Lattakia ontvoerd hadden. Bijzonder succesvol en met 35 deskundige video’s de wereld in gestuurd. Toch lukte het ook toen niet eensgezind de schuld aan Syrië te geven en met luchtaanvallen te beginnen. Wel gingen moorden en aanslagen onverminderd verder. En nu is er een nieuwe en nog grotere gruwel: de IS (islamitische staat) die al flink voorbereid werd in Irak en Libanon. Als IS werkelijk in staat is de verbinding te maken tussen Irak en Libanon door Syrië heen, dan kunnen ze het land hier naar wens in stukken breken. En toch, de “vrienden van Syrië”, gesteund door “de internationale gemeenschap” en tienduizenden tot de tanden gewapende terroristen hebben Syrië tot heden niet kunnen breken. Wij verwachten dat ook IS het niet zal kunnen. Hoezeer het land ook door deze drie jaar durende terreur erg verzwakt is, toch zijn volk, leger, regering en president meer dan ooit één en dat blijft de grootste kracht. Bovendien heeft Syrië inmiddels ook echte vrienden en sterke bondgenoten.

De geschiedenis van de eerste eeuwen van onze tijdrekening is geschreven met het bloed van de christenen. Het Romeinse Rijk wilde zijn wereldheerschappij behouden. In 410 wordt evenwel Rome door Alaric geplunderd, waarmee de ineenstorting van de wereldmacht begint, volgens de profetie van Jesaia 33, 1: “Wee u verwoester... Als ge klaar zijt met verwoesten, wordt gij zelf verwoest”. Terwijl het Romeinse Rijk voor goed zal verdwijnen, blijft het Kruis overeind en zal de Kerk zich uitbreiden over heel de wereld. Het is deze Kerk die alle landen en instellingen van de Westerse beschaving heeft zien geboren worden en ook zal zien sterven. In die zin schreef Augustinus, een genie uit de westerse beschaving, zijn groots werk over “de Stad Gods”. Wanneer hij sterft wordt zijn bisschopsstad Hippo door de Vandalen belegerd. Hij heeft duidelijk gemaakt dat er doorheen het politiek bedrijf van deze wereld een andere geschiedenis loopt, die blijvend is. God is de Schepper en Heer van deze wereld en Hij heeft Jezus aangesteld als de enige Koning van het heelal. Goed bestuur kan enkel gebeuren in Zijn naam. Dat kwam ook de “maagd van Orléans” duidelijk maken voor haar land. Als kind leidde Jeanne d’Arc het Franse leger en bevrijdde Orléans en Troyes en liet Charles tot koning van Frankrijk kronen als de vertegenwoordiger van de echte Koning Christus, “omdat God het wil”. Zelf is zij de weg van de verwerping gegaan zoals Christus en stierf op de brandstapel in 1431 op 19 jarige leeftijd. Dit is geen vroom verhaal voor devote zielen maar warachtige geschiedenis en een handleiding voor ieder land in onze tijd. Waar God niet erkend wordt, is er geen vrede en wordt ook de waardigheid van de mens met voeten getreden. Daarom is de echte vraag: “Zal de Mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden”? (Lc 18, 8).

29-08-2014 om 15:54 geschreven door Gust Adriaensen

'Er bestaan vandaag inkomens die te weinig worden aangesproken. Werknemers betalen 45 procent, bedrijven amper 11 procent.'

'Het zou wel eens meer een rechtse dan een centrumrechtse regering kunnen worden.'

'Het kan niet dat de opbrengsten alleen aandeelhouders ten goede komen en dat de werknemers er geen graantje van kunnen meepikken.'

29-08-2014 om 14:41 geschreven door Gust Adriaensen

Abt Testaert van de Postelse norbertijnenabdij zei in zijn homilie ter gelegenheid van de viering van de heilige Augustinus, regelvader van de norbertijnen, dat de christenen non-conformisten zijn.

Voortbouwend op de Bijbellezingen stelde de prelaat dat Christus navolgen je ertoe aanzet waarden te belijden en te beleven die haaks staan op wat de ‘wereld’ voorstaat en nastreeft. Dat maakt de christen dus onvermijdelijk tot een non-conformist.

En toch mogen christenen de ‘wereld’ niet ontvluchten. Als zij een van hart en geest in de wereld getuigenis afleggen van hun geloof in de liefde, zullen zij vele mensen blijven aantrekken, aldus de abt.

28-08-2014 om 14:52 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard van 28 augustus verscheen volgende lezersbrief waarin de schrijver Unizo-topman Van Eetvelt over de hekel haalt en waarin gewezen wordt op de wijd verspreide praktijken van fiscale fraude in de ondernemerswereld. De voorbeelden die de briefschrijver aanhaalt zijn ongetwijfeld scherp herkenbaar zowel bij de ondernemers als bij de klanten.

-----------------------------------------------------

Het papiertje en de factuur

28-08-2014 om 08:00 geschreven door Gust Adriaensen