15-10-2014 om 14:53
geschreven door Gust Adriaensen
Het diepste verlangen van Rik Torfs
'Ik wil niet tot mijn geslachtelijke dimensie worden gereduceerd. Laat mij alstublieft met rust, ik was ook liever een knappe vrouw geweest', vertrouwt Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, Vlaanderen en de rest van de wereld toe.
Daarmee wil de gewaardeerde rector duidelijk maken dat hij zich stoort aan de discussie over de zgn. 'blankemannenregering'.
Dat hij niet herleid wil worden tot zijn geslachtelijke dimensie, kan op veel begrip en instemming rekenen. Want die herleiding zou ook des professors brein delokaliseren, zoals moet afgeleid worden uit wat vooral vrouwelijke populistische wetenschappers soms over het mansvolk weten te vertellen.
Wat veel vragen oproept, is evenwel de verzuchting: ik was ook liever een knappe vrouw geweest.
De eenvoudige plattelandse logica, waarvan ik me gemakshalve graag bedien, -niet de strenge leer die indertijd aan de Alma Mater gedoceerd werd-, doet me uit die existentiële frustratie afleiden dat Rik Torfs zichzelf als een lelijke man beschouwt.
Is dat terecht? Dat hij een man is, moge, zeker op het eerste zicht, duidelijk zijn. Maar is hij ook lelijk? Nee. Althans niet (veel) lelijker dan de gemiddelde Vlaamse man. Goed, hij heeft geen atletische figuur en zijn oogleden zijn, gaandeweg de jaren, meer en meer gaan doorhangen, duidelijk het gevolg van het lezen van te veel moeilijke boeken, waarvan hij de essentie op een toegankelijke manier meedeelt aan het gewone volk. Bovendien wordt hij bewonderd en aanbeden door talloze knappe vrouwen. Onbegrijpelijk dat de rector zich niet beter in zijn mannelijk vel voelt.
Ik vermoed dat er iets anders speelt. Is het vermetel te stellen dat zijn wens om een knappe vrouw te zijn, een boutade is om de aandacht weg te trekken van zijn fundamenteel onbegrip voor de eisen van vrouwen (en ook mannen) om meer vrouwen op belangrijke posities te benoemen, of het nu de regering of andere instellingen betreft?
Want Rik voelt zich natuurlijk persoonlijk aangesproken door al die commotie omtrent die 'blankemannenregering'. Niet zo lang geleden, bij zijn aantreden als rector, kreeg hij ook de wind van voren omdat er zo weinig plaats was voor vrouwen in de hoogste bestuursorganen van de Katholieke Universiteit van Leuven.
Soms denk ik: was Torfs maar in de politiek gebleven. Hij zou een heerlijke politicus geweest/gebleven zijn en wellicht zich op zijn gemak gevoeld hebben in de voorzitterszetel van de Kamer. Dan zou ons ook ongetwijfeld de gênante vertoning met een klunzige Bracke bespaard gebleven zijn.
15-10-2014 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2014
De 'Belgianisering' van de N-VA
De Echte Belgen: steunpilaren van Vorst, Belgenland en het Grote Kapitaal
Oppassen voor...? De Wever is zich al maanden aan het 'belgianiseren'.
Het is toch overduidelijk dat de partijtop van N-VA zich al helemaal geconformeerd heeft aan het Belgische systeem, althans wat de rechtse, neoliberale, kapitalistische visie op de samenleving betreft. Die is vanaf 1835 inherent geweest aan België, of de socialisten en later de groenen in min of meerdere mate de politieke macht mee deelden of niet.
De verloochening of de verdoezeling van de eigen partijstatuten en doelstellingen, waarop Rondas en Maddens wijzen, geven overigens aan dat het De Wever en co. in essentie niet te doen is om Vlaanderen en het zgn. Vlaamse volk. De romantische retoriek daaromtrent, het zich wentelen in de slachtofferrol, het leugenachtige en kwaadaardige discours over de 'hardwerkende Vlaming' versus de 'potverterende Waal', dienden alleen als electoraal lokmiddel. Met succes. De N-VA heeft zich in het centrum van de Belgische macht geïnstalleerd.
Wedden dat je vanwege de N-VA-top nog maar heel weinig negatiefs zult horen over De Walen, dat er geen sprake meer zal zijn over 'de schande van de transfers'? De volksverlakkerij en de ondemocratische diabolisering hebben zich ondertussen al verplaatst en verengd. De Wever keert zich nu nog uitsluitend tegen de PS. En ongetwijfeld denkt hij daarbij ook aan de S-PA. Hij weet dat zijn afkeer en haat uitdrukken voor de 'socialisten' het goed doet bij een belangrijk deel van de bevolking.
Zeggen dat het uitschakelen van bepaalde politieke partijen je voornaamste doelstelling is en je het meeste plezier doet, is een negatieve en destructieve opstelling en onwaardig voor een toppoliticus.
Die haat voor alles en iedereen wat met socialisme te maken heeft, is altijd een van de opvallendste kenmerken van de asociale Belgische financiële cenakels geweest.
14-10-2014 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2014
De ontkerstening van Vlaanderen
'De ontkerstening van Vlaanderen'
In zijn maandagse column in De Standaard (13 oktober 2014) schrijft Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven het volgende, wat me uit het hart gegrepen is:
'Er is iets wat( ik me vaak afvraag, maar waar ik nog nooit heb over geschreven. Hoe ging dat eigenlijk met die hordes katholiek opgevoede mensen, die zo vrolijk Vlaams hun geloof beleden? Hoe valt het te verklaren dat ze het natuurlijk, geruisloos, zonder pijn, zonder denken konden verliezen? Het gebeurde gewoon. De ontkerstening van Vlaanderen liep van een leien dakje.'
Het is inderdaad een vraag, die velen, ook ik, zich al vaak gesteld hebben. Het moet een van de merkwaardigste cultureel-religieuze fenomenen zijn, die ooit geconstateerd werden. Ik constateer het fenomeen, begrijpen doe ik het niet. Op één generatie werd een gigantisch bouwwerk van opvattingen, rituelen, kunstwerken en de inspiratie zowel als de iconografische duiding ervan, weggeveegd.
In tegenstelling tot Torfs, heb ik er al wel herhaaldelijk over geschreven (ik ben dan ook enkele jaartjes ouder) op dit blog en op diverse internetfora.
Dat die ontkerstening 'natuurlijk, geruisloos, zonder pijn, zonder denken', zoals Torfs schrijft, gebeurde, geldt zeker niet voor iedereen. Wellicht is het bekendste voorbeeld daarvan BV Etienne Vermeersch, die van zijn afval van geloof en Kerk, zijn agressief handelsmerk maakte.
Op 6 augustus 2011, schreef ik op dit blog:
'Is het je ook al opgevallen hoeveel mensen, vooral vijftigers en zestigers, er klaarblijkelijk een diepe behoefte aan hebben sterk te poneren dat ze niet (langer) gelovig en/of kerkelijk zijn? Ook al is dergelijk getuigenis vaak totaal irrelevant voor de situatie waarin de 'belijder' verkeert.Het fenomeen doet zich voor zowel in persoonlijke contacten als in het openbaar, en zeker wanneer het gaat om personen die denken de status van BV bereikt te hebben.
Wat me intrigeert is de vraag waarom die uitspraken gedaan worden. Bijna allen zijn ze in een katholiek milieu opgegroeid. Vanaf de jaren zestig hebben ze bijna geruisloos de kerk de rug toegekeerd. Wijst het poneren van hun ongeloof en/of non-kerkelijkheid erop dat ze toch nog altijd worstelen met het opzijschuiven van waarden en gebruiken die ze van hun ouders en voorouders meegekregen hadden? Voelen ze zich spiritueel toch wel eenzaam en zoeken ze steun en bevestiging bij anderen? Zijn ze gegrepen door een vorm van bekeringsijver: de medemens ertoe brengen hun ongeloof en antikerkelijkheid aan te hangen?
Het verschil met degenen die nog wel gelovig en/of kerkelijk zijn, is groot. In onze contreien lopen er niet zoveel mensen rond die duidelijk uitkomen voor hun geloof en kerkgemeenschap. Waarom niet? Menselijk opzicht? Onzekerheid? De druk van een areligieuze omgeving of een anti-kerkelijk cultureel klimaat?
Is het niet de hoogste tijd dat degenen die gelovig en kerkelijk (willen) zijn, zelfbewuster daarvoor uitkomen? Hun kerkgemeenschap zichtbaarder maken? In de eerste plaats vanuit een positieve ingesteldheid en vanuit het besef van de spirituele en sociale waarde van het religieuze en kerkelijke. Maar ook vanuit democratische en culturele overwegingen. Het is niet goed dat de indruk wordt gewekt dat nog alleen maar ongelovige en anti-kerkelijke stemmen weerklinken. '
Voor de meesten zal wel gelden wat Torfs als conclusie schrijft: 'Het geloof moest niet eens worden afgeschud, het verdampte als een waterplas. Diep zat het niet, dat geloof. '
En dan de typisch Torfsiaanse uitsmijter: 'Het is niet vermetel van het ongeloof hetzelfde te vermoeden.' Een terecht vermoeden.
13-10-2014 om 18:13
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/30
Vrijdag 10 oktober 2014
Het “offerfeest”
Zondag hangt er feest in de lucht. Het “offerfeest”, Aïd al-Adha, van de moslims wil het offer van Abraham herdenken. De kinderen krijgen een week vakantie alsook enkele vrijwilligers die een officiële baan hebben. In de eucharistie is er extra volk en iedereen wordt aan tafel uitgenodigd. In de namiddag worden we op onze beurt uitgenodigd bij de vluchtelingen,die in de nieuwbouw verblijven. Ook wie deze week in het dorp kwam, werd langs alle kanten uitgenodigd om van de gastvrijheid te genieten.We moeten echter voorzichtig blijven. Zolang het westen rebellen blijven bewapen, trainen en sturen, kunnen er overal aanslagen en ontvoeringen plaats vinden.
In deze vakantieweek wordt ook de druivenoogst binnen gehaald. Een lange voormiddag in een brandende zon met alle beschikbare krachten leverde ruim dertigtal grote dozen druiven op en twee personen met een lichte zonneslag. In deze tijd van het jaar is de zon nog zeer sterk. En eigenlijk was het al wat laat om te plukken, sommige druiven zijn al aan het verdrogen. Verder wordt nu nog een hangende zaak beslist. In de kleine binnentuin zouden we graag kippen houden om dagelijks enkele eieren “bij de hand” te hebben. Dit was al lang geleden geopperd. Daarop kwam een ander voorstel om in de plaats daarvan eenden te houden. Zo hebben we gedurende enkele weken een ernstig debat gehouden: kippen of eenden? Kippen zijn gemakkelijker maar kunnen niet tegen de koude en worden vlug ziek. Eenden zijn vraatzuchtiger maar zijn ook sterker. Het resultaat van dit aanslepend bijna parlementaire debat eindigde in een typisch Belgisch compromis. Er komen twee kleine hokken: een voor de kippen, op de warmste plaats en een voor de eenden, bij het water. En daaraan is tijdens deze vakantieweek gewerkt. En wel op de wijze zoals de joden deden in Egypte. De stenen zijn van (zuivere, bijna witte) aarde en stro met water vermengd en gedroogd in de zon. Een kippenhok van Bijbelse kwaliteit.
Zondagavond is er nog een kleine verrassing. Een van de vrijwilligers die zich dag en nacht voor iedereen inspant is jarig. Het is hier een onuitroeibare gewoonte om een verjaardag te vieren met een sketch en een gebak. De moeilijkheid is telkens iets creatiefs en humoristisch te vinden. Maar oefening baart kunst en iemand herinnerde aan een van de heldendaden van deze vrijwilliger waardoor meteen de vlam in de pansloeg. Ziehier het gebeuren. Begin november 2013 waren we hier in groot gevaar, omringd door een menigte zwaar gewapende bebaarde mannen. Het was nog voor de eigenlijke aanval op het klooster. Onze vrijwilliger zit samen met een ander in zijn klein kamertje rustig zijn koffie te slurpen terwijl ze door het venster de wacht houden. Plots zien ze twee zwaar gewapende mannen binnensluipen en een gebouw binnengaan. Onze vrijwilliger voelde zijn hart kloppen tot in zijn keel. Hij is echter een man van groot geloof en vertrouwen, met een sterke verering van het heilige Hart van Jezus, volgens de ingevingen van de heilige Faustina. Daarvan hebben we een afbeelding die hem bijzonder dierbaar is. Enkele dagen voorheen had hij nog gezegd, dat hij bij het bidden sterk het gevoel had dat Jezus ons beschermt. En nu komen twee gevaarlijke mannen binnen. Hij staat op, zegt tegen de ander dat hij hier moet blijven en dat hij zelf er naartoe gaat. En zo stapt hij, met kloppend hart en geheel weerloos naar die twee mannen. Ze richten hun geweer op hem maar hadden geen reden om zich bedreigd te voelen. Onze vrijwilliger begint met de klassieke vredegroet, waarop hij een aarzelend gebrom terugkrijgt. Dan spreekt hij rustig geforceerd maar vastberaden in deze zin: mannen als jullie hier zijn komt het leger alles plat bombarderen, dan zijn jullie dood en wij ook; bovendien zijn in dit gebouw gezinnen en kinderen opgevangen, die zijn bang van jullie wapens, jullie moeten hier vertrekken. Hierna draait hij zich om en stapt vastberaden weer naar zijn salonkamertje. Vanuit de verte kijkt hij met de grootste spanning door het raam naar de afloop. En inderdaad, na een tijdje ziet hij dat die mannen weer afdruipen. Oef! Tot daar het gebeuren. De sketch werd met gsm gefilmd en was overdadig uitgewerkt met hemelse stemmen, visioenen, en engelen.
De kanker van een gewelddadig extremisme
President B. Obama heeft de eigenlijke oorzaak van de chaos in de wereld gevonden en uitgesproken voor de hoge heren van de VN (24 september en 1 oktober): de kanker van het gewelddadig extremisme in de moslimwereld. Zoals steeds is hij meester in het acteren met korte zinnen en lange pauzen, met halve waarheden en grove leugens.
Er is wel degelijk een probleem met de islam, de koran en hun talrijke moslimtradities. Er zit een dubbelzinnigheid in. Als je b.v. uit de koran de mooiste verzen haalt in verband met het christelijk geloof, Jezus en Maria dan sta je versteld hoe je hierin bijna gans ons geloof terugvindt: de maagdelijke geboorte van Jezus, de absolute zuiverheid van Maria, het lijden én sterven van Jezus (wat ze niet in de hun traditie erkennen). Jezus is de enige profeet die wonderen en genezingen verricht, enz. Bovendien zegt de koran dat, als er twijfel is, de vroegere geschriften moeten geraadpleegd worden, nl. die van de joden en de christenen. Helaas staan er ook mensonwaardige verzen in die oproepen om de “ongelovigen” (uiteindelijk alle niet-moslims) te doden. Van deze verwarring maken extremistische moslims misbruik om te zeggen dat de hele koran moet geïnterpreteerd worden vanuit deze radicale, zogenaamde latere verzen.
Vele moslims zijn echter veel beter dan hun moslimgeloof, terwijl wij christenen meestal onder de maat van het christelijk geloof blijven. We leven hier al vanaf het begin in een grote harmonie met de moslims die meestal soennieten zijn. Het zijn zij trouwens die ons voor een flink deel hebben mee beschermd en blijven helpen, zoals wij hen helpen. Als zij naar de eucharistie komen, krijgen ze eventueel een ietwat aangepast preekje maar daarin wordt niets van het christelijk geloof verdraaid. Bij de communie kunnen ze naar voren komen en een kruisje vragen. Dikwijls vragen ze achteraf nog een zegen en een koordje met een kruisje of een ‘tientje’ met een kruisje. Zij mogen ook regelmatig een lezing verzorgen in het getijdengebed of de eerste lezing van de eucharistie. Zij komen naar ons, wij respecteren hen en verkondigen hen het christelijk geloof. En zij passen zich aan. Uit betrouwbare bron vernemen we dat menige moslim in Iran en Turkije nu bijzonder ontvankelijk is voor het christelijk geloof. De oogst is groot maar overtuigde arbeiders zijn er weinig. Indien België trouw zou blijven aan zijn eigenheid, zijn menselijke en vooral christelijke waarden dan zou er nu geen moord en brand moeten geschreeuwd worden om de huidige islamisering, die soms het christelijke geloof en de menselijke waarden verplettert. Ik spreek hier niet van democratie want de westerse democratie is nagenoeg waardeloos geworden en zit vol dictatoriale trekken. Neen, de huidige dramatische toestand in heel de wereld ligt niet en zeker niet alleen in de moslimwereld maar eerder in het westen, dat zijn joods-christelijke waarden heeft verloochend. De islam werd aangemoedigd om het christelijk geloof uit te schakelen en een Amerikaans-zionistische wereldvisie op te leggen. In deze wereldvisie en “nieuwe wereldorde” is het de macht die de wet uitmaakt en die landen naar believen kan onderwerpen en landsgrenzen verleggen. De enige norm is dat alle landen deze belangen moeten dienen, zo niet worden ze uitgemoord en verwoest totdat ze zich onderwerpen. Bashar al-Assad, de Syrische president weigerde in 2009 aan te sluiten bij het westers Nabucco plan om gas te vervoeren en zo de trouwe bondgenoot Rusland met zijn gazprom uit te schakelen. Hij wilde zich niet onderwerpen aan het Angelsaksisch imperialisme en mede daarom is er nu een blijvende oorlog in Syrië en het Midden Oosten. En iedere oorlog is de voedingsbodem voor “de kanker van het gewelddadig extremisme”. Oorlog versterkt het terrorisme. In het Brits debat op 25 sept. over het al of niet deelnemen aan de bombardementen in Irak, verweet het parlementslid Georges Galloway aan Jackie Smith dat hij destijds de oorlog van Blair en Bush gesteund heeft en dat nu 11 jaar later het terrorisme sterker is dan ooit. Hij voegde er bij: “Gij hebt één miljoen mensen vermoord”!
Ziehier dan een erg onvolledig lijstje van het Amerikaans-zionistisch of Angelsaksisch “gewelddadig extremisme”: invasie in Panama (1989), in Irak (19991) in Somalië (1992-3), in Haïti (1994), bombarderen van Soedan en Afghanistan (1998), Servië (1999), invasie en bezetting van Afghanistan (2001), Irak (2003). Ondertussen, het genadeloos aanvallen met drones in Afghanistan, Pakistan, Yemen, Somalië. Nu worden alle mogelijke voorbereidingen getroffen om eindelijk Rusland en China te ontwrichten, te beginnen met Oekraïne. En de leiders van de NAVO zijn op iedere aanwijzing bereid als middeleeuwse vechtjassen om mee te helpen het gebrandmerkte land tot een slagveld te maken. De voorlopige kers op de westerse taart: de vernietiging van Libië, Syrië en het hele Midden Oosten om het klaar te maken voor het toekomstig “Groot Israël” van de Nijl tot de Eufraat. Er zijn christenen die met de Bijbel in de hand hierbij nog graag helpen. Israël mag alle internationale regels straffeloos blijven overtreden, al decennia lang. Na de verwoesting van Gaza met 2.200 doden en een veelvoud aan gewonden gaat Israël nu opnieuw illegaal in bezet gebied 2600 nieuwe nederzettingen bouwen. Wie spreek nu nog over de conventies van Genève of de UNO resoluties? De Hezbollah heeft op de grens met Libanon deze week wel het Israëlisch leger aangevallen en verdreven. Normaal is dit voor Israël genoeg om luid te protesteren en dan een oorlog te beginnen. Het zal deze keer wellicht niet gebeuren omdat danal te duidelijk wordt dat Israël samenwerkt met al-Qaida, zoals we hier in Syrië al herhaaldelijk gezien hebben. Inmiddels heeft Benny Gantz, stafchef van het Israëlisch leger al de mogelijkheid geopperd om militair tegelijk Libanon, Egypte, Syrië én Iran aan te vallen. Welk verschil is er dan nog met de IS of islamitische staat? Er is alvast weinig verschil wat de gebruikte methoden, motivatie, barbaarsheden, slachtoffers en illegaliteit betreft.
De “kanker van gewelddadig extremisme” wordt niet uitgeroeid met nieuwe bombardementen en oorlogen, integendeel. Dat blijkt ook niet zozeer de bedoeling te zijn. Is het niet opvallend hoe vlot de IS toegang heeft tot de media en wereldwijd kan propaganda voeren voor zijn gruwelijke overwinningen? Het westen moet de waanzin van zijn militaire wereldoverheersing door “preventieve oorlogen” en de inzet van de IS als zijn bondgenoot afzweren. En Israël moet zijn arrogante dreiging van een zuiver joodse staat en een groot Israël opgeven, de inbreng van hun eigen vrome joden erkennen en in vrede en gelijkwaardigheid samenleven met alle anderen als één broederlijke gemeenschap. De gezaghebbende Amerikaanse rabbijn Shalom Lewis uit Atlanta (Georgië) maakt het nu nog bonter. Hij zegt dat alle moslims criminelen zijn en moeten uitgeroeid worden. Hij voegt er bij dat het beslist en definitief moet gebeuren. Neen, Israël en het westen moeten radicaal de tegenovergestelde weg gaan: met zijn rijkdom en creativiteit andere landen in hun eigen ontwikkeling en soevereiniteit daadwerkelijk helpen, in plaats van uit te buiten en te onderwerpen. En wie zegt dat zulks ook voor het westen economisch niet veel rendabeler zou zijn? Helaas beleeft nu de Amerikaanse wapenindustrie (Raytheon, Lockheed Martin, Northrop Grumman)gouden tijden. Daar liggen ze niet wakker van schommelende voedselprijzen, gebrek aan water, een algemeen slabakkende economie, een immense stroom van vluchtelingen of massamoorden, hun toekomst blijft verzekerd.
12-10-2014 om 16:27
geschreven door Gust Adriaensen
De onvoorstelbare pretentie en arrogantie van een nieuwbakken federale minister. Vlaanderen zou massaal in opstand moeten komen tegen een Brasschaatse burgemeester die van de daken schreeuwt dat hij weet wat 'iedere Vlaming diep vanbinnen weet dat we(!!) de pensioenleeftijd moesten verhogen'.
Afschuwelijk, een politicus die dergelijke indoctrinerende onzin wereldkundig maakt. En een gevaarlijk specimen van het politieke ras!
12-10-2014 om 12:17
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2014
Peiling negatief voor N-VA en Open VLD
In de eerste peiling na de verkiezingen van mei 2014, georganiseerd door de De Standaard en de VRT, gaan de regeringspartijen N-VA en Open VLD vrij aanzienlijk achteruit. S-PA, Groen en CD&V zijn aan de winnende hand.
De peiling werd afgenomen nog voor het federale regeringsprogram met o.a. de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar, bekend was.
10-10-2014 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
De machtige-machteloze Kerk
Onder het motto 'Enkel een machteloze Kerk kan aan de kant van de machtelozen staan', schrijft Pieter Bauwens, hoofdredacteur van Doorbraak, in Knack zijn bedenkingen neer over de macht van de Kerk, die tot misbruik leidde. De ondertussen reeds uitgedoofde commotieI omtrent de zgn. 'gedwongen adoptie' in een Limburgs katholiek tehuis, vele jaren geleden, vormt de aanleiding en de brandstof voor zijn artikel.
Spijtig genoeg sluit ook Pieter Bauwens aan bij de mainstream, kritiekloze berichtgeving daaromtrent. Het gaat voor de journalisten én voor Bauwens, uitsluitend over de verantwoordelijkheid van de betrokken kerkelijke instelling en de Kerk. De Kerk over de hekel halen ligt nu eenmaal, zo denken de media, goed in de markt.
Waardevolle bedenkingen formuleren over de 'macht van de Kerk', een 'mea culpa' slaan, pleiten voor verbetering van de kerkstructuren, enz.., mogen evenwel ons zicht op de historische werkelijkheid niet aantasten en mogen er niet toe leiden dat (katholieke) christenen, leken en geestelijken, voorgesteld worden (en zich ook zo gaan voelen) als te verafschuwen en uit te stoten pestlijders, zeg maar Ebolalijders.
Het is inderdaad uiterst merkwaardig dat de vragen die spontaan, vermoed ik, bij vele mensen rijzen, omtrent het Tamartehuis, niet gesteld of beantwoord worden. Konden die vrouwen in ons administratief en rechtssysteem wel gedwongen worden hun kind af te staan? De geboorte van die kinderen werd door de burgerlijke stand geregistreerd. Hoe zit het met de verantwoordelijkheid van de gemeentebesturen en van de gemeentelijke administratie? Deze vrouwen hadden ouders, broers, zussen, wellicht ook nog partners. Wat met de verantwoordelijkheid van deze mensen? Eens te meer lijkt de Kerk een gemakkelijk alibi te zijn voor het falen en het gebrek aan verantwoordelijkheid van burgerlijke instanties en familieleden.
Het is ergerlijk en ook dom, dat Pieter Bauwens, m.i. onbesuisd, aan dat alibi meebouwt. Schuld op zich nemen, die er historisch en in de feiten niet is of slechts gedeeltelijk, is destructief voor individu, organisatie en samenleving. Een 'machteloze' Kerk is niet hetzelfde als een onder morele schulden gebukte vereniging van bange mensen zonder zelfrespect.
Het is de tactiek van de ECHTE MACHTIGEN van deze planeet om de in essentie grootste morele instantie (ondanks alle tekorten), de Kerk, onder 'schuld' te verpletteren, ze machteloos te maken, om zo de weg vrij te maken voor een nog sterkere uitbreiding van hun macht.
10-10-2014 om 11:27
geschreven door Gust Adriaensen
Commissie Pensioenen neemt afstand van regeerakkoord
Commissie Pensioenen neemt afstand van regeerakkoord
De expertencommissie Pensioenhervorming, heeft vragen bij de pensioenhervorming die in het centrumrechtse regeerakkoord wordt aangekondigd.
De experts drukken erop dat de hervorming gepaard moet gaan met "geduldig sociaal overleg" en dat enkel met een "krachtig en vernieuwend werkgelegenheidsbeleid, met name voor oudere werknemers" langer werken mogelijk gemaakt kan worden. Die elementen vinden ze onvoldoende terug in de regeringsteksten.
Ten gronde mist de commissie-Vandenbroucke een "structurele hervorming op langere termijn". Ze betreurt dat de nadruk is komen te liggen op 'leeftijdscriteria' (een verhoging van de pensioenleeftijd tot 67). De commissie is niet per se tegen zo'n verhoging, maar meent dat prioriteit moet gaan naar de lengte van de loopbaan. Afschaffing van de pensioenbonus, zoals de regering-Michel wil, gaat volgens de commissie in tegen het streven om mensen langer aan het werk te houden.
(De Morgen, 10 oktober)
10-10-2014 om 07:18
geschreven door Gust Adriaensen
En wat ritst de chauffeur van de Porsche en van De Wever van achter de ruitenwisser en gooit hij zo maar op de grond? Een boetebon wegens niet-betaald parkeren ? Staat er inderdaad niet vlakbij een parkeermeter? En is papier op de grond gooien niet strafbaar met een GAS-boete?
Porsche: DE DYNAMIEK VAN RECHTS!!!!
09-10-2014 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
De ultieme zelfvernedering
Het gaat van kwaad naar erger met de CD&V.
Nadat de partij meegestapt is in een rechtse, neoliberale, hardvochtige regeringsvorming, is ze nu terechtgekomen in een huichelachtige zelfverdedigingstactiek.
'CD&V behoedde voor erger en rechtser', schreeuwt de partijtop van de daken. Sterkere zelfvernedering kan moeilijk bedacht worden. Of is het extreem cynisme?
Wat is er overgebleven van de partij die zichzelf wat graag 'DE gezinspartij' liet noemen? Die beweerde garant te staan voor de sociale verworvenheden waarvoor onze ouders en voorouders hard gestreden hebben in de sociale beweging, in de vakbonden, in die partij zelf? Die het verplicht was aan haar christelijke inspiratie, onbevreesd op te komen voor de zwaksten in de samenleving?
Weinig zelfrespect blijft over. Hoe kunnen kiezers en sociale verenigingen een partij nog aantrekkelijk vinden, die haar eigen kernwaarden verloochent en een in essentie laf en niet te bewijzen argument als 'zonder ons was het nog erger en rechtser' geweest, als enig verdedigingsmiddel naar voren schuift?
De CD&V-'achterban' heeft op het congres de kans, de rechtse partijtop af te straffen. Doet die achterban dat niet, dan is de CD&V geen christendemocratische beweging van de gezinnen en de sociale waarden meer, maar wel een rechtse, hardvochtige, materialistische partijmachine.
09-10-2014 om 07:13
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2014
Schaam u CD&V!
Gezinnen zijn de grote verliezers van deze regering.
Schaam u CD&V!
08-10-2014 om 11:08
geschreven door Gust Adriaensen
Maar één Nederlandstalige vrouwelijke minister?
In deze rechtse regering, de zgn. 'regering van de verandering', komen de vrouwen, zoals de verwachtingen nu zijn, er maar bekaaid van af.
Er zou slechts één Nederlandstalige vrouwelijke minister deel van uitmaken: Maggie De Block.
1 op 7. Het wordt de hoogste tijd dat Miet Smet van zich laat horen!
08-10-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
07-10-2014
Toppunt van ridiculiteit en opgeblazenheid
Al heel wat dagen lees je geregeld in de pers dat er een regeerakkoord moet zijn voor vrijdag, want dan moet meneer De Wever naar Shanghai vertrekken.
Dat is nu toch wel een toppunt van belachelijkheid, onverantwoordelijkheid en eigendunk.
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat de timing van regeringsonderhandelingen (mede) bepaald wordt door de agenda van de burgemeester van een stad? Om te gillen.
Daarom gaan de onderhandelaars zich ook te buiten aan totaal onverantwoorde marathonvergaderingen. Momenteel zijn deze macho's (met daarbij ook vrouwen) al zo'n DERTIG uren aan het palaveren. Of er uit de kokers van die opgefokte politici nog veel zinvols kan voortkomen, is zeer de vraag.
En dat alles om meneer de burgemeester het vliegtuig naar China niet te laten missen. Ja, wadde!!
07-10-2014 om 18:23
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2014
Pontonbruglitanie
De Pontonbruglitanie
Brug der gedachtenis Brug der vrede Brug der vrijheid Brug der blijheid Brug van de unieke belevenis Brug van de nazomer
Brug van de Nederlandse genie Brug van de Belgische genie Brug van de Schelde Brug van Antwerpen Brug van De Wever
Brug der schelfies Brug der traagheid Brug van de overrompeling Brug van de chaos Brug van de wachttijden
Brug van de zuchten Brug van de ontgoocheling Brug van de irritatie Brug van de woede Brug van de scheldpartijen
06-10-2014 om 17:08
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Gelukkige families zijn essentieel voor de Kerk en voor de samenleving.'
06-10-2014 om 12:23
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2014
Psychische ontreddering
Uit de vijfjaarlijkse nationale gezondheidsenquête blijkt hoe belabberd het gesteld is met onze geestelijke gezondheid. In de leeftijdsgroep van 15 tot 24 jaar kampt 20% van de mannen en niet minder dan 40% van de vrouwen met psychische problemen.
Allerlei mogelijke verklaringen worden naar voren geschoven: prestatiedruk, ratrace, perfectionisme, economische crisis, perspectiefverlies, individualisme, enz.
Geen woord lees je evenwel over gebrek of verwaarlozing van religiositeit, over het wegvallen van het geloof in religieuze waarden en perspectieven.
Dat gemis, die leemte zouden wel eens belangrijke oorzaken kunnen zijn van de enorme psychische ontreddering van velen.
05-10-2014 om 20:08
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2014
Auteur Ward Ruyslinck overleden
WARD RUYSLINCK
17 JUNI 1929-
3 OKTOBER 2014
04-10-2014 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
03-10-2014
Matilde Vlaamser gekleed dan Bart
Hoe charmant en empathisch is toch onze koningin.
Zie haar toch waardig over de pontonbrug schrijden -koninklijke hoogheden schrijden- in haar -alle gazetten zijn het erover eens- 'opvallende' outfit. En geel bloesje en een zwarte rok. Asjeblief. Geen spatje rood. De echte Vlaamse kleuren.
En Bart, ocharme Bart. Met zijn gele dasje en zwarte onherkenbare runeachtige figuurtjes, verdwijnt helemaal in het niet door de puur Vlaamsche omhulling van het fraaie lijf onzer koningin.
Uit volle borst schreeuwen nu alle Vlamen, alle Antwerpenaars: 'Leve onze koningin-Vive la Reine-Es lebe die Köningin!!!'
Terecht. Meer dan terecht.
03-10-2014 om 22:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/29
Vrijdag 3 oktober 2014
Een sfeerbeeld
Vrijdag is er heel de dag electriciteit. Of dit zo speciaal is? Ja, want al lange tijd hebben we slechts voor de helft van de dag stroom, altijd op verschillende momenten. Nu dus niet. Knopje indrukken en stroom, dag en nacht. Heerlijk. Vooral voor de keuken. We vernemen inmiddels echter dat er een zware aanslag op een gasvoorziening gepleegd is en er vermoedelijk tijdens de komende tijd geen gas zal zijn. En dan weten dat wij hier op een immense gasbel zitten, die wacht om ontgonnen te worden. Dus, we gaan dorre takken van het terrein verzamelen en hout zagen om ons in de winter te behelpen.
Zaterdag nog een verrassing. We krijgen een olympische athlete op bezoek (gouden medaille van een heptatlon, Atlanta 1996, 7-kamp ?): Ghrada Cha’ah. Ik weet niet wat voor sport het is maar aan haar rijzige gestalte te zien zal het wel met lopen te maken hebben. Ze komt uit het christelijke Mharde, maar heeft het grootste deel van haar leven in Duitsland geleefd en spreekt ook nog goed Duits. Ze is hier met een hele groep. Een moslim legt nog eens met overtuiging uit dat christenen en moslims in Syrië één zijn. En maar fototjes nemen.
Om mijn medebroeder niet alleen te laten gaan naar de tandarts ga ik dinsdag namiddag mee. Het zijn altijd vrijwilligers die ons brengen en komen halen. Deze keer rijden we niet direct terug naar huis. Een van de vrijwilligers brengt ons naar het centrum van de Rode Halve Maan. Het is een mooi groot gebouw waar de hulpgoederen worden verdeeld. Meteen herkennen we overal vrijwilligers die al zo dikwijls bij ons waren. Samen met mijn medebroeder wordt ik er ontvangen alsof het een officieel bezoek gold. Overal lachende gezichten. Het meisje dat pas als verpleegster afgestudeerd is en met een vluchtelingengezin bij ons woont, blijkt hier ook te helpen. Ze willen ons natuurlijk Arabische zoetigheden aanbieden. Een tas koffie is echter niet mogelijk. Er is drie dagen geen stroom omdat er in de buurt toch weer een leiding opgeblazen werd. De hartelijkheid is er niet minder om. Ook als we terugrijden zien we overal bekenden die lachen en wuiven. Hierbij nog een vraag aan het westen, dat rebellen blijft opleiden en sturen om aanslagen te plegen: moet dit land echt kapot om de grote belangen van de “nieuwe wereldorde” te dienen?
De volgende dag moeten we nog eens terug naar de tandarts en de terugtocht is weer gecombineerd met uitgebreide bezoeken. Eerst gaan we naar het orthodoxe kerkje. Een oude vriendelijke man komt met de sleutels en leidt ons rond. Het kerkje stamt uit de vierde eeuw met muurschilderingen van de 11e eeuw en het huidige gebouw is van na 1800. Beroemd zijn de vier muurschilderingen links: Johannes de Doper, de hl. Sergius, Maria die het Kind Jezus voedt en de hl. Theodotius. Tussenin is er een glazen kast waarin oude iconen bewaard werden maar die zijn door rebellen gestolen. Ook de muurschilderingen zijn beschadigd. Op een bepaalde plaats is de slogan van Daech aangebracht. We bidden samen voor de bescherming van dit land en volk. Dan maken we een wandeling in de binnentuin en krijgen overvloedig vijgen te eten. Er staat namelijk een oude en uitzonderlijk grote vijgenboom naast vele granaatappelbomen. Vandaar komt een familie, die iedere vrijdag met hun twee kleine kinderen bij ons naar de eucharistie komt, ons uitnodigen bij hen, op de vierde verdieping. Er is weer geen stroom maar toch zet de vrouw koffie voor ons, dank zij het gasvuur. Dit echtpaar zelf heeft de gewoonte om op woensdag en vrijdag te vasten. Vanop hun dak, boven de vierde verdieping zien we heel het dorp en daarachter zien we duidelijk ons klooster liggen en het anti-Libanongebergte. We bevinden ons midden in de christelijke wijk en zien ook de toren van de mooie St Michielskerk van onze byzantijnse priester.
Op weg naar een Apocalyptische Lente
Op 24 september werd de veiligheidsraad van de VN voorgezeten door B. Obama die namens de VS de rest van de wereld opriep om samen het terrorisme in Irak en Syrië, de IS (islamitische staat) te bestrijden. Applaus en algemene goedkeuring. Ziedaar wat Syrië al drie jaar vraagt. Syrië voegt er wel duidelijk bij dat de strijd tegen het terrorisme moet gebeuren met volledig respect van de soevereiniteit van het volk en het land. Voor de uiterlijkde schijn is alles in orde. Helaas, Saoedi-Arabië en Qatar financieren en trainen de terroristen van IS voor rekening van de VS, Israël herbergt IS op de Syrische Golan, de NAVO zorgt sinds 2011 voor de coordinatie van de djihadisten in Syrië en het westen blijft forse steun verlenen aan de “gematigde rebellen”, die uiteindelijk deel uitmaken van IS. Bvendien is de IS goed voorzien van speciale strijdkrachten en militaire raadgevers van de westerse geheime diensten. De officiële vertoning van de VN dient slechts om te bereiken wat het westen en zijn bondgenoten al jaren nastreven: een herschikking van het Midden-Oosten, het breken van de soevereine landen in afzonderlijke zwakke confessionele gebieden om tenslotte Iran te verzwakken en uiteindelijk Rusland en China te ontwrichten. Nu zitten we dus in de fase van de wereldwijd georganiseerde misdaad onder auspiciën van het hoogste internationaal gezag. Ron Paul, Amerikaans physicus, schrijver, voormalig republikeins congreslid en nu een van de mensen die nog het gezonde geweten van de VS vertegenwoordigen zegt het zo: Wij voeren oorlog zonder de oorlog te verklaren en wat wij doen is niet alleen illegaal maar vooral immoreel.
De eerste resultaten van deze gezamenlijke strijd tegen het terrorisme zijn inmiddels bekend. De kapelaan van de enige Anglikaanse St. John’s Church in Irak, Andrew White zegt het simpel: de bombabardementen raken de IS niet, maar de infrasructuur van het land en de burgers. De IS wordt tijdig verwittigd en die gaat andere plaatsen veroveren. Gelijkaardige klacht komt vanuit Syrië. De olieraffinaderijen worden zo grondig vernield dat ze Syrië niet meer kunnen helpen. Om de huichelarij nog groter te maken zegt B. Obama dat hij de dreiging van het terrorisme in Syrië onderschat heeft. Het eerste objectief is nu Syrie helemaal vernietigen. De Amerikaanse journalist en schrijver William Engdahl zegt dat de IS gemaakt is door de CIA en de Mossad om een militaire interventie uit te lokken en de regering van Bachar el-Assad omver te werpen. Of Iran en Rusland dit allemaal gewoon zullen laten verder gaan, betwijfel ik. Rusland is nu een meester in het benutten van de stommiteiten en brutaliteiten van het westen en zou wel eens verrassend kunnen tussenbeide komen. Beiden zijn in elk geval trouwe verdedigers van de soevereiniteit van Syrië, weliswaar ook in hun eigen belang. In elk geval is met
de leider van de leider van IS
de leider van IS (islamitische staat)
de huidige westerse bombardementen de Apocalyptische Lente begonnen.
De leider
van de leider
van de leider van IS
Synode over het gezin
Volgende zondag begint in Rome de bisschoppensynode over het gezin, die de rijkdom van het christelijk huwelijk en gezin voor onze tijd in het licht wil stellen. Er moet dringend wat gebeuren om de vaste waarden van huwelijk en gezin wereldwijd te beschermen en de gezinnen op alle mogelijke wijzen daadwerkelijk te helpen en te steunen. Dat is helaas niet de gote verwachting van het kerkvolk, noch van de media. De aandacht gaat vooral uit naar twee hete hangijzers: de pastoraal van echtgescheidenen die opniew burgerlijk getrouwd zijn en de contraceptie die door de encycliek Humanae vitae van Paulus VI radicaal werd afgewezen. Het eerste zullen we later nog bespreken. Nu willen we licht werpen op de diepe kloof die contraceptie al een halve eeuw lang in het kerkelijk leven heeft veroorzaakt. Het is als een gapende wonde die nog steeds niet geheeld is.
Velen verwachten dat de kerkelijke leer hieromtrent nu eindelijk wordt aangepast en hersteld, zoals de veroordeling van Galilei Galileo, maar dan geen 350 jaar later. Verschillende argumenten worden hiervoor aangehaald. De beslissing van Paulus VI is niet “collegiaal” genomen, zoals dit wel het geval was met de conciliedocumenten die door een grote eensgezindheid van het wereldepiskopaat tot stand kwamen. Verder zijn er nogal wat moeilijkheden om “de natuurwet” in te roepen, die in het verleden al te dikwijls is misbruikt voor wat niet tot de blijvende natuur van de mens hoort. Vervolgens heeft het concilie duidelijk gemaakt dat de laatste beslissing moet genomen worden door het geweten van de echtparen zelf, die evenwel zich moeten richten naar Gods wet en de authentieke kerkelijke leer. Een grote meerderheid van theologen en kerkleiders in het westen had/heeft geen moeite met “de pil” waardoor we ons kunnen afvragen of Paulus VI wel voldoende rekening gehouden heeft met de “geloofszin” van het kerkvolk. En dan tenslotte de grote ontdekking van deze pil zelf, een mijlpaal in de geschiedenis van de mensheid. Kan de Kerk deze revolutionaire medische ontdekking nog afwijzen wanneer de wereld deze zo enthousiast toejuicht? Ook onze Antwerpse bisschop heeft in een uitvoerige brief de voornaamste bezwaren uiteengezet die onder het kerkvolk leven. Het siert hem dat hij dicht bij zijn volk wil staan. Een bisschop moet inderdaad een “bruggenbouwer” zijn (pontifex). Toch moet hij ook een “opzichter” (episkopos) zijn, nl. iemand die een stroming in het licht van het evangelie juist weet te interpreteren en dat kan wel eens tegen de algemene opinie ingaan. En dit is nu juist het geval voor contraceptie.
Al zijn hoger belangrijke elementen gegeven, de twee wezenlijke vragen zijn niet aan bod gekomen. De eerste vraag is: Waarin bestaat eigenlijk deze kunstmatige contraceptie? En vervolgens: Wat is in wezen de huwelijksgemeenschap? Deze vragen werden/worden ook geheel door de tijdsgeest verdrongen. De “pil” was zulk een ongehoorde ontdekking dat het Westen al vlug in een “contraceptieve roes” verkeerde. In debatten, conferenties, bezinningen, retraites... was “efficiënte” contraceptie het voornaamste en soms het enige thema. Er was geen aandacht voor de vraag: is dit ook moreel verantwoord? Het was de tijd van de hippies, van de absolute vrijheid, van de slogan “het is verboden iets te verbieden”. Alles mocht, alles kon. We hebben het op onze wijze als jonge priester van dichtbij meegemaakt. Het was de tijd van het “feestival van vrede, liefde en muziek” van Woodstock en het uitgebreide gamma van rockconcerten dat daarop volgde, alsook de tijd van de meirevolte van ‘68 te Parijs, van de humanistische psychologie, van de “golden sixties” (zie daarover onze bijdrage van enkele weken geleden: VIII/26). Het was de tijd van de splitsing van Leuven, waar iedereen die maar een beetje gezond verstand het dwaze van inzag. De grootkanselier en heel het epsicopaat, de eerste minister en de regering, het professorencorps... allen verwierpen ze deze splitsing. En toch werd Leuven gesplitst. Ik heb inmiddels de oorlog tegen Syrië te intens meegemaakt om nog te geloven dat deze splitsing enkel maar het resultaat zou zijn van een “spontane studentenopstand”.
Toch waren er vanaf het begin kleine maar sterke tekens dat een veel grondigere en ruimere bezinning rond die contraceptie nodig was. De eigenlijke “vader van de pil” is niet de alom erkende Gregory Pincus maar een kempense gynecoloog, Ferdinand Peeters. Zijn onderzoekswerk werd in Amerika benut en leidde tot “de pil”. Welnu, toen deze kempense gynecoloog later de encycliek van Paulus VI las, was hij zo onder de indruk dat hij nooit nog beroep gedaan heeft op zijn ontdekking, wat hem tot eer strekt. Kenmerkend voor de beginperiode is ook dat aanvankelijk geen enkel farmaceutisch bedrijf het moreel verantwoord vond “de pil” op de markt te brengen. Toen er uiteindelijk toch een bedrijf mee begon en de eerste Belgische “pil” vier jaar later op de markt kwam, stond de bijsluiter vol listige leugens en vermeldde niet dat het een voorbehoedmiddel was. Onmiddellijk daarna was het hek van de dam en vonden farmaceutische bedrijven hier de goudmijn van hun leven en nagenoeg niemand bekommerde zich nog om morele, fysische, psychische, familiale, sociale of milieu-problemen. Vergeten we ook niet dat een van onze grootste geleerden op genetisch gebied, professor J. Lejeune van Parijs, zich altijd resoluut verzet heeft tegen “de pil” en wel op grond van zijn wetenschap én van zijn geloof.
Vier jaar voor het verschijnen van Humanae vitae had een een Duitse arts, S. Ernst, voorzitter van de lutherse synode van Baden-Würtenberg, al een gelijkaardig en krachtig manifest tegen de “pil” geschreven en laten ondertekenen door niet minder dan 400 artsen en 40 universiteitsprofessoren. Ook blijkt niemand nog te weten dat onze Belgische primaat, die zowat de aanvoerder geworden is van het westers verzet tegen Humanae vitae, toen hij nog een jonge bisschop was, ten sterkste contraceptie heeft veroordeeld met een uitleg waarom de Kerk deze nooit kan goedkeuren. Ik heb met hem hierover een gesprek gehad toen hij al emeritus was en heb dit ook uitgeschreven. Paulus VI heeft in een aandoenlijke persoonlijke brief aan onze kardinaal hem hieraan herinnerd. Toen Johannes Paulus II de leer van Humanae vitae met heel zijn gezag bevestigde, werd hij door velen samen met Paulus VI weggehoond. Toch heeft een van onze grote Leuvense professoren zich eens laten ontvallen dat kardinaal Woytila een van de weinigen was die echt over contraceptie had nagedacht! En dat was ook zo. Eigenlijk was er op ieder wetenschappelijk terrein wel een enkeling die dieper en ruimer inzicht had, maar dit had geen enkele invloed meer op het wereldimperium van de contraceptie. Het feest moest en zou doorgaan.
De wijze waarop de catastrofale gevolgen van “de pil” op fysisch, psychisch, moreel en sociaal gebied én milieu werden weggemasseerd is een thriller waard. Iemand die durfde suggereren dat de “pil” negatieve effecten had werd meteen afgeschreven. Toch was al in de jaren zestig hiervoor een groots onderzoek wereldwijd verricht en waren zowat alle mogelijke combinaties uitgeprobeerd. Het besluit was dat er onderhand geen ziekte meer over bleef die niet op een of andere wijze door “de pil” veroorzaakt of mede-veroorzaakt werd. En de onderzoekers waren stom verbaasd dat na die resultaten de pil niet gewoon uit de rekken gehaald werd. Integendeel, het feest ging nog enthousiaster verder. Pilcombinaties die hier dan toch verboden werden wegens te gevaarlijke neveneffecten vlogen naar de derdewereld, waar ze nog duurder verkocht werden! Dat heette ontwikkelongshulp.
Wie kent ze nog: prof dr. Germaine Greer? Beter bekend als de hogepriesteres van het feminisme en hét boegbeeld van het anarchisme, waar haar eigen leven een voorbeeld van was. Met haar scherp verstand ging ze zich eens grondig toeleggen op de betekenis van de contraceptie in onze wereld en schreef er een kanjer van een studie over die vernietigend was voor contraceptie. Wat de bevrijding moest worden ontmaskert ze als de grootste onderdrukking van de vrouw. Sindsdien wil ze alles doen om deze verblinding uit de wereld te helpen. Met een schampere opmerking naar de Kerk toe zegt ze dat, indien de katholieke Kerk haar eigen leer geloofd had, zij al lang zou gedaan hebben wat wij nu moeten doen. Toen een Vlaamse krant in een weekend editie toch eens enkele negatieve effecten van de pil uiteenzette onder de titel “pil-moeheid” antwoordde een geleerde arts namens de farmacetische industrie: “Er bestaan geen slechte pillen, er zijn alleen slechte vrouwen” Hij legde uit dat vrouwen meer opgevoed moeten worden om contraceptie te gebruiken! Vanuit kerkelijke middens, de “basis” werd hieraan vlot meegewerkt. Onze meest gezaghebbende Vlaamse theoloog in Nederland, prof. dr. E. Schillebeeckx o.p. heb ik toen in een conferentie eens doodleuk horen beweren: “Als de pil verboden is dan mag ik ook mijn nagels neit knippen en mijn baard niet scheren!” Ook hij dacht dat de contraceptie zo iets was als een onschuldig aspirientje.
Je vraagt je wellicht af waar ik al die losse beweringen haal. Wel, ik heb het allemaal uitvoerig uitgeschreven met de nodige documentatie en zou graag de mogelijkheid zien om het uit te geven: “Veilige contraceptie? Het einde van een mythe, het begin van Humanae vitae.” Hierin werd ik geholpen door een gynecoloog, een huisarts, een specialist in nucleaire geneeskunde en door enkele moeders en echtparen, deskundig in de wetenschappelijke, natuurlijke vruchtbaarheidsbeheersing. Enkele getuigenissen heb ik bij mijn werk gevoegd. Tot heden was het niet mogelijk een erkende uitgever te vinden. Vooral kerkelijke of christelijke uitgevers bleken dit (nog) niet aan te durven. Begrijpelijk. Vlaanderen kan mogelijk nog niet aanvaarden dat haar grootste professoren, theologen met wereldfaam en kerkleiders, als kinderen van hun tijd zich op dit punt vergist hebben. Ooit zal de confrontatie met de waarheid toch moeten plaatsvinden zonder dat ze de grootheid van onze kerkleiders en professoren wegneemt. Als iemand een weg weet om een uitgever hiervoor warm te maken, l aat het me weten, waarvoor dank.
Indien de synodevaders zich werkelijk inzetten voor een diepere en ruimere studie over contraceptie, zullen ze onherroepelijk uitkomen bij het inzicht en de moed van Paulus VI en zijn encykliek Humanae vitae. Ze kunnen daaraan uiteindelijk dan de lang verwachte en noodzakelijke verduidelijkingen en argumentatie voor onze tijd toevoegen. De grote Engelse benedictijn en kardinaal D. Hume zei het zo: Paulus VI heeft ons de juiste weg gewezen, maar de wegwijzer is onduidelijk. De wereld kon immers niet overtuigd worden met de nodige bewijzen, die opwogen tegen de verpletterende farmaceutische propaganda.
Ik ben er gerust in dat de komende synode de verwachtingen van de farmaceutische industrie niet zal inlossen, en ook niet de verwachtingen van sommige gelovigen en zelfs niet van sommige bisschoppen. Ze kan wel bijdragen aan de genezing van een oude diepe wonde en de waarheid doen zegevieren. Daarvoor is enig inzicht nodig in het tijdsbeeld van de voorbije halve eeuw. Mijn werk wil hiertoe slechts een aansporing en hulp zijn.
P. Daniel
03-10-2014 om 11:37
geschreven door Gust Adriaensen
