De afgelopen week raakte bekend dat de federale regering de tijdelijke vrijstelling om actief op zoek te gaan naar werk schrapt voor werkzoekende mantelzorgers. Dat leidde terecht  tot zware kritiek.

Minister Peeters wil nu die hardvochtige maatregel intrekken. Daardoor krijgt hij het nu weer aan de stok met coalitiepartner N-VA. 

Dit incident toont eens te meer aan hoe primitief rechts en hardvochtig ten aanzien van de zwaksten, deze regering is.

Dat de CD&V en in het bijzonder minister Peeters om de haverklap, de reeds fel gehavende sociale meubelen probeert te redden, vermindert de verpletterende verantwoordelijkheid van de christendemocraten niet.

Wil de partij het totale verlies aan geloofwaardigheid wegens de verloochening van haar eigen basiswaarden vermijden, én de electorale implosie, dan moet ze uit deze rechtse, neoliberale, hardvochtige, thatcheristische regering stappen.

23-02-2015 om 10:10 geschreven door Gust Adriaensen

IX/8

Vrijdag 20 februari 2015

De vasten, straffe kost

De vasten of de veertigdagentijd is zowel voor de christenen in Oost als West een sterke tijd. In de Latijnse Kerk is hij op vele plaatsen verschrompeld tot enkele uiterlijkheden in de liturgie: geen alleluja’s (’n tijdelijke ramp voor charismatici) geen gloria, geen bloemen of orgelmuziek en de kleur is paars, het teken van boete. De christenen in het Oosten leven in moslimlanden waar de Kerk in het openbare leven niet zo sterk zichtbaar is. In de kloosters wordt evenwel de vasten ernstig beleefd. Wij zijn vanaf maandag al begonnen. Alleluja’s worden meer dan anders gezongen. Het is echter een sterke tijd van boete, inkeer, zuivering en veel meer gebed. De lauden, de vespers en vooral de completen ’s avonds zijn lange diensten met vele psalmen, uitgebreide gebeden, buigingen, knielen, met het hoofd tot op de grond. Er zit schwung en beweging in. Ook in de voorbeden wordt zowat aan alles en iedereen gedacht. Vooral gaat het om een innerlijke ommekeer, zoals in een van de gebeden gevraag wordt: Heer help me om niet bezig te zijn met de gebreken en fouten van anderen maar met die van mezelf. En het is dus ook een echte vastentijd. De zusters en fraters (kinderen en de ouderling uitgezonderd) eten of drinken gans de voormiddag niets tot aan het middagmaal. En het middagmaal is pas rond half drie want na de eucharistie van half een is er nog een lange vesperdienst. Het is hier vooral de heilige Johannes van het Kruis die als gids gevolgd wordt. Hij is wellicht ook degene die het duidelijkst de weg naar de totale zuivering en vereniging met God heeft beschreven. Na het voorlezen van schriftteksten wordt aan tafel ook telkens een stukje gelezen uit zijn werk, waarover dan van gedachten wordt gewisseld.

Onze vrijwilligers die voor de hulpverlening zorgen, komen regelmatig verslag uitbrengen. Tenslotte werken zij in naam van het klooster en zijn ze als zodanig ook bekend. (Op het ogenblik dat ik felle kritiek gaf op o.a. de Uno organisatie van UNPFA, merk ik dat ik me ’s morgens was met een stuk zeep waarin deze letters diep ingedrukt staan. De zeep komt uit een hulppaket. Deze en andere hulporganisaties geven humanitaire hulp maar verbinden er vreselijke voorwaarden aan zoals verplichte propaganda voor contraceptie, abortus, sterilisatie...). Er komen vele goederen binnen maar de noden zijn en blijven ook heel groot, vooral in deze wintertijd. Het deed ons deugd te horen hoe een van onze vrijwilligers, een overtuigd christen, spontaan vertelde dat hij eigenlijk vooral de liefde van Christus wil brengen en pas op de tweede plaats de materiele goederen uitdelen. Bovendien komen de mensen dikwijls ook allerlei geestelijke noden vertellen. Zo was er een vrouw die een hulpverlener wenend kwam bedanken omdat hij haar zo liefdevol geholpen had. Een klein gebaar van oprechte liefde kan grote wonderen doen. Bij de hulpverlening in Damascus waren ze eens in het vaarwater van het leger gekomen en de generaal die hun werk al wat in de gaten had gehouden liet de verantwoordelijke bij zich roepen. De verantwoordelijke verwachtte zich aan een of andere waarschuwing of aanmaning tot voorzichtigheid. De generaal had echter maar een ding te zeggen: ik wil mannen zoals gij! Het mag trouwens een wonder heten dat zij tot heden aan alle aanslagen ontsnapt zijn. Daarom bidden we ook iedere dag om bescherming, ook voor hen.

Van een probleem naar een oplossing en weer terug?

Sinds 2001 is de VS met zijn trouwe bondgenoten bezig aan een ‘herschikking’ van een uitgebreid nieuw Midden Oosten. Hilary Clinton bulderde begin 2011: “We need a New Middle East”. Syrië was een “seculiere staat” en een harmonische samenleving en dat waren de grootste belemmeringen om het Midden Oosten te ‘herschikken’ en Syrië in een chaos te storten. Dank zij de goed voorbereide moddercampagne wist plots heel het westen wie president al Assad was: een wreedaard, badend in het bloed van zijn eigen volk, die met een grijnslach containers gifgas liet uitkappen over dicht bevolkte wijken. Hij moest dus zo vlug mogelijk langs de riolen van de geschiedenis worden doorgespoeld. Soldaten werden zogezegd geëxecuteerd omdat ze niet op eigen volk wilden schieten en de aanslag op de veiligheidsraad waardoor drie topfiguren omkwamen was zogenaamd zijn manier om zijn concurrenten op te ruimen. Ge hebt het de voorbije jaren uitgebreid kunnen lezen. Zo wilde het westen een militair ingrijpen verantworoden, zoals in Libië.

En wat horen we nu? Plots verklaart Obama dat een herschikking van het Midden Oosten geen prioriteit meer is en dat president al Assad niet het grote probleem is in Syrië maar een deel van de oplossing om Daesh uit te schakelen !? Ongelooflijk maar waar. Tussendoor vergeten onze journalisten zelfs het woord “dictatoriaal regime” te gebruiken en spreken ze van de “Syrische regering”. Straffer nog. Joe Biden, vice president zegt dat het grote probleem van Amerika zijn bondgenoten zijn: Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar. (de NAVO natuurlijk niet want die wordt uitsluitend en rechtstreeks door Amerikaanse generaals geleid, zonder verdere inspraak, ook de EU is geen probleem want alle staatsleiders worden aan de leiband van Washington gehouden of gelikwideerd, , maar het zionistisch regime is hij echt wel vergeten te vernoemen). Hillary Clinton zal zich van colère omdraaien in haar bed. Hoe kan zulk een gruwelijke dictator als die van Syrië nu meehelpen aan haar zo edelmoedig aanbod van “een nieuw Midden Oosten”? O ja, senator John McCain kent het antwoord: je moet meewerken met de duivel om hem te verslaan. En hij is de beste vriend van Daesh en consoorten. Maar wie wil hij verslaan? Samen met Daesh wil hij de Syrische regering en zijn president omverwerpen. En Hillary ligt weer goed. Ondertussen wil Obama aan het congres de toestemming vragen om bij de bestrijding van het terrorisme militaire macht te mogen gebruiken. En dat is een toestemming met zeer grote gevolgen. Zo iets werd in de voorbije jaren nog maar twee maal gevraagd, nl. op 14 september 2001, drie dagen na de aanslag op de WTC torens. Daarmee kon het leger ingezet worden tegen de terroristische landen, die door de VS zelf vooraf zorgvuldig waren uitgekozen en toen viel Syrië al in de prijzen ( de VS gingen natuurlijk niet vechten tegen Saoedi-Arabië waar de meeste terroristen vandaan kwamen!). De tweede keer dat zulk een toelating gevraagd werd, was op 2 oktober 2002 voor de invasie in Irak (daarvoor was zelfs geen toestemming van de veiligheidsraad nodig!). Met de huidige toestemming kunnen de VS dus bombarderen waar en wanneer ze willen, ook in Syrië, zogenaamd tegen Daesh, maar even goed en in werkelijkheid met Daesch tegen Syrië.

Waarom moet Syrië voor VS-Israël en hun bondgenoten eigenlijk ontwricht worden? Het is heel eenvoudig. Rusland, China, Iran met Irak en Syrië zijn de grootste wereldmogendheid aan het worden op alle gebied (vooral met hun energiebronnen). En met de strategische ligging van Syrië zitten ze aan de Middellandse zee en kunnen hun energie aan Europa leveren. De laatste decennia hebben VS niets anders gedaan dan burgeroorlogen uitlokken in landen die nog niet aan hen onderworpen zijn. Als Amerika de grote champetter van de hele wereld wil blijven moeten deze landen dus in een chaos veranderen. Het zwakste land en het meest geschikt voor ontwrichting is daarbij Syrië. De grote frustratie van de VS is dat een burgeroorlog in Syrië maar niet lukt.

Gelukkig gaat het Syrische leger geleidelijk en systematisch verder met het echt bevrijden van zijn volk en land. De bevolking organiseert steeds meer burgergroepen die het leger helpen, zo spreekt men zelfs van “de vrouwen van Assad”. Neen, het is niets verkeerds. Het zijn vrouwen en moeders die op alle mogelijke manieren de soldaten, die dikwijls toch ook maar gewone miliciens zijn verzorgen en helpen. Sinds de historische overwinning op Daesh in Kobane hebben de Daesh terroristen in Raqqa de moed verloren. Het schijnt zelfs dat er een tekort is aan zelfmoordkandidaten ( en daarvoor kunnen ze natuurlijk moeilijk een annonceke zetten in het parochieblad). En op de Golan vierde het Syrische volk vorige zondag de 33^e verjaardag van hun verzet tegen de zionistische bezetting, waarbij de woordvoerder van de Syrische volksvergadering aankondigde dat de bevrijding van de Golan het volgende doel is. Op dit ogenblik voert het Syrische leger een verrassingsaanval uit om ten Oosten van Aleppo de twee sjiitische steden Nobol en Az-Zahran die al 2,5 jaar in handen van de terroristen zijn te bevrijden. De terroristen hadden een aanval verwacht in Daraa en in Damascus maar niet in Aleppo. Bovendien is de kans groot dat het leger dan de grote toevoer vanuit Turkije kan afsluiten (waar onze NAVO en Turkije de rebellen trainen, bewapenen en naar Syrië brengen).

De huidige speciale gezant van de UNO voor het Midden Oosten, Stefan de Mistura geeft de indruk deze keer geen marionet te zijn maar een man die werkelijk wil ijveren voor de vrede: Hij zegt klaar en duidelijk dat er geen oplossing mogelijk is noch voor de strijd tegen het terrorisme, noch voor de crisis in Syrië zonder de samenwerking met Bachar al Assad. De belangen voor de VS zijn hier echter zo immens groot dat zij alles zullen blijven doen om dit land in handen te krijgen, al moeten ze daarvoor iedere maand hun strategie radicaal veranderen. Kortom, de zogenaamde Westerse oplossing voor het Midden Oosten en voor Syrië, dàt is hier ons groot probleem.

P. Daniel

21-02-2015 om 09:31 geschreven door Gust Adriaensen

Spreek de twee woorden 'Vlaamse Beweging' uit tegen jonge mensen. Ze horen het in Keulen donderen. Net zo onbegrijpelijk als wanneer je zou zeggen 'Sacrament van de Biecht'.

Alleen bij een beperkt aantal 50-plussers doet de 'Vlaamse Beweging' nog een belletje rinkelen. De Vlaamse Beweging is op sterven na dood.

Hoe komt dat? De Vlaamse Beweging werd tot leven gewekt en werd gedragen door idealistische vrijwilligers uit de kleine burgerij, die de kans gekregen hadden om te studeren. Vandaar ook het duidelijke sociale karakter van de vroegere Vlaamse Beweging. De wereld van de rijk geworden ondernemers, van de projectontwikkelaars, van de haute finance, de beursspeculanten, kortom van de nouveaux riches, was hun even vreemd, zoniet vreemder dan die van de (Franssprekende) landadel in Vlaanderen.

Degenen die zich opwerpen als de leiders van die zgn. Vlaamse Beweging (en nog altijd doen alsof ze een leger Vlamingen vertegenwoordigen) hebben zich vanaf de jaren 60 te sterk verbonden met de Vlaams-nationalistische partijen.

Nu doen ze dat nog altijd en meer dan ooit tevoren. Tot voor hij voor N-VA parlementslid werd, Peter de Roover, en nu Pieter Bauwens, hoofdredacteur van Doorbraak.be, DE namen van de zgn. Vlaamse Beweging, stellen zich ten dienste van N-VA. De zgn. Vlaamse Beweging is een partijpolitiek vehikel geworden, waarvan N-VA zich kan/mag bedienen al naargelang het de partijbelangen goed uitkomt.

Op die manier hebben enkele mensen alle geloofwaardigheid van de 'Vlaamse Beweging' verkwanseld aan een eenzijdige partijpolitieke keuze.

Dat in de huidige politieke constellatie, die keuze dan ook nog het ondersteunen betekent van een rechtse, neoliberale en in vele opzichten hardvochtige maatschappijvisie, doet de deur voor de Vlaamse Beweging helemaal dicht.

Want die maatschappijvisie staat haaks op de sociale bewogenheid en geëngageerdheid, die decennialang kenmerkend is geweest voor de duizenden vrijwilligers in de vroegere Vlaamse Beweging. 

21-02-2015 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

WONDERE KRONKELS

IN HET WINTERSE LANDSCHAP:

DE SNELLE WARCHE.

20-02-2015 om 07:35 geschreven door Gust Adriaensen

Op paasmaandag 6 april is er in de abdij van Postel een paasconcert. Het mannenkoor 'Herenaccoord' uit Valkenswaard en het kinder- en jongerenkoor 'GekkieBekkies' uit Retie, treden op.

19-02-2015 om 20:02 geschreven door Gust Adriaensen

In een reactie op een artikel van Jo Lebeer over Down, stelt Ignaas Devisch, hoofddocent medische filosofie en ethiek aan de UG, o.a. het volgende:

'Indien ouders beslissen om geen kind met het syndroom van Down te willen, dan hebben ze dat recht.'

Dat is een bewering die aansluit bij het zo geprezen 'totale zelfbeschikkingsrecht'.

Devisch voegt er wel aan toe dat we onszelf klaar moeten stomen 'voor alle prangende keuzes die ons de komende jaren te wachten staan, zowel op individueel als op maatschappelijk niveau.'

Dat deze medische filosoof en ethicus zo maar boudweg verkondigt dat ouders het recht hebben om ongeboren kinderen te liquideren, roept heel wat vragen op. De verdedigers van dat 'recht' hebben de neiging een en ander zo voor te stellen alsof het een algemene humane verworvenheid is en dat iedereen op de wereld dat 'recht' toejuicht of moet accepteren. In de opvatting van Devisch heeft het ongeboren kind geen enkel recht.

En Devisch weet ook wel (of zou toch moeten weten), dat een groot deel van de mensheid, ook bij ons, niet totaal vrij is in haar keuzes, hoe intensief de voorbereiding op 'alle prangende keuzes' ook is.

Het blijft merkwaardig dat mensen zoals Devisch schermen met het absolute zelfbeschikkingsrecht, wanneer het gaat over leven en dood, niet alleen van zichzelf maar ook van anderen (die ze dan gemakkelijkheidshalve maar niet beschouwen als al dan niet volwaardige mensen), maar zonder problemen een groot deel van dat 'zelfbeschikkingsrecht' afstaan aan bv. allerlei instanties en modetrends.

18-02-2015 om 08:06 geschreven door Gust Adriaensen

Jo Lebeer, docent handicapstudies UA:

'Tweeduizend jaar geleden gooiden de Romeinen gehandicapte kinderen in de Tiber.

Wat hebben we aan beschaving gewonnen nu we hetzelfde doen, maar dan voor de geboorte?'

17-02-2015 om 12:10 geschreven door Gust Adriaensen

IX/7

Vrijdag 13 februari 2015

Een oase van vrede in een wereld vol oorlogsgeweld

Een oorlog heeft niets goeds en de terroristen van Daesh blijven aanslagen plegen. Soms zitten ze dichtbij, op 3 km. afstand. Het leger – dat op onvoorwaardelijke steun van het volk kan rekenen - blijven echter waakzaam en zorgen voor de veiligheid in deze streek. Het leger gaat trouwens verder met het behalen van belangrijke overwinningen in heel het land, zelfs in het gebied van Daesh in het N-O. van Syrië. Wat al tunnels en wapenvoorraden worden daarbij niet ontdekt! Onze streek Qalamoun wordt hopelijk een veilige thuishaven voor Syrië en... omstreken.

Een van onze vrijwilligers uit Qâra was tijdens de belegering (november 2013) hier komen schuilen. Toen de rebellen uiteindelijk met duizenden de bergen in vluchtten, richting Libanon en onze vrijwilliger terug naar zijn boerderij ging lagen een paar duizend kippen met hun pootjes naar boven, bij gebrek aan water. Nu heeft hij een mini boerderijtje met enkele kippen, en wat landbouwgrond voor groenten. Hij is landbouwingenieur en werkt telkens een halve dag voor het ministerie in Nebek (laten we zeggen, mini-steriaal werk). Daarna komt hij naar hier om met de fraters groenten te kweken of ander werk te verrichten. Op vrijdag is hij dikwijls gans de dag hier. Gratis, voor zijn en ons plezier. Op dit ogenblik staat er een massa spinazie te groeien, bijna als vijgenbladen zo groot. Popeye zou er jaloers op zijn.

Hij vertelt ons dat de wiskunde-opleiding en de technische opleiding hier tot de beste van de wereld behoren. En dat willen we graag geloven. Er wordt hier heel veel deskundig gerepareerd door leken in ’t vak en gratis. Je moet alleen wat geduld hebben bij het maken van afspraken. “Morgen” kan even goed over twee weken zijn. Hij is een christen, ongehuwd en woont boven zijn broer, die gehuwd is met vrouw en twee kindjes. En dit gezin komt iedere vrijdag naar de eucharistie. Deze is industrieel ingenieur en glazenier en heeft al onze ruiten gratis hersteld. Ook bij andere herstellingen is hij dikwijls present. Hun vader was kolonel in het leger, boer en historicus, die ook een boeiende geschiedenis van Qâra geschreven heeft. Van oudsher heeft deze familie ook zorg gedragen voor het klooster Mar Yakub. Eeuwenlang was deze plaats bovendien zowat het centrum van het bisdom en woonde de bisschop hier. Vader is nu een ‘oud man’ (één jaar jonger dan ik!) maar komt graag en met enthousiasme af en toe eens een stuk plaatselijke kerkgeschiedenis uitleggen.

Een andere vrijwilliger, advocaat, ongehuwd, komt uit Quosseir, uit een moslimfamilie van welgestelde burgers. Heel zijn familie is al vanaf het begin naar hier gevlucht. Huis en goed zijn verwoest. Nu is een deel van hen teruggekeerd naar Quosseir. Samen met de andere familieleden en de kinderen wil hij liever hier blijven. Hij heeft ook een taak bij de Rode Halve Maan in het dorp. Bij ons heeft hij zelf de taak op zich genomen om portier te spelen, en het “het salonnetje” is zowat zijn thuis. Ja, dat is toch wel een groot en belangrijk werk. Af en toe eet hij met ons mee en voor de rest zorgt hij voor zichzelf. Hij zorgt ook dat de gasten goed onthaald worden, met die kleine tasjes Arabische, pikzwarte koffie (waarvan dan nog de helft draf). ’s Avonds wordt er wel eens druk van gedachten gewisseld over bijbel en koran. Nu is het de evangelisatiecursus Alpha (in het Arabisch) die christenen en moslims samen aan het bekijken zijn. Het is rasechte evangelisatie. Ook de moeders en de kinderen komen regelmatig meehelpen bij een of ander werk. En allen verschijnen regelmatig in de eucharistie of het liturgisch gebed. De kinderen helpen graag bij ieder werk, na schooltijd of op vrijdag en zaterdag. Nu, zij krijgen van ons ook hulp bij hun Franse en Engelse les. En die erg toegewijde loodgieter uit het dorp die voor de grote werken en het noodzakelijke materiaal zorgt. Bovendien is hij echt een wandelend Syrisch wonder. Als hij zegt “morgen om 8 uur kom ik”, weet je wat er dan gebeurt ? Dan is hier om 8 uur! Ongelooflijk voor Syrië. Eigenlijk is aan al onze wensen in verband met de grote materiele zorgen tegemoet gekomen

En dan is er nog de boer die onze koeien verzorgt. Gratis. Tijdens de belegering van onze streek hebben wij getracht al wat in de buurt los liep binnen te halen, kost en inwoon te geven. Toen waren we monasterium, seminarie, dierentuin, boerderij, vluchtelingenkamp, kindertuin, schuilkelder, belegerde burcht... letterlijk “all rolled into one”. Er waren blijkbaar een paar koeien van hem bij en daar is hij dankbaar voor gebleven. Hij verzorgt nu zijn enkele koeien en de drie van ons. Al is de boerderij nog ’verlieslatend’ omdat op dit ogenblik het eten voor de koeien erg duur is, toch is er vooruitzicht op beterschap.

Kortom, het samenleven en -werken met moslims en christenen is midden in deze oorlog zo aangenaam als het kan. Wij vragen ons wel eens af: waar hebben we dat aan verdiend? Problemen en beperkingen zijn er genoeg en voor vele mensen is deze winter een ware lijdensweg. Het is nu bij ons vrij zacht weer (6/-2°) maar voor hen die nog minder verwarming hebben of buiten moeten slapen is dit echt miserie. Bovendien kwam er nu een vraag binnen vanuit Aleppo om hulp te bieden voor maar liefst 1.500 gehandicapten: kinderen, mannen, vrouwen, bejaarden,  vooral slachtoffers van terroristische aanslagen. Het feit dat we deze grote ellende eensgezind een klein beetje kunnen verlichten (dank zij u als de weldoeners uiteraard) en dat we zo aangenaam mogen samenleven en –werken, danken we aan de extra goede sfeer die er nu onder de mensen heerst, zegt iemand. Neen, dat is een geschenk van de hl. Jozef, zegt een zuster. Na iedere mis bidden we immers een gebed tot de hl. Jozef om ons bij de vele materiele zorgen te helpen en tot de hl. Michael om bescherming. En wie durft onze zuster tegenspreken?

Enkele lichtpuntjes

Hakan Fidan, de Turkse superspion had de taak president Assad ten val te brengen om het grote Midden Oosten te realiseren. De Amerikaanse oud ambassadeur in Turkije en Irak James Jeffrey zei van hem dat hij werkelijk in staat was met Assad af te rekenen en dat hij dus alle steun verdiende. Welnu, meneer Hakan Fidan heeft vorige vrijdag zijn ontslag aangeboden aan het hoofd van MIT, de Turkse geheime dienst. Goed zo

Ruslan Kotsaba, Oekraïens journalist weigert het bevel van het neonazistisch regime te gehoorzamen en wil in Oost Oekraïne zijn medebroeders niet gaan vermoorden. Bovendien roept hij anderen op om tot dienstweigering. Hij kreeg alvast 60 dagen gevangenisstraf en wordt nu vervolgd voor hoogverraad. In de stad Zaporija in W. Oekraïne is alvast een opstand begonnen tegen de mobilisatie om in Oost Oekraïne te gaan vechten. Nu zondag zou er een staakt het vuren ingaan. Op de mededeling dat de VS van plan zijn wapens te leveren aan Oekraïne heeft Poetin nuchter geantwoord dat zulks bewijst dat zij oorlog komen voeren tegen Rusland, wat hij als oorlogsverklaring zal beschouwen. Rusland zal in dat geval antwoorden en niet alleen langs Oost-Oekraïne maar ook langs en met Iran en China.

Op 11 februari werd in Iran de 36^e verjaardag van de islamitische revolutie massaal gevierd. De minister van buitenlandse zaken sprak over hun deelname aan de wereldpolitiek “op grond van wederzijds respect en gemeenschappelijke belangen”, een taal die we nog niet gehoord hebben van de kant van het Westen. Verder werden de sancties tegen Iran al opgeheven wat onrechtstreeks ook goed is voor Syrië omdat Iran ook de soevereiniteit van Syrië steunt.

Het Syrische leger blijft terrein winnen, zowat over heel het land maar nu heeft het een zeer belangrijke overwinning behaald voor de Golan, die door Israël onwettig wordt bezet. Syrië met Hezbollah en Iran blijken nu in staat te zijn de blijvende agressie van de zionisten te stoppen.

De Aartsleugenaar en zijn handlangers

De benzine voor de motor van de oorlogen is de leugen, daarmee rechtvaardigen de media het oorlogsgeweld en zo kunnen vechtersbazen ongehinderd verder doen. Altijd wordt hierbij op sluwe wijze de schijn van het goede voorgehouden. Destijds was er wereldwijd grote verontwaardiging omdat Syrië geen hulpgoederen wilde toelaten in gebieden die door de rebellen werden gecontroleerd. De hoge UNO vergadering kwam daarvoor samen en onze kranten schreven triomfantelijk dat aan de bevolking in de door de rebellen gecontroleerde regio humanitaire hulp geboden wordt, “of Syrië dat wil of niet.” Mooi zo, maar de werkelijkheid is precies omgekeerd. Eerst hadden de rebellen de huizen leeggeplunderd zodat de mensen zelf soms in leven moesten blijven met het onkruid op straat. En als de rebellen niet meer genoeg hadden om hun gruwelbeleid verder te zetten, dan kregen ze officieel van de UNO hulpgoederen en konden weer verder. Allemaal zogezegd om de door het “dictatoriaal regime” onderdrukte volk te helpen! Wat een huichelarij! Hulpgoederen aan de regering en het leger geven die de bevolking waarachtig helpen, dat was voor het Westen uitgesloten.

Nu is daar het nieuwe rapport van Amnesty International: “De meest kwetsbare Syrische vluchtelingen doen hun verhaal” van meneer Sherif Elsayed-Ali, hoofd van de vluchtelingen en migrantenrechten bij A. I. Krokodillentranen om de geweldige stroom van vluchtelingen. Turkije en Jordanië prijken vooraan als landen die ze opvangen. Rusland krijgt een strenge terechtwijzing omdat het zelfs niet heeft toegezegd vluchtelingen op te nemen. Tussendoor wordt verwezen naar “de wreedheden van de Syrische regering” (hij vergat het verplichte woord “ dictatoriaal regime” te gebruiken). En dan nog een vermelding van een “homokoppel” dat zegt dat ze, als ze terugkeren naar Syrië daar de dood vinden. Wat reclame voor de LGBT lobby brengt altijd op. Tenslotte een pleidooi aan de landen om hun deuren wijd te openen voor de vluchtelingen en hen op te nemen.

Hoe mooi klinkt het niet? In feite geven ze alle elementen om Syrië verder te vernietigen. Vluchtelingen moeten niet opgevangen worden maar de mogelijkheid krijgen om terug te keren naar hun land. De kraan voor de terroristen moet gewoon dichtgedraaid worden en zij moeten buiten. Dan zullen er geen verwoestingen meer zijn en geen vluchtelingen. Die laffe leugen van “de wreedheden van de Syrische regering” dient alleen om de terroristen aan te moedigen. Daarbij dan de lofprijzing voor hen die nagenoeg niets anders gedaan hebben dan terroristen getraind en gestuurd: Turkije, Jordanië. Het land dat garant staat voor de soevereiniteit en bescherming van de Syrische bevolking krijgt natuurlijk een berisping want zij willen niet meewerken aan de definitieve vernietiging van Syrië. Dank zij Rusland en Poetin, menselijk gesproken, bestaat Syrië nog en zijn wij nog in leven (al beseffen we goed dat het echt Gods hand is die ons beschermt). Als Amnesty International dat een misdaad vindt moet Rusland natuurlijk streng gestraft worden.

Een vriend stuurde mij zijn commentaar op hen die dit rapport gemaakt hebben: “door CIA betaalde farizeeërs”. En dat is niet alleen een loze uitroep maar helaas de rauwe werkelijkheid. Onze onafhankelijke, Vlaamse journalist Willy Van Damme schreef al in 2012 over “De dubieuze praktijken van Amnesty International”. Dat potje laten we nu maar gedekt maar zijn besluit luidt:“Ooit in 1961 door de Londense advocaat Peter Benenson gesticht om gewetensgevangenen te steunen is Amnesty International een bedrijf geworden dat op humanitair vlak het westerse imperialisme rugdekking geeft zodat de oorlogsvoering door dat Westen met zo weinig mogelijk burgerprotest kan blijven doorgaan. Wie dat begrijpt, begrijpt de rest.”

Europa quo vadis?

De nieuwe National Security Strategy van B. Obama,waar zo lang werd naar uitgekeken, wordt algemeen door het westen geprezen. Enkele zinnen lezen volstaat echter om te begrijpen dat het een nieuw kleedje is voor het oude imperialisme. Het internationaal terrorisme moet bestreden worden volgens “Amerikaanse wetten” (dus niet volgens internationaal recht.) Er moet vrijheid van meningsuiting zijn (maar niet voor de nieuwszenders van Servië, Irak, Libië, Syrië...). Er moet vrijheid zijn om democratische leiders te kiezen (maar niet voor Bachar Al Assad met 87 % gekozen door de bevolking binnen én buiten Syrië en ook niet voor de democratisch gekozen president van Oekraïne Vicktor Yanukovitsch, want die moest door een staatsgreep worden vervangen door een marionet van de VS zelf volgens de ‘regels van VS’). De etnische en religieuze minderheden moeten beschermd worden (maar niet de Yazidis en zeker niet de christenen in het Midden Oosten). De massamoorden van het internationaal terrorisme moeten belet worden (maar niet als VS die zelf kan doen voor eigen belangen, in Libië, Irak, Afghanistan, Vietnam, Libanon, of wanneer de VS ze kunnen laten uitvoeren door de door hen getrainde en geleide terroristengroepen in zowat 1/3 van de wereld). Er moet natuurlijk geld vrij gemaakt worden voor bewapening omwille van de vrede (het militair budget van Amerika is nu al hoger dan dat van alle andere landen samen!).

George Friedman, hoofd van het private Amerikaanse inlichtingenbureau Stratfor was in december 2014 heel kort over de handelwijze van de VS in Oekraïne: “dit is de schandaligste staatsgreep uit de geschiedenis”. Tegen alle regels en beloftes in was nagenoeg heel het voormalige Warschaupact al geforceerd in de NAVO ingelijfd. Inmiddels werd Rusland omcirkeld met een krankzinnige verhoging van legerbases en wapens, zoals we vroeger al concreet hebben beschreven. Amerika heeft zijn overheersing over Europa flink kunnen uitbreiden. Er wordt nu een permanente aanwezigheid voorzien. Alle militaire acties van NAVO zijn in handen van Amerikaanse generaals. De VS hebben Europa verplicht sancties op te leggen aan Rusland waardoor Europa haar eigen bevolking onverantwoorde schade heeft toegebracht. Verder is de NAVO nu zich aan het klaar maken voor een wereldoorlog tegen Rusland, met het gevaar van een atoomoorlog, die zal uitgevochten worden in het hart van Europa, om de VS en Israël te dienen. Ondertussen roept Obama met de meest arrogante huichelarij Poetin op, om de crisis te beëindigen. Zo kan hij verdoezelen dat VS en NAVO juist deze crisis gecreëerd hebben om oorlog tegen Rusland te kunnen voeren. En onze journalisten stappen in die leugens gewillig mee en vragen: Rusland quo vadis? De echte vraag voor ons is: Europa quo vadis? Waar gaat Europa naar toe? De Amerikaans-Duitse auteur en politieke analist F. William Engdahl geeft duidelijk de twee mogelijkheden. Ofwel gaat Europa met Rusland als partner zorgen voor de stabiliteit en vrede in deze wereld en elkaar op allerlei domeinen verrijken tot heil van hun volkeren, ofwel blijft Europa de slaaf van de VS, geobsedeerd door oorlog voeren en begint de vernietigende derde wereldoorlog in één eeuw tijd in zijn eigen midden tegen Rusland. In deze oorlog zal er geen enkel verschil meer zal zijn tussen winnaar en verliezer.

P. Daniel

16-02-2015 om 21:22 geschreven door Gust Adriaensen

In een bijdrage voor De Standaard, handelt Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, over de vragen die de zgn. NIPT-test oproept.

Onder de titel 'Iedereen normaal' stelt hij o.a.:

'Wetenschap en geld, het zijn moeilijke thema's. Maar misschien nog belangrijker is de kwestie hoe we kijken naar de onvolmaakte mens. Hier rijzen huizenhoge vragen. Zoals: hoe perfect moet een boreling zijn? Mag iemang met de ziekte van Down worden geboren? Iemand die aan een ernstige oogziekte lijdt, zoals de begenadigde Italiaanse tenor Andrea Bocelli?

Laten we een stap verder gaan. Wat met mensen zonder bijzondere talenten? Mag de gemiddelde sterveling zich blijven voortplanten, of richten we ons met dat doel voor ogen uitsluitend op topvoetballers, bankiers en filmdiva's? Wie schittert nog echt als er op aarde geen grijsheid meer is?

Ten slotte: leidt de goede geboorte niet tot een verstikkend beeld van normaliteit? Stilaan kleeft op atypisch gedrag het etiket abnormaal, treedt medicalisering in. Autisme, ADHD, hoogbegaafdheid: steeds meer kinderen blijken aan die kwalen te lijden.  Niet omdat er nu meer afwijkend gedrag zou zijn dan vroeger, wel omdat onze bange, naar conformisme hunkerende samenleving een engere definitie van normaliteit hanteert dan voorheen.

Dat is een gevaarlijk mechanisme: naarmate we meer afwijkingen kunnen voorkomen en genezen, hanteren we een nauwer beeld van normaliteit, waardoor weer andere gedragsvormen als deviant worden ervaren, die op hun beurt in de kiem worden gesmoord.'

15-02-2015 om 07:23 geschreven door Gust Adriaensen

Tijdens een vormingsdag van TJC-II-Belgium in Retie, waaraan 60 christenen uit Vlaanderen en Nederland deelnamen, hield Peter Hocken een diepgravende en inspirerende lezing over de Messiaanse Hoop, de toenadering tussen christenen en joden.

Peter Hocken is een Britse rooms-katholieke priester, theoloog en auteur. Hij is lid van het Internationale Comité van TJC-II.

Hieronder vindt u een synthese van zijn lezing:

------------------------------

De visie voor de verzoening tussen jood en niet-jood in de Messias, zoals TJC-II die beleeft, vereist de verzoening van de joodse en de christelijke overtuigingen met betrekking tot de vervulling van de eindtijd.

Hoe heeft het afstand nemen van de joodse wortels de hoop van de Kerk m.b.t. de eindtijd verzwakt?

Christenen begonnen te spreken over de Kerk als het nieuwe Israël, waarbij ze beweerden dat de Kerk erfgenaam was geworden van alle beloften van God, vanuit de veronderstelling dat de beloften aan Israël op de Kerk waren overgegaan, vanwege het ongeloof van Israël. De beloften werden opnieuw geïnterpreteerd door de Kerk in een vergeestelijkte context, zoals het Beloofde Land dat een symbool werd voor de hemel, het aardse Jeruzalem werd vervangen door het hemelse Jeruzalem en de regering van de Messias werd de heerschappij van de verheerlijkte Christus vanuit de hemel.

Deze vergeestelijking betekent een breuk met de Messiaanse hoop van Israël. Men geloofde dat de beloften van het Oude Testament volledig vervuld waren bij de eerste komst van Christus. De tweede komst van Jezus in heerlijkheid werd niet langer beschouwd als een vervulling van de Messiaanse beloften. Er werd aangenomen dat bij Jezus' wederkomst, Hij zal komen om ons vanuit de schepping naar de hemel te brengen.

Zo heeft de Kerk een eindtijdleer ontwikkeld, die geheel afwijkt van de hoop van Israël. De Kerk heeft zich gericht op de vervulling die in de hemel zal plaatsvinden en Israël op de vervulling en bevrijding die op aarde zal plaatsvinden.

Door die uiteenlopende eindtijdverwachting zijn we erfgenamen geworden van een situatie waarin de Kerk de opstanding en de verheerlijking door het Kruis benadrukt, terwijl he tjoodse volk nog steeds de geldigheid van de beloften m.b.t. het land Israël en de stad Jeruzalem benadrukt. De joodse en de christelijke werelvisie kunnen alleen bij elkaar gebracht worden door het licht van de Heilige Geest;

Wat kunnen wij daarin bij elkaar brengen?

De Messiasbelijdende joden moeten visie krijgen op de centrale rol van de dood en de opstanding van Jesjoua in het Nieuwe Verbond, tezamen met de machtige transformatie die de lichamelijke opstanding uit de dood op de laatste dag zal meebrengen. De dag van de Shabbat wordt gevolgd oor de dag van de opstanding. De christelijke kerken moeten van de joodse gelovigen in Jesjoua de joodse visie ontvangen van de Messiaanse vervulling in en van deze schepping, de vervulling van de bleoften aan Israël m.b.t. het volk, het land en Jeruzalem.

Het is op dit moment in de geschiedenis nog niet mogelijk om tot een juiste synthese van de joodse en de christelijke tradities over de eindtijd te komen. Om tot deze verzoening te komen, waar TJC-II aan werkt, moeten al onze theologieën een uitzuivering ondergaan, zodat alles wat daarin van de Heer is, bij elkaar gebracht kan worden in 'de ene hoop', waartoe wij allen geroepen zijn:

Ef. 4, 3-4: Beijvert u de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals ook gij geroepen zijt tot één en dezelfde hoop, waarvoor Gods roeping borg staat.'

14-02-2015 om 19:42 geschreven door Gust Adriaensen

Volgens Bruno Tobback is 'Van Overtveldt-Coene: een duo dat de rekening (van de besparingen) keihard in de goal van de gezinnen trapt'.

Van Overtveldt is een politicus van rechtse, neoliberale signatuur, en het staat hem vrij die harde visie op de maatschappij en op de zwaksten daarin te vertolken.

Coene is evenwel een ander geval. Het valt op dat deze meneer zich zeer vaak op het politieke pad begeeft, en dat is hetzelfde pad dat de rechtse neoliberalen van N-VA en Open VLD bewandelen.

Privé mag Coene denken wat hij wil, maar deze gouverneur van de Nationale Bank is een ambtenaar en het is ongehoord dat hij zich geregeld out als een fervente aanhanger van N-VA en/of Open VLD , MR.

Veronderstel dat de grote baas van de fiscus zich onomwonden zou uitspreken voor een forse belasting op de grote vermogens. Het kot zou te klein zijn. En wedden dat die grote baas niet lang nog grote baas zou zijn!

Maar Coene mag (vooralsnog) ongestoord zijn partijpolitiek ding doen.

13-02-2015 om 19:41 geschreven door Gust Adriaensen

Wouter Van Besien neemt het fractieleiderschap van Groen, in de Antwerpse gemeenteraad over van voorzitter Almaci.

Dat is ongetwijfeld een goede zaak voor de Antwerpse gemeenteraad én voor Groen in de Scheldestad.

Van Besien is m.i. een van de meest geloofwaardige politici van het land. Op een serene en competente manier verdedigt hij al jaren de belangen van de gemeenschap en de waarden die er echt toe doen. Zijn bekommernis en inzet voor de zwaksten van de samenleving zijn oprecht en intens. Vele politici, en zeker in Antwerpen, kunnen aan hem een voorbeeld nemen.

11-02-2015 om 20:05 geschreven door Gust Adriaensen

Sinds de start van Rasp hebben 8.191 verschillende mensen Rasp geraadpleegd. Zij bezochten 48.243 keer het blog.

11-02-2015 om 14:48 geschreven door Gust Adriaensen

Wat bezielt minister Van Overtveldt, wanneer hij voorstelt een tax-shift door te voeren via een BTW-verhoging? Dat is duidelijk. Het is hem erom te doen zijn belangengroep: de grote vermogens, maximaal te sparen.

Een BTW-verhoging treft alleen maar de consumenten en/of de bedrijven, in het bijzonder de KMO's.

09-02-2015 om 08:35 geschreven door Gust Adriaensen

08-02-2015 om 13:57 geschreven door Gust Adriaensen

IX/6

Vrijdag 6 februari 2015

Huiselijk nieuws: kinderen, de voorbode van de lente

Ondanks alle vrijheid op seksueel gebied die nu in het Westen geforceerd en bijna obsessioneel wordt opgedrongen in de opvoeding, in het openbare leven en in heel de samenleving, heeft de mensheid nooit in iets anders een grotere vreugde gevonden dan in het zien opgroeien van kinderen. In deze oorlog zijn evenwel, de moeders en de kinderen juist de grootste slachtoffers. In de plannen van de hulpverlening werd daarom een nieuw initiatief genomen. Wanneer dit goed loopt kan het later uitgebreid worden.

De hulpverlening gebeurt meestal langs de gezinnen omdat die hier traditioneel nog altijd sterk zijn. Toch heeft de oorlog ook vele wonden geslagen in de gezinnen. Er zijn nu kinderen die omwille van een fysische of psychische handicap of omwille van het feit dat ze helemaal geen gezin meer hebben heel behoeftig zijn. Uit het dorp werden een tiental kleine meisjes samengebracht. Iemand is voor hen verantwoordelijk en die krijgt voor elk kind elke maand een bepaald bedrag om datgene aan te kopen dat nodig is en dat ze anders niet kunnen krijgen. Dinsdag namiddag kwamen de kinderen naar de gemeenschap om dank te zeggen aan de gemeenschap en aan moeder Agnes-Mariam. Alles wordt zo transparant mogelijk gehouden zodat iedereen, ook de kinderen zelf weten waar de hulp vandaan komt. Natuurlijk komt de hulp uiteindelijk van weldoeners, dus van jullie en is de dank eigenlijk aan jullie gericht. Het was een klein feestje en de kinderen kregen nog pak met allerlei nuttige dingen voor de verzorging (zeep, tandenborstel, kam, nagelknipper, shampoo...) en een echte bal. Het zien alleen al hoe deze kinderen echt dankbaar, blij en hoopvol zijn is reeds een voorbode van de lente, zoals Johannes Paulus II zei in zijn toespraak tot de hoge vergadering van de VN op 2 oktober 1979: “Ik wens de vreugde uit te drukken die wij allen vinden in kinderen, de lente van het leven, de voorboden van de toekomstige geschiedenis van elk van onze huidige aardse geboortelanden...”

En nog wat nieuws van onze kleine Fadia. Haar moeder werd jaren geleden hier opgevangen omdat ze in moeilijke familiale omstandigheden leefde. Fadia is dan twee jaar geleden hier geboren. Ondertussen kon er voor hen in het dorp een kleine woonst gevonden worden, maar af en toe komen ze een dagje op bezoek, voor de ontspanning (vooral van de gemeenschap natuurlijk). Zo was het ook deze week. Fadia is twee jaar geworden en begint nu pas te staan, zelf lopen, wil ze nog niet maar kruipen wel, en praten doet ze ook nog niet. Ze is heel pienter maar wacht lang vooraleer ze reageert. Ze kijkt de zaak goed af. ’s Middags moest moeder een boodschap doen zodat wij de taak hadden Fadia eten te geven wat niet gemakkelijk is. De moederlijke pogingen van sommige zusters hielpen niet, maar uit het bord van de oude pater wilde ze wel eten en ook heel goed. Zo zie je dat Johannes Paulus II nogmaals gelijk heeft waar hij schrijft dat bejaarden in de familie zorgen voor de continuïteit van het leven en dat ze “bovendien het charisma hebben de generatiekloven te overbruggen nog voor ze ontstaan” (Familiaris consortio n° 27).

Een drama in Venezuela?

Vanwege de ouders van onze Venezolaanse medezuster vernemen we dat ze nauwelijks nog eten hebben omdat het massaal vergiftigd werd. Wanneer ze in lange rijen aanschuiven om niet besmet eten te krijgen is de voorraad op wanneer het hun beurt is. Venezuela leeft van zijn bodemrijkdommen zoals olie en produceert nagenoeg zelf geen eigen voedsel. Het moet ingevoerd worden. En dit ingevoerd voedsel wordt nu massaal vergiftigd. Je kunt wel vragen wie dit doet maar daarvoor moet je niet te onnozel zijn. Toen Hugo Chavez president werd in 1999 besliste hij dat de rijkdommen van het land aan de bevolking moesten komen. Dit was niet naar de zin van hen die daar waren om de belangen van Amerika te dienen. Er werden ‘volksopstanden’ georganiseerd en Chavez moest vluchten om plaats te maken voor een van de stromannen van Amerika. Het volk bleef echter eisen dat de constitutie zou geëerbiedigd worden: bij afwezigheid van de president moet de vicepresident regeren en de stroman moest ophoepelen. De vicepresident bracht Hugo Chavez in triomf terug. Sindsdien heeft Amerika echter niet opgehouden te trachten dit land te ontwrichten omdat de huidige president Maduro helemaal in dezelfde lijn regeert. Is dit de zoveelste poging? Tot heden lijkt hiervan echter niets te verschijnen in de pers. Volgens de ouders van onze medezuster moet het echter wel heel erg zijn.

De islam radicaal veranderen.

De Egyptische president Abd Al-Fattah Al Sisi is een goed man, die hoop geeft aan de bevolking. Hij heeft als chef van het leger vorig jaar niet van zichzelf uit de staatsgreep tegen president Morsi beraamd, het volk heeft hem er toe gedwongen. Morsi was met een nipte meerderheid en de grootste steun van het westen tot president gekozen. De bedoeling was met de terreur van de moslimbroeders het land in een chaos storten als prooi voor het westen. En Morsi is er ook direct mee begonnen. Vroeger heb ik al een rapport doorgestuurd van vrienden die in Egypte heel die situatie hebben meegemaakt. Ongelooflijk wat die man aan het doen was. Heel het land lam leggen, met tekort aan brandstof terwijl alles opgeslagen werd als voorraad voor zijn terrteurgroepen. Hij is het ook die “voor eeuwig en altijd” de band met Syrië verbroken heeft, omdat Syrië een lekenstaat is en geen islamterrorisme toelaat. En dan moet je weten dat de twee sterren in de vlag van Syrië juist Egypte en Syrië voorstellen. Al Sisi wilde het volk beschermen, meer niet. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard dat hij geen president wil worden. Toen alles evenwel achter de rug was, bleek er geen betere leider te zijn en heeft hij aanvaard om toch president te worden. Dan is hij begonnen met het opruimen van de haarden van de moslimbroeders. Tussendoor werd ook Al Jazeera aangepakt, de terroristenzender bij uitstek. En wat doen onze westerse journalisten? Ze halen alles uit de kast om toch terug die terreurgroepen aan de macht te helpen en protesteren in hun onnozelheid tegen de veroordeelde journalisten van Al Jazeera. Journalisten, laat Egypte gerust en steun Al Sisi als je een beetje menslievendheid voelt voor het Egyptische volk.

En nu heeft hij toch wel de hoofdvogel afgeschoten. Als eerste moslim staatshoofd heeft hij openlijk en plechtig verklaard: “Wij moeten onze godsdienst radicaal veranderen” overeenkomstig de noden van de tijd. Dat zei hij op 28 december 2014 voor een gehoor van eminente burgerlijke en geestelijke leiders in de Al Ahzar, een van de, zo niet de oudste universiteit ter wereld in Cairo. En verder: “De islamitische natie wordt verscheurd door extremisme en gaat zijn ondergang tegemoet”. Vervolgens werd hij door de Koptische gemeenschap met open armen ontvangen in hun feestelijke viering van de Openbaring des Heren. Moge het land van de heilige Antonius zijn grote rijkdom herwinnen, vrij van alle geweld, tot heil en vrede van het volk. Je zult zien dat de profeet Jesaja nog gelijk krijgt als hij voorspelt: “Op die dag verbindt een weg Egypte met Assur (= Syrië): Assur komt dan naar Egypte en Egypte naar Assur en samen met Assur dient Egypte dat God. Op die dag zal Israël als derde naast Egypte en Assurt staan, een zegen op aarde” (19, 23-24)

Een sprankel hoop

De oorlog tegen Syrië werd al in 2001 beslist onmiddellijk na de aanslagen op de WTC torens te New York met de bedoeling beslag te leggen op de immense gasvoorraden en het Midden Oosten te herschikken. Iedereen herinnert zich nog wel de brutale oproepen van Hillary Clinton: “We need a new Middle East”. Zij had een nieuw Midden Oosten nodig. Ondertussen is er een en ander gebeurd. Nu heeft Sergei Lavrov samengezeten met vertegenwoordigers van de Syrische regering en 32 afgevaardigden van de rebellen. Ze willen nog altijd een overgangsregering. Een weldenkend mens zou zich afvragen, waar moeien ze zich mee. Het westen is toch zo erg bekommerd om de democratie hier! Tunesiërs, Saoedis, Turken, Qataris ... die in grote villa’s wonen in Ankara, Dubai, Brussel of Parijs zouden hier de regering moeten komen leiden, dat is pas democratie op zijn westers. Daarom was ook de presidentsverkiezing van Al Assad zo ondemocratisch. Ondertussen is de Syrische regering meer dan sterk genoeg om te zeggen: hier mogen alleen Syriërs meewerken die samen met ons het terrorisme willen bestrijden. En of ze gelijk hebben! Ik heb het vroeger al geschreven. Wat zouden de Belgen zeggen als een Bask in Marseille als wettige eerste minister van de Belgische federale regering internationaal naar voren wordt geschoven?

De belangrijkste denktank “Rand” in Amerika had daarom vorig jaar voorgesteld om toch een militaire inval te doen in Syrië met bombardementen en een “beperkt” grondtroepenoffensief om dan die “vreedzame opposanten” (uit het buitenland) aan de macht te helpen. Ondertussen lijkt er een serieuze gezagscrisis te zijn in Washington. En wat zegt de Rand nu? Ze hebben gemerkt dat er eigenlijk nooit een volksopstand geweest is in Syrië en dat de overgrote meerderheid van de bevolking, ook van de soennieten achter president en regering staat en deze lekenstaat steunt. Ik vraag me af, hoe zijn ze daar na nog geen vier jaar al achter gekomen? Dan moeten ze toch wel een lang verlof genomen hebben, want als je dag na dag geheime rapporten leest kun je zulke geniale inval niet hebben. Kortom ze besluiten nu dat het voor de VS best is dat Al Assad de winnaar wordt van deze oorlog. Het is een ommekeer van 180° graden.

Er is ondertussen een nieuwe koning in Saoedi-Arabië, waarbij vele vechtersbazen van de vorige koning de laan zijn uit gestuurd. Ook prins Bandar, die samen met de CIA voor de Daesh (heel goed) zorgt. Het is al de vierde keer dat hij moet ophoepelen maar tot heden kon hij telkens terugkeren, wat nu wellicht niet meer zal kunnen. Helaas is hiermee nog niet gezegd dat de uitvoer van het internationaal terrorisme daarmee voorbij is.

Verder mogen we niet vergeten dat het nationale leger van Syrië zijn zuiveringsacties onverminderd kan verder zetten. Een leuk tussendoortje: met behulp van enkele mooie meisjes konden ze in terroristengroepen binnendringen en beslag leggen op al hun plannen van toekomstige terreuraanslagen met de nodige informatie. Flinke meiden, die weer heel wat mensenlevens hebben kunnen sparen! Vervolgens mogen we niet vergeten dat Washington de Turkse president zoveel als heeft laten vallen. Recep Tayyip Erdogan zal nog wel een tijd doorgaan met zijn terreur tegen Syrië maar alle steun van de VS (nog niet van de NAVO) is hij kwijt. En dan, last but not least, Benjamin Netanjahu. Hij heeft de kaart getrokken van het extreem zionisme. Alle ministers of medewerkers die vrede wilden met de Palestijnen of een Palestijnse staat, heeft hij naar huis gestuurd en de regering ontbonden om een straffe campagne te beginnen voor nieuwe verkiezingen. Dan wilde hij meteen tonen hoe het moet. En is met nieuwe aanvallen begonnen, waarbij hij op de bezette Golan een aantal Hezbollah leiders en zelfs een Iraans generaal wist om te brengen, overtuigd dat niemand zijn agressie kan of durft beantwoorden. De Hezbollah heeft echter op spectaculaire wijze een heel zionistisch konvooi uitgeschakeld, waarbij iedereen nu met een beschuldigende vinger naar Netanjahu wijst. Hij zal iets nieuws moeten verzinnen als hij zijn verkiezingscampagne een gezicht wil geven om een extreem zionistisch regime te vormen. Het is te verwachten dat de anti-zionistische krachten zich zullen verenigen om het joodse volk terug te brengen naar zijn echte waarden, vrij van zionistische agressie.

De te verwachten gevolgen voor Syrië zijn gunstig. Amerika is in het Midden Oosten een vuur komen aansteken dat ze nu niet meer geblust krijgen en ook niet kunnen laten branden waar zij het willen. Het moet dus gedoofd worden. Vermits Al Assad de enige is die dit vuur daadwerkelijk bestrijdt, moet hij geholpen worden. Er is natuurlijk een keerzijde. De VS en co. willen het vuur overbrengen naar Rusland en China, waar ze nu al volop mee bezig zijn. Rusland gaat inmiddels onverminderd voort met het sluiten van economische en financiële verdragen met vriend en vijand ten gunste van het volk. Zopas werden alle obstakels weggewerkt tussen de Russische en Iraanse banken zodat er onbeperkt geldverkeer tussen die twee landen mogelijk is. En dat is weer voor Amerika een misdaad, meer dan een oorlog waard. Immers, in Amerika is alles toegelaten behalve ... bezuinigen in de wapenindustrie.

06-02-2015 om 22:20 geschreven door Gust Adriaensen

Bart De Wever, de sympathieke baas van de metropool, van  alle burgemeesters en van alle Belgische en Vlaamse regeringen, is al dagen niet om aan te spreken. Zijn nors en verongelijkt gezicht spreekt boekdelen en past dezer dagen als een tang op een varken bij de barokke pracht van het schoon verdiep.

Hoe kan het ook anders? Je zou voor minder nog chagrijniger worden.

Nog niet zo lang geleden werd die rooie burgemeester van Gent tot tweede beste burgemeester ter wereld uitgeroepen. En nu is het verdorie weer van datte. De dieprooie burgemeester van het rooie provinciestadje dat Vilvoorde is, wordt door Obama himself naar Washington uitgenodigd. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat de blitse en competente burgemeester van de wereldstad Antwerpen, die eer niet te beurt valt? PS-complotten? Machinaties van het Hof, hoewel geen moeite werd gespaard om zoete broodjes te bakken met Filip en Matilde?

De echte Vlaming brengt zonder twijfel veel begrip op voor de ontgoocheling en de frustratie van de burgervader. Aanmoediging en troost zijn zeker op hun plaats. Laat je niet doen en niet gaan Bart! Je moment van glorie kan niet eeuwig uitblijven!! 

05-02-2015 om 15:13 geschreven door Gust Adriaensen

René Stockman, generale overste van de Broeders van Liefde:

'Een fundamentalistische en extremistische invulling van de godsdienst is totaal iets anders dan een radicale beleving ervan.

En daarom zou het goed zijn om niet meer te spreken van radicalisering van een goedsdienst als men verwijst naar wat we nu zien bij bepaalde groepen moslims. We moeten geen strijd voeren tegen radicalisering, begrepen als een radicale beleving van een godsdienst, want dat is net het meest eigene van ieder die zijn godsdienstbeleving ernstig neemt.

Waar we ons wel voor moeten hoeden, is iedere vorm van extremisme en fundamentalisme, ook in de eigen godsdienst, en wat we nu meemaken zijn er de desastreuze uitlopers van.'

04-02-2015 om 08:22 geschreven door Gust Adriaensen

'Lees wat minder'. Dat is de titel van de eens te meer boeiende beschouwingen van Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in zijn maandagse column. Deze keer laat Rik zijn licht schijnen over onze kennisbronnen, de snelle evolutie ervan, en wat dat zoal doet (kan doen) met een mens.

'We moeten de essentie zoeken', schrijft Torfs, 'door ons veilig te voelen in wat we niet weten. Door minder te lezen en beter. Door de lectuur van een overbodige column te staken vooraleer het te laat is.'

Het is weer een mooi Torfsiaans trucje. Hij roept verscheidene vragen op. Zou de lezer gestopt zijn met lezen, wanneer Torfs zijn column gestart was met: 'Staak de lectuur van deze overbodige column vooraleer het te laat is' ? Wat denkt Torfs over zijn column(s)? Overbodig of niet? En de lezer? Verschilt hij geregeld van mening met Torfs omtrent het al of niet overbodig zijn  van Riks columns?

En wat betekent 'te laat' precies? Daarop komt niet echt een antwoord. Wel goeie raad. 'Denk niet te vaak dat het te laat is, zelfs al lijkt het tegendeel vanzelfsprekend', aldus de rector.

Pas helemaal aan het einde van zijn column, adviseerde Torfs de lectuur van een overbodige column te staken vooraleer het te laat is. Als gevolg van die plaats in het artikel, was ik hoe dan ook te laat de lectuur te staken, als ik de column overbodig had geacht.

Maar vond ik hem wel overbodig? En ben ik wel 'te laat' gestopt? Dat het 'te laat' is, mag ik zeker niet te vaak denken. Een troostende en geruststellende raad van Rik Torfs.

02-02-2015 om 13:56 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus bracht in een toespraak tot de Confederatie van Italiaanse boeren, al enkele onderwerpen ter sprake, die wellicht ook centraal zullen staan in zijn volgende encycliek over ecologie, waaronder onze wegwerpcultuur, de verabsolutering van de marktregels en de verspilling, die in het geval van voedsel vaak onaanvaardbare proporties aanneemt.

In dat verband maande hij aan tot een bezinning over de manier waarop wij met voedsel omgaan en dit verdelen.

Franciscus zei nog dat de versnelde klimaatsverandering en steeds vaker voorkomende extreme weersomstandigheden bij alle Naties de alarmbel moeten luiden en hen moeten aansporen tot samenwerking.

Franciscus maande aan tot een grotere zorg voor de Schepping en hij vroeg om de aarde opnieuw als ‘moeder’ en als bron van leven te herontdekken.

01-02-2015 om 16:16 geschreven door Gust Adriaensen