Erik Borgman: 'Er heerst een nieuwe vorm van staatsgodsdienst'
De Nederlandse theoloog, auteur en lekendominicaan, Erik Borgman, neemt geen blad voor de mond. Enkele citaten uit een interview dat verscheen in Kerk&Leven:
-De Kerk is veel te modern geworden, in wijsgerige zin. Moderniteit -sterk willen zijn, vertrouwen op de wil, geloven in maakbaarheid- is een machine die niet stopt. Er heerst een nieuwe vorm van staatsgodsdienst die geen andere levensbeschouwing naast zich verdraagt, tenzij die zich vertaalt in haar termen. Daarom hebben wij het zo moeilijk met moslims en hun uitdrukkelijke wens religie in het openbaar te tonen. Religie accepteert met recht een aantal aspecten van de moderniteit niet.
-De waarheid van het leven is theologisch. De voorbije advent werd bijvoorbeeld voor mij duidelijk wat de uitspraak van Johannes de Doper betekent:'Ik ben de Messias niet.' Misschien moeten we boven onze cultuur schrijven : 'Wij zijn de Messias niet.' Onze cultuur van de maakbaarheid heeft haar grenzen. Het leven heeft altijd een pijnlijke kant, maar midden in de dood is er leven. Om die onbegrijpelijke zin draait het geloof. De predikant die niet langer kan preken over Pasen houdt er beter even ee op. Je moet snappen waarover het gaat. Dit is het scharnierpunt : in de theologie, maar ook van het leven.
08-02-2018 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2018
Twee maten en gewichten
Hans Geybels
Geubels heeft niet gelachen met de moslim uit respect, maar uit angst. Tot daar het doorbreken van taboes?
Hans Geybels is professor theologie aan de KU Leuven.
'Met veel belangstelling volg ik Taboe van stand-upcomedian Philippe Geubels. En ik ben niet alleen, want kennelijk kijken nog anderhalf miljoen Vlamingen mee. Dat heeft natuurlijk te maken met de heel bijzondere plaats die Geubels bezet in het land van de Vlaamse comedy. Het ‘typetje’ dat hij neerzet is uniek in het wereldje.
Meer nog dan door Geubels werd ik aangetrokken door het heel bijzondere format van het programma. Zoals wellicht iedereen weet, zouden een heleboel taboes sneuvelen. Dingen waarmee je niet lacht, of waarover meestal ongemakkelijk gepraat wordt, komen voor het voetlicht. Toegegeven: heel wat politiek correcte toestanden die Vlaanderen teisteren worden openlijk aangekaart. Het levert niet steeds een fraai portret op van de doorsnee Vlaming. En dat stemt hopelijk velen tot nadenken. Chapeau!
De derde uitzending van het programma ging over mensen met een andere huidskleur. Bij drie van de vijf stond geloof nogal centraal in hun leven: twee moslims (eentje met Turkse en eentje met Marokkaanse roots) en een christen (van Rwandese afkomst).
Om en met
De ene moslim beleefde zijn geloof meer uitgesproken dan de ander. Het was voor mij heel duidelijk dat de uitgesproken moslim in heel het programma maar één hoofdbekommernis had: Geubels gaat toch niet spotten met de profeet of met Allah? Hij voelde zich duidelijk nooit op zijn gemak. Ik was dus heel benieuwd wat Geubels zou gaan doen, want als er één taboe is…
Geubels heeft op geen enkele manier de spot gedreven met Mohammed, noch met Allah. Je zou dat als een capitulatie kunnen zien, want het programma wil taboes doorbreken. Het programma heet zelfs Taboe! Ik wil het positief bekijken: Geubels maakt een onderscheid tussen ‘om’ iets lachen en ‘met’ iets lachen. Hij wil niemand uitlachen, maar wel alles bespreekbaar maken. Hij respecteert zo de diepste overtuiging van de moslim.
Ik wilde het allemaal heel positief bekijken, maar het is me niet gelukt. Want met de diepste overtuiging van de Rwandees, voor wie het christen-zijn heel belangrijk was, werd op geregelde tijdstippen gelachen. Is lachen met de christelijke inspiratie dan minder een taboe dan lachen met de islamitische? Gezien deze ontwikkeling dringt zich een ongemakkelijke conclusie op: Geubels heeft niet gelachen met de moslim uit respect, maar uit angst. Tot daar het (selectief) doorbreken van taboes?
In een samenleving waarin meer taboes heersen dan we bereid zijn toe te geven (afkomst, dood, religie) is het een opluchting dat deze thema's ongedwongen ter sprake kunnen komen. Ik betreur het alleen maar dat er binnen hetzelfde taboe met verschillende maten en gewichten wordt gewogen. Overigens, mijn betoog is geen pleidooi om niet te mogen lachen om christenen.'
07-02-2018 om 20:21
geschreven door Gust Adriaensen
06-02-2018
'God laat zich kennen door het gebed'
Joris Van Ael • De monnikenvaders gaan de vraag naar rationele kennis meestal uit de weg. Ze wijzen een andere richting uit: ze verwachten veel meer van een leven dat zich van binnenuit verheldert, al doende. Daarvoor rekenen ze op de gave van de Heilige Geest.
De monnikenvaders vragen — wetend hoe broos en hulpeloos ze zijn — steeds om de leiding van de Heilige Geest.
Volgende tekst uit de briefwisseling van Barsanufius van Gaza (6de eeuw) laat zien welk pad de oudvader wijst aan de broeder die hem bevraagt.
Broeder, ik zal je tonen wat de weg is en hoe wij hem tot ons doel kunnen maken om zo alle goeds te verwerven. Onze Heer Jezus Christus heeft gezegd: “Vraag en je zult krijgen, zoek en je zult vinden, klopt en men zal je opendoen” (Matteüs 7,7). Vraag dus aan God, die goed is, om de Heilige Geest, de Helper te zenden.
Als Hij komt, zal Hij je alles leren (Johannes 14,26) en ons alle geheimen openbaren. Vraag dat je door Hem geleid wordt. Hij laat geen dwaling of onrust na in het hart. Hij laat geen verveling of ontmoediging bestaan in de geest. Hang Hem aan, hecht geloof aan Hem, en heb Hem lief. Want Hij maakt dwazen wijs.
Hij deelt zijn zachtheid mee aan het verstand.
Hij verleent kracht, Hij onderricht en schenkt ernst, vreugde en gerechtigheid, geduld en zachtheid, liefde en vrede.
(…) Van deze vreugde vervuld hebben de vaders aan God vastgehouden, ze hebben Hem liefgehad. Ze riepen: “Wie zal ons scheiden van de liefde van God?” (Romeinen 8, 35) en ze antwoordden: “Niets”.
Laten we dus liefhebben teneinde bemind te worden. Laten we van ganser harte naderen, teneinde onthaald te worden, (…). Want Hij die gezegd heeft: “Vraag en je zult verkrijgen” liegt niet dat de Heer in alles ons nabij is met zijn barmhartigheid om ons te leren wie wij zijn, wat we nodig hebben en wat we willen. (196ste brief uit de correspondentie tussen Barsanufius en Johannes van Gaza)
Uit de tekst blijkt een diep bewustzijn van de eigen onafheid. Als leerlingen gaat het ons niet om het verwerven van heldere redeneringen en bewijzen over God, maar om het betreden van een levenswijze die haar eigen waarheid aantoont. De Heilige Geest, om wie we moeten vragen en bidden, is (in Barsanufius’ woorden) de Grote Stuurman.
Besluit
God laat zich niet kennen door de ratio, maar door het gebed.
De Heilige Geest verzoent ons met onze menselijke onafheid.
De christelijke levenswijze toont haar eigen waarheid aan.
06-02-2018 om 19:00
geschreven door Gust Adriaensen
Gemediatiseerde genderverandering
Terecht stelt filosoof Devisch vragen bij het applaus of het zwijgen omtrent de extreem sterk gemediatiseerde genderverandering van een tv-figuur. Terecht wijst hij op de enorme complexiteit daarvan voor de personen zelf, hun familie, hun omgeving en op de impact van dergelijke ingrepen op ons huidige en toekomstige mensbeeld.
De vraag rijst dan: waarop is de hoerastemming of het (angstige? onverschillige?) zwijgen gebaseerd? Heeft het te maken met een 'gemakzuchtige vooruitstrevendheid'? En als je dit fenomeen vergelijkt met enkele andere, is het verschil wel zeer scherp. Een futiliteit zoals het hoofddoekendebat, heeft al een tsunami aan acties en reacties tot in hoogste machtscenakels veroorzaakt. Of de eis (vaak gesteld door mensen die zelf een gebrekkige taalbeheersing hebben) aan vreemdelingen om het Nederlands te beheersen. Botst in die gevallen het zo geprezen zelfbeschikkingsrecht met de 'morele common sense', zoals Devisch vermeldt?
En als sommigen toch zo graag uitpakken met het heilige zelfbeschikkingsrecht, hoe zit het dan met polygamie en polyandrie? Waarom is er dat debat nog niet?
06-02-2018 om 18:49
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2018
Respect
Premier Michel: 'Ik heb diep respect voor de burgers die migranten opvangen.'
04-02-2018 om 07:58
geschreven door Gust Adriaensen
03-02-2018
Gebedsintentie van de paus voor februari
De paus stelt heel scherp de corruptie aan de kaak.
03-02-2018 om 16:06
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2018
Mark Van de Voorde bijt van zich af
Waarde verachters van de naastenliefde,
U noemt ons gutmenschen. Daarmee bedoelt u niet dat wij goede mensen zouden zijn maar hoopt u te bewijzen dat wij naïeve onnozelaars zijn. Helaas voor u zijn goede mensen sowieso naïeve onnozelaars. Want u smaalt op goedheid. Van de torentransen van uw cynische hoogmoed kijkt u minachtend neer op mensen die denken dat goedheid de wereld kan redden en hopen dat mededogen de wereld meer bewoonbaar kan maken. U minacht solidariteit die meer omarmt dan de eigen stamgenoten.
Daarom hanteert u de spottende samentrekking van het nobele Jiddische "a gutt Mensch" tot gutmensch als een verbale dolk om het hart te treffen van mensen met een hart. Eigenlijk bent u bang van goede mensen, want ze ontbloten uw in retoriek versluierde harteloosheid. Hun naastenliefde knaagt aan uw geweten. Met uw minachtend en cynisch smalen op hun goedheid hoopt u alsnog uw eigen geweten te kunnen verstenen.
Wel, ik maak van uw verwijt een diamanten eretitel. Ik ben een gutmensch. Gutmensch is mijn geuzennaam. Ik draag die naam met trots. Ik wil immers geen bösmensch worden zoals u die niet meer gelooft in naastenliefde voor geringen en solidariteit met volkeren waarvan u de ellende heeft gezien.
Om ons als naïeve onnozelaars te kapitelen speelt u leentjebuur bij onze oosterburen. Zoals de klank van het woord doet vermoeden, ontstond gutmensch inderdaad als belediging in Duitsland. Eind van de jaren 1980 werd Gutmenschen de term om personen te kleineren die humanistische, altruïstische of religieuze medemenselijkheid hoger achten dan het utilitaristisch handelen. Later werd in Duitsland - en sinds kort wordt in de Lage Landen - het woord vooral gebruikt om die goede mensen te schofferen voor hun solidariteit met vreemdelingen en vluchtelingen.
Het begrip gutmensch is wel veel ouder. Het verscheen voor het eerst in 1791. In een boek aan "eine Jungfrau" raadde pedagoog Christian Oeser aan om "nicht ein solch naiv gutmeinende unberatener Gutmensch" te worden die voor zijn mensenliefde wordt uitgelachen. In de jaren 1930 noemden nationaalsocialisten wel eens de aanhangers van kardinaal Graf von Galen "Gutmenschen", omdat dezen zich verzetten tegen de euthanasie van zwakzinnigen en gehandicapten (hun eliminatie tot schroot van de geschiedenis was volgens het regime nodig om de Sociale Zekerheid voor het volk in stand te houden).
Waarom ik een gutmench wil zijn en die belediging als een geuzennaam draag?
Ten eerste, omdat mijn geweten mij verplicht tot solidariteit en naastenliefde, mijn geloof mij zegt dat alle mensen kinderen Gods zijn en dus mijn broers en zussen, en de katholieke Sociale Leer mij leert dat 'het algemeen welzijn voortvloeit uit de waardigheid, de eenheid en de gelijkheid va alle mensen'.
Ten tweede wil ik een gutmensch zijn, omdat de geschiedenis heeft bewezen dat de mensheid geen vooruitgang boekt als de bösmenschen het voor het zeggen hebben, maar enkel als de gutmenschen het voortouw van de humanisering nemen.
Het waren goede mensen die als abolitionisten ijverden voor de afschaffing van de slavernij. Ook zij werden naïef genoemd, want de economie kon niet floreren zonder slavenarbeid, zei de elite. Het waren goede mensen die als suffragettes opkwamen voor de rechten van de vrouw. Ook zij werden naïef genoemd, want vrouwen hadden geen verstand van politiek, zei de elite. Het waren goed mensen die als militanten van de arbeidersbeweging opkwamen voor de rechten van de arbeiders. Ook zij werden naïef genoemd, want het kapitaal kon niet buigen voor de arbeid, zei de elite. Het waren goede mensen die als flaminganten ijverden voor het recht op eigen taal voor de Vlamingen in België. Ook zij werden naïef genoemd, want enkel Frans was een taal met toekomst, zei de elite. Het waren goede mensen die als vredestichters na de oorlog meenden dat we vrede zouden kennen als we Europa zouden verenigen door van vijanden vrienden te maken. Ook zij werden naïef genoemd...
Ten derde wil ik een gutmensch zijn, omdat naastenliefde en solidariteit de kern zijn van ons westers mens- en maatschappijbeeld. Wat gutmenschen denken en doen, dat is het hart van de Europese identiteit. Wie zonder dat wezenlijke aspect van onze identiteit zijn politiek programma maakt van identiteit, belazert de burgers en snijdt het volk af van zijn diepste wortels.
Daarom, waarde verachters van de naastenliefde, ben ik een gutmensch. Daarom is gutmensch mijn geuzennaam.
Mark Van de Voorde is onafhankelijk publicist
01-02-2018 om 21:33
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2018
Hoe rijk zijn de politieke partijen?
Uit een studie van politicoloog Smulders blijkt, dat de politieke partijen in België enorm rijk zijn, dankzij de partijfinanciering door de overheid, dus dankzij ons belastinggeld.
31-01-2018 om 14:00
geschreven door Gust Adriaensen
Mag je de prijs van een mensenleven berekenen?
Hoeveel kost een vluchteling aan de samenleving? Politici en media probeerden er de voorbije dagen bedragen op te plakken.
De vraag valt niet te vermijden, zegt Ruben Mersch, in De Standaard. Stellen dat je een mensenleven niet in harde cash mag uitdrukken, klinkt goed, maar de budgetten zijn nu eenmaal beperkt en dus moet je kiezen en beleid voeren.
'Ook ik zou liever hebben dat de bomen tot in de hemel groeien en dat budgetten onbeperkt zijn. Maar de ogen sluiten en stellen dat de afweging niet mag worden gemaakt, lijkt me onverstandig', schrijft de auteur.
Kan ik, zeker wanneer je rekening houdt met ons kapitalistisch systeem, inkomen. Maar de 'lastige afwegingen' en vragen starten natuurlijk al bij de 'budgetten'.
Hoe komt het en is het te verantwoorden dat de budgetten wel onbeperkt zijn voor sommige investeringen en voor groepen en individuen die al 'onbeperkt' rijk zijn? Waarom is het gemakkelijker allerlei belastingvoordelen en fiscale maatregelen te treffen voor degenen voor wie 'de bomen al tot in de hemel groeien', en wordt er hardvochtig vrekkig gedaan als het gaat om noodzakelijke hulp aan armen en ontheemden?
Waarom wordt het miljardenverlies door fiscale en sociale fraude als onvermijdelijk geaccepteerd ('geen heksenjacht, svp') en zelfs gefaciliteerd, en de migrantprijs beschouwd als een gevaar voor de sociale zekerheid?
31-01-2018 om 10:29
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2018
Zondebokken
Enkele dagen geleden stelde NVA-voorzitter De Wever de 'migrant' voor als de grootste bedreiging voor pensioen, ziekteverzekering en werkloosheidsuitkering,
Journalist Paul Goossens is in zijn kritiek eens te meer scherp en scherpzinnig. De 'migrant' zo voorstellen is een leugen, aldus Goossens . En gelijk heeft hij.
Een gevaarlijke leugen, waarbij vanuit electorale en machtsoverwegingen, een bepaalde bevolkingsgroep als grote zondebok wordt bestempeld. Dat doet inderdaad denken aan barbaarse tijden.
Het klopt ook dat nog niet zo lang geleden De Wever stelde dat hakken in de sociale zekerheid absoluut nodig was om de begroting uit de rode cijfers te halen. Ook daarin haalde hij zondebokken over de hekel: de vakbonden en de ziekenfondsen, want die wilden niet meedoen aan een sociaal bloedbad. Nu er uitzicht is op een begroting in evenwicht, moet een andere zondebok gezocht worden, die electoraal loont: de migrant. Goossens formuleert het correct: sinds NVA liever zoete broodjes bakt met de Waalse liberalen, dan zich in te zetten voor de oplossing van de armoede in Vlaanderen, is de luie Waal in de sociale hangmat, vervangen door de migrant.
Brutaal en intellectueel oneerlijk en leugenachtig is De Wever in zijn gebruik (beter misbruik) van de joodse politieke filosofe Hannah Arendt. Hij spant Arendt voor zijn ideologische antimigrantstrijdwagen (electoraal interessant, weet je wel) en dicht haar opvattingen toe, die, zoals Goossens terecht opmerkt, helemaal niet de hare waren.
Integendeel. Hannah Arendt waarschuwde met al de kracht die in haar was, voor het 'reduceren van de democratie tot de macht van het getal of de algemene wil van het volk'. Dat leidde tot de heerschappij van het 'abstracte volk' en dat is, volgens haar, een vorm van tirannie. De democratie, aldus Arendt, moet 'ruimte bieden aan verscheidenheid, een stem geven aan individuen en minderheden'.
In 'The origins of totalitarianism', stelt zij dat één van de kenmerken van de evolutie naar een totalitair systeem, het verdwijnen is van het verschil tussen feit en fictie.
Trump, weten we ondertussen, blijkt daarin een meester te zijn. Maar leerlingen heeft hij al.
30-01-2018 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2018
Consequentie
Ik blijf me erover verbazen dat ministers, staatssecretarissen en voorzitters van politieke partijen die aan de macht zijn, wat graag de pluimen op hun hoed steken, wanneer een bedrijf zich ergens vestigt of in het algemeen de economie het goed doet, zich zo opblazen dat de knoopjes van hun hemd springen.
Maar als bedrijven sluiten of massaal mensen worden afgedankt of de economiemotor sputtert, dan hoor je bij machthebbers helemaal niks over schuld of verantwoordelijkheid.
Consequentie is wat anders: als je verkondigt dat jij of jouw politieke partij zorgt voor jobs, jobs, jobs, dan ben jij of jouw partij ook schuldig aan verlies, verlies, verlies van jobs.
28-01-2018 om 15:19
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2018
Enkele dagen geleden stelde De Wever de pathetische en retorische vraag : 'Hebben wij de morele plicht alle 37 miljoen Sudanezen op te vangen?'
Ik noemde die uitspraak 'Het voorlopige toppunt van plat populisme, paniekzaaierij en fake news à la Trump. Een fervente De Weverfan probeerde die De Wevervraag te relativeren door er het etiket 'gedachte-experiment' op te kleven.
Graag help ik deze fan aan nog enkele mogelijke gedachte-experimenten (newspeak ?).
'Hebben de burgers de morele en de fiscale plicht de politieke partijen en de talloze politici riant te betalen?'
'Kunnen we niet beter alle migranten en vluchtelingen concentreren in goed omheinde en van basiscomfort voorziene kampen?'
'Hebben wij de morele plicht al wie links, lui of niet akkoord gaat met De Wever en co. te blijven dulden in ons machtsgebied?'
'Is het niet beter alle Vlaamse armoedzaaiers het land uit te zetten?'
'Kunnen we de locatie van de belangrijkste topvergaderingen van de inner circle niet beter verplaatsen van 't Schoon Verdiep naar het Fornuis?'
'Is het niet moreel verantwoord wetgeving te voorzien die belediging van de belangrijkste Vlaamse Leider(s) beschouwt als majesteitsschennis?'
Zoals de geachte lezer zeker ook al zal gemerkt en geconcludeerd hebben: allemaal boeiende gedachte-experimenten!
26-01-2018 om 13:56
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2018 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2018
Ondermijnende opvatting over democratie
De NVA-voorzitter De Wever beweert dat de feitelijke apartheid in Antwerpen toeneemt.
Waarop De Wever zich steunt om te stellen dat ˜de feitelijke apartheid' groeit, is wel erg wankel. En zijn verwijzing naar de minieme participatie van burgers met een migratieachtergrond in het culturele en publieke leven, is verdacht selectief.
Professor Oosterlynck stelt in De Standaard terecht dat die segregatie ook gold en geldt voor mensen met verschillende scholings- en inkomensniveaus. Overigens constateer je die ˜apartheid' ook in landelijke gemeenten.
Wat De Wever m.i. probeert te doen is zijn obsessie met ˜grondstroom' en ˜identiteit', stellen tegenover abdicerende allochtonen. Hij verwijt een specifieke groep - de burgers met een migratieachtergrond- dat ˜ze niet willen meedoen', terwijl er natuurlijk een heleboel groepen zijn die niet kunnen of willen ˜meedoen' met weer andere groepen.
Eigenlijk manifesteert De Wever zich weer eens als een conservatieve nationalist, die gedreven wordt door de oude, romantisch-nationalistische opvatting van de volksaard of identiteit (wat dat ook moge inhouden) ,waarin alle Vlamingen eigenlijk dezelfde principiële opvattingen zouden delen. Op die manier kan een beeld opgehangen worden van een homogene, Vlaamse 'democratie'. Dergelijke gesuggereerde, vermeende homogeniteit betekent evenwel een bijzonder tegenstrijdige en ondermijnende opvatting van 'democratie'. Want dan wordt het organiseren van de homogeniteit, een bewijs en doel van een democratische structuur en ingesteldheid.
Terwijl democratie, waarvan vrijheid een kernbegrip is, er juist moet in bestaan de diversiteit op een behoorlijke manier te organiseren.
23-01-2018 om 18:31
geschreven door Gust Adriaensen
22-01-2018
De grootste flater in de geschiedenis van de christendemocraten
Bart Brinckman schrijft in De Standaard dat 'CD&V en NVA krek hetzelfde electoraat aanspreken'. En hij heeft het ook over het enorme succes dat het kartel CD&V - NVA eertijds boekte.
Daar ben ik het helemaal niet mee eens. De zgn. 'linkse' vleugel van de christendemocraten staat met zijn maatschappijvisie haaks op die van NVA. En het kartel eertijds was alleen succesvol voor NVA. Het gaf de nationalisten de gelegenheid van niets tot iets te groeien, maar het betekende een ongezien debacle voor CD&V.
Het was een gigantische tactische en ideologische inschattingsfout met desastreuze gevolgen voor de christendemocraten tot nu toe.
22-01-2018 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
Steunpunt: 'Men dwingt arme gezinnen tot openheid, daar waar anderen hun privéleven onaantastbaar is'
Mensen in armoede moeten zich nog vaak tevreden stellen met tweederangsrechten. Dat zegt het Steunpunt ter bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting. In haar tweejaarlijks rapport, dat de organisatie vandaag publiceert, gaat ze onder meer in op de druk die armoede op het privéleven legt.
Het rapport werd opgesteld op basis van dialoog met mensen in armoede, verenigingen, administraties en beroepskrachten vanuit verschillende sectoren.
'Men dwingt arme gezinnen tot openheid, daar waar anderen hun privéleven onaantastbaar is', was een van de conclusies. Wat de armsten doen en laten wordt genoteerd in sociale rapporten, databanken en dossiers, en is een voorwaarde om een studiebeurs of uitkering te krijgen, zegt het steunpunt. Dat wordt door de mensen in armoede als belastend en vernederend ervaren.
'Er is een privéleven met twee snelheden, zoals er inkomens zijn met twee snelheden en gezondheid met twee snelheden', zei een van de armen die deelnamen aan het overleg. Het steunpunt haalt twee voorbeelden aan: voedselhulp en huisbezoeken.
Wanneer mensen in armoede voedselhulp vragen, wordt er vaak informatie gevraagd, terwijl ze eigenlijk gewoon eten nodig hebben. De opgevraagde gegevens lijken niet altijd proportioneel met de doelstelling om noodzakelijke voeding te verstrekken.
Huisbezoeken maken deel uit van het sociaal onderzoek door het OCMW waarmee wordt vastgesteld hoe groot de behoefte aan hulp is. 'Mensen in armoede ervaren dergelijke huisbezoeken vaak als een te grote inbreuk op hun privacy. Ze vertelden tijdens het overleg dat tijdens die bezoeken alles tot in de details wordt gecontroleerd. Bovendien gebeuren de huisbezoeken soms onaangekondigd.' Hoe er met het huisbezoek wordt omgegaan hangt bovendien volgens het steunpunt af van de instelling die het bezoek uitvoert, en momenteel zijn er tussen de diverse instellingen grote verschillen.
Het steunpunt ter bestrijding van armoede raadt in zijn rapport maandag dan ook de overheid aan de bestaande instrumenten van controle te evalueren en na te gaan of de controle proportioneel is ten aanzien van de doelstellingen. Die doelstellingen moeten ook duidelijker worden gemaakt aan de betrokken gezinnen. En er moet een debat komen over het kader, de doelstellingen en de modaliteiten van een huisbezoek, in dialoog met mensen in armoede.
22-01-2018 om 09:53
geschreven door Gust Adriaensen
Oxfam: rijkste 1 procent strijkt 82 procent van de nieuwe rijkdom op, armste 50 procent wint niets
Oxfam: rijkste 1 procent strijkt 82 procent van de nieuwe rijkdom op, armste 50 procent wint niets
De rijkste 1 procent van de wereldbevolking zag vorig jaar 82 procent van de nieuw gecreëerde rijkdom naar zich gaan, zegt Oxfam in een rapport aan de vooravond van het Wereld Economisch Forum in Davos. Voor de armste helft van de wereldbevolking (3,7 miljard mensen) nam de gezamenlijke rijkdom niet toe.
22-01-2018 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2018
Respect voor de herfstblaren
Michel Vandenbosch en Steven Laureys vinden dat het ook bij ons verboden moet zijn om kreeften levend te koken. Het is humaner om ze te verdoven met een stroomstoot, aldus deze heren.
Ene Rudy F. is van mening dat je niet moet stoppen bij de kreeften. Of dacht je dat de sanseveria, het wuivende riet, de vallende herfstblaren, het gemaaide gras geen gevoelens hebben?
Altijd van mezelf gedacht dat ik de natuur, het milieu in heel de prachtige complexiteit en variëteit oprecht liefheb. Maar ik moet in Rudy F. een grotere liefhebber erkennen. Maar dat accepteer ik en ik neem me voor verder door te denken over de consequenties van oprechte bekommernis om dieren- inclusief de sapiens, inclusief de ongeborenen-, planten, kortom om heel onze aardbol, enzovoorts.
Toen ik gisteren de noodkreet van Michel en Steven las, begon ik direct te prakkeseren over het trieste lot van alle kreeftensoorten, ook degene die tot nu toe niet passen in onze westerse (vr)eetgewoonten (onze identiteit, weet je wel). Mijn sympathie- en empathiegevoelens gingen wat langer uit naar een landkreeftje, dat zich goed voelt in de huizen en koterijen der mensen, maar dat de meesten meedogenloos verpletteren onder hun zware ecologische voetafdruk: het pissebed.
Zo ver was ik dus. Maar godzijdank is Rudy al veel verder in de aandacht voor ons planeetje. En daarover verheug ik me ten zeerste.
16-01-2018 om 12:21
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2018
Macht corrumpeert
Macht corrumpeert degenen die ze uitoefenen.
Macht schoffeert, kleineert, bedriegt, stelt leugens voor als waarheid. Te grote politieke macht, zonder sterk tegengewicht, leidt onvermijdelijk naar een ondermijning van de democratie, naar brutaal populisme, naar de wij-zij retoriek en polarisering, naar het negeren van de hooggeprezen -als het in het kraam past-, normen en waarden vanuit electorale berekening.
Volgens de 'anders'partijen waren die machtsconcentratie en -wellust HET kenmerk van de trado's. Het was de mantra van Vlaams Blok/Belang en van VU/NVA. Hoe hekelden zij voortdurend de heerschappij van de christendemocraten van CVP in Vlaanderen.En hoe sterk waren ze in het diaboliseren van de PS-machtswellustelingen in Wallonië.
Het kan verkeren.Nu zijn het de nationalisten van NVA die (van op 't Schoon Verdiep) met hun machtige (leeuwen?)klauwen alles, niet alleen in het Nederlandstalige deel van België maar ook in Wallonië, willen overheersen.
Democraten, het is echt oppassen geblazen!
15-01-2018 om 15:09
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2018
Bisschop Van Looy: 'Mensen terugsturen is altijd foute beslissing'
Mgr. Van Looy: 'Mensen terugsturen is altijd foute beslissing'
In een interview met De Ochtend (Radio 1) n.a.v. de Werelddag van de Migrant en de Vluchteling liet de Gentse bisschop een duidelijke boodschap horen.
Gezinnen van vluchtelingen en migranten die hier verblijven, mogen niet zomaar teruggestuurd worden naar hun land. Dat verklaarde de Gentse bisschop Luc Van Looy op de Internationale Dag van de Migrant, die de katholieke Kerk vandaag organiseert. De klemtoon moet op integratie liggen.
Het thema van vluchtelingen en migranten leeft bij iedereen, en wij kunnen als bisschoppen niet blijven toekijken, zei mgr. Van Looy in het Radio 1-programmma De Ochtend uit. Dit gaat over een morele kwestie, die ons diep raakt.
Mensen terugsturen is altijd een verkeerde beslissing. Mgr. Luc Van Looy
Het moet vooral de bedoeling zijn om de mensen hier te laten integreren en te zorgen dat ze hier hun plaats vinden. Het gaat toch niet over zulke geweldige aantallen dat we dat niet kunnen?, verduidelijkte mgr. Van Looy. Maar de wet is de wet, en daar heeft de bisschop van Gent wel begrip voor. Alleen, zijn de wetgeving over regularisatie en de voorwaarden om asiel te krijgen wel diegene die we moeten blijven hanteren?, vroeg hij zich af.
14-01-2018 om 20:03
geschreven door Gust Adriaensen
Enkele dagen geleden stelde De Wever de pathetische en retorische vraag : 'Hebben wij de morele plicht alle 37 miljoen Sudanezen op te vangen?'
