21-11-2018 om 18:08
geschreven door Gust Adriaensen
20-11-2018
Nou, nou, de gave der profetie?
Op 15 oktober schreef ik op dit blog:
'Het zou me niet verwonderen dat SPA uiteindelijk in de Antwerpse coalitie terechtkomt. Met Beels en Meeus zijn er in deze verkiezingen twee onbetwistbare politieke talenten komen bovendrijven. In dergelijke rechts-linkse coalitie kan Groen ook wegen op het beleid en ijveren voor de realisering van belangrijke programmapunten. '
Het ziet er verdorie naar uit dat Rasp gelijk krijgt!
20-11-2018 om 14:43
geschreven door Gust Adriaensen
Heeft Francken twee jaar geslapen?
Twee jaar lang kikte staatssecretaris Francken met geen woord over de migratietekst waaraan een VN-commissie, waarvan hij deel uitmaakte, werkte. Nu organiseren hij en zijn partij het verzet ertegen.
Je kan het je niet indenken dat onze eenvoudige maar stoere en onverzettelijke Lubbeekse kruisvaarder gedurende die twee jaar ook maar één greintje bedreiging in de tekst heeft gevonden. De vranke Francken, die pal staat in de verdediging van ZIJN westerse normen en waarden, die ZIJN Verlichting hoog in het vaandel draagt en er desnoods voor wil sneven, die bereid is met inzet van lijf en leden de horden aan de Europese, de Belgische en zeker aan de gewesttaalgrens te stoppen (behalve degenen die nuttig zijn en/of al genoeg centen hebben), zou ongetwijfeld de VN in vuur en vlam gezet hebben, mocht er in de (ontwerp)teksten ook maar één woord gestaan hebben dat wat sterk rook naar een vorm van clementie voor 'het migrant'.
Of zou het toch zo kunnen zijn dat Theo in die VN-resolutiecommissie er met zijn gedachten niet bij was, ontspanning zocht, een uiltje knapte, ver weg van de binnenlandse besognes, het venijnige gekakel binnen de kakelbonte coalitie?
20-11-2018 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2018
Migratiepact
In De Standaard van 15 november stelt Sammy Mahdi, voorzitter van Jong CD&V, dat het migratiepact het begin kan zijn van internationale samenwerking. Als de regering de tekst niet ondertekent, is dat een blaam voor ons land.
Mahdi formuleert de essentie van de niet-bindende resolutie goed. Ze bespreekt alle facetten van de migratieproblematiek en kan het begin vormen van internationale samenwerking in de humane aanpak van het migratieprobleem. Niet-ondertekening van een evenwichtige tekst waarin naast de aandacht voor de beheersingspoging van de migratie, toch ook ruimte blijft voor het respect voor en een humane behandeling van de vluchtelingen, betekent inderdaad een internationale en morele blaam voor België en voor Vlaanderen.
Het feit dat de NVA twee jaar lang niet van zich heeft laten horen bij de voorbereiding van de tekst en nu de premier van de eigen coalitie, die zich eerder in de VN resoluut achter de resolutie had geschaard, voor schut zet en probeert terug te fluiten, zet de Vlaams-Nationalisten weg als onbetrouwbare windhanen, die electoraal opportunisme en de politieke schrik voor nog extremer rechts -het Vlaams Belang-, belangrijker vinden dan een tekst die een humane migratiebeheersing formuleert.
18-11-2018 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
16-11-2018
Pater Daniël Maes in Postel
XIII/46
Vrijdag 16 november 2018
Flitsen uit mijn eerste vaderland
Is het leven duur?
Vlak vooraleer uit Syrië te vertrekken had ik een fameuze ontsteking op twee tanden. Ik kon nog net onze tandarts consulteren, een sympathieke jonge moslimvrouw met drie kinderen. Ze beloofde me van de pijn te verlossen met medicatie maar mocht ondertussen de twee tanden niet trekken, zei ze. Wachten tot ik terugkwam, vond ze veel te lang. Omdat ze al zeven behandelingen had gedaan bij mensen uit ons klooster, (kinderen, zusters en fraters) vonden wij dat het wel tijd werd dat we haar betaalden. Zelf moesten we nog zeggen wie ze inmiddels allemaal behandeld had. Ze schreef ze op briefje en voegde er zomaar een bedrag bij. Alles samen was het omgerekend bijna 20 €. Hier gekomen moest ik na een week deze tanden laten trekken. Een tandarts was bereid dit te doen op de dag dat ik nog vrij was. Op een kwartier was de klus geklaard en ik betaalde contant 70 €. Hij kon op de korte tijd dat ik nog hier ben, de zaak niet afwerken. Met plezier zal ik dit laten doen door onze erg deskundige tandarts in Qâra. We moeten er eerlijkheidshalve wel bijvoegen dat wegens de sancties vele apparaten moeilijk of niet hersteld geraken en dat zo het leven op meerdere terreinen heel duur geworden is. Maar er zijn uitzonderingen, zie je wel.
Hulde aan de goede godsdienstleerkracht
Een gemeenteschool in Waasmunster heeft mij deze week uitgenodigd om voor een dertigtal 9-jarige kinderen tijdens het uur godsdienst te komen vertellen. Van gepensioneerde leerkrachten uit mijn geboortedorp kreeg ik een alarmerend beeld over de godsdienstige kennis en praktijk van de kinderen. Mijn ervaring was gelukkig heel anders… dank zij de leerkracht. Ze had die kinderen voorbereid. Ze had ook een zestal moslimkinderen en hun leraar uitgenodigd mee te komen luisteren. Allerlei vragen hadden ze opgesteld, luisterden heel aandachtig, waren erg gevoelig voor het positieve in een land van oorlog. Er waren ook een zestal moslimkinderen, waaronder Syriërs, samen met hun leraar. Toen ik Syrië wilde situeren stak een jongen zijn vinger op en zei dat hij dat op google Earth al gevonden had. Een ander pienter kereltje vroeg of de oorlog me angstiger, bozer of dapperder gemaakt had. Ik heb wat kunnen vertellen over de mooie initiatieven en het vredevol samenleven en de goede inzet van velen, ook van christenen. We eindigden met een spontaan gebed en daarna een Onze Vader die de kinderen goed kenden. De kinderen beloofden ook voor ons te bidden. Hopelijk blijft er iets over van hun eenvoud, geloof en belangstelling als ze enkele jaren ouder zijn!
’s Avonds waren we te gast in de hoofdkerk van St Nikolaas, waar een zestigtal mensen of meer waren opgedaagd. De deken had me vooraf uitgenodigd om met hem en enkele gasten te komen eten. Het was als een oosterse gastvrijheid. Omdat we in de kerk waren begon ik met een gebed. Na mijn lang getuigenis volgden er vele vragen. Van het breiwerk, de zalf, de religieuze voorwerpen en Syrische parfum werd flink wat meegenomen. Ik heb de indruk dat de erg negatieve mentaliteit tegenover Syrië in de openbare opinie geleidelijk aan het veranderen is.
v“Golfbrekers” is terecht erg boos op Pallieterke dat nogmaals de leugenpropaganda volop steunt als voorwendsel om het onschuldige Syrische volk verder uit te moorden, foei: http://www.golfbrekers.be/quo-vadis-syria-11/
07-11-2018 om 18:11
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2018
'Menschen in den Grooten Oorlog'
Tine Ruysschaert met 'Menschen in den Grooten Oorlog', in GC Den Dries in Retie:
05-11-2018 om 12:57
geschreven door Gust Adriaensen
Gemeenschapsvorming? Integratie?
Vooral rechtse, nationalistische politici hebben de mond vol van 'gemeenschapsvorming' en 'integratie', en ze leggen die zaken op als absolute voorwaarden en eisen aan de migranten.
Maar hoe zit het met de 'gemeenschapsvorming' van het 'eigen volk', los van de migranten. Die vraag wordt door deze scherpslijpers vermeden als de pest.
Al te gemakkelijk wordt ervan uitgegaan dat al de 'autochtone' inwoners van het Vlaams gewest of van België, een gemeenschap vormen, waarin iedereen perfect geïntegreerd is.
Iedereen met een beetje kennis van het sociale weefsel en de sociaaleconomische structuur van regio's, steden en gemeenten, weet dat dergelijke voorstelling een fabeltje is. Binnen zelfs de kleinste gemeenten, is er geen sprake van volledige integratie. Er zijn verschillen in taalgebruik, en dan heb ik het over de vele varianten van het Nederlands, en niet over het Frans dat ook in Vlaanderen in bepaalde kringen nog gangbaar is. Je hebt de getto's van de achterstandsstraten en -wijken én de getto's van de villawijken. Je hebt de verschillen in culturele en sportontspanning. Er zijn de honderdduizenden Vlamingen die arm zijn en in een totaal andere wereld leven dan de welgestelden.
Kortom, wat van arme, vaak amper geschoolde of ongeletterde mensen geëist wordt, daarover hoor je amper een woord binnen het 'eigen volk'. Degenen die zo sterk uitpakken met 'eigen cultuur', 'westerse normen en waarden', 'integratie', moeten eens de moeite doen zichzelf te bekijken binnen hun straat , hun wijk, hun verenigingsleven, hun levensstijl, en zich afvragen: 'Hoe is het gesteld met mijn integratie binnen deze wijk, dit dorp? Wat is mijn bijdrage aan de zo geroemde 'gemeenschapsvorming'?
05-11-2018 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2018
'The Armed Man'
'The Armed Man', een mis voor de vrede. Het koor 4-tune brengt samen met Laidos, een koor uit Waregem en het Ataneres Ensemble, dit prachtige stuk van Karl Jenkins.
Het werd geschreven naar aanleiding van de oorlogen in de Balkan, maar de oproep voor vrede geldt uiteraard altijd en overal. Het is een modern stuk voor koor, solisten en orkest. De muziek ligt goed in de oren, met herkenbare melodieën uit verschillende culturen. Dirigent: Bert Verdonck Kaarten bestellen: 4tunekoor@gmail.com VVK: 19 euro; ADK: 24 euro; -18 j.: 10 euro
03-11-2018 om 15:13
geschreven door Gust Adriaensen
'De aarde is niet van ons alleen'
In De Standaard van 2 november schrijft ene Dirk Vervenne, jurist, dat het aantal kinderen drastisch verminderd moet worden om onze aarde te redden. En een van de maatregelen die deze ‘jurist’ voorstelt is de fiscale voordelen van kinderen afschaffen of drastisch verminderen.
'De aarde is niet van ons alleen', dat is de kop van het artikel. Dat is voorwaar een mooie titel meneer Vervenne. Maar die aarde is natuurlijk ook van de miljoenen kinderen en jonge mensen in Afrika, Zuid-Amerika, Azië. Niet die kinderen en ook niet het dalende aantal kinderen in 'onze' westerse landen, verknoeien onze aardbol. Het is onze manier van leven en consumeren, meneer de jurist.
U vermeldt het zelf: 'de voetafdruk van een westerling is dertig keer groter dan die van een inwoner van een arm land'. België en zeker Vlaanderen zitten bij de koplopers. De ecologische voetafdruk van Vlaanderen beslaat ongeveer 9 globale ha. In het huidige verbruikspatroon heeft België al 7x zijn eigen oppervlakte nodig!
Maar er zit een bizarre kronkel in uw redenering, jurist Vervenne. U hebt het wel even over die gigantische voetafdruk, maar toch vooral over het teveel aan kinderen, precies alsof zij verantwoordelijk zijn voor 'onze' consumptierazernij en bezitshonger. Die weigert u aan te pakken!
Jurist Vervenne vermeldt graag het voorstel van de 'Club van Rome' , een particuliere stichting waarvan de clubleden rapporten kunnen uitbrengen. In 2016 deden 2 leden het merkwaardige voorstel westerse vrouwen die op hun 50ste nog geen kinderen hebben te belonen met een premie van 80.000 euro. Er volgde snoeiharde kritiek maar daarvoor heeft Vervenne geen oog.
Johan Albrecht, milieueconoom aan de UGent, noemde het een ‘ een absurd idee’. ‘Ik zou veel liever hebben dat het geld gebruikt wordt voor goede anticonceptie in de groeilanden. Dat zou een veel zinvollere besteding zijn dan geld geven aan mensen in rijke landen die ervoor gekozen hebben om geen kinderen te hebben, of er niet voor konden kiezen.’ Maar ook in Duitsland werd het voorstel op hoongelach onthaald. ‘Wat een onzin’, stelde Marcel Fratschzer, voorzitter van het onderzoeksinstituut DIW in Berlijn. ‘Heel veel studies tonen aan dat de keuze voor kinderen niet wezenlijk met geld te verklaren of te beïnvloeden is.’ Albrecht ziet ook nog een ander bezwaar. ‘Een gezellig grijzer wordende samenleving, waarbij heel weinig jongeren moeten opdraaien voor de ouderen – een opbeurend vooruitzicht is het niet.’
In een van de reacties op het artikel van jurist Vervenne is te lezen of er niet te veel advocaten zijn. De tekst van Vervenne parafraserend, kan je stellen dat er drastische fiscale maatregelen nodig zijn om de wildgroei aan advocaten een halt toe te roepen. Een efficiënte juristenbeperking dringt zich op. Het valt evenwel te vrezen dat juristen van het slag Vervenne zich daartegen zullen verzetten als een duvel in een wijwatervat. Ervoor pleiten dat een geboortestop noodzakelijk is om de wereld te redden, is zoveel gemakkelijker dan kritisch de relevantie van de eigen job te benaderen.
Maar goed, Vervenne heeft het op het einde van zijn artikel nog wel over 'onze kleinkinderen'. Hopelijk bedoelt hij niet exclusief ‘zijn’ kleinkinderen.
03-11-2018 om 14:28
geschreven door Gust Adriaensen
02-11-2018
Pater Daniël Maes even terug in Postel
Goede Vrienden,
Deze maand zal ik, als ‘t God belieft, een 2,5 week verblijven in mijn gemeenschap van de abdij van Postel. In die tijd heb ik volgende voordrachten aanvaard:
1) Op dinsdag 13 november, 20.00 u, vanwege Davidsfonds en parochie te Sint Niklaas in de hoofdkerk;
2) Op vrijdag 16 november, 20.00 u te Groningen in de kathedraal, Radesingel 4.
4) Op vrijdag 23 november, 19.30 u vanwege Davidsfonds Anderlecht, missiehuis van Scheut, Ninoofsesteenweg 548, 1070 Brussel
Ik zal spreken over “Syrië: menselijk drama, heldhaftig verzet en keerpunt in het wereldgebeuren”. Hierbij wil ik tevens wijzen op onze verantwoordelijkheid als mens en als christen. In Groningen zal ik niet alleen over Syrië handelen maar ook over het heikele thema dat ik in ons boek “Hoe een paus gelijk kreeg” grondig heb uitgewerkt. Tevens wil ik enige Syrische producten, souvenirs, artisanale voorwerpen e.d.m. meebrengen en aanbieden.
Daarmee kan ik de drie volgende vrijdagen geen uitgewerkt bericht sturen over het leven in Mar Yakub en de oorlog in Syrië. Wel is er ondertussen een jonge Fransman die geen Nederlands kent maar met zijn computer wel een gebrekkige vertaling kan maken van mijn berichten die hij (met mij) daarna verbetert. Wie hieraan geïnteresseerd zou zijn voor Franssprekende vrienden kan zijn email opgeven aan hem: poiriertheophane@hotmail.fr.
Voor deze keer hebben we nog nieuws over het leven in Mar Yakub, een oorlogsbericht en een beschouwing over de recente bisschoppensynode voor de jongeren.
P. Daniel
02-11-2018 om 15:34
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2018
'Het gebeurt hier en vandaag'
Onder de titel 'Het gebeurt hier en vandaag', becommentarieert auteur David Van Reybrouck in De Standaard van 27 oktober, een rapport van Dokters van de Wereld, over de behandeling van migranten door de Belgische politie.
Mensen in een koude cel gooien en hun een dag lang eten, kleren of een toiletbezoek ontzeggen. Hun gsm, geld en medicijnen stelen. De getuigenissen -en er zijn er nog veel ergere- uit dat rapport van Dokters van de Wereld brengen David Van Reybrouck van zijn stuk. En niet alleen Van Reybrouck. Het is vreselijk schokkend en het doet je de vraag stellen: 'Leven we in een dictatoriale politiestaat?'
Dergelijk politieoptreden is een regelrechte schande, verdient de strengste afkeuring en beteugeling en staat haaks op onze democratie. Onbegrijpelijk is dat er mensen zijn, dat komt bv. tot uiting op het DS- forum, die hierover vergoelijkend, relativerend, negerend schrijven. Vaak zijn het dezelfde mensen die de mond vol hebben over 'onze westerse normen en waarden'.
Walgelijk.
30-10-2018 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2018
Viering wapenstilstand WO I in Retie
-Vrijdag 9 november 20.00 u. in GC Den Dries, Kerkhofstraat:
Het Davidsfonds organiseert een voorstelling 'Menschen in den Grooten Oorlog', waarin Tine Ruysschaert en Bart Cafmeyer teksten brengen die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. De muziek is van Arnold Sercu.
De heemkring ‘Zeven Neten’ brengt daar op panelen een sfeerbeeld aan de hand van foto’s en gedichten uit en over de Eerste Wereldoorlog én ook de lijst van 199 oud-strijders geboren en/of getogen in Retie en Retie-Schoonbroek.
-Zaterdag 10 november 10.00 u. in de Sint-Martinuskerk:
Feestelijke Mis voor Wapenstilstand en de oud-strijders. Omdat de Wapenstilstand van Wereldoorlog I, 100 jaar geleden plaatsvond, willen we van de traditionele mis voor de oud-strijders iets bijzonders maken en hen extra in de bloemetjes zetten. Daarom willen we ook graag alle familieleden van de oud-strijders van harte uitnodigen op deze eucharistieviering! Omdat het moeilijk is om alle adressen te verzamelen, nodigen we iedereen bij dezen uit! Men zegge het zoveel mogelijk voort! Dus allen van harte welkom om onze helden te eren en te bidden voor vrede en verzoening!
-Zaterdag 10 november 18.30 u. in de Sint-Martinuskerk:
We gedenken het einde van Wereldoorlog I, in een vredeswake in de Sint-Martinuskerk van Retie. We komen er samen met iedereen die bekommerd is om vrede, ook vandaag in onze wereld veraf en dichtbij. Vrede betekent niet alleen ‘afwezigheid van oorlog’, maar evenzeer oog hebben voor rechtvaardigheid, eerbied voor mensenrechten, naastenliefde, mededogen en verzoening. In deze vredeswake willen we samen vieren en bidden met woorden, verhalen, muziek en samenzang. We sluiten de wake af rond 19.00 u., waarna degenen die om 20 u. naar het concert gaan, uitgenodigd worden in de Mantel voor een kop koffie. We voorzien voor hen plaatsen in de kerk voor het concert. Van harte welkom!
-Zaterdag 10 november,20.00 u. in de Sint-Martinuskerk:
'The Armed Man', een mis voor de vrede. Het koor 4-tune brengt samen met Laidos, een koor uit Waregem en het Ataneres Ensemble, dit prachtige stuk van Karl Jenkins. Het werd geschreven naar aanleiding van de oorlogen in de Balkan, maar de oproep voor vrede geldt uiteraard altijd en overal. Het is een modern stuk voor koor, solisten en orkest. De muziek ligt goed in de oren, met herkenbare melodieën uit verschillende culturen.
29-10-2018 om 10:23
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2018
Een gemiste kans voor De Weverr
Voorzitster van Groen, Almaci, had in De afspraak op vrijdag, overschot van gelijk: een gemeenteraad in lopende zaken, die alleen nog maar beslissingen zou kunnen treffen die binnen de 2,5 maand na de verkiezingen afgehandeld worden, is baarlijke nonsens.
Alle gemeentebesturen, ook dat van Antwerpen, beslissen in die periode nog over zaken, waarmee het volgende bestuur te maken zal krijgen.
Ik vond de resolutie omtrent twee kernzaken voor Groen, bijzonder intelligent en tactisch meer dan verantwoord. De Wever kon aangeven dat het hem menens is met zijn (theatrale) verzoeningspoging op VTM. Dat heeft hij geweigerd te doen. Het is een bijkomend argument voor Groen, om bijzonder voorzichtig te zijn met die uitgestoken hand van De Wever.
Overigens is het duidelijk dat de voornaamste reden om zich 'verzoenend' op te stellen, te maken heeft met zijn uiterst krappe meerderheid. Elk gemeenteraadslid uit die meerderheid kan hem gijzelen.
27-10-2018 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2018
Begin van de politieke neergang voor Groen
In de coalitiegesprekken/-gevechten, die in een aantal steden nog aan de gang zijn, stelt Groen zich scherper en scherper op als een machtsbeluste partij, die de machtsgeile blauwe en donkerblauwe Open VLD en NVA, naar de kroon steekt.
Groen schrikt er niet voor terug het verzwakte linkse broertje SPA nu eens hardhandig, dan weer achterbaks, van zich af te schudden en bij het politieke restafval te deponeren.
De Groen-politici hebben zich altijd al wel vlotter bewogen in de kringen van de hoogopgeleide middenklassers, die het zich kunnen veroorloven een wat alternatieve levensvisie en -wijze te propageren en aan te hangen. Nu zetten ze ook, overmoedig geworden door het verkiezingssucces, hun eerste stappen in de besloten kringen en salons van de echte machtscenakels , waar liberalen en nationalisten al langer thuis zijn.
De pioniers van AGALEV en Groen keren zich om in hun graf. En vele Groen-aanhangers kijken verbijsterd en gedegouteerd toe hoe de Groen-top zich conformeert aan de brute machtspolitiek en in ijltempo vervelt tot een traditionele machtspartij.
Wat erger is: Groen ziet er geen morele bezwaren in, mee te helpen aan het doodmeppen van het amechtige linkse maar proletarische SPA. Op die manier jaagt Groen nog meer sociaaldemocratische kiezers naar Vlaams Belang.
Arrogantie is klaarblijkelijk besmettelijk. Die ondeugd werd en wordt wat graag aan het machtige NVA verweten. Overigens vaak terecht. Groen is zich sinds de verkiezingen aan het bekwamen in politieke arrogantie. Volgens Francken -en hij is een deskundige- zijn het al zo goed als volleerde leerlingen.
Maar Groen weze gewaarschuwd! Een groot deel van de Groen-aanhang en talloze potentiële Groen-kiezers, nemen dat brute geilen op macht en de verloochening van links niet.
De rekening zal al in mei 2019 gepresenteerd worden!
25-10-2018 om 13:06
geschreven door Gust Adriaensen
Barones Mia Doornaert bokst boven haar gewicht
In haar column in De Standaard van 25 oktober, gebruikt de rechtse blanke moraalbarones Doornaert een studentenreglement over verkleedpartijtjes aan een Engelse universiteit, om met orgastisch genot de linkse witte moraalridders van jetje te geven.
Zij wisselt het agressief verketteren van die verfoeilijke linkse intelligentsia af met het zelfbeklag van 'de blanke die op alle mogelijke manieren bestookt wordt', want genietend van een 'onaanvaardbaar pigmentair privilege'. Kortom, de expert in internationale betrekkingen gaat er ongeremd tegenaan.
De stem van de rede is in deze column niet te horen, ook al stelt Doornaert dat 'het hoog tijd is de stem van de rede en niet de emotie weer voorrang te geven'. Let wel, Doornaert heeft het over een reglementje van een Engelse studentenvereniging, waarvan zij kennis kreeg via vrienden. Dat fait divers verruimt ze tot de linkse bedreiging voor het Avondland. Maar Mia staat pal, als een recht(s)e blanke rots in de link(s)e witte en gekleurde branding, ook al komt ze, zoals ze zelf ooit zei, uit een 'links-libertair' onderwijzersmilieu.
Dat barones Doornaert zoveel misbaar maakt over een toevallig vernomen studentenreglementje omtrent verkleedfeestjes aan een of andere Engelse universiteit, komt wel erg bizar over.
Is zij in het rechtse Vlaanderen al geconfronteerd geweest met kledijcensuur? O ja, het hoofddoekenverbod. Schaart zij zich nu ferm aan de zijde van al die linksigaards, die de bemoeienis met de manier waarop mensen zich kleden een uiting vinden van anti-Verlichting intolerantie?Of vreest zij dat haar uitgebreide garderobe en haar exclusieve schoenencollectie op linkse kritiek zal stoten? (zie haar interview in DS van 28-11-2009: 'Ik heb uitpuilende kleerkasten - meervoud. Mensen zeggen mij: “Mia, 500 euro voor een paar schoenen, hoe is het mogelijk? Ik leef voor de intensiteit van het moment. De dag van morgen zal wel voor zichzelf zorgen).
En hoe kan iemand die in bomvolle kleer -en schoenkasten zo intens het moment cultiveert, toch blijven strijden tegen links.
Bokst de barones niet vaker en vaker boven haar gewicht?
25-10-2018 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2018
Dirk Draulans over de crisis in Natuurpunt
Dirk Draulans:
'Natuurpunt moet mee kunnen spelen in het streven naar een nieuwe maatschappij met meer aandacht voor andere waarden, zoals een andere economie en een andere invulling van de plaats van natuur in het landschap. Als Natuurpunt een sterke groei wil blijven manifesteren en mee deze grote vraagstukken wil aansturen, moet de vereniging op een écht professionele manier gerund worden. '
24-10-2018 om 18:28
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2018
Opgang en ondergang van kartels
Als de machtsverhoudingen binnen een kartel sterk verschuiven, ontstaat er onvermijdelijk een spanning die tot een breuk kan leiden. Ofwel probeert de machtigste de zwakke partner binnen het kartel te houden om hem plat te drukken en machteloos te maken.
Wanneer de oorspronkelijk zwakkere, dankzij de sterkere, een ruim politiek forum krijgt, ontstaat er alweer een nieuwe machtsstrijd waarbij de oorspronkelijk sterkere uiteindelijk de duimen moet leggen.
2004 was het toppunt van gebrekkig politiek inzicht van de CD&V. De partij redde NVA van de totale irrelevantie, en luidde door het kartel de neergang van de christendemocraten in.
Ook Bonte in Vilvoorde, geeft blijk van een verbijsterende politieke domheid en brutaliteit. Als hij niet terugkomt op zijn machiavellistische machtsgreep, zal dat hem en zijn partij zuur opbreken.Groen is verstandig genoeg geweest om de oppositie te kiezen.
Maar wees gerust, hoe negatief de ervaringen met kartels ook zijn, ze zullen opnieuw gevormd worden door de machtsdrang van politici en partijen.
23-10-2018 om 20:21
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2018
'In een wurggreep omhelzen'
In De Standaard is te lezen dat Groen in zijn relatie met SPA, machiavellistische trekjes begint te vertonen.
Vanuit machtsoverwegingen de 'SPA in een wurggreep omhelzen', holt de geloofwaardigheid van Groen uit. De partij zou er goed aan doen zo precies mogelijk na te gaan in welke bevolkingsgroepen Groen en SPA hun aanhang vinden.
Vast staat zeker dat het kiespubliek van Groen, sociaal, professioneel en intellectueel verschillend is van dat van de sociaaldemocraten. De laaggeschoolde werknemer/werkzoeker vindt in veel mindere mate de weg naar Groen.
Als de ecologisten SPA proberen plat te drukken en geen electorale ruimte laten, werken zij mee aan de groei van extreem rechts.
22-10-2018 om 17:34
geschreven door Gust Adriaensen