'John Crombez zal nooit uitgroeien tot een oratorisch wonder. Toch won de SP.A-voorzitter donderdagavond het debat op Terzake met de vingers in de neus. Zijn pensioenvoorstel van minimum 1.500 euro per maand na 42 jaar werken klinkt immers helder. Daar vond Geert Bourgeois niet meteen een antwoord op. De N-VA-pensioenplannen lezen niet alleen een flink stuk ingewikkelder, de minister-president schoot zichzelf ook in de voet door onvoorbereid voor de dag te komen. ‘De juiste bedragen heb ik niet in mijn hoofd.’
Migratie en klimaat bepalen straks zeker het stemgedrag. Maar met de baseline ‘Zekerheid. Voor iedereen’ vissen de socialisten niet achter het net. Vooral het pensioenthema beroert de mensen. Maar ook de btw-verlaging voor elektriciteit en de bezorgdheid over de kostprijs van een rusthuis blijft een mantra van heel wat oudere kiezers'.
04-05-2019 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
03-05-2019
Barones Mia Doornaert en het klootjesvolk
Barones Doornaert, 'expert in internationale betrekkingen ', orakelt in de kwaliteitskrant De Standaard van 2 mei: ‘Elitekranten zitten vast in het eigen gelijk’.
Barones Doornaert herleidt de diversiteit van de bevolking gemakshalve tot twee soorten: de progressieve elite en het klootjesvolk. Wil de barones nu eens eindelijk duidelijk maken tot welk bevolkingsdeel ze zichzelf rekent!
Behoort volgens haar De Standaard, waarvoor zij (tegen royale betaling) schrijft, tot de elitekranten? Is zij er zich van bewust dat het feit dat zij haar ideeën en oprispingen kan publiceren in een kwaliteitskrant, haar bewering dat elitekranten vastzitten in het eigen gelijk, frontaal tegenspreekt? En weet zij niet dat zeer weinig mensen die tot het 'klootjesvolk ' behoren, De Standaard en dus ook haar column lezen en dat ze haar missioneringsdrang dus beter zou botvieren in de gazetten die frequenter bij het klootjesvolk circuleren?
Ach barones Mia, ook al blijft u tot in den treure dergelijk vermeend anti-elitair proza plegen, de klootjesvolkmensen zullen u nooit als een van hen beschouwen. Mijlenver bent u van hen verwijderd. U behoort tot de intellectuele, culturele en financiële elite. Die is uw geliefde biotoop.
En vanuit die geprivilegieerde bubbel, kan u het zich permitteren uw bubbelcollega's, met wie u al tientallen jaren prima opschiet , te hekelen en tegelijk het 'klootjesvolk' patriarchaal –elitair te prijzen en in ‘bescherming’ te nemen.
03-05-2019 om 15:09
geschreven door Gust Adriaensen
De 'peut' van Hedebouw
De welbespraakte Raoul Hedebouw, Waals parlementslid voor de PVDA, zorgt geregeld voor de humoristische noot in het parlement. Geniet van onderstaande tussenkomst.
03-05-2019 om 12:16
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2019
'Zie de mens. Hij is erg. En erg ontwapenend'
Zie de mens. Hij is erg. En erg ontwapenend
In De Standaard van 30 april schrijft MARJOLEINE DE VOS, dichteres en journaliste bij NRC Handelsblad, over de barbaarse maar ook de ontwapenende, ontroerende mens.
Een citaat:
'De groepjes mensen die bij de brandende Notre-Dame stonden te zingen – waarom is dat toch zo ongemeen ontroerend? Dat is het altijd, vind ik, als een mensenmenigte spontaan zingt, uit rouw, als roep om bijstand, als teken van saamhorigheid. Nee, niet het enge gebrul van groepen jonge mannen die hun strijdliederen aanheffen, maar wel een menigte die klaagt en zingt.
In de paasnacht liepen om de dorpskerk mensen met kaarsen, ze zongen: ‘Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft’ en het was alles wat de mensen zo vertederend maakt'.
Mooi dat Marjoleine De Vos DE mens niet alleen maar een agressieve, verwoestende, afschuwelijke soort vindt. Ecce homo, die ook ontroerend, ontwapenend, nederig is. Samen met anderen. In zijn zingen, in zijn klagen 'uit rouw, als roep om bijstand, als teken van saamhorigheid'. Als teken van hoop ook. Hopen op de opgang van duisternis naar licht. Het Licht? Van stamelende klanken naar woorden. Het Woord?
En de gedachte kwam ook in me op: wat Marjoleine De Vos, dichteres, zo treffend beschrijft, wat zij ervaart bij deze rituelen van zingen, klagen, donker, licht, daarvoor bestaan in elke taal woorden, ook in het Nederlands. Bidden, God, zijn die woorden.
En toen vroeg ik me af: waarom gebruikt de dichteres deze woorden niet? Zijn ze haar totaal onbekend geworden? Of vermijdt ze deze woorden uit een zekere gêne? Een achterhaalde, ouderwetse schaamte voor God, voor het Woord en het Licht die ons overstijgen, voor de religieuze, de biddende, kwetsbare, nederige homo sapiens?
01-05-2019 om 08:26
geschreven door Gust Adriaensen
30-04-2019
1 mei: Dag van de arbeid
Aan de 1 meiviering als viering van de arbeidersbeweging ligt de invoering van de achturige werkdag ten grondslag. De eis om slechts acht uur per dag te werken werd in de 15e en 16e eeuw veelvuldig onder de Engelse ambachtslieden gehoord.
Bij het eerste congres van de Tweede Internationale in 1889 werd besloten om op 1 mei 1890 een internationale strijddag voor de achturige werkdag te organiseren. Dit plan was bedacht door de AmerikaansevakbondAmerican Federation of Labour (AFL). De vakbond AFL organiseerde eerder op 1 mei een nationale actiedag, waarbij een sector staakte terwijl andere sectoren de stakingskasaanvulden om de stakers door te betalen tijdens de staking.[1]
30-04-2019 om 18:11
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2019
'Gevaarlijke wereldverbeteraars'
'Onverbeterlijke wereldverbeteraars zijn gevaarlijk', schrijft professor Dirk Verhofstadt in DS van 18 april.
Ondergangsdenken of een heilsleer, voor Dirk Verhofstadt zijn ze in hetzelfde bedje ziek.
Maar professor Verhofstadt blijkt in hetzelfde bedje ziek te zijn als de 'onverbeterlijke wereldverbeteraars' van links of rechts. Ook hij manifesteert zich als een onverbeterlijke en dus 'gevaarlijke' wereldverbeteraar, maar dan wel van liberalen huize.
Dat fundamentalistische geloof in de juistheid van de (neo)liberale ideologie, leidt bij hem tot een bewustzijnsvernauwing waardoor hij alleen maar positieve ontwikkelingen ziet, dankzij het , 'zijn' liberalisme natuurlijk, en die hem blind maakt voor de destructieve effecten van zijn heilbrengende liberalisme op mens en milieu.
29-04-2019 om 09:39
geschreven door Gust Adriaensen
26-04-2019
Christenen en de verkiezingen
De tekst van de Belgische bisschoppen in verband met de komende verkiezingen, is een erg rijke en waardevolle inhoud.
De bisschoppen pleiten voor het wegwerken van de sociale ongelijkheid en de armoede . Zij stellen dat een sociaal gecorrigeerde markteconomie in dienst moet staan van de (meest kwetsbare) mens. Respect voor het menselijke leven is essentieel en daarom zijn ook solidariteit en nabijheid fundamenteel.
De aarde is niet ons eigendom, ze is ons gemeenschappelijke huis. De klimaatverandering legt ons op de rangorde van onze behoeften te herbekijken en te streven naar materiële onthechting.
De wetenschap moet ethische grenzen erkennen en het onderwijs mag niet in functie staan van consumptiedoeleinden.
De bisschoppen stellen dat terugplooien op jezelf, je afsluiten van vreemdelingen en geen rekening houden met de toekomst van mensen in de arme landen, doodlopende wegen zijn.
Zij pleiten overduidelijk voor de uitbouw van de Europese gedachte en voor een politiek engagement dat het algemeen belang dient.
Christenen mogen niet aan de kant blijven staan. Zij hebben als kiezer of als kandidaat een belangrijke rol te spelen.
26-04-2019 om 20:23
geschreven door Gust Adriaensen
'Welke wereld willen we doorgeven?'
Welke wereld willen we doorgeven?
De bisschoppen geven hun visie op het klimaat, Europa en migratie. Ze vragen christenen om goed na te denken over die uitdagingen vóór ze stemmen.
-------------------
DE BISSCHOPPEN VAN BELGIË
Over enkele weken vinden de regionale, federale en Europese verkiezingen plaats. Op elk beslissingsniveau zijn de uitdagingen immens. We zijn ons ervan bewust dat de antwoorden niet eenvoudig zijn en dat nooit zullen worden. Als christenen willen we actief deelnemen in het democratische debat, met respect voor elke overtuiging. Wij willen de aandacht van de katholieke gelovigen vestigen op enkele belangrijke uitdagingen.
Globalisering, digitalisering en technologische ontwikkelingen hebben de economie ingrijpend veranderd. De eerlijke verdeling van de rijkdom is een groot probleem. De sociale ongelijkheid, de armoede en de problemen die ermee samenhangen, zoals huisvesting en toegang tot de arbeidsmarkt, mogen ons nooit de schouders doen ophalen. Het mechanisme en de finaliteit van ons economische systeem herdenken, zal moed vergen. Een sociaal gecorrigeerde markteconomie moet in dienst staan van de mens en in het bijzonder van de meest kwetsbaren. Zij moet iedereen de kans bieden op een waardig bestaan.
De aarde, ons erfgoed
Omdat het menselijke leven een uniek geschenk is, verwachten we het allergrootste respect ervoor: in al zijn dimensies, vanaf het begin tot het einde. Er is een uitgebreid netwerk van gezondheidszorg, maar het wordt beperkt door het streven naar efficiëntie en rentabiliteit. Daardoor voelen zoveel patiënten zich eenzaam. Daarom roepen we op tot solidariteit en nabijheid.
De aarde is het erfgoed van de hele mensheid, ons ‘gemeenschappelijke huis’. Ze is ons geschonken, maar is niet ons eigendom. ‘Het besef van een gemeenschappelijke oorsprong, van een wederzijdse afhankelijkheid en van een gedeelde toekomst is noodzakelijk’, schreef paus Franciscus. De klimaatverandering vereist dat we de hiërarchie van onze behoeften herbekijken, met alle vormen van onthechting die daaruit voortvloeien. Ze vraagt ook dat we het spirituele voorrang geven op het materiële. Samen met anderen willen we ons bezinnen over ons consumptiegedrag, in het bijzonder met betrekking tot voedsel, transport en energie.
Een rechtvaardige samenleving, in vrede met zichzelf en haar omgeving, hangt sterk af van onderwijs en opvoeding. De wetenschap is een onschatbare rijkdom die we moeten delen. Er gaat een grote kracht van uit, maar ze vraagt om ethische grenzen. Elke dag bijleren zal ons helpen een wereld op te bouwen waarin culturele, ideologische of morele keuzes niet worden bepaald door consumptiedoeleinden.
Vreemdelingen verwelkomen
De uitdagingen op het gebied van migratie – vreemdelingen verwelkomen en integreren – moeten centraal blijven staan als we nadenken over welke wereld we willen doorgeven. Simplistisch gedrag en je terugplooien op jezelf, zonder ernstig rekening te houden met de verwachtingen en toekomst van de mensen in de arme landen, zijn doodlopende wegen.
De Europese gedachte moet worden uitgebouwd. Vanwege haar bijzondere geschiedenis, haar streven naar vrede en eenheid in verscheidenheid, blijft de Europese Unie een referentie voor de hele mensheid. Burgers moeten kunnen rekenen op een Europees Parlement en andere EU-instanties die voorbij de economische of technocratische maatregelen een echt politiek project ontplooien. Tot dat project behoort het vermogen zich open te stellen voor de anderen, in dialoog te gaan met eenieder en nieuwe modellen van samenleven voort te brengen.
Politieke partijen presenteren momenteel hun programma en de kandidaten gaan in debat. De christenen kunnen niet op afstand toekijken. Door hun stem uit te brengen, helpen ze de vertrouwensrelatie met de verkozenen te herstellen. De politieke partijen tellen trouwens veel christenen in hun rangen.
Meer dan ooit hebben we nood aan politici die dicht bij de burger staan en zich inzetten voor het algemene belang. Laten we dankbaar zijn voor de vrouwen en mannen die bereid zijn hun deel van de verantwoordelijkheid op te nemen, door een publiek mandaat uit te oefenen, of door zich anders in te zetten in de samenleving.
26-04-2019 om 09:45
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2019
Een separatist als premier?
In zijn 'Waalse Kroniek' in DS van 25 april, stelt de Franstalige cartoonist Pierre Kroll de vraag, toch wel met ironische ondertoon, waarom een Duitstalige geen Belgische premier zou kunnen worden.
Natuurlijk kan een Duitstalige uit de Duitstalige regio premier van België worden. Als hij of zij de realiteit van de Belgische staatsstructuur accepteert en niet ondermijnt, mag dat binnen ons democratische systeem geen probleem zijn.
Een politicus evenwel die separatist is, die behoort tot een partij waarvan volgens haar statuten de kern en het hoofddoel van haar politiek program en beleid , de opheffing van België en de stichting van een Vlaamse republiek zijn, kan bezwaarlijk een geloofwaardige premier van België genoemd worden.
De commentaar van de vroegere minister-president van de Duitstalige regio, Lambertz, die Kroll aanhaalt, is erg to the point.
Op de vraag wat hij dacht over Jan Jambon als premier van België, antwoordde Lambertz met de nodige ironie dat Jambon zich dan toch wel zou blootstellen aan gewetensconflicten en mogelijk acute aanvallen van schizofrenie.
Inderdaad . En als Jambon niet zou blootstaan aan 'gewetensconflicten' en 'aanvallen van schizofrenie', dan levert hij het bewijs dat hij en zijn partij de leidende rol in België willen spelen om als een vijfde colonne, een paard van Troje, noem maar op, het land van binnenuit te ontmantelen en naar de verdommenis te helpen.
25-04-2019 om 21:53
geschreven door Gust Adriaensen
20-04-2019
Christus is verrezen!
'De dood krijgt niet het laatste woord'
Bisschop Jean Kockerols: de dood krijgt niet het laatste woord!
De verrijzenis is de gewelfsleutel van ons geloof, zonder verrijzenis zijn wij geen christenen'. Bekijk de Paasvideo met bisschop Jean Kockerols.
20-04-2019 om 23:05
geschreven door Gust Adriaensen
16-04-2019
Notre Dame - Notre Drame
Een Notre Dame-haiku
EEN BRANDENDE TOORTS:
LA FLÈCHE RAAKT OOK MIJN HART.
ZAL ZIJ HERRIJZEN?
16-04-2019 om 08:19
geschreven door Gust Adriaensen
15-04-2019
'Geen onderwerp te bedenken waarover christenen zouden moeten zwijgen'
Emmanuel Van Lierde, hoofdredacteur van Tertio:
'Het is van belang eigentijdse dogma's zoals de doorgeschoten autonomiegedachte, de eenzijdige rationaliteit of de dominante marktlogica te doorprikken.
Christenen moeten in publieke debatten hun kritisch-profetische stem laten klinken. Daarom zijn ze niet tegen hun cultuur, ze leven midden in de wereld. Het is juist omdat gelovigen zich willen engageren voor een betere wereld, dat ze er zich soms ook van durven te distantiëren als ze vinden dat het de verkeerde kant uitgaat.
Juist daarom bericht Tertio niet alleen over kerkelijke kwesties, maar bovenal over het geheel van de samenleving, over politiek, economie, onderwijs, cultuur en ethiek. Geloven is immers geen privézaak, het raakt aan alle facetten van het leven. Geen onderwerp te bedenken waarover christenen zouden moeten zwijgen. Als 'expert in humaniteit' heeft het christendom juist een boodschap voor de wereld, stelde paus Paulus VI. Soms tegendraads, dat wel, maar daarom moet je de dialoogpartner nog niet negeren of buiten spel zetten. We hebben iets te zeggen. Veel zelfs.'
15-04-2019 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
14-04-2019
'Christenen moeten aanwezig zijn in de algemene media'
In het 1000ste nummer van Tertio, stelt Hans Geybels dat de christenen mediaruimte moeten opeisen, om levende getuigen van Pasen te zijn.
Een fragment:
'Christenen zijn het aan zichzelf verplicht aanwezig te zijn in de debatten die onze samenleving raken. Ze zijn geroepen om de Blijde Boodschap te verspreiden. Dat wordt hoe langer hoe meer een noodzaak omdat onze tijd steeds meer verzandt in het neoliberalisme, getypeerd door allerhande fenomenen die haaks staan op onze spiritualiteit, zoals meritocratie, abslolute zelfbeschikking, competitie en dies meer. Meer dan ooit wordt het christendom het belangrijkste alternatief. Meer dan ooit is het de enige echte criticaster van onze door de economie geleide maatschappij. Alles mag in twijfel getrokken worden en zelfs op zijn kop gezet, behalve de economische ratio en zelfbeschikking.
Het is belangrijk als christenen aanwezig te zijn in de algemene media om de doodeenvoudige reden dat die door iedereen worden gevolgd. Christenen hebben de opdracht de tekenen des tijds te lezen en midden in de wereld als gist en zout aanwezig te zijn. Het is een opdracht waaraan paus Franciscus wekelijks herinnert'.
14-04-2019 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2019
'Waar Gods liefde heerst...'
Pater Benny Berrens, norbertijn van de Abdij van Postel, in Molenijzer:
'Waar Gods liefde heerst, daar is kleur en bloei en kan ieder tot ontplooiing komen. Een gelovige ondersteunt en bemoedigt anderen. Hij wil ieder tot bloei brengen. Waar Gods liefde heerst, kan men het anderszijn verdragen. Een gelovige verdraagt en bemint wie niet-gelovig is, én hij waardeert het unieke in iedere medegelovige. Waar Gods liefde heerst, is er harmonie en vrede. Een gelovige bewaakt de woorden die over zijn lippen komen. Hij spaart de kritiek op anderen. Hij houdt bittere commentaar voorzich. Hij zwijgt liever dan zich over te geven aan wat paus Franciscus 'het gif van roddel en kwaadsprekerij' noemt. Waar Gods liefde heerst, vindt men goedheid en barmhartigheid. Een gelovige helpt met vriendelijkheid. Hij bidt voor wie hem kwaad doet en verdraagt in stilte die hem slecht gezind is.'
13-04-2019 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
Salariswagens: gemiste inkomsten en maatschappelijke kost
In een rapport over het milieubeleid van de lidstaten tikt Europa België fors op de vingers wanneer het gaat over de salariswagens. “Ondanks reeds genomen maatregelen om de belastinggrondslag voor bedrijfswagens verder af te stemmen op de CO2-uitstoot, wordt het privégebruik van deze voertuigen nog altijd sterk gesubsidieerd. Uitgaande van nationale belastingstelsels en verschillende vergelijkende schattingen vertegenwoordigt de gunstige fiscale behandeling bijna 3,75 miljard euro aan gederfde inkomsten.” De Commissie heeft het in de studie over 2 miljard euro aan gemiste inkomstenbelasting en 1,75 miljard euro aan socialezekerheidsinkomsten. De Commissie verwijst ook opnieuw naar de OESO, die “in haar economische vooruitzichten erop heeft gewezen dat dit zwakke punt verdere vooruitgang in de aanpak van congestie, luchtvervuiling en de uitstoot van broeikasgassen belemmert”.
Naast een som aan gemiste inkomsten, heeft het systeem van salariswagens ook een hoge maatschappelijke kost. Die bedroeg volgens het Planbureau in 2016 905 miljoen euro per jaar, 0,23 procent van het bbp of 2.300 euro per salariswagen. Maatschappelijke kosten zijn bijvoorbeeld economisch verliesdoor een overmatig bezit van de wagen, bijkomende milieu- en externe congestiekosten die veroorzaakt worden door een overmatig gebruik van de wagen, vooral in de spits. Volgens het Planbureau rijdt een salariswagen jaarlijks 6.000 kilometer meer dan particuliere auto’s, de FOD Mobiliteit rekende zelfs uit dat een salariswagen jaarlijks gemiddeld 28.937 kilometer afmaalt, bijna het dubbel van het gemiddelde van alle ingeschreven personenwagens (14.999 kilometer). “Dat maakt dat salariswagens, die 7,8 procent uitmaken van de personenwagens, 15,7 procent van de gereden kilometers voor hun rekening nemen.”
13-04-2019 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2019
Het optimisme van het christelijk geloof
Abt Frederic Testaert in 'Molenijzer':
-----------
'Sinds Jezus' dood en verrijzenis klopt er in onze wereld nog een ander hart, namelijk Jezus' hart. Dit hart klopt veel sterker dan de 'harten die in de duisternis kloppen'. Inderdaad, Jezus' goedheid en menslievendheid zijn sterker dan de boosheid van mensen, sterker dan de haat, sterker dan het kwaad. Door ten hemel op te varen, heeft Jezus de aarde niet in de steek gelaten, zoals Hij de Drie-eenheid niet verlaten had door mens te worden.
In de brief aan de Efeziërs kunnen we lezen dat God de Vader het plan opgevat heeft om alles in Christus te hernieuwen, met andere woorden: de Vader wil van Christus het hart van de wereld maken. Dit optimisme, dat eigen is aan het christelijk geloof, heeft de Engelse, laatmiddeleeuwse mystica, Juliana van Norwich, doen schrijven: 'De zonde is een noodzaak, maar alles komt in orde. Het komt allemaal weer goed. Alles, maar ook alles, wat het ook mag zijn, zal goedkomen'.
-----------
Molenijzer - Driemaandelijks contactblad van de abdij van Postel -jaargang 71, nummer 2
---------
Een jaargang kost voor België 15 euro; rek. 419-4010204-58 Abdij der Norbertijnen van Postel-Mol, Abdijlaan 16, 2400 Mol. Voor Nederland: 20 euro; rek. 95-4194-0102-0458.
12-04-2019 om 17:43
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2019
'Een wereld zonder God, is een zinloze wereld'
Ondanks zijn hoge leeftijd, is de vorige paus Benedictus XVi, intellectueel nog actief. in een recent gepubliceerd uitgebreid essay schrijft hij:
“Een wereld zonder God kan alleen maar een zinloze wereld zijn, waarin de normen van goed of kwaad niet langer bestaan, en enkel de wet van de sterkst overblijft. Macht is dan het enige principe. Waarheid is van geen belang, eigenlijk bestaat ze niet.'
11-04-2019 om 21:54
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2019
Retraite in de abdij van Postel
Van 10 tot en met 14 juni 2019 vindt er op het gastenkwartier van de abdij van Postel een retraite plaats die openstaat voor iedereen met als thema "Wees blij en juich! Heiligen voor morgen."
E.P. Benny Berrens, Norbertijn van de abdij van Postel, zal deze retraite begeleiden.
De eerste conferentie van de retraite is op maandag 10 juni om 10u30. Toekomen kan vanaf 9u30. Het einde van de retraite is voorzien vrijdag 14 juni na het middagmaal omstreeks 14u00.
Dagelijks sluiten we aan bij het getijdengebed en de H. Mis van de abdijgemeenschap van Postel. Er is mogelijkheid tot aanbidding van het Allerheiligste Sacrament.
Tijdens de retraite is er ook gelegenheid om het sacrament van de biecht te ontvangen.
10-04-2019 om 11:27
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2019
David Wallace-Wells over de klimaatopwarming
Journalist David Wallace-Wells schreef een boek 'Onbewoonbare aarde' over de klimaatopwarming. Hij zegt: 'Ik denk dat je bang moet zijn omdat de voorspellingen nu eenmaal beangstigend zijn.'
Uit een interview met De Standaard (5 april):
Welke feiten moeten volgens u de ogen openen van iemand die het nieuws volgt maar klimaatverandering niet als een immens probleem ziet?
‘Dat verschilt per persoon, denk ik. Ik benadruk vaak de economische impact van klimaatverandering, omdat daarin veel aspecten samenkomen. Als we onze koers niet verleggen, zal de wereld aan het eind van deze eeuw 4 tot 4,3 graden warmer zijn dan voor de industriële revolutie. De mondiale economie zal dan 20 tot 30 procent kleiner zijn dan bij gelijkblijvende temperatuur. Dat is twee keer meer dan de Grote Depressie, met het verschil dat dit effect niet tijdelijk, maar permanent is. Er is dan 600 biljoen dollar aan schade geleden, dat is twee keer zoveel als alle rijkdom die de wereld nu kent. Dit soort cijfers vertelt niet het hele verhaal. Zo zullen ook bij 2 graden opwarming grote gebieden rond de evenaar zo goed als geen economische groei kennen, terwijl de bevolking daar fors toeneemt.’
‘Elke halve graad temperatuurstijging leidt tot 10 tot 20 procent meer geweld, dus met 4 graden eind van de eeuw hebben we twee keer zoveel oorlog’
‘Geld is abstract, andere gevolgen zijn schokkender en beangstigender. Veel grote steden in Azië en het Midden-Oosten worden zo heet dat ze in 2050 praktisch onleefbaar zijn. Sommige van die steden hebben 10 tot 15 miljoen inwoners. In Calcutta, dat nu 4,5 miljoen inwoners heeft, kun je dan niet buiten werken zonder een zonnesteek op te lopen. Mekka wordt zo heet dat de hadj, de jaarlijkse pelgrimstocht, onmogelijk wordt. Ongekende migratiestromen zijn onvermijdelijk. De VN verwachten 200 miljoen klimaatvluchtelingen in 2050, misschien wel een miljard. Wat dat allemaal voor de planeet als geheel betekent, is een open vraag. Maar dit zijn de beste wetenschappelijk gefundeerde voorspellingen en die kun je niet negeren.’
08-04-2019 om 15:41
geschreven door Gust Adriaensen
06-04-2019
'Jezus leeft'
Paus schrijft brief aan jongeren: ‘Jezus leeft!’ ~ 9 quotes
De brief ‘Christus vivit’ is de vrucht van de bisschoppensynode over Jongeren, geloof en roeping. Met deze 9 quotes ben je weer helemaal mee.
Het is de gewoonte dat een paus na een synode een omzendbrief schrijft, een postsynodale exhortatie. Maar deze keer richt hij zich rechtstreeks tot jongeren wereldwijd. Wat staat erin?
#1 Christus leeft en hij wil dat jíj leeft!
De eerste woorden van paus Franciscus aan jonge christenen gaan naar de kern van ons geloof: Christus leeft. Die ervaring maakt dat we zelf ten volle gaan leven.
De brief telt 9 hoofdstukken en 299 paragrafen. In het eerste hoofdstuk wijst de paus op enkele jongeren uit de Bijbel en hoe God met hen omgaat. Hij blijkt niet neer te kijken op de jeugd, maar precies op hen te rekenen.
#2 Kerk moet aandacht hebben voor legitieme eisen van vrouwen (42)
Paus Franciscus somt allerlei redenen op die maken dat jongeren de Kerk soms irritant vinden. De Kerk moet niet bang zijn om te spreken, maar ook niet obsessief op twee of drie kwesties hameren.
In paragraaf 42 schrijft de paus dat de Kerk aandacht moet hebben voor legitieme eisen van vrouwen voor meer rechtvaardigheid en gelijkheid. Een levende Kerk durft te erkennen dat er in het verleden mannelijke dominantie was, uitbuiting en geweld op vrouwen.
#3 Jullie zijn het ‘nu’ van God
Het derde hoofdstuk draagt de titel Jullie zijn het ‘nu’ van God, een uitspraak van paus Franciscus tijdens de synode. Hij schrijft: Wij volwassenen zijn vaak geneigd alle problemen en mislukkingen van de jeugd van tegenwoordig op te sommen. Maar wie geroepen is om een vader, pastor of begeleider te zijn, moet in staat zijn om paden te zien waar anderen alleen een muur zien, om potentieel te zien waar anderen enkel gevaar zien. Zo kijkt God de Vader ernaar. (66-67)
Jonge mensen staan vandaag voor heel wat uitdagingen. De paus brengt de moeilijke situatie van jongeren in armoede in herinnering en nodigt jonge mensen uit om zich om hun lot te bekommeren. Wat de digitale wereld betreft, waarschuwt de paus onder meer voor makkelijke en harde oordelen die online geveld worden, zelfs door kerkleiders.
Verder heeft hij aandacht voor migratie en niet in het minst voor kindermisbruik. Met jullie hulp kan de misbruikcrisis echt een kans zijn voor een historische hervorming. Elke donkere en pijnlijke situatie heeft een way out.
#4 Probeer even stil te worden en voel zijn liefde (115)
Hoofdstuk 4 is meer spiritueel van aard. Paus Franciscus houdt zijn jonge lezers 3 grote waarheden voor:
God is liefde
Christus redt jou
Hij leeft
Hij vraagt hen dit gewaar te worden in de stilte en nodigt hen uit elke dag de Heilige Geest aan te roepen. Je hebt daar niets bij te verliezen. Hij kan je leven veranderen en het vullen met licht en naar goede wegen leiden.
#5 Maak heisa! Verdrijf de angsten die je verlammen … leef! (143)
In hoofdstuk 5 spoort Franciscus de lezer aan om niet aan de zijlijn van het leven te blijven staan, maar keuzes te durven maken. Fouten maken mag. Maar doe het niet zonder de vriendschap van Jezus.
De liefde van God houdt ons niet tegen om groot te dromen en vernauwt onze horizon niet. Integendeel! Franciscus roept jongeren op om zich te engageren voor de samenleving en het algemeen belang.
Daarbij lijkt de paus zelfs te verwijzen naar de klimaatmarsen van jongeren wereldwijd: Ik heb het nieuws gevolgd over zoveel jonge mensen wereldwijd die de straat opgaan om hun verlangen naar een meer rechtvaardige en broederlijke samenleving te uiten. De jongeren willen protagonisten zijn van verandering. Alsjeblief, laat het niet aan anderen over om voor verandering op te komen!
#6 Blijf ouderen nabij, eer je wortels (188)
De wereld is nooit beter geworden van een breuk tussen generaties, schrijft de paus. Bij zijn oproep om ouderen nabij te zijn, waarschuwt hij voor allerlei ideologieën die de jongeren losrukken van hun wortels om ze vervolgens makkelijker te kunnen manipuleren.
Wortels zijn geen ankers die ons vastketenen, maar geven vaste grond waardoor we kunnen groeien en uitdagingen aangaan. (200)
#7 Benader jongeren met een grammatica van liefde, niet met gepreek (211)
Jongerenpastoraal moet niet alle antwoorden aanreiken, maar gebruik maken van het inzicht van de jongeren zelf. Het moet een samen-op-weg zijn, zodat jongeren zelf kunnen ontdekken hoe ze de ervaring van de levende Christus concreet kunnen maken in hun leven.
Er zijn dan ook 2 belangrijke actiepunten: aanbod en groei. Vormingsprogramma’smogen zich niet blindstaren op theorie, maar moeten het kerygma centraal stellen: de fundamentele ervaring van de ontmoeting met God door Jezus’ dood en verrijzenis. Groei in broederlijke liefde en dienstbaarheid, daar gaat het om. Het verhaal van de Emmaüsgangers is hier opnieuw dienstbaar.
Een belangrijke kwaliteit van begeleiders is dat ze hun eigen menselijkheid erkennen. Ook zij maken fouten. (246)
#8 Seksualiteit heeft 2 doelen: liefde en nieuw leven. Echte liefde is passioneel ((262)
Hoofdstuk 8 gaat over roeping, omschreven als een roep tot missionaire dienstbaarheid. Het merendeel gaat over het sacrament van het huwelijk en houdt een oproep in om te geloven in een definitieve keuze voor 1 man of vrouw. God schiep ons als seksuele wezens. Seksualiteit is een wonderlijke gave. Het is geen taboe. Deze gave heeft twee doelen: liefde en nieuw leven.
De paus heeft het ook over werk als roeping. En ten slotte uiteraard over de roeping tot een bijzondere wijding. Wijs de mogelijkheid van toewijding aan God niet af. Waarom niet? Je mag er zeker van zijn dat het beantwoorden van Gods roep volop vervulling geeft.
#9 De Kerk heeft jullie momentum nodig (299)
In het laatste hoofdstuk licht Franciscus toe hoe je nu de juiste keuze maakt. Daar heb je de wijsheid van de onderscheiding voor nodig. Die vraagt een zekere eenzaamheid en stilte. (283) 3 gevoeligheden hebben begeleiders nodig: goed kunnen luisteren naar de jongere, kunnen onderscheiden wat genade is en wat verleiding, en ontdekken in welke richting de jongere wil bewegen.
In dit soort begeleiding moet je zelf haast verdwijnen, zoals Christus uit het zicht verdween van de Emmaüsgangers, schrijft de paus. We bemoedigen en begeleiden, zonder eigen paden op te dringen. (296)
Hij eindigt met een wens: De Kerk heeft jullie momentum nodig, jullie intuïties, jullie geloof. Als jullie aankomen waar wij nog niet geraken, heb dan het geduld om op ons te wachten. (299)
(Kerknet)
06-04-2019 om 16:11
geschreven door Gust Adriaensen
