Een fraai schouwspel is het allemaal niet. En zeker niet in hoofde van de minister-president.
Terwijl alles erop wijst dat een coalitie CD&V, NVA, SP-a, de voorkeur geniet, ook die van hem, durft hij dat niet rechtstreeks duidelijk te maken.
De nota had de bedoeling Open VLD te laten afvallen, maar Verhofstadt is Peeters te slim af geweest:de VLD ging plat op de buik. Komt daarbij dat Van Rompuy de liberalen erbij wil.
Peeters moet nu zijn notarisrol opgeven en resoluut beslissen: Open VLD, 'raus! En die liquidatie niet uitsluitend de toekomstige coalitiepartners toeschuiven.
19-06-2009 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Epiloog
Ondertussen zaten de vier Dewevertjes in het keukentje van de parochiezaal lekker dicht rond de koningin geschaard en luisterden ze met volle aandacht naar de sprookjes van Fabiola, die de Vorstin moeizaam maar met veel gevoel en overgave voorlas.
Ook Laurent kwam in het keukentje van In het hol van de Leeuw, alias In de goede Herder, even goeiedag zeggen. In een select gezelschap van Vlaamse Antwerpse vrienden had hij net voordien een felgesmaakte Deweverimitatie ten beste gegeven. Hij was daar bijzonder goed in. Zonder bril en met zijn kapsel in een wat andere plooi, leek Laurent ook als twee druppels Scheldewater op Bart.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat de Dewevertjes de prins met papa begroetten, temeer omdat de arme bloedjes de Vlaamse Heldmaar uiterst zelden in levenden lijve zagen. Ze zagen hun vergissing evenwel vlug in en Laurent mocht lekker gezellig tussen hen in komen zitten en gespannen meeluisteren naar de lezende mama.
België zou, dat stond nu wel vast, blijven bestaan.
Einde
19-06-2009 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Apotheose
De apotheose van het feest, die zonder twijfel in het geheugen van de aanwezigen zou blijven leven, was het moment, het sloeg toen twee uur op de Mortselse kerktoren, waarop de President, de Lion King en de Vorst een tafel beklommen en met verstrengelde armen de Vlaamse Leeuw begonnen te brullen.
En het werd helemaal compleet gemaakt toen het socialistische koningskoppel la Freya en Frank nog kwamen binnenwaaien.
De Vorst maakte de President en de Lion King direct attent op het zinsverbijsterend décolleté van het Gentse godenkind en op het colbertje van professor Frank, dat hij jaren geleden in Oxford reeds droeg, wat geamuseerd gegrinnik op de tafel veroorzaakte.
Maar nadat Freya een dubbele whiskey naar binnen had geslagen en Frank een plat waterke, lieten ze zich niet langer pramen, sprongen ook op de tafel, en de vijf zongen zo gevoelvol en vol overtuiging Ze zullen hem niet temmen, dat niemand in In het hol van de leeuw zijn tranen nog kon bedwingen en allen als gekken aan het applaudisseren en scanderen gingen: Voor President en Vorst en onzen Bart, hip hip hoera!.
Na afloop werden de vijf van Mortsel door het enthousiaste mansvolk op de schouders getild, waarbij het evenwel opviel dat de meeste belangstelling voor het tilwerk toch wel betrekking op de Gentse schone had.
19-06-2009 om 11:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het Trouwfeest
En zo gebeurde het dat op de Vlaamse Nationale Feestdag, op 11 juli, datum die voortaan ook de geschiedenis zou ingaan als de Trouwdag van de Vlaamse Held, de Koning en de Koningin incognito ten huize Dewever verschenen . Ze werden er door de familie en door de Peetersen hartelijk en warm verwelkomd.
In het Mortselse districtshuis was de schepen helemaal van zijn melk maar de kerkelijke plechtigheid was bijzonder mooi en velen pinkten een traan weg toen de orgelist op het einde niet alleen de Vlaamse maar ook de Nationale hymne uitvoerde.
De Mortselse parochiezaal In de goede herder was de locatie voor het trouwfeest. Ze was voor de gelegenheid omgedoopt tot In het hol van de leeuw. Een echte Breugheliaanse bruiloft merkte de Vorst al vlug terecht op.
De koningin zag er stralend uit en ze viel erg in de gratie bij de Dewevertjes, die haar klaarblijkelijk een lieve oma vonden, een echte Italiaanse mama.
19-06-2009 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het afscheid
Het sloeg twee uur op de Sint-Michiel en Sinte-Goedele, toen de President en de Vorst mekaar ten afscheid in de armen sloten in de vestibule van het Presidentiële paleis.
Onder aan het bordes lag de clochard te snurken. De Koning wilde alweer zijn portemonnee bovenhalen maar bedacht bijtijds dat hij van zijn wettige huisvrouw altijd maar een vijfeurobiljetje en enkele kopertjes om een kaarsje te branden, meekreeg. Hij keek uitnodigend naar de President maar die gaf de dompelaar een nijdige stamp en siste hem in het puurste Puurs met voor de kenners toch wel een snuifje Reets, toe: Vort! Scheer je weg! Terug naar bachten de Kupe! Daar moest de oude Monarch toch even bij slikken. Is dat niet wat onbarmhartig, Kris? probeerde hij. Het antwoord van de President was klip- en- klaar: Dat is onze Nieuwe Vlaamse Assertiviteit. zei hij ferm. De Koning liepen de rillingen over de rug bij het aanschouwen van zoveel assertiviteit maar hij wilde de goeie sfeer niet verstoren en drong niet verder aan.
Daarna liepen ze gearmd want de oude vorst was wel wat wankelbaar geworden- over het nog altijd maanbeschenen Koningsplein naar de tweede achterdeur in de oostelijke koninklijk-paleisvleugel. Met enige moeite kreeg de Monarch de sleutel in het slot en na een laatste hartelijke groet, verdween hij in de donkere paleisgang.
De President wandelde mijmerend door een stukje Warandepark , schreed dan resoluut naar het hem ondertussen zo vertrouwd geworden bordes van zijn presidentiële paleis toe, zag tot zijn grote voldoening dat de clochard de benen genomen had en betrad de helverlichte presidentiële inkomhal.
(wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
The Lion King
Kris, vroeg de Monarch bezorgd, zou die Bart Dewever mij echt weg willen? Bah nee, Bert, stelde de President hem gerust. Den Bart is nog de slechtste niet. Hij kijkt wel stuurs en hij moet van zijn achterban soms iets stoers zeggen. We noemen hem wel eens een beetje plagerig The Lion King. Eigenlijk toch vooral een troetelnaampje. Er is dan even een blije schittering in zijn ogen, hij kan dat wel appreciëren. En diep in zijn hart, Bert, vindt hij jou wel een toffe peer.
De Vorst vond toffe peer een erg plastische uitdrukking, echt Vlaams, ze ontlokte hem een gulle lach. Eigenlijk had hij Dewever altijd wel gemogen. Van postuur én van inborst, meende hij, hadden ze veel met elkaar gemeen. Weet je, Bert, stelde de President voor, op 11 juli trouwt den Bart , ik en ons Ann zijn uitgenodigd, kom jij met je Paola ook, incognito natuurlijk. Wedden dat de verhouding tussen den Bart en jou dan niet meer stuk kan? (wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vrouwen
Met het leger worden van de fles, groeide de stemming. Het klikte tussen de twee.
Toen het onderwerp vrouwen werd aangesneden, waren de jasjes al een hele tijd uitgespeeld en speelde de conversatie zich af tussen Albert en Kris.De Vorst vroeg belangstellend hoe de voornaam van de First Lady was. Ann, zei de President en hij diepte meteen een foto uit zijn portefeuille met leeuwicoontje, op. Wat een schoonheid!, mompelde de Monarch. Maar jij was indertijd ook toch een kenner., wierp de President op. Het deed de Vorst duidelijk deugd. Weet je , Albert, op mijn twintigste, was ik smoorverliefd op Paola. Die bekentenis van de President, ontlokte bij de Vorst een tevreden lach. Dat hebben er me al zeer velen toevertrouwd. , zei de Koning vergenoegd en hij inviteerde meteen de President en de First Lady, ook eens bij hem op de thee te komen, tenminste als ons Paola ermee akkoord gaat, voegde hij er voorzichtigheidshalve aan toe.
19-06-2009 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2009
De Vorst De Lion King De President
Het bezoek
Ook de President voelde dat er die avond iets te gebeuren stond. Hij had de dure kroonluchters laten branden en het verwonderde hem niet dat om elf uur de deurklopper op de paleispoort viel en hij even later de Vorst in de opening zag staan. Welkom, zei de President hartelijk en hij leidde de Monarch galant door de gangen en rijkelijk ingerichte salons naar de presidentiële suite.
De Koning keek zich de ogen uit het hoofd. Zoveel onbeschaamd geëtaleerde rijkdom, zoveel duidelijk peperdure kunstwerken en decoratie: het stak zijn paleis naar de kroon.
Chic, chic!, was alles wat hij kon uitbrengen. Maar toen ze gezeten waren, herwon de Vorst zijn bonhomie en zei plagerig: Maar een kevertjesplafond hebt u niet. Dat moest dePresident toegeven. Maar het plan bestaat, zei ie , om enkele salonplafonds en ook het perszaaltje te decoreren met leeuwenmanen. Tegenwoordig moeilijk aan te raken, meende de Monarch. In het Museum van Tervuren is er nog een grote stock. repliceerde de President nonchalant. Dat deed de Vorst naar adem happen.
De cognac deed hem dan ook deugd. En het was kwaliteit. Kon tippen aan de beste in Zijn paleis. Om nog maar te zwijgen over de sigaren. Overtrof werkelijk alles. Het drong scherp tot de Vorst door: dit was een voorbeeldje van het exuberant rijke, machtigeVlaanderen.
De Koning herinnerde zich de leuze AVV-VVK, die de Vlamingen ooit massaal in beweging zette en hij vroeg de President of deze Vlaamse materiële rijkdom wel in overeenstemming te brengen was met Vlaanderen voor Christus.
Opgeborgen, ouwe rommel, was iets voor armoedzaaiers: onderwijzers, onderpastoors, Untervolk, zei de President met een wat breder ironisch lachje, het lachje dat het Vlaamse vrouwvolk deed smelten, alleen nog te voorschijn gehaald als het electoraal nuttig is. Tussen ons, voegde hij er samenzweerderig aan toe, de moderne Vlamingen, wij dus, gaan resoluut voor VVM Vlaanderen voor de Mammon.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Koninklijke Wandeling
Nog diezelfde namiddag liet de Koning de Koningin weten dat hij omwille van de economische crisis extra werk had in zijn werkpaleis en daar de nacht zou doorbrengen.
Na er zich van vergewist te hebben dat er nog licht brandde in het presidentiële paleis, verliet de Vorst tegen elven via een der vele achterdeuren de oostelijke vleugel van zijn paleis. Het was een zachte, maanbeschenen avond. Mijmerend wandelde de Monarch nog door een stukje Warandepark en schreed dan resoluut via de Koningsstraat en het Koningsplein naar het hem ondertussen zo bekend geworden bordes toe.
Even stootte hij met zijn voet een clochard aan die op en onder zijn kartonnetje aan het indommelen was. De Koning excuseerde zich minzaam, waarop de man direct zijn royalisme beleed en zelfs voorstelde om de Nationale Hymne zachtjes te zingen. Doe dat, spoorde de Vorst hem aan. Toen de eerste woorden de oren van de Koning bereikten, voelde die zich genoopt de dakloze erop te wijzen dat de Marseillaise niet de bedoelde hymne was. Maar die vergissing belette de barmhartige monarch niet een vijfeurobriefje tussen de kartonnetjes te schuiven.
18-06-2009 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vorst Niet zo ver van het presidentiële paleis vandaan, zat de Belgische Vorst in de meest oostelijke kamer van het koninklijke paleis, al enkele dagen met groeiende afgunst het drukke gedoe van de President gade te slaan.
Zou hij er helemaal niet aan denken, ook mij eens uit te nodigen? had de Vorst zich al een paar keer afgevraagd. En toen hij dé sterkhouder van ZIJN België, de Gouverneur van de Nationale Bank, lachend op het bordes zag staan, kon hij het niet meer houden. Ypersele, zei de Vorst, dat kan zo niet blijven duren. Ik ga gewoon eens aanbellen bij de President. De trouwe lakei schrok zich een hoedje. Majesteit, insisteerde hij, niet bij klaarlichte dag, met al die media-aandacht. Als het echt een onweerstaanbare aandrang is, doe het dan incognito.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:38
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De President
De Vlaamse President was in zijn nopjes. Hij had het wel druk en hij zou weer eens de nacht moeten doorbrengen in zijn riant paleis. Maar decorum en media-aandacht verguldden veel. Met zwier deed hij de ene na de andere hoge bezoeker uitgeleide: een beheerste, wat ironische glimlach (hij wist dat precies daarvoor duizenden Vlaamse vrouwen weg van hem waren), de handdruk op het bordes en de amicale tik op de rug wanneer de gast de trappen begon af te dalen.
Hij was er zich van bewust dat een paar dingen nog voor verbetering vatbaar waren. De First Lady had hem er al herhaaldelijk en met groeiende irritatie op gewezen. Een keertje een hand losjes in de broekzak mocht wel, maar hij deed het nog veel te vaak. Waar en in welke omstandigheden hij zijn jas dichtgeknoopt moest houden, wist hij ondertussen wel. Zijn vrouw had hem met afschuw in de stem het beeld van een federale minister voorgehouden, die meestal, zelfs in het bijzijn van Hilary, met open jas, en, o gruwel, met enkel bicjes in het borstzakje van zijn colbertje, paradeerde. Wat meer rechtop lopen, de rug strekken, moest hij ook vaker oefenen. Dat wordt erger en erger, had de First Lady gewaarschuwd, dat zit in de familie. Inderdaad. De Peetersen lopen al generaties met een schoft. zeiden de Puursenaars, inclusief de Reetenaars. Van achteren zie je er al bijna uit als Verhofstadt ! Dat was een schampere opmerking van zijn vrouw. En die deed behoorlijk pijn. Want hij wist zich wel in hart en nieren een volbloedliberaal maar met die linkserige kwajongensliberaal van een Verhofstadt, wilde hij niets te maken hebben. Maar het moeilijkste, vond de President, was het schaven aan zijn Verkavelingsvlaams met daarbovenop dan nog het zware Klein-Brabantse accent. Dat was pas hard labeur.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2009
Retiese Gregorianen zingen in Nieuwpoort
Op zaterdag 20 en zondag 21 juni 2009, is het 21-koppige (nieuwe leden zijn van harte welkom) mannenkoor De Gregorianen uit de Sint-Martinusparochie in Retie te gast in twee Nieuwpoortse parochies.
Het koor bestaat reeds meer dan 50 jaar. Het is een aantal jaren inactief geweest toen na het Tweede Vaticaans Concilie de liturgietaal veranderde van Latijn naar Nederlands. Sinds 1992 is het koor opnieuw actief.
De Gregorianen treden geregeld op in binnen- en buitenland en verzorgden ook reeds de radiomis van Radio Eén. De belangstelling voor het gregoriaans en zijn subtiele schoonheid, neemt overigens van jaar tot jaar toe.
Zaterdag en zondag zingen de Retiese Gregorianen in Nieuwpoort Het eigene van de mis van de 12de zondag door het jaar, aangevuld met enkele Nederlandse liederen.
17-06-2009 om 09:51
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2009
Herdenking Ward Bruyninckx
Vorig jaar op 23 juni overleed Ward Bruyninckx. Hij was een Retiese priester maar genoot in heel Vlaanderen bekendheid als nationale proost van de Chirojeugd, begeleider voor pastorale werkers en diakens, én als schrijver van bezinnings- en liedjesteksten.
Familie, vrienden, medewerkers en de heemkundige kring, hebben de eerste verjaardag van zijn overlijden aangegrepen om Ward Bruininckx te gedenken met een tentoonstelling en de uitgave van een huldeboek 'Sporen van menswording'.
Op vrijdag 19 juni is er om 19.30 uur een eucharistieviering in de Sint-Martinuskerk van Retie met gezangen op tekst van Ward Bruininckx.
De herdenkingstentoonstelling heeft plaats van zaterdag 20 tot en met dinsdag 23 juni, telkens van 10 tot 18 uur in het Kasteel van Rethy, Kasteelstraat.
16-06-2009 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2009
Avonddienst abdij Postel
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
De wandeling over het grote binnenplein, langs de abdijgebouwen naar het romaanse kerkje, brengt je reeds tot verstilling, bezinning.
De halfduistere kerkruimte, de intrede der kanunniken, het discrete orgelspel, het heerlijke psalmodiëren, de afwisseling van voorzanger en confraters, de lezing, de stilte: dat alles schept een unieke sfeer, zorgt voor een intense esthetische en religieuze ervaring.
En als dan in het gebed voor de overledenen, confraters vermeld worden, die 5,6,7 eeuwen geleden in de Postelse abdij stierven, voel je je ook als leek verbonden met de eeuwenlange, rijke en spirituele geschiedenis van deze Kempense abdij.
Ook voor een niet-gelovige of niet-kerkelijke bezoeker, die openstaat voor de schoonheid van muziek, tekst en rituelen, is het bijwonen van deze avonddienst, die een half uurtje duurt, een echte aanrader.
14-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-06-2009
Open VLD zet zichzelf buiten spel
Door de voorwaarden voor regeringsonderhandelingen uitermate sterk te koppelen aan de manier waarop de staatshervorming moet worden aangepakt, plaatst de VLD zich diametraal tegenover Kris Peeters' plan wat dat betreft, maar ook tegenover de duidelijkste winnaar van de verkiezingen: de NVA.
Het waarom van deze VLD-politiek is niet erg duidelijk. Wil de partij op die manier CD&V en SP-a onder druk zetten om toch een 'tripartite' te vormen? Of zoekt ze een manier die tegelijk als 'Vlaamsbewust' én 'Belgicistisch' zal kunnen geïnterpreteerd worden, om in de oppositie te gaan?
Ik denk dat het dat laatste zal zijn, temeer omdat het ACW zich duidelijk uitgesproken heeft voor een coalitie CD&V, SP-a, NVA.
13-06-2009 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2009
Groen! verloochent zijn ziel...in Brussel
Wat ook de hebbelijkheden en onaangename karaktertrekken van een aantal politici zijn, wat er ook zij van beweerde afspraken tussen SP-a en Groen!, het blijft een feit dat de maatschappijvisie en het program van Groen! veel meer overeenkomsten vertonen met SP-a dan met VLD en zeker in Brussel, met de sterk liberale CD&V.
Groen! heeft dus uit aversie voor in het bijzonder Smet, en voor de postjes, zijn maatschappijvisie verloochend en de realisatie van een aantal programmapunten opzij geschoven. Het heeft zijn ziel verkocht.
En daarmee is Groen!, althans in Brussel, gaan plaatsnemen in het rijtje van de traditionele partijen. Misschien maakt dat deel uit van de zgn. 'nieuwe' aanpak van Groen!: salonfähig worden, geen geitenwollensokken meer maar maatpak asjeblief, de profeten van de Groene New Deal, de Groene Big Bang, de toekomstige CEO's van de Groene Economie!
Geef mij dan maar een hyperkinetisch ventje, een politiek woelwater als Smet.
12-06-2009 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2009
Het Retiese dialect 34
Nè wordt gebruikt om op resolute wijze ziezo, voilà, de zaak is afgehandeld uit te drukken. Het komt van het Middelnederlandse nem (neem). Mogelijk heeft nèmnèm,dat iets lekkers suggereert om kleine kinderen tot etenaan te sporen,dezelfde oorsprong. Ofwel bootst het woord de smakkende, klakkende geluiden van lippen of tong bij het eten of drinken na en is het dus een klanknabootsing. Krojsmiljawer (kruismiljard) betekent schots en scheef. Krêtig (ergerlijk) is afgeleid van het Middelnederlandse cretten (krabben, tot toorn prikkelen). De dialectische nevenvorm van bijkans is bekant. Het betekent bijna, vrijwel, is een samenkoppeling van bij + kant (rand)en gaat terug op het Middelnederlandse bicant. Hâr(óm) is het bevel aan een (ingespannen) paard om naar links te gaan. Het Middelnederlandse hare (hierheen) ligt aan de oorsprong ervan. De voerman liep links van het paard, wat het verband tussen hier en links verklaart. Ga naar rechts! wordt in ons dialect uitgedrukt door (d)juutóm. In vele dialecten wordt voor dat bevel hot gebruikt. Denk ook aan de uitdrukking van hot naar haar. Om het paard te doen voortgaan of tot spoed aan te zetten wordt juu in verscheidene klankvarianten gebruikt en het stopbevel is hôw.
Tá?eleeren wordt meestal berispend, verwijtend gebruikt om aan te duiden dat iemand weifelt, aarzelt. Waarschijnlijk gaat het woord terug op de Franse werkwoorden se tâter (zich bezinnen, aarzelen) en tâtonner (tastend, weifelend te werk gaan). Wanneer je een persoon (ook wel een huisdier) bekèlt, vertroetel je hem of haar, poch je erover. In deze context past ook (be)stóf(en). Stóffen betekent snoeven, pochen en is de dialectische klankvariant van het algemeen Nederlandse maar nog weinig gebruikte stoffen. Dit woord is verwant met het Oudfranse estoffer (optooien) en met het Middelnederlandse stofferen (vullen, opsieren). Das géne stóf: (het resultaat van) iets is niet om over te pochen. Een eveneens nog zelden gehoord algemeen Nederlands woord maar wel opgetekend uit de mond van dialectsprekers is kieskaawen. Kieskauwen is gevormd van kies (maaltand) en kauwen waarbij het begrip kieskeurig allicht invloed heeft gehad en betekent met lange tanden, zonder graagte eten. Wanneer een kind bv. in een zetel ritmisch tegen de zetelrug botst is het aan het sjoppen.Suffen, soezen, dromerig zijn wordt uitgedrukt door droewezen,dat verwant is met het Engelse to drowse (soezen).
Soms werd wel eens mófhènne?en (mof, verkorte vorm van moffel = losse, wollen mouw) voor washandje gebruikt. Een glibberige, slijmerige, slijkerige substantie , bv. eiwit, kikkerdril, is slidder. Het woord is afgeleid van slidderen, dat een werkwoord van herhaling is van het Middelnederlandse sliden (glijden, glibberig zijn). De naaf van een (karren)wiel is nen dóm. Het is een nevenvorm van duim. Blijkens het Middelnederlandse gebruik van dume lagende betekenissen vinger en draaipuntniet ver uiteen.
Vrèmmesis de dialectische samentrekking van vrouw+mens en werd niet alleen met betrekking tot vrouwen (e strojs vrèmmes) maar ook soms als aanspreekwoord voor vrouwen gebruikt. Een weduwe wordt weef genoemd en en hôgweef is de schampere, misprijzende aanduiding van een ongehuwde moeder. Het eerste deel hôg (haag) vind je ook terug in bv. haagschool, hagepreek en heeft door de betekenisontwikkeling van heg tot door een haag omgeven land, de nuances slecht, geheim gekregen. Wie zou er als kind niet braaf luisteren naar en (school)mestés, waarin zoveel schoolse strengheid doorklinkt? Het woord is de dialectische vervorming van meesteres (onderwijzeres) en waarschijnlijk heeft ook het Franse maîtresse invloed gehad.
10-06-2009 om 17:19
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2009
Rechts-Links
Hoe dikwijls hoorde en las je de voorbije jaren niet dat de begrippen links-rechts, totaal achterhaald en uitgehold zijn in de huidige maatschappij.
Welnu, gisteren heb ik de ganse tijd uit de mond van politici, journalisten en experts, niets anders gehoord dan de etiketten links-rechts om de resultaten van de verkiezingen te analyseren en te duiden.
Vlaanderen heeft dus, volgens de analisten, centrumrechts gekozen, centrumlinks leed de nederlaag. Overduidelijk alleszins is de zware nederlaag van het extreemrechtse Vlaams Belang. Dewinter en co. betalen eindelijk de tol voor hun platvloerse vreemdelingenhaat, hun aanwakkeren van en inspelen op angstgevoelens van vele mensen, hun leugenachtig verhaal dat met Vlaamse onafhankelijkheid bv., alle sociale en financiële problemen van deze miniregio, opgelost zouden zijn.
Maar wat nu? Welke coalitie kan het best zorgen voor een warm en sociaal Vlaanderen (dixit Kris Peeters) en een verdere staatshervorming realiseren?
Zou het kunnen dat een regering CD&V, NVA en SP-a, daarvoor het meest geschikt is? Met de liberalen i.p.v. SP-a erbij, zou het sociale luik wel eens serieus onder druk komen.
En ik kan me moeilijk voorstellen dat het ACW en de ACW-vleugel binnen de CD&V, zullen dulden dat er een Vlaamse regering komt met een extreem overwicht van in economisch en sociaal opzicht rechtsliberaal denkende partijen en mandatarissen.
08-06-2009 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2009
Dewinter beledigt het Vlaamse volk
Als Dewinter en het VB beweren dat ze met het leugenachtige, haatzaaiende, racistische, immorele propagarijmpje 'De poen voor je pensioen, verdwijnt in de pocket van Mohammed', 'de taal van het volk' spreken, beledigen en schofferen ze op een onvoorstelbaar diepe manier , dat zgn. 'eigen volk'.
Want zo laten ze uitschijnen dat de Vlamingen in overwegende mate, leugenachtig, haatzaaiend, racistisch en immoreel zijn.
07-06-2009 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2009
Een doorzichtige Dewever en een slijmerige Peeters
Knack
De droom van Bart De Wever
In lang vervlogen tijden droomde Bart dat de Franstaligen hem een dikke vis in de pan zouden bezorgen en dat zij tevreden zouden zijn met een beetje Vlaamse suiker.
Zo opvallend was het, dat het irritant werd.
In 'De keien van de Wetstraat', jeremieerde Dewever, die anderszins wel van onderkoeldheid en onbewogenheid zijn politiek handelsmerk heeft gemaakt, de hele tijd over het feit dat NVA aan de kant werd gezet. Hij wentelde zich in de martelaarsrol van het jongetje dat uitgesloten wordt van het spel der groten. De Vlaamse regeringscoalitie is al gevormd, aldus de zo scherpzinnig genoemde Dewever, Wij mogen niet meedoen. Ochot, acharmen. En steeds maar herhalen dat NVA buiten de ring geduwd wordt door die stouteriken van CD&V en van SP.a.
En Devadder en Cools, die anders zo alert zijn en ongenadig ten aanzien van vele andere politici, lieten maar begaan, wilden niet horen dat Dewever een tactisch spel speelde. Wilden niet, inderdaad. Want het lag er toch zo vingerdik op, dat je het moest opmerken, zeker als je zoals de VRT-coryfeeën, een figuur als Dewever al jaren op de politieke scène ontmoet.
Dewever ziet dus electoraal brood in dat beeld van de verlangende maar niet gewilde partner, van de politieke maagd die brandt van hartstocht om er in het regeringsbed een triootje met CD&V en VLD van te maken, maar voortdurend met een pruillip en met veel sérieux aan het veinzen is dat ze afgewezen wordt. Kortom, de ingrediënten van een stationsromannetje. En dat, zal Dewever denken, gaat er bij een belangrijk deel van het kiesvee, altijd wel goed in.
En Peeters maar zoete broodjes bakken, in woorden en lichaamstaal. Bartje van hier en Bartje van daar. 'Echt, op mijn christendemocratische ziel en hart: ik en de CD&V wijzen je niet af en zullen dat na 7 juni ook niet doen. Wees daarvan overtuigd, lieve Bart. We zijn een tijd geleden wel uit elkaar gegaan. Maar weet dat ik je altijd erg gewaardeerd heb en dat ik je nog altijd erg mag. Kom, dat ik over je Vlaamse bol aai. Kijk in mijn ogen. Geloof me, vertrouw me. '
Maar Bart bleef mokken, weigerde oogcontact, had het steevast over 'de vorige spreker' als hij Kris bedoelde, die van de weeromstuit iets van de afgewezen minnaar in zijn ogen kreeg.
Kortom, het was een partijtje schaduwboksen, een Vlaamsche politieke komedie, waarin Dewever met brio zijn echt en duidelijk debuut als komediant maakte.
Eigenlijk toch wel spijtig.
(Ziehier de volgende Vlaamse regeringscoalitie: CD&V, NVA, SP-a, VLD. Bart Dewever, minister van cultuur en staatshervorming.)
06-06-2009 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
