Het Vlaamse regeerakkoord is er. Nu is het nog even wachten op de verdeling van de ministerportefeuilles.
Even het licht (?) laten schijnen op twee boeiende situaties.
Eerst de sp-a. Niemand zal de vakkennis van Frank Vandenbroucke ontkennen. Maar de betweterigheid van de 'professor' in de onderhandelingen, komt niet alleen de coalitiegenoten maar ook meer en meer mensen in zijn eigen partij, de strot uit. Die pedanterie en de daardoor sterk beïnvloede spreekstijl van Vandenbroucke, vielen ook tijdens de campagnedebatten bijzonder sterk op en irriteerden velen mateloos. Als Vandenbroucke naast een ministerpost grijpt of een veel lichtere portefeuille toebedeeld krijgt, heeft hij het uitsluitend aan zichzelf te wijten. Het is onbegrijpelijk dat een hoogbegaafde man als hij, niet inziet dat hij vele mensen sterk op de zenuwen werkt.
En dan de grote winnaars van de verkiezingen: de NVA. Ook al wil de toekomstige minister-president Dewever heel graag in zijn regering, het zou voor de NVA een ramp zijn, mocht Dewever het voorzitterschap opgeven. Daarmee is ook een groot gevaar voor de NVA aangegeven: Dewever is voor te veel kiezers de NVA. Valt Dewever weg, dan is voor een groot deel van de mensen, ook de aantrekkelijkheid van de partij weg.
Dewever blijft dus voorzitter. Peumans en Bourgeois worden minister. NVA mag ook de voorzitter van het Vlaamse parlement leveren. Zou Kris Van Dijck niet de geschikte man voor die job zijn? De Desselse burgemeester heeft heel wat parlementaire ervaring en dook de voorbije dagen geregeld in de media op als 'ministeriabel'. Ik denk evenwel dat hij zich beter in zijn vel zou voelen als voorzitter van het parlement. En op die manier krijgt iemand uit de Kempen toch ook nog eens een hoge functie in het Vlaamse bestuursapparaat.
Een probleem: wellicht wil ook de NVA een vrouw op het voorplan. Maar NVA-vrouwen die duidelijk in aanmerking komen voor een van de topfuncties, zie ik niet zo direct.
Kris Van Dijck als parlementsvoorzitter: het zal waarschijnlijk de NVA in de Kempen geen windeieren leggen.
10-07-2009 om 11:15
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2009
Afslag Vlaanderen, uitrit crisis ???
Zoals in elk regeerakkoord, zitten er ook in het Vlaamse regeerakkoord een heleboel goeie dingen. En ook de reacties waren voorspelbaar: de regeringspartijen prijzen hun overeenkomst de hemel in, de oppositie spaart haar kritiek niet.
Enkele dingen zijn voor mij alleszins duidelijk.
Wat de gemoederen tijdens de campagne zo sterk beroerde, nl. de communautaire problemen, de staatshervorming, BHV, daarover is amper sprake in het akkoord en weinigen, zowel bij de politieke partijen als bij de bevolking, kan het ook maar een bal schelen.
En de campagneslogan van NVA, Afslag Vlaanderen, uitrit crisis, blijkt alleen maar goed geweest te zijn voor de kiesstrijd en de verkiezingen. Want niet 'meer Vlaanderen' zal de financieel-economische crisis oplossen. Neen. De Vlaamse regering, inclusief Bart Dewevers NVA, probeert het met de klassieke middelen: besparen, op die manier budgettaire ruimte scheppen om te kunnen investeren en het sociale beleid verder te kunnen uitbouwen.
Allemaal beleidsopties die dus mogelijk zijn zonder staatshervorming, zonder splitsing van om het even wat. Wedden dat, wanneer deze regering goed marcheert, de schreeuw om een grote staatshervorming zal verstommen, ook bij NVA.
Alleen het VB zal proberen daaruit nog politiek garen te spinnen, waardoor deze partij en haar leiders (al tientallen jaren dezelfden, stel je voor) nog oubolliger en tragikomischer zullen worden.
09-07-2009 om 21:55
geschreven door Gust Adriaensen
07-07-2009
Het ACW stelt duidelijk zijn prioriteiten
In een interview met 'De Standaard', formuleert Jan Renders, voorzitter van het ACW, heldere stellingnames ter verdediging van de sociale zekerheid én van de zwaksten in onze samenleving. Dat verheugt me zeer.
Dat er nogal wat mensen zijn die deze duidelijke standpunten aangrijpen om de man zelf aan te vallen en om hun afkeer voor de christelijke arbeidersbeweging en in het bijzonder voor de vakbonden te demonstreren, is een gekend verschijnsel. Klaarblijkelijk beschouwen zij sociale zekerheid en solidariteit als een graai in hun persoonlijke, diepblauwe portemonnee.
Het toppunt vind ik wel dat een briefschrijver de voorzitter van het ACW het recht wil ontzeggen, de visie van zijn vereniging op de maatschappij duidelijk te maken.
Geldt dat volgens deze meneer voor het hele middenveld en voor ieder individu? Fraaie opvatting over democratie en vrije meningsuiting is dat wel !
07-07-2009 om 19:58
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2009
Boonen is Quick Step is Boonen
Heel de heisa rond het al dan niet deelnemen van Tom Boonen aan de Tour, kan beschouwd worden als een van de beste geslaagde marketingstunts van de laatste jaren.
Als de sponsors het erom te doen is zoveel mogelijk met de merknaam in de media en vooral op tv te komen, is 'de zaak Boonen' de laatste weken een echte goudmijn voor Quick Step geweest.
Dat Quick Step en zijn advocaten er bovendien nog in geslaagd zijn bij het grote publiek het beeld te creëren van de stoute en onrechtvaardige Tourorganisatoren die publiekslieveling Tom uit de Tour willen houden, voegt nog een in commercieel opzicht positieve dimensie toe aan Quick Step.
Kortom, voor de firma Quick Step kan dit wielerseizoen, wat ook de prestaties van haar renners zijn of zullen zijn, niet meer stuk.
03-07-2009 om 18:56
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2009
Klasreünie
Klasreünie
Herinneringen: gordijn dat voor het nu schuift. Mannen worden weer jongens.
30-06-2009 om 14:38
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2009
Karel Van Miert
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
Wat me dan opviel was niet alleen zijn kennis van zaken zijn analytisch vermogen en het grote sérieux dat hij uitstraalde, maar vooral zijn gedrevenheid en soms zijn grote emotionaliteit.
Van Miert kwam uit een groot en eenvoudig Oud-Turnhouts gezin. Hij behaalde in eerste instantie een A3-getuigschrift van elektricien en kon daarna via de Centrale Examencommissie een diploma secundair onderwijs behalen. Dat maakte het hem mogelijk verder te studeren aan de Gentse universiteit. Een tijdlang was hij actief in de katholieke jeugdvereniging 'Boerenjeugdbond' van zijn geboortedorp.
Had de Belgische en Europese toppoliticus die Karel Van Miert geworden is, nog enige voeling met de landelijke en katholieke cultuur en tradities, waarin hij geboren en opgegroeid is? Het feit dat hij met overgave zijn vrije tijd besteedde aan een boomgaard, is voor sommigen een aanduiding voor Van Mierts terugkeer naar zijn boerenwortels in het Kempense Oud-Turnhout.
En in hoeverre werd zijn waardekader nog beïnvloed door het familieleven van zijn kinder- en jeugdjaren én door zijn katholieke opvoeding?
28-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2009
Geef je notarisrol op, Kris Peeters!
Een fraai schouwspel is het allemaal niet. En zeker niet in hoofde van de minister-president.
Terwijl alles erop wijst dat een coalitie CD&V, NVA, SP-a, de voorkeur geniet, ook die van hem, durft hij dat niet rechtstreeks duidelijk te maken.
De nota had de bedoeling Open VLD te laten afvallen, maar Verhofstadt is Peeters te slim af geweest:de VLD ging plat op de buik. Komt daarbij dat Van Rompuy de liberalen erbij wil.
Peeters moet nu zijn notarisrol opgeven en resoluut beslissen: Open VLD, 'raus! En die liquidatie niet uitsluitend de toekomstige coalitiepartners toeschuiven.
19-06-2009 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Epiloog
Ondertussen zaten de vier Dewevertjes in het keukentje van de parochiezaal lekker dicht rond de koningin geschaard en luisterden ze met volle aandacht naar de sprookjes van Fabiola, die de Vorstin moeizaam maar met veel gevoel en overgave voorlas.
Ook Laurent kwam in het keukentje van In het hol van de Leeuw, alias In de goede Herder, even goeiedag zeggen. In een select gezelschap van Vlaamse Antwerpse vrienden had hij net voordien een felgesmaakte Deweverimitatie ten beste gegeven. Hij was daar bijzonder goed in. Zonder bril en met zijn kapsel in een wat andere plooi, leek Laurent ook als twee druppels Scheldewater op Bart.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat de Dewevertjes de prins met papa begroetten, temeer omdat de arme bloedjes de Vlaamse Heldmaar uiterst zelden in levenden lijve zagen. Ze zagen hun vergissing evenwel vlug in en Laurent mocht lekker gezellig tussen hen in komen zitten en gespannen meeluisteren naar de lezende mama.
België zou, dat stond nu wel vast, blijven bestaan.
Einde
19-06-2009 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Apotheose
De apotheose van het feest, die zonder twijfel in het geheugen van de aanwezigen zou blijven leven, was het moment, het sloeg toen twee uur op de Mortselse kerktoren, waarop de President, de Lion King en de Vorst een tafel beklommen en met verstrengelde armen de Vlaamse Leeuw begonnen te brullen.
En het werd helemaal compleet gemaakt toen het socialistische koningskoppel la Freya en Frank nog kwamen binnenwaaien.
De Vorst maakte de President en de Lion King direct attent op het zinsverbijsterend décolleté van het Gentse godenkind en op het colbertje van professor Frank, dat hij jaren geleden in Oxford reeds droeg, wat geamuseerd gegrinnik op de tafel veroorzaakte.
Maar nadat Freya een dubbele whiskey naar binnen had geslagen en Frank een plat waterke, lieten ze zich niet langer pramen, sprongen ook op de tafel, en de vijf zongen zo gevoelvol en vol overtuiging Ze zullen hem niet temmen, dat niemand in In het hol van de leeuw zijn tranen nog kon bedwingen en allen als gekken aan het applaudisseren en scanderen gingen: Voor President en Vorst en onzen Bart, hip hip hoera!.
Na afloop werden de vijf van Mortsel door het enthousiaste mansvolk op de schouders getild, waarbij het evenwel opviel dat de meeste belangstelling voor het tilwerk toch wel betrekking op de Gentse schone had.
19-06-2009 om 11:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het Trouwfeest
En zo gebeurde het dat op de Vlaamse Nationale Feestdag, op 11 juli, datum die voortaan ook de geschiedenis zou ingaan als de Trouwdag van de Vlaamse Held, de Koning en de Koningin incognito ten huize Dewever verschenen . Ze werden er door de familie en door de Peetersen hartelijk en warm verwelkomd.
In het Mortselse districtshuis was de schepen helemaal van zijn melk maar de kerkelijke plechtigheid was bijzonder mooi en velen pinkten een traan weg toen de orgelist op het einde niet alleen de Vlaamse maar ook de Nationale hymne uitvoerde.
De Mortselse parochiezaal In de goede herder was de locatie voor het trouwfeest. Ze was voor de gelegenheid omgedoopt tot In het hol van de leeuw. Een echte Breugheliaanse bruiloft merkte de Vorst al vlug terecht op.
De koningin zag er stralend uit en ze viel erg in de gratie bij de Dewevertjes, die haar klaarblijkelijk een lieve oma vonden, een echte Italiaanse mama.
19-06-2009 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het afscheid
Het sloeg twee uur op de Sint-Michiel en Sinte-Goedele, toen de President en de Vorst mekaar ten afscheid in de armen sloten in de vestibule van het Presidentiële paleis.
Onder aan het bordes lag de clochard te snurken. De Koning wilde alweer zijn portemonnee bovenhalen maar bedacht bijtijds dat hij van zijn wettige huisvrouw altijd maar een vijfeurobiljetje en enkele kopertjes om een kaarsje te branden, meekreeg. Hij keek uitnodigend naar de President maar die gaf de dompelaar een nijdige stamp en siste hem in het puurste Puurs met voor de kenners toch wel een snuifje Reets, toe: Vort! Scheer je weg! Terug naar bachten de Kupe! Daar moest de oude Monarch toch even bij slikken. Is dat niet wat onbarmhartig, Kris? probeerde hij. Het antwoord van de President was klip- en- klaar: Dat is onze Nieuwe Vlaamse Assertiviteit. zei hij ferm. De Koning liepen de rillingen over de rug bij het aanschouwen van zoveel assertiviteit maar hij wilde de goeie sfeer niet verstoren en drong niet verder aan.
Daarna liepen ze gearmd want de oude vorst was wel wat wankelbaar geworden- over het nog altijd maanbeschenen Koningsplein naar de tweede achterdeur in de oostelijke koninklijk-paleisvleugel. Met enige moeite kreeg de Monarch de sleutel in het slot en na een laatste hartelijke groet, verdween hij in de donkere paleisgang.
De President wandelde mijmerend door een stukje Warandepark , schreed dan resoluut naar het hem ondertussen zo vertrouwd geworden bordes van zijn presidentiële paleis toe, zag tot zijn grote voldoening dat de clochard de benen genomen had en betrad de helverlichte presidentiële inkomhal.
(wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
The Lion King
Kris, vroeg de Monarch bezorgd, zou die Bart Dewever mij echt weg willen? Bah nee, Bert, stelde de President hem gerust. Den Bart is nog de slechtste niet. Hij kijkt wel stuurs en hij moet van zijn achterban soms iets stoers zeggen. We noemen hem wel eens een beetje plagerig The Lion King. Eigenlijk toch vooral een troetelnaampje. Er is dan even een blije schittering in zijn ogen, hij kan dat wel appreciëren. En diep in zijn hart, Bert, vindt hij jou wel een toffe peer.
De Vorst vond toffe peer een erg plastische uitdrukking, echt Vlaams, ze ontlokte hem een gulle lach. Eigenlijk had hij Dewever altijd wel gemogen. Van postuur én van inborst, meende hij, hadden ze veel met elkaar gemeen. Weet je, Bert, stelde de President voor, op 11 juli trouwt den Bart , ik en ons Ann zijn uitgenodigd, kom jij met je Paola ook, incognito natuurlijk. Wedden dat de verhouding tussen den Bart en jou dan niet meer stuk kan? (wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vrouwen
Met het leger worden van de fles, groeide de stemming. Het klikte tussen de twee.
Toen het onderwerp vrouwen werd aangesneden, waren de jasjes al een hele tijd uitgespeeld en speelde de conversatie zich af tussen Albert en Kris.De Vorst vroeg belangstellend hoe de voornaam van de First Lady was. Ann, zei de President en hij diepte meteen een foto uit zijn portefeuille met leeuwicoontje, op. Wat een schoonheid!, mompelde de Monarch. Maar jij was indertijd ook toch een kenner., wierp de President op. Het deed de Vorst duidelijk deugd. Weet je , Albert, op mijn twintigste, was ik smoorverliefd op Paola. Die bekentenis van de President, ontlokte bij de Vorst een tevreden lach. Dat hebben er me al zeer velen toevertrouwd. , zei de Koning vergenoegd en hij inviteerde meteen de President en de First Lady, ook eens bij hem op de thee te komen, tenminste als ons Paola ermee akkoord gaat, voegde hij er voorzichtigheidshalve aan toe.
19-06-2009 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2009
De Vorst De Lion King De President
Het bezoek
Ook de President voelde dat er die avond iets te gebeuren stond. Hij had de dure kroonluchters laten branden en het verwonderde hem niet dat om elf uur de deurklopper op de paleispoort viel en hij even later de Vorst in de opening zag staan. Welkom, zei de President hartelijk en hij leidde de Monarch galant door de gangen en rijkelijk ingerichte salons naar de presidentiële suite.
De Koning keek zich de ogen uit het hoofd. Zoveel onbeschaamd geëtaleerde rijkdom, zoveel duidelijk peperdure kunstwerken en decoratie: het stak zijn paleis naar de kroon.
Chic, chic!, was alles wat hij kon uitbrengen. Maar toen ze gezeten waren, herwon de Vorst zijn bonhomie en zei plagerig: Maar een kevertjesplafond hebt u niet. Dat moest dePresident toegeven. Maar het plan bestaat, zei ie , om enkele salonplafonds en ook het perszaaltje te decoreren met leeuwenmanen. Tegenwoordig moeilijk aan te raken, meende de Monarch. In het Museum van Tervuren is er nog een grote stock. repliceerde de President nonchalant. Dat deed de Vorst naar adem happen.
De cognac deed hem dan ook deugd. En het was kwaliteit. Kon tippen aan de beste in Zijn paleis. Om nog maar te zwijgen over de sigaren. Overtrof werkelijk alles. Het drong scherp tot de Vorst door: dit was een voorbeeldje van het exuberant rijke, machtigeVlaanderen.
De Koning herinnerde zich de leuze AVV-VVK, die de Vlamingen ooit massaal in beweging zette en hij vroeg de President of deze Vlaamse materiële rijkdom wel in overeenstemming te brengen was met Vlaanderen voor Christus.
Opgeborgen, ouwe rommel, was iets voor armoedzaaiers: onderwijzers, onderpastoors, Untervolk, zei de President met een wat breder ironisch lachje, het lachje dat het Vlaamse vrouwvolk deed smelten, alleen nog te voorschijn gehaald als het electoraal nuttig is. Tussen ons, voegde hij er samenzweerderig aan toe, de moderne Vlamingen, wij dus, gaan resoluut voor VVM Vlaanderen voor de Mammon.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Koninklijke Wandeling
Nog diezelfde namiddag liet de Koning de Koningin weten dat hij omwille van de economische crisis extra werk had in zijn werkpaleis en daar de nacht zou doorbrengen.
Na er zich van vergewist te hebben dat er nog licht brandde in het presidentiële paleis, verliet de Vorst tegen elven via een der vele achterdeuren de oostelijke vleugel van zijn paleis. Het was een zachte, maanbeschenen avond. Mijmerend wandelde de Monarch nog door een stukje Warandepark en schreed dan resoluut via de Koningsstraat en het Koningsplein naar het hem ondertussen zo bekend geworden bordes toe.
Even stootte hij met zijn voet een clochard aan die op en onder zijn kartonnetje aan het indommelen was. De Koning excuseerde zich minzaam, waarop de man direct zijn royalisme beleed en zelfs voorstelde om de Nationale Hymne zachtjes te zingen. Doe dat, spoorde de Vorst hem aan. Toen de eerste woorden de oren van de Koning bereikten, voelde die zich genoopt de dakloze erop te wijzen dat de Marseillaise niet de bedoelde hymne was. Maar die vergissing belette de barmhartige monarch niet een vijfeurobriefje tussen de kartonnetjes te schuiven.
18-06-2009 om 20:04
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Vorst Niet zo ver van het presidentiële paleis vandaan, zat de Belgische Vorst in de meest oostelijke kamer van het koninklijke paleis, al enkele dagen met groeiende afgunst het drukke gedoe van de President gade te slaan.
Zou hij er helemaal niet aan denken, ook mij eens uit te nodigen? had de Vorst zich al een paar keer afgevraagd. En toen hij dé sterkhouder van ZIJN België, de Gouverneur van de Nationale Bank, lachend op het bordes zag staan, kon hij het niet meer houden. Ypersele, zei de Vorst, dat kan zo niet blijven duren. Ik ga gewoon eens aanbellen bij de President. De trouwe lakei schrok zich een hoedje. Majesteit, insisteerde hij, niet bij klaarlichte dag, met al die media-aandacht. Als het echt een onweerstaanbare aandrang is, doe het dan incognito.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:38
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De President
De Vlaamse President was in zijn nopjes. Hij had het wel druk en hij zou weer eens de nacht moeten doorbrengen in zijn riant paleis. Maar decorum en media-aandacht verguldden veel. Met zwier deed hij de ene na de andere hoge bezoeker uitgeleide: een beheerste, wat ironische glimlach (hij wist dat precies daarvoor duizenden Vlaamse vrouwen weg van hem waren), de handdruk op het bordes en de amicale tik op de rug wanneer de gast de trappen begon af te dalen.
Hij was er zich van bewust dat een paar dingen nog voor verbetering vatbaar waren. De First Lady had hem er al herhaaldelijk en met groeiende irritatie op gewezen. Een keertje een hand losjes in de broekzak mocht wel, maar hij deed het nog veel te vaak. Waar en in welke omstandigheden hij zijn jas dichtgeknoopt moest houden, wist hij ondertussen wel. Zijn vrouw had hem met afschuw in de stem het beeld van een federale minister voorgehouden, die meestal, zelfs in het bijzijn van Hilary, met open jas, en, o gruwel, met enkel bicjes in het borstzakje van zijn colbertje, paradeerde. Wat meer rechtop lopen, de rug strekken, moest hij ook vaker oefenen. Dat wordt erger en erger, had de First Lady gewaarschuwd, dat zit in de familie. Inderdaad. De Peetersen lopen al generaties met een schoft. zeiden de Puursenaars, inclusief de Reetenaars. Van achteren zie je er al bijna uit als Verhofstadt ! Dat was een schampere opmerking van zijn vrouw. En die deed behoorlijk pijn. Want hij wist zich wel in hart en nieren een volbloedliberaal maar met die linkserige kwajongensliberaal van een Verhofstadt, wilde hij niets te maken hebben. Maar het moeilijkste, vond de President, was het schaven aan zijn Verkavelingsvlaams met daarbovenop dan nog het zware Klein-Brabantse accent. Dat was pas hard labeur.
(wordt vervolgd)
18-06-2009 om 18:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2009
Retiese Gregorianen zingen in Nieuwpoort
Op zaterdag 20 en zondag 21 juni 2009, is het 21-koppige (nieuwe leden zijn van harte welkom) mannenkoor De Gregorianen uit de Sint-Martinusparochie in Retie te gast in twee Nieuwpoortse parochies.
Het koor bestaat reeds meer dan 50 jaar. Het is een aantal jaren inactief geweest toen na het Tweede Vaticaans Concilie de liturgietaal veranderde van Latijn naar Nederlands. Sinds 1992 is het koor opnieuw actief.
De Gregorianen treden geregeld op in binnen- en buitenland en verzorgden ook reeds de radiomis van Radio Eén. De belangstelling voor het gregoriaans en zijn subtiele schoonheid, neemt overigens van jaar tot jaar toe.
Zaterdag en zondag zingen de Retiese Gregorianen in Nieuwpoort Het eigene van de mis van de 12de zondag door het jaar, aangevuld met enkele Nederlandse liederen.
17-06-2009 om 09:51
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2009
Herdenking Ward Bruyninckx
Vorig jaar op 23 juni overleed Ward Bruyninckx. Hij was een Retiese priester maar genoot in heel Vlaanderen bekendheid als nationale proost van de Chirojeugd, begeleider voor pastorale werkers en diakens, én als schrijver van bezinnings- en liedjesteksten.
Familie, vrienden, medewerkers en de heemkundige kring, hebben de eerste verjaardag van zijn overlijden aangegrepen om Ward Bruininckx te gedenken met een tentoonstelling en de uitgave van een huldeboek 'Sporen van menswording'.
Op vrijdag 19 juni is er om 19.30 uur een eucharistieviering in de Sint-Martinuskerk van Retie met gezangen op tekst van Ward Bruininckx.
De herdenkingstentoonstelling heeft plaats van zaterdag 20 tot en met dinsdag 23 juni, telkens van 10 tot 18 uur in het Kasteel van Rethy, Kasteelstraat.
16-06-2009 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2009
Avonddienst abdij Postel
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
De wandeling over het grote binnenplein, langs de abdijgebouwen naar het romaanse kerkje, brengt je reeds tot verstilling, bezinning.
De halfduistere kerkruimte, de intrede der kanunniken, het discrete orgelspel, het heerlijke psalmodiëren, de afwisseling van voorzanger en confraters, de lezing, de stilte: dat alles schept een unieke sfeer, zorgt voor een intense esthetische en religieuze ervaring.
En als dan in het gebed voor de overledenen, confraters vermeld worden, die 5,6,7 eeuwen geleden in de Postelse abdij stierven, voel je je ook als leek verbonden met de eeuwenlange, rijke en spirituele geschiedenis van deze Kempense abdij.
Ook voor een niet-gelovige of niet-kerkelijke bezoeker, die openstaat voor de schoonheid van muziek, tekst en rituelen, is het bijwonen van deze avonddienst, die een half uurtje duurt, een echte aanrader.
14-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
Het is telkens een deugddoende, rustgevende, verrijkende ervaring: de avonddienst in de Postelse norbertijnerabdij.
