Nu de sociaaleconomische programma's van de politieke partijen en hun concrete consequenties voor de verschillende bevolkingsgroepen, duidelijker en duidelijker worden, is het een interessante en confronterende oefening, die voorgestelde maatregelen eens naast de sociale leer van de Kerk te leggen en in het bijzonder naast de recente exhortatie Evangelii Gaudium van paus Franciscus.
Dan blijkt al vlug dat enkele partijen in het Vlaamse politieke landschap daar mijlenver van verwijderd zijn. Zij richten zich namelijk vooral op de rijkste en sterkste bevolkingsgroepen.
Maar ook een partij die de C van christelijk nog altijd in haar naam voert, en die beweert dat de christelijke waarden voor haar bestaan en werk, een essentiële inspiratiebron vormen, staat in sociaaleconomisch opzicht verder van de opvattingen en bekommernissen in Evangelii Gaudium, dan de zgn. linkse partijen.
12-05-2014 om 10:02
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2014
Maatschappijkeuzes
'De ideologie is terug', blokletteren de kranten. Dat is grotendeels te danken aan Rekening14, althans volgens De Standaard, de VRT en De Tijd, die dat grootschalig onderzoeksproject hebben opgezet met de faculteit economie van de Katholieke Universiteit van Leuven.
Nauwkeuriger zou zijn te stellen dat de ideologische verschillen tussen de partijen duidelijker geworden zijn. Want in essentie is politiek natuurlijk ideologie. Het gaat om de verschillende maatschappijvisies en -keuzes. Een politieke partij zonder ideologie, zonder maatschappijvisie, is zin- en doelloos.
Enkele interessante conclusies kunnen getrokken worden.
SP.A neemt in verband met de belastingen de verdediging van de lage en middeninkomens op zich. Groen mikt nog duidelijker op de allerlaagste inkomens.
Open VLD en N-VA geven het meest aan de hoge inkomens. Die partijen verhogen zo de kloof tussen de hoge en lage inkomens.
CD&V kiest niet voor de lage, maar ook niet voor de hoge lonen. De partij positioneert zich in het centrum.
11-05-2014 om 19:27
geschreven door Gust Adriaensen
De vernedering van Jambon
Het is niet de eerste keer dat een N-VA-topfiguur door partijkeizer De Wever publiek vernederd wordt.
Denk maar aan Bourgeois die 'voor zijn beurt gesproken had', toen hij al te duidelijk zijn minister-presidentambities publiek maakte. Nog erger kreeg Bracke het te verduren toen deze ex-socialist durfde te zeggen dat 'economie boven confederatie' gaat. Hij moest van baas De Wever publiekelijk door het stof kruipen en kreeg te horen dat hij, Bracke, 'een beetje stout was geweest'.
En nu dus ex-ondernemer Jan Jambon. Die zei in een interview met Het Nieuwsblad: 'Eerst je huis verkopen vooraleer je recht hebt op een leefloon'. Iets wat de N-VA-top ongetwijfeld denkt en overigens de beste concrete illustratie vormt van het hardvochtige economische program van de ultraliberale nationalisten.
Gechaperonneerd door superbaas De Wever, moest trotse Jan zich voor de tv-camera's verontschuldigen voor zijn, dixit Jambon 'misschien niet zo verstandige ' uitspraak.
Plaatsvervangende gêne bevangt me wanneer ik verstandige en zelfbewuste Vlamingen als Bourgeois, Bracke, Jambon... en ja, ook Vandyck die op een denigrerende manier het fractievoorzitterschap ontnomen werd (want te braaf), die opeenvolgende vernederingen zie slikken.
11-05-2014 om 12:25
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Mar Yakub VIII/8
Vrijdag 9 mei 2014
De parfumdames
Sinds vorige zondag mogen we weer verwachten dat onze byzantijnse collega minstens op zondag de eucharistie kan komen vieren. Hij kwam vorige zondag al en nu is hij er weer. Tijdens de oorlog was ik de enige priester en vierde de Latijnse eucharistie. Voor de Arabisch-sprekenden en de gemeenschap die helemaal op de byzantijnse leest geschoeid is, soms een hele aanpassing. Er wordt in de Latijnse mis wel heel wat Arabisch gebeden en gezongen maar dat is toch lang niet hetzelfde
Deze derde paaszondag is gewijd aan de “myrophoren”, de mirredraagsters, die ik gemakkelijkheid halve maar parfumdames noem. Eigenlijk wil de liturgie hier de drie Maria’s eren: Maria, de Moeder van Jezus, Maria van Magdala en Maria, de vrouw van Clopas. Bovendien ook nog twee joden van de Hoge Raad. De eerste is Jozef van Arimathea, een van de rijken, die in de buurt een nieuw graf had, dat hij bereidwillig aan Jezus afstond. Daarmee heeft hij belet dat Jezus als een veroordeelde op een onbekende plek zou worden weggestopt. Hij heeft toen wellicht niet geweten dat hij de mysterieuze profetie van Jesaja van vele eeuwen voorheen, heeft vervuld: “Men gaf Hem een graf bij de boosdoeners en bij de rijken een laatste rustplaats” (53, 9). Verder was er Nicodemus die voor een kleine 33 kg van mirre en aloë gezorgd heeft. En dan was er natuurlijk nog Johannes, de geliefde leerling. Terwijl alle anderen uit schrik gingen lopen, zijn zij trouw gebleven tot op het meest dramatische moment van Jezus kruisdood. Zondag morgen in alle vroegte wilden ze het lichaam van Jezus dan balsemen. Vandaag wordt er in deze byzantijnse viering uit volle borst gezongen van begin tot einde. Op zich is er in een byzantijnse dienst al veel meer meezingen en meebidden van het volk. Omdat het nog volop paastijd is komen er bovendien enkele typische paasgezangen bij.
Water en zon
Over dag schijnt meestal de zon tot 22 graden terwijl het ’s nachts afkoelt tot 7 graden. Bij de lange stroomonderbrekingen is het een plezier om onze (mijn) frustraties in de kleine binnentuin in volle zon uit te werken. Er is werk genoeg: water geven, wieden, planten... Er blijven bovendien nog enkele zakken van amandelen over die moeten gedaan worden. Verder werd ook een grote lading takken van de lindenbomen verzameld. Het is oosterse linden, geheel anders dan die wij kennen, maar wel prima voor thee. Het aangename buiten- en tuinwerk wordt af en toe onderbroken door een flinke knal, een ontploffing of een beschieting. Dat is evenwel voor verderop. Het leger werkt verder aan de grote opkuis. Donderdag hebben we uitzonderlijk een extra flinke en zachte regenbui gekregen gans de voormiddag, als een welgekomen zegen over heel het terrein. Gelukkig scheen de zon ’s namiddags weer, want anders zouden we er misschien nog een Belgische depressie van kunnen overhouden.
Wat gepruts aan de keukentafel
De ellende van de lange stroomonderbrekingen wordt voorlopig nog erger. En het is over heel het land. Rebellen hebben blijkbaar zeer deskundig in heel Syrië aanslagen gepleegd, niet alleen op de elektriciteitsvoorziening maar ook op de gasvoorziening. Die mannen worden ook door een ruime en deskundige achterban gesteund, de zogenaamde “vrienden van Syrië”. En wij zitten er mee. Je weet nooit wanneer het licht uitgaat, het is altijd op een ander uur. Het is voor een halve dag of een bijna hele dag. We zijn gerust dat de Syrische regering er alles aan zal doen om dit zo goed mogelijk en zo vlug mogelijk te herstellen, maar dat blijkt niet altijd zo eenvoudig te zijn. Bovendien, de rebellen blijven bezig. Nu zijn deze aanslagen wellicht gepland als voorbereiding op de presidentsverkiezingen, waar het westen en zijn bondgenoten gloeiend jaloers op zijn en tegen iedere prijs willen boycotten. Ondertussen kunnen de media rustig verder gaan met hun leugens en beweren dat het allemaal de schuld is van de Syrische regering. Toen die gruwelijke gifgasaanslag in Ghouta gepleegd werd kon iedereen met een heel klein beetje kritische zin al weten dat dit nogmaals het werk van rebellen was, gesteund door de geheime diensten van het buitenland, om een militaire interventie tegen Syrië uit te lokken. Neen, onze zelf verklaarde Midden-Oosten specialist van de vrt, “die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt” schreef meteen dat die aanval zeker van het nationale leger kwam, want de rebellen zijn daar totaal niet toe in staat. Deze mannen kunnen alleen maar wat prutsen aan de keukentafel, zo schreef hij. De mannen en kinderen die hier onlangs gekruisigd werden omdat ze hun christelijk geloof niet wilden afzweren zullen volgens hem waarschijnlijk ook wel eigenhandig door “de wrede Syrische dictator” gekruisigd zijn en daar krijgt deze journalist dan misschien nog een Amerikaans-Zionistische, Turkse, Saoedi-Arabische of Europese journalistieke onderscheiding voor, vanwege zijn trouwe volgzaamheid aan het voorgeschreven draaiboek. En na drie jaar hebben die media het warm water uitgevonden. Ze weten nu dat de stad Homs een spookstad is. Wie zou dat oude handelscentrum met olieraffinaderij toch verwoest hebben? Daar komen ze misschien na drie jaar ook nog achter. Inderdaad, wij draven nu even door. Immers, deze waanzin van de westerse media en politici moet ophouden. Zij scharen zich aan de kant van de moordenaars en verwoesters, die zo ongestoord kunnen verder doen. Zij zijn in hoge mate daaraan medeschuldig. In oorlogstijd hoort dit bij misdaden tegen de menselijkheid! Waar zijn onze idealisten, de jongens en meisjes, die zich onverschrokken aan de kant van de onschuldige slachtoffers stellen, verder en dieper kunnen zien en de echte misdadigers tot op het hoogste wereldvlak durven ontmaskeren? Dat zou een waarheidsgetrouwe, ethisch verantwoorde journalistiek zijn, die de wereldwijde oorlogsvoering van schimmige en gewetenloze imperialistische heersers in de kiem zou kunnen smoren.
De toekomst van Syrië is de toekomst van heel de wereld
Het laatste nummer van het tijdschriftje Hoor... 76 is bij sommigen inmiddels al in de bus gevallen, bij anderen komt het dan volgende week. Naast een uitgebreide informatie over zo wat alles wat met de hl. Hildegard van Bingen te maken heeft met alle nuttige informatie uit binnen en buitenland, bevat het nummer een reeks “ervaringen en beschouwingen” onder de hierboven aangegeven titel. Dit was oorspronkelijk bedoeld als een meditatie voor Goede Vrijdag 2014. Daarin vragen we ons af waar de blijvende haat en oorlog in alle menselijke samenlevingen eigenlijk vandaan komen, hoe die uiteindelijk overwonnen worde en hoe de uitslag in Syrië het verdere leven van heel de wereld zal bepalen.
Merkwaardige citaten, Pasen 2014
“Over enkele decennia zal hetgeen eens het Heilig Land genoemd werd omwille van de komst van het christendom op deze plaats van de wereld, nog slechts een vage herinnering zijn omwille van de afwezigheid van een noemenswaardige christenheid. Een Europa zonder wortels zal niet meer zijn dan een immense neoliberale economische markt, een schip zonder richting en zonder waarden, een aanhangwagen van het duo van Amerika-Israël en de petrodollars van de Golfstaten.” Georges Corm, prof. Universiteit van St. Jozef, Libanon.
“Met criminele onverschilligheid helpt het Westen bij de vernietiging van Syrië” Grieks-katholieke Patriarch Gregorios III Laham.
P. Daniël
09-05-2014 om 20:29
geschreven door Gust Adriaensen
De selectieve verontwaardiging van Hugo Camps
Onder de titel 'De voetbalwereld is sinds jaar en dag al even seksistisch als het Vaticaan', fulmineert Camps in De Morgen op zijn gekende pseudoartistieke en chaotische manier tegen de afwezigheid van vrouwen in de top van het voetbal.
'In de reguliere maatschappij wemelt het stilaan van vrouwelijke topmanagers, topchirurgen, vrouwelijke vakbondsleiders en bedrijfsstrategen. In het achterlijke voetbal kan dat niet', aldus Limburger Camps. Iedereen weet dat het 'gewemel' waarover Hugo het heeft, nog altijd niet te waar te nemen is. Maar overdrijving en gebrek aan basisresearch zijn nu eenmaal zijn kenmerken. Camps schrijft namelijk vanuit de buik.
Dat hij de voetbalwereld vergelijkt met het Vaticaan, is hem te vergeven. Iedere Vlaamse 'intellectueel', die in een katholiek nest geboren en getogen is, moet op alle mogelijke manieren en vooral te onpas, het Vaticaan en de Kerk in een slecht daglicht stellen. Waarom? Zij zitten nog altijd gevangen in dat verschrikkelijke, wereldwijde Vaticaanse web, wat bij hen geregeld tot acute bewustzijnsvernauwing leidt.
Camps had beter als titel gebruikt: 'De voetbalwereld is sinds jaar en dag al even seksistisch als de krantenwereld'. Het ontgaat hem -te druk in de weer om een beetje te googelen-, dat het tot augustus 2011 geduurd heeft vooraleer met Isabel Albers van De Tijd, een vrouw hoofdredacteur werd.
Wil Hugo Camps zelf eens nagaan of er sindsdien nog vrouwen naar de top van het Vlaamse krantenwereldje zijn doorgestoten? Kan hij op de redactiekantoren van De Morgen geen actie opstarten om binnen de kortste tijd een vrouwelijke hoofdredacteur te benoemen? Want Desmet, heeft die niet onderhand zijn beste tijd gehad?
09-05-2014 om 09:55
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Een samenleving die kinderen en bejaarden in de steek laat, snijdt haar wortels door en verduistert haar toekomst.'
07-05-2014 om 17:30
geschreven door Gust Adriaensen
Hebben N-VA-kandidaten lange vingers?
Hebben N-VA-kandidaten lange vingers?
Zonder twijfel. Let er maar eens op. In het straatbeeld. Overal zie je min of meer gestrekte armen met aan de rechterhand twee gestrekte vingers, met name de wijs- en middenvinger. En die zijn onwaarschijnlijk lang. Er zijn bij andere partijen geen kandidaten te vinden die zulke lange vingers hebben!
Eerder deden eenvoudige N-VA-kandidaten er in hun landelijke omgeving en kennissenkring al hun beklag over dat de fotosessie om hun vingers op de gevoelige plaat te leggen, een ware marteling was. Stel je voor: de honderden kandidaten verzameld in één ruimte, in een lange rij aanschuiven naar de fotograaf toe, je rechterarm in de juiste hoek, met daaraan een passende hand en daarop bevestigd de twee reeds genoemde vingers. Opnieuw. En opnieuw. En nog eens opnieuw. Wanneer volgens de PR-baas, het schouder-, elleboog- of polsgewricht zich niet in de juiste verhouding, niet in het meest flatterende perspectief tot elkaar verhielden. Wanneer de vingerkootjes niet strak genoeg gestrekt waren.
Sommigen, zowel kandidaten als partners, maken zich ondertussen danig ongerust over de kramp in hun wijs- en middenvinger. Zal die nog wel ooit verdwijnen? Lopen ze de rest van hun leven met twee in kramp verstijfde vingers rond. Voorwaar geen prettig vooruitzicht!
07-05-2014 om 08:15
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2014
Vermogenskloof 45 keer groter dan inkomenskloof
! Vijf procent van de Belgen bezit evenveel als 75 procent van de rest van de bevolking
! Rijkste 1 procent heeft 10 procent van vermogen
! Armste 10 procent van de bevolking bezit minder dan 2700 euro
! Armste 25 procent van de bevolking bezit minder dan 42.300 euro
! Rijkste 5 procent van de bevolking bezit meer dan 1.058.300 euro
! Rijkste 1 procent van de bevolking bezit meer dan 2.949.700 euro
! 85 procent van de totale aandelenwaarde is eigendom van de rijkste 10 procent van de aandelenbezitters
06-05-2014 om 12:12
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
Mar Yakub VIII/7
Vrijdag 2 mei 2014
’s Werelds beste violist
Hij komt uit Qâra, Chadied. Als kind speelde hij tussen de ruinen van Mar Yakub. Na een concert in Moskou dwong het publiek hem ooit tot 9 keer toe opnieuw te spelen. En terwijl we op vrijdag middag nog aan tafel zitten komt hij ons een bezoek brengen. Hij vertelt hoe de mensen van het dorp hier vroeger samen kwamen om onder een grote boom op het terrein thee te slurpen. Hij ging dan elders hout sprokkelen, uit vrees dat de mensen de takken van die boom zouden gebruiken voor hun vuur. Hij is nu een man met een missie. Hij kijkt verder dan de nieuwsjes van de media over Syrië. Als het westen werkelijk het christendom wil uitroeien zal het heel Syrië moeten vernietigen, zegt hij. Hij is een moslim met het hart van een christen. Hij spreekt ook vrijuit vanuit het evangelie over het gebed en het geloof. Zijn muziek is voor hem een act van geloof en gebed, een uiting van dankbaarheid aan de Schepper van alle schoonheid. Neen, het past niet nu concerten te geven terwijl het volk zo lijdt, vindt hij. Wel zal hij bij gelegenheid van de presidentsverkiezingen volgende maand een concert geven om het leger te eren.
Een Arabische lente in de binnentuin.
Er wordt volop geplant en gezaaid in de binnentuin, die ongeveer 40 op 30 m is (met ‘zuilengangen’): ajuin, knoflook, radijs, artisjok, melisse, rozen van Damascus en weldra tomaten, kolen, komkommer, courget, meloen, bonen en natuurlijk maïs, waarmee we gedeeltelijk hebben overleefd in kritieke momenten. Tijdens de grote aanvallen op het klooster was deze binnentuin de schuilplaats voor dieren op de vlucht. Deze hebben toen de schors opgegeten van zowat alle bomen, die we daarna dan maar verwijderd hebben. Gelukkig hebben we de vijftien granaatappelbomen laten staan en die beginnen terug te bloeien. Met zijn allen in de binnentuin werken geeft ons een voorproef van grote vrijheid. Zou de vrede in Syrië met het Pinkstervuur komen?
Toch werd in de buurt weer een aanslag gepleegd waardoor we nogmaals heel de zeek lange stroomonderbrekingen hebben gekend. Dat is bijzonder hinderlijk wanneer je weer gewoon bent alle dagen stroom te hebben. Nochtans laten we nu de hoop op vrede niet meer los.
Materiele en geestelijke heropbouw
Er is nog veel materiele nood. Vele mensen hebben letterlijk niets meer. De ploeg vrijwilligers helpt zoveel mogelijk en deelt maar uit. Toch is de geestelijke heropbouw in ons dorp en elders nog belangrijker. De oorlog is begonnen met vreemde herrieschoppers. Terwijl de westerse media al volop hun wensen voor werkelijkheid hielden spraken ze over een ‘spontane volksopstand” en een “burgeroorlog”. De mensen hier wisten wel beter en maakten zich in het begin niet zo druk. De meesten waren er zich echter niet van bewust dat de ontwrichting van Syrië al heel lang en nauwkeurig was voorbereid. Er kwamen steeds meer herrieschoppers, beloofden de jongeren geld en de nieuwste communicatiemedia. Zo namen de moorden en de aanslagen toe. Wat het buitenland toen deed, zijn ze nu opnieuw aan het proberen. Daarom wordt nu met de hulp van de hoogste legerleiding veel aandacht besteed aan contact met de jeugd om hen tegen infiltratie van buiten af te beschermen. Het vok is veel meer zelfbewust geworden.
Verkiezingskoorts alom
België, Europa, Syrië …ze zijn allen op weg naar verkiezingen. Op België hebben jullie ter plaatse beter zicht. Op Europa hebben wij misschien van op afstand een ruimere kijk. Europa lijkt één grote markteconomie. Prima. Edoch, deze schijnt gebouwd op het brutale liberale model van Noord-Amerika. “Vrij concurrentie” heet dat, zogezegd nodig om “de economie aan te zwengelen”. Bij nader toezien is dit liberale goudhaantje uiteindelijk gebouwd op na-ijver en jaloezie, de diepste wortels van geweld. Precies het tegendeel van christelijke solidariteit. Maar wie praat er nu nog over morele waarden?
Op het moment van de crisis worden miljarden opgehoest om de banken overeind te houden. Er moet dan fors bespaard worden. Op sociaal vlak natuurlijk. Want, zeggen “ze”, als we de munt niet redden, valt morgen de hemel op ons hoofd. Het opperste doel blijft de economie. Maar, was het echt de Europese plicht van België om b.v. Libië gedurende maanden mee te bombarderen en te vernietigen. Om de economie aan te zwengelen? Is het echt de morele plicht van Europa om trouw te zijn in het plegen van het gruwelijkste geweld tegen Syrië, samen met de VS, Turkije en Saoedi-Arabië?
Een was er een droom van een groot Europa als een waardige, zelfstandige partner in de mensenfamilie met zijn christelijke wortels en zijn morele waarden. Wat is het nu? Een slaafje van de verwoestende politiek van Amerika en Amerika is de slaaf van het dominante messianisme van Israël. In geweld worden allen gelijken. Je weet wel, de “égalité-gelijkheid” van de guillotine.
Het hele westen met de VS en de EU lijken steeds meer op de ambitieuze Titanic, op alle gebied geweldig, het beste, het grootste, het meest luxueuze speelgoed ter wereld. Het is niet een falende munt, bank of economie die de ondergang zullen bewerken, maar het radicaal verwerpen van de christelijke n morele wortels. Indien een boom geen wortels meer heeft verdort hij, al heb je alle bladeren schitterend groen geverfd. Zonder PA is de EURO niets waard.
Democratische verkiezingen in Syrië
Het westen weet er alles over. De komende presidentsverkiezingen zijn, zeggen ze, een parodie op de democratie, de president zal zichzelf opvolgen en de dictatuur en het bloedvergieten verder zetten. In deze zin hebben de dikke groenten in de wereldsoep al gereageerd: Lakhbar Brahimi, Ban Ki-moon, Nabil al-Araby…Ook het vrt-nieuws geeft perfect het opgelegde draaiboek weer, zonder één enkele kritische noot. En de 11 overgebleven staten die zich “vrienden van Syrië” noemen (er waren er oorspronkelijk 70!) hebben op 3 april vergaderd in Londen. Hun besluiten: deze verkiezingen zoveel mogelijk negeren en de jihadisten helpen om de verkiezingen ter plaatste zo veel mogelijk te verstoren. Allen zijn bijzonder geprikkeld door het feit dat de president zichzelf gaat opvolgen, terwijl hij zich pas drie weken later kandidaat heeft gesteld. Neen, de verkiezingen in Afghanistan (40 % vluchtelingen) zijn voor hen geen probleem, daar heeft het westen al lang zijn pionnen gezet. Zo ook in Turkije. Aan de grens met Syrië heeft de Navo daar zijn hoofdkwartier om hulp te bieden aan de terroristenkampen van Al-Qaida, die, jawel, “vluchtelingenkampen” genoemd worden. Daarom willen westerse landen zo graag deze “vluchtelingen” buiten Syrië helpen. Ook de democratie van de golfstaten is geen enkel probleem. En dan spreken we nog niet over het huidige Franse “regime”; deze vrucht van de “verlichting” en de “vooruitgang”, die op instorten staat. Ook Europa heeft flink zijn best gedaan om zijn christelijke wortels én rijkdom te verloochenen, een nieuw gedrocht van een mensbeeld dwingend op te leggen en de soevereiniteit van de landen te breken. Bij de komende Europese verkiezingen zal blijken of er nog veel overschiet van deze Europese mythe, gebouwd op een “ideologie van het kwaad”.
Gelukkig heeft het koppige Syrië volgehouden en wil niet buigen voor de westerse onwaarden. Ziehier de voorwaarden om presidentskandidaat te zijn: 4O jaar zijn, Syriër met geen andere nationaliteit, geen strafblad, als je gehuwd bent moet je vrouw/man Syrische/Syriër zijn, je moet de steun van 35 parlementsleden hebben, 10 jaar in Syrië wonen en moslim/a zijn. Die tien jaar zijn natuurlijk een doodsteek voor de kopstukken van de Nationale Syrische Coalitie die in sjieke stulpjes wonen in Istanbul, Parijs, Brussel of Doha, zoals het keurige heerschap dat we toevallig in Brussel ontmoet hebben en dat in geen 3O jaar nog in Syrië geweest is! Dat een kandidaat moslim/a moet zijn, is inderdaad niet erg democratisch, dat moet eigenlijk door de stembus uitgemaakt worden en niet in een constitutie vastgelegd. Bij het referendum over de nieuwe constitutie heeft de huidige president echter niet al te voortvarend willen zijn en daarom dit element voorlopig nog behouden. Kortom, terwijl het westen – groen van jaloezie - alles zal doen om Syrië zo zwart mogelijk te maken, gaan in werkelijkheid de hervormingen verder tot heil van het soevereine volk. Er zijn nu 24 kandidaten waarvan enkele vrouwen. De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder.
05-05-2014 om 21:17
geschreven door Gust Adriaensen
02-05-2014
Het fundamentalisme van Vermeersch
Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, in De Standaard van 28 april 2014:
'Sommige filosofen hijsen de witte vlag, en belijden dan maar een fundamentalistisch geloof in de wetenschap, op dit moment misschien wel de heersende religie. Waarbij Etienne Vermeersch de opvolger werd van Godfried Danneels als aalmoezenier van Vlaanderen.'
Wat mij betreft, de spijker op de kop. Althans wat Vermeersch betreft.
Mocht Godfried Danneels zich als aartsbisschop de hele tijd gemanifesteerd hebben als een soort van fundamentalistische aalmoezenier van Vlaanderen, hij zou totaal bedolven geraakt zijn onder onbarmhartige kritiek en bagger. En ik ben er zeker van dat de mediafiguur die Vermeersch in de eerste plaats is, zich niet onbetuigd gelaten zou hebben in het fileren van de kardinaal.
Daarentegen worden het fundamentalistisch geloof in de ratio en de wetenschap, en de geëxalteerde betoogtrant van Etienne Vermeersch door de media bejubeld als een van de voornaamste bijdragen tot het intellectuele leven en de morele bevrijding van België en de rest van de wereld.
Het ergste en tegelijk ridicuulste is dan nog, dat Vermeersch himself daarvan klaarblijkelijk overtuigd is en tot het creëren van dat imago vol overgave heeft bijgedragen.
Kom nou, Etienne.
02-05-2014 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2014
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Ik vraag iedereen die politieke verantwoordelijkheid draagt, twee dingen in gedachten te houden: menselijke waardigheid en het algemeen belang.'
01-05-2014 om 17:22
geschreven door Gust Adriaensen
'Pilgern'
Pilgern
Tijdens een zesdaagse pelgrimstocht op de Zwitserse Via Jacobi tussen Sankt-Gallen en Brunnen, vonden we in een van de kapellen langs de route, de volgende tekst.
Unterwegs sein Mit nur dem Nötigsten auf sich Auf seinen Schritt achten Sein Tempo gehen Bergauf Bergab In der flachen Talebene Idyllische Wald en Wiesenwege Bächen Flüssen und Seen entlang Auf zermürbenden Asphaltstrassen Unter sengender Sonnenhitze Im strömenden Regen Immer weiter Dem Ziel entgegen Santiago de Compostela Zum Grab des Apostel Jakobus
Gehen so weit die Füsse tragen Den Körper spüren Ruhig werden im Geist Im gleichmässigen Schritt die Gedanken ziehen lassen
Beschwerden ertragen Schmerzende Beine Wunde Füsse Die Last des Rucksacks Einsamkeit Manchmal Hunger und Durst
Rasten Etwas Einfaches essen Still werden in einer Kapelle Staunen über die Natur Auftanken im Gottesdienst Und in der Erholung der Nacht
Verweilen am Etappenort Die Begegnung und das Gespräch mit anderen Pilgern Nicht alleine auf dem Weg Sondern in einem Strom Durch die Jahrhunderte hindurch An Zeitzeugen vorbei
Den Weg in Vertrauen gehen Daran glauben dass Richtung gezeigt wird Mal um Maul Vom Apostel Der Vorsehung Deinem Engel Von Gott der uns führt und leitet Auf diesem Weg Und überhaupt im Leben
Pilger Dein Weg ist Gleichnis Du gehst entgegen dem grossen Ziel Geh
Geh mit Gottes Segen
e.j.wehrli
01-05-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2014
Zalig Pasen!
Zalig Pasen!
19-04-2014 om 19:01
geschreven door Gust Adriaensen
'Geen Pasen zonder Goede Vrijdag'
Karlijn Demasure: 'Geen Pasen zonder Goede Vrijdag'.
De Vlaamse theologe Karlijn Demasure is door paus Franciscus aangesteld tot directeur van het Internationaal Centrum voor seksueel misbruik in de Kerk. De bedoeling is dat het Centrum wereldwijd opleiding geeft aan verantwoordelijken rond seksueel misbruik.
In een eerste reactie vanuit Ottawa (Canada), waar zij decaan is van de faculteit Menswetenschappen aan de Saint Paul universiteit, zei mevrouw Demasure, dat er sterk op preventie zal ingezet worden maar dat ook de misstappen en de pijn uit het verleden niet uit het oog verloren zullen worden.
'Er is geen Pasen zonder Goede Vrijdag', zei ze. Zo ook kan er niet effectief aan preventie gewerkt worden, kan er niet zomaar een nieuwe bladzijde worden omgeslagen, als er niet veel en intense aandacht blijft voor de misstappen, de wonden en de pijn uit het verleden.
Ondertussen wordt duidelijker en duidelijker dat de katholieke Kerk, ook al tijdens het pontificaat van Benedictus XVI, een van de weinige instellingen is die stringente maatregelen heeft genomen en neemt tegen seksueel misbruik.
De media schepten er blijkbaar plezier in de Kerk en de clerus over de hekel te halen. Veel minder aandacht en onderzoekswerk hadden en hebben ze over voor de misbruiken in andere geledingen van de samenleving, bv. het onderwijs, het jeugdwerk, de sportwereld, de zorgsector, enz.
Het wordt de hoogste tijd dat media en politici en de gerechtelijke wereld en de publieke opinie, ook in die sectoren het seksuele misbruik resoluut aanpakken.
19-04-2014 om 19:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Het is niet waar dat de mensen ophouden met het najagen van dromen omdat ze oud worden. Zij worden oud omdat ze ophouden met het najagen van dromen.― Gabriel García Márquez
18-04-2014 om 15:09
geschreven door Gust Adriaensen
17-04-2014
De Gentse neuzekesoorlog
De Grote Gentse Neuzekesoorlog
Het kon niet blijven duren op de Gentse groentemarkt. Het liep echt de spuigaten uit. De twee neuzenverkopers leefden al lang op voet van oorlog. Het was in het verleden bij verbaal geweld gebleven en soms vlogen de cuberdons wel in het rond -wat niet onaangenaam was voor de omstanders-, maar nu was de fase van het fysieke geweld gestart. Kopstoten, vuistslagen, en het had geen haar gescheeld of ze hadden mekaars neus warempel afgebeten.
Tijd voor burgervader Daniël Termont om wijs en resoluut op te treden. Schorsing voor de twee neuzenkemphanen tot 1 mei. En toen kwam Daniël op een lumineus idee: een uitnodiging aan twee andere kemphanen om de plaats van de geschorste verkopers in te nemen. Toch wel een aantrekkelijk aanbod in deze verkiezingstijd.
Elio ging direct in op de vraag van zijn 'goeie vriend Daniël'. Ook Bart aarzelde niet. Na zijn pandaverkleedact had hij geen enkele rem meer om welke rol dan ook te spelen. Bracke had het hem weliswaar afgeraden achter een piramide cuberdons te gaan staan maar tegen intimi had Bart langs zijn neus weg verklaard dat hij al geruime tijd de overtuiging was toegedaan dat het beter was geen enkel advies van Siegfried op te volgen.
En zo staan onder ruime belangstelling tijdens deze mooie lentedagen twee politieke zwaargewichten, allebei, dat mag gezegd worden, gezegend met een forse neus, op de Groentemarkt in het prachtige Gent, achter de mooi opgestapelde paars-roze neuzekes.
Di Rupo met een paars-roze strikje, aanminnig en aandoenlijk in zijn magnifiek beheerste onhandig-, verlegen- en bedremmeldheid. De Wever, een zwart-gele schort met leeuwtjesmotief voorgebonden, zoals gewoonlijk wat nors, wat nijdig, wat wantrouwig, wat agressief, wat verongelijkt, wat gespannen om zich heen spiedend.
Bart heeft voor zijn kraampje, getooid met leeuwenvlag (zwarte klauwen svp), een bord geplaatst met de reclameslogan 'Hier de beste neuzen voor de welgestelde, hardwerkende, fiscaal uitgezogen Vlaamse ondernemer'. En de mensen die bij hem aanschuiven passen duidelijk bij wat er op het bord staat.
Elio houdt het eenvoudiger. Een kaartje met 'Neuzekes voor elke Belg' leunt tegen een piramide lekkernijen. En het is waarlijk een bont gezelschap dat Elio's neuzen wil savoureren. Autochtonen en allochtonen. Chic en sjofel gekleed. Zelfs een uitgebreide familie Roma heeft wat centen over voor de Di Rupoversie van de Gentse cuberdons. En ook Termont kiest ostentatief voor de neuzen van Elio.
De twee verkopers houden het voorlopig vrij beschaafd. Soms maken ze wel een lange neus naar mekaar maar op mekaars neus getimmerd, hebben ze tot dusver niet gedaan.
Daniël Termont is uiterst tevreden over zijn initiatief. Hij overweegt zelfs Elio en Bart de kans te geven nog langer hun neuzen te verkopen. Op de vraag wie van de twee de beste koopwaar heeft, antwoordt de geliefde Gentse burgemeester zonder aarzelen: 'Den Elio'. Maar hij voegt eraantoe: 'Ik moet toegeven, mijn culinaire smaak is niet zo verfijnd en duur. Ik ben een gewone volksjongen, geboren in een woonwagen. En ja, de Di Rupocuberdons zijn meeraangepast aan de smaak van de gewone Belg, van de gewone Gentenaar en van de gewone toerist.'
En niemand zal ontkennen dat Termont voor alles wat er bij het gewone volk omgaat en leeft, een fijne neus heeft.
17-04-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-04-2014
De Gucht zou beter zwijgen
Nu na een intern onderzoek de top van de BBI laat weten dat er niks mis is met het antwoord dat een hoge ambtenaar aan De Gucht gaf, na diens herhaaldelijk aandringen, ontbindt de EU-commissaris al zijn duivels.
Nadat hij in een gênante Terzake-aflevering, zijn haat voor belastinginspecteur Anthonissen uitgebreid had kunnen uitspuwen, is nu staatssecretaris voor fraudebestrijding, Crombez, aan de beurt. Die had het namelijk aangedurfd omfloerst te verklaren wat iedereen veel scherper dacht: de handelswijze van De Gucht is onaanvaardbaar.
Niet Crombez maar De Gucht zou nu veel beter zwijgen. Of denkt hij dat het overgrote deel van de mensen onnozelaars zijn? Niemand twijfelt eraan dat de brieven van De Gucht hun effect gesorteerd hebben. Niemand twijfelt eraan dat Jan met de pet bot zou vangen wanneer hij gelijkaardige brieven als De Gucht naar de belastingtop schreef.
De Gucht doet nu precies alsof hij van alle zonden is vrijgepleit. Maar de BBI heeft alleen onderzocht of de fiscus buiten haar boekje is getreden door een antwoord te geven op dringende vragen van meneer De Gucht.
De kern van de zaak De Gucht, ligt nog altijd in de vraag of De Gucht bij het kopen van zijn riante villa in Toscane, op een of andere manier fraude heeft gepleegd. Die vraag is nog altijd niet afdoend beantwoord. Maar het overgrote deel van de bevolking denkt er wel het hare over.
15-04-2014 om 12:08
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2014
Haiku
Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.
13-04-2014 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2014
Peter De Roover voorstander van het signum linguae
Peter De Roover, recent bekeerd tot de N-VA, presenteert zich wel als 'leraar' maar van veel taalinzicht en inlevingsvermogen in leerlingen, heeft hij duidelijk geen kaas gegeten. Dat blijkt uit een artikel in De Standaard (11 april), waarin hij samen met een ander N-VA-kandidaat-kamerlid, op een karikaturale manier tekeergaat tegen een voorstel van de groene Gentse schepen voor onderwijs, die ervoor pleit de kindjes toe te laten op de speelplaats hun eigen taal te gebruiken.
Als je De Roovers artikel leest, wordt het al vlug duidelijk dat het De Roover eerder te doen is om een politieke aanval op Groen, dan om echte bekommernis om het welbevinden en de taalontwikkeling van de kinderen.
Bovendien is er met de stelling 'één taal, één speelplaats' iets bijzonder merkwaardigs te constateren bij de nationalist pur sang, die De Roover is. Hij verdedigt namelijk het zeker door de Vlaamse Beweging vervloekte en verafschuwde 'signum linguae'.
Even het geheugen opfrissen: 'Het signum linguae (kortweg ook signum genoemd) was een pedagogisch of taalpolitiek instrument om leerlingen te verplichten ook buiten de lessen de onderwijstaal te spreken. Meestal ging het om een rol papier waarop leerlingen hun naam moesten schrijven als ze betrapt werden op het spreken van hun moedertaal of dialect. Vervolgens probeerden ze het door te geven aan een medeleerling die zij op hun beurt betrapten. Wie op het eind van de speeltijd, de dag of de maand, het signum in handen had, werd gestraft, soms met een geldboete.
In Vlaanderen kwam het signum in zwang nadat de Belgische staat voor het Frans als standaardtaal had gekozen. Minister Joseph Thonissen schafte het gebruik ervan af voor de openbare scholen met zijn circulaire van 1885 ter uitvoering van de taalwetten op het onderwijs van 1883. In sommige vrije scholen bleef het in gebruik tot aan de Eerste Wereldoorlog. Voor de Vlaamse Beweging kreeg de toepassing van het signum een bijzondere symbolische betekenis, aangezien dit in eerste instantie werd aangevoeld als een maatregel tegen het gebruik van de eigen moedertaal. '
De conclusie is duidelijk, ook al zal De Roover, een expert draaikonterij, in alle richtingen kronkelen wanneer hij ermee geconfronteerd wordt: deze man wil, wat het taalgebruik op de speelplaatsen van de scholen betreft, terugkeren naar de taaloekazes van de 19de eeuw! Slechts één enkele taal mag op de Vlaamse speelplaatsen weerklinken!!
Voor 'leraar' De Roover is die ene taal het heilige Nederlands. Niet de moedertaal der kindertjes, waarvoor onze voorouders zo vochten en leden (remember het signum), komt op de eerste plaats maar de opgelegde taal der machthebbers.
'Ene taal'? Ach, De Roover verliest uit het oog dat op alle speelplaatsen van alle scholen in Vlaanderen, honderden varianten van dat 'heilige Nederlands' in gebruik zijn. Van het meest onverstaanbare dialect (te vergelijken met Bulgaars, Turks of Swahili) tot talloze varianten van tussentalen. En deze laatste bloeien en groeien in de Vlaamse verkavelingen en op de Vlaamse tv-zenders. En niet te vergeten in het gild der leerkrachten tijdens de uitoefening van hun belangrijke job in de Vlaamse klaslokalen.
En zeker niet te vergeten, bij talloze politici van alle kleuren, zeker wanneer ze in contact moeten treden met de Vlaamse kiezer. Want je moet natuurlijk, met het oog op je politieke populariteit, respect hebben voor de couleur locale.
12-04-2014 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-04-2014
Pater Daniël Maes in Syrië
VIII/5
Vrijdag 11 april 2014
Langzame heropbouw van het dorpsleven
Verschillende dorpen in de omtrek beginnen te herleven. Aanvankelijk is er geen water en geen elektriciteit. Eerst komen de ouderen en meest behoeftigen terug. Zij worden geholpen. Geen geflirt meer met vreemde rebellen die geld en een fantastische toekomst beloven aan hen die de huidige regering willen helpen omverwerpen. En de mensen komen terug en bouwen samen het dorpsleven op als een grote familie. Het onderwijs wordt hernomen, de kinderen gaan weer blijgezind naar school en komen ’s middags thuis, gekleed in het blauw, als een soort kruising tussen kleine soldaatjes en airhostesjes. Deze week was er zelfs ook in onze streek een manifestatie als steun aan leger en president met een afvaardiging van de regering en opgeluisterd door een zanger! Er is hoop dat de bewoners steeds meer terugkeren en na de moorden en verwoestingen het maatschappelijk leven weer opbouwen, in een positieve geest…
Toch blijven de aanslagen doorgaan. Ook onze streek kunnen we onmogelijk als definitief veilig beschouwen. We vernemen dat terroristen maandag morgen het klooster van de paters Jezuïeten in Bustan al-Diwan nabij het oude standscentrum van Homs aangevallen hebben. Daarbij werd de Nederlandse pater Frans Van de Lucht S.J. mishandeld en gedood. Al bijna een halve eeuw was hij werkzaam in Syrië. Hij had er voor gekozen bij de bevolking te blijven. En de paters hebben zich op bewonderenswaardige wijze ingezet voor de zwaar getroffen bevolking. Hoe gematigd hij ook was, hij had al in 2012 moedig getuigd van wat hij zelf zag in deze zogenaamde “volksopstand’: het zijn gewapende bendes die op de politie beginnen te schieten en de macht willen grijpen. Deze priester en zovele andere christenen leveren een belangrijke bijdrage aan de harmonieuze en vredevolle samenleving. Daarom zijn ze het voornaamste obstakel. Neen, het is geen toeval dat juist deze verdienstelijke priester is vermoord. De officiële afkeuring van deze moord door Ban Ki-moon is welkom, maar verandert de strategie van de wereldheersers niet. In solidariteit met de aangekondigde dienst in Homs hebben wij hier voor hem en alle martelaren van deze oorlog de eucharistieviering opgedragen.
De byzantijnse liturgie van de vasten
In de vasten is het leven wat soberder maar wees gerust, daar moeten onze de plantjes in de binnentuin niet onder lijden. Zij krijgen overvloedig te drinken. De liturgie is veel uitgebreider en rijker dan in de gewone tijd. Vrijdagmiddag wordt in plaats van de eucharistie een kruishulde gehouden, ongeveer zoals op Goede Vrijdag met een deel van het passieverhaal, de plechtige voorbeden, de kruishulde en de communiedienst. Jaren geleden heeft iemand ons een kopij gegeven van de lijkwade van Turijn. Het is een van de 10 kopijen die over de wereld werden uitgedeeld. Deze past goed bij de diensten in de vastentijd. Vrijdagavond hebben we de lange acathishymne gezongen. Ook nu kwamen er moslims meebidden en die kregen meteen al een deel van de lezingen en/of psalmen die ze soms erg mooi zingen. Herhaaldelijk wordt geknield en gebogen tot met het hoofd op de grond onder passende aanroepingen zoals “Heer, laat mij mijn eigen fouten zien en niet oordelen over mijn medemens”. In de voorbeden wordt zowat voor iedereen en alles gebeden. Neen, we vergeten jullie niet. Trouwens af en toe krijgen we erg aanmoedigend bericht. De moeder die half maart hier voor haar zwaar ziek zoontje Besjer gebed kwam vragen lat ween dat hij heel veel verbetert. We bidden dus voort. Er is zelfs een voorbede “voor hen die ons haten”. Achteraf willen moslims soms uitgebreid over het christelijk geloof praten. Het meest treffende deze week was wel een veertiger die vertelde hoe hij als vrome moslim is opgevoed en veel goeds vindt in de islam, de koran en Mohammed, zoals de eerbied en onderwerping aan God. Toch ziet hij daarin ook arrogantie, hoogmoed en geweld. Met vreugde leest hij nu het Nieuwe Testament. Wij hebben de indruk dat vele goede moslims met dergelijke bedenkingen rondlopen.
Hedendaagse wereldgeschiedenis in een notendop
De mysterieuze aanslag op de Twin Torens in New York 9 november 2001 werd het startsein voor een onbeperkte “oorlog tegen het terrorisme”. Het was ook een uiterst geschikt oment nu de Sovjetunie en het hele Oostblok aan diggelen lag. Plechtig werd afgekondigd waar de duivel huisde: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Iran… De media werden grondig voorbereid om deze missie te steunen. Het begon meteen in Afghanistan. In Irak kregen de vreselijke slachtingen het moto: ‘Vrijheid voor Irak!’ Daar was niet eens toestemming van de veiligheidsraad voor nodig. En de zeldzame heftige proteststemmen tegen de inval in Irak zoals van Paus Johannes Paulus II, Moeder Teresa van Calcutta en Syrië (!) konden de instemming van de algemene opinie niet verminderen, integendeel. De ‘creatieve chaos’ in Afghanistan en Irak zetten zichzelf moeiteloos verder tot nu toe. Dan kwam Libië aan de beurt. Ook dat was vlug beklonken, mede door de edelmoedige hulp van Europa en de dappere steun van België. Tegelijk moest Syrië aangepakt worden. En aanvankelijk leek het ook hier prima te gaan. Het land werd danig verwoest en de bevolking flink uitgemoord. Alles was de schuld van die baarlijke duivel van een president. De media bleven op kruissnelheid: een ‘spontane volksopstand’ tegen een verschrikkelijke ‘dictator’, en een gruwelijk ‘regime’ ‘onderdrukt’ op ‘bloedige wijze’ het volk zodat er een ’burgeroorlog’ uit ontstaat, die een ‘internationale militaire interventie’ rechtvaardigt. Edoch, in Syrië begon de motor te sputteren. En juist daar moest het gebeuren, want van daaruit kon de hele wereld overheerst worden. De Amerikaanse-Israëlische nieuwszender Al Jazeera in Qatar verloor plots zo maar eventjes 80 % van zijn kijkers, omdat de Arabische bevolking die leugens kotsbeu was, maar het westen bleef verder genieten van de getrukeerde beelden en nieuwsberichten. En nu onthult de bekende Amerikaanse onderzoeker Seymour Hersh dat die fameuze gifgasaanval in Ghouta het werk van Turkije was. Hij heeft dit vroeger al geschreven maar niemand wilde dit bericht opnemen. Nu begint het stilaan door te dringen. Hij vermeldt ook dat Erdogan zo woedend was omdat er geen militaire inval op volgde dat hij besloot de vernietiging van Syrië zelf te bewerken.
Inmiddels hebben zich grondige verschuivingen voorgedaan. De westerse wereldoverheerser zal voortaan met een evenwaardige partner moeten leren leven. De landen van de toekomst staan nu aan de kant van Syrië, dat door heel deze ellende zelf geestelijk nog sterker en meer een geworden is. Jammer dat altijd de onschuldige bevolking slachtoffer is.
Dat Syrië stand houdt is voor de hogepriesters van de nieuwe wereldorde en de zogenaamde ‘vrienden van Syrië’ dramatisch, omwille van de enorme energierijkdom, de strategische ligging en zijn koppige onafhankelijkheid. Syrië wil geen slaaf zijn van schimmige buitenlandse machten maar zorg dragen voor eigen bevolking. Ze kunnen nu nog proberen op lange termijn te verwezenlijken wat ze op korte tijd niet klaar kregen: openlijk over ‘vrede voor Syrië’ praten en ondertussen zoveel mogelijk rebellen steunen. En dat is nu de nieuwe ontwikkeling in de oorlog. Het verbond tussen Turkije en Saoedi-Arabië¨, met de volle steun van Amerika-Israël en de NAVO zorgt er voor dat nog steeds niemand in Syrië veilig is. De Amerikaanse president maakt alvast een rondreis om zijn vazallen aan te moedigen. Het hoogtepunt van zijn bezoek is Saoedi-Arabië, de grootste leverancier én financier van het wereldterrorisme. Wordt helaas vervolgd.
Volgende week vieren we Goede Vrijdag.
Misschien ben je, zoals de apostelen tijdens Jezus’ veroordeling, ontgoocheld over uw vroeger geloof en religieus enthousiasme voor Jezus. De apostelen zien nu hoe Hij zijn roemloos einde tegemoet gaat. Ze schamen zich en zijn bang. Ze slaan op de vlucht. Toch zullen ze allen terugkeren en in de kracht van de Geest vrijmoedig én blijmoedig de hele wereld in trekken om van deze Jezus te getuigen en hun leven te geven tot in de marteldood toe.
Misschien ben je zoals Petrus die van verre de afloop van Jezus’ veroordeling volgt. Wanneer hij wordt herkend als een leerling van Jezus, ontkent hij heftig. Hij begint te vloeken en te zweren. Neen, deze Man kent hij niet en heeft er niets mee te maken. Hij wil gewoon iemand uit de massa zijn en zoals iedereen meeschreeuwen: Kruisig Hem! Bij de derde poging valt hij door de mand. Zijn tongval verraadt dat hij ook een Galileeër is en geen stadsmens. Dan herinnert hij zich hoe Jezus zijn zwakheid voorspeld heeft. Hij loopt weg en begint bitter te wenen. Het is het begin van zijn nieuw leven. Vervuld van de Geest zal hij voortaan onverschrokken aan zijn joodse volksgenoten en anderen niets anders meer brengen dan de boodschap van deze gestorven en verrezen Heer. Daarvoor is hij ook gestorven.
Of misschien ben je gewoon een keurige ambtenaar zoals de Romeinse honderdman, een heiden, die er voor zorgt dat het gruwelijkste en meest onrechtvaardige proces uit de geschiedenis van de mensheid precies wordt uitgevoerd zoals is voorgeschreven en waarvoor hij betaald wordt. Als hij uiteindelijk ziet hoe Jezus sterft aan het kruis, breekt zijn hart en roept hij uit: “Waarlijk, deze mens was Zoon van God”. De eerste openbare geloofsbelijdenis heeft de wereld gekregen van deze heiden.
Vrijdag gedenken we de allerbelangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van de mensheid, Jezus’ Kruisdood. De wereld bleef toen verder draaien en het leven zal ook nu gewoon verder gaan. Toch is dit de gebeurtenis die de geschiedenis grondig heeft veranderd en blijft veranderen. In Jezus’ Kruisdood zijn alle onschuldige slachtoffers gestorven vanaf de grondvesting tot de voleinding van de wereld. En in zijn sterven richt Jezus zich tot ons met de vraag: aan welke kant sta je? Aan de kant van de vervolgers en wereldheersers of van de ontelbare onschuldige slachtoffers van de ‘nieuwe wereldorde’? Ieder messianisme zonder God of Christus is uiteindelijk een hel. Hij, de Onschuld zelve, heeft zich voor ons geofferd. Er is geen enkel ander offer meer nodig, maar alleen barmhartigheid. Zijn Kruisdood is het begin van de enige menselijke en goddelijke nieuwe wereldorde.
P.S. Volgende week is gewijd aan gebed. We zullen vele uren van de dag, de avond en tegen het einde van de week ook van de nacht in de kerk doorbrengen. Ik stuur jullie volgende vrijdag geen bericht. Waarom zou je in de plaats daarvan niet eens uit een van de vier evangelies het passieverhaal van Jezus lezen, dat werkelijk in staat is uw leven te veranderen? Ga met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen de liturgische diensten meemaken. Vergeet uw drukke agenda. Och, wat is ons mensenleven anders dan een ademtocht? Ook jij zult binnen kort verschijnen voor uw Schepper. Probeer nu al Jezus, de Heer van je Leven te ontmoeten, Hij wacht trouwens al op je. Zet je tussen de apostelen aan de tafel van zijn Laatste Avondmaal. Ga met Marie en Johannes onder zijn Kruis staan en loop Petrus voorbij naar het lege graf. Je zult Hem ontmoeten en Hij zal je bij je naam noemen, zoals Maria Magdalena en je leven een geheel nieuwe impuls geven.
Bij gelegenheid van Pasen beloof ik de Vlaamse jeugd een boeiend paasverhaal te bezorgen.
’n Zalige Goede Week en Pasen.
11-04-2014 om 20:48
geschreven door Gust Adriaensen
