Marc Reynebeau schrijft in De Standaard: 'De Belang-kiezer heette hondstrouw te zijn, zodat er altijd wel een niche voor extreem-rechts zou blijven bestaan. Dat liep dus anders. Slechts weinigen hadden dat voorspeld'.

Of Reynebeau bij die voorspellers was, weet ik niet. Of hij, zoals u, geachte lezer, dit blog geregeld leest, weet ik ook niet. In een aantal bijdragen van de laatste jaren, staan alleszins 'voorspellende' dingen.

-------------------------------------

Een en ander versterkt me in de overtuiging dat het Vlaams Belang al langere tijd het noorden kwijt is. (22-11-2007)

------------------------------

…de partij ziek is, de partijbonzen het zelf niet goed meer weten en hun geloof in het VB bijlange niet rotsvast meer is. Bovendien verspreidt die onzekerheid van de top zich als een virus bij de eenvoudige volgelingen, die jarenlang alleen maar moesten luisteren naar de onaantastbare leiders. (4-6-2008)

------------------------------

 Valkeniers mag verder aan Dewinters handje lopen. Hij staat duidelijk niet sterk genoeg in zijn partij om zichzelf te ontworstelen aan de ijzeren greep van Dewinter. Ook al beseft Valkeniers dat de weg die Dewinter hem en het VB dwingt te gaan, leidt naar de verdere verschrompeling van het VB.(26-11-09)

----------------------------------

 Vlaams Blok-Vlaams Belang heeft het langer uitgezongen. Maar de mot zit er duidelijk in. Ook de programmabasis van het Vlaams Belang is te smal. Een verkrampt nationalisme en een soms hysterisch antivreemdelingengebrul zijn ook voor de gemiddelde inwoner van onze miniregio niet zo aantrekkelijk. (21-2-10)

-------------------------------------

LDD is niet de enige partij die in de marginaliteit of helemaal zal verdwijnen. Veel dramatischer is de neergang van het Vlaams Belang. Die partij, op het hoogtepunt van haar populariteit goed voor tientallen parlementszetels en honderden andere mandaten, wordt helemaal leeggezogen door NVA, die andere nationalistische partij en zal een stevig gevecht met de kiesdrempel moeten leveren.

De voorzitterswissel De Winter-Annemans heeft geen zoden aan de dijk gezet. Integendeel. Annemans is helemaal in de coulissen verdwenen, is niet wervend. Hij kan het klaarblijkelijk niet.(15-2-14)

-----------------------------------------------

27-05-2014 om 08:06 geschreven door Gust Adriaensen

In groten getale waren ze van het verbruinde en verbrande Belang overgelopen naar het lentefrisse N-VA. Daar lag het Vlaamsche heil, de Vlaamsche republiek, de subiete eigen verrijking. Althans, dat was ze wijsgemaakt.

Maar hoe groot was hunne ontgoocheling. Zij die gezorgd hadden voor de tsunami van de Alliantie, moesten tot hunne verbijstering constateren dat in de Brusselse zaal waar de overwinning, die hen deed denken aan 1302, geen enkele Vlaamsche leeuwenvlag, met rode of zwarte klauwen, te ontwaren viel.

Niet zovele uren later hoorden zij de Grote Leider en Overwinnaar, niet zonder trots aankondigen dat hij ten paleize was genood. Hun Vlaams-republikeinse hart bloedde. En het Vlaamsche bloed spoot eruit toen de Keizer van Vlaanderen, aldus de kwaliteitskrant GvA, het woord 'Soeverein' in de Vlaams-nationalistische mond nam. 'De Soeverein heeft mij naar het paleis ontboden', zo zei de leenman aan wie ze hun vertrouwen geschonken hadden.

Soeverein. Een heerser met een aan geen hoger gezag ondergeschikte macht, aldus Van Dale. Hun toekomstige president spoedde zich naar de Soeverein, om Hem nederig zijn diensten aan te bieden. Een afschuwelijk bericht.

Nog weerzinwekkender was de foto met de Soeverein en de Leider. Keuvelend op het bordes van het Paleis, bijna hand in hand babbelend. De fysionomieën van beiden erg gelijkend. En ontwaarden zij geen pin met de Belgische driekleur op hun beider  revers? Sommige Vlaamsche Veteranen namen de een al voor de ander en moesten door jongere strijders op hunne vergissing gewezen worden.

Reeds sloop heimwee naar de goeie, vertrouwde Belangstal, in de harten van velen. Sommigen lieten hun tranen de vrije loop en begroeven hun gelaat in de plooien van de vertrouwde echte Leeuwenvlag.

27-05-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

VIII/10

Mar Yakub

Naar een grotere eenheid

Wij kijken op naar de christenen in Egypte, die mogelijk nog meer geleden hebben en nog meer lijden dan wij. Vooral de koptische kerk heeft een sterke uitstraling met een vitale pastoraal voor de jeugd en zeer goede tv-uitzendingen.Zoals wij blijven bidden voor een heropleving van de Kerk in het Westen vragen we dat ook voor ons gebeden wordt. In de Grieks-Melchitische kerk zijn eveneens nog vele onvolmaaktheden. Dat ze hier in het hart van de christenheid steeds meer een mag worden, heilig, apostolisch en katholiek/universeel.

In Qâra is er zeer hard gewerkt aan het herstel van de kerk en je kunt niet zien dat er iets verwoest is. Alleen het grote kruis bovenop de kerk moet nog hersteld worden. In Homs is het echter dramatisch. Voordat de rebellen vertrokken, hebben ze nog alle kerken grondig verwoest en in brand gestoken. Het zijn er een tiental, waaronder twee met grote historische waarde. Onze bisschop, en hij niet alleen, heeft geweend als een klein kind. Een mogelijk goed gevolg is dat de verschillende christelijke kerken besloten hebben voortaan hun kerkleiders samen te brengen in de oude stad. Zo zijn daar nu vijf bisschoppen gevestigd: de orthodoxe, de grieks-melchitische, de syriac-orthodoxe, de syriac-katholieke en de maronitische.Bovendien zijn er nog de evangelischen.Het is de bedoeling naar een grotere eenheid van spreken, reageren en handelen te groeien. Het is ook echt nodig.

Wij proberen inmiddels in een steeds betere verbondenheid te leven met de Syrische bevolking en we zijn blij dat de contacten weer kunnen groeien. Zaterdag kwamen hier vier moslimvrouwen met vier zwaar gehandicapte kinderen om te vragen dat we voor hen zouden bidden, wat we ook gedaan hebben. Hoe of door wie zij naar hier gestuurd zijn, weten we ook niet. Een tijd geleden is hier wel een moeder met haar zwaar ziek kind gekomen om gebed te vragen en ze heeft nu laten weten dat haar zoontje helemaal genezen is. Zondag voormiddag kwamen weer ouders met een gehandicapt kind om gebed te vragen. Naast het gebed worden medicinale kruiden meegeven. Daar is hier altijd veel werk van gemaakt. Teenslotte krijgen we nu regelmatig een blits bezoek van moslims die hier waren in de tijd van de dramatische aanval op het klooster. Het is telkens als een weerzien van broers en zussen. Het samen overleven in moeilijke omstandigheden schept een bijzondere band.

Eindelijk weer een zondag zoals voorheen

Zondag is hier altijd een vrije dag geweest. De eerste gezamenlijke samenkomst is de feestelijk zondagseucharistie op de middag. Sinds Pasen komt hiervoor onze byzantijnse collega en vieren wij samen de uitgebreide byzantijnse liturgie, die hier al bij de Pinkstertijd wordt gerekend. Iedere paaszondag heeft een eigen naam, respectievelijk de zondag van de apostel Thomas (zoals in het westen), van de ‘myrophoren” of balsemdraagsters, van de genezing van de lamme van Bethsaida. En vandaag is deze vijfde paaszondag gewijd aan de Samaritaanse vrouw. Er is extra volk in de eucharistie, ook omdat een van onze gezinnen voor het eerst weer enkele dagen hier verblijft. Verder zijn er vluchtelingen en hun kinderen. En ze zijn er allemaal voor het feestelijk middagmaal in het atrium. Deze keer bleef ook onze byzantijnse collega, de pastoor van Qâra mee aanschuiven. Voor het eerst was er aan tafel weer die vrijheid en vreugde die we voor de oorlog iedere zondag mochten beleven.

In de namiddag kuieren sommigen naar de binnentuin en zelfs een klein stukje op het grote terrein. Voor het eerst spelen de kinderen weer even op het grote voorplein. Het geeft vage herinneringen aan de tijd dat de boeren vroeger na de hoogmis naar hun veld wandelden om de gewassen te bekijken, om te genieten van het wonder van de schepping en het werk van hun handen. Honderden ajuinenplantjes staan netjes in de rij, naast fel groene bossen van munt. De radijsjes, de pompoenen, de courgetten en nog veel meer, het groeit allemaal. In het midden van statige waaiers van grijze bladeren verschijnen de artisjokknoppen. Tegen de muur zie je de granaatappelbomen met hun helgroene bladeren en hun knalrode bloempjes. De tomatenplantjes moeten nog in volle grond gezet worden. De knoflook is voor meer dan de helft niet te voorschijn gekomen, maar de “rozen van Damascus” bloeien des te weelderiger, samen met de uitgebreide struiken van allerlei soorten rozen tegen het muurtje op het voorplein. Sommige zusters kunnen het niet laten om de knoppen, die weer voldoende gevormd zijn te plukken. Het zal een grote oogst worden van deze heerlijk geurende “rozen van Damascus”. Hier wordt onder meer lekkere thee van gemaakt maar ook een heerlijke frisdrank.

En tegen de avond wordt dan weer iets gezocht dat ontspannend is voor groot en klein, christen en moslim. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel filmen gezien als hier op zondagavond. Soms zijn het stokoude, maar heerlijk ontspannende, soms ook nieuwe, erg leerrijke of stichtende filmen. Het is nu een film van Luis de Funès, “de grote lolbroek” en er was stroom! Het kan niet anders vertoond worden dan op het kleine tv-, maar het genieten is er toch niet minder om.

Grote verschuivingen op wereldvlak

Voor het eerst in de moderne geschiedenis heeft een land het hoofd kunnen bieden aan een vernietigende oorlog, gevoerd door het westen en zijn islamitische en Arabische bondgenoten. Ondanks de vele moorden en verwoestingen zal Syrië stand houden en uiteindelijk overwinnen. Volgens John Pilger (The Guardian, 13 mei 2014) voert het Pentagon nu nog oorlog (‘geheime operatie’ genoemd) in 124 landen. Binnen kort dus 123, tenzij ze inmiddels weer elders chaos gaan maken. In Oekraïne steunt het volop een gruwelijk neo-nazi-regime om op die manier de NAVO in de richting te duwen van een oorlog met Rusland. Ondertussen neemt de armoede in Amerika zelf angstwekkend toe en wordt de vrijheid van het volk drastisch beknot. Dat is het gevolg van een politiek die er op gericht is om altijd en overal oorlog te kunnen voeren. Het Amerikaanse volk is echter veel meer waard dan dat. De Europeanen trouwens ook.

Amerika heeft nog een comfortabele positie met zijn trans-Atlantisch partnerschap (TPP) en zijn trans-Atlantisch partnerschap voor handel en investeringen (TTIP), waarmee het zowat 2/3^evan de wereldhandel beheerst. Dat zou in de nabije toekomst wel eens grondig kunnen veranderen, onder meer wegens de vijandige houding van Amerika en Europa die alles willen doen om Rusland nu economisch te isoleren en zoveel mogelijk sancties op te leggen. De BRICS (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid Afrika) hebben al laten weten dat ze daar niet mee meedoen. Ook Duitsland versterkt nog zijn economische banden met Rusland, terwijl het gewoon mee kakelt op het politieke toneel.

In maart 2013 werd beslist een “nieuwe zijderoute” op te richten, nl. het gigantische project van Berlijn – Moskou – Peking. Het is een verwijzing naar de oude zijderoutewaardoor de Han-dynastie in het jaar 200 voor onze tijdrekening,een“zijderoute” oprichtte als een commerciële en culturele verbinding van China met centraal en Zuid Azië, het Nabije OostenenEuropa. China is de tweede grootste economische wereldmacht en staat op het punt de eerste te worden. Toegegeven, voor sommige Chinese producten is onze waardering niet erg groot. Toen we in de schaarste van de oorlog een gebrek aan schrijfgerief begonnen te voelen, kregen we plots een doosje vol met balpennen, ‘made in China’. De eerste drie die we probeerden schenen al niet te schrijven. Maar goed, daar willen we gerust met spleetogen naar kijken.Nu is de Chinese president zelf, XiJinping, naar Berlijn gekomen voor nadere besprekingen omtrent de nieuwe zijderoute.En hij is de leider van zowat 20 % van de wereldbevolking, terwijl Duitsland de grootste Europese economische machtis. De Duits-Amerikaanse onderzoeker William Engdahl, die in meerdere Chinese én Duitse universiteiten doceert, merkt op dat deze route door een aantal woelige gebieden van centraal Azië loopt. Hij vraagt zich af hoe de neo-conservatieven in Washington (Amerika-Israël-Engeland) hiervan misbruik zullen of kunnen maken door ter plaatse opstanden uit te lokken en chaos te veroorzaken om te trachten alsnog hun westers imperialisme overeind te houden.

Het positieve Russisch tegenoffensief gaat evenwel toch verder. Vladimir Putinis net op staatsbezoek geweest in China en heeft een dertigtal bilaterale contracten afgesloten, onder meer voor leveringen van gas en olie. Een uitspringer is de gigantische gas deal tussen de Gazprom en de China National Petroleum Corporation. Meteen maken Putin en XiJinping in een gezamenlijke verklaring duidelijk dat ze iedere gewelddadige inmenging in Syrië absoluut verwerpen.

De westerse arrogantie is een enorme tijds- en vooral energieverspilling. Met militaire en politieke macht proberen ze Oekraïne los te wringen van Rusland, alle media invloed wenden ze aan om de wereld wijs te maken dat Rusland daar nu de baarlijke duivel is (zoals Syrië, Iran en alle landen die nog niet aan het westen onderworpen zijn).Tenslotte is woensdag de vierde topontmoeting van de CICA gestart in Shanghai. Het is de conferentie voor interactie en vertrouwen in Azië, opgezet na de val van de Sovjetunie.Dit forum,tot heden onder voorzitterschap van Turkije heeft echter nooit echt gewerkt, omdat dialogeren en samenwerken onbekend bleken te zijn. Dit is vandaag onder voorzitterschap van China en Rusland grondig veranderd. Er zijn 26 landen lid van de CICA enTurkije is nu “toevallig” afwezig. Rusland en China hebben al besloten hun onderlinge betalingen verder uit te voeren in hun eigen munt en niet meer in dollars. Ook op gebied van samenwerking zal er wel degelijks iets geregeld worden. En zo zullen de vijandelijke acties van het westen precies het tegendeel tot gevolg hebben.

Ondertussen gaat de westerse arrogantie steeds verder. Nu wordt gewerkt aan een voorstel van resolutie om Syrië voor het Internationaal Gerechtshof te brengen en aan te klagen wegens misdaden tegen de menselijkheid. GennadyGatilov, afgevaardigde van de Russische minister van Buitenlande Zaken heeft meteen al laten weten dat dit totaal onaanvaardbaar is en dat zij elke resolutie in deze zin zullen kelderen. Deze verklaring is inmiddels door de Russische permanente vertegenwoordiger bij de UNO, VitalyChurkin met dezelfde duidelijkheid herhaald.Het is inderdaad onaanvaardbaar dat de echte moordenaars en verwoesters van Syrië er van af komen door gewoon Syrië zelf aan te klagen. Amerikaanse, Israëlische, Turkse, Europese en Saoedischeluidsprekers kunnen de schuld van Syrië wel over de wereld uit bazuinen, (zoals ze drie jaar lang de “spoedige” val van “het regime” en zijn “dictator” aankondigden), maar de tijd dat hun eigen bevolking dit ook gelooft is echt voorbij. Ze moeten ofwel ophouden met hun brutaliteiten ofwel nog brutaler worden (zoals de politiek én journalistiek in Frankrijk, die de trappers nu helemaal kwijt zijn).

Een nieuw “IJzeren Gordijn”?

De moderne oorlogen zijn op de eerste plaats media-oorlogen waardoor eerst een openbare opinie wordt opgebouwd zodat de mensen hermetisch worden afgesloten van wat er werkelijk gebeurt. Dit hebben we hier in Syrie al te pijnlijken te dikwijls ervaren. De “slachter” van Bagdad, Abdel Hakim Belhaj werd ingezet voor de verwoesting van Libië. En België heeft hierbij gedurende maanden flink meegedaan met zijn F-16s, maar wij doen nu nog altijd alsof ze pakjes met snoepgoed gedropt hebben. Vervolgens hebben NAVOvliegtuigen deze 3^de man van Al Qaida op 26/11/2011 overgebracht naar het Turkse Eskandarun aan de Noordgrens met Syrië, samen met een bataljon Al-Qaida-strijders en een massa wapens, gestolen uit de depots van Khadaffi. Voor het oog van de wereld wordt deze drievoudige “slachter” (goud voor Bagdad en Tripoli, brons voor Damascus) gezocht door de VN op grond van de resoluties 1267 (1999) en 1989 (2011) maar de NAVO heeft hem ondertussen aangesteld tot militair gouverneur van Tripoli!

De Libanees Hassan Hamadé, lid van de Nationale Raad voor de audiovisuele media heeft nu (21 mei 2014) een lange “Open brief” geschreven aan de Europeanen waarin hij spreekt van een nieuw “IJzeren Gordijn” waardoor zij afgeschermd worden van de waarheid. Officieel is Al Qaida gebrandmerkt als terreurorganisatie en is ieder contact van de “vrije democratische wereld” hiermee strikt verboden. In werkelijkheid worden Al Qaida en zijn vertakkingen gesteund door Amerika en Israël, terwijl de NAVO de algemene bescherming van de trainingskampen op zich neemt en zorgt dat de groepen ingezet worden waar Amerika-Israël het nodig achten, o.a. in Syrië: “Omwille van de middelmatige figuren die u (Europeanen) besturen, zijt gij al drie jaar op beschamende en misdadige wijze nauw verbonden, zonder dat ge het weet, met Al Qaida en zijn vertakkingen… die arm in arm gaan met de moslimbroeders om Syrië te vernietigen, ons aller moeder land, het mooie Syrië, de wieg van de christenheid met zijn ongewoon voorbeeldige samenleving van verschillende godsdiensten en volkeren”. Als je verder weet dat 1/4^de van de Europese parlementsleden aangesloten is bij de lobbygroep LGBT (Lesbisch-Gay-Bi-Transseksueel!), dan heb je alle reden om als normale burger eens Romeinenbrief van Paulus, hoofdstuk 1 te lezen of de uitleg van de nieuwe catechismus (nrs. 2357-9) en dan nog goed uit te kijken voor dat ge uw stem uitbrengt.

Groeiend enthousiasme

Een ons onbekende overtuigde christen schreef in de 2^de helft van de 2^de eeuw een lange en prachtige brief aan een zekere Diognetus, een ontwikkelde heiden met belangstelling voor het christelijk geloof. Hij geeft een beschrijving van de christenen midden een heidense wereld: “Elk vreemd land is hun vaderland en elk vaderland is hun een vreemd land”. Christenen zijn als pelgrims, die overal thuis zijn, maar zich nergens blijvend installeren, omdat ze verder trekken naar een hemels Vaderland. Jezus zei het kernachtig op een heel andere manier: “Geeft dan aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt” (Mt 22, 21). Zo willen wij loyale burgers zijn, het wettig gezag aanvaarden en respecteren, maar geen enkele leider of politiek systeem als absoluut beschouwen. Alles beoordelen wij vanuit het respect voor de wetten van God en voor waardigheid van de mens. Dat zijn de hoogste waarden. Wij zullen blijven strijden tegen de ongeldige wetten die hier tegenin gaan.

Inmiddels delen we het groeiend enthousiasme van de Syrische bevolking nu de presidentsverkiezingen steeds dichter bij komen (3 juni). Het land verkeert steeds meer in een feeststemming terwijl er hier en daar toch nog aanslagen gepleegd worden. Er zijn volksfeesten, kleurrijke manifestaties, rally’s, conferenties allerhande. In de door Israël onwettig bezette Golan eisen de Syriërs van Ban Ki-moon dat hij voor hen de mogelijkheden voorziet om hun stem uit te brengen. Ook Syriërs in het buitenland uiten hun solidariteit. Deze presidentsverkiezingen worden hier beschouwd als een voorlopig hoogtepunt van de hervormingen, dank zij de nieuwe constitutie, een meer partijenstelsel en nu drie presidentskandidaten. Uiteraard oogst de huidige president door zijn moedige houding en de wijze waarop hij volk en land heeft beschermd tegen het hele wereldterrorisme zoveel waardering en dankbaarheid, samen met het leger, dat hij zeker een voorsprong heeft op de anderen. Laat alle westerse leiders, groen van jaloezie, nu maar tandenknarsen. Syrië zet belangrijke democratische stappen en blijft tegelijk vasthouden aan zijn kostbare waarden van harmonisch samenleven met alle geloofsgroepen, de onvoorwaardelijke eerbied voor het menselijk leven vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood en het onwrikbare huwelijk en gezin, als de veilige thuis van vader, moeder en kinderen, waarin ieder mens zijn eerste en laatste maatschappelijke geborgenheid kan vinden. Ondertussen leren de kinderen dansjes op de school onder begeleiding van liederen waarin ze hun liefde voor “Soeria” uitzingen. Merk je in Belgie ook iets van deze spontane volksvreugde naar aanleiding van de komende verkiezingen? En op welke muziek en welke woorden wordt dan gedanst?

P. Daniel

26-05-2014 om 09:20 geschreven door Gust Adriaensen

Proficiat aan de overwinnaars!
Proficiat aan degenen die standhielden!
Courage voor de verliezers!

En dat er nu maar zo snel als mogelijk

een competente

en

sociaalbewuste

Vlaamse en federale regering gevormd wordt!!!

25-05-2014 om 21:37 geschreven door Gust Adriaensen

Het intellectuele, politieke en moraalfilosofische absolute dieptepunt van Etienne Vermeersch:

"Telkens Bruno Tobback op tv komt, verliest sp.a duizend stemmen"

25-05-2014 om 14:18 geschreven door Gust Adriaensen

'Harde kiescampagne?': De schuld van de anderen.

'Ontzaglijk veel geld in onze propaganda gestoken': De schuld van de anderen.

'De flaters van Jambon, Homans, De Wever, Bracke....': De schuld van de anderen.

'Alles wat er misgaat in Vlaanderen, België, Europa': De schuld van de anderen

'Niet alleen de leugens en halve waarheden van de anderen maar ook onze leugens en halve waarheden': De schuld van de anderen

'Dat ik nooit lach': De schuld van de anderen

'Dat ik ben zoals ik ben': De schuld van de anderen.

 'Enz., enz., enz.,......': De schuld van de anderen

DE MANTRA VAN DE GROTE LEIDER, DIE MEER EN MEER MENSEN DE STROT UITKOMT:

't Is de schuld van de anderen!'

24-05-2014 om 18:30 geschreven door Gust Adriaensen

Het is het goede recht van politieke partijen om ook een visie te hebben op de (toekomstige) staatkundige structuur en status van een land of regio. Het is dus ook het goede recht van een Vlaams-nationalistische partij als N-VA, om te streven naar een onafhankelijk Vlaanderen.

Maar sinds uit allerlei peilingen, het in de top van N-VA doorgedrongen is, dat het overgrote deel van de Vlamingen niet wil weten van een onafhankelijk republiekje Vlaanderen en bovendien ook het koningschap niet per se weg wil, draait de partij als een kat om de hete onafhankelijkheidsbrij. 

In het Grote Debat op tv was het weer zover. Martine vroeg De Wever met ja of nee te antwoorden op de vraag of N-VA het land wil splitsen. Een vervelende vraag, voegde ze er verontschuldigend aan toe. (Een schoonheidsfoutje Martine: er bestaan eigenlijk geen vervelende vragen voor journalisten.

Het is geen vervelende, maar een voor de hand liggende vraag. Een immens  terechte vraag. En ze moet blijven gesteld worden aan N-VA. Waarom? Omdat in de beginselverklaring van de partij staat dat ze een 'onafhankelijk Vlaanderen' wil. Dat is de kern , het doel van de Vlaams-nationalistische visie en haar program.

De Wever maakt er zich wel gemakkelijk vanaf en schakelt bij die vraag, zoals bij alle 'moeilijke' vragen die aan hem gericht worden, direct over op reacties met een extreem hoog Calimerogehalte.

En het zinnetje 'Wie wil er nu een land splitsen?' is toch wel het toppunt van volksverlakkerij. Het antwoord is toch duidelijk meneer De Wever? U en uw partij willen het land splitsen. Wat is namelijk een 'onafhankelijk Vlaanderen'?

Dergelijke vorm van ongeloofwaardige 'N-VA-newspeak', drukt misprijzen uit voor het intellectuele niveau van de Vlamingen.

24-05-2014 om 12:00 geschreven door Gust Adriaensen

ZATERDAG 24 MEI
 

22. Bid voor een gezinsvriendelijk beleid in ons land dat huwelijken en gezinnen ondersteunt en positief waardeert (kindvriendelijke maatregelen, bevorderen van mantelzorg en thuiszorg enz.). Voor meer mogelijkheden tot onthaasting en betere combinatie van gezin en werk.

23. Bid dat in alle debatten rond ethische levenskwesties de waardigheid van het leven absoluut mag primeren, bijv. rond (uitbreiding van) euthanasie, draagmoederschap, anonimiteit van donorcellen, genetische manipulatie

24. Bid dat de overheid onze jeugd zal beschermen tegen de ongebreidelde stroom van immoraliteit en occultisme die op hen afkomt en hen overspoelt. Bid dat er krachtige tegenbewegingen onder de nieuwe generaties mogen opstaan.

ZONDAG 25 MEI
 

25. Bid dat mensen met verstand en geestelijk onderscheidingsvermogen zullen stemmen, niet omwille van kortzichtig eigenbelang, vriendjespolitiek, opgezweept door emoties, valse beloften, grootspraak of onderwerpen die ‘het goed doen’.

26. Bid dat Jezus doorheen deze verkiezingen meer zijn rechtmatige plaats krijgt in ons land, dat zijn Woord mag gerespecteerd worden, dat zijn naam opnieuw zal geheiligd worden, zijn koninkrijk meer mag doordringen, en zijn wil zal geschieden (Matt. 6:10).

 
 “Laat liever het recht stromen als water, en de gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek!” (Amos 5:24)
 

www.pray4belgium.be

24-05-2014 om 08:14 geschreven door Gust Adriaensen

Oproep van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad voor de verkiezingen van 25 mei 2014

In de aanloop naar de verkiezingen worden we als christenen Èn als burgers uitgedaagd om na te denken over wat we belangrijk vinden voor onze samenleving.
Durven wij op 25 mei consequent kiezen voor de waardigheid van de mens en het algemeen welzijn?
Als christenen zijn we geroepen onze verantwoordelijkheid op te nemen.
De leden van het IPB-Bureau pleiten ervoor om de verkiezingsprogrammaís te bekijken tegen het licht van het evangelie
en de sociale leer van de Kerk.
Hiermee gaan we in op de vraag van de Europese bisschoppen om reflectie op gang te brengen voor de Europese Èn de Belgische verkiezingen.

Neen aan een economie van uitsluiting

Sinds de bankencrisis is het denken en spreken over de toekomst louter door de economie bepaald. Wij pleiten voor een politiek waarin de hele mens opnieuw centraal staat. Daarom moeten de economie en in het bijzonder de financiÎle instellingen in dienst gesteld worden van een groter goed.

Neen aan een klimaat van wantrouwen en angst

Wij pleiten voor een inclusieve en gastvrije samenleving waarin de zwakkeren niet gestigmatiseerd worden.
Vreemdelingen, vluchtelingen, daklozen, verslaafden, ouderen, zieken en gehandicapten, werklozen, vooral jonge werklozen,
en vele andere kwetsbare mensen verdienen respect en gelijke kansen.
Durven we opkomen voor een solidaire en gastvrije samenleving waarin voor uitsluiting geen plaats is?

Neen aan een verdere individualisering

Het evangelie daagt christenen uit om hun comfortzone te verlaten en nieuwe wegen te gaan van solidariteit en gemeenschapsopbouw.
Samen kunnen we oplossingen vinden voor de schrijnende ongelijkheid in Europa en in de wereld. De ecologische uitdagingen vragen overleg en een gemeenschappelijke aanpak.
  Laten we de politici oproepen hun beleidskeuzes af te stemmen op duurzaam en bio-ethisch handelen.
Een sobere levenshouding moet centraal staan in de sociale markteconomie en in het milieubeleid.
Wij moeten leren leven met minder en er tegelijk voor zorgen dat zij die minder of zelfs niets hebben een fair deel krijgen.

Neen aan een verbanning van het geloof naar de privésfeer

Wij roepen op tot een open dialoog over wat mensen beweegt en wat dynamiek geeft aan hun leven.
We zijn overtuigd dat levensbeschouwing en religie de dragende grond vormen voor de opbouw van de samenleving. Zij mogen niet verdrongen worden naar de privésfeer. Zij kunnen immers sterk bijdragen tot een sociale dialoog.
We dagen christelijke politici uit om duidelijk te spreken en te handelen vanuit hun levensbeschouwing.
Dit draagt bij tot een gezond pluralisme dat in waarheid recht doet aan verschillen en waarden.

Het Bureau van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad
Josian Caproens, voorzitter

24-05-2014 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Pope Francis urged people to nurture and safeguard Creation as God’s greatest gift to us, because while God always forgives, Creation never forgives and – he warned – if we destroy Creation, in the end it will destroy us!

23-05-2014 om 22:24 geschreven door Gust Adriaensen

Ik ben in mijn leven herhaaldelijk sterk met de dood geconfronteerd. Ik verloor mijn vader toen ik 21 jaar was. Hij stierf aan darmkanker, een vrij lang en pijnlijk proces. Later verloor mijn dochter twee kindjes, mijn kleinkinderen. Het ene kind na enkele maanden en het tweede als achtjarige, ten gevolge van hersenkanker.

Toen mijn vader stierf, was ik zoals vele leeftijdsgenoten in de contramine. Bij vele vrienden heb ik gezien hoe zij op latere leeftijd een sterke band met hun vader opbouwden. Dat heb ik niet meer kunnen doen.

Bij mijn dochter maken te twee gestorven kleintjes deel uit van het dagelijkse leven. Zij blijven verder deel uitmaken van het gezinsleven. Ik word ook steeds tot de orde geroepen als ik zeg dat ik acht kleinkinderen heb (waarmee ik bedoel: in leven). Ik moet zeggen: ik heb er tien.

Ik heb steeds geleefd met de overtuiging dat de dood geen eindpunt, is, veeleer een verplichte overgang naar een ander leven. Een ander leven dat evenwel niet gescheiden is van het leven voor de dood. Voor mij is de gemeenschap der heiligen een echte gemeenschap die vanuit dit leven reeds wordt opgebouwd.

Vandaar dat samenleven in gemeenschap een essentieel deel is van het leven van iedere mens. Het individualisme is daar de tegenpool van. De mens is maar volwaardig als persoon, als individu in gemeenschap. In het hiernamaals gaat men volgens mij op in die gemeenschap.

Ik kan derhalve maar zin geven aan mijn leven door hier en nu samen te leven in gemeenschap met anderen. Van daaruit is mijn politiek engagement essentieel.

Die opname in de gemeenschap der heiligen -hier natuurlijk niet in de betekenis van 'heilig verklaard'- heb ik op ontroerende wijze meegemaakt bij het overlijden van mijn moeder in een dienst voor palliatieve zorg. Voor haar was die overgang natuurlijk en ze heeft die op zeer natuurlijke wijze kunnen beleven met haar kinderen en kleinkinderen.

Jean-Luc Dehaene

------------------------

Uit 'Licht aan de horizon. Over leven na de dood', Halewijn Antwerpen, 2006 

23-05-2014 om 07:12 geschreven door Gust Adriaensen

Op de vraag van het Ipsosonderzoeksbureau, wie de Vlaming het liefst wil als minister-president, antwoordde 17 procent Bart De Wever. Dat is een daling met 5 procent tegenover de vorige peiling in april. In Brussel kent cdH-kopstuk Joëlle Milquet een gelijkaardige terugval. Haar populariteit zakte van 19 procent in april naar 13 procent in mei.

Wat Vlaanderen betreft, blijft Kris Peeters (CD&V) het best scoren. Hij is voor 38 procent van de ondervraagden de favoriete minister-president. Dat is 4 procent beter dan in april. Bart De Wever volgt op ruime afstand met 17 procent en Open Vld-voorzitster Gwendolyn Rutten vervolledigt het podium met 13 procent (+3 pct tegenover april).

22-05-2014 om 13:04 geschreven door Gust Adriaensen

In het Canvasverkiezingsprogramma Terzake14, verkoos Liesbeth Homans (N-VA) zonder aarzelen, de asociale, oorlogszuchtige, elitaire Britse premier Margaret Thatcher, the Iron Lady, boven Moeder Theresa!

Een duidelijker bewijs van de asociale ingesteldheid, bedoelingen en misprijzen van deze Antwerpse schepen voor het 'gewone volk', kan moeilijk gegeven worden!!!

21-05-2014 om 21:11 geschreven door Gust Adriaensen

De Conferentie van Europese Kerken (CEK) hoopt op een stem voor politici die vrede, verzoening, sociale rechtvaardigheid en samenwerking, in plaats van extremisme en separatisme willen bevorderen.

'Stem niet voor kandidaten die de menselijke waardigheid miskennen en waarvan de opvattingen dwars staan op de principes van de christelijke ethiek en het christelijke geloof. Steun diegenen die de waarde en de waardigheid van elk individu zonder onderscheid bevorderen."

(Kerknet)

21-05-2014 om 16:49 geschreven door Gust Adriaensen

Jarenlang heeft de N-VA en in het bijzonder voorzitter De Wever, de Franstaligen beschimpt, beledigd, gestigmatiseerd. Zij waren luieriken, zakkenvullers, kampioenen in de sociale fraude en ze leefden bij de genade van de transfers uit Vlaanderen. De baarlijke duivel, die met alle mogelijke middelen moest (en moet) bestreden en gediaboliseerd worden, is de PS. Die partij wordt door N-VA voorgesteld als een poel van corruptie, als een machtsbastion dat dictatoriaal heerst.

Dat De Wever nu zoete broodjes bakt met de Franstaligen en tweet dat hij 'het beste met hen voorheeft', is al te doorzichtig en getuigt van een zelden gehoord en gezien extreem arrogant cynisme.

21-05-2014 om 15:54 geschreven door Gust Adriaensen

Elke avond om 18 uur heeft in de abdijkerk van Postel (Mol), de avonddienst plaats. Iedereen is er welkom.

Link naar tickets

 

 

 

Het is een rustgevende gebedsdienst, die een half uur duurt. Hij bestaat uit een opeenvolging van hymnes, psalmen, een lezing en gebeden, stiltemomenten.

 

Samen met de norbertijnengemeenschap van Postel de Vespers, zoals de gebedsdienst ook genoemd wordt, beleven, is een waardevolle ervaring.

21-05-2014 om 09:20 geschreven door Gust Adriaensen

Sedert enkele jaren organiseren het Gebedsnetwerk, Gebedsplatform Vlaanderen en Pray4belgium telkens een gebedsactie , een ganse week vóór de verkiezingen, van 19 tot 25 mei. Ons land heeft gebed héél hard nodig, aldus de organisatoren: 'Een land dat God, geloof en christelijke waarden buiten de politiek weert, oogst de vruchten hiervan… Maar het is beter om voor onze bestuurders te bidden dan over hen te klagen! '

WOENSDAG 21 MEI
 

8. Bid dat de overheden effectief het kwaad en de criminaliteit zullen bestrijden en in staat zullen zijn vrede, veiligheid en orde te handhaven (Rom. 13:1-4).

9. Bid voor een bestuur dat het welzijn van mensen op het oog heeft en niet alleen de materiële welvaart: dat de levenskwaliteit (bijv. het gezin) niet zal geofferd worden op het altaar van de economie (“Mammon”). Dat politici zullen beseffen dat ze ook een beetje vader en moeder zijn voor hun bevolking, niet alleen financiële managers. Dat de mens niet van brood alleen (geld, jobs) leeft (Matt. 4:4), maar ook geestelijke, emotionele en relationele behoeften heeft.

10. Bid voor een beleid dat sociaal is en de zwakke groepen in de maatschappij beschermt: kinderen, alleenstaande moeders, vluchtelingen, gehandicapten, bejaarden…

21-05-2014 om 08:26 geschreven door Gust Adriaensen

Glenna Trout is een  gewezen Amerikaanse politie-inspecteur en experte in face reading, een bij verhoren gebruikte techniek om van iemands gezicht zijn of haar karaktertrekken af te lezen. In Knack verschenen een aantal portretten van Belgische politici.

Elio Di Rupo

'Hij straalt visie en leiderschap uit. Dat zijn lippen naar de mondhoeken ietwat voller uitlopen aan de privékant dan aan de publieke, doet mij vermoeden dat hij met scha en schande geleerd heeft dat hij niet zo open kan zijn als hij zelf zou willen. Zijn privékant oogt in z'n geheel voller dan de publieke, maar dat komt deels door het perspectief van de foto. Zijn kin, breed en vrij stomp, wijst op vastberadenheid en geduld om z'n doel te bereiken.'