Die Siegfried toch! Is niet voor één gat te vangen. Vormt de beste illustratie van wat in politieke kringen 'voortschrijdend inzicht' wordt genoemd.

De niet onaardige mevrouw Kim Geybels (N-VA) bracht enkele jaren geleden gedurende weliswaar korte tijd nogal wat opwinding teweeg in NVA-kringen. Die opwinding bereikte een hoogtepunt, ook in de media, toen Siegfried Bracke, forse kritiek, net zoals Valère Descherp in zijn tijd, uitte op haar weinig verhullende kledij. Geybels had in een interview met de VRT een hotpants aan en zedenmeester Bracke vond dit te uitdagend en sexy voor een senatrice. Siegfried ontketende zowel buldergelach als woede. Zeker de feministische vrouwen konden er niet echt mee lachen. Bracke zelf werd door de grote baas terechtgewezen en moest met hangende staart op zijn woorden terugkomen.

De niet onaardige mevrouw Zuhal Demir (N-VA) leende haar lijf recent voor een de verbeelding prikkelende fotoshoot van het 'mannenblad' P-Magazine.

Onze ondertussen Eerste Burger geworden Sieg, heeft er, in tegenstelling tot de Kim Geybels-saga geen moeite mee. 'Foto's van een mooie vrouw in een mooi interieur', aldus Bracke. Hij had mevrouw Demir zelfs geadviseerd 'wat decolleté te laten zien'. En Zuhal heeft zo te zien, Siegfrieds advies toch enigszins ter harte genomen.

Merkwaardig is dat de feministische vrouwen nog niet van zich hebben laten horen. Want 'wat decolleté laten zien', doet toch afbreuk aan de intrinsieke waarde van de vrouw als persoon, niet? Ook de grote baas heeft nog niet gereageerd. Onbegrijpelijk. Om het met een paar clichés te zeggen: de ene hotpants is het andere decolleté niet, de ene Kim Geybels is de andere Zuhal Demir niet.

En wat Bracke betreft: hij heeft een hele weg afgelegd. Van zedenmeester tot decolletépropagandist! Het kan verkeren.

28-02-2015 om 08:25 geschreven door Gust Adriaensen

'Men prijst eerst zelf producten aan die men als zeer aantrekkelijk verkoopt. In de jaren dat het goed gaat, strijkt men de winsten op en in de moeilijke jaren wil men de kosten afschuiven op de werknemers. Als het goed gaat, neemt men de winst, valt het tegen dan moeten anderen maar betalen.

Waar is het geld naartoe dat men tijdens de goede jaren opstreek?'

26-02-2015 om 12:09 geschreven door Gust Adriaensen

Marc Verhaeghe, de superster van Club Brugge en van Uplace is het spuugzat, kotsbeu, noem maar op.

Nu was er een doorbraak in het Uplacedossier, maar flutpartijen zoals Open VLD en CD&V zijn in het Vlaamse Parlement aan het twijfelen gegaan. Alleen de fiere Vlaamse nationalisten van N-VA steunen zijn miljardendroom nog voluit.

Verhaeghe denkt er dan ook serieus aan zijn grandioos project naar Antwerpen te verhuizen, waar de burgemeester, in tegenstelling tot bedenkelijke figuren als Tobback, Bonte en Somers, Uplace wel welwillend zal verwelkomen.

Marc heeft al een geschikte plek op het oog: het Rivierenhof. Dat grote park is eigendom van de provincie, en aangezien de provincies toch worden afgeschaft, heeft de provincie dat niet meer nodig. In die omgeving kan Uplace zelfs nog groter worden dan aanvankelijk gepland, en dan kan er zeker nog een aantal mooie bomen blijven staan.

Verergering van de verkeersproblematiek is ook al niet te verwachten. Die kan daar gewoonweg niet erger meer.

Ga er voor Marc! De metropool ziet jou graag komen!! En wie weet word je dan ook binnenkort de grote baas van een Antwerpse topvoetbalploeg in Eerste Klasse.

26-02-2015 om 09:01 geschreven door Gust Adriaensen

Karel Van Eetvelt, vurige bestrijder van de vakbonden en UNIZO-generaal, de man die tot voor kort voortdurend in de media op het voorplan trad om alle belagers van de arme, hardwerkende, kleine  middenstanders, over de hekel te halen, is nog maar amper te horen geweest in het grote Uplace-debat.

Hij doet er het zwijgen toe in een dossier waarvan de al dan niet realisering, letterlijk een kwestie van commercieel leven of dood is voor de kleinhandel in de centra van een aantal steden.

Waarom? Waarom toch Karel, laat je je geliefde arme, hardwerkende, kleine Vlaamse middenstander , in deze cruciale fase in de steek?

26-02-2015 om 08:43 geschreven door Gust Adriaensen

Kijken naar zwanen…

Kijken naar zwanen geeft rust,
al vermoed je veel beweging.
Minimale beweging weliswaar:
amper voortglijden,
een rimpeling van water,
het strekken van een vliespoot,
de ander verborgen in het vederdek.

Sprookjes van vroeger roepen zij op.
Zwanenhalzen voor de mooiste prinsessen,
nooit voor echte zwanen.
Zo leer ik letterlijk en figuurlijk.
Bij hen passen ze volmaakt,
ook bij hun schaduw.
Bij prinsessen enkel figuurlijk,
een ingekorte versie.

Op de oever staat hij, misschien een zij,
die hen in het vizier houdt,
maar ook het meer overschouwt, het zwanenmeer.
Ik hoor alreeds de muziek,
zie de dans,
de wervelende witte tule.
De zwanen laat het onbewogen.

25-02-2015 om 10:18 geschreven door Gust Adriaensen

Honderdduizenden vooralsnog gezonde Vlamingen zijn al een aantal dagen ijverig bezig een voorraad stoofvlees en frietpatatten in te slaan voor de grote dag: zondag 1 maart!

De verkopers van voor het stoofvlees geschikte koeien (dus ook de ouwe uit de gracht) doen gouden zaken. Slachthuizen nemen nog meer tijdelijke allochtone slachters aan om de arme beesten naar de andere wereld te helpen maar kunnen desondanks de liquidatievraag niet helemaal bijhouden. Ook de meeste Vlaamse slagers zitten door hun voorraad heen en proberen momenteel (toch wel met hoopgevend succes), versneden Waalse koeien in hun winkel te krijgen of prakkizeren over de vraag of het ethisch verantwoord is een deel varken toe te voegen, ervan uitgaande dat de gemiddelde Vlaming het verschil tussen koe en varken meestal niet secuur kan smaken.

Dezelfde problematiek stelt zich voor de frietpatatten. Was tot voor kort, zeker in de grensstreek, de aanwezigheid van grote Nederlandse patatboeren al opvallend, nu is er een ware invasie van Hollandse frietpatatcommerçanten aan de gang. Maar ook in deze sector rijzen bevoorradingsproblemen. Naar verluidt worden al woekerprijzen gevraagd en godbetert ook betaald, voor een zwart zakje patatten.

Hoe komt dat zo allemaal, zullen nog maar enkelen zich afvragen. Dankzij Meus natuurlijk. Onze Vlaamse trots en kok des vaderlands, Jeroen, al een hele tijd de echte baas van de Vlaamse huishoudens, heeft namelijk verordonneerd dat iedere culinair bewuste Vlaming zondag 1 maart HET Vlaamse gerecht bij uitstek STOOFVLEES MET FRIET, bereidt.

Weinigen zullen zich aan dat bevel durven onttrekken. De datum is ook bijzonder goed gekozen: ongeveer in het midden van de christelijke vastentijd en van de niet-christelijke opvolger daarvan, de Dagen zonder Vlees. Ongetwijfeld zullen vastende christenen en de anti-vlees-niet-christenen van Dagen zonder Vlees, de Dag van Stoofvlees en Friet, 1 maart, te baat nemen om zich dan toch voor één keer  te buiten te gaan aan het naar binnen spelen van ons nationale Vlaamse gerecht:

STOOFVLEES MET FRIET!!

24-02-2015 om 12:23 geschreven door Gust Adriaensen

De afgelopen week raakte bekend dat de federale regering de tijdelijke vrijstelling om actief op zoek te gaan naar werk schrapt voor werkzoekende mantelzorgers. Dat leidde terecht  tot zware kritiek.

Minister Peeters wil nu die hardvochtige maatregel intrekken. Daardoor krijgt hij het nu weer aan de stok met coalitiepartner N-VA. 

Dit incident toont eens te meer aan hoe primitief rechts en hardvochtig ten aanzien van de zwaksten, deze regering is.

Dat de CD&V en in het bijzonder minister Peeters om de haverklap, de reeds fel gehavende sociale meubelen probeert te redden, vermindert de verpletterende verantwoordelijkheid van de christendemocraten niet.

Wil de partij het totale verlies aan geloofwaardigheid wegens de verloochening van haar eigen basiswaarden vermijden, én de electorale implosie, dan moet ze uit deze rechtse, neoliberale, hardvochtige, thatcheristische regering stappen.

23-02-2015 om 10:10 geschreven door Gust Adriaensen

IX/8

Vrijdag 20 februari 2015

De vasten, straffe kost

De vasten of de veertigdagentijd is zowel voor de christenen in Oost als West een sterke tijd. In de Latijnse Kerk is hij op vele plaatsen verschrompeld tot enkele uiterlijkheden in de liturgie: geen alleluja’s (’n tijdelijke ramp voor charismatici) geen gloria, geen bloemen of orgelmuziek en de kleur is paars, het teken van boete. De christenen in het Oosten leven in moslimlanden waar de Kerk in het openbare leven niet zo sterk zichtbaar is. In de kloosters wordt evenwel de vasten ernstig beleefd. Wij zijn vanaf maandag al begonnen. Alleluja’s worden meer dan anders gezongen. Het is echter een sterke tijd van boete, inkeer, zuivering en veel meer gebed. De lauden, de vespers en vooral de completen ’s avonds zijn lange diensten met vele psalmen, uitgebreide gebeden, buigingen, knielen, met het hoofd tot op de grond. Er zit schwung en beweging in. Ook in de voorbeden wordt zowat aan alles en iedereen gedacht. Vooral gaat het om een innerlijke ommekeer, zoals in een van de gebeden gevraag wordt: Heer help me om niet bezig te zijn met de gebreken en fouten van anderen maar met die van mezelf. En het is dus ook een echte vastentijd. De zusters en fraters (kinderen en de ouderling uitgezonderd) eten of drinken gans de voormiddag niets tot aan het middagmaal. En het middagmaal is pas rond half drie want na de eucharistie van half een is er nog een lange vesperdienst. Het is hier vooral de heilige Johannes van het Kruis die als gids gevolgd wordt. Hij is wellicht ook degene die het duidelijkst de weg naar de totale zuivering en vereniging met God heeft beschreven. Na het voorlezen van schriftteksten wordt aan tafel ook telkens een stukje gelezen uit zijn werk, waarover dan van gedachten wordt gewisseld.

Onze vrijwilligers die voor de hulpverlening zorgen, komen regelmatig verslag uitbrengen. Tenslotte werken zij in naam van het klooster en zijn ze als zodanig ook bekend. (Op het ogenblik dat ik felle kritiek gaf op o.a. de Uno organisatie van UNPFA, merk ik dat ik me ’s morgens was met een stuk zeep waarin deze letters diep ingedrukt staan. De zeep komt uit een hulppaket. Deze en andere hulporganisaties geven humanitaire hulp maar verbinden er vreselijke voorwaarden aan zoals verplichte propaganda voor contraceptie, abortus, sterilisatie...). Er komen vele goederen binnen maar de noden zijn en blijven ook heel groot, vooral in deze wintertijd. Het deed ons deugd te horen hoe een van onze vrijwilligers, een overtuigd christen, spontaan vertelde dat hij eigenlijk vooral de liefde van Christus wil brengen en pas op de tweede plaats de materiele goederen uitdelen. Bovendien komen de mensen dikwijls ook allerlei geestelijke noden vertellen. Zo was er een vrouw die een hulpverlener wenend kwam bedanken omdat hij haar zo liefdevol geholpen had. Een klein gebaar van oprechte liefde kan grote wonderen doen. Bij de hulpverlening in Damascus waren ze eens in het vaarwater van het leger gekomen en de generaal die hun werk al wat in de gaten had gehouden liet de verantwoordelijke bij zich roepen. De verantwoordelijke verwachtte zich aan een of andere waarschuwing of aanmaning tot voorzichtigheid. De generaal had echter maar een ding te zeggen: ik wil mannen zoals gij! Het mag trouwens een wonder heten dat zij tot heden aan alle aanslagen ontsnapt zijn. Daarom bidden we ook iedere dag om bescherming, ook voor hen.

Van een probleem naar een oplossing en weer terug?

Sinds 2001 is de VS met zijn trouwe bondgenoten bezig aan een ‘herschikking’ van een uitgebreid nieuw Midden Oosten. Hilary Clinton bulderde begin 2011: “We need a New Middle East”. Syrië was een “seculiere staat” en een harmonische samenleving en dat waren de grootste belemmeringen om het Midden Oosten te ‘herschikken’ en Syrië in een chaos te storten. Dank zij de goed voorbereide moddercampagne wist plots heel het westen wie president al Assad was: een wreedaard, badend in het bloed van zijn eigen volk, die met een grijnslach containers gifgas liet uitkappen over dicht bevolkte wijken. Hij moest dus zo vlug mogelijk langs de riolen van de geschiedenis worden doorgespoeld. Soldaten werden zogezegd geëxecuteerd omdat ze niet op eigen volk wilden schieten en de aanslag op de veiligheidsraad waardoor drie topfiguren omkwamen was zogenaamd zijn manier om zijn concurrenten op te ruimen. Ge hebt het de voorbije jaren uitgebreid kunnen lezen. Zo wilde het westen een militair ingrijpen verantworoden, zoals in Libië.

En wat horen we nu? Plots verklaart Obama dat een herschikking van het Midden Oosten geen prioriteit meer is en dat president al Assad niet het grote probleem is in Syrië maar een deel van de oplossing om Daesh uit te schakelen !? Ongelooflijk maar waar. Tussendoor vergeten onze journalisten zelfs het woord “dictatoriaal regime” te gebruiken en spreken ze van de “Syrische regering”. Straffer nog. Joe Biden, vice president zegt dat het grote probleem van Amerika zijn bondgenoten zijn: Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar. (de NAVO natuurlijk niet want die wordt uitsluitend en rechtstreeks door Amerikaanse generaals geleid, zonder verdere inspraak, ook de EU is geen probleem want alle staatsleiders worden aan de leiband van Washington gehouden of gelikwideerd, , maar het zionistisch regime is hij echt wel vergeten te vernoemen). Hillary Clinton zal zich van colère omdraaien in haar bed. Hoe kan zulk een gruwelijke dictator als die van Syrië nu meehelpen aan haar zo edelmoedig aanbod van “een nieuw Midden Oosten”? O ja, senator John McCain kent het antwoord: je moet meewerken met de duivel om hem te verslaan. En hij is de beste vriend van Daesh en consoorten. Maar wie wil hij verslaan? Samen met Daesh wil hij de Syrische regering en zijn president omverwerpen. En Hillary ligt weer goed. Ondertussen wil Obama aan het congres de toestemming vragen om bij de bestrijding van het terrorisme militaire macht te mogen gebruiken. En dat is een toestemming met zeer grote gevolgen. Zo iets werd in de voorbije jaren nog maar twee maal gevraagd, nl. op 14 september 2001, drie dagen na de aanslag op de WTC torens. Daarmee kon het leger ingezet worden tegen de terroristische landen, die door de VS zelf vooraf zorgvuldig waren uitgekozen en toen viel Syrië al in de prijzen ( de VS gingen natuurlijk niet vechten tegen Saoedi-Arabië waar de meeste terroristen vandaan kwamen!). De tweede keer dat zulk een toelating gevraagd werd, was op 2 oktober 2002 voor de invasie in Irak (daarvoor was zelfs geen toestemming van de veiligheidsraad nodig!). Met de huidige toestemming kunnen de VS dus bombarderen waar en wanneer ze willen, ook in Syrië, zogenaamd tegen Daesh, maar even goed en in werkelijkheid met Daesch tegen Syrië.

Waarom moet Syrië voor VS-Israël en hun bondgenoten eigenlijk ontwricht worden? Het is heel eenvoudig. Rusland, China, Iran met Irak en Syrië zijn de grootste wereldmogendheid aan het worden op alle gebied (vooral met hun energiebronnen). En met de strategische ligging van Syrië zitten ze aan de Middellandse zee en kunnen hun energie aan Europa leveren. De laatste decennia hebben VS niets anders gedaan dan burgeroorlogen uitlokken in landen die nog niet aan hen onderworpen zijn. Als Amerika de grote champetter van de hele wereld wil blijven moeten deze landen dus in een chaos veranderen. Het zwakste land en het meest geschikt voor ontwrichting is daarbij Syrië. De grote frustratie van de VS is dat een burgeroorlog in Syrië maar niet lukt.

Gelukkig gaat het Syrische leger geleidelijk en systematisch verder met het echt bevrijden van zijn volk en land. De bevolking organiseert steeds meer burgergroepen die het leger helpen, zo spreekt men zelfs van “de vrouwen van Assad”. Neen, het is niets verkeerds. Het zijn vrouwen en moeders die op alle mogelijke manieren de soldaten, die dikwijls toch ook maar gewone miliciens zijn verzorgen en helpen. Sinds de historische overwinning op Daesh in Kobane hebben de Daesh terroristen in Raqqa de moed verloren. Het schijnt zelfs dat er een tekort is aan zelfmoordkandidaten ( en daarvoor kunnen ze natuurlijk moeilijk een annonceke zetten in het parochieblad). En op de Golan vierde het Syrische volk vorige zondag de 33^e verjaardag van hun verzet tegen de zionistische bezetting, waarbij de woordvoerder van de Syrische volksvergadering aankondigde dat de bevrijding van de Golan het volgende doel is. Op dit ogenblik voert het Syrische leger een verrassingsaanval uit om ten Oosten van Aleppo de twee sjiitische steden Nobol en Az-Zahran die al 2,5 jaar in handen van de terroristen zijn te bevrijden. De terroristen hadden een aanval verwacht in Daraa en in Damascus maar niet in Aleppo. Bovendien is de kans groot dat het leger dan de grote toevoer vanuit Turkije kan afsluiten (waar onze NAVO en Turkije de rebellen trainen, bewapenen en naar Syrië brengen).

De huidige speciale gezant van de UNO voor het Midden Oosten, Stefan de Mistura geeft de indruk deze keer geen marionet te zijn maar een man die werkelijk wil ijveren voor de vrede: Hij zegt klaar en duidelijk dat er geen oplossing mogelijk is noch voor de strijd tegen het terrorisme, noch voor de crisis in Syrië zonder de samenwerking met Bachar al Assad. De belangen voor de VS zijn hier echter zo immens groot dat zij alles zullen blijven doen om dit land in handen te krijgen, al moeten ze daarvoor iedere maand hun strategie radicaal veranderen. Kortom, de zogenaamde Westerse oplossing voor het Midden Oosten en voor Syrië, dàt is hier ons groot probleem.

P. Daniel

21-02-2015 om 09:31 geschreven door Gust Adriaensen

Spreek de twee woorden 'Vlaamse Beweging' uit tegen jonge mensen. Ze horen het in Keulen donderen. Net zo onbegrijpelijk als wanneer je zou zeggen 'Sacrament van de Biecht'.

Alleen bij een beperkt aantal 50-plussers doet de 'Vlaamse Beweging' nog een belletje rinkelen. De Vlaamse Beweging is op sterven na dood.

Hoe komt dat? De Vlaamse Beweging werd tot leven gewekt en werd gedragen door idealistische vrijwilligers uit de kleine burgerij, die de kans gekregen hadden om te studeren. Vandaar ook het duidelijke sociale karakter van de vroegere Vlaamse Beweging. De wereld van de rijk geworden ondernemers, van de projectontwikkelaars, van de haute finance, de beursspeculanten, kortom van de nouveaux riches, was hun even vreemd, zoniet vreemder dan die van de (Franssprekende) landadel in Vlaanderen.

Degenen die zich opwerpen als de leiders van die zgn. Vlaamse Beweging (en nog altijd doen alsof ze een leger Vlamingen vertegenwoordigen) hebben zich vanaf de jaren 60 te sterk verbonden met de Vlaams-nationalistische partijen.

Nu doen ze dat nog altijd en meer dan ooit tevoren. Tot voor hij voor N-VA parlementslid werd, Peter de Roover, en nu Pieter Bauwens, hoofdredacteur van Doorbraak.be, DE namen van de zgn. Vlaamse Beweging, stellen zich ten dienste van N-VA. De zgn. Vlaamse Beweging is een partijpolitiek vehikel geworden, waarvan N-VA zich kan/mag bedienen al naargelang het de partijbelangen goed uitkomt.

Op die manier hebben enkele mensen alle geloofwaardigheid van de 'Vlaamse Beweging' verkwanseld aan een eenzijdige partijpolitieke keuze.

Dat in de huidige politieke constellatie, die keuze dan ook nog het ondersteunen betekent van een rechtse, neoliberale en in vele opzichten hardvochtige maatschappijvisie, doet de deur voor de Vlaamse Beweging helemaal dicht.

Want die maatschappijvisie staat haaks op de sociale bewogenheid en geëngageerdheid, die decennialang kenmerkend is geweest voor de duizenden vrijwilligers in de vroegere Vlaamse Beweging. 

21-02-2015 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

WONDERE KRONKELS

IN HET WINTERSE LANDSCHAP:

DE SNELLE WARCHE.

20-02-2015 om 07:35 geschreven door Gust Adriaensen

Op paasmaandag 6 april is er in de abdij van Postel een paasconcert. Het mannenkoor 'Herenaccoord' uit Valkenswaard en het kinder- en jongerenkoor 'GekkieBekkies' uit Retie, treden op.

19-02-2015 om 20:02 geschreven door Gust Adriaensen

In een reactie op een artikel van Jo Lebeer over Down, stelt Ignaas Devisch, hoofddocent medische filosofie en ethiek aan de UG, o.a. het volgende:

'Indien ouders beslissen om geen kind met het syndroom van Down te willen, dan hebben ze dat recht.'

Dat is een bewering die aansluit bij het zo geprezen 'totale zelfbeschikkingsrecht'.

Devisch voegt er wel aan toe dat we onszelf klaar moeten stomen 'voor alle prangende keuzes die ons de komende jaren te wachten staan, zowel op individueel als op maatschappelijk niveau.'

Dat deze medische filosoof en ethicus zo maar boudweg verkondigt dat ouders het recht hebben om ongeboren kinderen te liquideren, roept heel wat vragen op. De verdedigers van dat 'recht' hebben de neiging een en ander zo voor te stellen alsof het een algemene humane verworvenheid is en dat iedereen op de wereld dat 'recht' toejuicht of moet accepteren. In de opvatting van Devisch heeft het ongeboren kind geen enkel recht.

En Devisch weet ook wel (of zou toch moeten weten), dat een groot deel van de mensheid, ook bij ons, niet totaal vrij is in haar keuzes, hoe intensief de voorbereiding op 'alle prangende keuzes' ook is.

Het blijft merkwaardig dat mensen zoals Devisch schermen met het absolute zelfbeschikkingsrecht, wanneer het gaat over leven en dood, niet alleen van zichzelf maar ook van anderen (die ze dan gemakkelijkheidshalve maar niet beschouwen als al dan niet volwaardige mensen), maar zonder problemen een groot deel van dat 'zelfbeschikkingsrecht' afstaan aan bv. allerlei instanties en modetrends.

18-02-2015 om 08:06 geschreven door Gust Adriaensen

Jo Lebeer, docent handicapstudies UA:

'Tweeduizend jaar geleden gooiden de Romeinen gehandicapte kinderen in de Tiber.

Wat hebben we aan beschaving gewonnen nu we hetzelfde doen, maar dan voor de geboorte?'

17-02-2015 om 12:10 geschreven door Gust Adriaensen

IX/7

Vrijdag 13 februari 2015

Een oase van vrede in een wereld vol oorlogsgeweld

Een oorlog heeft niets goeds en de terroristen van Daesh blijven aanslagen plegen. Soms zitten ze dichtbij, op 3 km. afstand. Het leger – dat op onvoorwaardelijke steun van het volk kan rekenen - blijven echter waakzaam en zorgen voor de veiligheid in deze streek. Het leger gaat trouwens verder met het behalen van belangrijke overwinningen in heel het land, zelfs in het gebied van Daesh in het N-O. van Syrië. Wat al tunnels en wapenvoorraden worden daarbij niet ontdekt! Onze streek Qalamoun wordt hopelijk een veilige thuishaven voor Syrië en... omstreken.

Een van onze vrijwilligers uit Qâra was tijdens de belegering (november 2013) hier komen schuilen. Toen de rebellen uiteindelijk met duizenden de bergen in vluchtten, richting Libanon en onze vrijwilliger terug naar zijn boerderij ging lagen een paar duizend kippen met hun pootjes naar boven, bij gebrek aan water. Nu heeft hij een mini boerderijtje met enkele kippen, en wat landbouwgrond voor groenten. Hij is landbouwingenieur en werkt telkens een halve dag voor het ministerie in Nebek (laten we zeggen, mini-steriaal werk). Daarna komt hij naar hier om met de fraters groenten te kweken of ander werk te verrichten. Op vrijdag is hij dikwijls gans de dag hier. Gratis, voor zijn en ons plezier. Op dit ogenblik staat er een massa spinazie te groeien, bijna als vijgenbladen zo groot. Popeye zou er jaloers op zijn.

Hij vertelt ons dat de wiskunde-opleiding en de technische opleiding hier tot de beste van de wereld behoren. En dat willen we graag geloven. Er wordt hier heel veel deskundig gerepareerd door leken in ’t vak en gratis. Je moet alleen wat geduld hebben bij het maken van afspraken. “Morgen” kan even goed over twee weken zijn. Hij is een christen, ongehuwd en woont boven zijn broer, die gehuwd is met vrouw en twee kindjes. En dit gezin komt iedere vrijdag naar de eucharistie. Deze is industrieel ingenieur en glazenier en heeft al onze ruiten gratis hersteld. Ook bij andere herstellingen is hij dikwijls present. Hun vader was kolonel in het leger, boer en historicus, die ook een boeiende geschiedenis van Qâra geschreven heeft. Van oudsher heeft deze familie ook zorg gedragen voor het klooster Mar Yakub. Eeuwenlang was deze plaats bovendien zowat het centrum van het bisdom en woonde de bisschop hier. Vader is nu een ‘oud man’ (één jaar jonger dan ik!) maar komt graag en met enthousiasme af en toe eens een stuk plaatselijke kerkgeschiedenis uitleggen.

Een andere vrijwilliger, advocaat, ongehuwd, komt uit Quosseir, uit een moslimfamilie van welgestelde burgers. Heel zijn familie is al vanaf het begin naar hier gevlucht. Huis en goed zijn verwoest. Nu is een deel van hen teruggekeerd naar Quosseir. Samen met de andere familieleden en de kinderen wil hij liever hier blijven. Hij heeft ook een taak bij de Rode Halve Maan in het dorp. Bij ons heeft hij zelf de taak op zich genomen om portier te spelen, en het “het salonnetje” is zowat zijn thuis. Ja, dat is toch wel een groot en belangrijk werk. Af en toe eet hij met ons mee en voor de rest zorgt hij voor zichzelf. Hij zorgt ook dat de gasten goed onthaald worden, met die kleine tasjes Arabische, pikzwarte koffie (waarvan dan nog de helft draf). ’s Avonds wordt er wel eens druk van gedachten gewisseld over bijbel en koran. Nu is het de evangelisatiecursus Alpha (in het Arabisch) die christenen en moslims samen aan het bekijken zijn. Het is rasechte evangelisatie. Ook de moeders en de kinderen komen regelmatig meehelpen bij een of ander werk. En allen verschijnen regelmatig in de eucharistie of het liturgisch gebed. De kinderen helpen graag bij ieder werk, na schooltijd of op vrijdag en zaterdag. Nu, zij krijgen van ons ook hulp bij hun Franse en Engelse les. En die erg toegewijde loodgieter uit het dorp die voor de grote werken en het noodzakelijke materiaal zorgt. Bovendien is hij echt een wandelend Syrisch wonder. Als hij zegt “morgen om 8 uur kom ik”, weet je wat er dan gebeurt ? Dan is hier om 8 uur! Ongelooflijk voor Syrië. Eigenlijk is aan al onze wensen in verband met de grote materiele zorgen tegemoet gekomen

En dan is er nog de boer die onze koeien verzorgt. Gratis. Tijdens de belegering van onze streek hebben wij getracht al wat in de buurt los liep binnen te halen, kost en inwoon te geven. Toen waren we monasterium, seminarie, dierentuin, boerderij, vluchtelingenkamp, kindertuin, schuilkelder, belegerde burcht... letterlijk “all rolled into one”. Er waren blijkbaar een paar koeien van hem bij en daar is hij dankbaar voor gebleven. Hij verzorgt nu zijn enkele koeien en de drie van ons. Al is de boerderij nog ’verlieslatend’ omdat op dit ogenblik het eten voor de koeien erg duur is, toch is er vooruitzicht op beterschap.

Kortom, het samenleven en -werken met moslims en christenen is midden in deze oorlog zo aangenaam als het kan. Wij vragen ons wel eens af: waar hebben we dat aan verdiend? Problemen en beperkingen zijn er genoeg en voor vele mensen is deze winter een ware lijdensweg. Het is nu bij ons vrij zacht weer (6/-2°) maar voor hen die nog minder verwarming hebben of buiten moeten slapen is dit echt miserie. Bovendien kwam er nu een vraag binnen vanuit Aleppo om hulp te bieden voor maar liefst 1.500 gehandicapten: kinderen, mannen, vrouwen, bejaarden,  vooral slachtoffers van terroristische aanslagen. Het feit dat we deze grote ellende eensgezind een klein beetje kunnen verlichten (dank zij u als de weldoeners uiteraard) en dat we zo aangenaam mogen samenleven en –werken, danken we aan de extra goede sfeer die er nu onder de mensen heerst, zegt iemand. Neen, dat is een geschenk van de hl. Jozef, zegt een zuster. Na iedere mis bidden we immers een gebed tot de hl. Jozef om ons bij de vele materiele zorgen te helpen en tot de hl. Michael om bescherming. En wie durft onze zuster tegenspreken?

Enkele lichtpuntjes

Hakan Fidan, de Turkse superspion had de taak president Assad ten val te brengen om het grote Midden Oosten te realiseren. De Amerikaanse oud ambassadeur in Turkije en Irak James Jeffrey zei van hem dat hij werkelijk in staat was met Assad af te rekenen en dat hij dus alle steun verdiende. Welnu, meneer Hakan Fidan heeft vorige vrijdag zijn ontslag aangeboden aan het hoofd van MIT, de Turkse geheime dienst. Goed zo

Ruslan Kotsaba, Oekraïens journalist weigert het bevel van het neonazistisch regime te gehoorzamen en wil in Oost Oekraïne zijn medebroeders niet gaan vermoorden. Bovendien roept hij anderen op om tot dienstweigering. Hij kreeg alvast 60 dagen gevangenisstraf en wordt nu vervolgd voor hoogverraad. In de stad Zaporija in W. Oekraïne is alvast een opstand begonnen tegen de mobilisatie om in Oost Oekraïne te gaan vechten. Nu zondag zou er een staakt het vuren ingaan. Op de mededeling dat de VS van plan zijn wapens te leveren aan Oekraïne heeft Poetin nuchter geantwoord dat zulks bewijst dat zij oorlog komen voeren tegen Rusland, wat hij als oorlogsverklaring zal beschouwen. Rusland zal in dat geval antwoorden en niet alleen langs Oost-Oekraïne maar ook langs en met Iran en China.

Op 11 februari werd in Iran de 36^e verjaardag van de islamitische revolutie massaal gevierd. De minister van buitenlandse zaken sprak over hun deelname aan de wereldpolitiek “op grond van wederzijds respect en gemeenschappelijke belangen”, een taal die we nog niet gehoord hebben van de kant van het Westen. Verder werden de sancties tegen Iran al opgeheven wat onrechtstreeks ook goed is voor Syrië omdat Iran ook de soevereiniteit van Syrië steunt.

Het Syrische leger blijft terrein winnen, zowat over heel het land maar nu heeft het een zeer belangrijke overwinning behaald voor de Golan, die door Israël onwettig wordt bezet. Syrië met Hezbollah en Iran blijken nu in staat te zijn de blijvende agressie van de zionisten te stoppen.

De Aartsleugenaar en zijn handlangers

De benzine voor de motor van de oorlogen is de leugen, daarmee rechtvaardigen de media het oorlogsgeweld en zo kunnen vechtersbazen ongehinderd verder doen. Altijd wordt hierbij op sluwe wijze de schijn van het goede voorgehouden. Destijds was er wereldwijd grote verontwaardiging omdat Syrië geen hulpgoederen wilde toelaten in gebieden die door de rebellen werden gecontroleerd. De hoge UNO vergadering kwam daarvoor samen en onze kranten schreven triomfantelijk dat aan de bevolking in de door de rebellen gecontroleerde regio humanitaire hulp geboden wordt, “of Syrië dat wil of niet.” Mooi zo, maar de werkelijkheid is precies omgekeerd. Eerst hadden de rebellen de huizen leeggeplunderd zodat de mensen zelf soms in leven moesten blijven met het onkruid op straat. En als de rebellen niet meer genoeg hadden om hun gruwelbeleid verder te zetten, dan kregen ze officieel van de UNO hulpgoederen en konden weer verder. Allemaal zogezegd om de door het “dictatoriaal regime” onderdrukte volk te helpen! Wat een huichelarij! Hulpgoederen aan de regering en het leger geven die de bevolking waarachtig helpen, dat was voor het Westen uitgesloten.

Nu is daar het nieuwe rapport van Amnesty International: “De meest kwetsbare Syrische vluchtelingen doen hun verhaal” van meneer Sherif Elsayed-Ali, hoofd van de vluchtelingen en migrantenrechten bij A. I. Krokodillentranen om de geweldige stroom van vluchtelingen. Turkije en Jordanië prijken vooraan als landen die ze opvangen. Rusland krijgt een strenge terechtwijzing omdat het zelfs niet heeft toegezegd vluchtelingen op te nemen. Tussendoor wordt verwezen naar “de wreedheden van de Syrische regering” (hij vergat het verplichte woord “ dictatoriaal regime” te gebruiken). En dan nog een vermelding van een “homokoppel” dat zegt dat ze, als ze terugkeren naar Syrië daar de dood vinden. Wat reclame voor de LGBT lobby brengt altijd op. Tenslotte een pleidooi aan de landen om hun deuren wijd te openen voor de vluchtelingen en hen op te nemen.

Hoe mooi klinkt het niet? In feite geven ze alle elementen om Syrië verder te vernietigen. Vluchtelingen moeten niet opgevangen worden maar de mogelijkheid krijgen om terug te keren naar hun land. De kraan voor de terroristen moet gewoon dichtgedraaid worden en zij moeten buiten. Dan zullen er geen verwoestingen meer zijn en geen vluchtelingen. Die laffe leugen van “de wreedheden van de Syrische regering” dient alleen om de terroristen aan te moedigen. Daarbij dan de lofprijzing voor hen die nagenoeg niets anders gedaan hebben dan terroristen getraind en gestuurd: Turkije, Jordanië. Het land dat garant staat voor de soevereiniteit en bescherming van de Syrische bevolking krijgt natuurlijk een berisping want zij willen niet meewerken aan de definitieve vernietiging van Syrië. Dank zij Rusland en Poetin, menselijk gesproken, bestaat Syrië nog en zijn wij nog in leven (al beseffen we goed dat het echt Gods hand is die ons beschermt). Als Amnesty International dat een misdaad vindt moet Rusland natuurlijk streng gestraft worden.

Een vriend stuurde mij zijn commentaar op hen die dit rapport gemaakt hebben: “door CIA betaalde farizeeërs”. En dat is niet alleen een loze uitroep maar helaas de rauwe werkelijkheid. Onze onafhankelijke, Vlaamse journalist Willy Van Damme schreef al in 2012 over “De dubieuze praktijken van Amnesty International”. Dat potje laten we nu maar gedekt maar zijn besluit luidt:“Ooit in 1961 door de Londense advocaat Peter Benenson gesticht om gewetensgevangenen te steunen is Amnesty International een bedrijf geworden dat op humanitair vlak het westerse imperialisme rugdekking geeft zodat de oorlogsvoering door dat Westen met zo weinig mogelijk burgerprotest kan blijven doorgaan. Wie dat begrijpt, begrijpt de rest.”

Europa quo vadis?

De nieuwe National Security Strategy van B. Obama,waar zo lang werd naar uitgekeken, wordt algemeen door het westen geprezen. Enkele zinnen lezen volstaat echter om te begrijpen dat het een nieuw kleedje is voor het oude imperialisme. Het internationaal terrorisme moet bestreden worden volgens “Amerikaanse wetten” (dus niet volgens internationaal recht.) Er moet vrijheid van meningsuiting zijn (maar niet voor de nieuwszenders van Servië, Irak, Libië, Syrië...). Er moet vrijheid zijn om democratische leiders te kiezen (maar niet voor Bachar Al Assad met 87 % gekozen door de bevolking binnen én buiten Syrië en ook niet voor de democratisch gekozen president van Oekraïne Vicktor Yanukovitsch, want die moest door een staatsgreep worden vervangen door een marionet van de VS zelf volgens de ‘regels van VS’). De etnische en religieuze minderheden moeten beschermd worden (maar niet de Yazidis en zeker niet de christenen in het Midden Oosten). De massamoorden van het internationaal terrorisme moeten belet worden (maar niet als VS die zelf kan doen voor eigen belangen, in Libië, Irak, Afghanistan, Vietnam, Libanon, of wanneer de VS ze kunnen laten uitvoeren door de door hen getrainde en geleide terroristengroepen in zowat 1/3 van de wereld). Er moet natuurlijk geld vrij gemaakt worden voor bewapening omwille van de vrede (het militair budget van Amerika is nu al hoger dan dat van alle andere landen samen!).

George Friedman, hoofd van het private Amerikaanse inlichtingenbureau Stratfor was in december 2014 heel kort over de handelwijze van de VS in Oekraïne: “dit is de schandaligste staatsgreep uit de geschiedenis”. Tegen alle regels en beloftes in was nagenoeg heel het voormalige Warschaupact al geforceerd in de NAVO ingelijfd. Inmiddels werd Rusland omcirkeld met een krankzinnige verhoging van legerbases en wapens, zoals we vroeger al concreet hebben beschreven. Amerika heeft zijn overheersing over Europa flink kunnen uitbreiden. Er wordt nu een permanente aanwezigheid voorzien. Alle militaire acties van NAVO zijn in handen van Amerikaanse generaals. De VS hebben Europa verplicht sancties op te leggen aan Rusland waardoor Europa haar eigen bevolking onverantwoorde schade heeft toegebracht. Verder is de NAVO nu zich aan het klaar maken voor een wereldoorlog tegen Rusland, met het gevaar van een atoomoorlog, die zal uitgevochten worden in het hart van Europa, om de VS en Israël te dienen. Ondertussen roept Obama met de meest arrogante huichelarij Poetin op, om de crisis te beëindigen. Zo kan hij verdoezelen dat VS en NAVO juist deze crisis gecreëerd hebben om oorlog tegen Rusland te kunnen voeren. En onze journalisten stappen in die leugens gewillig mee en vragen: Rusland quo vadis? De echte vraag voor ons is: Europa quo vadis? Waar gaat Europa naar toe? De Amerikaans-Duitse auteur en politieke analist F. William Engdahl geeft duidelijk de twee mogelijkheden. Ofwel gaat Europa met Rusland als partner zorgen voor de stabiliteit en vrede in deze wereld en elkaar op allerlei domeinen verrijken tot heil van hun volkeren, ofwel blijft Europa de slaaf van de VS, geobsedeerd door oorlog voeren en begint de vernietigende derde wereldoorlog in één eeuw tijd in zijn eigen midden tegen Rusland. In deze oorlog zal er geen enkel verschil meer zal zijn tussen winnaar en verliezer.

P. Daniel

16-02-2015 om 21:22 geschreven door Gust Adriaensen

In een bijdrage voor De Standaard, handelt Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, over de vragen die de zgn. NIPT-test oproept.

Onder de titel 'Iedereen normaal' stelt hij o.a.:

'Wetenschap en geld, het zijn moeilijke thema's. Maar misschien nog belangrijker is de kwestie hoe we kijken naar de onvolmaakte mens. Hier rijzen huizenhoge vragen. Zoals: hoe perfect moet een boreling zijn? Mag iemang met de ziekte van Down worden geboren? Iemand die aan een ernstige oogziekte lijdt, zoals de begenadigde Italiaanse tenor Andrea Bocelli?

Laten we een stap verder gaan. Wat met mensen zonder bijzondere talenten? Mag de gemiddelde sterveling zich blijven voortplanten, of richten we ons met dat doel voor ogen uitsluitend op topvoetballers, bankiers en filmdiva's? Wie schittert nog echt als er op aarde geen grijsheid meer is?

Ten slotte: leidt de goede geboorte niet tot een verstikkend beeld van normaliteit? Stilaan kleeft op atypisch gedrag het etiket abnormaal, treedt medicalisering in. Autisme, ADHD, hoogbegaafdheid: steeds meer kinderen blijken aan die kwalen te lijden.  Niet omdat er nu meer afwijkend gedrag zou zijn dan vroeger, wel omdat onze bange, naar conformisme hunkerende samenleving een engere definitie van normaliteit hanteert dan voorheen.

Dat is een gevaarlijk mechanisme: naarmate we meer afwijkingen kunnen voorkomen en genezen, hanteren we een nauwer beeld van normaliteit, waardoor weer andere gedragsvormen als deviant worden ervaren, die op hun beurt in de kiem worden gesmoord.'

15-02-2015 om 07:23 geschreven door Gust Adriaensen

Tijdens een vormingsdag van TJC-II-Belgium in Retie, waaraan 60 christenen uit Vlaanderen en Nederland deelnamen, hield Peter Hocken een diepgravende en inspirerende lezing over de Messiaanse Hoop, de toenadering tussen christenen en joden.

Peter Hocken is een Britse rooms-katholieke priester, theoloog en auteur. Hij is lid van het Internationale Comité van TJC-II.

Hieronder vindt u een synthese van zijn lezing:

------------------------------

De visie voor de verzoening tussen jood en niet-jood in de Messias, zoals TJC-II die beleeft, vereist de verzoening van de joodse en de christelijke overtuigingen met betrekking tot de vervulling van de eindtijd.

Hoe heeft het afstand nemen van de joodse wortels de hoop van de Kerk m.b.t. de eindtijd verzwakt?

Christenen begonnen te spreken over de Kerk als het nieuwe Israël, waarbij ze beweerden dat de Kerk erfgenaam was geworden van alle beloften van God, vanuit de veronderstelling dat de beloften aan Israël op de Kerk waren overgegaan, vanwege het ongeloof van Israël. De beloften werden opnieuw geïnterpreteerd door de Kerk in een vergeestelijkte context, zoals het Beloofde Land dat een symbool werd voor de hemel, het aardse Jeruzalem werd vervangen door het hemelse Jeruzalem en de regering van de Messias werd de heerschappij van de verheerlijkte Christus vanuit de hemel.

Deze vergeestelijking betekent een breuk met de Messiaanse hoop van Israël. Men geloofde dat de beloften van het Oude Testament volledig vervuld waren bij de eerste komst van Christus. De tweede komst van Jezus in heerlijkheid werd niet langer beschouwd als een vervulling van de Messiaanse beloften. Er werd aangenomen dat bij Jezus' wederkomst, Hij zal komen om ons vanuit de schepping naar de hemel te brengen.

Zo heeft de Kerk een eindtijdleer ontwikkeld, die geheel afwijkt van de hoop van Israël. De Kerk heeft zich gericht op de vervulling die in de hemel zal plaatsvinden en Israël op de vervulling en bevrijding die op aarde zal plaatsvinden.

Door die uiteenlopende eindtijdverwachting zijn we erfgenamen geworden van een situatie waarin de Kerk de opstanding en de verheerlijking door het Kruis benadrukt, terwijl he tjoodse volk nog steeds de geldigheid van de beloften m.b.t. het land Israël en de stad Jeruzalem benadrukt. De joodse en de christelijke werelvisie kunnen alleen bij elkaar gebracht worden door het licht van de Heilige Geest;

Wat kunnen wij daarin bij elkaar brengen?

De Messiasbelijdende joden moeten visie krijgen op de centrale rol van de dood en de opstanding van Jesjoua in het Nieuwe Verbond, tezamen met de machtige transformatie die de lichamelijke opstanding uit de dood op de laatste dag zal meebrengen. De dag van de Shabbat wordt gevolgd oor de dag van de opstanding. De christelijke kerken moeten van de joodse gelovigen in Jesjoua de joodse visie ontvangen van de Messiaanse vervulling in en van deze schepping, de vervulling van de bleoften aan Israël m.b.t. het volk, het land en Jeruzalem.

Het is op dit moment in de geschiedenis nog niet mogelijk om tot een juiste synthese van de joodse en de christelijke tradities over de eindtijd te komen. Om tot deze verzoening te komen, waar TJC-II aan werkt, moeten al onze theologieën een uitzuivering ondergaan, zodat alles wat daarin van de Heer is, bij elkaar gebracht kan worden in 'de ene hoop', waartoe wij allen geroepen zijn:

Ef. 4, 3-4: Beijvert u de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals ook gij geroepen zijt tot één en dezelfde hoop, waarvoor Gods roeping borg staat.'

14-02-2015 om 19:42 geschreven door Gust Adriaensen

Volgens Bruno Tobback is 'Van Overtveldt-Coene: een duo dat de rekening (van de besparingen) keihard in de goal van de gezinnen trapt'.

Van Overtveldt is een politicus van rechtse, neoliberale signatuur, en het staat hem vrij die harde visie op de maatschappij en op de zwaksten daarin te vertolken.

Coene is evenwel een ander geval. Het valt op dat deze meneer zich zeer vaak op het politieke pad begeeft, en dat is hetzelfde pad dat de rechtse neoliberalen van N-VA en Open VLD bewandelen.

Privé mag Coene denken wat hij wil, maar deze gouverneur van de Nationale Bank is een ambtenaar en het is ongehoord dat hij zich geregeld out als een fervente aanhanger van N-VA en/of Open VLD , MR.

Veronderstel dat de grote baas van de fiscus zich onomwonden zou uitspreken voor een forse belasting op de grote vermogens. Het kot zou te klein zijn. En wedden dat die grote baas niet lang nog grote baas zou zijn!

Maar Coene mag (vooralsnog) ongestoord zijn partijpolitiek ding doen.

13-02-2015 om 19:41 geschreven door Gust Adriaensen

Wouter Van Besien neemt het fractieleiderschap van Groen, in de Antwerpse gemeenteraad over van voorzitter Almaci.

Dat is ongetwijfeld een goede zaak voor de Antwerpse gemeenteraad én voor Groen in de Scheldestad.

Van Besien is m.i. een van de meest geloofwaardige politici van het land. Op een serene en competente manier verdedigt hij al jaren de belangen van de gemeenschap en de waarden die er echt toe doen. Zijn bekommernis en inzet voor de zwaksten van de samenleving zijn oprecht en intens. Vele politici, en zeker in Antwerpen, kunnen aan hem een voorbeeld nemen.

11-02-2015 om 20:05 geschreven door Gust Adriaensen

Sinds de start van Rasp hebben 8.191 verschillende mensen Rasp geraadpleegd. Zij bezochten 48.243 keer het blog.