In de recente peiling van RTBF en La Libre verliezen de federale regeringspartijen in totaal 6,1 procent ten overstaan van de verkiezingen.

Het grootste verlies is voor N-VA met 3,6 %. CD&V verliest 1,9% en MR 0,6%. Open VLD blijft status quo.

SP-A stijgt met 2,4%, Vlaams Belang stijgt 1,6% en Groen 1%.

15-03-2015 om 20:21 geschreven door Gust Adriaensen

Broeder Danny, kaasmaker in de norbertijnenabdij van Postel, geeft in Dagelijkse Kost, uitleg bij het productieproces van de Postelse abdijkaas.

Bekijk het filmpje op http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/postelse-abdijkaas.

15-03-2015 om 19:19 geschreven door Gust Adriaensen

Tom Lanoye:

'De essentie van politiek is dat ze zich in bochten wringt. Politici sluiten de compromissen die de burgers willen. Om zich daarna de woede op de hals te halen van diezelfde burgers, juist vanwege die compromissen. Je moet al een nobele masochist zijn om zo'n beroep te willen uitoefenen.'

15-03-2015 om 07:25 geschreven door Gust Adriaensen

PAUS FRANCISCUS KONDIGT HEILIG JAAR AF

ROME (KerkNet) – Paus Franciscus heeft vrijdag tijdens de boeteviering in de Sint-Pietersbasiliek in Rome een ‘Heilig Jaar van vergevingsgezindheid en barmhartigheid’ aangekondigd. Het jaar start op 8 december 2015 en eindigt met het feest van Christus Koning, op 20 november 2016. De directe aanleiding, zo zei de paus, is de vijftigste verjaardag van het slot van het Tweede Vaticaans Concilie. Paus Franciscus zal het jaar officieel aankondigen op de 'Zondag van de Barmhartigheid( (de eerste zondag na Pasen), die door paus Joannes Paulus II in 2000 werd ingevoerd. Bij die gelegenheid zal hij voor de Heilige Deur een bul met de aankondiging voorlezen.

Het Heilige Jaar is volgens paus Franciscus meteen ook een uitnodiging om het werk dat met het Tweede Vaticaans Concilie is begonnen voort te zetten.

Het is pas de 27ste keer in de geschiedenis van de katholieke Kerk dat er zo’n Heilig Jaar zal plaatsvinden. Het vindt zijn oorsprong in het joodse Jubeljaar. Het oudst bekende Heilig Jaar vond plaats in 1300, al is onzeker of dit ook het eerste Jubeljaar  was dat daadwerkelijk werd gevierd. In 1475 werd bepaald dat er in principe om de 25 jaar zo’n Jubeljaar plaatsheeft. Het vorige Heilige Jaar was het Jubeljaar 2000, dat door paus Joannes Paulus II werd afgekondigd voor de start van het derde millennium. 

Een Heilig Jaar biedt gelovigen de kans om speciale aflaten te krijgen en absolutie te ontvangen voor zonden door te biechten. In 1750 stelde paus Benedictus XIV de voorwaarden vast voor het bekomen van een aflaat: de pelgrim moet de vier grote basilieken van Rome bezoeken, hij moet biechten en de heilige eucharistie ontvangen en bidden voor het welzijn van de paus.

Traditioneel start het Heilig Jaar met de opening van de Heilige Deur van de Sint-Pietersbasiliek, die alleen bij deze gelegenheid wordt geopend. In zijn homilie tijdens de boeteviering van vrijdagavond in de Sint-Pietersbasiliek zei paus Franciscus dat de Kerk steeds de deur moet geopend houden opdat niemand zou uitgesloten worden van Gods barmhartigheid. “Naarmate de zonde groter is, moet de liefde van de Kerk voor bekeerlingen des te groter zijn.”

(Kerknet)

14-03-2015 om 19:32 geschreven door Gust Adriaensen

IX/11

Vrijdag 13 maart 2015

Als een flits uit het aards paradijs

De duizenden vruchtbomen op het terrein hebben even in volle bloei gestaan. Vooral de amandelen en de abrikozen. Het was als een beeld van het Verloren Paradijs. Het systeem van plastieken buisjes was geheel vernietigd. Een van onze vluchtelingen, een jonge man, heeft het op zich genomen om het geheel zorgvuldig te herstellen. Het was voor hem een goede bijverdienste en voor het terrein een weldaad. Het water wordt uit een diepe put gepompt en overgebracht naar een groot zwembad. Dank zij de herstelde plastieken buisjes kan ieder boompje nu meedoen met de receptie in open lucht. Er wordt evenwel geen sterke drank geserveerd, alleen maar heel gezond water. Wij drinken trouwens hetzelfde water als zij. En zo stonden de bomen plots in volle bloei. Na de wereldcatastrofe van de zondvloed plaatste God zijn regenboog in de wolken tot teken van zijn verbond met de aarde (Genesis 9, 13). Welnu, toen het irrigatiesysteem hersteld was, liet God het een hele nacht regenen tot zegen voor het land. De woestijn begon weer te bloeien. Trouwens in november vorig jaar hebben wij hier al een echte zondvloed gehad, waarvan grote kraters nu nog in de grond zichtbaar zijn. Dit heeft wel meegebracht dat de woetijngrond voldoende regen gekregen heeft.

Ook de binnentuin kleurt helemaal groen. Vooral de spinazie blijft maar groeien. Iedere dag worden de grootste bladen geoogst, maar ge ziet niet dat er iets uitgedund is. Het is nu de tijd om granaatappelbomen te planten. Ze vragen veel water maar geven een overvloedige oogst. En de knoflook (niet mijn voorkeur maar wel gezond), die vorige jaren mislukt was, zal deze keer ook overdadig zijn.

Ondertussen vierden we de derde zondag van de vasten die in de byzantijnse liturgie de nadruk legt op de Kruisverering. Na de eucharistie hielden we ook een Kruisprocessie. Bovendien vieren we iedere vrijdag, in plaats van een eucharistie, een Kruishulde, in de stijl van de Goede Vrijdagdienst uit de Latijnse Liturgie. Iedere donderdagavond houden we een uur aanbidding, speciaal om de zegen af te smeken voor allen die in dit land en in het Midden-Oosten zich inzetten voor het herstel van de vrede. Omdat het leger nu over zowat heel het land bezig is aan een grote zuiveringsactie willen we af en toe een extra aanbidding voorzien om Gods zegen te vragen. Ja, er is ondertussen nog veel ellende. Onze moslimvluchtelingen bidden regelmatig mee of komen zelfs uitdrukkelijk een zegen vragen.

De aloude weg van de boosdoeners

Op vrijdag 6 maart werd in de UNO Veiligheidsraad resolutie 2209 aangenomen met 14 stemmen voor en één onthouding (Venezuela). Het is een sterke veroordeling van het gebruik van chemische wapens in het Syrische conflict. Op hetzelfde ogenblik legt de Europese raad nieuwe sancties op aan Syrië en hen die de Syrische regering steunen. Dit zijn geen onbeduidende beslissingen van een gemeenteraad ergens op het platteland maar gebeurtenissen die een boodschap willen verkondigen voor het oog van heel de wereld. Welke boodschap? De gruwelen in Syrië blijven maar doorgaan en de Syrische president, leger en regering zijn daar de grote schuldigen van. Dit moet dringend gestopt worden. Dat is wat men op het theater wil verkondigen. Kijken we nu even achter de coulissen.

In 2012 kondigde Obama plechtig aan dat het gebruik van chemische wapens in het Syrische conflict voor hem een rode lijn was en dus een reden om militair in te grijpen. Vanaf het begin werden chemische wapens gebruikt, maar het was telkens erg plaatselijk. Carla del Ponte wees er op dat er wel degelijk aanwijzingen waren dat de rebellen chemische wapens gebruikten. De politieke luidsprekers wezen dit onmiddellijk af als zijnde “onvoldoende gegrond”. De Syrische ambassadeur bij de UNO Bachar al-Jaafari bezorgde tientallen brieven met de bewijzen van het gebruik van chemische wapens door de rebellen. Niet een van de brieven werd beantwoord en nog minder onderzocht. Syrië vroeg dat er een UNO commissie zou komen om de zaken hier te onderzoeken. Uiteindelijk wordt onder veel mediabelangstelling een onderzoekscommissie naar Damascus gestuurd. En wat gebeurt er? Net aangekomen is er onder hun neus een verschrikkelijke gifgasaanval in Ghouta (Damascus) waarvan een massa kinderen het slachtoffer zijn. Onmiddellijk gaan 35 uiterst professionele video’s van stervende kinderen de wereld rond. De Westerse leiders roepen luid om de strengste bestraffing van de Syrische president, d.w.z. met een militaire inval heel het land verwoesten. De onderzoekscommissie maakt een uitgebreid rapport maar kan geen woord zeggen over de schuldigen. Inmiddels staat wel vast dat het rebellen zijn die twee weken eerder een massa kinderen uit dorpen van Lattakia ontvoerd hebben om in Ghouta die verschrikkelijke dood te sterven voor het oog van deskundige cameramensen. Als Syrië niet kan beschuldigd worden, zal er dus niemand beschuldigd worden. Politieke schizofrenie op wereldniveau. Bij de stemming over resolutie 2209 neemt secretaris generaal Ban Ki-moon nog even de gelegenheid te baat om de Turkse eerste minister Ahmed Davidoglou te prijzen om zijn inzet “voor vrede en veiligheid in de wereld”! 22 eeuwen geleden had Prediker (3, 16) het al door: “De schuldige zit op de rechterstoel”!

EU verscherpt de sancties tegen Syrië. Een rapport heeft uitgerekend dat de stroomonderbrekingen voor 2/3^e zouden kunnen verminderen wanneer de sancties werden opgeheven. Waarom moet het Syrische volk lijden? Totdat het helemaal sterft? Waarom blijven de rebellengroepen ongemoeid? Waarom wil “de oppositie” niet mee werken met de speciale gezant Staffan de Mistura om voor een oplossing te zorgen voor het volk in Aleppo? Waarom gaat John Kerry met Saoedi-Arabië (dat sinds het begin van 2015 in eigen land al zijn 38^e executie heeft uitgevoerd!) een contract tekenen om samen de rebellen in Syrië te blijven steunen? Waarom worden geen sancties opgelegd aan de leiders van de islamitische staat en hun inkomsten afgesloten? Hoe komt het dat de VS, het machtigste leger uit de geschiedenis van de mensheid, daarbij nog geholpen door 19 landen, niet in staat is de islamitische staat uit te roeien? Integendeel de IS wordt geholpen om uit te groeien tot dé multinational van het geweld. Waarom kan Jan Engeland, de secretaris-generaal van de Noorse Vluchtelingenraad de UNO organisaties aanklagen omdat ze de grootste hulpprogramma’s opzetten maar er dan voor zorgen dat ze niet ten goede komen van de lijdende bevolking? Waarom worden de gruwelen van de IS zo uitgebreid aan de wereld getoond en gefilmd op Hollywoodniveau? Opdat de wereld de vechtjassen nog zou aanmoedigen zodat ze ondertussen ongestoord de hele infrastructuur van Syrië en Irak kunnen vernietigen? Waarom werken ze niet mee met Syrië, de enige regering die efficiënt het terrorisme bestrijdt?

De christenvervolging uit de eerste eeuwen diende niet alleen om de christenen uit te roeien maar vooral om aan het Romeinse Rijk de rechtvaardiging te bezorgen voor zijn handelen. De christenen moesten belijden dat zij een vals geloof aanhingen en het ware geloof van het Romeinse Rijk hadden bestreden. Het voormalige communistische Sovjetregime wilde niet alleen tegenstanders uitschakelen. Dat is voor een dictatuur een kleine moeite. Ze moesten getuigenissen hebben van gelovigen, priesters en bisschoppen die zeiden dat ze met een subversieve macht (Rome) en een vals bijgeloof (het christelijk geloof) de staat hadden ondermijnd. Zo hadden de machthebbers de nodige rechtvaardiging voor hun handelen. Dat is de aloude weg van de boosdoeners die al jaren in de UNO en de Europese raad zichtbaar wordt. Syrië totaal vernietigen is voor de VS-Israël, de NAVO en hun bondgenoten een kleine moeite, maar ze willen hiervoor geprezen worden als de weldoeners van de mensheid, die de wereld van een verschrikkelijke dictator hebben bevrijd. Daar zijn resolutie 2209 van de UNO Veiligheidsraad en de sancties van de Europese raad voor nodig.

Oproep

Volgende zondag 15 maart om 13.00 u wordt in Brussel aan de Syrische ambassade, Franklin Rooseveltlaan 3 een manifestatie gehouden tegen de internationale terreur. Ziehier een boodschap:

“In Syrië, de bakermat van de beschaving, leefde het volk tot voor vier jaar in harmonie, veiligheid en in een behoorlijke welstand. Toen kwamen plots groepen rebellen binnen. Ze waren getraind, betaald en bewapend door buitenlandse mogendheden om aanslagen te plegen. Het volk werd uitgemoord, het land verwoest. Om de openbare opinie te misleiden spraken Westerse politici en journalisten onmiddellijk van een “volksopstand”, een “burgeroorlog” en de spoedige val van een dictator als de schuldige van alle ellende. De waarheid bleek echter sterker dan de leugen. Volk, leger, regering en president boden als één man weerstand tegen deze buitenlandse terreur. Al vier jaar lang. En na 220.000 doden, miljoenen vluchtelingen en de aanzienlijke verwoesting van de infrastructuur houdt Syrië nog steeds stand. Ondertussen werden de gewapende groepen geleidelijk omgevormd tot fanatieke strijders van een islamitische staat. De westerse heersers legden aan het Syrische volk zware sancties op om het land in hun macht te krijgen. Tegelijk werden steeds meer zogenaamde gematigde rebellen naar Syrië gezonden om de islamitische fanatici in hun gruwelen te helpen.

Politici en journalisten, het is genoeg. Houdt op met uw steun aan deze moordenaars. Leg aan hen uw sancties op in plaats van aan het onschuldige volk. Sta aan de kant van het lijdende volk, erken de wettige regering en zijn president, steun het leger dat als enige ondubbelzinnig strijdt tegen het terrorisme. Europese Unie en NAVO, maak de Amerikaans-zionistische leiband van uw nek los, stap uit de vernietigende westerse oorlogsvoering en steun het Syrische volk”.

14-03-2015 om 09:30 geschreven door Gust Adriaensen

De Nederlandse dichter H.H. ter Balkt is overleden. Hij werd geboren in 1938 in Twente. Benno Barnard noemt hem een 'boerendichter' en ook een 'aanklaagzanger'.

--------------------------------------

Aardappelen

Platvloerser en toch blijmoediger plant
leeft er bijna niet in dit sombere land.
De aardappel is zo Hollands: hij danst dom
de aardappelmand in en veel later de mond.
Het bruin van oude veelgebruikte balzakken
en van wel zeer versleten bruiden paart hij
aan varkensachtige rondheid, Grootmogoldom
en de gezichtsuitdrukking van rollende munt.
Op de balzaal van gods akker wiegelt hij blij
en zijn spaarbank heeft hij onder de grond.

-------------------------------------

13-03-2015 om 09:10 geschreven door Gust Adriaensen

Morgen vrijdag 13 maart zit paus Franciscus twee jaar op de stoel van Petrus.

Nikolaas Sintobin, jezuïet en internetpastor, reikt in De Standaard 'tien sleutels' aan 'om paus Franciscus te lezen':

1. Franciscus is niet progressief of conservatief, hij is radicaal evangelisch.

2. Hij is meer een man van daden dan van woorden. En die daden hebben een grote communicatieve waarde.

3. Hij laat zich kenmerken door persoonlijke soberheid en roept herhaaldelijk op tot nederigheid en dienstbaarheid.

4. De politiek van de paus is proactief, eerder dan reactief.

5. Sterkere aandacht voor Zuid-Ooste en versnelde internationalisering van het (top)personeel en het beleid.

6. Franciscus gaat liever inductief en intuïtief tewerk.

7. Hij is een communicatief genie.

8. Hij hanteert een subtiel leiderschapsmodel.

9. Hij heeft het pausdom een nieuwe internationale relevantie gegeven.

10. Franciscus roept zelf op om eventuele kritiek openlijk te uiten.

12-03-2015 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn boek ‘Christelijke Identiteit: een utopie?’ en in een interview met De Standaard (7 maart 2015), pleit broeder René Stockman, generaal overste van de Broeders van Liefde ervoor dat de katholieke identiteit van o.a. scholen , ziekenhuizen en zorginstellingen verstevigd moet worden. Als die instellingen alleen nog in naam katholiek willen zijn, moeten ze eerlijk zijn met zichzelf en uit de katholieke koepel stappen. En verder: opkomen voor je christelijke identiteit, heeft niets met fundamentalisme te maken. Ik wil mijn geloof radicaal beleven. Ik wil mijn visie delen. Een fundamentalist wil zijn visie aan iedereen opleggen.

Woorden naar mijn hart. Jarenlang schreef ik de ‘Collegekroniek’ voor een oud-leerlingenblad. De groeiende kloof in bv. de colleges en lycea tussen de katholieke vlag en de volledig geseculariseerde lading, kreeg de voorbije decennia herhaaldelijk mijn aandacht. Het interview van René Stockman bracht me ertoe nog eens te gaan grasduinen in die collegekronieken en een aantal eruit te halen die handelen over die onhoudbare spanning tussen vlag en lading, tussen etiket en inhoud.

Hier gaan ze:

-1974: Ieder van ons zal zeker meermaals gedurende zijn loopbaan geconfronteerd worden met vragen naar de zin en de motivatie van zijn leraar-zijn in een christelijke school, waarbij vergeleken het super-intellectuele gepraat en geschrijf over technieken en methodieken en de rendementswaarde daarvan, vergankelijke, al vlug verkleurde franjes zijn.

-1982: Zowel bij ouders als bij leerkrachten duiken geregeld vragen op over de identiteit van ‘ons’ onderwijsnet en van onze school. Wat betekent Katholiek Onderwijs? Wat is christelijke opvoeding? Hoe reageert men op sociaal-economische en psychologische crisisverschijnselen en op bv. de vaak daarmee gepaard gaande polarisatietendensen? Welk onderwijs- en schoolbeleid moet, rekening houden met de gestelde vragen, in concreto gevoerd worden? Een verantwoording voor het verder bestaan van het katholieke onderwijsnet ligt in de bezinning over het antwoord op bovenstaande identiteitsvragen, eerder dan in de pedagogische en didactische kwaliteit of vernieuwing van het onderwijs.

-1984: Wat is er in die snel veranderende tijd van de katholieke school? De jezuïet R. Lenaers schrijft daarover in het aprilnummer van Streven een belangrijk opstel. Lenaers stelt dat, als de katholieke school niet zoekt naar een nieuwe positiebepaling, ze in de nieuwe maatschappij niet alleen haar vroegere vruchtbaarheid, maar ook haar bestaansreden en zelfs haar bestaansrecht verliest. De leerlingen voor wie de katholieke school werd opgericht, bestaan volgens Lenaers niet meer. Ze zijn afgelost door een generatie van jongeren die tasten en zoeken, kritisch tegenover de kerk als instelling, in het beste geval gevoelig voor evangelische waarden maar dan liefst niet in kerkelijke verpakking. Ze hebben gekozen voor de welvaart en de privé-veiligheid. Ook het lerarenkorps van het religieuze type bestaat haast niet meer. Onder het ontleedmes van Lenaers blijft weinig over van de warden die de eigenheid van de katholieke school uitmaakten. Een duidelijk antwoord op de vraag: wat moet, kan een christelijke school in een niet-christelijke wereld zijn, geeft hij niet. Dat probeert zijn collega Cnops in Kultuurleven, waarin hij ervoor pleit dat de katholieke school iets zal moeten zijn als een missieschool: zending. Directie en leerkrachten moeten hun levensbeschouwelijke verantwoordelijkheid opnemen ten aanzien van de kinderen. Maar de vragen blijven. Zo er al een (christelijke) levensbeschouwing is, hoe nieuw en eigentijds mag, moet die levensbeschouwing voelbaar zijn en doorklinken in het verstrekte onderwijs?

-1991: Het Vrij Katholiek Onderwijs bloeit in dit landje. De overgrote meerderheid van de Vlaamse jongeren volgt secundair onderwijs aan de katholieke scholen. Die grote aantrekkingskracht heeft alles te maken met de kwaliteit en bijna niets met het katholiek-zijn van onze scholen. En dat kan toch wel vervelende vragen oproepen. Hoe moet dat verder met het Katholiek Onderwijs nu de meeste leerlingen niet meer pratikeren en vooral de katholiek-religieuze praktijk in het schoolse gebeuren tot een uiterste minimum is herleid? Is het woord ‘katholiek’ eigenlijk nog wat meer dan een succesvol reclame-etiket?

-1997: Fundamenteel voor de scholen met bijvoorbeeld een ‘Sint’ in de naam, is de vraag naar de identiteit van die scholen, dus ook van onze school. Wat betekent ‘katholieke school’? Heeft ‘katholiek’ nog inhoud? Of is het ‘katholiek onderwijs’ alleen nog maar een holle, maar o zo machtige structuur?

Dat René Stockman zo glashelder uitkomt voor zijn christelijke identiteit en voor de ondubbelzinnige christelijke identiteit van de instellingen die zich ‘katholiek’ noemen, juich ik van harte toe.

09-03-2015 om 12:20 geschreven door Gust Adriaensen

Broeder René Stockman, generaal overste van de Broeders van Liefde:

'Ik ga niet persoonlijk oordelen of een ziekenhuis of school voldoet aan de christelijke identiteit. Maar als bestuurders zeggen dat het hun niet langer interesseert of dat ze het niet meer belangrijk vinden, dan moeten ze de volgende -logische- stap durven te zetten. Zo eerlijk moeten ze met zich zelf zijn. Ik vind de katholieke inspiratie een essentieel punt en essentiële punten kunnen niet zomaar opzij worden geschoven.'

'Waarom zouden ze nog een titel (katholiek) willen hanteren als ze er zelf niet meer in geloven?'

09-03-2015 om 09:57 geschreven door Gust Adriaensen

IX/10

Vrijdag 6 maart 2015

Een voorliefde voor de Kopten in Egypte

Zondag is hier echt een vrije dag en gemeenschapsdag. Tenminste, dat proberen we er toch van te maken. De allereerste activiteit is de plechtige zondagsviering om 13.00 u. Sommigen gaan vooraf wat kuieren in de tuin onder een (soms toch al) vrij stralende zon. Natuurlijk zorgen anderen voor de maaltijd. En we gebruiken het middagaal nu op het voorplein in volle zon. In de late namiddag is het (bijna) altijd cinema. ’s Middags wordt al van gedachten gewisseld over wat we gaan bekijken en natuurlijk hangt er ook een en ander af van de elektriciteit. Zaterdag en zondag waren we gans de dag en nacht verstoken van stroom, met uitzondering van twee uur overdag en een uur ’s nachts. Dinsdag ging weer heel de namiddag het licht uit. Voor de film moeten we dan zien dat de enige laptop met een flinke batterij ter beschikking is. En zo hebben we dan zondag in de late namiddag en avond een film gezien over de evangelist Marcus, de patroon van de koptische christenen in Egypte. Wat een prachtige film die ons helemaal in de authentieke sfeer van het evangelie en van de eerste christenen brengt! We hebben al veel films gezien van oosterse monniken en monialen, martelaren en kloosters (naast alle films van Charlie Chaplin, Louis de Funès, Lord of the Rings…). De realisaties van de koptische christenen liggen hier echter in bovenste schuif. En terecht. Ook hun gewone uitzendingen zijn een voorbeeld van boeiende evangelisatie. En wat een variëteit: enerzijds een koptische priester in lang zwart gewaad, met zwarte kap en het kruis in zijn handen, op elk ogenblik klaar voor een zegening en anderzijds een moderne jonge presentatrice!

Europa “made in USA”

De VS hebben zowel de NAVO als de Europese staatshoofden en regeringsleiders helemaal in hun macht om hen te dwingen de buitenlandse politiek van Amerika te dienen.

Angela Merkel en Hollande zijn eigenlijk geen grote voorstanders van het bewapenen van Kiev om een oorlog te voeren tegen Oost Oekraïne. Ze besluiten om samen eens met Poetin te gaan praten zonder vooraf de toestemming van Washington te vragen. Daarop lanceert Washington een aanval in de media tegen Angela Merkel vlak voor ze daarna Obama komt bezoeken. Op 9 februari wordt een 12 jaar oude foto gepubliceerd van A. Merkel als leidster van socialistische jeugd in Oost-Duitsland, spion in Berlijn en bevriend met nazi’s met de uitdrukkelijke vraag of het wel verantwoord is dat Duitsland door zulk een persoon geleid wordt!? Senator John McCain vergeleek dan het bezoek van A. Merkel en Hollande aan Poetin meteen met het bezoek van Neville Chamberlain aan Hitler!

Toen de Hongaarse eerste minister, Viktor Orban met Rusland een contract tekende voor de bouw van twee kerncentrales hebben de VS Hongarije onmiddellijk sancties opgelegd om het land te straffen voor deze afwijking van de Amerikaanse politiek. Op het moment dat daarna Poetin Hongarije bezocht (17 februari) lanceerde senator John McCain een campagne tegen “deze fascistische dictator” van Hongarije.

De president van de Tsjechische Republiek, Milos Zeman begreep dat er geen harde bewijzen waren van een zogenaamde invasie v  an Russische troepen in Oekraïne. Hij vroeg dat de zaak ernstig zou onderzocht worden en dat de sancties tegen Rusland zouden opgeheven worden. Onmiddellijk begon een felle campagne tegen de president om hem in diskrediet te brengen. Onze ex-eerste Europese burger Herman van Rompuy was veel sluwer. Zonder enig bewijs riep hij Rusland openlijk op om zijn troepen terug te trekken uit Oekraïne en de VS waren tevreden!

En dan Dominique Strauss-Kahn, voorzitter van het IMF. Tegen hem werd een proces gevoerd. Hij zou een zwart kamermeisje in een hotel in New York hebben aangerand. Hij werd meteen afgezet als directeur van het IMF en had geen enkele kans meer om zich als presidentskandidaat in Frankrijk nog aan te bieden. Nu heeft het bewuste kamermeisje toegegeven dat ze gelogen heeft. Het interesseert niemand meer. Het is oud nieuws en het doel is al lang bereikt. De CIA heeft DKS definitief uitgeschakeld.

Berlusconi aarzelde niet te verkondigen dat een wederzijdse verstandhouding tussen VS en Rusland nodig is voor de veiligheid en stabiliteit van Europa. Hij stelde dat het totaal onverantwoord was dat de VS raketten plaatste in Polen en Tsjechië en dat Georgië en Oekraïne in de NAVO zouden getrokken worden. Berlusconi is deskundig uitgeschakeld.

De trans-Atlantische samenwerking tussen VS en EU wordt helemaal gedomineerd door de buitenlandse politiek van de VS. Dat wil nu zeggen: Poetin en Rusland zo zwart mogelijk maken zodat Amerika dan Europa kan ophitsen om een oorlog te beginnen tegen Rusland. Vandaar het illegaal opleggen van sancties, het crimineel bewerken van de instorting van de roebel en de instorting van de olieprijzen en tenslotte de vlucht van het kapitaal uit Rusland stimuleren. De NAVO en de Europese regeringsleiders gehoorzamen nagenoeg blindelings. Wie hieraan meewerkt wordt beloond, wie dit tegenwerkt wordt geliquideerd.

Laat dit duidelijk zijn: Poetin wil geen oorlog. Hij tracht nuchter de meest gunstige economische en financiële verdragen te sluiten, al is het met landen die een radicaal verschillende buitenlandse politiek voeren (bv. Turkije). De Russische beer zal echter nooit aan de leiband van Amerika kunnen gelegd worden. Ook niet met behulp van de NAVO, Europa, de golfstaten, Daesh, Al Nousra en de uitgebreide lentecollectie van westerse-Arabische terreurgroepen. Hij zal geen wereldorde aanvaarden waarin één supermacht alleenheerser is en alle landen die nog niet onderworpen zijn, naar believen in een chaos kan storten. Vergeten we ook niet dat op donderdag 26 februari de Chinese ambassadeur in België Qu Xing een wel zeer merkwaardige uitspraak heeft gedaan. China moeit zich gewoonlijk niet met het buitenland, het is ook groot genoeg om zich enkel met zichzelf bezig te houden. Nu zegt die man dat China in de strijd van het westen in Oekraïne tegen Rusland, ondubbelzinnig aan de kant van Rusland staat. Al is het niet duidelijk wat zulks concreet betekent, we weten al dat de Chinezen volk genoeg hebben. Als zij werkelijk komen helpen, kunnen ze het met miljoenen tegelijk doen. Trouwens zij beseffen ook dat de val van Rusland maar een voorbereiding is voor de VS om de val van China na te streven. Poetin wil een evenwicht in deze wereld en grootmachten die elkaar als partners behandelen en gemeenschappelijke belangen nastreven. Een Russisch opposant van nauwelijks enige betekenis, Boris Newtsov wordt op 27 februari vermoord en onze vrt speelt perfect mee, alsof Poetin vanuit het venster van zijn bureau zelf de man heeft neergeschoten! In de eerste berichtgeving leek het wel alsof onze vrt door de CIA betaald wordt voor iedere bijdrage in deze moddercampagne.

Maar er is nog meer. Poetin heeft een klare visie die ook radicaal tegengesteld is aan de westerse. Hij wil een christelijk land, gebouwd op christelijke principes, verbonden met het orthodoxe patriarchaat van Moscou. En de nieuwe orthodoxe monniken en kloosters vormen een dynamische strijdbare kerk. Jammer dat het wantrouwen tussen Moscou en Rome, - hoewel begrijpelijk vanuit het verleden - , nog altijd zo sterk leeft. Mogen het wantrouwen van Moscou en de pretentie van Rome tegelijk wat verminderen zodat beiden een eenheid kunnen vormen in respect voor elkaars verscheidenheid.

Omgekochte journalisten

Onze aanklacht van vorige week tegen de journalisten die oorlogspropaganda tegen Syrië blijven voeren heeft enige weerklank gehad. Vooreerst kreeg ik een beschrijving van UDO ULFKOTTE, Gekaufte Journalisten. Hij was een bekend mediafiguur en voormalig journalist van de Duitse Frankfurter Algemeine Zeitung. Hij getuigt hoe de CIA en de Duitse inlichtingendienst journalisten op verschillende wijzen omkopen (met geld, reizen en feestjes) om de oorlogspropaganda van de NAVO en de VS te steunen, zo niet verliezen ze hun baan. Hij zegt dat hij zelf daaraan meegedaan heeft. Soms kwam iemand een artikel brengen met “geheime informatie” die niemand onderzocht had. De journalist moest dan in een afzonderlijk kamertje dat artikel met zijn naam ondertekenen. De geheime informatie uit zijn artikel werd daarna wereldwijd overgenomen. Zijn stelling is nu: wat de media schrijven over de internationale politiek is nagenoeg allemaal gelogen.

In Nederland werd ons artikel van vorige week netjes geplaatst op De Waarheid nu. Volkseditie voor NL. 4 maart 2014. En oraprosiria verspreidde een Italiaanse vertaling onder de titel: A tutti i Rudi Vranckx (= aan alle Rudi Vranckxen) die naar enkele parlementariërs en zelfs naar de president gestuurd werd! De voornaamste bemoediging kwam hierbij van een lezer die beweert dat er veel meer gewone burgers zijn dan we denken, die de leugens en manipulatie van de media doorzien. Moge het zo ook zijn.

Voor Frankrijk heeft François Belliat vroeger al een studie gemaakt van de wijze waarop systematisch getuigenissen geweerd worden van hen die de werkelijke toestand in Syrië vermelden. Hij ontleed de getuigenissen van P. Elias Zahloui, patriarch Gregorios III Laham, Mgr. Antoine Audo, bisschop van de Chaldeeuwse christenen en van moeder Agnes-Mariam. De media negeren hun getuigenis of zeggen dat het agenten zijn van “het regime”. Van moeder Agnes-Mariam werd zelfs een tijd lang beweerd dat zij de Franse journalist Gilles Jacquier in de val heeft laten lopen van een aanval door het leger. Ondertussen is gebleken dat zij hem waarschuwde niet naar Homs te gaan omdat het te gevaarlijk was en nu is ook bewezen dat hij door een projectiel van de rebellen gedood werd. De lastercampagne gaat evenwel nog even door. Anderijds krijgt zij ook wel uitnodigingen om te getuigen. Uitgerekend deze avond, zo kondigt KTO aan, houdt moeder Agnes-Mariam een conferentie in Parijs.

Wie de waarheid vertelt en de oorlogspropaganda van de NAVO en de VS en de zionisten niet steunt, wordt langs alle kanten tegengewerkt. Dat heeft mediawerkgroepsyrie duidelijk ondervonden maar zij hebben volgehouden en zijn nu een behoorlijk nieuwsagentschap in Vlaanderen. Dat heeft ook mevr. Agnes Jonckheere ondervonden die in alle oprechtheid de Vlaamse Christelijke Partij (VCP) oprichtte om in onze maatschappij terug de menselijke en christelijke waarden te brengen. Zionisten wisten haar aan te klagen voor “antisemitisme” en ze werd meteen de zondebok. Niemand vraagt nog: is het waar wat zij zegt of schrijft? Neen, antisemitische betekent nu dat je tegen de oorlogspropaganda bent van de VS, de NAVO en de agressie van de zionisten. De aanklacht steunde trouwens op niets en werd uiteindelijk ook geseponeerd door gebrek aan bewijzen, maar het doel werd ondertussen bereikt: de VCP kreeg een gevoelige klap. Vlaanderen, wordt eens wakker en sta op!

De Rode Halve Maan

Van verschillende zijden kreeg ik een intriest bericht doorgestuurd dat verschenen is in Katholiek Nieuwsblad. Mgr. Jacques Behnan Hindo, de Syrisch-katholieke bisschop van Hassaké (N. Syrië) zegt dat de Rode Halve Maan alleen voor moslims zorgt terwijl wij, katholieken, langs organisaties zoals Caritas en het Rode Kruis, iedereen helpen die in nood is. Volgens hem worden de christenen niet geholpen door de Rode Halve Maan.

We kunnen de aanklacht van deze bisschop niet tegenspreken. Misschien zijn er inderdaad verborgen agenda’s die wij niet kennen. Zulks is echter niet de geest van het Syrische volk en ook niet de geest van de Rode Halve Maan in onze streek, waar we zelf nauw mee verbonden zijn. We kunnen dus enkel spreken voor onze streek. Hier wordt geen enkel onderscheid gemaakt tussen geloofsgroepen. Men tracht de mensen die het meest in nood zijn eerst te helpen. De vrijwilligersploeg zelf bestaat trouwens uit een broederlijke groep van christenen en moslims. Wij gaan verdere navraag doen over de directie van de Rode Halve Maan in Hassaké.

Een mogelijk dubbelzinnig einde van de oorlog?

De VS hebben al meerdere keren een mislukte aanslag tegen Venezuela gepleegd, nl in 2002 en 2007. Nu was het weer zo ver. Een ingewikkeld en uitgebreid plan was klaar om op 12 februari het presidentieel paleis te bombarderen, president Nicolaas Maduro te doden en mevr. Maria Corina Machado aan te stellen, die dan onmiddellijk internationaal zou erkend worden. In de nacht van 11 februari wisten de Venezolaanse diensten de voornaamste kopstukken en een agent van de Mossad te arresteren en het complot was voorlopig weer voorbij. Boeiend verhaal, door de VS stralend ontkend en door de rest verzwegen.

De buitenlandse politiek van de VS is nu zo chaotisch als het maar kan zijn. Ze hebben altijd de regering en de president van Syrië willen omverwerpen en begrijpen nu dat het volk achter hem staat. Zelfs wanneer het Westen dit land kan verwoesten, dan nog hebben ze het volk als één man tegen. De enen willen nu met Assad meewerken en de anderen blijven terroristen steunen om hem omver te werpen. Stel u nu voor dat Benjamin Netanyahu de verkiezingen verliest. Hij houdt de meest harde zionistische lijn aan en hoopt daarvoor beloond te worden, maar toch zijn er velen die een meer mens- en joods-waardig beleid wensen. Als hij uitgeschakeld is kan een akkoord tussen Washington en Teheran vlug getekend zijn. Dan kunnen de VS opnieuw diplomatieke betrekkingen aanknopen met Syrië. De EU en zelfs Frankrijk moeten dan volgen als hondjes met de staart tussen hun pootjes. De overtollige Daesh en andere terroristen worden dan door de CIA en de Mossad enerzijds naar de Kaukasus in Rusland getransporteerd en anderzijds naar China, zodat ze met hun gesofistikeerd westers materiaal en de steun van de westerse geheime diensten niet naar den dop moeten. Zo kunnen ze hun (westerse) gruwelen weer uitvoeren tegen Rusland en China, voor rekening van de VS-Israël, de NAVO, de golfstaten. Niemand weet wat er de nabije toekomst gaat gebeuren maar dit zou wel een mogelijkheid kunnen zijn. Wij willen dat de oorlog hier eindigt, maar niet dat anderen het zelfde lijden te verduren krijgen. Wordt helaas vervolgd.

06-03-2015 om 17:32 geschreven door Gust Adriaensen

De bisschop van Antwerpen beveelt de nationale manifestatie 'Together in Peace-Vrijheid en Respect' aan.

-------------------------------------

Goede vrienden,

Hierbij bezorg ik u meer informatie over de nationale manifestatie “Together in Peace – Vrijheid en Respect”, op zondag 15 maart in Brussel.

Graag wil ik u van dit belangrijke initiatief op de hoogte brengen en het aanbevelen bij u, uw medewerkers en uw gemeenschappen.

Meer informatie vindt u op www.togetherinpeace.be.

Met beste groeten,

+ Johan Bonny

Bisschop van Antwerpen

-----------------------------------------

06-03-2015 om 13:23 geschreven door Gust Adriaensen

Oorzaken van uitsluiting durven zien

Uit: 'De vreugde van het evangelie'

Een van de oorzaken van uitsluiting heeft te maken met de manier waarop wij met geld omgaan. We vinden het normaal dat alles in ons leven en in onze samenleving draait om geld. We vergeten dat achter de huidige financiële crisis een diepe antropologische crisis schuilgaat: het negeren dat de mens centreaal staat!

We hebben nieuwe afgoden gecreëerd. De aanbidding van het gouden kalf in het boek Exodus kreeg een nieuw en meedogenloos gezicht in het fetisjisme van het geld en de de dictatuur van een economie zonder gelaat die niet op de mens is gericht.

De wereldcrisis, die met het financiële en economische te maken heeft, stelt haar eigen onvevenwichtigheden tentoon, en vooral de ernstige afwezigheid van een antropologische oriëntatie die de mens herleidt tot een enkele behoefte: consumeren.

Terwijl de winsten van een kleine minderheid exponentieel groeien, blijft een meerderheid almaar meer verstoken van het welzijn dat die minderheid geniet. Dit onevenwicht is het gevolg van ideologieën, die de absolute autonomie van de markten en de financiële speculatie verdedigen en het controlerecht ontkennen van de staten die over het algemeen welzijn dienen te waken.

Een nieuwe onzichtbare -soms virtuele- tirannie wint veld en dicteert unilateraal en onverbiddelijk haar wetten en regels. Door de schuldenlast en de interesten zijn landen niet meer in staat hun eigen economie op gang te brengen en de reële koopkracht van hun inwoners te versterken. Daarbij komt nog de wereldwijde corruptie en ee¨n egoïstische belastingontduiking met mondiale dimensies. Honger naar macht en bezit kent geen grenzen.

In dit systeem dat alles dreigt te verslinden in zijn opzet om steeds meer winst te maken, staat alles wat kwetsbaar is, -zoals het leefmilieu- weerloos tegenover de winsten die als abslolute regel gelden in een vergoddelijkte markt.

04-03-2015 om 08:58 geschreven door Gust Adriaensen

Onder de titel ‘Mist of helderheid’, krijgen Wim Distelmans en Sylvain Peeters, in De Standaard de kans om te reageren op de verklaring van de Belgische bisschoppen omtrent de eventuele uitbreiding van de euthanasiewet.

Deze razendsnelle reactie (dag op dag) roept journalistieke, deontologische vragen op over het redactionele beleid van De Standaard. Het kan bijna niet anders of De Standaard heeft vóór de publicatie van de bisschoppelijke verklaring, de tekst al bezorgd aan degenen die de redactie wilde laten reageren, met name Distelmans en Peeters.

Veel belangrijker is dat Distelmans en co. zich ronduit bezondigen aan intellectuele oneerlijkheid, om niet te zeggen leugenachtigheid.

Twee voorbeelden. Distelmans en Peeters reduceren in hun reactie, het fameuze ‘hellend vlak’ tot een cijferdansje over het al dan niet toenemen van gelegaliseerde euthanasie. Dat is een bewuste beperkte en onjuiste invulling van wat o.a. door de bisschoppen altijd onder ‘hellend vlak’ verstaan werd. ‘Hellend vlak’ in verband met ‘euthanasie’ betekent dat meer en meer schotten wegvallen die gelegaliseerde euthanasie verhinderen. Niet alleen de bisschoppen maar ook bv. Hilde Kiebooms (‘Stop de euthanasietrein’), Rik Torfs(‘Euthanasie is geen kinderspel), René Stockman (‘De cultuur van de dood grijpt om zich heen’), hebben in bijdragen voor De Standaard, dat ‘hellend vlak’ beschreven en ervoor gewaarschuwd.

Distelmans weet zeer goed wat in het debat over euthanasie in de eerste plaats onder ‘hellend vlak’ verstaan wordt. Vanaf de totstandkoming van de euthanasiewet, werd door critici gesteld dat het gevaar bestond dat steeds maar opnieuw gemorreld zou worden aan de grenzen. Distelmans wuifde dat gevaar weg. Dat hij het nu uitsluitend over cijfertjes heeft, omdat die statistiekjes beter in zijn fundamentalistische drang om tot een grenzeloze uitbreiding van de euthanasiewetgeving te komen, past, pleit niet voor zijn intellectuele rechtlijnigheid.

Een ander hoogst merkwaardig non-argument dat Distelmans en Peeters tegen het standpunt van de bisschoppen gebruiken, is dat de bisschoppen hun ‘visie niet aan andersdenkenden mogen opleggen’. Klaarblijkelijk zijn Distelmans en Peeters niet erg goed getraind in het correct lezen van teksten. Zij verwarren het uiten van bedenkingen en een standpunt met het opleggen van een visie.

Met evenveel gemak, kan de hardnekkigheid waarmee Distelmans en co. al jaren pleiten voor een uitbreiding van de euthanasiewetgeving, beschouwd worden als het ‘opleggen van een visie’ en een systematische indoctrinatie in een pro-grenzeloze-euthanasiewetgeving.

03-03-2015 om 09:35 geschreven door Gust Adriaensen

In een goed onderbouwde verklaring waarschuwen de Belgische bisschoppen voor een uitbreiding van de euthanasiewet. De grenzen van de euthanasiewet worden systematisch afgetast en zelfs overschreden, aldus de bisschoppen. 'De wet moet niet uitgebreid worden, we moeten daarentegen inzetten op een tijdige diagnose van dementie, mantelzorg en palliatieve zorg.'

De bisschoppen besluiten hun verklaring als volgt:

'Het ethische peil van een samenleving is rechtstreeks af te lezen van de manier waarop zij omgaat met haar zwakste burgers. Veel kwetsbare personen zullen een verruiming van de euthanasiewet ervaren als een waarschuwing om geen last te worden voor de anderen en zich in die zin niet egoïstisch te gedragen. Is de kans dan niet heel groot dat velen een uitbreiding van de euthanasiewet zullen begrijpen als een 'uitnodigingom ermee op te houden' of als een 'plicht tot sterven'?

In een humane samenleving mag de medemens geen overtollige last zijn. Als een medemens extra zorg en aandacht vraagt, wordt die extra last in liefde gedragen. Dat moet het antwoord zijn. Een antwoord dat getuigt van onvoorwaardelijke solidariteit. Niet de poort van de euthanasie moet verder open, maar de poort van de medemenselijkheid en de solidariteit.'

02-03-2015 om 13:47 geschreven door Gust Adriaensen

IX/9

Vrijdag 27 februari 2015

Een byzantijnse vasten met veel afwisseling

Met de voorbije vrijdag, zaterdag en zondag zijn in de byzantijnse liturgie van de vasten bijzondere vieringen verbonden. Elke vrijdag wordt de lange acathist ( = rechtstaande) hymne gezongen ter ere van O. L. Vrouw. Eens werd daarmee   de belegering van Constantinopel gebroken. In ieder geval hebben we in november 2013, toen wij hier belegerd werden in onze schuilkelder deze acathisthyme ook gezongen (al was het liggend op onze matras) en we zijn ook op meer dan wondere wijze gespaard gebleven. De terroristen waren plots als sneeuw voor de zon verdwenen.

Op de zaterdag van de eerste week van de vasten vierden we het zogenaamde wonder van de gesuikerde graantjes. De traditie vermeldt dat Julianus de Afvallige op 16 februari 362 bevolen had alleen maar vlees te laten verkopen dat aan de afgoden was geofferd en bezoedeld zodat alle christenen, onwetend hiervan, dit voedsel zouden kopen en eten. Patriarch Eudoxus werd hiervan echter in een visioen verwittigd en liet de christenen waarschuwen, zodat ze op die dag alleen maar gekookte en gesuikerde graantjes aten. Als dessert aten we deze zaterdag dus deze gesuikerde graantjes.

Terwijl de Ltijnse liturgie de geestelijke strijd van Jezus in de woestijn gedenkt is de eerste zondag van de vasten hier toegewijd aan de zogenaamde orthodoxie, waarmee de overwinning op de iconoclasten of iconenverwoesters wordt gevierd. Deze laatste ketterij die de Oosterse kerk in vuur en vlam zette en gedurende meer dan een eeuw verscheurde, werd plechtig verworpen op het concilie van Nicea in 787, dat bepaalde dat de verering van de iconen gericht is op het mysterie dat op de icoon is afgebeeld en dus geheel gerechtvaardigd is. Na de eucharistie werd er een processie gehouden waarbij ieder een icoon mee droeg.

En woensdagnamiddag genoten we weer van een onverwacht bezoek van moeder Agnes-Mariam die voor één uur langs kwam. Ze had natuurlijk ook de post bij uit Libanon. Het was weer een intense, zij het zeer korte maar bemoedigende ontmoeting.

Onze moslim-vluchtelingen leven op hun manier met onze vasten mee. Voor hen betekent vasten overdag niets gebruiken en ‘s avonds uitgebreid feesten. En zo komen ze af en toe ’s avonds een lekkere schotel brengen die ze voor ons hebben klaar gemaakt en waarmee ze ons in de vasten willen aanmoedigen.

Waarom durft Rudi Vranckx de waarheid niet schrijven?

Deze vraag telt natuurlijk ook voor de vele andere journalisten van de mainstream media. We beperken ons nu tot hem omdat hij de meeste bekendheid geniet als oorlogsverslaggever.

Op 17/2/2015 schreef hij “Een nieuwe War on Terror?”. Het artikel begint aldus: “Wetteloosheid en een gedesintegreerde staat, frustraties, opstand, geweld en gewapende milities… Die mix aan ingrediënten kennen we al langer in Syrië en Irak. De ideale voedingsbodem voor de terreur van het Kalifaat.”

Hiermee wil hij de lezers een uitleg aanbieden voor het ontstaan van de terreurgroepen in Syrië en Irak, zoals het Westen dit graag hoort. Verder legt hij uit hoe de NAVO een einde gemaakt heeft “aan Khadaffi’s dictatoriaal bewind”. Tussendoor krijgt het “Groot Egyptisch jihadi-potentieel” nog een aanmoediging tegen de achtergrond van “het ongenoegen na de legercoup van al-Sissi”. Dat is ook precies in de lijn van de huidige algemene opinie, dus politiek en journalistiek correct.De ellende in Syrië, Irak, Egypte komt dus allemaal uit die landen zelf voort. Aan de hand van deze duidelijke insinuaties kunnen de mensen het verhaal dan verder invullen: tegen een gruwelijke dictator komt het volk in opstand, zo ontstaat er een burgeroorlog en daaruit is die gevaarlijke beweging van de islamitische staat gegroeid. Tenslotte geeft hij dan beschouwingen over wat het onschuldige Westen, als medelijdende toeschouwer op afstand, hiertegen kan of moet doen. “Een gezamenlijke interventie?” , “nieuwe maatregelen”? Maar hier dreigt dan weer het gevaar dat “de Russen gaan dwarsliggen”. Kortom, zoals een schoolmeester aan kinderen de indruk geeft dat hij alles weet, zo geeft hij de verschillende meningen en verwachtingen over de toestand) kort weer, precies zoals dit in de westerse openbare opinie verwacht wordt. Hiermee heeft hij zowat alles gezegd, behalve de waarheid en dat was eigenlijk het enige dat hij had moeten schrijven.

Na 30 jaar koloniale overheersing door Italië en 20 jaar door UK en VS, is Libië in 1969 ontstaan. Het volgende jaar werden alle militaire bases van UK en VS opgedoekt en het Britisch Petroleum genationaliseerd. De wereldbank (goed Nederlands eist hier een hoofdletter, wat ik weiger) schreef in 2010 nog dat Libië “een hoog niveau van economische groei” kende. Het had een eigen bankwezen en een toegang van de bevolking tot de universiteit met niet minder dan 46%. Zelfs een paar miljoen Afrikaanse immigranten vonden er werk en een ruim inkomen, afgezien van de gulle subsidies die aan het volk geschonken werden bij nagenoeg alle gelegenheden (studeren, huwen, bouwen...). Khaddafi, ongetwijfeld een rare snuiter, had op korte tijd het arme Libië en zijn bevolking verheven tot het 21^e rijkste van de wereld. De gewone burger leefde in een goede welstand. Het was het meest welvarende Afrikaanse land en stond bovendien op het punt om een soort Afrikaanse Unie te vormen. Khadaffi had beslist dat de olierijkdommen ten goede moesten komen aan de bevolking en niet aan Amerika (zoals destijds Chavez van Venezuela). Dat de NAVO, door VS-Israël en bondgenoten gesteund, dit soevereine land hebben uigemoord en verwoest, daar heeft Rudi Vranckx blijkbaar nog niet van gehoord.

In april 2009 ontvangt Hillary Clinton bijzonder hartelijk een zoon van Khadaffi in Washington en verzekert hem dat de samenwerking tussen de twee landen zal verdiept en uitgebreid worden. Het is deze Hillary die zal aansturen op een invasie in Libië. Olie en goud waren te verleidelijk en dat Libië de welvarende leider van een welvarend Afrika zou worden, moest verhinderd worden. Nog in 2011 protesteert Libië tegen de wapenleveringen aan jihadi’s vanwege “Qatar met toestemming van de NAVO”. Zonder succes. De “bevrijdende actie” van het Westen zou toch doorgaan. Zelf hebben we in 2012 een onderhoud gehad op ons ministerie van buitenlandse zaken. Hoewel een gesprek met de minister voorzien was, kon hij op het laatste ogenblik niet aanwezig zijn maar zond een hoge ambtenaar. Op onze vraag of er bij de maandenlange bombardementen door onze reeks van Belgische F 16’s dan geen burgerdoden gevallen waren, schudde hij ontkennend het hoofd, keek naar zijn horloge en verontschuldigde zich omdat hij dringend op een andere vergadering aanwezig moest zijn. Een vloot van F 16’s die maanden lang een soeverein land bombarderen zonder dat er één dode valt verdient de vermelding van een record in het Guinessboek.

Na de moord op Khaddafi passeerden enkele onafhankelijke journalisten langs ons klooster en hebben precies uitgelegd hoe het gegaan is. Zij waren aanwezig bij een fameuze vergadering van internationale journalisten. Voor een groot portret van Khadaffi werd wierook gebrand, wat uitvoerig gefilmd werd. Dat moest dienen als bewijs hoe hij zich als god door de bevolking liet vereren. Er werden verhalen verteld van de bloedige onderdrukking en het uitmoorden van eigen volk door de Libische leider, evenwel zonder enig bewijs. De helft van de zogenaamde “internationale journalisten” was geheime agent van westerse mogendheden, die voor de coördinatie moest zorgen bij de bombardementen. Alle beschuldigingen van moord op eigen bevolking door de Libische leider zijn inmiddels ontmaskerd als leugens, (zoals het bestaan van de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein, de gruwelijke folteringen van de Syrische president die maar een voorwendsel waren voor een militaire invasie). Rudi blijft ons wijsmaken dat het allemaal de schuld van het Libische volk en zijn leider zelf was.

Toen ik in 2010 in Syrië kwam was er niets te merken van “wetteloosheid en een gedesintegreerde staat, frustraties, opstand, geweld en gewapende milities…” onder het volk. Er was een behoorlijke welvaart. Armen waarvoor we moesten zorgen, bestonden gewoon niet. In geen enkel Europees land heerste er een veiligheid zoals wij hier dagelijks konden ondervinden. Liet je uit vergetelheid een kostbaar fototoestel ergens op een openbare plaats liggen, je kon het later precies op dezelfde plek gaan ophalen. En iedere toerist vertelde dezelfde verhalen over de veiligheid, de harmonieuze samenleving, de hartelijkheid. Inderdaad waren er gebreken (in welk land niet?) vooral op gebied van persoonlijke politieke vrijheden. Ondertussen is daar meer dan behoorlijk aan gewerkt door democratische verkiezingen en een meer partijenstelsel. Mag Rudi dit volgens de CIA, die bepaalt wat “politek correct” is, niet vermelden?

Ik heb met eigen ogen de opstand in ons dorp zien geboren worden, zoals ik al beschreven heb en zo ging het ook elders. Het waren vreemden, van buiten af. Maar neen, volgens Rudi waren het dus een gedesintegreerde staat, wetteloosheid en frustraties van het volk zelf.

In Egypte moest Morsi, uiterst nipt mede door massale steun uit het westen tot president verkozen, het land overleveren aan de terreur van de moslimbroeders en hij heeft er meteen werk van gemaakt. Ik heb vroeger hierover al een uitgebreide brief gepubliceerd van vrienden in Egypte die het allemaal hebben meegemaakt. Ongelooflijk de ravage die Morsi met zijn moslimbroeders onder het volk aanrichtte. Het volk heeft de legerchef al-Sissi gedwongen het land te beschermen. Al-Sissi heeft de terreur van de moslimbroeders, gesteund door het Westen, gestopt. Hij had ook geen enkele politieke ambitie, maar het volk heeft hem er toe gebracht om in deze toestand het presidentschap op zich te nemen. Maar neen, Rudi voelt zich geroepen om toch de terroristische moslimbroeders terug aan de macht te helpen.

Ook Irak moest onder Westerse heerschappij komen. Amerika had al gezorgd dat ’n half miljoen kinderen stierf door de zware sancties. Toen een journalist aan de Amerikaanse staatssecretaris Madeleine Albright vroeg of dit wel verantwoord was antwoordde zij kortweg: wij denken van wel. In 2003 kon de leugen van de massavernietigingswapens volstaan voor een vernietigende militaire invasie, honderdduizenden onschuldigen om te brengen en het land te “herschikken” tot een chaos. Inmiddels werden de groepen van IS al door het Westen gevormd zodat zij het vuile werk voortaan konden verder doen. Maar neen, van een vernietiging van het land door een militaire invasie van VS en Engeland, daar heeft Rudi nog niet van gehoord. De schuld ligt bij het volk zelf.

In het begin van de jaren tachtig was het al de bedoeling om ook Syrië onder de terreur van de moslimbroeders te brengen. Zij begonnen met een reeks aanslagen. In een kadettenschool werden 80 rekruten van Alawitische oorsprong geselecteerd en meteen onthoofd. Dan was er een aanslag op president Hafez zelf, met twee granaten. Een ervan schopte hij terug naar afzender en de andere doodde zijn lijfwacht. Voor hem was de maat vol en liet de brandhaarden van de moslimbroeders helemaal uitroeien met een 10 à 20.000 doden. Mensen die deze tijd hebben meegemaakt zeggen dat er daarna een algemene opluchting was onder het volk. Sommige ouderen hier verweten de huidige president bij het begin van de oorlog in 2011 dat hij niet hetzelfde gedaan heeft als zijn vader. Hij was echter wijs genoeg om te begrijpen dat de toestand nu totaal anders en veel ernstiger was.

Na vier jaar kan iedereen - zelfs een journalist van de vrt - weten dat fanatieke strijders uit zowat heel de wereld naar hier komen of naar hier gestuurd worden om dit land te ontwrichten als prooi voor het westen. De belangen voor de oude Angelsaksische wereldoverheersing zijn immens. Syrië is strategisch de meest belangrijke plaats in het Midden Oosten, zowel op militair als economisch gebied. Wie hier baas is beheerst heel het Midden Oosten en zit al aan de voordeur van Iran, Rusland en zelfs China. Bovendien zitten hier immense gasvoorraden en is Homs de centrale plek voor de verdeling ervan. Maar daaraan heeft Rudi nog niet gedacht.

Eén grootmacht wil absolute alleenheerser blijven en heeft en heeft deze aardbol vol gepoot met militaire bases met vernietigingsmateriaal. Ieder land dat zich niet wil onderwerpen wordt onherroepelijk ontwricht. De regering wordt omvergeworpen en vervangen door westerse marionetten of het land wordt gewoon gebombardeerd. Allemaal volgens de zelfgemaakt regels van de VS. De NAVO is nu de gewillige dienaar van deze wereldoorlog-machine en heeft alvast heel het voormalige oostblok vol gepropt met militair materiaal en personeel. Dat daarbij duizenden onschuldigen worden omgebracht, miljoenen tot een leven van schrijnende armoede worden veroordeeld en het de getroffen landen zelf naar het stenen tijdperk wordt gebombardeerd is voor de westerse heersers maar een voetnoot. Gisteren was het Afghanistan, Irak, Libië, nu Syrië en nogmaals Irak, morgen Rusland, China of Iran? En de motieven blijven altijd dezelfde. Omdat Poetin dit wil beletten is hij daarom “het gevaar”? Indien hij vroeger de ware bedoelingen van het Westen had doorzien was Libië mogelijk nu nog een soeverein land geweest met een welvarende bevolking. Menselijk gesproken danken we aan deze man dat Syrië nu nog bestaat (en dat wij nog leven) en de kans heeft om stand te houden tegen de westerse waanzin, in een eenheid van volk, leger, regering en president, waarvan Westerse landen slechts kunnen dromen.

Ik verwijt Rudi en consoorten dat ze in een bewuste of onbewuste (?) blindheid terugkeren naar de archaïsche, heidense tijd van de Griekse mythen, die ook niet in staat waren de waarheid van onschuldige slachtoffers te onthullen en die altijd aan de kant van de onderdrukkers stonden. Door hun artikels en reportages blijven ze aan de kant van de moordenaars staan, ook wanneer ze met de schijn van medelijden een vluchtelingenkamp bezoeken. Dank zij hun artikels en reportages kunnen de vluchtelingenstroom en de terroristische aanslagen ongestraft verder gaan. De moeilijkheden zijn immers het resultaat van de wetteloosheid en frustraties in het volk zelf en niet de creaties van het westen. En zo zijn deze journalisten medeschuldig aan misdaden tegen de menselijkheid. Dat moet ophouden.

Rudy Vranckx, in naam van het Syrische volk en de volken van het Midden Oosten vertel de waarheid en hou op met het napraten, als een pappegaai, van de westerse oorlogspropaganda. Als een rijke ondernemer enkele criminelen betaalt om het bedrijfje van zijn concurent in brand te steken en jij beschrijft hoever de brand al gevorderd is met alle details over de gordijntjes, zonder te zeggen dat het de criminelen zijn die de brand aan het aansteken zijn, dan ben je een bedrieger.

Als Amerika geholpen door 19 landen sinds augustus 2014 zogenaamd IS bestrijdt en IS is er alleen maar sterker door geworden dan had je al lang moeten weten dat het niet de bedoeling is IS te bestrijden maar de infrastuctuur van Syrië verder te vernietigen. Als de grootmachten vandaag effectief de geldkraan en alle hulp aan IS dichtdraaien is IS volgende week als een kaartenhuisje in elkaar gezakt. Toen IS in juni 2014 in een eindeloze rij van gesofisticeerde toyota cammionetjes van uit de Syrische woestijn Irak binnenreed (hoe kan dat in open woestijn zonder luchtbescherming?), hadden bombardementen de hele club kunnen uitschakelen in enkele uren tijd. Het was echter te doen om de verspreiding van die indrukwekkende foto’s opdat blinde reporters de mensen zouden wijsmaken dat er nog meer bombardementen nodig zijn.

“De gewapende groep van de islamitische staat wordt niet alleen beschermd door de VS en hun bondgenoten, maar ook getraind en gefinancierd door de VS en de NAVO met de steun van Israël en de golfstaten” schrijft Michel Chossudovsky, directeur van het onderzoekscentrum over mondialisatie en emeritus professor van de economische wetenschappen aan de universiteit van Ottawa, mondialisation.ca, 20 februari 2015. Op 23 februari zijn twee Britse vliegtuigen in Al-Anbar (Irak) neergestort, vol met wapens voor IS en Syrië heeft twee helikopters kunnen neerhalen, ook vol met materiaal voor IS. Onze journalisten zullen er echter alles doen om dit verborgen te houden en alle schuld aan de volk van Syrië en Irak zelf geven. Zo kan het westen blijven oorlog voeren en IS steunen.

Rudi Vranckx, in Damascus sterven kinderen van honger en kou terwijl Syrië voorheen een overvloed aan voeding en energie voortbracht. Er komen dagelijks mensen om, bij aanslagen in een land waar de bevolking voorheen in de grootste veiligheid kon leven. Dit gebeurt mede omdat jij de waanzinnige oorlog tegen Syrië aanmoedigt door uw halve waarheden en hele leugens.

Mijn enige kennis en meen enig gezag is dat van iemand die al vier jaar lang een van die vele onschuldige slachtoffers is (die tot heden op meer dan wondere wijze deze waanzin heeft overleefd).

Maes o.praem. Mar Yakub, Syrië , 27 februari 2015

Santo subito

Toen Paus Johannes Paulus II stierf riep het volk in massa dat hij onmiddellijk moest heilig verklaard worden: santo subito In de katholieke Kerk is dat echer niet mogelijk. In de Koptische Kerk blijkbaar wel. De 21 koptische christenen die in Egypte door de IS gruwelijk werder omgebracht, werden al heilig verklaard en kregen meteen een plaast in de liturgische kalender op15 februari. Bovendien is er voor hen deze icoon gemaakt. En tenslotte heeft de president van Egypte al Sissi beslist dat er op kosten van de staat een kerk zal gebouw worden tot hun eer.

Pater Daniel

02-03-2015 om 08:08 geschreven door Gust Adriaensen

Sneeuwklokjes

Mijn vrouw vroeg
voor de derde maal:

'Bloeien de sneeuwklokjes al?'

Het voor de hand liggende
'Kijk toch in de tuin!'
zei ik gelukkig niet.
Bijtijds dacht ik:

eigenlijk is de vraag
vol verwachting
het zien definitief.

Ik echode dus:

'Ja, zouden de sneeuwklokjes
reeds bloeien in de tuin?'

En daar lieten we het
voorlopig bij.

01-03-2015 om 07:57 geschreven door Gust Adriaensen

 'Wat me het meest verbaast bij de westerse mens, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen en vervolgens dat geld weer uitgeeft om zijn gezondheid terug te krijgen. Door altijd maar met de toekomst bezig te zijn, beleeft hij het heden niet. Hij leeft dus noch in het heden, noch in de toekomst. Hij leeft alsof hij nooit zal moeten sterven en sterft alsof hij nooit geleefd had.'