In De Standaard van 13 september schreef Othman El Hammouchi , naar aanleiding van de commotie omtrent Nederlandse Koranscholen, dat het geen goed idee is om de overheid te laten beslissen welke opvattingen te extreem zijn.
Professor-emeritus Leo Neels reageerde op dat artikel in DS van 16 september. Daarbij deze kanttekeningen.
De extreme en inhumane opvattingen van het salafisme, verdienen extreme afkeuring. Maar het verwarrende én zwakke aan Neels' betoog is, dat hij terecht het extreme salafisme aanvalt, maar dat doet op basis van een opiniestuk waarin die barbaarse opvattingen en regels of de oproep om ze toe te passen, helemaal niet te vinden zijn. Het is gemakkelijker gezegd dan bewezen dat wat OHE in zijn opiniestuk schrijft , 'een vrijbrief' is voor het salafisme, en de 'radicaalste lezing van de islam witwast en vergoelijkt'.
Zo vergoelijkend is het artikel van OHE niet. Hij schrijft dat veel moskeescholen in Nederland er een 'verwerpelijk gedachtegoed op nahouden, gebaseerd op het wahabisme van Saudi-Arabië '. 1/3 van zijn stuk bevat voorts kritiek op het salafisme: de wrede straffen, het overbeklemtonen van het identitaire wat leidt tot polarisering, en de geldstromen (vanuit Saudi-Arabië). Durft de overheid daartegen optreden? '
OEH staat buiten de rechtsstaat', concludeert Neels. De ervaren jurist die hij is, weet dat dit juridische nonsens zijn.
Welke effecten kan overigens die bewering hebben? Als een auteur een opiniestuk schrijft, waardoor hij 'buiten de rechtsstaat' staat, moet hem dat dan niet onmogelijk worden gemaakt? Moet hij niet vervolgd worden? Draagt de krant die een artikel publiceert van iemand die 'buiten de rechtsstaat staat', ook geen verantwoordelijkheid? Moet ook niet tegen de krant opgetreden worden? Zijn er niet geregeld op allerlei krantenforums reacties te lezen, waarvan de inhoud van dien aard is, dat, vergeleken met de inhoud van het opiniestuk van OEH, ,ook geconcludeerd zou kunnen worden, dat de auteurs 'buiten de rechtsstaat staan'?
20-09-2019 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-09-2019
Brieven van Dikke Freddy
BRIEVEN VAN DIKKE FREDDY
Aan Bart De Wever, minister van Uitstel
Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net
Geachte heer,
Ik wil u van harte feliciteren en ik wil u raad vragen. Officieel bent u dan wel geen minister, maar feitelijk bent u het wel, want volgens het dagblad bent u de man die aan alle touwtjes trekt. U slaagt er op voortreffelijke wijze in om zo veel mogelijk dingen op de lange baan te schuiven en daar applaus voor te krijgen. De Vlaamse regering zou gevormd worden tegen 23 september, maar het is nu al duidelijk dat het er niet van komt. De nieuwe Belgische regering wordt verwacht tegen sint-juttemis. Retourgeld voor blikjes, kilometerheffingen, de bouw van nieuwe sociale woningen, de reparatie van de toiletten in de treinen van de NMBS, het opvullen van de putten in trottoirs: het wordt allemaal op de lange baan geschoven. Uw strafste toer vind ik dat ook het behalen van een begrotingsevenwicht in ons landje nu voorzien wordt tegen de tijd dat u allang van een verdiend pensioen zal genieten.
Het is bij dat laatste dat ik u om raad wil vragen. Ik zit zelf namelijk ook met een serieus begrotingstekort. Ik heb mijn schuldbemiddelaar uitgelegd dat ik mijn uiterste best wil doen om mijn tekort te verminderen om op hetzelfde moment als de Belgische regering een evenwicht te bereiken. Luid gelach was de reactie, plus de mededeling dat mijn weekgeld waarmee ik eten, drinken en alle andere dagelijkse behoeften moet betalen van 42 euro naar 38 euro wordt teruggeschroefd. De aanschaf van een nieuw paar schoenen (die ik dringend nodig heb) was onbespreekbaar. Ik moet dat onderwerp volgende maand maar eens opnieuw ter sprake brengen.
Wetend dat u erin slaagt om, ondanks diepe geldputten, 36 straaljagers aan te schaffen en prachtige nieuwe burelen voor de Antwerpse politie te bouwen, zou ik graag enig advies krijgen om het volgende gesprek met mijn schuldbemiddelaar voor te bereiden. Denkt u dat ik het best bluffend en lachend binnenkom of is het beter om zwijgend en met de kop tussen de schouders op de mij toegewezen stoel te gaan zitten? Is het zinvol om een halfuur op voorhand zichtbaar in de wachtzaal te zitten of kom ik beter twee minuten te laat? Doe ik alsnog mijn tot op de draad versleten schoenen aan mijn voeten of meld ik mij blootsvoets? Met volle vertrouwen in uw strategische inzicht kijk ik uit naar uw adviezen en groet ik u met de meeste hoogachting,
Dikke Freddy
-------------
Dikke Freddy,
Ik laat 'Mijn beste' eraf, want ik ben echt kwaad op u. Wat gij niet allemaal over mij durft roddelen.
Schone meneer zijt gij, mij minister van uitstel durven noemen en dan voor de dag komen met een emmer vol details, waarvan nog niks in huis gekomen is en de schuld daarvan in mijn schoenen schuiven. Precies alsof ge tot de linkse oppositie zijt toegetreden. Heeft de Peter u misschien getrakteerd op nen Big Burger? Nee, eerlijk gezegd, dat had ik van u niet verwacht.
En dan gaat uw geklaag nog alleen maar over die onnozele details! In plaats van u op te trekken aan uw Eigen Vlaamse Identiteit, uw Canon van buiten te leren , zodat ge iets meer weet over Ons Groots Vlaams Verleden. Gij denkt verdorie uitsluitend aan uw eigen materieel belang, uw weekgeld, nieuw schoenen, uw opgespaarde blikjes te gelde kunnen maken (drink verdorie minder!), de treinhuiskes laten repareren (wenst ge misschien ne gouden bril?).
Denk wat meer aan 't algemeen belang!
Saluut.
ZKH B. De Wever
15-09-2019 om 17:13
geschreven door Gust Adriaensen
14-09-2019
Musica Divina in Postel: De Madonna's van Da Vinci
Festival van Vlaanderen Kempen presenteert MUSICA DIVINA - De Klank van Da Vinci.
In de abdijkerk van Postel-Mol concerteert op 22 september het duo So el ençina.
Tickets via www.musica-divina.be.
Opgelet!
Er zijn nog maar een twintigtal tickets beschikbaar voor het concert.
Het geleid bezoek aan de abdijbibliotheek is uitverkocht.
14-09-2019 om 09:51
geschreven door Gust Adriaensen
13-09-2019
Zelfbewuste christenen
Het is vreemd dat het woord 'christendom' , zelfs als het duidelijk is dat het om het 'christendom nu' gaat, bij sommigen (ook bij vooraanstaande politici) een pavlovreactie én een acute bewustzijnsvernauwing veroorzaakt.
Onvermijdelijk wordt teruggegrepen naar de periodes van christelijk geweld. En de bewustzijnsvernauwing manifesteert zich door totaal geen aandacht te hebben voor de slachtoffers van dictatoriale en racistische ideologieën en politieke systemen, voor de verminkten en de doden veroorzaakt door kapitalistische uitbuiting (tot op de dag van vandaag), voor de terreur van de Franse Revolutie in naam van de zo geroemde Verlichtingsidealen, voor de medeplichtigheid van de Westerse democratieën aan de uitbuiting, de verwaarlozing, de dood, het laten verzuipen van duizenden vluchtelingen.
Die antichristelijke bewustzijnsvernauwing leidt er ook toe dat men geen aandacht heeft voor het ontzettend grote aantal christenen dat in de laatste eeuw tot nu toe, omwille van hun overtuiging werd geliquideerd.
Dikwijl wordt daaraan nog toegevoegd, vooral door de fundamentalistische politieke herauten van het rechts-liberalisme dat de christenen alleen maar christen mogen zijn in de beslotenheid van hun huis of hun privékring. De ECHTE, liberaal, dus ruimdenkende mensen, moet dat toch als een vloek in de oren klinken!
Nee, christenen moeten een publieke rol blijven spelen en zich zelfbewust op het publieke forum manifesteren!
13-09-2019 om 14:20
geschreven door Gust Adriaensen
Vaticaan lanceert videobezinningen over migratie (2)
13-09-2019 om 13:52
geschreven door Gust Adriaensen
Vaticaan lanceert videobezinningen over migratie (1)
Het gaat niet alleen over migratie, maar ook over onze angst en over naastenliefde, bijvoorbeeld. Bekijk de eerste 2 themavideo’s met paus Franciscus.
In de aanloop naar de Werelddag van de Migrant en de Vluchteling (29 september) verspreidt het Vaticaan 6 video’s om thema’s als angst en uitsluiting ter sprake te brengen in groepen. Elke video begint met de woorden: Het gaat niet alleen over migranten, het gaat ook over … Geen analyse van oorzaken en gevolgen dus, maar een bezinning over wat de komst van migranten en vluchtelingen doet met ons als westerse gelovigen.
Wat doen we met onze angst om zekerheden te verliezen? Hoe geven we christelijke naastenliefde vorm?
Paus Franciscus sprak de video’s in. Het lot van migranten en vluchtelingen ligt hem nauw aan het hart. Eerder nodigde hij parochies in Europa uit om minstens 1 vluchtelingengezin aan onderdak te helpen en te onthalen. Op veel plaatsen is die oproep ter harte genomen, ook dankzij de hulp van kerkverbonden organisaties als Orbit en Caritas.
13-09-2019 om 13:49
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2019
Allergie voor het 'middenveld'
Toch eigenaardig dat veel mensen, en zeker de liberale en nationalistische politici, het 'middenveld' verengen tot de christelijke, socialistische en liberale vakbonden en ziekenfondsen en aanverwante organisaties. Hardnekkige nationalistische pogingen om dergelijke organisaties uit de grond te stampen, zijn er van in de VU-tijd ook altijd wel geweest, maar veel succes hebben ze nooit gehad.
Het is bon ton om dat 'middenveld' te verketteren. Dat gebeurt door mensen, van wie de ouders of voorouders materieel of sociaalcultureel , zonder dat 'middenveld', machteloos zouden geweest zijn, door mensen die vaak zelf nog altijd in hun werksituatie of in hun ziekte, vangnetten hebben dankzij die vermaledijde vakbonden en ziekenfondsen.
Eigenaardig inderdaad, omdat de mensen die allergisch zijn voor vakbonden en ziekenfondsen, klaarblijkelijk nooit tot het besef komen, dat er een veel machtiger 'middenveld' is. Het discrete 'middenveld' van de ondernemersorganisaties, van de holdings, van de bankensector, van de superrijken.
11-09-2019 om 18:18
geschreven door Gust Adriaensen
09-09-2019
Kramp in het kruis
De spagaat die nationalisten à la De Wever al geruime tijd obsessioneel volhouden, moet hun op den langen duur toch wel een permanente kramp in hun kruis bezorgen.
Het rechterbeen is opgezwollen door 'harmonische gemeenschap', 'eigen identiteit', 'eigen volk', 'groots verleden', 'canon', 'christelijke erfenis'.
Het linkerbeen is gevuld met 'verheerlijking van het individu', 'ontmanteling van het middenveld', 'ontvoogding', 'persoonlijke zelfontplooiing', 'idealen en waarden van de Verlichting'.
Soms vergen politieke tactiek, electorale berekening, dat het linkerbeen nog sterker gestrekt, verschoven en getoond wordt. Maar dat doet pijn aan het rechterbeen.
Want 'gemeenschap' botst met 'individu' en 'ontmanteling van het middenveld'. 'Eigen identiteit en volk en canon' sporen niet met 'ontvoogding' en 'zelfontplooiing'. Niet alle 'waarden van de Verlichting' zijn compatibel met het 'christendom'. En in die 'christelijke erfenis 'zit dan nog eens de 'linkse' boodschap en opdracht van Jezus Christus te wringen: 'Vang de vluchtelingen en de ontheemden op. Toon barmhartigheid voor de weerlozen, voor de armen, voor de uitgestotenen.'
Vreselijk.Vooral electoraal. Enige oplossing: nu eens het linker dan weer het rechter strekken en schuiven, schuiven... Tot dat hun mik scheurt?
09-09-2019 om 09:47
geschreven door Gust Adriaensen
08-09-2019
'Mei 68' verteert barones Mia Doornaert (2)
Op 5 mei 2018 schreef Mia Doornaert een opiniestuk in De Standaard onder de titel 'Mei '68 ging over seks'.
Hierbij past wat achtergrondinformatie.
Mia behoorde weliswaar niet tot de studentenleiders, zij was evenmin een (linkse) passionaria, maar zij was de linkse '(seks)revolutie' toch wel wat genegen.
Of de 'seksmaand van '68' nog lang heeft doorgewerkt, weet ik niet. Maar vaststaat dat er bij haar achteraf toch wel wat linkse besmetting te constateren was. Zij engageerde zich als syndicaal afgevaardigde voor de socialistische vakbond, en zij was 'Christen voor het socialisme' tijdens een periode van grote liefde voor de CVP-CD&V.
Maar 'linksigheid' is niks om in oud te worden. Al vrij vlug kon Mia haar talenten ontplooien in het Vlaams-nationalistische weekblad Wij. En na haar opname in de adelstand werd ze Belgiciste en royaliste . En nu, in de laatste fase van haar leven, manifesteert ze zich als een rechts-reactionaire columniste van De Standaard, waar ze lang geleden haar journalistieke loopbaan begon.
Het moge duidelijk zijn, oma barones Doornaert heeft de leeftijd en de ervaring om goeie raad te geven. En stoute meisjes als Anuna (onrechtstreeks) onderuit te halen.
08-09-2019 om 11:32
geschreven door Gust Adriaensen
07-09-2019
'Mei 68' verteert barones Mia Doornaert
'Brand niet op in een strovuur!', bezweert barones Doornaert het klimaatmeisje Kyra-met-de-niet-geprivilegieerde achtergrond, in een column in De Standaard van 5 september.
Net als 'mei 68' , is het activisme van de 'klimaatmeisjes' , volgens Mia, een 'strovuur'. Maar... strovuur of niet, zij kan niet zwijgen over "mei '68'. Een strovuur dat al meer dan een halve eeuw in haar brandt.
Ideologische mutaties tussen links en rechts, zwalpen tussen elitarisme en populisme, succesrijke carrière-uitbouw, adellijke titels, toegang tot de salons van de rijken en de machtigen... het baat niet. De demonen van 'mei 68' blijven haar hart en geest terroriseren.
Of ze die spannende , passionele en inspirerende fase uit haar studentenjeugd, nu opblaast tot een gewelddadige, donkerrode, linkse revolutie en dat linkse gespuis verkettert, of ze '68' bagatelliseert en ridiculiseert tot alleen maar een 'seksrevolutie': 'Mei 68' blijft in haar spoken.
Het strovuur van de Leuvense 'minibarricades 68', verteert langzaam maar zeker barones Mia Doornaert.
07-09-2019 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
06-09-2019
'Intuïtieve spelling'
Op het lezersforum van De Standaard, is volgende oprisping van ene meneer Walter C. te lezen. De aanleiding is een spellingdiscussie:
'Als ik er het taaladvies van de Taalunie op nalees ben ik er nog meer van overtuigd dat deze waanzin moet stoppen. Ik hou er in ieder geval geen rekening meer mee en schrijf alleen nog maar intuïtief'.
Dit voornemen van de heer C. prikkelde me tot volgende proeve van 'intuïtieve spelling'.
'De heer C. verklaardt ferm dat hij aleen noch maar intuwitief schrijft. meschien is da De oplossing van ales . Ik probeer hem al voor te zijn. Nu kunde ge zeggen wa ge wilt , maar zo vanuit de buik schrijven, lugt op. Al die stomme reegels verdekke. De niewe regeering moed ook maar de moet hemmen om intuwitief de wetteksten te schrijven. En is het ook geen goei ide om die migranten intuwitief de taal van ons volk te leeren schrijven? In alle geval , ik zen gewonnen voor de intuwitieve speling!'
06-09-2019 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
05-09-2019
'Al wandelend komen je gedachten los'
In Tertio van 14 augustus is een boeiend artikel over 'Wandelen' te lezen, van de hand van Yvonne Denier, filosoof en ethicus, docent aan de KU-Leuven en stafmedewerker bij Zorgnet-Icuro.
05-09-2019 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
02-09-2019
Venijnig
Onderzoeker Leni Franken wijst in DS van 2 september, terecht op het feit dat met twee maten en gewichten gemeten wordt wanneer het gaat over islamitische of joodse scholen.
Maar daar is het deze onderzoeker niet echt om te doen. De aap komt uit de mouw in de staart van haar verhaal. En daarin zit heel wat venijn ten aanzien van het katholiek onderwijs.
In één adem verbindt deze onderzoeker het katholiek onderwijs met 'scholen waar de religieuze opvoeding primeert op algemene kennis'. Om dan de vraag te stellen: 'Is het nog van deze tijd dat bijna 70 procent van de Vlaamse scholen gefundeerd is op de Bijbel en verplichte lessen rooms-katholieke godsdienst geeft?'
Voila. Daar is het mevrouw Franken om te doen. Maar zij is waarschijnlijk niet moedig genoeg om te stellen: 'Ik wens de afschaffing van het katholiek onderwijs!'
95% van haar artikel besteedt deze mevrouw aan de islamitische scholen en de joodse scholen, om dan in de laatste zin de sprong te maken naar de afschaffing van het katholiek onderwijs. Fraai onderzoekswerk!
02-09-2019 om 19:52
geschreven door Gust Adriaensen
02-09-2019 om 18:09
geschreven door Gust Adriaensen
01-09-2019
Inburgering?
In DS van 31 augustus schrijft Tom Naegels over 'inburgering(scursussen)' en over het geringe en twijfelachtige succes daarvan.
Neem bv. de taalcursussen. Migranten leren met veel moeite (en gedwongen) een rudimentaire vorm van de standaardtaal. Maar in dagdagelijkse leven en op de werkvloer worden ze geconfronteerd met de meest diverse dialecten.
Ik onderschrijf Naegels' stelling dat 'wij allemaal een inburgeringscursus doorlopen'. Maar de sociologische realiteit is gewoonweg dat die inburgering of integratie ook door de 'autochtonen' niet werd of wordt gerealiseerd.
Afhankelijk van sociale herkomst, scholingsgraad, financiële situatie, tradities, regio's, enz. , vormen er zich bevolkingsgroepen, die zeer weinig met elkaar te maken hebben, die mekaar amper verstaan.
De idee van een zgn. 'leidcultuur' en het inschrijven ervan in een regeerprogram, staan haaks op de socioculturele realiteit én de individuele vrijheid. Het realiseren van die 'leidcultuur' is tot mislukken gedoemd en dat is maar goed ook.l
Wat die zgn. inburgering helemaal verdacht en discriminerend maakt, is het feit dat die inburgeringseisen, inclusief de taaleisen, niet gelden voor de rijke migranten, bv. de topmensen van de Antwerpse diamanthandel. De kennis van het Nederlands is bij velen van hen onbestaande.
01-09-2019 om 17:14
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2019
Autocraat Boris Johnson
Een land waarin het juridisch en constitutioneel klaarblijkelijk mogelijk is, het parlement buitenspel te zetten , verdient de naam van 'parlementaire democratie' niet langer.
Een premier die dat doet, is een autocraat, geen democraat.
30-08-2019 om 20:46
geschreven door Gust Adriaensen
29-08-2019
De bestemmeling antwoordt aan Dikke Freddy (9)
BRIEVEN VAN DIKKE FREDDY
‘BRIEVEN VAN DIKKE FREDDY’ IS EEN COLUMN VAN SCHRIJVER ERIK VLAMINCK.THUISBASIS VAN DE COLUMN IS HET WEBPLATFORM SOCIAAL.NET
---------------
Aan Filip van Saksen-Coburg, koning van België en Baarle-Hertog
Sire,
Ik vernam dat u volgens de wet wel zou moeten stemmen, maar dat het protocol het u verbiedt. En vermits in België het protocol boven de wet staat, kunt u dus niet gaan stemmen. Troost u, net zoals u ben ik niet in de mogelijkheid om zondag mijn burgerplicht te vervullen. U kunt niet gaan kiezen omdat het protocol vindt dat u onpartijdig moet zijn wanneer u een nieuwe liberaal tot premier aanstelt, ik kan niet gaan kiezen omdat ik voorlopig even geen adres heb, waardoor ik geen kiesbrief ontving. Bovendien zou men mij op het kiesbureau buitengooien omdat ik geen geldige identiteitskaart kan voorleggen. Mijn eenzelvigheidsbewijs is namelijk vervallen en met de schaarse middelen die mijn budgetbeheerder me toeschuift, is het niet mogelijk om een pasfoto te laten maken, laat staan dat ik het geld op tafel zou kunnen leggen dat nodig is om een nieuwe identiteitskaart af te halen.
Indien ik toch kon gaan stemmen, zou ik stemmen op de minister die mijn armoede heeft gehalveerd. Of op de minister die voor mijn gemak van mijn elektriciteitsfactuur een belastingbrief heeft gemaakt. Of op de minister die mijn leefloon heeft opgetrokken tot op de hoogte van een bestaansminimum. Of op de minister die ervoor heeft gezorgd dat ik op kosten van de ziekenkas ter bestrijding van mijn tandpijn naar de sauna kan. Of op de minister die het heeft klaargespeeld dat het straatbeeld amper nog door schooiers, gootliggers of kartonslapers verstoord wordt.
Kortom, ik zou niet weten op wie te stemmen. De keuze is te groot. Ik zou wakker liggen door kiesstress. Eigenlijk is het een geluk dat ik, net als u, niet kan gaan kiezen. Het komt in weinig beschaafde landen voor dat het staatshoofd en de kleine man hetzelfde geluk eendrachtig kunnen delen.
Ik groet u met hoogachting,
Dikke Freddy
---------------
Mijn beste Dikke Freddy,
Gisteren kwam Filip nog eens bij mij op de koffie (dat doet hij geregeld) om zoals gewoonlijk over de toekomst van België te keuvelen. Hij liet me uw brief lezen, eigenlijk wist hij niet goed wat ermee aanvangen. Ik zei hem: 'Ik zal de Freddy wel antwoorden.' 'Da's weeral een pak van mijn hart', antwoordde de koning minzaam. En vandaar dus dit briefje.
Het is misschien wat laat om u nog een kiesbrief en een eenzelvigheidsbewijs te bezorgen, maar als ik zeker mag zijn van uw stem, is dat voor mij een fluitje van een cent. Denk daar in de toekomst aan.
Gij haalt enkele beleidszorgen aan die door mijn trouwe mannetjes en vrouwtjes toch al serieus zijn aangepakt. Wie heeft de armoede gehalveerd? Homans toch, niet? En ge weet toch hoe ik al die ongewenste individuen aanpak? We doen al eens een razzia. En dan vraag ik aan de bevriende minister : hoeveel kunt ge er wegsteken? Dus dan wordt er opgepakt tot den bak vol is.' Content? Denk aan mij.
Uw dienstwillige Bart De Wever.
--------------
Mijn beste Dikke Freddy,
Ik viel van mijn (zwart-gele) stoel toen ik het briefje van ene mevrouw Lieve D (zij schrijft meestal onder het pseudoniem van ene meneer Hendrik V.) las. Ik heb mijn diensten deze mevrouw eens laten natrekken. Blijkt zij toch wel al jaren lid van onze partij te zijn.
Wat durft zij nu te schrijven omdat ik zo vriendelijk was u van de nodige info te voorzien? Het is allemaal mijn schuld: de armoede van de mensen, dat die armoedzaaiers liever een smartphone dan eten kopen, dat ze hun huur niet betalen, enz. Gij kunt ervan meespreken Dikke Freddy. Dat is toch puur negationisme! Dat is het reuzenwerk van ons Liesbeth totaal miskennen!
Wat moet ge met zulke partijleden doen? Wat denkt gij? Ze buitengooien? Of, ge moet dat nu niet aan de grote klok hangen, misschien nog eens een razzia tussen de illegalen doen en haar er per ongeluk, bijsteken om den bak vol te krijgen?
Echt, Dikke Freddy, van zulke flagrante voorbeelden van gebrek aan begrijpend lezen, krijg ik de seskes.
Uw Bart
29-08-2019 om 16:32
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2019
De bestemmeling antwoordt aan Dikke Freddy (8)
Aan Xavier Brenez, directeur-generaal van mijn Onafhankelijk Ziekenfonds
Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net
---------------
Geachte heer,
Bijna alle post die ik ontvang bestaat uit enveloppen met raampjes, maar alle twee maanden ontvang ik uw ziekenkasmagazine. Ik kijk daar altijd erg naar uit.
Elke bladzijde van uw blad doet mij dromen. Voor amper 1.722 euro kan ik als lid van uw ziekenkas een fantastische reis naar Georgië maken. Met de 48 euro leefgeld die ik wekelijks van mijn schuldbemiddelaar ontvang, zal ik dat bedrag snel bij elkaar hebben. Ik verlang ook erg naar de Polar M600 stappenteller/hartslagmeter van slechts 249,9 euro waar ik als trouw lid 10 procent korting op kan krijgen. Eenzelfde korting kan ik krijgen bij de aanschaf van een zitbal die mij eindelijk strakke buikspieren zal bezorgen. Ik ben u bovendien dankbaar voor de nuttige tips om per fiets de Mont Ventoux te beklimmen.
Nu is mij, toen ik uw nieuwste magazine wilde beginnen lezen, een malheur overkomen. Ik ben per abuis op mijn bril gaan zitten. Daarbij zijn beide oren en de neusbrug radicaal gebroken. Het geval wil dat deze bril slechts één maand oud was. (Op de vorige heb ik getrapt, nadat hij mij tijdens een lentestorm van de neus was gewaaid.)
Mijn optieker, de heer Hans Anders, meldde mij dat ik helaas maar één keer per jaar 50 euro van uw ziekenkas kan ontvangen om een nieuwe bril aan te schaffen. Gelukkig heb ik met kleefzegels van uw ziekenkas mijn gebroken bril min of meer in zijn oorspronkelijke staat kunnen herstellen. Maar ik vrees dat het toch een zeer voorlopige oplossing is.
Is het niet mogelijk om mij per uitzondering toch een tweede keer 50 euro voor een bril te betalen? Ik beloof u in ruil dat ik dit jaar geen sauna zal bezoeken (waarvoor ik een tussenkomst van 25 euro kan ontvangen) en ik zal me ook geen fitnessabonnement aanschaffen (waarvoor ik eveneens een tussenkomst van 25 euro kan ontvangen).
Ik ga ervan uit dat u met de voorgestelde regeling zal instemmen, zo niet zal ik niet langer in staat zijn om van uw tweemaandelijkse magazine te genieten. En wellicht zult u dat erg vinden.
Ik groet u met hoogachting,
Dikke Freddy
---------------
Mijn beste Dikke Freddy,
Het verheugt me zeer dat trouwe leden zoals gij eens een briefje schrijven naar de grote baas van uw onafhankelijk ziekenfonds. Ja, ge moet weten, het is soms eenzaam aan de top en dan doet het deugd dat een simpele Vlaamse ziel eens contact zoekt.
Dat gij ons magazine met aandacht leest, is een deugddoende pluim op onze hoed. Mag ik u nog wat suggesties doen. Uw ziekenfonds heeft vakantievilla's met eigen zwembad in het Provençaalse Malaucène in de aanbieding. Of verkiest ge een rondreis in Costa Rica of een riviercruise in Rusland? Alles echt de moeite, ik mocht ze allemaal uitproberen. Een vakantieverblijf in St.-Idesbald is ook mogelijk, maar dat klinkt wat gewoontjes, vindt ge ook niet? Die hartslagmeter zou ik niet laten passeren, een koopje plus dan nog 10% reductie van ons en uw ziekenfonds. Die brillenkwestie is een moeilijke, mijn beste Dikke Freddy. Als ik één raad mag geven: koop geen Anders. Brol is dat.
Uw dienstwillige directeur-generaal.
28-08-2019 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
27-08-2019
Ernest Henau: neen aan de verdere privatisering van godsdienst!
Ernest Henau: neen aan de verdere privatisering van godsdienst!
Ernest Henau roept in Tertio op tot verzet tegen de verdere privatisering van godsdienst en voor de creatie van levende geloofsgemeenschappen.
Ernest Henau is passionist, emeritus hoogleraar theologie (KU Leuven en Radboud Universiteit Nijmegen), oud-directeur Katholieke TV en Radio Omroep (KTRO) en oud-hoofdredacteur tijdschrift Het Teken, het tijdschrift van de passionisten. In zijn bijdrage voor In de Kijker van Tertio roept hij op in verzet te komen tegen de verdere privatisering van godsdienst en tegelijk plekken te creëren waar mensen proefondervindelijk kunnen vaststellen dat ze niet alleen zijn om te geloven en dat het geloof meer is dan een bloedeloze abstractie. Worden die twee aanbevelingen niet gevolgd, dan dreigt volgens hem het geloof te verwelken als snijbloemen.
-------------
Eenzaam als gelovige
Velen voelen zich met hun geloof vandaag alleen, schrijft Ernest Henau. In hun directe omgeving kennen zij vaak niemand of toch zeer weinig mensen die gelovig zijn en zich als zodanig manifesteren. De wereld waarin zij leven, is een wereld waar God afwezig lijkt. Dat wil zeggen dat de mens op een maatschappelijke werkelijkheid stoot die geloven problematisch maakt. Er is niets wat uit zichzelf naar God en zijn heerschappij verwijst. Als iemand probeert te leven vanuit de overtuiging dat er in de werkelijkheid een belofte schuilgaat, die ons in Christus werd geopenbaard, dan isoleert hij of zij zich.
De eenzaamheid van de gelovige is de specifieke aanvechting voor het gelovig-zijn in de huidige tijd. Ernest Henau
Kerk en staat
Tegen die achtergrond dient volgens pater Henau ook het debat over de scheiding van Kerk en staat begrepen te worden. Die discussie wordt bij ons vooral aangewakkerd door Open VLD-politici die blijkbaar dromen van een Kerk die evenveel invloed heeft op de samenleving als Mickey Mouse op de ondergang van de zon. Elk debat over de verhouding tussen Kerk en staat dient uit te gaan van de nood aan zingevings- en waardensystemen die wezenlijk verankerd zijn in geloof en traditie, en die door de overheid niet gecreëerd kunnen worden. De pluralistische staat kan zich immers op grond van de scheiding van Kerk en staat met geen enkele geloofsstroming of beweging identificeren. Hij is nooit een staat van één partij, één bepaalde godsdienst of levensbeschouwing.
Dubbel verzet
De manier waarop men een paar jaar geleden zonder noemenswaardig protest – ook niet van de christendemocraten – de levensbeschouwelijke programma’s van het scherm heeft verbannen, spreekt boekdelen, stelt Henau. In de gegeven omstandigheden dienen twee dingen te gebeuren: verzet tegen een verdere privatisering van de godsdienst, vanuit het besef dat waarden en normen die losgemaakt worden van hun oorsprong, als snijbloemen in een vaas zijn. Vervolgens dienen we de kwaliteit van de verkondiging, als onderdeel van een verzorgde liturgie, te verhogen. De homilie en de eredienst zijn immers een van de weinige uitgespaarde plekken waar plausibiliteitservaringen mogelijk zijn. Binnen die strategie kunnen bedevaartsoorden en abdijen een belangrijke rol spelen.
In bedevaartsplaatsen en abdijen kun je proefondervindelijk vaststellen dat je niet alleen bent om te geloven en dat het geloof meer is dan een bloedeloze abstractie. Ernest Henau
(Kerknet)
27-08-2019 om 15:43
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2019
Identitaire nonsens
Volgens De Wever is een Vlaamse en Europese identiteit geen utopie, een Belgische identiteit wel. Waarom die selectiviteit? De nationalistische politicus De Wever gaat zich aan identitaire selectiviteit en zever te buiten omdat zoiets in zijn ideologisch en electoraal kraam past.
Als historicus dergelijke nonsens verspreiden, zou hem voorgoed zijn academische credibiliteit ontnemen. De Wever misbruikt historische feiten en geeft er een mythische waarde aan om ze dienstbaar te maken aan zijn 'utopie' van een 'Vlaamse identiteit'. In de 19de eeuwse romantiek gebeurde dezelfde mythevorming met de Slag der Guldensporen.
Met evenveel gemak kan gesteld worden dat een Belgische identiteit geen 'utopie' is maar 'realiteit'. En dat geldt ook voor een Kempense, een Haspengouwse, een Meetjeslandse, ....identiteit.
Onze culturele roots zijn Grieks-Romeins en joods-christelijk Maar als een historicus een machtsgeile politicus wordt en er dus nu, omwille van het electorale gewin, de islam bij betrekt, zijn er natuurlijk mensen, die vanuit hun buik schetteren:'De Grote Leider heeft gelijk! De andersdenkenden zijn dommeriken!'
(cfr. Paul Goossens in DS van 24 augustus)
25-08-2019 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
