In een nieuw boek met de uitdagende titel 'Als jullie zwijgen, zullen de stenen schreeuwen', poneert pater Maes, norbertijn van de abdij van Postel, krachtig en profetisch dat het 'menselijk leven heilig is vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood'.
Op de omslag en de flap van zijn boek, lees je het volgende:
'De wereld staat aan de rand van eena fgrond. Militaire, politieke en enconomische spanningen lopen steeds hoger op. De West-Europese beschaving heeft zijn wortels ontkend en God verbannen. Zonder eerbied voor God, geen eerbied voor de mens. Schepping en mens zijn geen gave Gods meer, maar manipuleerbare producten geworden. Veel christenen en kerkleiders volgen de destructieve trend van de openbare opinie.
De onverwoestbare waardigheid van ieder mens bestaat in het feit dat hij geschapen is naar Gods beeld om eens in de eenheid met Hem volkomen gelukkig te zijn.
De goddelijke symfonie van de menselijke liefde bevat het ontzagwekkende wonder van de menselijke vruchtbaarheid, waarvan Jezus Christus, sterven op het Kruis, het diepste geheim openbaarde: de totale gaven van zichzelf uit liefde en in vrijheid.
De Kerk heeft dit mysterie alle eeuwen door verkondigd en verdedigd. De voorstelling van de 'duistere middeleeuwen', gevolgd door de 'verlichting' als motor voor een onbeperkte vooruitgang, bekroond door de Franse Revolutie, is een geschiedvervalsing om het christelijk geloof en de Kerk te verduisteren. Altaar en troon werden omvergeworpen. Plots was niets meer heilig en daarom was ook niets meer veilig. Het werd een terugkeer naar de barbaarsheid van massamoorden en een dictatuur van de godin van de rede.
Een andere ingrijpende evolutie kwam van de kunstmatige hormonale contraceptie, toegejuicht als de de grootste ontdekking van onze tijd. Inderdaad heeft geen enkele ander eontdekking het maatschappelijk leven de voorbije halve eeuw zo grondig veranderd.
De tijd van deze 'duistere' verlichting en de tijd van de contraceptieve roes lopen ten einde en de werkelijkheid toont nu de vernietigende aanval op zowel de geestleijke als de lichamelijke geozndheid, waardoor de mens alleen maar ongelukkiger wordt.
Er zijn echter bijzonder hoopvolle, nieuwe perspectieven. Enerzijds is een verantwoorde, natuurlijke en bewuste beleving van de vruchtbaarheid voor gehuwden nu perfect mogelijk (sensiplan). Anderzijds is er een vernieuwde leer: 'de theologie van het lichaam'.
Er zijn mensen nodig die getuigen van het wonder van Gods schepping, de vreugde van een totale wederzijdse gave van zichzelf in huwelijk en gezin en de eerbied voor het menselijk leven, dat heilig is, vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood. Een waardige, aangepaste zorg voor stervenden is hiervan een erg inspirerend voorbeeld.'
11-11-2019 om 18:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Maak een einde aan de verspilling'
Paus Franciscus:
'We moeten een einde stellen aan de cultuur van verspilling, wij die tot de Heer bidden om ons ons dagelijks brood te geven. Voedselverspilling is een van de oorzaken van honger en klimaatverandering'.
11-11-2019 om 12:24
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2019
Pleidooi voor een paars-groene-(oranje) regering
De Gentse burgemeester, de liberaal De Clercq, pleit voor een paars-groene federale regering. In een verfrissend, moedig en inspirerend artikel, verantwoordt hij zijn voorkeur.
Terecht wijst De Clercq erop dat het volstrekt democratisch en legaal is dat een federale regering gevormd wordt met een minderheid aan Vlaamse kant. Daarover wordt nu nogal wat commotie en verontwaardiging opgebouwd, vooral door de partij die de voorbije vijf jaar er geen bezwaar tegen maakte om te regeren met een minderheid aan Franstalige kant.
Maar vooral de 'doelstellingen', die De Clercq voorstelt, zijn bijzonder boeiend en spreken aan.
'De strijd tegen armoede en het optrekken van de minimumpensioenen en de laagste inkomens zijn een sociale noodzaak. De stimulering van de werkzaamheidsgraad, de verlaging van de belastingen op arbeid, het eerlijk belasten van multinationals, de hervorming van de arbeidsmarkt en het stimuleren van investeringen in onderzoek en ontwikkeling zijn een economische noodzaak. De vermindering van de overheidsuitgaven, de afschaffing van de fiscale koterij, met haar perfide systeem van subsidies en uitzonderingen voor allerlei lobbygroepen, zijn een budgettaire noodzaak. De terugdringing van de CO2-uitstoot, de uitbreiding van het groenbestand en de strijd tegen de luchtvervuiling zijn een ecologische noodzaak. De afschaffing van de Senaat, de vermindering van het aantal ministers en staatssecretarissen, de invoering van een federale kieskring zijn een noodzaak op het vlak van politieke vernieuwing. De opvang van mensen in nood overeenkomstig de Conventie van Genève, de inburgering van nieuwkomers en een menselijke benadering van asielzoekers zijn een humane noodzaak.'
Rond deze items kunnen vele liberalen, socialisten, groenen én sociaalbewuste christendemocraten, mekaar vinden. Mathias De Clercq vermeldt de christendemocraten wel niet, maar horen zij erbij.
Wil CD&V de totale implosie en irrelevantie vermijden, dan volgt zij niet de naar rechts zwenkende partijtop, maar maakt zij zich los van NVA en kiest zij resoluut voor een sociaal beleid. Dan is haar plaats bij SPA, Groen en de linkse liberalen van Open VLD.
07-11-2019 om 19:55
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2019
'Lijden is uit de mode'
Onder de titel 'Lijden is uit de mode' (DS, 5 november) drukt filosoof Ignaas Devisch terughoudendheid uit t.a.v. het 'bespoedigen van de dood'.
Wellicht ziet Devisch sterker en sterker in dat fervente voorstanders van euthanasie onvermijdelijk verstrikt geraken in de ijzeren logica van de (bijna)absoluutheid van het zelfbeschikkingsrecht. Het eindpunt van die logica kan niet anders zijn dan het recht van elke persoon of zijn omgeving om een einde te (laten) maken aan zijn leven en daarbij een beroep te kunnen doen op een door de overheid voorzien en betaald wettelijk en medisch systeem.
Waarvoor vaak gewaarschuwd werd, nl. het 'hellend vlak', functioneert al volop op een dodende manier: uitbreiding naar alle leeftijdsgroepen, naar alle vormen van lijden of handicaps.
Kortom: de ultieme banalisering en extreme individualisering van leven en sterven. Bovendien wordt het gecreëerde wettelijk kader meer en meer een lachertje of wordt het gewoonweg genegeerd , wat bleek uit de berichtgeving in DS van enkele dagen geleden. De krant bracht in grote opmaak het verhaal van een gezin een dokter bereid vonden om buiten alle wettelijke regels een einde te maken aan het leven van een demente ouder.
05-11-2019 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2019
Vergissing - Geen vergissing
'Nadat het individu zich van God had bevrijd, dacht het dat het ook zonder planeet en solidaire mensheid kon overleven. Voor die vergissing bestaat geen excuus, zelfs niet met Allerzielen'. Dat zijn de slotzinnen van Paul Goossens' column in DS van 2 november. Voor Paul Goossens is het opzijschuiven van God, duidelijk geen vergissing. Integendeel.
Misschien is het ook voor Paul Goossens, econoom en gewezen seminarist , mogelijk en de moeite waard, na te denken over het mogelijke verband tussen het zich bevrijden van God én de verwoesting van de planeet en de teloorgang van de solidariteit.
Wellicht komt hij ooit tot het besef en het inzicht dat de vaak agressieve verwerping van God, die zogenaamde 'bevrijding van God', het individu mogelijk helemaal vastgezet heeft in een materialisme dat beheerst wordt door productie, winstbejag, consumptie.Zou ook het zich bevrijden van God, geen vergissing kunnen zijn?
Zou het niet enorm boeiend en inspirerend zijn, mocht de idealist, kritische denker, en geëngageerde persoonlijkheid, die Goossens van in zijn studententijd altijd geweest is, in een aantal columns, ook eens onbevooroordeeld schrijven over de impact van die bevrijding van God en religie, op onze westerse samenleving , op onze ethische waarden en normen, op onze solidariteit ten aanzien van mensen dichtbij en veraf, op ons milieubesef?
03-11-2019 om 16:45
geschreven door Gust Adriaensen
02-11-2019
Ethisch onbehagen omtrent euthanasie
Net voor Allerheiligen bracht De Standaard het verhaal van een familie die een dokter bereid gevonden had een zwaar demente ouder te euthanaseren.
Het geeft te denken dat De Standaard 1,5 bladzijde over heeft voor een geval van euthanasie buiten elke wettelijke regeling om. Juridisch kan die ingreep dan ook geen 'euthanasie' meer genoemd worden. De dokter en de medeplichtigen maken zich juridisch-technisch schuldig aan een overtreding van de wettelijke regeling ter zake. En ook 'met voorbedachten rade', is hier in het geding. Het is verwonderlijk dat een kwaliteitskrant als De Standaard, de 'case' in grote opmaak brengt maar het niet nodig acht duidende commentaar te publiceren.
Wel krijgt Bart Pattyn, hoogleraar ethiek aan de Katholieke Universiteit van Leuven, de kans om in de krant van 31 oktober, het pleidooi van Lutgard Simoens, voor euthanasie na een 'voltooid' leven, te becommentariëren.
Onder de titel 'Respecteer het taboe op zelfmoord', stelt Pattyn in zijn artikel, dat 'euthanasie na een voltooid leven leidt tot het tolereren van zelfmoord. En ouderen kunnen het gevoel krijgen uit het leven te moeten stappen'.
In essentie ben ik het eens met professor Pattyn. Alleen is de keuze van het woord 'taboe', wat ongelukkig. Op het internetforum van De Standaard merkt een mevrouw terecht op:'Liever dan een taboe zou ik het een 'morele drempel' noemen die moet gerespecteerd worden. Moraal is namelijk in veel gevallen niets anders dan het respecteren van 'drempels'. Als we die beginnen af te breken, schiet er van onze moraal niet veel meer over'. Inderdaad.
Een van de fundamentele 'morele drempels' heeft te maken met het respect voor het leven van anderen en van zichzelf. Als het de bedoeling is van wetgevers om door het wegwerken van de 'juridische drempels', de 'morele drempels' te slopen, dan werken zij bewust aan een maatschappij van 'the fittest', aan een cultuur van de dood.
Als zij verwachten en hopen dat juridische faciliteiten, het menselijk geweten sussen of de mensen ethisch comfort bezorgen, in zaken die te maken hebben met leven en dood, dan vertonen die politici en hun aanhangers een schromelijk gebrek aan kennis van en inzicht in de individuele psyche en in de menselijke soort.
Het ethische onbehagen zal blijven, ook al kan het leven helemaal conform de juridische normen, bewust beëindigd worden. En dat is maar goed ook, willen we vermijden dat er met steeds grotere snelheid verder gegleden wordt op het hellend vlak naar de complete bagatellisering en 'materialisering' van leven en dood .
02-11-2019 om 10:53
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Postel
XIV/43
Vrijdag 1 november 2019
One of Us
Het ongeboren menselijk leven in de moederschoot behoort reeds tot de grote mensenfamilie en is daarom alle bescherming waard. “One of Us” is een manifest van een groep Europese burgers die aan de Europese instellingen vragen het menselijk leven te beschermen vanaf de conceptie. Het is een nuchtere en rijk geargumenteerde verklaring over de waardigheid van de menselijke persoon vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. De tekst werd geschreven door Rémi Brague (° 1947), de Franse hoogleraar filosofie (Parijs en München) en de beweging zelf omvat de pro life en pro familie bewegingen van Europese landen die al 2 miljoen handtekeningen verzamelde, glansrijk afgewezen door de Europese autoriteiten. De One of Us Federation werd in september 2013 opgericht. Inderdaad wordt het menselijk leven zeer erg bedreigd door politieke belangen, ideologische en technologische stromingen, relativistische opvattingen en dictatoriale drijfveren, onwetendheid en onredelijkheid, ontmenselijking en demagogie. Het besef van de heiligheid van het menselijk leven, dat Hippocrates (460-377 vóór Christus!) nog had, is ver weg bij velen die nagenoeg alles weten van de huidige embryologie.
In België werd abortus wettelijk erkend op 3 april 1990, tegen de wil van koning Boudewijn in, verruimd op 26 juni 2000 en nogmaals op 29 oktober 2018. Nu is abortus hier wettelijk mogelijk tot de 12e week van de zwangerschap. Honderden vrouwen schijnen naar Nederland te trekken omdat aldaar abortus wettelijk uitgevoerd wordt tot de 24e week en daarna schijnen Nederlandse vrouwen naar België te komen indien het kind een ernstige afwijking heeft. Ondertussen voeren blauwen, roden, groenen en anderen actie om de mogelijkheden van abortus in ons land van de 12e week op te trekken tot de 18e week, de verplichte bezinningstijd veel korter te maken en abortus steeds meer te laten doorgaan als een “medische behandeling” opdat we de “doden-heer” gewoon “geneesheer” zouden blijven noemen. Het ruim 5 blz. tellende “Manifesto Cultural Platform “One of Us” foor a Europe faithful to human dignity” is een sterke rationele verdediging van de waardigheid van het menselijk leven en het verspreiden ruimschoots waard.
Wijzen we tenslotte op een ruimer achterliggend perspectief. We leven volop in de tijd van de “duistere” verlichting (in het huidige Vlaamse regeerakkoord, onder de hoofding van het maatschappelijk leven, lees ik driemaal over de “verlichte” normen en waarden als basis van onze samenleving). We leven volop in de tijd van de “dood van God” van Fr. Nietzsche (in feite schreef hij: “wij hebben God vermoord”). Terwijl de kerktorens zich voorlopig nog verheffen midden in onze dorpskernen, is het openbaren leven doordrenkt van de geest van de vrijmetselarij, waarvan Pierre Simon, twee maal grootmeester van de Franse loge, pionier van “seksuele en reproductieve rechten” het sterke symbool blijft: geen God, geen moraal, geen goed en kwaad. De mens is dan geen schepsel Gods maar een menselijk product dat zoveel mogelijk moet gemanipuleerd worden. Pierre Simon wilde vrije abortus, vrije euthanasie, vrije homorelaties in onbeperkte vormen, vrije transgender, transhumanisme… Met zijn kompanen bestuurde hij de meest efficiënte methode en vond ze ook. De contraceptie beschouwde hij als de hefboom van Archimedes waarmee hij alle traditionele waarden uit hun voegen kon lichten. En het verder verloop gaf hem gelijk. Na een zware strijd om contraceptie goedgekeurd te krijgen, werd hem al de rest in de schoot geworpen: abortus, euthanasie, homohuwelijken, manipulatie met het beginnende leven, transgender… De autoriteiten in Kerk en maatschappij hadden niets gemerkt en zeiden: contraceptie heeft niets te maken met abortus. Ondertussen zijn contraceptiepillen in feite abortuspillen, waar de verkoop van contraceptie stijgt, stijgt ook het aantal abortussen en de mentaliteit van beide is precies dezelfde. Met het steunen van de contraceptieve roes, hebben we de oorlog al lang verloren, onze ijver om een veldslag te winnen verandert hier niets aan. Een vriend, die goed thuis is in het politieke bedrijf, beweert het volgende, wat ik graag onderschrijf. Indien een partij die de christelijke en/of menselijke waarden verdedigt, in 1990 een fonds opgericht had om zwangere vrouwen in nood flink te steunen, zou het aantal abortussen van bij de aanvang pijlsnel gezakt zijn.
02-11-2019 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
01-11-2019
Pater Daniël Maes in ... Postel
Goede Vrienden,
Maandag zaten we in de nieuwe studio van De Blauwe Tijger in Groningen voor een gesprek over abortus, samen met professor Theo Boer, Leontien Bakermans van “Schreeuw om leven” en Salome van de Wende (abortusinformatief.nl). Deze laatste droeg een kenteken met de tekst “ik betreur mijn abortus”. Het was geen debat voor en tegen met veel emotionele explosies zoals gewoonlijk maar een uitwisseling van redelijke argumenten. Voor mij erg beknopt en beperkt, maar wel goed. Ik wil er nu verder op ingaan in een bijgevoegd artikeltje “One of Us”. We hebben deze week vooral veel ontmoetingen gehad en bezoeken afgelegd om ons voor te bereiden op de terugkeer naar Syrië. De leider van IS schijnt gedood te zijn, wat vooral als een mega propaganda voor de VS werd voorgesteld. Later zullen we de echte werkelijkheid wel achterhalen. Zoals Ossama ben Laden mocht ook Abou Bakr al Baghdadi niet levend gevangen en ondervraagd worden opdat hij de strategie van de CIA niet zouden onthullen. De VS trekken weg uit Syrië maar bezetten wel de voornaamste Syrische oliebronnen, zogenaamd om het volk tegen IS te beschermen maar in feite om de heropbouw van Syrië te beletten. Huichelarij “as usual”. Wij hopen en verwachten dat de VS, Turkije en de Zionisten hun bezetting en diefstal van Syrische grondstoffen uiteindelijk zullen moeten opgeven. Ondertussen is heel Libanon in opstand. Onze journalisten slaan wat uit hun nek en vertellen wat de mensen verwachten en graag horen. Ontevredenheid over de corruptie van de regering. Inderdaad. Maar wat is de achterliggende oorzaak? Een in grote meerderheid zeer christelijk land werd door Kissinger tot een overwegend soennitisch land gemaakt om de zionisten te plezieren. Christenen werden vanaf 1975 vermoord of verdreven, omdat Israël zijn “zuiver joodse staat” zou krijgen en zijn soennieten in Libanon zou kunnen droppen. Dan werd aan Libanon een structuur opgelegd van een draak met vier koppen als een land dat altijd in chaos is, gemakkelijk te onderwerpen: een christen als president (nu de integere Michel Aoun, terecht gesteund door de Hezbollah), een christen aan het hoofd van het leger, een soenniet als eerste minister (in feite een corrupte Saoedi, die nu ontslag nam), een sjiiet aan het hoofd van het parlement. In Libanon is er, zo zegt men, alleen eensgezindheid over het eten en het klaar maken van bepaalde gerechten. Het volk is het moe om bestuurd te worden door corrupte agenten van buitenlandse machten. Het wordt tijd dat Libanon als één volk, zelf en onafhankelijk verkiezingen kan houden en bestuurd worden door zijn eigen meest integere politici en niet door criminele agenten van de VS, de zionisten en de Saoedi’s. Daarvoor is een nieuwe constitutie nodig. Ik hoop dat ik volgende week veilig door de manifestanten met Libanese vlaggen in Beiroet en Libanon geraak op weg naar Syrië. Aan alle mensen die ik in deze 3 weken mocht ontmoeten en die me heel hartelijk en genereus hebben geholpen tot vreugde van vele noodlijdenden in Syrië, oprechte dank. Als fervent celibatair priester heb ik echt genoten. Moge God, Vader en Schepper, het jullie veelvoudig vergelden en daarvoor wil ik oprecht bidden.
pater Daniël Maes
01-11-2019 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2019
Het hellend vlak van de euthanasie
In DS van 30 oktober becommentarieert Inge Ghijs het pleidooi van de hoogbejaarde Lutgard Simoens voor euthanasie wanneer men zijn leven 'voltooid' acht.
Inge Ghijs stelt de juiste vraag: hoe gaan wij, niet alleen met ouderen, maar met andere mensen om?
En er kunnen een hele reeks vragen gesteld worden. Wanneer is ons leven voltooid? Wat is dat precies 'voltooid'? Op basis waarvan zal dat bepaald kunnen worden? Leeftijd? Vanaf welke leeftijd? Welke andere elementen kunnen ook bepalend zijn? Gezin? Carrière?Bezit? Heeft iemand van 40 ook niet evenveel recht om te zeggen dat zijn of haar leven 'voltooid' is als een persoon van 90? Moeten die mensen ook niet 'wettelijk gefaciliteerd worden om uit het leven te stappen'? Waarom zou 'voltooiing' verbonden moeten zijn met een hoge leeftijd?
Is , kortom, zeggen dat je leven 'voltooid' is, niet altijd de 'allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie'? Is het wenselijk en mogelijk dat daarvoor een wettelijk kader wordt gecreëerd?
Viel het overigens niet op dat mevrouw Simoens haar voorstel doet terwijl zijzelf nog helemaal niet aan euthanasie denkt, waardoor ze in het ongewisse laat of haar leven op haar hoge leeftijd al dan niet (bijna) 'voltooid' is?
Nog deze bedenking. Waarom wordt de absoluutheid van de zelfbeschikking bijna uitsluitend van stal gehaald in het debat omtrent leven en dood? Waarom accepteren (partij)politici en hun aanhangers klaarblijkelijk de aantasting en/of de vernietiging van het zelfbeschikkingsrecht, of zwijgen ze als vermoord, wanneer het gaat om beteugelende wetten allerhande, de vrijheidberovende en dirigerende impact van economie en reclame, de schaamteloze exploitatie en meedogenloze repressie van miljoenen mensen, de discriminatie en het racisme in hun eigen omgeving?
En tenslotte deze opvallende contradictie: de politici die voortdurend de mond vol hebben over het (absolute) zelfbeschikkingsrecht wanneer het gaat over abortus of euthanasie, zijn tegelijk voortdurend in de weer om via allerlei wetten en decreten, via allerlei opvoedings- en afradingscampagnes, het zelfbeschikkingsrecht zo goed als helemaal uit te hollen.
Hoe dan ook, of er nu (uitbreiding van) euthanasiewetgeving is of niet, de ethische vragen en verantwoordelijkheden blijven. Zich van die ethische verantwoordelijkheid totaal losmaken, omdat er zogenaamde erg nauwkeurige en doordachte wetgeving is, betekent het ultieme 'hellend vlak', een roetsjbaan.
31-10-2019 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2019
Catechismus na de mis in Postel
Het derde seizoen van Catechismus na de Mis, start op zondag 3 november.
In 2019-2020 worden de 'Tien Geboden' behandeld.
Zondag 3 november: het eerste gebod.
Meer info: Pater Benny Berrens O. Praem. Abdijlaan 16, 2400 Mol-Postel, gastenkwartier@abdijpostel.be, 0496 50 15 23
27-10-2019 om 19:48
geschreven door Gust Adriaensen
Open Kerk
Tijdens de audiëntie van 23 oktober zei paus Franciscus:
'In het boek van de Handelingen wordt de natuur van de Kerk zichtbaar. Zij is geen bolwerk, maar een tent die in staat is haar ruimte te vergroten (cf. Js 54,2) en toegang te bieden aan allen.
De Kerk ‘staat open’ of ze is geen Kerk; zij is op weg en verruimt altijd haar bereik zodat allen kunnen binnenkomen, of ze is geen Kerk.
Een Kerk met open deuren (Apostolische exhortatie De vreugde van het Evangelie, 46), altijd met open deuren. Wanneer ik in deze stad of in andere bisdommen waar ik kom een kerkje zie met gesloten deuren, dan is dat een slecht teken. Kerken moeten altijd open deuren hebben, want dat is een teken van wat een kerk is: altijd open. De Kerk is geroepen om het open huis van de Vader te zijn. (…) Zo stoot iemand die onder impuls van de Heilige Geest God wil zoeken, niet op de kilte van een gesloten deur (ibid., 47)'.
27-10-2019 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2019
Pater Daniël Maes in het ...norbertijnenklooster van Postel
Goede Vrienden, Een studiedag voor bewuste zin-zoekers. Dat was de samenkomst van 120 mensen, op zondag 20 oktober 2019 in het Crowne Plaza hotel aan de ring van Berchem, ingericht door Brecht Arnaert (chief editor van Macrotrends, www.safecapital.eu, economics, metaphysics & everything in between). Brecht gaf vier onderrichtingen over “De toekomst van het christendom”, zeer vlot, levendig en humoristisch, met veel interactie van de aanwezigen. Toen hij mij uitnodigde om tenminste in de namiddag aanwezig te zijn en daarna ook even het woord te voeren, controleerde ik spontaan of alle knopen van mijn toog wel dicht waren. Toen ik toekwam zag ik gewone maar wel gedreven mensen en vooral veel jongeren. Voor de beveiliging van het financieel kapitaal ben ik een volslagen leek. Voor het koesteren van ons geestelijk kapitaal, nl. de waardigheid van onze menselijke persoon, kan ik wel een bijdrage leveren. Ik bood hen mijn boekje aan, een manifest dat nauwelijks veertien dagen geleden werd uitgegeven en handelt over de waardigheid van de menselijke persoon vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Van hun kant wilden zij hiervoor ruim het dubbele betalen en de organisator deed er dan nog eens zoveel bovenop. Zij willen graag een christelijk dorp, waarvoor we zorg dragen, in de buurt van ons klooster Mar Yakub ”adopteren”. We gaan dit regelen. Een schitterende, verrassende en creatieve bijdrage. Hartelijk dank. Zeer joviaal werd ik donderdagavond ontvangen in Sleidinge-Evergem, door de voormalige burgemeester Peter Vereecke en een groep van ‘n 70-tal erg geïnteresseerde toehoorders. Op vraag van de inrichter heb ik op een nieuwe wijze nl. in de vorm van een persoonlijk levensverhaal over de situatie van Syrië verteld. Heel de opbrengst van de avond werd me meegegeven terwijl de souvenirs en spulletjes die ik uit Syrië had meegebracht vlot van de hand gingen. Wat een gulheid! Met dat alles vergat ik nog een foto te nemen. En vandaag kreeg ik van deze groep een hele reeks aanvragen om hun mailadres op mijn lijst te zetten. En vandaag werd ik uitgenodigd door de Rotary Club van Willebroek. Een van hen speelde privé chauffeur die mij ophaalde en weer veilig ter plekke bracht. Eerst de maaltijd, dan het gesprek en rond 14.00 u sluit normaal de samenkomst. Vandaag was het een uur later en we hebben met enkele blijvers nog vinnig nagepraat. Een heerlijke vriendengroep. ***
In mijn bericht wilde ik nog een positieve noot laten horen over Syrië, maar terwijl ik dit schreef werd het een hele melodie. En verder krijg je weer een overvloed aan informatie en video’s over de toestand in Syrië en de wereld, ook in het Nederlands. P. Daniel
25-10-2019 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2019
Abortus is dehumanisering
Naar aanleiding van de politieke meerderheid die zich begint af te tekenen om de termijn van zwangerschapsonderbreking van 12 naar 18 weken op te rekken, schrijft Karel Verhoeven in DS van 23 oktober: ‘Maar in België is die hoogoplopende ethische koorts voorbij. Wij Belgen koesteren de kalmte, empathie en openheid waarmee wij erover debatteren. We beschouwen dat als een belangrijke collectieve verworvenheid’.
Is het verdwijnen van 'de ethische koorts' omtrent abortus, enkel positef? Nee.
Blijf het besef aanscherpen, dat abortus, hoe dan ook, ondanks alle mogelijke eufemistische omschrijvingen, het bewust beëindigen betekent van volkomen weerloos, beginnend leven.
Het is opvallend dat er zo vaak weinig of geen aandacht is voor het ongeboren kind. Waarschijnlijk om de morele dimensie van het aborteren onder de mat te vegen, er niet mee geconfronteerd te moeten worden. Dat is eveneens een regelrechte dehumaniseringstactiek.
Het verabsoluteren van het zelfbeschikkingsrecht van het individu botst bij abortus frontaal met het respect voor en het recht op leven van een ander. Het morele ongemak , het morele dilemma, worden verzacht of opzijgeschoven door de 'ander', het 'ongeboren kind' te beschouwen als een 'ding' , een 'voorwerp' , waarvan men zich wenst te ontdoen. Draagt dat bij tot een grotere humaniteit?
Ik vind het dus belangrijk dat de morele vragen omtrent abortus in alle scherpte gesteld blijven worden en dat de weerstand tegen abortus volkomen gerechtvaardigd is.
24-10-2019 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2019
Quo vadis CD&V?
Wil de CD&V zichzelf redden van de totale ondergang en irrelevantie, dan moet ze zich bezinnen over de inhoud en de politieke consequenties van de etiketten waarmee de partij zich presenteert: christelijk en democratisch.
De partij moet alert reageren op elke aantasting van of aanval op de kernwaarden van de democratie door andere partijen of groepen. De grote christelijke principes van barmhartigheid, solidariteit, herbergzaamheid, blijven voor christenen onverminderd gelden. Christendemocraten die meehollen met de hardvochtige behandeling en uitsluiting van migranten en vluchtelingen, doen net het tegenovergestelde van wat Jezus leerde.
Christelijke en democratische basiswaarden respecteren in het politieke bedrijf, consequent een christelijke en democratische stem laten horen, hebben in het huidige tijdsklimaat wellicht weinig electorale aantrekkingskracht. Maar in het opbod tussen de rechtse partijen, werd CD&V ook zonder het uitdragen van die christelijke basiswaarden, versmacht
Het cultuurchristendom, waarop zowel nationalisten als christendemocraten zich beroepen als het in hun electorale kraam past, staat haaks op de religieuze en ethische kern van het christendom. Rechtse politici zien dat 'cultuurchristendom' als een middel om hun identitair discours te versterken, het ‘wij’, het ‘eigen volk’ tegenover het ‘zij’, ‘de vreemden’ te positioneren en inderdaad een uitsluitingsmechanisme te verantwoorden en op gang te brengen.
Op die manier voegen zij zich in, in de anti-elitaire, anti-intellectuele, populistische, (extreem)rechtse mainstream. Christendom wordt dan omgelabeld tot cultuurchristendom, wat op zijn beurt misbruikt wordt als een politiek-tactisch of politiek-electoraal machts- of remediemiddel . Overigens was de grote macht van de christendemocraten in het verleden, niet zozeer gebaseerd op een religieus doorleefd christendom dan wel op een sociocultureel christendom. Dat heeft de afkalving van haar politieke macht niet kunnen verhinderen. Ironisch genoeg, wil de NVA zijn macht nu doen groeien door dat cultuurchristendom.
Een religieus-christelijke partij was de CD&V, zeker in het beleid van de partijtop, al vele jaren niet meer. Het vaak verloochenen van religieuze en ethische christelijke normen en waarden of de beschamende angst om ze op een adequate manier te verdedigen, heeft de neergang niet kunnen tegenhouden.
Veel zinvoller en inspirerender is, zoals filosoof Van Heeswijk een tijdje geleden schreef, vanuit 'het tegendraadse en uitdagende mensbeeld ontleend aan het evangelie , vanuit die breekbare inspiratie, een nieuw programma uit te bouwen'.
Doet ze dat niet dan dreigt voor de partij de totale irrelevantie en grijsheid, en lost ze op in de rechtse mêlee van nationalisten, racisten, populisten.
23-10-2019 om 08:46
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2019
Postelse prelaat over 'onze zending'
Naar aanleiding van de 'buitengewone' missiemaand, publiceerde abt Frederic van de Postelse abdij, een artikel in 'Molenijzer', het contactblad van de abdij.
Daaruit het volgende deel:
------------
'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend ik U, ' zegt Jezus tegen zijn leerlingen, waartoe wij krachtens ons doopsel behoren (Joh. 20, 19). Elke gedoopte is een 'missionaire leerling', deze uitdrukking komt van paus Franciscus.
'Ik zend u, ' zegt Jezus tegen ieder van ons, 'Ik zend u ... op missie'. Oktober is de missiemaand, een gelegenheid om stil te staan bij onze missie, bij onze zending, die wezenlijk bij ons doopsel hoort. Elke gedoopte is zending, ongeacht zijn specifieke roeping, ongeacht zijn leeftijd, zijn gezondheidstoestand. 'Ieder van ons is een zending,' schrijft paus Franciscus in zijn boodschap voor deze missiemaand. Gedoopt en gezonden, is trouwens het motto van deze 'buitengewone'missiemaand. 'Buitengewoon', omdat de Kerk dit jaar de honderdste verjaardag viert van de publicatie van het eerste pauselijke schrijven waarin het belang van missie onderstreept werd.
Maar waarin bestaat onze zending? Wat ieder van ons door zijn doopsel geworden is, namelijk een kind van God, daartoe is elke mens geroepen. God houdt van elke mens en verlangt dat elke mens Hem in alle vrijheid als vader erkent en zo het ware geluk vindt! Denk aan de parabel van de verloren zoon of van de barmhartige vader (cfr. Lucas 15, 11-32). Getuigen van Gods vaderlijke liefde voor elke mens, dit is onze missie, onze zending, dit was en is ook de zending van Jezus én van de Kerk.
Getuigen van Gods vaderlijke liefde voor elke mens is niet vanzelfsprekend in onze wereld. In zijn boodschap klaagt paus Franciscus 'het oprukkende secularisme' aan, dat hij omschrijft als de 'weigering van (erkenning van) Gods vaderschap dat werkzaam is in de geschiedenis', een weigering die 'elke echte broederschap' tussen mensen en volken onmogelijk maakt. 'Zonder de God van Jezus Christus wordt ieder verschil (tussen mensen) ervaren als een helse bedreiging', schrijft de paus.
---------
Uit Molenijzer, contactblad Abdij-Postel, jg. 71 nr. 4
22-10-2019 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2019
Het Leerke
Het Leerke is een vzw die zich sinds enkele jaren toelegt op het opzetten van vormings- en belevingsmomenten rond zingeving.
Vanuit onze christelijke achtergrond, trachten we bruggen te bouwen met zoekende mensen uit allerlei levensbeschouwingen. We gebruiken hierbij speelse en creatieve methodieken. Voor heel wat activiteiten putten wij uit de rijke werkvormen, de schatkamer van bibliodrama. Nadat we in 2017 de Europese Bibliodrama Conferentie in België mochten organiseren kreeg ons enthousiasme andermaal een boost. We bleven ons verder vormen in de schoot van diverse Europese bibliodramascholen en we laten jullie hiervan graag meegenieten. De aanpak van verhalendrama biedt een grandioze kans om oude verhalen nieuw leven in te blazen op een actieve en heel betrokken manier. Het opent bovendien poorten naar interreligieuze dialoog en oefent het inleefvermogen. We mogen ons intussen experts noemen en we doen niet liever dan mensen stapsgewijs en voorzichtig mee te nemen op deze boeiende tocht naar wat een bepaald (Bijbel)verhaal mij, ons, de wereld, vandaag te vertellen heeft. Er is geen voorkennis vereist, wel een speelse nieuwsgierigheid om je in deze ontdekkingstocht te wagen.
Graag geven we meer uitleg of laten we je delen in onze vele verhalen. We bieden je daarvoor volgende mogelijkheden: Speels wandelen door een Bijbelverhaal. Wanneer we door de verhalen van de Bijbel wandelen en ons laten verrassen, ontdekken we dat die oude verhalen gaan over mensen van toen, van alle eeuwen en ook over ons. Bibliodrama biedt een schatkamer aan tools om in het spoor van de rabbijnse traditie ook het verhaal achter de tekst te verkennen. Een heel bijzondere manier om dit ook aan den lijve te ontdekken, mogen we aanbieden in workshops in Eindhoven (maandelijks op maandagmiddag in de ontmoetingskerk) en in Postel.
Jes Bouwen voltooide intussen ook haar Europese Opleiding Bibliodrama en samen met haar collega’s Anne en Tineke neemt ze ieder van jullie graag mee op een creatieve ontdekkingsreis langs de inspirerende teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament. Telkens is het verrassend en nieuw. Kom eens mee proeven. Je bent heel erg welkom. Ervaring is niet nodig.
Inspiratieweekends in de Abdij van Postel
Van vrijdagavond tot zondagochtend (6-8 december 2019) ontmoeten we elkaar en laten we ons inspireren door Bijbelse verhalen en teksten en de speelse en creatieve verwerking ervan. Als thema kozen we dit keer: De mantels en de mens. De inhoud is nog in ontwikkeling, maar het is veelbelovend.
Op deze pagina kan je meer lezen: www.hetleerke.com/bibliodramamantelsendemens.html
Een tweede weekend (samen of los van elkaar te volgen) gaat door van 31 januari tot 2 februari. We werken dan rond de schepping en laten ons inspireren door wat we opstaken aan ideeën en werkvormen op de Europese- Bibliodrama- Conferentie in Schotland van september 2019 ( www.hetleerke.com/europeanbibliodrama.html )
Met een mailtje of een bezoekje aan onze website kan je meer informatie krijgen en je inschrijven.
agnesbouwen@telenet.be, www.hetleerke.com
21-10-2019 om 10:40
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2019
'Hoogmoed kwam voor de Catalaanse val'
DS, 17 oktober, 'Hoogmoed kwam voor de Catalaanse val'
Zoals dat al eeuwen het geval is (overigens niet alleen in Europa),zal de geschiedenis ook in de toekomst een opeenvolging zijn van centraliserende en decentraliserende staatsvorming. Die werd en wordt gedicteerd door politieke machtsverhoudingen,gebaseerd op een sterker of zwakker economisch fundament.
In de meeste gevallen behoren de regionalistische nationalisten, die zich willen 'bevrijden' uit een grotere staatsstructuur, tot de rijkste regio's. Dat geldt zowel voor Catalonië als voor Vlaanderen (een 19de eeuwse romantische creatie).
Als glijmiddel voor een vaag regionaal nationaal gevoel en electoraal succes,wordt door politieke partijen geknoeid met geschiedkundige feiten -de Guldensporenslag is een treffend voorbeeld-,en met de romantische tegenstelling 'het goede volk' versus 'de corrupte staat'.
Het ergste is dat ook de democratie moet wijken wanneer het de regionationalisten goed uitkomt. Want een meerderheid van Catalanen wenst wel meer autonomie maar wijst onafhankelijkheid af.
20-10-2019 om 07:26
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2019
Tertio: 'Vlaamse regering zet gezinnen in de kou'
Tertio: 'Vlaamse regering zet gezinnen in de kou'
In een scherp Standpunt haalt Tertio-redactrice Kelly Keasberry hard uit naar de Vlaamse regering die zwaar bespaart op de kinderbijslag.
De komende regeerperiode zal er worden gesneden, en hard, schrijft Kelly Keasberry in haar Standpunt in Tertio van woensdag 16 oktober 2019. In totaal wil de regering 2,2 miljard euro besparen. Een van de belangrijkste posten is de kinderbijslag. Onder meer door het kindergeld voor het derde kind vijf jaar lang in het oude systeem niet te indexeren, mikt de regering op een besparing van 110 miljoen euro.
Keasberry wijst erop dat ook de Gezinsbond onaangenaam verrast is. Het Vlaamse regeerakkoord rept met geen woord over mogelijke besparingen in de kinderbijslag, citeert ze Yves Coemans, attaché gezinsinkomen bij de studiedienst van de bond. Toch lezen we tot onze verbazing in de kranten dat de Vlaamse regering miljoenen wil besparen op de kinderbijslag.
Algemeen belang
Het contrast met het personalisme kan niet groter zijn, merkt Keasberry op. Die visie gaat ervan uit dat niemand wordt geboren als een volkomen vrij individu. Mensen zijn sociale wezens, voor hun samenleven en floreren zijn ze op elkaar aangewezen. Het ‘ik’ kan alleen maar sterker worden omdat er tegelijk een ‘jij’ bestaat. Ook vandaag is het gezin nog altijd de belangrijkste basis voor hechting. Daar leren kinderen de basis van samenleven, goed burgerschap, verantwoord keuzes maken en verantwoordelijkheid. Er is ruimte om te oefenen, te vallen en op te staan. En bovenal: om mens te worden in relatie tot anderen. In een tijd waarin ongeveer de helft van de huwelijken in een echtscheiding eindigt, is dat geen eenvoudige opgave. Ouders kunnen dus best een steuntje in de rug gebruiken.
Een overheid die investeert in het gezin, investeert in de samenleving van morgen.
Precies dat is de gedachte achter kinderbijslag. Omdat kinderen van algemeen belang zijn, worden de lasten voor het opvoeden over de gehele bevolking verspreid.
Genadeloos
De kinderbijslag is een van de meest doeltreffende middelen om gezinnen uit de armoede te trekken, citeert Kelly Keasberry Jos Geysels, de voorzitter van armoedebestrijdingsorganisatie Decenniumdoelen. En ze besluit: Daarin wordt nu genadeloos het mes gezet. Je kunt natellen dat dat pijn gaat doen.
Wie snijdt in de toekomst van een nieuwe generatie, snijdt vroeg of laat zichzelf in de vingers.
16-10-2019 om 20:59
geschreven door Gust Adriaensen
Machtsgeilheid en particratie
Marc Reynebeau, De Standaard 16 oktober, 'Wat het volk moet weten'
--------
Toets het regeerprogram af aan de items die Reynebeau behandelt en de conclusie zal zijn: wat hij schrijft, snijdt hout.
Inderdaad. De regering zet het mes in de financiering van de universiteiten, zij betuttelt de openbare omroep en beperkt de (financiële) bewegingsvrijheid ervan. De regering wil de publieke opinie beïnvloeden door via haar discours waarden, opvattingen, percepties in de door haar gewenste richting te doen verschuiven. Dat is 'metapolitiek'.
Die 'metapolitiek' uit zich overduidelijk in de beperkte beleidsambities én vooral in het uitgebreide en stoere perceptiemanagement. Daarin past perfect de wollige, romantische literatuur omtrent 'identiteit', 'canon', 'uitstraling'.
Anderzijds is/was er het onfraaie voornemen om de langdurig werkloze te culpabiliseren en hem 'gemeenschapsdienst' op te leggen, om de politieke benoemingen opnieuw in het leven te roepen en zo de particratie te versterken, en om het Vl.B. mee in het regeerbad te trekken om het te verzuipen.
Dat is allesbehalve respect voor de democratie. Het is pure machtsdrang en particratie.
16-10-2019 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2019
Tien jaar geleden werd pater Damiaan heilig verklaard
De 10de verjaardag van pater Damiaans heiligverklaring wordt vandaag zaterdag op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd.
Op 11 oktober 2009, gisteren vrijdag precies 10 jaar geleden, werd pater Damiaan in aanwezigheid van naar schatting 3.000 Belgen in de Sint-Pietersbasiliek in Rome heilig verklaard. Paus Benedictus XVI omschreef hem toen als een voorbeeld van naastenliefde. De paus kreeg in die viering, die mee werd voorgegaan door kardinaal Godfried Danneels, een relikwie van Damiaan ten geschenke. Jozef De Veuster, de echte naam van pater Damiaan, bracht een flink deel van zijn leven door op Molokai. Zijn komst als missionaris op het eiland betekende een keerpunt voor de bewoners en gaf een enorme impuls aan de verbetering van hun levensomstandigheden. Hij bleef er actief tot hij zelf besmet raakte met de ziekte en uiteindelijk eraan overleed.
Lees verder onder de afbeeldingen van de heiligverklaring van pater Damiaan in Rome op 11 oktober 2009.
De tiende verjaardag van zijn heiligverklaring wordt vandaag zaterdag 12 oktober – op de vooravond van nieuwe heiligverklaringen, onder meer van kardinaal John Henry Newman - op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd. De Leuvense burgemeester Mohamed Ridouani zei eerder al: Hij heeft veel goeds verricht en staat symbool voor verbondenheid, solidariteit en engagement. Samen met de buurt wil Damiaan Vandaag bekijken hoe we dat meer tot uiting kunnen brengen in de buurt, bijvoorbeeld met een standbeeld of met buurtactiviteiten in de kapel.
Belangstellenden zijn vandaag alvast tussen 12 en 20 uur welkom op het Leuvense Damiaanplein. Op het programma staan rondleidingen en concerten, met doorlopend ook een openluchtexpo die de geschiedenis schetst van het Damiaanplein, de kerk, de legendarische volkstoeloop voor de overbrenging van zijn stoffelijk overschot naar ons land in 1936 e.a. Er is ook nog een begeleide wandeling en gelegenheid om te ontspannen bij een drankje in de buurtbar van het Wereldcafé of om mee te doen aan een wandelzoektocht langs plekken in Leuven die een rol hebben gespeeld in het leven van pater Damiaan.
(Kerknet)
13-10-2019 om 12:58
geschreven door Gust Adriaensen
Als zij verwachten en hopen dat juridische faciliteiten, het menselijk geweten sussen of de mensen ethisch comfort bezorgen, in zaken die te maken hebben met leven en dood, dan vertonen die politici en hun aanhangers een schromelijk gebrek aan kennis van en inzicht in de individuele psyche en in de menselijke soort.
Het ethische onbehagen zal blijven, ook al kan het leven helemaal conform de juridische normen, bewust beëindigd worden. En dat is maar goed ook, willen we vermijden dat er met steeds grotere snelheid verder gegleden wordt op het hellend vlak naar de complete bagatellisering en 'materialisering' van leven en dood .