Petitie voor de hervatting van de publieke erediensten
Een aantal dagen geleden startte een (tweetalige, het Nederlands is evenwel niet de sterkste kwaliteit van de initiatiefnemers) petitie voor de hervatting van de publieke erediensten (met inachtneming van veiligheidsvoorschriften).
De vraag is terecht. Het is een duidelijke vorm van discriminatie dat bv. sporten en shoppen zijn toegelaten en dat religieuze bijeenkomsten nog altijd verboden zijn.
Ook u kan de petitie ondertekenen via de links onderaan.
We zijn ons er altijd van bewust dat het samen is, met zorgverleners en ieders voorzichtigheid, dat we deze pandemie zullen doormaken. We zijn nu met meer dan 11.000 mensen die de open briefhebben ondertekend, gericht aan onze eerste minister Alexander De Croo, voor de hervatting van de publieke eredienst. Wij danken u. We kunnen u niet allemaal citeren, maar we willen graag de diversiteit van de ondertekenaars met u delen: meer dan 15 bisschoppen, Vader Abten en Moeder Abdissen (Mgr. Delville (Luik), Maredsous, Rochefort, enz.), De meer dan 1.930 nonnen en religieuzen, de 255 diocesane priesters, de 70 diakens, de 560 leden van kerkfabrieken, de meer dan 8.320 leken, inclusief vertegenwoordigers van andere religies, en vele andere gekozenen uit het hele land. We moeten toegeven dat het enthousiasme van ons lokale initiatief ons een beetje heeft ingehaald, maar het toont onze gedeelde motivatie. De open brief is in verschillende media en dagbladen gepubliceerd en we hebben besloten de ondertekening ervan te laten doorgaan. We moeten de open brief blijven dezen met onze families, onze vrienden, onze familieleden, onze scholen en onze politieke vertegenwoordigers opdat ook zij ondertekenen.Wat als we streven naar 25.000 ondertekenaars tegen 18 december?We zijn er allemaal samen toe in staat! Dankzij de weerklank van de open brief kunnen onze stemmen door het hele land gehoord worden. Daarnaast kijken we samen met u uit naar andere initiatieven:
Onze bisschoppen hebben deze week een afspraak aangevraagd en verkregen met de minister van Justitie, de heer Vincent Van Quickenborne (contact.kabinetVVQ@just.fgov.be);
De Brusselse CdH vraagt de heropening van gebedshuizen;
De minister-president van het Waalse Gewest, de heer Elio Di Rupo (PS), waarmee we -net zoals zijn collega-minister-presidenten- contact opnamen, antwoordde:"Ik heb nota genomen van de aangevoerde argumenten en ik zal er zelf ook rekening mee houden met het oog op toekomstige vergaderingen van het Overlegcomité. Ik hoop van harte dat de collectieve inspanningen vruchten zullen afwerpen en dat we snel een normaal leven kunnen hervatten”.
Evenzo heeft de minister-president van de Franstalige gemeenschap, Pierre-Yves Jeholet (MR), de eerste minister gevraagd om het Overlegcomité op 18 december opnieuw bijeen te roepen teneinde de eerder genomen maatregelen opnieuw te beoordelen;
Terwijl op 8 december België teruggevallen is naar de 25e plaats in de Europese classificatie van besmettingen,zal ons land het enige Europese land worden waarvan de regering de openbare eredienst strikt verbiedt, ondanks de vele protocollen die door de bisschoppen zijn voorgesteld.
U kunt deze brief delen. Om te tekenen, volstaat het om het formulier op de websitewww.pourlamesse-voordemis.bein te vullen.Op 18 december kunnen we me 25.000 zijn! Heel speciaal vandaag, 8 december, verbonden,
E.H. Cédric Claessens, E.H. Benoit de Baenst Charles d’Alançon
08-12-2020 om 10:24
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2020
Shoppen wel - Eucharistievieren niet
Er komt meer en meer kritiek op de beslissing van de regering om religieuze vieringen nog altijd te verbieden, terwijl het winkelen wel wordt toegelaten.
In De Standaard van 4 december schrijft Raf Geenens, docent ethiek en rechtsfilosofie aan de KU-Leuven, een opinieartikel onder de titel 'Het einde van de godsdienstvrijheid?'. Hij stelt vast dat er voor de noden van gelovige gemeenschappen geen of nauwelijks begrip is. De overheid lijkt zwemmen en doe-het-zelven belangrijker te vinden.
Lees het artikel via onderstaande link.
Er circuleert ook een tweetalige onlinepetitie. Je kan ze openen via onderstaande link.
Ook de bisschoppenconferentie is van mening dat de vieringen onder voorwaarden opnieuw moeten kunnen plaatsvinden. Zie een eerder artikel.
04-12-2020 om 16:51
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2020
Kernuitstap
Bart Sturtewagen heeft het in een commentaarstuk (DS, 26 november) over de 'problematische voortvarendheid' van de Groenen. De aanleiding is het feit dat de Groen-minister werk begint te maken van de kernuitstap. Sturtewagen sleurt er dan nog een Nederlandsonkundige Ecolo-staatssecretaris bij en een Ecolo-parlementslid dat de abortuskwestie terug oprakelt.
Sturtewagen heeft in zijn journalistieke carrière al vaak de traagheid van ministers als het de realisering van het regeringsprogram betreft, gehekeld. Nu vindt hij de voortvarendheid maar niks.
Het zou de lezer heel wat duidelijkheid verschaffen als verwoord werd dat de initiatieven van de Groen-Ecoloministers conform het regeerakkoord zijn of niet. Als zij opgenomen zijn in het regeerakkoord, wat is er dan in te brengen tegen het starten van het implementatieproces?
Uiteraard is het gewenst dat een staatssecretaris ook Nederlands spreekt maar de vermelding van de Nederlandsonkundige Ecolomandataris, komt in deze context geforceerd anti-Ecolo over. Overigens is de beheersing van het Frans bij de meeste Vlaamse excellenties ook bijlange na niet zo goed als bij de premier. Opvallend is ook dat in de 'taalbeheersingskwestie' er nooit aandacht of plaats is voor onze derde nationale taal: het Duits.
En mag een parlementslid niks zeggen wat niet tot het regeerakkoord behoort?
Kortom, het artikel van Sturtewagen doet het sterke vermoeden rijzen dat het hem vooral te doen is om Groen-Ecolo onderuit te halen.
27-11-2020 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2020
Een Europese gigant?
Barones Mia Doornaert schrijft in De Standaard van 19 november onder de titel 'Een Europese gigant' , een extatische lofzang aan Charles de Gaulle en ze laat niet na terloops een sneer uit te delen aan Alexandra Smarandescu, voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad. Die vrouw, 'toch al 24' voegt Doornaert er minachtend aan toe, bezondigt zich aan 'simplisme'.
Bij de zware hommage van Mia Doornaert, toch al 74, aan haar held en heilige Charles de Gaulle, past toch wel wat tegengewicht, om haar te redden uit het simplisme ‘voor of tegen’ dat ze Alexandra Smarandescu, toch al 24, verwijt.
De Gaulle werd door tijdgenoten en medewerkers ervaren als een onaangenaam mens: kil, hooghartig, onbeschoft en gereserveerd; zijn autoriteit cultiveerde hij bewust met een afstandelijke houding. Roosevelt en Churchill vreesden dat hij na de oorlog de zoveelste dictatuur in Europa zou vestigen. Toen hij eenmaal staatshoofd was, weigerde hij om gescheiden mannen in de ministerraad op te nemen. Tot kort voor de vestiging van het collaborerende Pétainregime, toonde hij zich een groot bewonderaar van maarschalk Philippe Pétain. Roosevelt had een uitgesproken hekel aan de Gaulle, de man met het ‘Messiascomplex’. De meeste collaborateurs, onder wie ook de 89-jarige Pétain, verleende hij gratie.
En hoewel De Gaulle met kracht de mythe van het verzet stimuleerde, had hij voor de lokale résistance alleen maar misprijzen. Een verzetsman zei na de oorlog: ‘Ik heb veel ondankbaarheid gezien, maar nooit in deze mate.’ In zijn voorlopige regering, nam de Gaulle verzetsmensen op, onder wie communisten en socialisten, maar ook Vichy-bestuurders. In zijn economische politiek nam hij veel eisen van de communisten over, zoals nationalisatie van grote bedrijven. In de jaren ’50 wierp hij zich eens te meer op als ‘redder van Frankrijk’ maar hij wilde dat alleen maar zijn als het parlement buiten spel werd gezet.
In Algerije zette hij met zijn ‘Je vous ai compris’, de colons op het verkeerde been. Zij zagen hem als de man onder wie Algerije Frans zou blijven, Hun vertrouwen was niet verwonderlijk. Tijdens de oorlogsjaren in Londen was De Gaulle een groot voorvechter geweest van Frankrijks koloniënVlak na de oorlog had de generaal de opstanden in de koloniën Syrië, Vietnam en Algerije nog bloedig onderdrukt. Hij liet in 1960 kernwapenproeven doen in de Algerijnse woestijn. In 1966 stapte hij uit de NAVO. NAVO-vliegtuigen mochten hierna zelfs niet meer over Frans grondgebied vliegen.
Zijn kleinzoon Charles sloot zich aan bij het Front-National omdat die partij volgens hem, het best de ideeën van zijn grootvader uitdraagt.
22-11-2020 om 10:30
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2020
Een beleid op maat van de blanke middenklasse
Epidemioloog Luc Bonneux is in De Standaard van mening dat het huidige coronabeleid een beleid op maat van de blanke middenklasse is en dat de laagste en onderklasse daarvan de dupe zijn.
Bonneux stampt open deuren in. Bij elke crisis, of het nu een economische, financiële of gezondheidscrisis betreft, is de laagste klasse, zijn de zwaksten in de samenleving het grootste slachtoffer en profiteren zelfs niet zelden grote segmenten van de midden- en hogere klasse van de crisissituatie en van de maatregelen die genomen worden. Zijn analyse is correct en het is goed dat hij een en ander nog eens op scherp stelt.
De cruciale vraag is evenwel en Bonneux stelt ze zelf: 'Hoe moet het nu verder?'. Maar hij laat na een duidelijk antwoord te formuleren. Ik adviseer hem dat in een volgend artikel te doen.
Titel en artikel suggereren al wel een mogelijke aanpak. Als het coronabeleid een beleid was en is op maat van de blanke middenklasse met nadelige gevolgen voor en verwaarlozing van de 'onderklasse', dan moet er een grondige 'beleidsbekering' komen: de focus richten op de bevolkingsgroepen die het voor corona al heel moeilijk hadden en nu helemaal dreigen te verzuipen.
17-11-2020 om 13:38
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2020
Een antifeministische miskleun?
Onder de titel ‘Een antifeministische miskleun’, bekritiseert Mia Doornaert in De Standaard van 13 november het standbeeld van de Britse ‘moeder van het feminisme’, Mary Wollstonecraft. Wat heeft dat naakte figuurtje met de vrouw zelf te maken, vraagt ze zich af.
Mia Doornaert laat zich over leeftijdsgenote Maggi Hambling (1945) toch wel erg laatdunkend uit. Hambling wordt beschouwd als een van de belangrijkste, nog levende Britse plastische kunstenaars. Ze wordt 'geniaal' en 'controversieel' genoemd. Het is opvallend dat de columniste de kritiek op het beeld, die de laatste dagen in de Britse media opdook, grotendeels overneemt. Vergelijk bv. de uitspraak van de feministische auteur Caroline Criado Perez, die het beeld ter ere van Wollstonecraft 'catastrophically wrong' noemde en zei dat het een belediging was voor Wollstonecraft: 'I can't see her feeling happy to be represented by this naked, perfectly formed wet dream of a woman', met passages in Doornaerts tekst.
Dat zij de reactie van Hambling op de kritiek ‘van de pot gerukt’ vindt, doet de wenkbrauwen fronsen. Hambling stelt namelijk dat het haar niet te doen was om een realistische afbeelding te maken, waarbij historische klederdracht zou passen. Nee, door een naaktsculptuur wil zij beklemtonen dat de strijd voor evenwaardigheid van man en vrouw NU nog altijd voortduurt en nodig is. Dat vind ik op zijn minst een respectabele opvatting.
15-11-2020 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
14-11-2020
Twaalf haiku's bij twaalf foto's
De streek met en rond Jodoigne (Geldenaken) wordt La Hesbaye-Brabançonne genoemd en is een rustig, landelijk, zachtglooiend, heerlijk wandelgebied. Tijdens een wandeltocht maakte Maarten een aantal foto's, die me inspireerden tot het schrijven van een aantal haiku's.
(foto's: Maarten Adriaensen)
Klik op onderstaande link. Als een 'verstoorde' lay-out op je scherm verschijnt, schakel je 'bewerken inschakelen' in de bovenbalk in.
14-11-2020 om 12:43
geschreven door Gust Adriaensen
Knuffelcontact
VRT-Taal
‘Knuffelcontact’ haalt internationale pers
12 NOVEMBER 2020
vrtnws.be
De afgelopen week hebben heel wat buitenlandse media bericht over het Belgische fenomeen van het ‘knuffelcontact’. Van Italië tot in de Verenigde Staten zijn mensen in de ban van de bijzondere maatregel. De Chinese omroep CGTN heeft zelfs een geanimeerd filmpje gemaakt om uit te leggen wat zo’n Belgisch knuffelcontact precies inhoudt.
De Britse krantThe Telegraphmerkt bij de aankondiging van de nieuwe Belgische lockdown op 30 oktober al op dat Belgen voortaan een ‘knuffelcontact’ mogen kiezen. “Het ‘knuffelcontact’”, zo neemt de krant het Nederlandstalige woord in de mond, “werd ingevoerd om de geestelijke gezondheid van alleenstaanden tijdens de lockdown te beschermen. Mensen die alleen wonen mogen volgens de nieuwe regels twee ‘hug-buddies’ krijgen.”
“Hug it out”, kopt de populaire Britse krant The Sun een dag later. “De Belgen kregen te horen dat ze twee ‘knuffelcontacten’ moesten uitkiezen, nu het land zich weer in een nationale lockdown stort - wie zouden de jouwe zijn?” De krant spreekt over twee knuffelcontacten, terwijl het eigenlijk maar om één knuffelcontact gaat. Singles mogen wel nog iemand extra thuis uitnodigen.
OokCorriere della Sera, een van de grootste en bekendste kranten van Italië, schrijft over het Belgische knuffelcontact. “Dit is wat het is (en wie er meer dan één mag hebben)”, kopt de krant.
Het nieuws wordt zelfs opgepikt tot in Oekraïne, waarLiga.netover het fenomeen van het knuffelcontact schrijft. “Dit schattig klinkende fenomeen is bedoeld om de ernstige psychische problemen van de toch al vermoeide bevolking van het land aan te pakken”, schrijft het medium.
Maar Europese kranten zijn niet de enige die de bijzondere maatregel opmerken. In China berichtChina Global Television Network(CGTN) over de in hun ogen opmerkelijke maatregel. De omroep maakt zelfs een geanimeerd filmpje om uit te leggen hoe het kiezen van een knuffelcontact in België precies in zijn werk gaat, en wat de voordelen zijn.
Ook deGothamist, een lokaal medium in New York City, vraagt zich af “Who is your ‘Knuffelcontact’?”. Het Amerikaans-Canadees mediabedrijfVICEkopt dan weer “Iedereen krijgt een ‘cuddle buddy’ in Belgiës nieuwe lockdown”. VICE deelt het bericht ook op Instagram.
14-11-2020 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2020
Troost bij rouw
In zijn overwinningsspeech zei Joe Biden:
'Als ik jullie hier allemaal zie voor mij, en aan mijn familie denk, dan denk ik in het bijzonder ook aan Beau, onze overleden zoon. (Bidens zoon overleed in 2015 op 46-jarige leeftijd aan een herstentumor) Er is katholieke hymne die mij geholpen heeft om te rouwen, en ik hoop dat deze hymne ook alle Amerikanen die iemand verloren hebben aan het coronavirus, kan troosten:
And He will raise you up on eagle’s wings,
bear you on the breath of dawn,
make you to shine like the sun,
and hold you in the palm of his hand.’
Hij zal je op de vleugels van een arend verheffen,
07-11-2020 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2020
'Niet minder democratie, meer'
In haar column in De Standaard van 5 november gebruikt Mia Doornaert weer haar gekende werkwijze. Zij verbindt feiten, fenomenen van nu met het verleden. En haar benadering van het verleden wordt gekenmerkt door romantisering en idealisering, selectiviteit, (politieke, intellectuele en nationalistische) recuperatie. In essentie heeft dergelijke benadering te maken met een gesloten en obsessioneel identitair en conservatief mens- en samenlevingsbeeld, met een bewuste of onbewuste nostalgische, romantische vertekening van het verleden
Dergelijke opstelling laat geen evenwichtig beeld van feiten toe. Zij giet ze in een mal die zo perfect mogelijk past bij de gewilde politieke, ideologische en identitaire inhoud ofwel voert ze een selectie door in functie van de door haar gekoesterde ideologie of van haar favoriete politieke beleid.
Het is merkwaardig dat barones Doornaert, die zich al tientallen jaren presenteert als een elitaire, culturele intellectueel, in haar columns met volharding en een zeker fanatisme, een anti-intellectueel, populistisch discours uitdraagt. Ook in deze column plaatst zij het ‘gezonde verstand’ van de kiezer tegenover de ‘West-Europese intellectuele elites’, terwijl ook zij zichzelf duidelijk tot de intellectuele elite rekent.
Maar misschien is het haar uiteindelijk erom te doen, als rechtse, elitaire intellectueel, zogezegd de verdediging op zich nemen van de 'gewone mensen' om met hun hulp 'de linkse elite' buiten het speelveld te schoppen.
05-11-2020 om 21:41
geschreven door Gust Adriaensen
02-11-2020
'De onmacht regeert'
Onder de titel 'De onmacht regeert', hekelt Bart Sturtewagen in De Standaard van 31 oktober, het coronabeleid van de diverse regeringen.
Inderdaad, de onmacht regeert. De consumptiedrang drijft boven. De handhaving faalt. Nog geen 24 uur na het afkondigen van de lockdown en de start ervan op 2 november, toonden tv-beelden overvolle winkelstraten. Geen sprake van het respecteren van de afstandsregel, laat staan van de handhaving ervan. Velen schuifelden met de mensenstroom mee met afgezakte mondmaskers.
In de berichtgeving werd veel tijd gegund aan degenen die beweerden dat de regels zo goed werden opgevolgd, terwijl de beelden het tegendeel toonden. Sterke afkeuring was niet te horen. Integendeel, er was nauwelijks bedwongen euforie over het shopplezier en de boomende omzetcijfers.
Duizenden burgers traden in koopextase de bestaande coronaregels met de voeten en geen enkele overheid vond het nodig of durfde op te treden. Wat een pijnlijke en beschamende tegenstelling met de dramatische besmettingscijfers en de ziekenhuisopnames, met de urenlange vergaderingen en persconferenties van de regeringen. Schande! Criminele schande!
De onmacht regeert. Inderdaad. Of regeert het mercantiele cynisme? Antwerpen deed er nog een schep bovenop: koopzondag op 1 november. Bedoeld om zoveel mogelijk kopers naar de winkelstraten te lokken.
De burgemeester kon die 'koopzondag' perfect verbieden. Maar vertikte het. In hemdsmouwen deed hij een lauwe oproep om de regels te respecteren. Een ergere vorm van 'onmacht' en van 'business first' kan je moeilijk bedenken.
De regels werden niet gerespecteerd worden, dat bewees de overrompeling van zaterdag al. De burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen weet dat natuurlijk ook. Als tienduizenden mensen toestromen in de winkelstraten, is het onmogelijk de afstandsregel te (doen) respecteren of de mondmaskerplicht te handhaven.
Gouverneur Berx noemde het toelaten van die 'koopzondag' meer dan terecht 'cynisme'. Een toppunt van bestuurlijke onmacht of nonchalance of consumptiecynisme.
Over een aantal dagen zal die massale kooporgie, die bestuurlijke nalatigheid, in de cijfers te zien zijn
02-11-2020 om 05:43
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2020
Geen publieke vieringen meer in Postel
De abdij van Postel deelt mee dat er vanaf nu 31/10 tot nader order geen openbare eucharistievieringen en getijden meer zijn in de abdijkerk van Postel.
'Toch van ganser harte een zalige hoogdag van Allerheiligen en een vertrouwvol Allerzielen!
Dat Jezus' licht in ons mag blijven branden! Hou je goed gezond en gezind!
Gods zegen kome over u allen!'
Vriendelijke groet
p. Nicolaas, prior
31-10-2020 om 15:08
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2020
Verstrengen of afremmen
De negationistische, Trumpiaanse, domme quote over het 'niet blussen voordat er een brand is', terwijl er al een stevige brand woedde, van Jan Jambon is de beste illustratie van het ongemak en de onzekerheid waarmee de N-VA de oppositie ondergaat en vooral de verscheurende twijfel omtrent de aanpak van de coronacrisis: verstrengen of afremmen.
Het was een triest dieptepunt van reeds enkele uitlatingen van toppolitici die de wenkbrauwen doen fronsen of totale onverschilligheid oproepen.
De Wever bestond het om in een reactie op het sluiten van de horeca -een oppositiepartij moet toch iets van zich laten horen- te pleiten voor het openhouden van de restaurants. Het dichtgooien van de cafés, daar kon hij mee leven. De Vlaamse caféhouders zullen hem dat niet in dank afnemen. In zijn 'toespraak-bij-de-haard' tot de Vlamingen, verviel de minister-president in een bombastisch, romantisch pepverhaaltje dat niet zou misstaan in Consciences 'De Leeuw van Vlaanderen'. En minister Weyts had het over de 'flandriens', een woord waarbij jonge mensen het in Keulen horen donderen.
28-10-2020 om 21:40
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2020
David Grossman: 'Hoop antidotum voor depressie'
David Grossman, Israëlisch auteur, in De Standaard van 24 oktober:
'Hoop is een geschikt antidotum voor depressie en een krachtig middel om ons niet helemaal door het virus te laten gijzelen. Hoop is altijd een beweging naar voren: vanuit een deprimerende, verstikkende realiteit werp je een anker uit naar een imaginaire toekomst en wanneer het zich daar heeft vastgeklemd, trek je jezelf, als individu of als samenleving, naar dat anker toe. Nog belangrijker dan die daad op zich is het besef dat jij je een toekomst kunt voorstellen. Dat er in jou nog een enclave bestaat, vrij en onaangetast door de situatie.'
25-10-2020 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2020
Vlaanderens mooiste
Het kan verkeren. Een week geleden nog maar zat Bieke Purnelle in zak en as. Haar ontreddering en grauwe rouw waren grenzeloos diep. Geen Parijs-Roubaix.
'Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien’, schreef ze. Een monumentale zin, een constructie die er staat als een huis.
Wat een tegenstelling met Biekes lyrische extase in DS van 19 oktober. De Ronde, Vlaanderens mooiste. Ook voorzien van kasseien, sommige schots en scheef neergekwakt.
Maar geen woord deze keer over de ontstoken teelballen van Mathieu of Wout. Die passen niet in het Vlaamse Paradise Regained.
21-10-2020 om 10:11
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2020
Hoe armer, hoe meer COVID-overlijdens
Uit een studie blijkt dat bij de eerste besmettingsgolf, 14,3 procent van de oversterfte bij mannen boven 65 die niet in het rusthuis wonen zich bij de 10 procent armsten voordeed.
Bij de tien procent rijkste mannen lag het aandeel op 5,7 procent, of dus 2,5 keer lager.
Bij vrouwen was dit 14,7 en 5,3 procent, of 2,8 keer lager. De tussenliggende inkomenscategorieën zitten daartussen: hoe lager het inkomen, hoe groter de oversterfte tijdens de coronacrisis.
14-10-2020 om 14:52
geschreven door Gust Adriaensen
Pandemie en escapisme
Filosoof Ignaas Devisch wijdt in De Standaard van 13 oktober enkele beschouwingen aan de mentale effecten van de pandemie op de mens.
Met de analyse van Devisch ben ik het grosso modo eens. Doorheen de eeuwen worden de individuele mens en het mensdom gekenmerkt en opgejaagd door allerlei vormen van escapisme. Ontsnappen aan de druk, het lijden, de verveling van elke dag. Wanneer door rampen, pandemieën, oorlogen, die ontsnappingsmogelijkheden worden afgesneden, wordt de mens teruggegooid op zichzelf en eventueel zijn beperkte gezinsbubbel.
De existentiële vragen die dan opduiken en die Devisch vermeldt, zijn reëel of ze nu door een mens onder woorden gebracht kunnen worden of niet. Devisch ziet in dat de mens nood heeft aan een toekomstperspectief, een verlosser, een Messias. Maar de filosoof gaat daar niet op door.
Ook hier is het weer opvallend dat postmoderne filosofen als Devisch ervoor terugdeinzen religie en in het bijzonder de christelijke religie, waaraan wij allen fundamenteel schatplichtig zijn, als een zinvolle en zingevende reddingsboei én toekomstverwachting te beschouwen.
Devisch analyseert maar stelt geen oplossingen voor.
14-10-2020 om 10:39
geschreven door Gust Adriaensen
De rijkdom zit op hopen
Marc Reynebeau in De Standaard van 14 oktober:
'Het nominale vermogen van miljonairs is in België is van 2000 tot 2019 haast verviervoudigd, van 167 tot 625 miljard dollar, aldus Crédit Suisse in het Global Wealth Handbook. Geen verarming dus in die toplaag, anders dan bij de laagste inkomens. Die trend wordt door de pandemie nog verder aangescherpt'.
'De masterproef aan de universiteit van Leeds van de econoom Arthur Apostel (nu verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam) leert dat de 1 procent rijkste Belgische huishoudens niet 18 à 20 procent van alle rijkdom in handen hebben, maar 24 procent'.
14-10-2020 om 10:20
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2020
'Geen Parijs-Roubaix: geen renners met ontstoken teelballen'
Bieke Purnelle, freelanceschrijver, bevalt in De Standaard van 12 oktober van volgende zinnen:
‘Op zondag 25 oktober had ik in een godverlaten Noord-Frans aardappelveld willen staan, mijn ogen op een gegeseld peloton vol dokkerende, vallende, vloekende coureurs. Het mag niet zijn. De mooiste koers van het jaar werd voor de tweede keer dit jaar afgelast. Geen bos van Wallers, geen Mons-en-Pévèle, geen Carrefour de l’Arbre. Geen beslijkte tronies. Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien’.
Ontroering greep me aan toen ik deze paragraaf van koersexpert Bieke las. Hoe vol sympathie en empathie zijn deze regels geschreven! Ik was mijn emoties niet meer meester, tranen rolden over mijn wangen bij de lezing van deze monumentale zin: 'Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien'. Een historische zin ook. Het is bij mijn weten de allereerste keer dat in De Standaard, een kwaliteitskrant zoals alle lezers dagelijks ervaren, aandacht geschonken wordt aan de ballen van de coureurs, de dwangarbeiders van de weg. En dan nog door een niet onaantrekkelijke vrouw, Bieke, onze wielerspecialist. Me er tot nu toe nooit bewust van geweest dat het gerammel der ballen, veroorzaakt door de schots en scheef neergekwakte kasseien van de Hel van het Noorden, de oorzaak kon zijn van ontsteking onzer edele delen. Elke man, coureur of niet, zal getuigen: dergelijke ontsteking is niet van de poes. Hartelijke dank aan Bieke welde in me op, maar …
Bij nadere overweging, deed de taallogica me tot het schokkende besef komen dat Bieke het spijtig vindt dat het peloton niet een hele tijd lijdt aan pijnlijke ballen. Diepe spijt vervult haar hart omdat de mooiste koers van het jaar voor de tweede keer dit jaar werd afgelast. Hoe schrijnend betreurt zij dat er dit jaar geen bos van Wallers zal zijn. Geen Mons-en-Pévèle. Geen beslijkte tronies. Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien.
Onderstboven was ik ervan. Freelancer Bieke houdt van coureurs met ontstoken teelballen. En een andere gedachte kwam in me op. Dit jaar zou de 1ste editie van Parijs-Roubaix voor vrouwen plaatshebben. En dan dringt de vraag zich op: wat zou volgens Bieke, het gerammel over de neergekwakte kasseien bij haar seksegenoten veroorzaakt hebben?
12-10-2020 om 21:00
geschreven door Gust Adriaensen
