Het fenomeen 'kamperen voor de schoolpoort' om voor je kind zeker een inschrijving vast te krijgen, bestaat in een aantal steden al enkele jaren en breidt zich nog uit.
Het geeft aan dat er een en ander serieus mis is met ons zo geroemde onderwijs. Het bewijst namelijk dat vooral in stedelijke gebieden er grote kwalitatieve en/of sociale verschillen zijn in het onderwijsaanbod. Of dat de perceptie bij de ouders alleszins zo is. En dat er waarschijnlijk ook wel scholen zijn die deze perceptie wat graag voeden en in stand willen houden.
Dat de zgn. kwaliteitsverschillen te maken hebben met de kwaliteit van de onderwijsverstrekkers, is moeilijk aan te nemen. Ook al gaat het onderwijzen en opvoeden de ene beter af dan de andere, een leraarscorps van een school bestaat nooit alleen maar uit de minst begaafden.
Nee. Het is onderhand overduidelijk dat het bizarre verschijnsel van kamperende ouders voor de schoolpoort, in de eerste plaats te maken heeft met sociale status, klassenbewustzijn en (verdoken) raciale aversie.
Je zal in Antwerpen, Brussel, Gent, Leuven, enz. geen kampeerders vinden voor scholen in achterstands- en migrantenwijken (meestal vallen die overigens samen).
Ook al zijn er regels om te komen tot een gezonde sociale en raciale mix van de schoolbevolking, de minister slaagt er niet in om ze in alle scholen van de stedelijke agglomeraties toegepast te krijgen. Omdat de directies niet willen, ook al gaat het vooral om katholieke scholen, en omdat de ouders niet willen.
Want, is de redenering, als een groot deel van de leerlingen uit sociaal zwakkere en migrantenmilieus komt, daalt de kwaliteit van het onderwijs en van de opvoeding. Dus, mijn kind mag zeker niet bij dat zootje terechtkomen. En kampeer ik desnoods dagenlang voor de poort van een 'goede', d.w.z. een 'witte' school.
En ondertussen maar voortdurend, ook door bepaalde politieke partijen, horen afgeven op vooral de allochtonen die weigeren zich te integreren. Ze worden integendeel al van in de school door de Vlaamse 'goegemeente' gesegregeerd.
02-03-2009 om 18:25
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2009
Retie in woord en beeld
Davidsfonds Retie organiseert:
Retie in woord en beeld
dia's - muziek - gedichten
een boeiende tocht door een mooi dorp -----------------------------
donderdag 12 maart 20 u. GC 'Den Dries'
Inkomkaarten: -in voorverkoop:4 euro door storting op 733-0129749-90 -aan de kassa : 6 euro
Bestelde kaarten liggen klaar aan de kassa.
Info: Herman Blockx 014377760
26-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2009
Vlees- en bloedserieus: klacht tegen toeristische promotie.
Bloedstollende vragen aan 'Woestijnvis' omtrent het in beeld brengen van de vleselijke lusten des slagers en der tweekoteletjesvrouw in het Prinsenpark:
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald voor het overspelige gebruik van 200 ha natuurschoon?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het oneigenlijke gebruik van DE boom en DE schommeltak van die boom?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het doorkruisen van het park met allerlei voertuigen?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het rondzeulen met een dode ree?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor een loslopende Joepie?
-beseft 'Woestijnvis' hoe onsterfelijk belachelijk het zich in heel Vlaanderen maakt?
-beseft 'Woestijnvis' hoeveel misprijzen er is voor zijn kneuterige kruideniersmentaliteit?
-beseft 'Woestijnvis' dat het zich opstelt, niet als wezens 'Van Vlees en Bloed' maar als krenterige, jaloerse, gemummificeerde klerken?
25-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2009
Het Retiese dialect 29
Mogelijke commentaar bij de naam Net is: Nét is altaj nét al hangen er de krèllen (gescheurde kleren, gescheurd weefsel) ôn. Tegen een vast groepje energieke, speelse kinderen werd wel eens welwillend gezegd: de bén van ketus (de bende van Cartouche). Cartouche, die eigenlijk Louis Bourguignon heette (Parijs 1693-1721), was een Franse misdadiger en bendeleider die Parijs en omstreken onveilig maakte door allerlei vormen van diefstal en door overvallen op diligences. Dankzij een groot aantal trawanten, onder wie edellieden, gelukte het hem lange tijd aan de politie te ontsnappen; ten slotte werd hij gevangengenomen en geradbraakt. Cartouche genoot reeds bij zijn leven een zekere populariteit en werd later het onderwerp van romans en films. Mjèèts wôter is t bêsten óm te wassen (maarts water is het beste om te wassen) spreekt voor zichzelf. Braambessenbestemd voor consumptie moesten voor een bepaalde datum geplukt worden; dat werd aangeduid door t zèn gén gój brèmbéze?es ne miejer wánt bè?elemuujes heej ter oover geloewepen (t zijn geen goede braambessen meer want Bartholomeus heeft erover gelopen).
Een zeer zware tilinspanning leveren wordt mooi uitgedrukt door zen aajgen de grónd inhéffen. Iemand bedriegen of beetnemen is een persoon óp st(j)ùpjes tré?en (op stoopjes trekken). Als vroeger het biervat bijna leeg was, werd het laatste restant dat nog in het vat zat (en niet goed drinkbaar was), afgetapt en op stopen of flessengetrokken. Door gerst en suiker toe te voegen maakte men het weer redelijk drinkbaar maar volwaardig bier was het niet meer. Dower moete gén stùpjes óp in de wawek zé?en (daar moet ge geen stopjes/stoopjes op in de week zetten) betekent dat moet je niet betrachten, daar moet je niet op hopen, daar moet je geen voordeel van verwachten. Iets van késke schiet om onzin, waardeloze prul aan te duiden komt van kaarsje schieten, een kermisattractie waarbij geprobeerd werd met een karabijn een brandend kaarsje uit te schieten. Aan de zegswijze hédde van ze lêven, die verbazing, verrassing uitdrukt, werd wel eens relativerend, ironiserend toegevoegd van de pôter huujeren pree?en (van de pater horen preken). Over iemand die in een of andere sociale context voordeel geniet, voorrang krijgt, bv. bij klantenbediening kan licht spottend en/of gemaakt verwijtend gezegd worden: diejen heej het vùrrel (voordeel). Een gewetenloze hebzuchtige is een persoon die zen aajgen mójer zó verkoewepen. En als afsluiter nog deze prachtige zegswijze: het is zoeveul gekùt as smét er meej en sôwen muts hénnen (het is zoveel gekort als smijt er met een saaien muts heen) om aan te duiden dat iets weinig of niets helpt.
23-02-2009 om 20:22
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2009
Torfs en Williamson
Onder de titel 'Welkom thuis, monseigneur Williamson' besteedt Rik Torfs op zijn blog (multiblog.vrt.be/riktorfs) aandacht aan de rehabilitatie en het negationisme van bisschop Williamson.
In zijn onstuitbare drang om binnen het bestek van een kwartootje, lekker en gevat te schrijven en de meest complexe problemen in boutadestijl te verwoorden, bezondigt Torfs zich in zijn column aan een extreme vorm van simpelheid. En simpelheid is datgene wat hij in het Williamsonincident het Vaticaan verwijt.
Als kerkjurist weet Torfs natuurlijk dat het grootste deel van zijn epistel een populistische karikatuur in het kwadraat is, van de verschillende kerkrechterlijke en religieuze aspecten die in de Vaticaanse benadering van zowel de rehabilitatie van de Lefebvrevolgelingen als van Williamsons negationisme een rol spelen.
Vooral de slotzinnen van het paragraafje onder de tussentitel Excommunicatie , zijn terzake een giller van formaat. Oordeel zelf maar: 'Dat de Broederschap ondertussen de leer van het tweede Vaticaanse concilie (1962-1965) blijft verwerpen, stond de opheffingvan de straf (door het Vaticaan) blijkbaar niet in de weg.Als de rituelen maar leuk zijn. Als de priester maar met zijn rug naar het plebs staat.'
De vraag die ik me stel is: waarom doet prof. dr. Torfs, hoogleraar kerkelijk recht aan en op een haar na, rector van de K.U.Leuven, dat? Is hij gebrainwasht en geconditioneerd door de rol die hij moet spelen in tv-spelletjes? Bemerkt hij uiteindelijk door zijn verschillende maskerades in De Slimste Mens, het verschil niet meer tussen vermomming en realiteit, tussen sfeerschepping en rationele benadering, tussen informatie en desinformatie, tussen nuance en boutade, tussen spontane bijval en de reflex op het signaal van de applausmeester?
Of heeft hij zich de voorbije weken onder de regie van Erik Van Looy met ijver voorbereid op het met zwier dragen van toga en baret en op het zo simpel en plezant mogelijk invullen van de rectorsjob aan de gerenommeerde KUL?
Ook al wordt Torfs' zin voor nuance vaker en vaker aangetast door de tv-BV-eisen, zijn conclusie in 'Welkom thuis...' is glashelder en treed ik helemaal bij:
'De zaak Williamson leert vooral hoe gevaarlijk en perfide mensen kunnen zijn die schijnbaar trouw zweren aan kerk en traditie. Zij zweren vooral trouw aan zichzelf, en aan hun eigen onveranderlijke identiteit. Iemand die anders is of denkt, wordt verworpen.'
19-02-2009 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2009
HET RETIESE DIALECT 28
En slodder betekent niet alleen een slordige, onverzorgde vrouw (mannelijk: ne slodderêr) maar ook een grote, niet precies bepaalde hoeveelheid: en gój slodder èrven. Met opbrengst of winst heeft ook géld blowen (bladen, blaaien) te maken. Bladen, blaaien betekende bossen sleunen (snoeien) of dunnen, vooral om er geldelijk voordeel uit te halen. Vandaar ook meer algemeen: winst uit iets halen. Een al of niet neergeworpen rest(je) van een vloeibare of brijige stof wordt en kwats, e kwètsken genoemd, bv. en kwats koren. Het woord gaat terug op het klanknabootsende kwatsen, dat betekent met een kwak vallen. Nen hul betekent een kliek, wanordelijke groep, samenscholing. De oorspronkelijke betekenis van heul is goot, waarbij te denken valt aan de kuil voor knikkers of de greppel vóór de schietschijf. Het Middelnederlandse heulen, huelen betekende met schijven of ballen spelen en ook vaststellen van de volgorde bij prijsschieten. Daaruit ontwikkelde zich de betekenis samenspannen.
Het bijwoord brâ betekent zeer, erg, nogal en is hetzelfde als het Zweedse bra. G(e)réllig (verschrikkelijk) wordt als bijvoeglijk naamwoord en als versterkend bijwoord (t is g(e)réllig keit/kawt) gebruikt. Het woord komt overeen met het Deense grel en het Duitse grell, die schril, schel betekenen. Nùsselek (spijtig, jammer, frustrerend) is het algemeen Nederlandse woord nooslijk (schadelijk, zondig, jammerlijk), dat van het Middelnederlandse nosel komt. Je vindt dat element ook terug in onnozel. Rómmetóm (rommendom, rondom, overal in het rond) gaat terug op het Middelnederlandse daer om ende om. Beschùt zèn betekent bekommerd, bezorgd zijn en gaat terug op schorten (kleren opbinden, belemmeren, ontbreken, gemist worden). Halfsegat betekent slecht afgewerkt of slecht ineengestoken.
Ne kabaan is een (korte) regenjas en is ontleend aan het Waals. Een spiegelei wordt aangeduid door pjètsoeweg (paardenoog). En pikwèrf is de steel van een pik. Een pik is een zeis met korte steel om bv. koren te maaien. Werf is hier de wortel van werven met de betekenis werpen, keren, draaien. De steel van een zeis daarentegen werd zássiesnôt (zeissnaat) genoemd. Knáb(ben) werd gebruikt om de houten spieën, wiggen aan te duiden waarmee de steel of het handvat van een zeis werd vastgezet. Volgens sommigen duidt knabben ook het handvat zelf aan. De oorspronkelijke betekenis van het woord knab is ruw stuk, homp. En meel is een wetplank die vooral gebruikt werd om zeisen en pikken te scherpen.
En zwád hoort vermoedelijk bij zwaaien en betekent snee koren of gras, regel van met de zeis afgemaaid gras, in één slag afgemaaide hoeveelheid. Waarschijnlijk gaat ook zwáts daarop terug. Het woord wordt vooral voor vloeistoffen gebruikt, bv. en zwáts wôter.
Een haring werd wel eens iejen zónder schèèwers (schouders) genoemd. Wellicht eufemistisch bedoeld maar toch erg suggestief is: haj viel óp zen radaajzen (radijzen). Niet direct salontaal waren de gezegdes: haj is ôn t més krojen voor hij zit op het toilet en haj heej ne stiejen in t hèùsken gesmee?en (hij heeft een steen in het huisje (toilet) gegooid) om iemand aan te duiden die sproeten heeft.
18-02-2009 om 23:09
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2009
Staatshervorming en crisis
Enkele vragen:
-Zou de splitsing van BHV de financiële en bancaire crisis verhinderd hebben?
-Zou een verder doorgedreven staatshervorming het economische en sociale bloedbad verhinderd hebben?
-Zou zelfs een zelfstandig Vlaanderen, Opel in Antwerpen kunnen houden en het ontslag van 900 Daf-werknemers in Westerlo verhinderd hebben?
-Zouden in een Vlaamse staat de sociale tegenstellingen verminderen, de rijkdommen rechtvaardiger verdeeld worden, zou de discriminatie op basis van afkomst, scholing, job, ras... verdwijnen?
17-02-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2009
Een stok is altijd te vinden
Heel het gedoe rond de vermoede doodsteek voor het ja-kamp bij de Fortisvaudeville en de manier waarop de media dit benaderen, bewijzen nog maar eens dat de bank- en beurswereld drijft op gevoelens en politieke stemmingmakerij en roepen heel wat bedenkingen op.
Als de aandeelhouders omwille van een poging tot beïnvloeding , van mening veranderen, geeft dat aan dat ja of neen in essentie voor hen niet zo belangrijk is en hun beslissing bepaald wordt door hun politieke voor- of afkeur.
Hoe weten de media in godsnaam met zoveel zekerheid te melden dat er in laatste instantie vele aandeelhouders precies omwille van de demarche van Reynders neen hebben gestemd en dat hun aantal voldoende was om een nipte neen-meerderheid te bereiken?
Willen de specialisten eens aan de gewone man uitleggen waarom de staat, d.w.z. iedere Belg, als aandeelhouder geen stemrecht heeft en dus 'iedereen' gediscrimineerd wordt vergeleken met de privé-aandeelhouders?
Waarom wordt het nu zo voorgesteld dat 'ja' het beste geweest zou zijn, terwijl voordien de meningen over 'ja' of 'neen' verdeeld waren en zeker in de media geen uitgesproken stellingname te vinden was? Wat meer is, 'neen' werd meestal gevalideerd als de beste stem voor de zgn. 'kleine belegger'.
Kortom, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ook dit zoveelste chaotisch en eigenlijk beschamend hoofdstuk in het banken- en beleggerscircus, weer eens een illustratie is van het verschuiven van de eigen verantwoordelijkheid van topmensen en beleggers uit de betrokken sector, naar de politiek.
Want politici mag/moet je, als je de kans ziet, met de billen bloot zetten. Helemaal geen bezwaar daartegen als dat terecht is en niet altijd eenzijdig is. En wellicht ziet Reynders ook geen echt probleem wanneer hij paradeert met blote billen.
Maar het zou ethisch meer dan verantwoord geweest zijn dat je op de Heizel verblind zou geworden zijn door een enorme massa bloot. In de Heizelzalen hielden topmensen en aandeelhouders allemaal evenwel zorgvuldig hun broek op terwijl een reusachtige parade van blote konten met de grootste variatie aan afmetingen en vorm, echt op haar plaats geweest zou zijn.
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2009
Leuvense stoof
Leuvense stoof
Kruip je weer in je nestje?
En dan zat ik er al,
onder de plattebuiskachel,
met poes op schoot,
tegen de voeten
geschaard om de pot
-kelkbladeren rond een zonnebloem-
aan te kijken.
Boven me
op de glanzend geschuurde plaat
wist ik de waterketel
en de zwarte strijkijzers.
Me nooit nog zo geborgen gevoeld.
11-02-2009 om 22:41
geschreven door Gust Adriaensen
08-02-2009
Het Retiese dialect 27
Het Retiese dialect 27
Ne looj is een stier: meej de kój no de looj gôn (met de koe naar de stier gaan: de koe laten dekken).De uitgesneden roede van een varken is ne peezerik die vroeger o.a. gebruikt werd om zagen te smeren.
Gét (beenbeschermer, slobkous) komt van het Franse guêtre dat verwant is met het Middelnederlandse wrigen (winden, verschuiven, krom groeien). Het déksel duidt het beddek, de dekens aan. Ne sláper is een dweil en is afgeleid van het werkwoord slepen. Ne schélm evenals en trékaajzerwerden gebruikt voor magneet. Trekijzer spreekt voor zichzelf. De oorsprong van schelm is onduidelijk. Kan het zijn dat met het woord schelm dat guit, overmoedige grappenmaker maar ook booswicht, schurk betekent een magneet werd aangeduid omdat met een magneet wel eens grappen werden uitgehaald of kleine diefstallen werden gepleegd? Of moet gedacht worden aan een verband met schalm (kettingring) en schalmen (figuurlijk: zijn zinnen op iets zetten, afnemen)? Neklótser was de klanknabootsende aanduiding van motorfiets.
En slóster (sloester) is een notenbolster. Waaj(m)en (wijmen) duiden de wissen, de twijgen van een wilgenstruik aan. Ze werden / worden bv. gebruikt om manden te vlechten. Het woord komt van het Latijnse vimen (rijshout) dat verwant is met vitis (wijnstok). En haaw is een windhoos. Ofwel wordt houwen/houw(slaan, slag, wonde) overdrachtelijk gebruikt voor wervelwind die vernielingen aanricht. Ofwel komt het woord van Vrouw Holle die de Germaanse weergodin Holde is. Nen hánne?esnéést betekent zootje, troep, rommel, boel. Het eerste deel verwijst naar het Middelnederlandse hanne dat ekster betekent: een eksternest is slordig.
(Óp)knótsen drukt het geluid uit dat men maakt bij het eten van rauwe, harde vruchten of groenten, bv. een appel. Verinneweeren is een vermenging van vernielen en ruïneren. Het woord wordt ook gebruikt om overdadig eten aan te duiden: dieje podding verinneweer ik ok nog. Klauteren, klefferen wordt uitgedrukt door krèffelen.
Ten slotte nog enkele aanvullingen. In een van de vorige artikels nam ik het woord e perél op met de betekenis vrouw die zich ongewoon gedraagt, enigszins non-conformistisch is. De oorsprong ervan is te vinden in het Franse appareil dat kostuum, kledingstuk, decor betekent. En Louis Dijckmans van het Meierend merktebijze hémmen em zen hoefaajzers áfgedôn in vorig nummer op dat de betekenis niet is hij is gestorven maar wel hij is stervende , hij is er heel slecht aan toe, hij loopt op zijn laatste benen. Als het paard ziek of versleten was maar dehoefijzers waren nog goed, dan liet men de hoefijzers verwijderen vooraleer het paard naar het slachthuis te brengen.
08-02-2009 om 22:26
geschreven door Gust Adriaensen
05-02-2009
'Belgische organen voor Belgen'
Dat uitgerekend een arts klaarblijkelijk moeite heeft met het feit dat organen van Belgen bij buitenlanders terecht komen, geeft toch wel te denken over de morele en deontologische maatstaven die deze geneesheer hanteert.
Het behoort toch tot de basale christelijke en humane principes, dacht ik, dat levensreddende ingrepen niet afhankelijk mogen zijn van de nationaliteit van de patiënt.
De volgende stap die Vankrunkelsven zet is misschien een transferverbod van Vlaamse organen naar Walen of Franstalige Brusselaars.
En wie weet is de tijd niet meer zo ver af dat het verboden wordt dat Antwerpse niertjes nog langer terechtkomen in West-Vlaamse boeren van Bachten de Kupe.
05-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2009
Averechts effect
Er is de voorbije dagen heel wat te doen geweest omtrent 'Het gesproken dagblad' in 'Man bijt hond'. Daarin werd de draak gestoken met de joodse lichtgeraaktheid. Joodse kringen reageerden massaal. Een van de belangrijkste effecten van de joodse wraking, is evenwel, dat het filmpje ondertussen tot in den treure op het scherm verschenen is. Daardoor moet de verontwaardiging en de woede bij een deel van de joodse gemeenschap toch wel tot het kookpunt gestegen zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat het clipje bij de doorsneekijker overkwam als erg milde satire en zeker geen anti-joodse gevoelens opriep. Wel wordt door de joodse reactie bij de overgrote meerderheid van de bevolking de indruk versterkt dat de joden toch wel bijzonder lange tenen hebben en komen ze in een minder positief daglicht te staan.
Ook in 'Phara' werd aandacht aan het incident besteed. Het was m.i. fout van Meuris (de tekstschrijver van 'Het gesproken dagblad') om toegevingen te doen ten overstaan van het joodse parlementslid Marinower. Dan kan je niet volhouden dat het eigenlijk vanuit onze cultuur en in het bijzonder vanuit onze noties van humor en satire, allemaal onschuldig is. Het is bovendien vernederend voor de programmamakers en de kijkers én het riekt hoe dan ook naar opgelegde of zelfcensuur. Het respect voor de joodse gemeenschap wordt er ook niet door verhoogd. Integendeel.
De mensen die zich maar amper bewust zijn van de joodse aanwezigheid in Vlaanderen of er helemaal onverschillig tegenover staan, en dat is de overgrote meerderheid van de Vlaamse bevolking, reageren nu bijna in koor en geïrriteerd: 'Ze hebben toch wel bijzonder lange tenen.'
Conclusie: niet het clipje maar de (uitvergrote) reactie van enkele joodse verenigingen en personaliteiten, heeft ernstige schade toegebracht aan het imago van de joodse gemeenschap en geen enkel voordeel opgeleverd.
Een schoolvoorbeeld van wat een 'averechts effect' wordt genoemd.
04-02-2009 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
02-02-2009
Retie in woord en beeld
Retie in woord en beeld
dia's - muziek - gedichten
een boeiende tocht door een mooi dorp
donderdag 12 maart 20 u.
GC. Den Dries
02-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2009
Hooligans
Nu ik vanmiddag op tv het parlementaire 'debat' omtrent de uitlatingen van Bert Anciaux op zijn blog, gevolgd heb, zijn vele dingen die ik vermoedde, bevestigd en nog veel duidelijker geworden.
1. De sereenste van alle sprekers was Bert Anciaux. 2. De verbale agressie van zijn aanvallers was excessief en beschamend. 3. Deze agressors kunnen of willen niet goed lezen. Ik herhaal wat ik in het vorige artikel al geschreven heb: taalkundig noch inhoudelijk is er in wat Anciaux schreef sprake van een vergelijking. 4. Wat in het bijzonder Eric Van Rompuy en Decaluwé uitschreeuwden, hun lichaamstaal en de theatrale toon, waren ondemocratisch, hypocriet en om misselijk van te worden. Deze lui, je kan ze moeilijk 'heren' noemen, ging het duidelijk in de eerste plaats om de politieke en menselijke beschadiging van Anciaux. 5. Het schaapachtige applaus waarop deze hardschreeuwers telkens door hun volgelingen werden vergast, bezorgde me tegelijk rillingen en gevoelens van misprijzen.
Kortom, het Vlaamse parlement devalueerden deze agressors tot een schijnheilige en degoutante praatbarak.
Gelukkig was er nog een man, die, weliswaar met trillende stem en deemoedig (deemoed die hij eigenlijk tegenover deze hooligans niet aan de dag hoefde te leggen), op een serene manier, uitleg verschafte aan de brullende inquisiteurs.
31-01-2009 om 18:58
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2009
Zielig? Wie?
Op zijn (privé)weblog schreef Bert Anciaux naar aanleiding van de tragische gebeurtenissen in Dendermonde het volgende:
Hier gaat het om 15 slachtoffers, van wie 14 kindjes. Het choqueert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd.
De minister van de Vlaamse regering oogstte daarmee vanuit alle mogelijke windstreken een storm van protest, die nog niet helemaal geluwd is.
Als je de uitspraak van Anciaux goed leest of wilt lezen, dan zou het duidelijk moeten zijn dat deze uitlatingen, taalkundig en inhoudelijk, geen vergelijking zijn. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat deze gedachte niet alleen bij Anciaux opgekomen is.
Als Bert Anciaux met zijn uitspraken, wilde suggereren dat de verontwaardiging en woede van zeer velen vaak erg selectief zijn, dan staat hij ook daarmee niet alleen, cfr. Van Cauwelaert in het laatste Knacknummer.
Wat wordt Anciaux eigenlijk verweten? Niet de vergelijking (die er geen is), dat is duidelijk. Wel, dat hij Israël een agressor noemt, die ook burgers en vele kinderen de dood injaagt. Heeft Anciaux ongelijk? Ook Hamas is natuurlijk een agressor. Maar hier zou een vergelijking op haar plaats zijn: de kachelpijpen van Hamas tegenover de militaire superioriteit in materieel en manschappen van Israël. En die machtsverhoudingen weerspiegelen zich perfect in de omvang van het menselijke leed en de materiële verwoestingen in beide kampen.
De tussenkomst van de federale regering leert ons ook hoe het federale niveau ministers van de Vlaamse regering denkt te kunnen behandelen: als schooljongens die de mond moeten gesnoerd worden, in de hoek gezet moeten worden en geregeld wat billenkoek verdienen. De politicus die Anciaux het agressiefst aanpakt is Eric Van Rompuy. Hij noemt Bert Anciaux een van de zieligste politici ooit. Grote bek Van Rompuy heeft altijd zo graag de stoere Vlaams-Brusselse held uitgehangen. Uitgerekend deze 'politicus', bestond het enkele weken geleden te verklaren dat hij, nu zijn broer Herman premier geworden is, niet moeilijk meer zou doen over Vlaamse eisen, in het bijzonder de splitsing BHV.
Dat is pas zielig! En bovendien uitermate laf en cynisch.
30-01-2009 om 20:52
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2009
Eerste militant Leterme
Toch wel een merkwaardige man, onze ex-premier. In een onder zijn partijgenoten verspreide brief, roept hij zichzelf uit tot eerste militant.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat alle militanten daarmee erg verguld zijn. Leterme voert op eigen houtje een niet eerder bestaande hiërarchie in het 'militantendom' in. Waarvoor is dat nu nodig en wat zijn de beweegredenen van Leterme, zullen velen zich afvragen.
Een verklaring kan zijn, dat Leterme eigenlijk nog niet afgekickt is van het premierschap en zich het liefst als 'eerste' blijft voelen.
Het feit dat hij heel nadrukkelijk Van Deurzen en Vervotte vermeldt, ze aan zijn zijde schaart , en zichzelf en deze twee een soort van heiligenaureool aanmeet, geeft ook te denken. Is hij op die manier wel echt loyaal ten overstaan van de CD&V'ers in de federale regering?
Leterme, een man wiens politieke opstelling en reacties, toch geregeld de wenkbrauwen doen fronsen.
29-01-2009 om 19:26
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2009
Mozarthaiku
Mozart
Salzburg °27 januari 1756
Een Mozartkugel verzacht vreugde en verdriet bij hét Requiem.
28-01-2009 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2009
Fokpremies
In de 'Volkskrant' stellen Henry van Dalen (universiteit Utrecht) en Ewald Engelen (universiteit Amsterdam), onder de provocerende titel 'Fokpremies hebben we niet nodig', dat demografische paniek en dus ook de bevolkingspolitiek, die, aldus de auteurs, in Nederland voorzichtig wordt opgetuigd, helemaal misplaatst zijn.
Vergrijzing en krimp? Geen probleem dus. Aanrechtsubsidies en fokpremies, aldus onze fijnbesnaarde demografische experten, zijn uit den boze.
Toch nemen zij niet helemaal het mij soms de slaap verhinderende gepieker over het krimpvergrijzingsscenario van de bevolking in de Lage-Landen-bij-de-Zee, weg.
van Dalen en Engelen brengen me bovendien sterk in verwarring over hun expertise. Behoren zij wel echt tot het gild der demografen? Ze vegen in ieder geval de demografen die zich wel zorgen maken over een vergrijzende en krimpende bevolking, flink de mantel uit. Die demografen zouden bescheidener moeten zijn, aldus de auteurs. De deugd der bescheidenheid vind ik evenwel helemaal niet in hun stukje. Beschouwen zij zichzelf als de enige serieuze bevolkingsdeskundigen?
Mag ik in alle bescheidenheid en hunkerend naar dieper inzicht, aan beide specialisten het volgende vraagje voorleggen en ik permitteer me om even op hun linguïstisch elan door te gaan: kunnen de effecten van aanrechtsubsidies en fokpremies op de demografische evolutie, niet enigermate geneutraliseerd worden door afdrijvingskostenrestitutie, liquideringssubsidies, én oprotbeloningen voor die bevolkingsgroepen die, gedreven door krimp-en vergrijzingsangst of wat dan ook, zich niet aan het maximale kweekprogramma houden?
Het zou toch mooi zijn dat bv. van Dalen recht zou hebben op een fokpremie en Engelen op een oprotbeloning. Niet? Maar opgelet. Misschien moet een expert als Engelen ooit wel teruggehaald worden met een lokpremie.
26-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2009
Bende ruziemakers
Vooral in de Vlaamse pers moet de regering Van Rompuy het ontgelden, nu de bankencrisis weer in alle hevigheid dreigt los te barsten.
De goodwill ten aanzien van de premier en zijn regering, is verdwenen en vooral Reynders en de botsing tussen PS en MR, kunnen op veel schampere commentaren rekenen. Een bende incompetente, inefficiënte ruziemakers, die bijna uitsluitend bezig zijn met electorale overwegingen: daar komt het oordeel van de opiniemakers ongeveer op neer.
Tegelijkertijd worden de Vlaamse regering en haar beslissing om miljarden overheidsgeld in het zwalpende KBC te pompen, de hemel in geprezen.
Het kan verkeren. Tot niet zo lang geleden, werd elke serieuze poging om meer overheidscontrole en -invloed in het bancaire systeem te verkrijgen, niet alleen door de banken maar ook door de media, al vlug beschouwd als een bijna -godbetert- communistische machtsgreep. Nu staan de banken, die zonder veel scrupules met de centen van hun klanten gespeeld en, helaas, verloren hebben, in het rijtje om van de regeringen, miljarden af te bedelen. Eigenlijk is de gewone burger dus tweemaal de dupe.
Nog merkwaardiger is, dat in de perscommotie rond KBC, de regering die aarzelt om met belastinggeld de (bodemloze ?) bankaire putten tijdelijk te vullen, onbarmhartig als schietschijf wordt gebruikt. De banken evenwel, in dit geval KBC, die door hun roekeloze beleid, het hun toevertrouwde geld lieten verdampen, blijven zo goed als buiten schot.
23-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2009
Obamania
Dat Barack Obama zoveel Amerikanen en miljoenen andere aardbewoners, in een hoopvolle, euforische stemming brengt, heeft minder te maken met zijn program en met zijn ongetwijfeld grote bestuurstalenten dan met een aantal elementen, die daarop weinig betrekking hebben.
Er is in de eerste plaats het ontzettend belangrijke feit dat Obama de eerste gekleurde president van het machtigste land ter wereld is. Ten tweede bezit hij enorme oratorische talenten, waardoor hij erin slaagt grote massa's mensen tot geestdrift te brengen. Ook zijn jeugd en zijn sportieve look dragen daartoe bij. Michelle, een vrouw met klasse en charme, en de twee snoezige kinderen, maken voor miljoenen Amerikanen het na te streven ideaalbeeld van de geslaagde, degelijke, hechte familie, duidelijk.
Ook al zal Obama geregeld mislukkingen moeten incasseren, en zal hij de torenhoge verwachtingen niet kunnen inlossen, de vermelde aspecten zullen nog geruime tijd Obama's populariteit en die van zijn familie, op een uitzonderlijk hoog peil houden. Zij zullen bovendien de hoop op een betere toekomst, weliswaar vaag en ongedefinieerd, voor individu en gemeenschap, levendig houden.
In essentie zijn Barack Obama en zijn familie, de zwarte uitgave van John F. Kennedy en Jacky, in het begin van de jaren 60.
20-01-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Bloedstollende vragen aan 'Woestijnvis' omtrent het in beeld brengen van de vleselijke lusten des slagers en der tweekoteletjesvrouw in het Prinsenpark:
Dat uitgerekend een arts klaarblijkelijk moeite heeft met het feit dat organen van Belgen bij buitenlanders terecht komen, geeft toch wel te denken over de morele en deontologische maatstaven die deze geneesheer hanteert.
In de 'Volkskrant' stellen Henry van Dalen (universiteit Utrecht) en Ewald Engelen (universiteit Amsterdam), onder de provocerende titel 'Fokpremies hebben we niet nodig', dat demografische paniek en dus ook de bevolkingspolitiek, die, aldus de auteurs, in Nederland voorzichtig wordt opgetuigd, helemaal misplaatst zijn.
Dat Barack Obama zoveel Amerikanen en miljoenen andere aardbewoners, in een hoopvolle, euforische stemming brengt, heeft minder te maken met zijn program en met zijn ongetwijfeld grote bestuurstalenten dan met een aantal elementen, die daarop weinig betrekking hebben.
