De voorbije dagen maakten twee ex-premiers, Verhofstadt en Leterme, hun mediarentree, zoals dat heet.
Dat het, los van hun politieke overtuiging of maatschappijvisie, om twee erg verschillende persoonlijkheden gaat, werd in tv- en kranteninterviews nog eens sterk in de verf gezet.
Verhofstadt: een politiek dier, ongetwijfeld met nog altijd grote politieke ambitie maar hij acht het interessanter die voorlopig wat te verdoezelen. Een gladde jongen ook. In zijn openbare optreden een diplomaat. Op echte flaters is hij in het openbaar zelden of nooit betrapt. Misschien in de beslotenheid van de 16, van zijn kabinet, van de ministerraad, een bullebak. Wie weet. Maar voor het oog van de wereld een man met flair, met een brede cultuur, in het bijzonder ook met belangstelling voor de literatuur, wijnkenner én wijnboer(tje). Een man ook met zin voor humor en toch ook wel een tikkeltje zelfironie. Zoals hij daar in 'De laatste show' op de sofa met Frieda Van Wijck zat: ontspannen, complexloos, un homme du monde. Eigenlijk doet Verhofstadt me sterk aan Kris Peeters denken.
Helemaal anders toont Leterme zich aan de buitenwereld. En die houding roept ook in zijn eigen partij meer en meer reacties en twijfels op omtrent de politieke toekomst van de ex-premier. Leterme voelt zich nog altijd verongelijkt. Hij trapt naar alle kanten. Zijn falen is de schuld van anderen. Kris Peeters bakt ook niks van de staatshervorming. Hij heeft wat mensen tegen zich. Sommige mensen gunnen hem een aantal dingen niet. In het Brussels Hof van Beroep zijn er onder Londers en Delvoie manifest fouten gemaakt, enz. Nijdig, verkrampt. Opgesloten, ook intellectueel, zo lijkt het, in de kleine wereld van zijn Ieperse egelstelling, waar hij zijn eigen grote gelijk koestert.
Het effect dat beide heren evenwel met hun rentree op het publieke forum, in hun eigen partij veroorzaken, is tot op zekere hoogte identiek. Onzekerheid bij de partijleiding over het resterende electorale gewicht van de ex-premiers. Tegenwerking en nijd bij ambitieuze partijgenoten die mogelijk hun verdere opgang vooralsnog geblokkeerd zien door de twee 'anciens'.
23-03-2009 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2009
De lange tenen van de Joodse gemeenschap
Michaël Freilich, hoofdredacteur van 'Joods Actueel' is geschokt omdat in de evangelielezing van vorige zondag, het zinnetje '...zoals de huichelaars doen in de synagoge' voorkomt en hij vraagt de VRT, dergelijke dingen bij de radio- en tv-misvieringen, te vermijden.
De tenen van de Joodse gemeenschap worden langer en langer. Freilich wil wel degelijk, ook al ontkent hij dat, het evangelie censureren. En er is vooral iets mis met het historische inzicht van de heer Freilich zelf en vooral ook met zijn mensenkennis.
Ongetwijfeld zaten er huichelaars in de synagoge. Nu nog altijd. Zoals er doorheen de eeuwen in alle mogelijke tempels van alle mogelijke religies, huichelaars aanwezig waren of zullen zijn.
Wat Jezus als jood in zijn eigen geloofsgemeenschap zag en benoemde, nl. schijnheiligheid, wenst Freilich niet te horen. Of nog erger: hij wil de wereld kond doen dat er bij joden niet zo iets als huichelarij bestaat.
Dat bij dergelijke pietluttige maar kwaadaardig bedoelde relletjes, ene Dirk Verhofstadt, lid van de liberale denktank 'Liberales', als 'autochtone supporter' wordt opgevoerd, verrast niet meer. Deze 'academicus' prostitueert zich vol overgave wanneer hij ook maar een sprankeltje kans ziet om aan christenenbashing te doen. Deze atheïst probeert inderdaad zijn overtuiging inhoud en vorm te geven door op een agressieve en populistische manier tegen alle mogelijke religies tekeer te gaan.
Hier is het woord 'huichelaar' zeker op zijn plaats.
19-03-2009 om 13:31
geschreven door Gust Adriaensen
18-03-2009
Onderdak voor sans papiers
De Katholieke Universiteit van Leuven biedt vanaf vandaag in een van haar gebouwen onderdak aan een 40-tal sans papiers. Proficiat!
18-03-2009 om 22:40
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2009
Steun voor de kardinaal
Steun voor de kardinaal en het aartsbisdom
Yves Desmet van 'De Morgen' is al meer dan eens de journalist geweest die de mond vol heeft van vrije meningsuiting maar die aan anderen ontzegt en die de desinformatie niet schuwt.
Ook nu weer met de rel die de auteur Erwin Mortier zelf heeft geënsceneerd. Desmet wijdt er zelfs een commentaarstuk aan. Hij blijft beweren dat het aartsbisdom een veto uitsprak tegen de deelname van Mortier aan de zogenaamde 'kanselredes', hoewel het aartsbisdom kategoriek beweert van niet.
Het is evenwel verheugend vast te stellen dat heel wat lezers de tendentieuze aanpak van Desmet niet nemen en scherpe kritiek insturen. Een
Een bloemlezing:
Ik vind dat kardinaal Danneels alle recht had die huilebalk, Erwin Mortier, als een ongewenste gast te beschouwen. Het mag dan het goed recht van Claus geweest zijn, voortijdig een einde aan zijn leven te maken, dat neemt niet weg dat hij mogelijk een stuk zinvol leven heeft opgegeven, en daar gaat het om. Dat moet je aan mensen niet opdringen. Atheïsten zijn vandaag geworden wat ze de geestelijken altijd hebben verweten
Als iemand de pretentie zou hebben om in mijn huis te komen zeggen wat ik moet doen...smijt ik hem ook buiten. Danneels heeft hier juist gehandeld.
Ik vind het maar logisch, als je toegang tot een kerk vraagt voor een festival, dat dit op voorwaarden van de kerk gebeurt.
In de zomer wordt een lijst sprekers voor de kanselredes opgesteld, waarbij Mortier niet geselecteerd wordt. Dit weekend verkoopt De Morgen bij zijn krant een boek van diezelfde Mortier. Enkele dagen daarvoor brengt De Morgen het "nieuws" dat Mortier zou gecensureerd zijn door Danneels, wat die ten stelligste ontkent. Mortier trekt alle registers open en legt een vette link met de "Claus-controverse". YDS, wees eerlijk en zeg hoeveel boeken je meer hebt verkocht door dit zelfgecreëerde incident.
Culturele centra, scholen... allemaal gebouwd met gemeenschapsmiddelen. Maar het zijn nog altijd de beheerders of directies van die instellingen die de programmatie van sprekers en activiteiten bepalen. Als je geen bijzondere behandeling van de Kerk wil, dan moet je die Kerk dezelfde rechten gunnen als de doorsnee schooldirecteur of cultuurfunctionaris.
Het waarheidsgehalte van het item over jongeheer (sic) Mortier is bedenkelijk, maar het klinkt lekker voor papenvreters die bovendien de mond vol hebben over "vrije meningsuiting" zolang het maar "hun" vrijheid is.
Foei foei, dat trucje was echt onder het niveau van Yves Desmet. Het aardsbisdom moet, mag en wil "de culturele programmering van een stedelijk project" inderdaad niet bepalen. Maar het mag en moet wel bepalen wie in zijn godshuizen van de kansel kan spreken. Even goed en even legitiem als jullie mogen bepalen wie er in "De Morgen" mag schrijven en wie niet.
De lezers van 'De Morgen' blijken kritischer en genuanceerder te zijn dan topjournalist Desmet.
16-03-2009 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2009
Zuster Jeanne Devos
ZUSTER JEANNE DEVOS TE GAST BIJ BRAAMBOS
zuster Jeanne Devos Bron: Braambos
In de Braambosuitzending van zondag 15 maart, om 9.00 uur op Een en omstreeks 23.00 uur op Canvas, kan U in de actualiteitenrubriek Close-up kijken naar een gesprek met zuster Jeanne Devos.
India ontwikkelde zich de afgelopen decennia tot een economische en politieke wereldmacht. Die evolutie ging gepaard met enorme contrasten tussen rijk en arm. De recentelijk met Oscars bekroonde film Slumdog Millionaire illustreert dat op treffende wijze.
Braambos praat over dat land van contrasten met zuster Jeanne Devos. De aandacht van het rijke Noorden voor India blijft voor haar een must.
15-03-2009 om 11:43
geschreven door Gust Adriaensen
Zestig jaar 'Geschiedenis van Retie'
Zestig jaar geleden, in 1949, publiceerde Edward Sneyers (1881-1957) zijn 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie'.
Sneyers had tijdens zijn onderwijzers- en inspecteursloopbaan naam verworven als didacticus en pedagoog maar had toen ook al grote belangstelling voor de plaatselijke en regionale geschiedenis.
Die interesse kon hij na zijn pensionering en als archivaris ten volle uitleven. Talrijke heemkundige bijdragen in diverse tijdschriften waren het resultaat. De bekroning van zijn noeste onderzoekswerk was de onvolprezen 'Geschiedenis van Retie'.
Het werk werd in 1952 door de 'Provinciale Commissie voor geschiedkundige en folkloristische opzoekingen' bekroond, omdat 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie' kon gelden 'als een model van de lokale geschiedenis in de Kempen'.
Emiel van Hemeldonck schreef bij de 2de uitgave in 1972: Een dorpsgeschiedenis is nooit volledig. Steeds worden nieuwe ontdekkingen gedaan, vroeger onvermoede bronnen aangeboord. Maar wie later een nieuwe geschiedenis van Retie zal willen schrijven, zal de pioniersarbeid van Edward Sneyers niet achteloos naast zich kunnen neerleggen. Wetenschappelijke echtheid, historische speurzin en glanzende taalvaardigheid, hebben deze 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie' tot een werk, dat nog vele jaren zal trotseren, verheven.'
Zo is het inderdaad nog altijd. Sneyers' werk is en blijft het referentieboek voor al wie geboeid wordt door de plaatselijke geschiedenis.
15-03-2009 om 07:51
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2009
Relschopper Mortier en nepgeus Somers
Auteur Erwin Mortier (hoeveel lezers heeft hij?), staat graag in de belangstelling, die hijzelf creëert. Zijn naam is in wat ruimere kring bekend geworden, niet door zijn literair talent maar door zijn grove scheldpartij gericht tegen kardinaal Danneels.
Een jaar geleden, tijdens de afscheidsviering van Claus, schoffeerde hij in het openbaar op de meest platvloerse wijze kardinaal Danneels, omdat die bedenkingen uitgesproken had bij de mediaheisa rond Claus' euthanasie.
Nu stuurt Mortier het bericht de wereld in dat kardinaal Danneels hem gewraakt zou hebben voor de literaire kanselredes, (een onderdeel van het Mechels cultuurfestival), omwille van zijn uitspraken vorig jaar.
Telkens doet Mortier daarbij bewust de waarheid geweld aan. Bij de rel vorig jaar legde hij de kardinaal woorden en bedoelingen in de mond, die Danneels niet gezegd of bedoeld had. Nu voert hij de kardinaal op als de grote censor, terwijl Danneels zelfs helemaal niet betrokken is geweest bij de beslissing om Mortier niet als kanselredenaar te programmeren.
Conclusie: Erwin Mortier is een ijdel, nijdig en, zo blijkt, leugenachtig intrigantje, dat de mond vol heeft van vrije meningsuiting, maar die vrijheid scheldend en tierend aan anderen ontzegt.
En dan Somers, ooit uit de VU-stal naar de liberale schaapskooi verhuisd. Nooit betrapt op echt moedige en/of verhelderende standpunten in het maatschappelijke debat. Jarenlang aan het handje van Verhofstadt gelopen. Wel, of waarschijnlijk dankzij die 'kwaliteiten', burgemeester van Mechelen en voorzitter van de VLD geworden.
Deze Somers schaart zich, duidelijk zonder de zaak serieus te onderzoeken, direct aan de zijde van grote muil Mortier. En komt met een schitterend en schokkend voorstel (denkt hijzelf): in plaats van de kanselredes, hagenpreken, godbetert, in de beste geuzentraditie. Stel je voor: geus Somers versus primaat Danneels, het Mechels stadhuis tegen het aartsbisschoppelijk paleis.
Mortier, Somers: nep, nep, nep. En intellectueel ondermaats. En ridicuul. Een gênante vertoning voor alle nadenkende en hoogstaande vrijzinnigen.
Een voorstelletje tot slot. Mortier moet eens proberen Somers te schofferen zoals hij dat met Danneels deed. Wedden dat Erwin niet zou voorkomen op de lijst der hagenpredikers en nooit nog de kans zou krijgen om stadsdichter te worden, zolang Bart burgemeester mag spelen?
14-03-2009 om 18:43
geschreven door Gust Adriaensen
Een kwarekkenhaiku
De zanglijster zingt
de botten uit de twijgen
in de Kwarekken.
14-03-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2009
Massamoord
Wanneer er een massamoord gebeurt, zoals nu weer in de buurt van Stuttgart, zijn de opgevoerde specialisten, zoals bv. Vermassen, het altijd eens over de oorzaken. En ze verwijzen daarbij graag naar vroeger toen die oorzaken niet of nauwelijks te vinden waren in de samenleving.
Jonge mensen, uitsluitend mannen, die gepest worden, geïsoleerd raken, verslaafd aan geweldspelletjes, in een steeds maar sterker worden individualistisch en virtueel wereldje terechtkomen... totdat de bom barst.
Die verklaringen zullen wel kloppen. En dat het 'vroeger' anders was, ook.
Wat mij wel verwondert en ook ergert, is, dat deze en andere opiniemakers, die in het vroegere samenlevingsmodel duidelijk een oplossing zien voor de extreemste agressie-uitbarstingen, niet voluit gaan om deze oplossingen , te promoten en te verspreiden, ook op het politieke vlak.
Hoe ga je 'isolement', 'individualisering', 'frustratie', 'normvervaging','minderwaardigheidsgevoelens', enz. tegen?
Versterk de familie -en gemeenschapsband. Pak het extreme materialisme en de productie- en consumptiedruk aan. Verminder de prestatiedwang op school en in het beroepsleven. Leg het criminele , mensonwaardige, bestiale geweld in vele videospelletjes aan banden. Lach het grote belang van religies en kerken niet voortdurend weg.
Als de Vermassens, de De Ruyvers a zeggen in het bepalen van de oorzaken, zouden ze ook zo logisch en moedig moeten zijn, om heel duidelijk en voortdurend b te zeggen. Die b vinden ze in de vorige paragraaf.
Maar eerlijk gezegd, heb ik ze dat tot nu toe zelden of nooit horen doen.
12-03-2009 om 12:30
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2009
We wisten van niets
De hoofdrolspelers in het parlementaire onderzoek naar mogelijke beïnvloeding van het gerecht in de Fortisaffaire, Leterme, Reynders, Van Deurzen, mogen duizend keer beweren dat ze van niets wisten, welke kat gelooft die mensen nog?
Vast staat in ieder geval dat er vanuit de verschillende kabinetten contacten met de rechterlijke macht geweest zijn. Dat kabinetschefs mekaar tegenspreken maar de commissie vooraf al beslist heeft om getuigen niet met mekaar te confronteren, is ook veelzeggend. Stel je voor dat Leterme en Reynders, die eveneens tegengestelde versies opdissen, in het openbaar met mekaar de confrontatie moesten aangaan.
Die beslissing van de parlementaire commissie om de getuigen angstvallig uit mekaars buurt te houden, roept ook weer de vraag op: wie gelooft nog dat de commissie echt klaarheid wil scheppen?
Als bijzonder navrant toetje, komen de politieke machtsspelletjes en afrekeningen meer en meer aan de oppervlakte. En sommige kranten en tv-journalisten helpen daar lekker aan mee.
Leterme heeft nooit op echt veel sympathie bij de media kunnen rekenen, maar wanneer hij zich tegen Reynders keert, oogst dat veel bijval. Want Reynders is al lang de gebeten hond in Vlaanderen. En het was te verwachten dat Onkelinckx de kans niet zou laten liggen om zich aan de zijde van Leterme te scharen en haar grootste politieke concurrent in Wallonië, Reynders, verdacht te maken. Wedden dat Onkelinckx' uitspraken op subtiele of minder subtiele goedkeuring bij de Vlaamse opiniemakers zullen kunnen rekenen. Het is toch allemaal zo voorspelbaar en doorzichtig.
Kortom, zowel die parlementaire onderzoekscommissie als de opgeroepen politieke en rechterlijke topgetuigen, spelen , onder ede nota bene. echt komedie. In een beschamende vaudeville.
Overigens is het opvallend dat een ander parlementair onderzoek, nl. naar de manier waarop de kopstukken van Fortis hebben gehandeld, veel minder media-aandacht krijgt.
Dat een van de financieel machtigste figuren van België, Lippens, allerlei trucs moet uithalen om uit het zicht van de journalisten te blijven, is niet alleen ontluisterend voor hemzelf, maar is ook een uitermate gênante vertoning die het imago van de Belgische bancaire superklasse, in de wereld geen goed zal doen.
By the way, nog iets vernomen over het onderzoek naar de mogelijke voorkennis van minister De Gucht omtrent het Fortisdebacle ?
10-03-2009 om 19:29
geschreven door Gust Adriaensen
05-03-2009
PVV-propaganda
Wilders de boot in
Was me dat een ridicuul propagandaspotje van de PVV, dat enkele dagen geleden in de 'Zendtijd voor politieke partijen' op het scherm kwam.
Je zag wat waarschijnlijk een oer-Hollands decor moest voorstellen: een windmolen op de oever van een waterplas of een luie rivier (alleen tulpen en klompen heb ik niet direct opgemerkt) en op het water een roeiboot die zijn beste jaren gehad heeft.
En in het scheepje een donkerharige vrouw in discreet en voornaam zwart gekleed. Naast haar en artistiek in contrast, een man met een hoogblonde, gebleekte kuif, netjes in het donkere pak, das om de nek. Bleek die man warempel de Nederlandse held Wilders te zijn. Stel je voor, in die outfit in een kneuterig Hollands boerenlandschap.
Het koppel hield duidelijk voor de eerste keer roeispanen in de handen of had moeite, wat ik kan begrijpen, met de combinatie roeien en het uitslaan van PVV-propagandataal.
Dergelijk filmpje zou in Vlaanderen een gigantische en langdurige lachbui veroorzaken. Zelfs het Vlaams Belang waagt zich niet aan zulk infantiel en stupide promotiespotje.
05-03-2009 om 18:32
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2009
Kamperen voor de schoolpoort
Het fenomeen 'kamperen voor de schoolpoort' om voor je kind zeker een inschrijving vast te krijgen, bestaat in een aantal steden al enkele jaren en breidt zich nog uit.
Het geeft aan dat er een en ander serieus mis is met ons zo geroemde onderwijs. Het bewijst namelijk dat vooral in stedelijke gebieden er grote kwalitatieve en/of sociale verschillen zijn in het onderwijsaanbod. Of dat de perceptie bij de ouders alleszins zo is. En dat er waarschijnlijk ook wel scholen zijn die deze perceptie wat graag voeden en in stand willen houden.
Dat de zgn. kwaliteitsverschillen te maken hebben met de kwaliteit van de onderwijsverstrekkers, is moeilijk aan te nemen. Ook al gaat het onderwijzen en opvoeden de ene beter af dan de andere, een leraarscorps van een school bestaat nooit alleen maar uit de minst begaafden.
Nee. Het is onderhand overduidelijk dat het bizarre verschijnsel van kamperende ouders voor de schoolpoort, in de eerste plaats te maken heeft met sociale status, klassenbewustzijn en (verdoken) raciale aversie.
Je zal in Antwerpen, Brussel, Gent, Leuven, enz. geen kampeerders vinden voor scholen in achterstands- en migrantenwijken (meestal vallen die overigens samen).
Ook al zijn er regels om te komen tot een gezonde sociale en raciale mix van de schoolbevolking, de minister slaagt er niet in om ze in alle scholen van de stedelijke agglomeraties toegepast te krijgen. Omdat de directies niet willen, ook al gaat het vooral om katholieke scholen, en omdat de ouders niet willen.
Want, is de redenering, als een groot deel van de leerlingen uit sociaal zwakkere en migrantenmilieus komt, daalt de kwaliteit van het onderwijs en van de opvoeding. Dus, mijn kind mag zeker niet bij dat zootje terechtkomen. En kampeer ik desnoods dagenlang voor de poort van een 'goede', d.w.z. een 'witte' school.
En ondertussen maar voortdurend, ook door bepaalde politieke partijen, horen afgeven op vooral de allochtonen die weigeren zich te integreren. Ze worden integendeel al van in de school door de Vlaamse 'goegemeente' gesegregeerd.
02-03-2009 om 18:25
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2009
Retie in woord en beeld
Davidsfonds Retie organiseert:
Retie in woord en beeld
dia's - muziek - gedichten
een boeiende tocht door een mooi dorp -----------------------------
donderdag 12 maart 20 u. GC 'Den Dries'
Inkomkaarten: -in voorverkoop:4 euro door storting op 733-0129749-90 -aan de kassa : 6 euro
Bestelde kaarten liggen klaar aan de kassa.
Info: Herman Blockx 014377760
26-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2009
Vlees- en bloedserieus: klacht tegen toeristische promotie.
Bloedstollende vragen aan 'Woestijnvis' omtrent het in beeld brengen van de vleselijke lusten des slagers en der tweekoteletjesvrouw in het Prinsenpark:
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald voor het overspelige gebruik van 200 ha natuurschoon?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het oneigenlijke gebruik van DE boom en DE schommeltak van die boom?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het doorkruisen van het park met allerlei voertuigen?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor het rondzeulen met een dode ree?
-heeft 'Woestijnvis' de provincie betaald en om toestemming gevraagd voor een loslopende Joepie?
-beseft 'Woestijnvis' hoe onsterfelijk belachelijk het zich in heel Vlaanderen maakt?
-beseft 'Woestijnvis' hoeveel misprijzen er is voor zijn kneuterige kruideniersmentaliteit?
-beseft 'Woestijnvis' dat het zich opstelt, niet als wezens 'Van Vlees en Bloed' maar als krenterige, jaloerse, gemummificeerde klerken?
25-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2009
Het Retiese dialect 29
Mogelijke commentaar bij de naam Net is: Nét is altaj nét al hangen er de krèllen (gescheurde kleren, gescheurd weefsel) ôn. Tegen een vast groepje energieke, speelse kinderen werd wel eens welwillend gezegd: de bén van ketus (de bende van Cartouche). Cartouche, die eigenlijk Louis Bourguignon heette (Parijs 1693-1721), was een Franse misdadiger en bendeleider die Parijs en omstreken onveilig maakte door allerlei vormen van diefstal en door overvallen op diligences. Dankzij een groot aantal trawanten, onder wie edellieden, gelukte het hem lange tijd aan de politie te ontsnappen; ten slotte werd hij gevangengenomen en geradbraakt. Cartouche genoot reeds bij zijn leven een zekere populariteit en werd later het onderwerp van romans en films. Mjèèts wôter is t bêsten óm te wassen (maarts water is het beste om te wassen) spreekt voor zichzelf. Braambessenbestemd voor consumptie moesten voor een bepaalde datum geplukt worden; dat werd aangeduid door t zèn gén gój brèmbéze?es ne miejer wánt bè?elemuujes heej ter oover geloewepen (t zijn geen goede braambessen meer want Bartholomeus heeft erover gelopen).
Een zeer zware tilinspanning leveren wordt mooi uitgedrukt door zen aajgen de grónd inhéffen. Iemand bedriegen of beetnemen is een persoon óp st(j)ùpjes tré?en (op stoopjes trekken). Als vroeger het biervat bijna leeg was, werd het laatste restant dat nog in het vat zat (en niet goed drinkbaar was), afgetapt en op stopen of flessengetrokken. Door gerst en suiker toe te voegen maakte men het weer redelijk drinkbaar maar volwaardig bier was het niet meer. Dower moete gén stùpjes óp in de wawek zé?en (daar moet ge geen stopjes/stoopjes op in de week zetten) betekent dat moet je niet betrachten, daar moet je niet op hopen, daar moet je geen voordeel van verwachten. Iets van késke schiet om onzin, waardeloze prul aan te duiden komt van kaarsje schieten, een kermisattractie waarbij geprobeerd werd met een karabijn een brandend kaarsje uit te schieten. Aan de zegswijze hédde van ze lêven, die verbazing, verrassing uitdrukt, werd wel eens relativerend, ironiserend toegevoegd van de pôter huujeren pree?en (van de pater horen preken). Over iemand die in een of andere sociale context voordeel geniet, voorrang krijgt, bv. bij klantenbediening kan licht spottend en/of gemaakt verwijtend gezegd worden: diejen heej het vùrrel (voordeel). Een gewetenloze hebzuchtige is een persoon die zen aajgen mójer zó verkoewepen. En als afsluiter nog deze prachtige zegswijze: het is zoeveul gekùt as smét er meej en sôwen muts hénnen (het is zoveel gekort als smijt er met een saaien muts heen) om aan te duiden dat iets weinig of niets helpt.
23-02-2009 om 20:22
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2009
Torfs en Williamson
Onder de titel 'Welkom thuis, monseigneur Williamson' besteedt Rik Torfs op zijn blog (multiblog.vrt.be/riktorfs) aandacht aan de rehabilitatie en het negationisme van bisschop Williamson.
In zijn onstuitbare drang om binnen het bestek van een kwartootje, lekker en gevat te schrijven en de meest complexe problemen in boutadestijl te verwoorden, bezondigt Torfs zich in zijn column aan een extreme vorm van simpelheid. En simpelheid is datgene wat hij in het Williamsonincident het Vaticaan verwijt.
Als kerkjurist weet Torfs natuurlijk dat het grootste deel van zijn epistel een populistische karikatuur in het kwadraat is, van de verschillende kerkrechterlijke en religieuze aspecten die in de Vaticaanse benadering van zowel de rehabilitatie van de Lefebvrevolgelingen als van Williamsons negationisme een rol spelen.
Vooral de slotzinnen van het paragraafje onder de tussentitel Excommunicatie , zijn terzake een giller van formaat. Oordeel zelf maar: 'Dat de Broederschap ondertussen de leer van het tweede Vaticaanse concilie (1962-1965) blijft verwerpen, stond de opheffingvan de straf (door het Vaticaan) blijkbaar niet in de weg.Als de rituelen maar leuk zijn. Als de priester maar met zijn rug naar het plebs staat.'
De vraag die ik me stel is: waarom doet prof. dr. Torfs, hoogleraar kerkelijk recht aan en op een haar na, rector van de K.U.Leuven, dat? Is hij gebrainwasht en geconditioneerd door de rol die hij moet spelen in tv-spelletjes? Bemerkt hij uiteindelijk door zijn verschillende maskerades in De Slimste Mens, het verschil niet meer tussen vermomming en realiteit, tussen sfeerschepping en rationele benadering, tussen informatie en desinformatie, tussen nuance en boutade, tussen spontane bijval en de reflex op het signaal van de applausmeester?
Of heeft hij zich de voorbije weken onder de regie van Erik Van Looy met ijver voorbereid op het met zwier dragen van toga en baret en op het zo simpel en plezant mogelijk invullen van de rectorsjob aan de gerenommeerde KUL?
Ook al wordt Torfs' zin voor nuance vaker en vaker aangetast door de tv-BV-eisen, zijn conclusie in 'Welkom thuis...' is glashelder en treed ik helemaal bij:
'De zaak Williamson leert vooral hoe gevaarlijk en perfide mensen kunnen zijn die schijnbaar trouw zweren aan kerk en traditie. Zij zweren vooral trouw aan zichzelf, en aan hun eigen onveranderlijke identiteit. Iemand die anders is of denkt, wordt verworpen.'
19-02-2009 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2009
HET RETIESE DIALECT 28
En slodder betekent niet alleen een slordige, onverzorgde vrouw (mannelijk: ne slodderêr) maar ook een grote, niet precies bepaalde hoeveelheid: en gój slodder èrven. Met opbrengst of winst heeft ook géld blowen (bladen, blaaien) te maken. Bladen, blaaien betekende bossen sleunen (snoeien) of dunnen, vooral om er geldelijk voordeel uit te halen. Vandaar ook meer algemeen: winst uit iets halen. Een al of niet neergeworpen rest(je) van een vloeibare of brijige stof wordt en kwats, e kwètsken genoemd, bv. en kwats koren. Het woord gaat terug op het klanknabootsende kwatsen, dat betekent met een kwak vallen. Nen hul betekent een kliek, wanordelijke groep, samenscholing. De oorspronkelijke betekenis van heul is goot, waarbij te denken valt aan de kuil voor knikkers of de greppel vóór de schietschijf. Het Middelnederlandse heulen, huelen betekende met schijven of ballen spelen en ook vaststellen van de volgorde bij prijsschieten. Daaruit ontwikkelde zich de betekenis samenspannen.
Het bijwoord brâ betekent zeer, erg, nogal en is hetzelfde als het Zweedse bra. G(e)réllig (verschrikkelijk) wordt als bijvoeglijk naamwoord en als versterkend bijwoord (t is g(e)réllig keit/kawt) gebruikt. Het woord komt overeen met het Deense grel en het Duitse grell, die schril, schel betekenen. Nùsselek (spijtig, jammer, frustrerend) is het algemeen Nederlandse woord nooslijk (schadelijk, zondig, jammerlijk), dat van het Middelnederlandse nosel komt. Je vindt dat element ook terug in onnozel. Rómmetóm (rommendom, rondom, overal in het rond) gaat terug op het Middelnederlandse daer om ende om. Beschùt zèn betekent bekommerd, bezorgd zijn en gaat terug op schorten (kleren opbinden, belemmeren, ontbreken, gemist worden). Halfsegat betekent slecht afgewerkt of slecht ineengestoken.
Ne kabaan is een (korte) regenjas en is ontleend aan het Waals. Een spiegelei wordt aangeduid door pjètsoeweg (paardenoog). En pikwèrf is de steel van een pik. Een pik is een zeis met korte steel om bv. koren te maaien. Werf is hier de wortel van werven met de betekenis werpen, keren, draaien. De steel van een zeis daarentegen werd zássiesnôt (zeissnaat) genoemd. Knáb(ben) werd gebruikt om de houten spieën, wiggen aan te duiden waarmee de steel of het handvat van een zeis werd vastgezet. Volgens sommigen duidt knabben ook het handvat zelf aan. De oorspronkelijke betekenis van het woord knab is ruw stuk, homp. En meel is een wetplank die vooral gebruikt werd om zeisen en pikken te scherpen.
En zwád hoort vermoedelijk bij zwaaien en betekent snee koren of gras, regel van met de zeis afgemaaid gras, in één slag afgemaaide hoeveelheid. Waarschijnlijk gaat ook zwáts daarop terug. Het woord wordt vooral voor vloeistoffen gebruikt, bv. en zwáts wôter.
Een haring werd wel eens iejen zónder schèèwers (schouders) genoemd. Wellicht eufemistisch bedoeld maar toch erg suggestief is: haj viel óp zen radaajzen (radijzen). Niet direct salontaal waren de gezegdes: haj is ôn t més krojen voor hij zit op het toilet en haj heej ne stiejen in t hèùsken gesmee?en (hij heeft een steen in het huisje (toilet) gegooid) om iemand aan te duiden die sproeten heeft.
18-02-2009 om 23:09
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2009
Staatshervorming en crisis
Enkele vragen:
-Zou de splitsing van BHV de financiële en bancaire crisis verhinderd hebben?
-Zou een verder doorgedreven staatshervorming het economische en sociale bloedbad verhinderd hebben?
-Zou zelfs een zelfstandig Vlaanderen, Opel in Antwerpen kunnen houden en het ontslag van 900 Daf-werknemers in Westerlo verhinderd hebben?
-Zouden in een Vlaamse staat de sociale tegenstellingen verminderen, de rijkdommen rechtvaardiger verdeeld worden, zou de discriminatie op basis van afkomst, scholing, job, ras... verdwijnen?
17-02-2009 om 22:19
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2009
Een stok is altijd te vinden
Heel het gedoe rond de vermoede doodsteek voor het ja-kamp bij de Fortisvaudeville en de manier waarop de media dit benaderen, bewijzen nog maar eens dat de bank- en beurswereld drijft op gevoelens en politieke stemmingmakerij en roepen heel wat bedenkingen op.
Als de aandeelhouders omwille van een poging tot beïnvloeding , van mening veranderen, geeft dat aan dat ja of neen in essentie voor hen niet zo belangrijk is en hun beslissing bepaald wordt door hun politieke voor- of afkeur.
Hoe weten de media in godsnaam met zoveel zekerheid te melden dat er in laatste instantie vele aandeelhouders precies omwille van de demarche van Reynders neen hebben gestemd en dat hun aantal voldoende was om een nipte neen-meerderheid te bereiken?
Willen de specialisten eens aan de gewone man uitleggen waarom de staat, d.w.z. iedere Belg, als aandeelhouder geen stemrecht heeft en dus 'iedereen' gediscrimineerd wordt vergeleken met de privé-aandeelhouders?
Waarom wordt het nu zo voorgesteld dat 'ja' het beste geweest zou zijn, terwijl voordien de meningen over 'ja' of 'neen' verdeeld waren en zeker in de media geen uitgesproken stellingname te vinden was? Wat meer is, 'neen' werd meestal gevalideerd als de beste stem voor de zgn. 'kleine belegger'.
Kortom, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ook dit zoveelste chaotisch en eigenlijk beschamend hoofdstuk in het banken- en beleggerscircus, weer eens een illustratie is van het verschuiven van de eigen verantwoordelijkheid van topmensen en beleggers uit de betrokken sector, naar de politiek.
Want politici mag/moet je, als je de kans ziet, met de billen bloot zetten. Helemaal geen bezwaar daartegen als dat terecht is en niet altijd eenzijdig is. En wellicht ziet Reynders ook geen echt probleem wanneer hij paradeert met blote billen.
Maar het zou ethisch meer dan verantwoord geweest zijn dat je op de Heizel verblind zou geworden zijn door een enorme massa bloot. In de Heizelzalen hielden topmensen en aandeelhouders allemaal evenwel zorgvuldig hun broek op terwijl een reusachtige parade van blote konten met de grootste variatie aan afmetingen en vorm, echt op haar plaats geweest zou zijn.
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
11-02-2009
Leuvense stoof
Leuvense stoof
Kruip je weer in je nestje?
En dan zat ik er al,
onder de plattebuiskachel,
met poes op schoot,
tegen de voeten
geschaard om de pot
-kelkbladeren rond een zonnebloem-
aan te kijken.
Boven me
op de glanzend geschuurde plaat
wist ik de waterketel
en de zwarte strijkijzers.
Me nooit nog zo geborgen gevoeld.
11-02-2009 om 22:41
geschreven door Gust Adriaensen
Zestig jaar geleden, in 1949, publiceerde Edward Sneyers (1881-1957) zijn 'Bijdrage tot de Geschiedenis van Retie'.
Bloedstollende vragen aan 'Woestijnvis' omtrent het in beeld brengen van de vleselijke lusten des slagers en der tweekoteletjesvrouw in het Prinsenpark:
