Hoe en wat men ook over Vankrunkelsven denkt, Knack en in het bijzonder directeur Van Cauwelaert, maakten de voorbije dagen een allesbehalve goede beurt.
Er was eerst het Van de redactie in Knack van 28 oktober. Serene, goed onderbouwde journalistiek kan je dat stuk bezwaarlijk noemen. Het druipt van het misprijzen voor de politicus én de mens Vankrunkelsven. De politieke loopbaan van de senator wordt geridiculiseerd en als volkomen irrelevant voorgesteld. Dat is een loopje nemen met de werkelijkheid en getuigt van een extreme negatieve vooringenomenheid.
Dan was er het bericht over stalkingaanklachten: het bewust te grabbel gooien van het privéleven van de senator, op het moment dat er nog geen veroordeling is en doen uitschijnen dat de schuld vaststaat.
Het ergste was te zien en te horen in Phara. Het optreden van de Knackdirecteur, in woord en lichaamstaal, lag helemaal in het verlengde van zijn commentaar: neerbuigend, agressief, Vankrunkelsven moest geliquideerd worden. Het werd echt gênant. En ik denk dat vele kijkers dat ook zo hebben aangevoeld. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat alle journalisten en personeelsleden van Knack akkoord gaan met deze op de persoon zelf gerichte vernietigingscampagne.
DE vraag is: waarom pakt een zgn. kwaliteitsweekblad als Knack, met op kop de directeur himself, de bijna ex-politicus Vankrunkelsven, persoonlijk op zulke agressieve, onredelijke, verachtende, scheldende manier aan? Vecht Van Cauwelaert een hoogstpersoonlijke vete met Vankrunkelsven uit op het publieke forum?
In ieder geval, het was een beschamende vertoning. Beschamend voor Knack en in het bijzonder voor zijn directeur.
31-10-2009 om 15:30
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2009
Haiku's
Herman Van Rompuy,
bij de voorstelling van het logo van het triovoorzitterschap (België, Spanje, Hongarije) van de EU in 2010:
Drie golven rollen samen de haven binnen: het trio is thuis.
Vrij naar Herman Van Rompuy,
naar aanleiding van zijn beleidsverklaring:
Drie letters dreigen de rustigende vastheid: BHV raakt niet gesplitst.
29-10-2009 om 19:43
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2009
Laten we het ook eens hebben over de transfers IN Vlaanderen...
Geregeld duikt de gevoelsgeladen maatschappelijke en politieke discussie over de transfers van Vlaanderen naar Wallonië weer op. Zonder problemen kan dat debat evenwel ook getransfereerd worden naar de binnen-Vlaamse situatie.
Wanneer wordt eindelijk ook serieuze politieke aandacht geschonken aan de verschillen tussen de regios en zelfs de gemeenten in Vlaanderen? Aan de geldstromen tussen platteland en stad, tussen achterstandswijken in de Vlaamse steden en de villawijken bv. in de Antwerpse groene rand, in de Kempen of aan de kust? Aan de belabberde fysieke, mentale en materiële situatie van vele vierdewereld-Vlamingen in het 'rijke Vlaanderen'?
Vlaamse politici en talloze inwoners van dit minilandje, blijven zich wat graag blindstaren op de Vlaamse (!?) miljarden (hoe Vlaams die miljarden zijn, heeft de bankencrisis ons recent geleerd) die naar die profiterende Walen stromen. Precies alsof het stopzetten of verminderen van de transfers een einde zal maken aan de ongelijkheid en de discriminatie in Vlaanderen wat betreft de sociale en medische zorg, de huisvesting, de studie- en jobkansen, en noem maar op.
Die politici en het financieel-economische establishment in Vlaanderen weten dat maar al te goed. Maar door de schijnwerper steeds maar weer te richten op Wallonië en de Walen voor te stellen als profiteurs en luieriken, ontstaat er op den duur bij de goegemeente een extern vijandbeeld. Bovendien wordt de indruk gewekt dat in Vlaanderen de hemel op aarde zal worden bereikt, wanneer die vervloekte transfers Vlaanderen-Wallonië ophouden te bestaan.
Als je het mij vraagt, een gevaarlijke, asociale en demagogische evolutie.
28-10-2009 om 19:09
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2009
Dewever en Themistocles
In een column in De Standaard heeft Bart Dewever een stevige greep in de Griekse geschiedenis nodig om te stellen dat je in Vlaanderen bij een volksraadpleging over een werk van openbaar nut, systematisch nul op het rekest krijgt.
Want in Vlaanderen, doceert historicus en politicus Dewever, ontbreekt het aan politieke leiders van niveau en aan een positieve betrokkenheid op het algemeen belang. Voorwaar een serieuze sneer naar zichzelf, zijn collega's en de Vlamingen.
Tweede bedoeling van de NV-A-voorzitter: de Antwerpse nee-stem relativeren.Niet helemaal de hogere wiskunde van Van Peel maar Bart komt toch aardig in de buurt.
Waarop Dewever steunt om te beweren dat het TYPISCH is voor een volksraadpleging , dat er een alternatief plan opduikt dat achteraf geruisloos weer verdwijnt, is me een raadsel. Tenzij Dewever meent dat wat in Antwerpen gebeurt, maar typisch moet zijn voor de rest van de wereld.
Of speelden in zijn onderbewuste de eis en het plan om BHV te splitsen nog mee? Na de verkiezingen nog veel over gehoord uit de mond van Bart?
27-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2009
Professor Kerkelijk Recht Torfs is de laatste dagen niet uit het nieuws weg te branden. Hij broedt op een nieuwe politieke beweging. In 'Phara' kreeg hij de kans ten overstaan van Huyse, Gennez en de rest van Vlaanderen, een en ander te verduidelijken.
Ik spitste hoopvol de oren want wellicht zou een politiek orakel te horen zijn, dat een stralend licht zou doen schijnen in de politieke duisternis van dit landje.
Gaandeweg des professors uiteenzetting, verzonk ik in somberheid. Verdieping van het politieke debat, andere methode van nadenken, brug tussen denken en actieve politiek allemaal dingen die ik in de vele jaren van mijn politieke bewustzijn reeds tientallen keren gehoord of gelezen had en waarmee duizenden mensen van allerlei slag en scholing ook vandaag bezig zijn.
Het werd er niet beter op toen Phara de professor uitnodigde om wat concreter te zijn, en dacht hij er misschien aan om aan de volgende verkiezingen deel te nemen, en was het mogelijk om enkele namen van mededenkers te noemen.
Dat laatste was niet mogelijk. Wel waren het verstandige mensen, zei Torfs. En ook al beschouwde hij Phara als een verstandige vrouw, zij mocht er niet bij komen. Waarbij ik me afvroeg: hoe meet de professor altijd met zoveel zelfzekerheid de graad van verstand en domheid in alle lagen van de bevolking.
Van het denken overgaan naar de actieve politiek? Zou kunnen maar niks was zeker, aldus Torfs. Zijn bewegingsdenken onderdeel van een persoonlijke carrièreplanning? Geenszins. Dat professor Huyse hem dat voor de voeten wierp, ontstemde Torfs zeer. Later in de uitzending zette hij het die waarschijnlijk tot de niet-verstandige academici behorende Huyse, dubbel en dik betaald. Huyse: een schijnpoliticus. Een venijnige niet-professorale trap tussen de benen.
Bij pogingen tot concretisering van de Nieuwe-Politieke-Beweginggedachten, ging het behoorlijk fout. De professor was aangewezen op achtervolgen en recupereren. SP-A-voorzitster Gennez, die door Torfs amicaal Caroline werd genoemd, gaf hem een lesje in wat dieper denken over pensionering is. En het voorbeeld van de oppervlakkigheid der partijen, de mantra wij zijn voor de mensen, oppervlakkig want iedereen is natuurlijk voor de mensen, aldus de professor, liep flinke averij op door de opmerking van Gennez dat het VB tegen de allochtonen is, en dat zijn ook mensen.
Kortom, Phara was weer een niet onaangename tijdpassering. En professor Torfs zal ongetwijfeld verder werken aan de verdieping van zijn politieke denken. Dat er een nieuwe, stralende ster binnenkort aan het Vlaamse en/of Belgische politieke firmament zal schitteren, valt na Phara toch wel te betwijfelen. Maar je weet maar nooit.
22-10-2009 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
DE Nederlander
In een column in de Volkskrant onder de titel 'De prins snapt het niet' -klaarblijkelijk is er bij onze noorderburen een soort Filipprobleem aan het groeien-, wordt nog eens verwijtend teruggekomen op de uitspraak van prinses Maxima dat DE Nederlander niet bestaat.
Maxima heeft natuurlijk overschot van gelijk: DE Nederlander bestaat niet. Zoals ook DE Belg, DE Vlaming, DE Duitser niet bestaat.
Beweren dat DE... wel bestaat is lomp, misleidend en gevaarlijk. Politici die het deontologisch niet zo nauw nemen, misbruiken het DE-etiket voor een populistisch, nationalistisch, racistisch discours.
De ergste ontsporing van de verabsolutering van de 'eigen volksaard', die in aanduidingen als 'DE-om heteven welke nationaliteit', verscholen zit, hebben we ervaren in nazi-Duitsland. Iedereen die niet aan het waanbeeld van DE DUITSER voldeed, moest geliquideerd worden.
22-10-2009 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2009
Jos Daems nieuwe deken van het dekenaat Kempen
Op zondag 25 oktober om 15 uur, wordt Jos Daems (44) door de bisschop van Antwerpen, Johan Bonny, aangesteld tot nieuwe deken van het dekenaat Kempen.
Jos Daems volgt in die functie Wim Selderslaghs op, die tot vicaris werd benoemd.
De feestviering waarop bisschop Bonny, vicaris Selderslaghs en het dekenale team, iedereen van harte uitnodigen, heeft plaats in de Sint-Martinuskerk van Retie.
(foto: rechts Jos Daems, links Wim Selderslaghs)
21-10-2009 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2009
Lange Wapper slaat Van Peel met zinsverbijstering
De Antwerpse volksraadpleging over de Lange Wapper is achter de rug. De wettelijk geregelde stembusgang is correct verlopen. De uitslag is overduidelijk: nee aan het voorliggende tracé van de Oosterweelverbinding.
De reactie van schepen Van Peel op het resultaat was evenwel onthutsend. Had de havenschepen plots de kolder in de kop gekregen? Te veel 'bollekens' naar binnen geslagen? I
In ieder geval, de hogere wiskunde en de hautaine toon van schoolmeester-schepen Van Peel waren verbijsterend. Wat hij de Antwerpenaar en de rest van Vlaanderen voorrekende, had overduidelijk de bedoeling een duidelijke nederlaag van de Lange Wappervoorstanders voor te stellen als een soort van overwinning. En dus hoefde je met die volksraadpleging maar amper rekening te houden. Met wat retouches kon dus het huidige plan gerealiseerd worden.
Een ontstellend gebrek aan democratische ingesteldheid en respect voor een wettelijk geregelde volksraadpleging kwamen aan de oppervlakte. Van Peel bleek een van de weinigen te zijn, ook bij de voorstanders van het BAM-project, die zo overduidelijk de trappers kwijt was.
20-10-2009 om 18:30
geschreven door Gust Adriaensen
17-10-2009
Dichter Bert Decorte overleden
De dichter Bert Decorte werd op 2 juli 1915 in Retie geboren. Hij deed zijn middelbare studies aan het Klein Seminarie van Hoogstraten en het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol. Hij overleed in Strijtem-Roosdaal op 13 oktober 2009.
Hij debuteerde als dichter in 1937 met de dichtbundel 'Germinal', die door de kritiek enthousiast werd onthaald.
Decorte ontving in 1946 de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Poëzie. Tot 1995 publiceerde hij zowat jaarlijks een bundel. Onder meer 'Een stillere dag', 'Aards gebedenboek' en 'Kruis of munt' zijn van zijn hand.
Uit 'Een stillere dag' het volgende gedicht:
Ik ben geworden als de winterbeek, de witte, gans met ijslaag overwelfde, geheel gedempte -en toch is zij dezelfde die levensader in het landschap leek
bij lentedag. Nu ligt het lijf, dat vrij en vrolijk buitelde doorheen de weiden of aan een vlakland zich in vijvers vlijde, goed ingedektonder de blanke sprei.
Maar ergens aan een bocht, waar het verval wat groter is, waar 't ijs niet heel en al de bedding dekt en nog het water huivert,
hoort hij, die hare lente heeft bemind en blij was om de weelde van dit kind, het oud geluid verinnigd en gezuiverd.
Behalve gedichten schreef Decorte ook poëtische reisverhalen en essays. Ook werken van onder meer de Franse dichters Baudelaire, Villon, Rimbaud vertaalde hij.
Voor het in 2002 door heemkring 'Zeven Neten' uitgegeven fotoboek 'Reties Album', schreef Bert Decorte nog een aantal kwatrijnen als inleiding op de verschillende hoofdstukken. Een ervan luidt als volgt:
Wie 't allenkant gezocht heeft en gezeten daar hij iets van de wereld wilde weten, beseft, eens oud, maar pas, hoe goed het was te leven in de tuin van Zevenneten. Bert Decorte was erelid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.
17-10-2009 om 19:50
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2009
Begroting, B-H-V, VDB, Electrabel, enz.
'Van Rompuy in de oppositie, zou van deze begroting brandhout maken', las ik in een krant. Als algemene beoordeling kan dat tellen en eigenlijk volstaan.
Toch nog enkele opvallende dingen eraan toevoegen. De banken moeten tegen 2011, 890 miljoen betalen voor de bescherming die ze van overheidswege genoten heeft . Zo betaalt de financiële sector de crisis die ze zelf veroorzaakt heeft, werd gespierd verklaard. Dag Jan! Wat blijkt namelijk: de banken krijgen 600 miljoen terug uit een oud fonds. En nu al wordt voor zeker aangenomen dat de banken de factuur zullen doorschuiven naar de spaarder.
Idem dito voor Electrabel dat beloofd heeft al vanaf 2010 een deel van de extrawinst die het vanaf 2015 zal maken door het langer openblijven van de kerncentrales, af te staan aan de schatkist. Maar door de dominante positie van Electrabel, kan de holding de prijs zetten en dreigt ook hier de consument de dupe te worden.
En dan is er natuurlijk het opvallende stilzwijgen over de staatshervorming en B-H-V. Je weet wel de thema's waarmee nog niet zo lang geleden CD&V en NV-A de verkiezingen wonnen. Geen woord. Ook niet uit de mond van NV-A'ers. Dewever houdt zich in de luwte en mag in De Standaard onder de titel 'Twee heiligen uit Hawai' een badinerende column schrijven over Damiaan en Obama.
Ondertussen wordt er in de media veel meer en volgehouden aandacht geschonken aan de tragische dood van VDB, aan de perikelen rond die andere VDB , het geruzie in het SP-A- en LDD-huishouden, het aanslepende oorlogje Dewinter-Morel, het verbijsterende gekronkel en gekonkel in de Lange Wapper-soap, enz.
Terloops wordt tussen neus en lippen de opmerking de wereld ingestuurd dat de Vleesgeworden Saaiheid bij ons regeert. Zowel in België als in Vlaanderen. Velen zijn evenwel van mening dat er helemaal niet geregeerd wordt. Zeker niet op het federale niveau.
14-10-2009 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2009
Operatie beschadiging
Het aanhoudende gedoe rond de zgn. defenestratie van Frank Vandenbroucke en de gelekte (brute) mails daaromtrent, heeft niets meer te maken met bekommernis om het goed en decent functioneren van ons partijensysteem. Het heeft de vorm en de kenmerken van een door sommige SP-a-leden zelf en door de media, in het bijzonder de zelf verklaarde kwaliteitskrant 'De Standaard', goed georkestreerde hetze tegen voorzitster Gennez.
Zonder al te veel moeite kunnen journalisten in alle partijen dumping van topfiguren vaststellen en de niet altijd fraaie correspondente daarover. Het nauwkeurig uitspitten van alles wat er bv. rond de herhaalde defenestratie van Erik Van Rompuy reeds gebeurd is, zou interessante krantenlectuur kunnen opleveren.
Dat bijna uitsluitend en zo uitgebreid aandacht gegeven wordt aan de perikelen bij de socialisten, doet vermoeden dat een operatie beschadiging Sp-a aan de gang is.
12-10-2009 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2009
Panorama en Damiaan
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Geybels maakt nog eens duidelijk wat een mirakel eigenlijk is en dat er strikt genomen geen mirakels nodig zijn voor een heiligverklaring. Hij betreurt terecht dat er in de reportage geen plaats was voor het (heilige) leven en werk van pater Damiaan.
Hans Geybels heeft overschot van gelijk dat hij op deze manier reageert en helder formuleert waar het bij de heiligverklaring van pater Damiaan op aan komt.
Hij verwoordt daarmee ook, weliswaar op een diplomatische manier, wat vele kijkers al vlug doorhadden. Het was er de programmamakers in de eerste plaats om te doen de heiligverklaring te relativeren, ze zelfs verdacht te laten overkomen, een domper te zetten op de feestvreugde en ontroering bij zovele mensen in binnen- en buitenland. Dat de reportage uitgezonden werd op de dag van de feestviering in Tremelo, Damiaans geboortedorp, maakt het allemaal nog opzettelijker en cynischer.
De reportagemakers zouden er goed aan doen zich professioneel en objectief te verdiepen in het onderwerp en zich te laten adviseren. Maar nee, ze gedragen zich als kwajongens, als pubers, als branieschoppers, die opgewonden geraken bij de gedachte: wij durven toch nogal tegen de haren instrijken.
Overigens verdenk ik de opdrachtgevers voor de reportage en degenen die verantwoordelijk zijn voor het programmaschema, ervan een verborgen agenda en bedoeling te hebben. Operatie beschadiging Damiaan en via Damiaan, beschadiging kerk. Daar kicken velen op.
06-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2009
De schoonheid van rustgevende eenvoud
Elke dag om 18 uur begint in het nog gedeeltelijk romaanse kerkje van de Postelse norbertijnerabdij het avondgebed waaraan iedereen kan deelnemen.
Het duurt niet langer dan een half uurtje, verloopt helemaal in het Nederlands en volgens een vast stramien. Een inleidende hymne wordt gezongen gevolgd door psalmen. Er is een lezing en een stiltemoment. Het magnificat is een vast onderdeel van de gebedsdienst. Enkele gebedsintenties gaan vooraf aan een zegenlied en een afsluitend Marialied.
Die dertig minuten bekoren door hun eenvoud, schenken rust, nodigen uit tot bezinning. Het halfdonkere stemmige kerkje , de norbertijnen in het gestoelte, het afwisselend gezang van voorzanger en gemeenschap, het met name in herinnering brengen van de broeders die doorheen de eeuwen op die bepaalde dag gestorven zijn... het zijn allemaal elementen die het effect en de sfeer van de avonddienst, de vespers, bepalen.
Ik ben ervan overtuigd dat zowel voor gelovigen als niet-gelovigen het avondgebed in de Postelse abdij, een deugddoende en verrijkende ervaring kan zijn.
04-10-2009 om 20:10
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2009
Het Retiese dialect 36
Hôrewajt open betekent zo ver open als de scharnieren bv.van een deur toelaten, zo ver mogelijk. Een har, herre is een scharnier. Wanneer je binnenshuis een deur liet openstaan, kon je te horen krijgen: ik zal es nen hôk (haak)ôn ew gat mô?en of gaj zè gewoewen óm no de kérk te gôn zee?er (gij zijt gewoon om naar de kerk te gaan zeker). Kerkdeuren hoefden niet dichtgedaan te worden omdat ze voorzien waren van een deurveer ofwel omdat er een stroom kerkgangers was. Een vrek, gierigaard is en girrege pin. In het huishouden van dergelijke persoon is het natuurlijk pinne?endun (gierig, schraapzuchtig,schraal).Pin (puntig uitsteeksel, scherp uiteinde) wordt hier overdrachtelijk gebruikt, denk ook aan scherp concurreren, scherp inkopen. Blak betekent vlak, effen maar ook blank, onder water (da veld stô blak). Om dreigend, speculerend, verwachtingsvol aan te duiden dat een geheim, een schandaal, geknoei nog wel bekend zal worden, kan je zeggen : da komt nog wél ten blakke.
Harén?elen (haarenkelen) is de enkels kwetsen door ze bij het gaan tegen elkaar te stoten. Het eerste deel (har, haar) is de stam van het werkwoord haren (scherpen). De klanknabootsing goêzen duidt in het bijzonder het geluid bij hevige wind of regen aan: het rêgert datet goesjt Eieren uit vogelnesten roven, ze uitblazen en aan een twijg rijgen was tot in de jaren vijftig van vorige eeuw voor vele kinderen een hobby. De minder waardevolle eieren werden opgeofferd aan het bléndaweren (blindeieren): een spel dat erin bestond geblinddoekt en gewapend met een stok eieren kapot te slaan.
En pits, ne pitser is een persoon die weinig, kieskeurig, met lange tanden eet. Ook het werkwoord pitsen kan in deze betekeniscontext gebruikt worden (wa zitte dowe weer te pitsen). Wellicht hebben deze woorden verband met het Duitse bisschen (weinig) . Pitsen heeft in onze streek ook de betekenis knijpen en een prikkelend gevoel veroorzaken, steken :die troj (trui) pitst.Deze betekenissen gaan terug op het Franse pincer. Nen dùrschieter (doorschieter) duidt een jonge, magere, lange persoonaan. Het woord is een overdrachtelijk gebruikte afleiding van de landbouwterm doorschieten: sterk en snel langer worden van de stengel. En zotte trul of troela is de weinig vleiende benaming voor een (te?) levenslustige, sensuele vrouw. Troela is een verlenging van troel, Engels: trull (slet), Duits: Trulle (wijf; dik,grof mens). Mètmannen (marktmannen) is de gewone aanduiding van marktkramers. Wanneer je benenonder aan de voeten dik en gezwollen zijn, heb je mokbiejenen. Mok behoort bij meuk, muik, Middelnederlands muken (zacht, murw worden) en is een huidontsteking aan de achterzijde van de koot bij paarden. De geslachtsopening, in het bijzonder bij een koe of een merrie, wordt de klink genoemd. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse clingen (kleven) en de betekenisontwikkeling is de volgende: kleven vastmaken naad reet geslachtsopening. Knoezel(s) betekent niet alleen enkel(s) maar ook gewrichten bij het vee. Aan de oorsprong ervan liggen de Middelnederlandse woorden cnoesel dat een verkleiningsvorm is van cnoes (kraakbeen) en cnoest, cnu(u)st (uitwas aan boom, vooruitspringend voorwerp). In ons dialect betekent knèùst zowel harde, ruwe uitwas aan een boom, kwast als knobbel, gewrichtshoofd, kneukel (ook knokkel).
30-09-2009 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
In memoriam Prof. Dr. Gust Keersmaekers
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Gust Keersmaekers publiceerde vooral over auteurs van de zeventiende eeuw in Noord en Zuid: Hooft, Bredero, Vondel, Huygens en over de Nederlandse Letterkunde van de negentiende en de twintigste eeuw (Conscience, Gezelle, Multatuli, Couperus, Streuvels, Claes, Timmermans, Van Hemeldonck ( Beeld van de Kempen in de literatuur na Conscience/Snieders).
In 1968 ontdekte hij een zestigtal onbekende (uit het Frans vertaalde) gedichten van Bredero, uitgegeven in 1981 in de reeks van De Werken van G.A.Bredero. Daardoor veranderde het Bredero-beeld en de gangbare interpretatie van vele van zijn amoureuze gedichten grondig.
Zijn werk over Consciences De Boerenkryg (1967-1971) bracht een vernieuwing in de Conscience-studie. Hij stond in voor de tekstverzorging van het volledig creatief proza- en dichtwerk van Felix Timmermans (Leuven, Davidsfonds 1989-1994, 25 delen). Het Geluk van een Schrijver is een uitgave van alle bewaarde handschriftelijke teksten van Timmermans' Pallieter, met een inleidende studie, bekroond met de Provinciale (Antwerpen, 2003) en de Interprovinciale Prijs voor Monografie (2003/2004). Hij verzorgde tevens verschillende uitgaven van het Ernest Claesgenootschap, o.a. De Witte (1995) en in 2006 een tekstkritische uitgaven van het gevangenisdagboek van Claes onder de titel 'Drie maanden gevangenis.. Gust Keersmaekers werkte ook mee aan verschillende tijdschriften.
Hij heeft niet alleen veel geschreven maar hij was ook een gepassioneerd boekenverzamelaar. Zijn grote huis in Duffel was een gigantische bibliotheek, een schatkamer van taalkundige en literaire werken. Gust Keersmaekers zelf schatte het aantal op zo'n 20.000. Gust Keersmaekers woonde sinds 1963 in Duffel maar tot voor enkele jaren bezocht hij geregeld familie en vrienden in Retie en Arendonk en woonde hij graag samen met zijn vrouw liturgische vieringen in de Postelse abdijkerk bij.
Prof. Dr. Keersmaekers wordt op zaterdag 3 oktober om 11.30 uur in Duffel begraven.
30-09-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2009
Duitse christendemocraten blij met liberale overwinning
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen.
Ze verliezen (kartelpartner, het Beierse CSU vrij zwaar) maar juichen ongeremd omdat het liberale FDP zo fors vooruitgaat. Want voor Angela Merkel en haar christendemocratische aanhang, blijkt het een orgastisch genoegen te zijn, de sociaaldemocraten uit de regering te kunnen zwieren.
Daar ga je je toch vragen bij stellen. Hoe verklaar je die afkeer van CDU/CSU voor de socialisten en het opvrijen van de liberalen? Als Merkel en co. het label 'christelijk' serieus nemen, dan verwacht je eerder dat er, zeker wat de sociaal-economische visies betreft, meer overeenkomst zou zijn tussen christenen en socialisten.
Of is ook in Duitsland, de 'C' in CDU/CSU, een nog altijd electoraal interessant vlaggetje, dat de lading helemaal niet hoeft te dekken?
28-09-2009 om 10:10
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2009
Zammelsbroek, juni.
Nooit méér Kempen ervaren: zon, wolken en wind, windingen van de Nete, grassen, veldbloemen, kleuren.
Kempen van vroeger,
waardoorheen de laatste tocht, naar het Laak van toen.
Vreugde om het samenzijn,
weemoed om de snelle tijd.
Prachtig Trichelbroek. Libellen en ijsvogels boven het water.
Trichelhoek, gehucht van toen,
rond de Sint-Bavokapel.
23-09-2009 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2009
Het Fortisschandaal
Lippens zou er beter aan doen
de adellijke lippen stijf op elkaar te persen,
geen woord meer uit te brengen,
een kemelharen boetekleed aan te trekken,
zich terug te trekken in de Grote Zoutepan van de Kalihariwoestijn,
of humanitair werk te gaan verrichten bij de Indiase paria's.
22-09-2009 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2009
10 jaar STOLA-STORA in Dessel
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan.
In 1999 richtten de gemeente Dessel en het NIRAS de v.z.w. STOLA-Dessel op. De bedoeling was Desselaars mee te laten beslissen over de definitieve berging van laagradioactief afval in de gemeente en tegen welke voorwaarden. In 2004 rondde STOLA haar studie over de voorwaarden af. In april 2005 werd STORA opgericht. Via STORA wordt de Desselse bevolking betrokken bij de nucleaire aangelegenheden in de gemeente Dessel.
Het zal niemand verbazen dat bij de voorwaarden, veiligheid, gezondheid en milieu als eerste zorg naar voren kwamen. Ook werd het belang onderstreept van lokale communicatie en participatie. De berging op Dessels grondgebied moest ook een positieve, zeg maar financiële en ruimtelijke, impact op de plaatselijke gemeenschap hebben. Allemaal nogal vanzelfsprekende voorwaarden en verwachtingen.
Wat meer dan 10 jaar geleden evenwel heel wat kritiek oogste, was het feit dat het Niras vooral schermde met veiligheid en de inspraak van de plaatselijke bevolking, maar de oprichting van inspraakinstanties als STOLA beperkte tot de gemeenten die in aanmerking kwamen voor een eventuele berging.
Als het Niras echt zo bezorgd was om de veiligheid van de bevolking, moest er een perimeter bepaald zijn waarbinnen er eventueel ernstige nucleaire besmetting zou kunnen optreden. En dan moesten er in alle gemeenten die geheel of gedeeltelijk in dergelijk gebied liggen zgn. STOLA's opgericht worden.
Dat is niet gebeurd. Belangrijke delen van Retie en Geel bv. liggen dichter bij de bergingssite aan de Boeretang, dan grote delen van Dessel.
Voor de bevolking van die gemeenten, hoeft dus de veiligheid, de gezondheid, het milieu, geen zorg te zijn. Precies alsof volgens het Niras, het eventuele nucleaire gevaar stopt bij de grenzen van de gemeente waar het afval geborgen wordt.
Merkwaardige wetenschappelijke instelling, dat Niras!
20-09-2009 om 20:55
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2009
Drie miljoen liter melk vernield
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Want het bewust vernietigen van voedsel om de marktprijzen op peil te houden of om regeringen en de samenleving onder druk te zetten, is niet alleen een zaak van financiële winst of verlies. Het is onbetwistbaar ook een belangrijke ethische kwestie.
Dat mensen tot dergelijke acties overgaan, bewijst overduidelijk hoe sterk de economisch-financiële dwangbuis waarin ze gevangen zitten, het ethische bewustzijn corrumpeert.
Het over de akkers uitgieten van miljoenen liters melk, het vernietigen van tonnen fruit, groenten en vlees, worden nog wranger en amoreler, wanneer je de honger en dorst ziet van miljoenen mensen in andere delen van de aardbol.
Bovendien wordt op scherpe wijze het humanitaire failliet aangetoond van een economisch systeem dat alleen maar rekening houdt met geld.
16-09-2009 om 23:08
geschreven door Gust Adriaensen