Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990

Een Reisverslag

Voor de middag wandelen we nog eens door de straten en over de wallen van het oude Rostock. Bij de Universitätsplatz ontdekken we als het ware het Kloster zum heiligen Kreuz, een mooi gebouwencomplex tegen de stadswallen gelegen, waarin het cultuurhistorische museum gevestigd is.

's Namiddags staat een bezoek aan Güstrow, een stadje op zo'n 40 kilometer van Rostock, op het programma. Er zijn vele mooie, oude huizen en het ruime marktplein wordt beheerst door het witte stadhuis en de rode bakstenen kerk. Het interieur van de kerk is fraai. Het pronkstuk is een houten retabel van een Brusselse houtsnijmeester. Merkwaardig is de metalen torenbol waarin eeuwenlang een bijbel werd bewaard. Bij de restauratie werd een nieuwe bol met daarin een nieuwe bijbel op de toren geplaatst.

Even buiten het centrum staat een renaissancekasteel, het eigenlijke doel van onze tocht naar Güstrow. Het kasteel en het museum dat er in gevestigd is, zijn de moeite waard. Ook hier is het meest gekoesterde bezit Vlaams van oorsprong: een prachtig wandtapijt. De vrouwelijke museumbewaker straalt wanneer ze de kans krijgt aan Vlaamse bezoekers, de eerste in haar reeds lange loopbaa, toelichting te geven bij enkele merkwaardige stukken.

We wandelen door de straten van Güstrow terug naar het parkeerterrein. Het stadje oogt minder welvarend dan Rostock. Ook de mensen zijn er duidelijk sjofeler gekleed. We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat zij ons, Westerse toeristen, een beetje als indringers en voyeurs bekijken. En we hebben enigszins het gevoel dat we dat ook zijn.

's Avonds is er in het imposante en luxueus uitgeruste sportcomplex van Rostock, een concert en een show met alle deelnemende groepen aan de Musikantentreff.

16-11-2009 om 18:12 geschreven door Gust Adriaensen

14-11-2009 om 20:43 geschreven door Gust Adriaensen

13-11-2009 om 09:15 geschreven door Gust Adriaensen

Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990

Een Reisverslag

Maandagvoormiddag trekken we naar het Traditionsschiff, dat in Lütten-Klein op de Warnow ligt. Het wordt een boeiend bezoek aan het scheepvaartmuseum. We raken in gesprek met een Oost-Duitse lerares en West-Duitse pensionhouders uit het Sauerland. De Oost-Duitse bezit een vakantiehuisje op Fischland en ze geeft ons de tip die streek te bezoeken. 's Namiddags concerteert de Lindegalm op de Hafenmarkt. Over de wallen van de oude stad wandelen we en na het avondeten maakt het mansvolk een ritje langs de kust van de Oostzee tot Bad Doberan met de in een mooi park gelegen architectonisch belangrijke bakstenen kerk.

Het is dinsdagvoormiddag en winderig, regenachtig weer. Prima geschikt om de raad van onze Oost-Duitse gesprekspartner op te volgen en per auto, Fischland te gaan verkennen. Het wordt een boeiende rit rond het schiereiland tussen Oostzee en de Saaler Bodden. Het is een laaggelegen gebied met veel rietvelden en alom tegenwoordig het water van de Oostzee en de Saaler Bodden. We passeren schilderachtige dorpjes. Boerderijtjes met gelijkende rieten daken. De windveren steken boven de nok uit in de vorm van twee elkaar kruisende paardenkoppen. In Ahrenshoop lopen we even het strand op. De wind waait krachtig en het water beukt op de golfbrekers.

Het weer verbetert zienderogen zodat het orkest 's namiddags op de promenade bij de vuurtoren kan concerteren, de kinderen het water van de Oostzee proeven en wij Warnemünde al wandelend verkennen. 's Avonds zoeken we de Bierbar op. De aanwezigheid van kinderen is klaarblijkelijk streng verboden, de baas gaat aan het mopperen maar de vrouw sust hem door te zeggen: 'Es sind Ausländer.'

Woensdag 11 juli, 11 uur. Voor het Neptunhotel musiceert het Retiese koperensemble. Het is zomers en we genieten van een wandeling over de promenade van Warnemünde. Het is druk aan de eetstalletjes en het personeel, ook al is het jong, is niet erg vriendelijk. 'Wenn Sie freundlich sind, sind Sie noch viel schöner' tovert toch een lachje op het gezicht van een stevige Oost-Duitse.

's Namiddags is het prachtig weer. We schepen in voor een tocht over de Warnow, door de haven, langs de scheepstimmerwerven. En we varen ook een eind de Oostzee op. De meeste schepen komen uit de Oostbloklanden. We zien ook Cubaanse en heel wat Indische Oceaanreuzen.

Op het grote plein bij het Fischerbastion heeft 's avonds het Europakonzert met 750 muzikanten plaats. Samen met vele honderden toeschouwers genieten we van muziek, dans, show. Nadien praten en drinken we na op de Hafenmarkt. Buiten de verkopers zijn er op een bepaald moment alleen nog maar Vlamingen, op 11 juli, op de Hafenmarkt, in de oude Hansestadt Rostock, in de DDR.

12-11-2009 om 15:19 geschreven door Gust Adriaensen

Rostock DDR vrijdag 6 juli 1990-zondag 15 juli 1990

Een Reisverslag

Het is zondag 8 juli en vandaag hebben in de grote zaal van de Kulturhalle van de Neptunwerft, de 'Wertungskonzerte' plaats. Het Retiese koperensemble maakt grote indruk. Het is duidelijk dat ze muzikaal tot de beste groepen behoren. Dineren gebeurt in de zelfbedieningseetzaal van het gebouwencomplex. Bij het aanschuiven een gesprekje met enkele Noorse en Finse jongeren. Ze spreken een behoorlijk mondje Engels. Het Duits zijn ze minder goed machtig.

Na de middag bezoek aan de zoo van Rostock. Het is een pretentieloze, gezelllige dierentuin in een mooi park gelegen. Schattig zijn de uilenjongen en prettig om te zien is hoe een lynx telkens opnieuw haar stoute jong bij het nekvel pakt en het terug de kooi in draagt. Die zondag is er tot laat in de nacht lawaai en gezang van (dronken) Duitsers die het behalen van de wereldvoetbalbeker vieren.

We beginnen ons al goed te voelen in het dagritme dat ons met de maaltijden wordt opgelegd. Tegen 7.30 uur of 8 uur de wandeling van het Arbeiterwohnheim naar 'restaurant' Szczecin voor het ontbijt: brood, boter, verschillende soorten vlees (vooral worst), gezoete kruidenthee. Koffie kan extra gekocht worden. Filters worden niet gebruikt. Wanneer het kopje leeg is, zie je de laag koffiedik op de bodem. Het middagmaal is sober: bijna nooit soep, weinig groenten (behalve komkommers),voldoende vlees maar vaak van bedenkelijke kwaliteit, weinig of geen fruit, wel ijs of frisco als dessert. Ook het avondeten bezit weinig culinaire verfijning.

Na het ontbijt lopen we meestal de Kaufhalle aan de overkant van de straat binnen. Het warenhuis opent verrassend vroeg zijndeuren en het is er onmiddellijk een grote drukte. Het is een somber, groezelig magazijn met vooral basisproducten. Fruit en groenten zijn in heel beperkte mate aanwezig. Appels helemaal niet. Wanneer een vrachtlading bananen binnenkomt -ze worden gewoonweg op een stapel in een hoek gekieperd-, is er onmiddellijk een lange rij kandidaat-kopers. In de rekken toch ook al enkele West-Duitse producten. Ze vallen op door hun luxueuze verpakking. De winkelkarretjes zijn klein, oud en beperkt in aantal. Wanneer ze allemaal in gebruik zijn, wachten de andere klanten rustig voor het draaihekken tot ze weer beschikbaar zijn. Alle klanten hebben een meestal zelfgemaakte, eerder kleine linnen of jute boodschappentas bij zich. Plastiekzakken worden niet meegegeven. Naast de basisvoedsel- en schoonmaakproducten, wordt vooral bier gekocht. Buiten op de stoep verkopen enkele mensen bloemen of groenten uit eigen tuin.

11-11-2009 om 11:07 geschreven door Gust Adriaensen

10-11-2009 om 08:44 geschreven door Gust Adriaensen

09-11-2009 om 21:40 geschreven door Gust Adriaensen

09-11-2009 om 17:39 geschreven door Gust Adriaensen

Onder de titel 'Gods zaad over Gods akker', schrijft ene Rik Smits, taalkundige en schrijver, in de Volkskrant een stukje over de snelle aangroei van de wereldbevolking. Die is volgens hem de oorzaak van alle mogelijke rampen en kwalen.

Natuurlijk is een evenwichtige demografische ontwikkeling erg belangrijk, maar de manier waarop Smits zijn ei kwijt wil, doet toch wel de wenkbrauwen fronsen.

Met kwajongensachtige branie schreeuwt en schopt hij wild om zich heen. Hij heeft het over 'een heksenketel vol mensenvlees, de productie van mensenvlees, fokpremies, het vrome gekwezel over geredde levens en verlaging van kindersterfte'. En, als er de heilige vrijheid is om zelf je kindertal te bepalen, dan moet er ook het recht zijn om erop los te aborteren. Zo eenvoudig is dat.

Het enige zinvolle dat Smits schrijft, zit in de laatste zinnetjes van zijn stukje: En, belangrijker nog, er zou moeten gewerkt worden aan datgene wat de geboortecijfers het beste en snelste doet dalen: welvaart en zekerheid. Dat betekent bijvoorbeeld eindelijk eens echt de markten openstellen voor de derde wereld, en keihard werken aan een gegarandeerde basispensioenvoorziening voor iedereen. Aan een simpele maar geloofwaardige, wereldwijde AOW. 

 Maar hij beseft wellicht niet dat bij toepassing, er een aantal kilo's van zijn westerse vlees- en spekmassa zullen moeten weggesneden worden. Als dat inzicht er wel is, des te beter. Maar waarom hij zich dan in de rest van zijn column opstelt als een puber, die woorden uit de kast haalt waarvan hij denkt dat ze provocerend zijn (ook de paus mag natuurlijk in deze context niet ontbreken, Gods zaad over Gods akker nietwaar), is me een raadsel.

Tegenover de beperking van de mensenvleesproductie, die Smits als DE oplossing ziet, kan evengoed een serieuze inkrimping van het recht op schrijven van onzin à la Smits, geëist worden.

En ik kan niet aan de aanvechting weerstaan om me af te vragen of de fokpremie, die, wie weet, ook een rol gespeeld heeft in de productie van de heer Smits, die met ondraaglijke licht(zinnig)heid schrijft over 'mensenvlees' en de beperking of liquidatie ervan, wel een goed besteed bedragje was.

04-11-2009 om 08:34 geschreven door Gust Adriaensen

Koor 4-tune bestaat 10 jaar

01-11-2009 om 21:44 geschreven door Gust Adriaensen

31-10-2009 om 15:30 geschreven door Gust Adriaensen

29-10-2009 om 19:43 geschreven door Gust Adriaensen

Laten we het ook eens hebben over de transfers IN Vlaanderen...

Geregeld duikt de gevoelsgeladen maatschappelijke en politieke discussie over de transfers van Vlaanderen naar Wallonië weer op. Zonder problemen kan dat debat evenwel ook getransfereerd worden naar de binnen-Vlaamse situatie.

Wanneer wordt eindelijk ook serieuze politieke aandacht geschonken aan de verschillen tussen de regio’s en zelfs de gemeenten in Vlaanderen? Aan de geldstromen tussen platteland en stad, tussen achterstandswijken in de Vlaamse steden en de villawijken bv. in de Antwerpse groene rand, in de Kempen of aan de kust? Aan de belabberde fysieke, mentale en materiële situatie van vele vierdewereld-Vlamingen in het 'rijke Vlaanderen'?

Vlaamse politici en talloze inwoners van dit minilandje, blijven zich wat graag blindstaren op de Vlaamse (!?) miljarden (hoe ‘Vlaams’ die miljarden zijn, heeft de bankencrisis ons recent geleerd) die naar die profiterende Walen stromen. Precies alsof het stopzetten of verminderen van de transfers een einde zal maken aan de ongelijkheid en de discriminatie  in Vlaanderen wat betreft de sociale en medische zorg, de huisvesting, de studie- en jobkansen, en noem maar op.

Die politici en het financieel-economische establishment in Vlaanderen weten dat maar al te goed. Maar door de schijnwerper steeds maar weer te richten op Wallonië en de Walen voor te stellen als profiteurs en luieriken, ontstaat er op den duur bij de goegemeente een extern vijandbeeld. Bovendien wordt de indruk gewekt dat in Vlaanderen de hemel op aarde zal worden bereikt, wanneer die vervloekte transfers Vlaanderen-Wallonië ophouden te bestaan.

Als je het mij vraagt, een gevaarlijke, asociale en demagogische evolutie.

28-10-2009 om 19:09 geschreven door Gust Adriaensen

In een column in De Standaard heeft Bart Dewever een stevige greep in de Griekse geschiedenis nodig om te stellen dat je in Vlaanderen bij een volksraadpleging over een werk van openbaar nut, systematisch nul op het rekest krijgt.

Want in Vlaanderen, doceert historicus en politicus Dewever, ontbreekt het aan politieke leiders van niveau en aan een positieve betrokkenheid op het algemeen belang. Voorwaar een serieuze sneer naar zichzelf, zijn collega's en de Vlamingen.

Tweede bedoeling van de NV-A-voorzitter: de Antwerpse nee-stem relativeren.Niet helemaal de hogere wiskunde van Van Peel maar Bart komt toch aardig in de buurt.

Waarop Dewever steunt om te beweren dat het TYPISCH is voor een volksraadpleging , dat er een alternatief plan opduikt dat achteraf geruisloos weer verdwijnt, is me een raadsel. Tenzij Dewever meent dat wat in Antwerpen gebeurt, maar typisch moet zijn voor de rest van de wereld.

Of speelden in zijn onderbewuste de eis en het plan om BHV te splitsen nog mee? Na de verkiezingen nog veel over gehoord uit de mond van Bart?

27-10-2009 om 09:40 geschreven door Gust Adriaensen

22-10-2009 om 17:41 geschreven door Gust Adriaensen

In een column in de Volkskrant onder de titel 'De prins snapt het niet' -klaarblijkelijk is er bij onze noorderburen een soort Filipprobleem aan het groeien-, wordt nog eens verwijtend teruggekomen op de uitspraak van prinses Maxima dat DE Nederlander niet bestaat.

Maxima heeft natuurlijk overschot van gelijk: DE Nederlander bestaat niet. Zoals ook DE Belg, DE Vlaming, DE Duitser niet bestaat.

Beweren dat DE... wel bestaat is lomp, misleidend en gevaarlijk. Politici die het deontologisch niet zo nauw nemen, misbruiken het DE-etiket voor een populistisch, nationalistisch, racistisch discours.

De ergste ontsporing van de verabsolutering van de 'eigen volksaard', die in aanduidingen als 'DE-om het even welke nationaliteit', verscholen zit, hebben we ervaren in nazi-Duitsland. Iedereen die niet aan het waanbeeld van DE DUITSER voldeed, moest geliquideerd worden.

22-10-2009 om 10:21 geschreven door Gust Adriaensen

21-10-2009 om 13:40 geschreven door Gust Adriaensen

20-10-2009 om 18:30 geschreven door Gust Adriaensen

De dichter Bert Decorte werd op 2 juli 1915 in Retie geboren. Hij deed zijn middelbare studies aan het Klein Seminarie van Hoogstraten en het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol. Hij overleed in Strijtem-Roosdaal op 13 oktober 2009.

Hij debuteerde als dichter in 1937 met de dichtbundel 'Germinal', die door de kritiek enthousiast werd onthaald.

17-10-2009 om 19:50 geschreven door Gust Adriaensen

'Van Rompuy in de oppositie, zou van deze begroting brandhout maken', las ik in een krant. Als algemene beoordeling kan dat tellen en eigenlijk volstaan.

Toch nog enkele opvallende dingen eraan toevoegen.
De banken moeten tegen 2011, 890 miljoen betalen voor de bescherming die ze van overheidswege genoten heeft . Zo betaalt de financiële sector de crisis die ze zelf veroorzaakt heeft, werd gespierd verklaard. Dag Jan! Wat blijkt namelijk: de banken krijgen 600 miljoen terug uit een oud fonds. En nu al wordt voor zeker aangenomen dat de banken de factuur zullen doorschuiven naar de spaarder.

Idem dito voor Electrabel dat beloofd heeft al vanaf 2010 een deel van de extrawinst die het vanaf 2015 zal maken door het langer openblijven van de kerncentrales, af te staan aan de schatkist. Maar door de dominante positie van Electrabel, kan de holding de prijs zetten en dreigt ook hier de consument de dupe te worden.

En dan is er natuurlijk het opvallende stilzwijgen over de staatshervorming en B-H-V. Je weet wel de thema's waarmee nog niet zo lang geleden CD&V en NV-A de verkiezingen wonnen. Geen woord. Ook niet uit de mond van NV-A'ers. Dewever houdt zich in de luwte en mag in De Standaard onder de titel 'Twee heiligen uit Hawai' een badinerende column schrijven over Damiaan en Obama.

Ondertussen wordt er in de media veel meer en volgehouden aandacht geschonken aan de tragische dood van VDB, aan de perikelen rond die andere VDB ,  het geruzie in het SP-A- en LDD-huishouden, het aanslepende oorlogje Dewinter-Morel, het verbijsterende gekronkel en gekonkel in de Lange Wapper-soap, enz. 

Terloops wordt tussen neus en lippen de opmerking de wereld ingestuurd dat de Vleesgeworden Saaiheid bij ons regeert. Zowel in België als in Vlaanderen. Velen zijn evenwel van mening dat er helemaal niet geregeerd wordt. Zeker niet op het federale niveau.

14-10-2009 om 08:51 geschreven door Gust Adriaensen