doorstraald met lentelicht, waar niets nog dringend moet, er ruimte is en tijd, een vriendelijke groet, een hand die helpt, een troostvol woord, een blije lach.
Heerlijk is: ontwaken in ons huis, de geborgenheid van binnen, want er is buiten.
De zon schijnt, vogels fluiten,
de wind huilt, kerkklokken luiden.
Nog zaliger is:
na uitstap of na reis
de zekerheid: het huis staat er nog, de sleutel omgedraaid, buiten van ons afgegooid, wij zijn thuis.
Dit huis:
een warme thuis.
26-07-2009 om 20:13
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2009
Huizen 2
Huizen 2
Huis van volwassenheid, zomerhuis vol kracht. Een kind, een man, een vrouw, onvermoeibaar in hun dromen. Vreugde, zorgen, toch geborgen.
Besef van afgenomen kracht vlugger dan verwacht, kinderen weggedreven in hun werelden, sneller dan gedacht.
Gemis, verlorenheid, om te veel lege kamers, in te grote tuinen.
25-07-2009 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
24-07-2009
Huizen 1
Geboortehuis, lentehuis. Herinnering maakt ons weer kind. De dagelijkse rituelen, de geluiden van elk uur, de kleine kamer boven. s Avonds hoor je de lentewind stemmen van buurtende boeren verwaaien met geruis van blaren, hoor je geritsel van muizen en moeder die rustig zegt: De kat deugt niet., hoor je het schuiven van de grendel en vaders stem: t Wordt fris vannacht.
Ouderhuis, veilige schelp.
24-07-2009 om 20:35
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2009
Enkele weken geleden werd de 3de encycliek van paus Benedictus XVI gepubliceerd. Ze handelt over de christelijke visie op de sociale problematiek.
Inde media was er opvallend weinig aandacht voor deze belangrijke pauselijke brief. Zeker als je vergelijkt met de mediaheisa rond de (bewust?) gedeeltelijk en verkeerd geciteerde uitspraak van de paus over het condoom.
Die geringe belangstelling is misschien ook begrijpelijk. Want de paus pakt ons economisch systeem en ons materialisme ongenadig aan. En de media, die meer en meer dat materialisme promoten, willen hun lezers en kijkers niet te diep doen nadenken over hun manier van leven.
In de encycliek schrijft de paus dat de huidige crisis mede is ontstaan doordat mensen het maken van winst als een doel op zichzelf zijn gaan zien. Dan bestaat het gevaar dat welvaart wordt vernietigd en armoede gecreëerd.
Volgens de paus behoort de economie al enige tijd tot de terreinen waar de kwaadaardige effecten van de zonde zichtbaar zijn. Mensen verwarren geluk met materiële welvaart, aldus de paus.
De overtuiging dat de economie helemaal autonoom moet functioneren heeft geleid tot economische, sociale en politieke systemen die de persoonlijke en sociale vrijheid van mensen met voeten treden en die daardoor niet in staat zijn om de rechtvaardigheid te bieden die ze beloven.
De paus veroordeelt de ernstige afdwalingen en mislukkingen van het kapitalistisch systeem in de financiële crisis en lanceert een krachtige oproep om te komen tot een echte mondiale politieke autoriteit die aan een terugkeer van ethiek in de globale economie, werkt.
De boodschap van de paus is samen te vatten als volgt: Sociale gerechtigheid kan niet zonder een moreel kompas, zonder God. Een humanisme dat God buitensluit, is een inhumaan humanisme.'
16-07-2009 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
Sociale encycliek
Paus Benedictus XVI, in zijn encycliek Caritas in Veritate:
'Als winst een doel op zich wordt, riskeert ze de rijkdom te vernietigen en armoede te creëren.'
16-07-2009 om 17:15
geschreven door Gust Adriaensen
15-07-2009
Eenzijdig
In de media wordt met betrekking tot de keuze van de Vlaamse ministers bijna uitsluitend aandacht besteed aan de sp-a en dat op een negatief-kritische manier. Daarbij worden de zware woorden niet geschuwd : ondemocratisch functioneren, Stevaertcomplot, defenestratie van Vandenbroucke, enz.
Dat is uiterst merkwaardig en overduidelijk bewust eenzijdig. Precies alsof het er bij NVA en CD&V totaal anders aan toe gegaan is. Of waren er bij die twee partijen geen bekwamere en meer ervaren 'ministeriabelen' dan degenen die van Thyssen en Dewever een ministerportefeuille gekregen hebben?
Een ontluisterend en veelzeggend voorbeeld gaf 'minister ook van cultuur', Schauvlieghe. Die vrouw demonstreerde in een tv-interview, niet alleen totale onkunde van, maar ook, en dat is erger, een ontstellend gebrek aan belangstelling voor de cultuursector. Klaarblijkelijk was Schauvlieghe voor de CD&V 'ministeriabel', omdat ze Oost-Vlaamse is.
15-07-2009 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
14-07-2009
Republikein Peumans
De nieuwbakken voorzitter van het Vlaamse parlement, NVA'er Jan Peumans, doet de wereld kond dat hij, als ware republikein, zal wegblijven van koninklijke recepties ten paleize.
Eigenlijk komt deze door sommigen als 'Vlaamsche stoerheid' geëtiketteerde weigering om koninklijke recepties bij te wonen, als oubollig over. Iets in de zin van 'het Vlaamsche heir staat immer pal'. En vooral het feit dat Peumans aan dergelijke pietluttigheid, zelf zo veel ruchtbaarheid geeft, doet de wenkbrauwen fronsen.
Jan, Jan toch. Tot voor kort was je het ijverigste parlementslid en in mijn ogen een man die het onderscheid wist te maken tussen belangrijke dingen en onbenulligheden. Nu ben ik daar al niet zo zeker meer van.
Ben ook benieuwd of je alle uitnodigingen die jij als 'Eerste Vlaamse Burger' in de toekomst uit binnen- en buitenland zult ontvangen, door dezelfde republikeinse en/of morele fijne kam zult halen. Wedden dat het je niet zal lukken en dat je zult meegetrokken worden in de ondoorzichtige belangencarrousel van machtige lobbygroepen,amorele financiële holdings en dictatoriale regimes.
Want ter wille van het smeer, likt ook de Vlaamse kat de kandeleer. Nu meer dan ooit. Foei!
14-07-2009 om 16:38
geschreven door Gust Adriaensen
12-07-2009
Simon Vinkenoog 1928-2009
Zopas overleed de Nederlandse dichter en prozaschrijver Simon Vinkenoog.
Uit Eerste Gedichten 49/64, Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam 1966, het volgende gedicht:
Winter
ik zie dit huis maar waar zijn de deuren en waar is het leven dat hier woont? ik zie dit huis zonder deuren en ramen dit hopeloos blinde huis
ik ben hier niet alleen geweest er waren de scheurende muren de stervende tuin in doodsnoodkleuren de overwinning op de herfst en ik was deze tuin:
generaties hadden hier bloemen geplukt en kinderen op mijn gras gespeeld nu hing de schommel leeg boven mijn graf een galg tussen geschrokken bomen
ik had het zand in mij horen woelen geen storm had mij ooit kunnen doden nu zag ik de bomen de hemel bevoelen als levenloze getuigen van een andere episode
ik heb deze tuin niet meer kunnen verlaten deze tuin van het gestorven huis ik heb met mijn handen dit graf gedolven en ben deze bloemloze dood gestorven
12-07-2009 om 16:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2009
De postjes
Het Vlaamse regeerakkoord is er. Nu is het nog even wachten op de verdeling van de ministerportefeuilles.
Even het licht (?) laten schijnen op twee boeiende situaties.
Eerst de sp-a. Niemand zal de vakkennis van Frank Vandenbroucke ontkennen. Maar de betweterigheid van de 'professor' in de onderhandelingen, komt niet alleen de coalitiegenoten maar ook meer en meer mensen in zijn eigen partij, de strot uit. Die pedanterie en de daardoor sterk beïnvloede spreekstijl van Vandenbroucke, vielen ook tijdens de campagnedebatten bijzonder sterk op en irriteerden velen mateloos. Als Vandenbroucke naast een ministerpost grijpt of een veel lichtere portefeuille toebedeeld krijgt, heeft hij het uitsluitend aan zichzelf te wijten. Het is onbegrijpelijk dat een hoogbegaafde man als hij, niet inziet dat hij vele mensen sterk op de zenuwen werkt.
En dan de grote winnaars van de verkiezingen: de NVA. Ook al wil de toekomstige minister-president Dewever heel graag in zijn regering, het zou voor de NVA een ramp zijn, mocht Dewever het voorzitterschap opgeven. Daarmee is ook een groot gevaar voor de NVA aangegeven: Dewever is voor te veel kiezers de NVA. Valt Dewever weg, dan is voor een groot deel van de mensen, ook de aantrekkelijkheid van de partij weg.
Dewever blijft dus voorzitter. Peumans en Bourgeois worden minister. NVA mag ook de voorzitter van het Vlaamse parlement leveren. Zou Kris Van Dijck niet de geschikte man voor die job zijn? De Desselse burgemeester heeft heel wat parlementaire ervaring en dook de voorbije dagen geregeld in de media op als 'ministeriabel'. Ik denk evenwel dat hij zich beter in zijn vel zou voelen als voorzitter van het parlement. En op die manier krijgt iemand uit de Kempen toch ook nog eens een hoge functie in het Vlaamse bestuursapparaat.
Een probleem: wellicht wil ook de NVA een vrouw op het voorplan. Maar NVA-vrouwen die duidelijk in aanmerking komen voor een van de topfuncties, zie ik niet zo direct.
Kris Van Dijck als parlementsvoorzitter: het zal waarschijnlijk de NVA in de Kempen geen windeieren leggen.
10-07-2009 om 11:15
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2009
Afslag Vlaanderen, uitrit crisis ???
Zoals in elk regeerakkoord, zitten er ook in het Vlaamse regeerakkoord een heleboel goeie dingen. En ook de reacties waren voorspelbaar: de regeringspartijen prijzen hun overeenkomst de hemel in, de oppositie spaart haar kritiek niet.
Enkele dingen zijn voor mij alleszins duidelijk.
Wat de gemoederen tijdens de campagne zo sterk beroerde, nl. de communautaire problemen, de staatshervorming, BHV, daarover is amper sprake in het akkoord en weinigen, zowel bij de politieke partijen als bij de bevolking, kan het ook maar een bal schelen.
En de campagneslogan van NVA, Afslag Vlaanderen, uitrit crisis, blijkt alleen maar goed geweest te zijn voor de kiesstrijd en de verkiezingen. Want niet 'meer Vlaanderen' zal de financieel-economische crisis oplossen. Neen. De Vlaamse regering, inclusief Bart Dewevers NVA, probeert het met de klassieke middelen: besparen, op die manier budgettaire ruimte scheppen om te kunnen investeren en het sociale beleid verder te kunnen uitbouwen.
Allemaal beleidsopties die dus mogelijk zijn zonder staatshervorming, zonder splitsing van om het even wat. Wedden dat, wanneer deze regering goed marcheert, de schreeuw om een grote staatshervorming zal verstommen, ook bij NVA.
Alleen het VB zal proberen daaruit nog politiek garen te spinnen, waardoor deze partij en haar leiders (al tientallen jaren dezelfden, stel je voor) nog oubolliger en tragikomischer zullen worden.
09-07-2009 om 21:55
geschreven door Gust Adriaensen
07-07-2009
Het ACW stelt duidelijk zijn prioriteiten
In een interview met 'De Standaard', formuleert Jan Renders, voorzitter van het ACW, heldere stellingnames ter verdediging van de sociale zekerheid én van de zwaksten in onze samenleving. Dat verheugt me zeer.
Dat er nogal wat mensen zijn die deze duidelijke standpunten aangrijpen om de man zelf aan te vallen en om hun afkeer voor de christelijke arbeidersbeweging en in het bijzonder voor de vakbonden te demonstreren, is een gekend verschijnsel. Klaarblijkelijk beschouwen zij sociale zekerheid en solidariteit als een graai in hun persoonlijke, diepblauwe portemonnee.
Het toppunt vind ik wel dat een briefschrijver de voorzitter van het ACW het recht wil ontzeggen, de visie van zijn vereniging op de maatschappij duidelijk te maken.
Geldt dat volgens deze meneer voor het hele middenveld en voor ieder individu? Fraaie opvatting over democratie en vrije meningsuiting is dat wel !
07-07-2009 om 19:58
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2009
Boonen is Quick Step is Boonen
Heel de heisa rond het al dan niet deelnemen van Tom Boonen aan de Tour, kan beschouwd worden als een van de beste geslaagde marketingstunts van de laatste jaren.
Als de sponsors het erom te doen is zoveel mogelijk met de merknaam in de media en vooral op tv te komen, is 'de zaak Boonen' de laatste weken een echte goudmijn voor Quick Step geweest.
Dat Quick Step en zijn advocaten er bovendien nog in geslaagd zijn bij het grote publiek het beeld te creëren van de stoute en onrechtvaardige Tourorganisatoren die publiekslieveling Tom uit de Tour willen houden, voegt nog een in commercieel opzicht positieve dimensie toe aan Quick Step.
Kortom, voor de firma Quick Step kan dit wielerseizoen, wat ook de prestaties van haar renners zijn of zullen zijn, niet meer stuk.
03-07-2009 om 18:56
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2009
Klasreünie
Klasreünie
Herinneringen: gordijn dat voor het nu schuift. Mannen worden weer jongens.
30-06-2009 om 14:38
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2009
Karel Van Miert
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
Wat me dan opviel was niet alleen zijn kennis van zaken zijn analytisch vermogen en het grote sérieux dat hij uitstraalde, maar vooral zijn gedrevenheid en soms zijn grote emotionaliteit.
Van Miert kwam uit een groot en eenvoudig Oud-Turnhouts gezin. Hij behaalde in eerste instantie een A3-getuigschrift van elektricien en kon daarna via de Centrale Examencommissie een diploma secundair onderwijs behalen. Dat maakte het hem mogelijk verder te studeren aan de Gentse universiteit. Een tijdlang was hij actief in de katholieke jeugdvereniging 'Boerenjeugdbond' van zijn geboortedorp.
Had de Belgische en Europese toppoliticus die Karel Van Miert geworden is, nog enige voeling met de landelijke en katholieke cultuur en tradities, waarin hij geboren en opgegroeid is? Het feit dat hij met overgave zijn vrije tijd besteedde aan een boomgaard, is voor sommigen een aanduiding voor Van Mierts terugkeer naar zijn boerenwortels in het Kempense Oud-Turnhout.
En in hoeverre werd zijn waardekader nog beïnvloed door het familieleven van zijn kinder- en jeugdjaren én door zijn katholieke opvoeding?
28-06-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2009
Geef je notarisrol op, Kris Peeters!
Een fraai schouwspel is het allemaal niet. En zeker niet in hoofde van de minister-president.
Terwijl alles erop wijst dat een coalitie CD&V, NVA, SP-a, de voorkeur geniet, ook die van hem, durft hij dat niet rechtstreeks duidelijk te maken.
De nota had de bedoeling Open VLD te laten afvallen, maar Verhofstadt is Peeters te slim af geweest:de VLD ging plat op de buik. Komt daarbij dat Van Rompuy de liberalen erbij wil.
Peeters moet nu zijn notarisrol opgeven en resoluut beslissen: Open VLD, 'raus! En die liquidatie niet uitsluitend de toekomstige coalitiepartners toeschuiven.
19-06-2009 om 15:56
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Epiloog
Ondertussen zaten de vier Dewevertjes in het keukentje van de parochiezaal lekker dicht rond de koningin geschaard en luisterden ze met volle aandacht naar de sprookjes van Fabiola, die de Vorstin moeizaam maar met veel gevoel en overgave voorlas.
Ook Laurent kwam in het keukentje van In het hol van de Leeuw, alias In de goede Herder, even goeiedag zeggen. In een select gezelschap van Vlaamse Antwerpse vrienden had hij net voordien een felgesmaakte Deweverimitatie ten beste gegeven. Hij was daar bijzonder goed in. Zonder bril en met zijn kapsel in een wat andere plooi, leek Laurent ook als twee druppels Scheldewater op Bart.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat de Dewevertjes de prins met papa begroetten, temeer omdat de arme bloedjes de Vlaamse Heldmaar uiterst zelden in levenden lijve zagen. Ze zagen hun vergissing evenwel vlug in en Laurent mocht lekker gezellig tussen hen in komen zitten en gespannen meeluisteren naar de lezende mama.
België zou, dat stond nu wel vast, blijven bestaan.
Einde
19-06-2009 om 15:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
De Apotheose
De apotheose van het feest, die zonder twijfel in het geheugen van de aanwezigen zou blijven leven, was het moment, het sloeg toen twee uur op de Mortselse kerktoren, waarop de President, de Lion King en de Vorst een tafel beklommen en met verstrengelde armen de Vlaamse Leeuw begonnen te brullen.
En het werd helemaal compleet gemaakt toen het socialistische koningskoppel la Freya en Frank nog kwamen binnenwaaien.
De Vorst maakte de President en de Lion King direct attent op het zinsverbijsterend décolleté van het Gentse godenkind en op het colbertje van professor Frank, dat hij jaren geleden in Oxford reeds droeg, wat geamuseerd gegrinnik op de tafel veroorzaakte.
Maar nadat Freya een dubbele whiskey naar binnen had geslagen en Frank een plat waterke, lieten ze zich niet langer pramen, sprongen ook op de tafel, en de vijf zongen zo gevoelvol en vol overtuiging Ze zullen hem niet temmen, dat niemand in In het hol van de leeuw zijn tranen nog kon bedwingen en allen als gekken aan het applaudisseren en scanderen gingen: Voor President en Vorst en onzen Bart, hip hip hoera!.
Na afloop werden de vijf van Mortsel door het enthousiaste mansvolk op de schouders getild, waarbij het evenwel opviel dat de meeste belangstelling voor het tilwerk toch wel betrekking op de Gentse schone had.
19-06-2009 om 11:18
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het Trouwfeest
En zo gebeurde het dat op de Vlaamse Nationale Feestdag, op 11 juli, datum die voortaan ook de geschiedenis zou ingaan als de Trouwdag van de Vlaamse Held, de Koning en de Koningin incognito ten huize Dewever verschenen . Ze werden er door de familie en door de Peetersen hartelijk en warm verwelkomd.
In het Mortselse districtshuis was de schepen helemaal van zijn melk maar de kerkelijke plechtigheid was bijzonder mooi en velen pinkten een traan weg toen de orgelist op het einde niet alleen de Vlaamse maar ook de Nationale hymne uitvoerde.
De Mortselse parochiezaal In de goede herder was de locatie voor het trouwfeest. Ze was voor de gelegenheid omgedoopt tot In het hol van de leeuw. Een echte Breugheliaanse bruiloft merkte de Vorst al vlug terecht op.
De koningin zag er stralend uit en ze viel erg in de gratie bij de Dewevertjes, die haar klaarblijkelijk een lieve oma vonden, een echte Italiaanse mama.
19-06-2009 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
Het afscheid
Het sloeg twee uur op de Sint-Michiel en Sinte-Goedele, toen de President en de Vorst mekaar ten afscheid in de armen sloten in de vestibule van het Presidentiële paleis.
Onder aan het bordes lag de clochard te snurken. De Koning wilde alweer zijn portemonnee bovenhalen maar bedacht bijtijds dat hij van zijn wettige huisvrouw altijd maar een vijfeurobiljetje en enkele kopertjes om een kaarsje te branden, meekreeg. Hij keek uitnodigend naar de President maar die gaf de dompelaar een nijdige stamp en siste hem in het puurste Puurs met voor de kenners toch wel een snuifje Reets, toe: Vort! Scheer je weg! Terug naar bachten de Kupe! Daar moest de oude Monarch toch even bij slikken. Is dat niet wat onbarmhartig, Kris? probeerde hij. Het antwoord van de President was klip- en- klaar: Dat is onze Nieuwe Vlaamse Assertiviteit. zei hij ferm. De Koning liepen de rillingen over de rug bij het aanschouwen van zoveel assertiviteit maar hij wilde de goeie sfeer niet verstoren en drong niet verder aan.
Daarna liepen ze gearmd want de oude vorst was wel wat wankelbaar geworden- over het nog altijd maanbeschenen Koningsplein naar de tweede achterdeur in de oostelijke koninklijk-paleisvleugel. Met enige moeite kreeg de Monarch de sleutel in het slot en na een laatste hartelijke groet, verdween hij in de donkere paleisgang.
De President wandelde mijmerend door een stukje Warandepark , schreed dan resoluut naar het hem ondertussen zo vertrouwd geworden bordes van zijn presidentiële paleis toe, zag tot zijn grote voldoening dat de clochard de benen genomen had en betrad de helverlichte presidentiële inkomhal.
(wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
De Vorst De Lion King De President
The Lion King
Kris, vroeg de Monarch bezorgd, zou die Bart Dewever mij echt weg willen? Bah nee, Bert, stelde de President hem gerust. Den Bart is nog de slechtste niet. Hij kijkt wel stuurs en hij moet van zijn achterban soms iets stoers zeggen. We noemen hem wel eens een beetje plagerig The Lion King. Eigenlijk toch vooral een troetelnaampje. Er is dan even een blije schittering in zijn ogen, hij kan dat wel appreciëren. En diep in zijn hart, Bert, vindt hij jou wel een toffe peer.
De Vorst vond toffe peer een erg plastische uitdrukking, echt Vlaams, ze ontlokte hem een gulle lach. Eigenlijk had hij Dewever altijd wel gemogen. Van postuur én van inborst, meende hij, hadden ze veel met elkaar gemeen. Weet je, Bert, stelde de President voor, op 11 juli trouwt den Bart , ik en ons Ann zijn uitgenodigd, kom jij met je Paola ook, incognito natuurlijk. Wedden dat de verhouding tussen den Bart en jou dan niet meer stuk kan? (wordt vervolgd)
19-06-2009 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
Ook al had Karel Van Miert de actieve Belgische en Europese politiek al lang verlaten, toch werd door de media nog geregeld een beroep op hem gedaan, om commentaar te geven bij de Europese actualiteit.
