Eddy Joosen herschrijft eigen story in Francorchamps met BMW
Morgen, zaterdag 23 juni, gaat er in Francorchamps een BMW reunie door waarin een Nederlands zakenman een BMW 3.0 CSL vanuit de late jaren '80 inzet. Hij kocht de ex-Luigi BMW als verzamelaar van oude racewagens en knapte die op tot deze prachtiger dan nieuw uit de garage rolde. Eddy Joosen reed drie jaar voor Luigi Cimarosti, die jarenlang Schnitzer en Alpina een sportieve neus zette. Fritz Van Eerd, de succesvolle Nederlandse industrieel, heeft Eddy Joosen verzocht deze herboren auto morgen te rijden in Francorchamps. Het is wel of geschiedenis wordt herschreven!
Luigi Cimarosti (68) is al een keer in de Jumbo-vestiging nabij Eindhoven op bezoek geweest. Toen hij voor het eerst "zijn" zwarte BMW 3.0 CSL zag, viel zijn mond open van verbazing en puilden zijn ogen uit van ongeloof. Hij betastte de wagen als was hij niet reëel. Toen zijn blik in het motorcompartiment vielwerd het stil in het gezelschap. Luigi hoorde "a beautiful noise" ontstaan rond zijn hoofd. Het geluid zwol aan, de stilte in het gezelschap was volmaakt. Je kon een speld horen vallen als een voorhamer. Luigi's hoofd liep vol met klank, diep gegrommel van startende motoren, door merg en been snijdend geluid van langsrazende racewagens die "zijn" creatie achtervolgden en hem maar zelden konden inhalen en voorbijsteken...Joosen zat trouwens vaak achter het stuur. De hypersnelle jongen uit Schoten, geboren voor goud, auto's en vrouwelijk schoon. Minstens tien jaar aan de top niet te verslaan. Ook niet door F1 cracks zoals Gunnar Nilsson zaliger. Het weerzien daar in Eindhoven tussen grootmeester Luigi Cimarosti en zijn snelheidszoon Eddy Joosen was ontroerend hartelijk. Opmerkelijk in autosportmiddens.
Luigi trok zijn hoofd uit de motorruimte en begon antwoorden te geven op duizend-en-één vragen van de big-boss dieopdracht had gegeven deze BMW tot in de kleinste details te doen herleven voor deelname aan Historic Races, o.a. deze van Le Mans. "Want", zei Fritz Van Eerd, "we hebben die auto nu wel kunnen opnieuw maken aan de hand van honderden foto's en filmpjes, maar sommige details kan U en U alleen, Mijnheer Luigi, ons geven. Deze auto was Uw geestelijk eigendom en vooral wat de motor betreft weten wij niet of we de juiste afstellingen doen. Hij is wel weer gemonteerd volgens een "manual", maar van het "hocus-pocus-pas-werk" waarmee U toverde, het échte fijne weten wij daar natuurlijk niet van. We luisteren dus aandachtig naar Uw opmerkingen."
Luigi deed teken de motor te starten. Behalve hij zette iedereen die rond de schuin gemonteerde zescilinder stond, een stap achterwaarts. Kippevel liep over de ruggen. Eddy Joosen, eregast bij deze, lacht naar zijn gastheer. Iedere keer Luigi de motor liet accelereren werd de Schotenaar een jaar jonger. "Hoeveel voorontsteking heb je gegeven", vroeg Luigi aan de hoofdmecanicien die de hele winkel in elkaar had gezet, nauwgezet, voorzichtig niets verkeerd te doen, terwijl juist deze minzame man zowat alles weet. Zijn antwoord beviel Luigi niet. "'t Is te weinig", zei hij en direct daarna. "Vertaal eens naar de heren, dat ik hier niet ben om hun puik werk te bekritiseren maar wel om hun bij finesses te helpen." Een fijne geste van de ingeweken Italiaan die in 1976 Europees Kampioen Toerwagens werd. (Luigi is Franstalig en onze Noorderburen hebben juist van die taal niet veel kaas gegeten). Die uitspraak was nodig want het vragenuurtje begon pas goed en de antwoorden van Luigi waren niet mis te verstaan.
"Je moet bij 4000 t/m 36° voorontsteking geven", legde Luigi uit. "Boven dat regime speelt het niet zozeer meer een rol. En de compressieverhouding ?" Topmecanicien Jan antwoordde 11 : 1. Luigi stemde in dat het goed was. "In alle cilinders exact evenveel ?",vroeg hij toch nog. Jan knikte bevestigend. "Hoeveel tolerantie heb je genomen tussen de onderdelen ?"ging Luigi verder. "0,7 mm" was het antwoord. "Je mag tot 0,10 gaan. Maar dan moet je wel Motul als olie gebruiken. Die vult de speling mooi op en je hebt toch een motor die direct soepel loopt, geen lange inlooptijd vereist, en direct competitief is. Vroeger in de races vervingen we vaak - noodgedwongen - onze sponsorolie (Castrol) door die Motul. Anders waren onze kansen direct kleiner..." zei Luigi,ontdaan van iedere druk op hem als superieur tuner. Hij liepzo het hele rijtje af. Vond een Getrag-getriebe beter dan de hier gemonteerde ZF-bak en bekritiseerde de montage van de geventileerde remschijven...
Juist zoals Julien Mampaey had destijds Luigi Cimarosti een gouden instinct. Het waren selfmade-men's met een gevoel voor mechaniek dat zo onfeilbaar was alsof het leek of ze mee draaiden als onderdeelin de motor... Alpina en Schnitzer beten erdoor in het zand. Het arrogante BMW zat ermee in zijn maag gesplitst, maar op Belgische bodem konden de toenmalige boss' niet anders dan instemmend glimlachen. Ondertussen begrepen ze er niets van...Morgen dus rijdt de Belgische "Monsieur Francorchamps", tweevoudig winnaar van de gelijknamige etmaalrace ('77 en '82 en al de jaren daar tussenin tweede), op zijn zestigste als het ware zijn ereronde voor de puristen die talrijk worden verwacht. Het is eerder een demonstratie dan een echte race. Een ode ook aan Fritz Van Eerd, autosportfanaat én coureur in de historische F1's waarin hij een Tyrrell bestuurt. Hij rijdt in de Boss Series die o.a. als proloog wordt gereden als de Champ Car in Zolder komt. Een ode aan de Belgische én Nederlandse autosport, die zoals we welgemutst zien, niet rond dat ene échte, mooiste Francorchamps ter wereld kan.
