HAMILTON EVENAART 41 ZEGES VAN AYRTON SENNA IN JAPAN
Was Nico Rosberg (Mercedes) dan de polesitter, in de start snoepte ploegmaat Lewis Hamilton hem de ideale lijn voor de eerste bocht af. De Brit leidde verder de GP van Japan van begin tot eind. In zijn schaduw werd eerst Sebastien Vettel (Ferrari) meegezogen. Maar een knappe pitstrategie bracht Nico Rosberg ten nadele van Vettel op de tweede plaats. Een anderaal wijze Räikkönen (Ferrari) koos het geschikte ogenblik om landgenoot Vallteri Bottas (Williams-Mercedes) voorbij te zoeven en daarmee was de race gearchiveerd.
Het gerommel met schade voor Daniël Ricciardo (Red Bull-Renault) en Felipe Massa (Williams-Mercedes) was één kantnota. Het feit dat Mc Laren-Honda in de eigen tuin dank zij Fernando Alonso en Jenson Button - beiden op een ronde gezet - aan de eindmeet brachten stelde veel van de 100.000 Japanse toeschouwers tevreden. Maar het blijft Honda onwaardig, Mc Laren ook. Buiten deze povere accenten van de GP van Japan zijn er gelukkig nog twee oppeppers. Gelukkig scheen er de zon en was het windstil, zodat verdere Japanse ambities niet werden weggeblazen.
Andermaal zorgde Max Verstappen (Toro Rosso-Renault) voor een remonte-race. Vanaf de 14de plaats - gestraft met vijf plaatsen door elektrische pech in trainingen - remonteerde hij naar de 9de plaats en pakt dus weer 2 WK-punten. Op het ogenblik dat de Belgische Nederlander tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso (2005-2006) voorbij vloog alsof het in de bots-autootjes ging, werd een generatiekloof duidelijk. Het moment van komen, zijn, verandert in dat van "gaan". Maar Max "V" (V=in mechanica symbool voor snelheid) flitste ook teenergenoot Carlos Sainz jr. voorbij.
Met de 41 overwinningen van de legendarische mens Ayrton Senna da Silva te evenaren, drukt regerend wereldkampioen Lewis Hamilton weer alle negativisme rond zijn persoon de kop in. Hij is weer verstrekt in de stand voor zijn derde wereldtitel. Hij telt nu 277 punten tegenover Rosberg 229. Vettel volgt met 218 en heeft het als zijn intentie gemaakt om vice-wereldkampioen te worden met die duivelse Ferrari. De 11 punten tussen hem en landgenoot Rosberg zouden in de vijf races die nog resten overbrugbaar moeten zijn...
In Sochi, voor de GP van Rusland, zal het weer een spannende race worden. Al zullen Lewis Hamilton, Sebastien Vettel en Nico Rosberg als belangrijke WK-figurant er rijden met het mes tussen de tanden, échte wapens zullen er niet te zien zijn. Zelfs sterke president Vladimir Poetin zal in zichzelf toegeven dat een Formule 1 bolide leuker is dan een tank, een drone, bom of gevechtsvliegtuig. Het is en blijft echter een utopie dat wijsheid, kracht en schoonheid ieders bezit kan zijn. Afspraak in Soschi van 9 tot 11 oktober a.s. (Walter Rombauts/Foto:Mercedes)
Lewis Hamilton werd verwacht voor een knalprestatie in de Q3 die de "pole-position" bepaalt. Maar de Brit stuurde de Mercedes enkele verkeerde lijnen door in bochten en verknalde een goed begin. Kort daarop crashte de Rus Daniil Kvyat met de Red Bull-Renault zwaar in de haarspeldbocht waardoor er een rode vlag kwam. De Rus kwam heelhuids uit het avontuur en de Q3 kon verder. Voor Hamilton echter verknoeid, de derde opeenvolgende keer. Daardoor kon hij zijn 50ste "pole" nu niet vieren. Ondertussen snorde Nico Rosberg naar een steevaste tweede "pole" van dit seizoen.
De Duitser krijgt daarmee opnieuw enige hoop op de wereldtitel. Er zijn nog zes races te rijden en als het kantelmoment voor Hamilton zich doorzet in de negatieve zin, is er nog een waterkans op de titel. Max Verstappen reed naar gewoonte goed, maar in de Q2 kreeg hij elektrische problemen en plaatste zijn defecte auto in een onveilige zone. Daarvoor kreeg hij een startgridpenalty die maakt dat hij vanop een 15de plaats morgen de race aanvat. Ongetwijfeld zal de Belgische Nederlander zijn fans weer op een onvergetelijke inhaalrace vergasten.(wr)
Aanvankelijk eiste de Australiër Daniël Ricciardo in de Red Bull-Renault de beste tijd op in de derde vrije oefeningen. Hij werd op de hielen gezeten door - andermaal - de twee tieners Max Verstappen en Carlos Sainz jr in de Toro Rosso. Andere tenoren rommelden wat in de achtergrond, op het onrustwekkende af overigens. De Mercedessen reden achteraan, de Ferrari's nog meer. Maar naarmate het uur vorderde kwamen ook de ingrijpende veranderingen. Na precies 38' plaatste Nico Rosberg zijn Mercedes aan de spits met 1'33"995. Alsof het zijn schaduw was wipte regerend wereldkampioen Lewis Hamilton achter hem aan met 1'34"292, zijnde 0,267/1000ste van een seconde trager.
Ricciardo behield de derde plaats en Kimi Räikkönen en Sebastien Vettel plaatsen zich vanuit de achtergrond met de Ferrari's op respectievelijk 6de en 8ste plaats. De wig die tussen de twee wereldkampioenen gedreven was heette: Max Verstappen op de 7de rang ! Alonso en Button speelden met de Mc Laren weer een figurantenrol, al was Button even 4de. Pastor Maldonado (Lotus-volgend jaar bij Renault...) onderscheidde zich andermaal door overwegend naast de baan dan erop te rijden. Maar oliedollars vergeven veel. Straks zijn er de kwalificaties om de pole-position en het ziet er naar uit dat Mercedes zijn supprematie zal hernemen. In Suzuka is het 26°C warme en het asfalt laat 33°C opmeten. Kwestie van straks erop te spelen met de juiste rubbercompound. Hard, medium, zacht of supersoft.(wr)
Op een nog steeds nat asfalt heeft de Rus Daniil Kvyat met de Red Bull-Renault de snelste tijd neergezet in de FP2 in Suzuka. Hij ging daarmee de Duitser Nico Rosberg (Mercedes) die op zijn beurt sneller was dan ploegmaat Lewis Hamilton. Als analyse valt er weinig te zeggen. De derde vrije oefeningen zaterdagochtend zullen meer een reflectie van het wedstrijdverloop zijn. Die zijn op de kwalificaties gericht die naar de "pole-position" moeten leiden. Nico Rosberg zal uiteraard hemel en aarde bewegen om zijn titelkansen opnieuw gaaf te zien. Hij staat momenteel 41 eenheden achter op ploegmaat Hamilton.(wr)
Suzuka lag er kletsnat bij toen de eerste vrije oefeningen begonnen. Het zou de hele tijd zo duren. De "groten" zoals Vettel, Hamilton, Räikkönen en Rosberg hielden zich koest. Het was veel te vroeg om risico's te nemen. Deze eerste chronolijst is daardoor van geen enkele betekenis naar de race toe. Jonge coureurs wilden zich wel testen op de glijbaan. Carlos Sainz jr in de Toro Rosso bleek de beste schaatser met 1'49"434 en in zijn regendouche haalde de Rus Daniil Kvyat met de Red Bull de tweede tijd. Slechts 12 coureurs vonden het zinnig de baan op te gaan. Niet onverstandig, want mocht het zondag ook regenen, dan is deze oefening niet overbodig. Daarom dat Nico Rosberg (Mercedes) met 1'50"677 de derde tijd wegpikte, Ferrari-ridder Sebastien Vettel de vierde met 1'50"519 en Hamilton (Mercedes) de vijfde.
In het dozijn vierwielige waterskieërs walste de Nederlandse Belg Max Verstappen zich met de Toro Rosso naar de zesde plaats, direct achter de grote gevestigde waarden, én voor Kimi Räikkönen (Ferrari) die héél voorzichtig was en de kat eerder uit de boom keek.Massa (Williams-Mercedes) pakte de achtste en ja Ericsoon toch de negende met de Sauber. Bottas (Williams-Mercedes) sloot het rijtja van tien af. Straks gaan de tweede vrije oefeningen door met de vraag of er dan nog hemelwater uit de hemel zeikt. Een mistig begin van een GP die zondag wellicht onder volle zon wordt gereden.(wr)
WAT ER IN HET BEGIN VAN DEZE EEUW NODIG WAS VOOR EEN GP
Tolstoi zou het voorbestemdheid noemen. Ik noem het toeval. Namelijk dat ik in de autosport ben opgeleid in de Koninklijke Antwerp Motor Union. Die exclusieve club bestond, barstensvol, uit de grootste specialisten, de advokaten van autosportreglemente en uiteraard kwamen er de grootste Belgische autocoureurs en ingenieurs op bezoek Stichter was de controversiële, altijd door schitterende dames omgeven reus Tony Stappaerts. Terwijl ik dit schrijf hoor ik de tanden van zijn afgunstigen knarsen.
Voor, of tegen, Tony was "een grote" ! Maar met alleen feesten, orgietjes en overspelende leden kan een "nerdclub" niet overleven. Dus was er ook een "boss" nodig. Die groeide uit de figuur van de zeer geachte, even bekritiseerde, statige figuur van ene Jacques de Clippel. Over hem niets dan goed. Niet omdat de man volmaakt zou zijn geweest.
Gelijk alles van vlees en bloed droeg ook hij de kiem van de onvolmaaktheid in zich. Maar hij verstond de kunst om alles aan de buitenkant te laten blinken. Zelfs objecten met deuken, zoals zijn gele Jaguar D - van vader gekregen - waarmee hij eens deelnam aan een "Vliegende Kilometer in Wommelgem", waar ook de Bentley-Club present gaf. Een stomme Volkswagen Kever reed hem op de weg daartoe aan en veroorzaakte een bluts in de twee ronde borstvormige overkappingen van de voorwielen. Een aparte anekdote.
Terzake: Jacques de Clippel maakte Antwerp Motor Union Union gewoon groot. Nu met de GP van Japan bladerde ik wat lusteloos door de 800.000.000 bladzijden, dia's en foto's - die nog allemaal moeten worden gearchiveerd - en kwam tegen wat nodig was in 2001 voor de GP van Monaco. Antwerp Motor Union leverde standcommissarissen. In Le Mans, in Monaco, in Francorchamps. Overal. En leverde ook sportcommissarissen waarvan Jan Hendrikc en Robert Faes de meest tot de verbeelding sprekende waren. Dit was mijn inspiratie voor wat er bij een organisatie van een GP komt kijken:
Voor een parcours van 3,367 km (Monaco) is er nodig: (alles begin deze 21ste eeuw)
26 baancommissarissen brandblusapparaten (minimum 1 per 10 meter)
+ 590 baan en standcommissarissen (1 controle per stand)
33 bewakingscamera's + 3 mobiele camera's eigen aan de organisatie (geen TV-gedoe)
8 kranen (in Suzuka deze week staan er minsten het driedubbele...Jules Bianchi...2014...)
10 depannage firma's (met minimum 2 wagens)
40 intensive care dokters / chirurgen
60 dokters algemene geneeskunde
80 secouristen (eerste hulp) + 40 verpleegsters
40 ambulances
3 snelle interventiewagens (nu allemaal Safety Cars) en 3 auto's voor algemene diensten
40 cardio-vasculaire (ademhaling) valiezen
30 decompressiematrassen
6 K.E.D. Ortho-Plaster-Kits
+ voor de toeschouwers: 10 dokters, 20 verpleegsters en 175 secouristen
+ 2 afzonderlijke tenten voor reanimatie en kleine chirurgie
+ kikvorsmannen (wegens Monaco...), rubberboten en vedetten
+ 2 helikopters
+2 echte Safety Cars
Bovendien heeft de organisatie als medewerkers:
- de regering, de stadsdiensten, de Sociétè des Bains de Mer, het Patronaal Syndicaat van Hotelhouders, van de industriële en de Vereniging van handelaars en winkeliers.
- de officiële chronometers + materiaal + computerklokken
- de ordediensten en de stadspolitie
- de reinigingsdienst
- Het Rode Kruis en de omliggende klinieken
- de radioverbindingsdiensten
- de havendiensten en de zeevaartpolitie
- (in dit geval) Monaco-Telecom voor een tijdelijk geïnstalleerd netwerk van 1371 lijnen
297 telefoontoestellen, 30 faxtoestellen en 8500 meter bekabeling
- telefonisten en elelktriciens
- de dienst voor wegenwerken
- de montage en demontage-diensten en schrijnwerkers
- de micro's en sonorisatie van de omloop
- de TV technici + plaatsing van grote schermen van minstens 150 m2
- Internetspecialisten en operateurs
- de dienst voor prijzencontrole en economische klachten (tariefcontrole handelaren, standjes, biertenten...)
- de pers, public relations, ontvangst enz... (met minstens 120 hostessen, die van Van Rossum niet bijgeteld)
- de sponsors en de reclamediensten
- het organsiastiecomité van niet-bezoldigde leden, specialisten die uiteraard de dag na de race alweer beginnen aan de organsiatie van het volgende jaar.
Dank U Antwerp Motor Union dat in je wieg van de autosport heb mogen tutterzuigen, evenveel dank aan de ook al Koniklijke Renstal Excelsior, die de beste autocoureurs heeft gekweekt. Zonder die bagage was ik niet rondgeraakt. Dank aan de duizenden, misschien tienduizenden die me de Universiteit van het Leven hebben doen ondergaan. Dank Tony Stappaerts, Dank Jacques de Clippel, Dank Graaf de Liedekerke, Dank Pierre Ugeux, Dank Hugues de Fierlandt, Dank Paul Frère en Jacky Ickx. Ook de beste Belgische autocoureur Jacky Ickx, had bindingen met AMU. J.J.de Clippel leende hem zo'n kleine BMW 700 waarmee hij zijn eerste klimkoersen kon winnen.
Allemaal geschiedenis, maar hoe heroïsch het allemaal was is niet onder woorden te brengen. "Que la fête de la vie peut encore long durée". Morgen, straks begint de GP van Japan in Suzuka.Lewis Hamilton leidt met de Mercedes met 252 punten op ploegmaat Nico Rosberg met 211. Sebastien Vettel (Ferrari) telt 203 punten en bid een schietgebedje dat de "omstandigheden" van Singapore zich in de tuin van Honda mogen herhalen.(Tekst en foto's:Walter Rombauts)
MORGEN BEGINT GP VAN JAPAN, HIER EEN NOSTALGISCH CURSIEFJE
Door ons zomeruur is het morgen in Japan al negen uur later dan bij ons. Dat wil zeggen, als voorbeeld, dat het straks om 18 uur bij ons, in het land van de Rijzende Zon 03.00 uur in de nachts is. Binnen enkele uren worden daar de mecaniciens en autocoureurs wakker, die in de ochtend moeten acteren in de eerste vrije oefeningen voor de GP van Japan. Waarin vorig jaar de Fransman Jules Bianchi zich te pletter reed en nooit meer uit de coma kwam. Op die plaats is nu een gigantische kraan neergepoot om objecten van de piste te pikken zodat een dergelijk drama zich niet meer kan voordoen.
De GP van Japan F1 was altjd mijn lievelings-GP. Omdat de omloop een kleine -oude - Nürburgring is, eigendom van Honda, vlak langs de fabriek van Suzuka loopt en ook omdat er een zéér goed contact was tussen Nabuhiko Kawamato en mij. Dat kwam niet alleen omdat hij als toenmalige baas van Research & Devlopment (R&D) verantwoordelijk was voor de V10-motoren van Senna en Prost in de Mc Laren"s, maar ook omdat we - soms stuntelig - met elkaar konden praten over techniek. Hij en ik wisten van elkaar waarover het in die motoren ging.
Het stuntelige vond zijn oorzaak dat we alles, of moesten vertalen, of in het Engels langs twee kanten eens de bal missloegen. Maar dan ging het niet over techniek. Over speelsere dingen. Goeie herinneringen aan Suzuka, Honda, Mister Kawamoto en Japan in zijn algemeenheid. Dezelfde hartverwarmende "séjours" vielen me te beurt bij Mazda, Nissan, Mitsubishi, Toyota natuurlijk met een echt "manneke-pis" in de fabriekstuin, Subaru, Daihatsu en ik vergeet er nog steevast Izusu bij te vertellen. Onvergetelijke "timeless-memorys" In de wereld die mijn speeltijd is mogen/moeten zijn, had Japan een speciale plaats in mijn hart.
Ook won ik er in 1987 de "Golden Drivers Cup" in Tochigi, een jaarlijkse nogal scherp betwiste race op het circuit van Mazda. Daardoor schoot mij een anekdote te binnen, tijdens een GP van Japan, in een tijd waarin computer-communicatie in "opmars" was. De tijd van de Brother's, de Tandy's 100 en 200. De modems waarop je de telefoonhorens met elastieken moest aandrukken en er dan nog je vuist opzetten. Kwestie van zeker te zijn dat de verbinding naar 13.000 km verder goed zou zijn... De anekdote ging over de schaarse tijd waarin ik een artikel naar mijn krant moest krijgen. Ik noemde het cursiefje Mister Kawaguchi. Waarachtig gebeurd. Aan de tekst is geen haar geraakt.
...De omloop van Suzuka in Japan, in de tuin van Honda, lag in de zon te bakken. De trainingen voor de GP van Japan waren over. De journalisten haastten zich als bezige bijen hun teksten te schrijven en ze dan als...het kon ze naar naar de betrokken krant te zenden. Via de computer, de laptop, die omstreeks 1980 in zwabg kwam en sjiek stond. Iemand zonder een bengelende informatiekist (of toverdoos ? wat van de twee klinkt het leukst?) aan zijn hand was een jockey zonder paard. Maar het ging niet altijd vlot om met die dingen tekst over de wereld te verzenden. Hoewel ze daarvoor werden gemaakt. Met Japan op kop van het legertje producenten. Maar Walter (ik) was gerust. Ik had één van de betere merken van mijn krant gekregen. Het was Japans, high-tech en dus kon er niets misgaan.
Op het ogenblik dat het platte toestel het rochelende geluid liet horen dat de verbinding met de modem van een verafgelegen computer aansloeg, brak het onmiddellijk af en gaf een fluittoon. Die gaf aan dat de verbinding via de normale telefoonlijn was mislukt. Niet snel opgevend begon ik aan meerdere pogingen. Ze bleven mislukken. Ten einde raad begaf ik mij naar het informatiecentrum van het circuit, twintig minuten stappen onder een brandende zon, tussen de gigantische vrachtwagens van de teams door, langs de miljoenen kostende mobilhomes van de coureurs, naar een lokaal dat tegen die luxe afstak.
Toch mocht ik het beschouwen als het zenuwcenter van de hele organisatie. Binnen stond Mister Kawaguchi, een forse Japanner, lachend, zoals alle Japanners doen. Als ze je ontvangen, als je een stommiteit zegt, en ook als ze je echt uitlachen. De nuance daarin is in geen van de drie situaties goed te onderscheiden.
Ik legde mijn probleem uit. "Wacht even", zei Mister Kawaguchi, duidelijk de plaatselijke allesfikser. Ik wachte. Na twintig minuten kwam een tengere Japanner binnen. Hij was gekleed in een bruinrode overall. Kawaguchi stelde hem voor als "Mister Nobody". Via de grote baas werd het Engels in het Japans vertaald. Ook Mister Nobody begon te grijnzen, daarmee te kennen gevend dat het voor hem een gemakkelijke klus was, die vier draden van een snoer, hetwelk de computer met de telefoonplug in de muur verbond, gewoon in de juiste volgorde te leggen. Hij vergezelde mij naar de perstribune waar het communicatiedrama zich afspeelde.
Ik was niet de enige onfortuinlijke. Te merken aan een Italiaanse collega die zijn laptop plots doorheen de persruimte tegen de muur smakte. Het onding leek even op een satelliet die aan de sterrenhemel werd geplaakt. Dan kwam de klap. High-Tech tegen de grond, als een versplinterde granaat. Mister Nobody keek er nauwelijks van op.Hij was meer gewoon op het gebied van communicatie...Een rood aangelopen Italiaan had hij nochtans niet eerder gezien. Tja, temperament, weet u. Dat doe wonderen.
Geduldig stripte Mister Nobody het snoer van mijn computer en legde de vier draden daar binnenin in een andere volgorde - vandaag heet dat configuratie nvdr - en sloot onbewogen opnieuw het contactstekkertje. Alle verdere pogingen om teksten naar België te zenden mislukten. Ik werd nerveus, Mister Nobody niet. Hij werkte geduldig door. Draadje open, draadje weer dicht. Nieuwe poging, weer niets. De tijdzone maakt dat Japan acht uur op ons voorligt. Als het in België 20 uur is, is het in Japan al 's andernedaags 's morgens 04.00 uur, met ons zomeruur erbij dus 05.00 uur in de ochtend. Ik liet de Japanner verder doen en sloop heimelijk terug naar Mister Kawaguchi-"de-Keizer-van-Suzuka-voor-één-week". De tijd vertsreek verder. Dra was Mister Nobody....meer dan ZEVEN uren aan de slag. De "deadline" kwam dichterbij. "Just a moment", drong Kawaguchi aan op nog wat geduld.
Een ogenblik van weerom twintig minuten en dan...verscheen Mister Nobody in het deurgat. Ontgoocheld over zoveel gebrek aan vertrouwen keek hij mij aan. Ik wist er geen raad mee, voelde me schuldig. Samen gingen we terug naar de plaats van het onheil. 't Is toch Japans", zei ik tegen mijn compagnon. Mister Nobody verstond het niet en knikte lachend. Converseren was onmogelijk. De Japanner hervatte geduldig zijn taak. Onverdroten wisselde hij de positie van de vier draadjes in het snoer...Na precies acht uur werken met engelengeduld maakte mijn laptop verbinding met het land van regen en belastingen.
Nadat dit mirakel was geschied keken hij en ik elkaar aan, we vlogen rond elkaars hals en voerden enkele stuntelige danspasjes uit. Ik wilde Mister Nobody belonen, hem in de adelstand verheffen door hem een fooi te geven, een geschenk. De man uit het land van de Rijzende Zon weigerde. In essentie was het zijn fierheid die boven kwam. Hij had alleen maar zijn werk gedaan. Afgemeten precies dat wat hem was gevraagd. Maar hij was wel fier op zijn prestatie. Gewonnen van ongeloof van een barbaar die niet meer geloofde dat hij, simpele geest, de vier draadjes in die dunnen elektrische kous wereldomspannend zou maken.
Met gebarentaal, een Japanner die enkele woorden Engels sprak - we leefden eind van de jaren '70 van vorige eeuw - en ze in Oosterse taal omzette, maakte duidelijk dat ik, Walter, hem op een pint mocht trakteren als we elkaar eens in Tokio zouden tegenkomen. Die stad telde toen 13 miljoen inwoners. Hoewel ik die mierennest vaak heb mogen frekwenteren, kwam ik Mister Nobody nooit tegen. Zoals verwacht. Maar ik herinner me mijn leven lang de mooie boodschap in de eerlijke ogen van de Japanner : "Geef nooit op, verlies nooit het geloof in beterschap."
Morgen, ginder moeten we al bijna straks zeggen, beginnen de eerste vrije trainingen voor de GP van Japan. Met een Sebastien Vettel die nog gelooft in een vijfde wereldtitei, zijn eerste zou dat zijn met Ferrari. Met een Mercedesteam waar de twijfel is binnengeslopen. Met Red Bull en Renault die gaan scheiden. Met Fernando Alonso die zijn contract bij Mc Laren door Red Bull zou willen afgekocht zien. Met aan de einder een eigen nieuwe renstal voor Constructeur Renault die Lotus overneemt. Met als rijders - wellicht - Stoffel Vandoorne, een West-Vlaming, perfect drietalig, GP2-kampioen en barstensvol talent.
En...Pastor Maldonado omdat die Venezolaanse olievaten vol dollars laat binnen rollen. Perez is/was ook kandidaat maar Renault wil ook een Franstalige "behind the wheel". Gezien de Fransman Roamin Grosjean mogelijk naar Haas gaat, is er een redelijke kans opdat een Belg opnieuw in de F1 figureert. Hoogstwaarschijnlijk zal Stoffel Vandoorne méér doen. Ik tip hem aan Max Verstappen, ook geboren in Belgenland (Hasselt) maar Hollands boerser dan Stoffel die charmanter zal zijn. Dat is voor 2016. Nu eerst Suzuka, waar het altijd zalig was te toeven.(Tekst en foto's:Walter Rombauts)
Er is schandaal rond VW, het oudste automerk in Europa. Foefelen met uitlaatgastesten. Niets nieuw eigenlijk. Al is het logisch dat schadelijke stoffen in onze atmosfeer worden teruggedrongen. Medeschuldigen zijn de overheden die constructeurs normen opleggen die in de praktijk niet haalbaar zijn. Even kunnen ze worden gesimuleerd in een test, maar eens daarbuiten, in de praktijk valt dat alles als een kaarten huisje in elkaar. Een oude vuistregel in de auto-industrie zegt dat in de praktijk gerust 2 liter per 100 km mag worden bijgeteld bovenop het verbruik dat in de catalogus staat.
Maar dat komt niet alleen door de motorenbouwers. Er komt - geen mens blijkt het te snappen - een zéér verzachtende omstandigheid voor VW bij kijken. Zonder excuses in te roepen voor het monteren van software die "testomstandigheden" onderkent en zich als een cameleon aanpast in braafheid. Maar de autowereld is keihard, de concurrentie "sans pitié". De naam van het spel heet geld. Maar dat is niet echt de boosdoener, het is maar een betwistbaar menselijk gevolg.
Het echte venijn, dat overigens voor alle autoconstructeurs geldt, zit hem in de consument, de automobilist die de auto rijdt. Zeker een moderne "zelfbeweger" is een zeer ingewikkelde machine. Het is logisch dat de koper van zo'n onding niet moet weten hoe alles wat erin zit functioneert. Zo ook met een computer, een smartphone en met alles waar we met ons hoofd niet bij kunnen. Màààr de meeste autorijders bedienen die machine slecht. Neem als voorbeeld een juiste versnelling inschakelen.
Ik schat dat 7 op tien autorijders de verkeerde gang kiezen, de verkeerde overbrenging als ze rijden. Rijden in een te lage versnelling is frekwenter dan een te hoge. De motor draait dan te hoogtoerig en het brandstofverbruik is dan veel te hoog dan nodig is en kàn. Met een Peugeot 308 bijvoorbeeld, tank je in kloteland België, bijvoorbeeld in Antwerpen vol, en je rijdt vervolgens zonder te tanken naar Nice om er op de Promenade des Anglais "une crêpe Suzette" te gaan eten. In de zon.
De meeste mensen gaan veel te hoog in toerental eer ze een hogere versnelling (wezenlijk een vertraging) inschakelen. Toen de eerste vijfversnellingsbakken opdaagden, later de zesversnellingsbakken en zelfs zeven, reed ik met een notoire dagbladjournalist mee. Die bleef altijd in vierde versnelling rijden. Toen ik hem vroeg waarom hij niet naar vijfde ging - en dus een lager toerental zou hebben - kreeg ik als antwoord dat het altijd met vier versnellingen ging en dat nu zo zou blijven. De man bleef in vierde rijden. De hele rit !!! 'k Heb er ook één gekend die niet hoger ging dan derde...
In een automotor liggen twee karakters verscholen. Hij kan een tweeling als sterrenbeeld worden genoemd. Er is het VERMOGEN dat zorgt voor fikse prestaties en anderzijds (vandaag de belangrijkste karaktertrek) is er het KOPPEL - de trekkracht - die naar de drijvende wielen wordt gestuurd. Het maximum koppel is aangeduid in ieder onderhoudsboekje dat bijna nooit wordt gelezen. Vroeger werd het benoemd in kgm en in de "modern times" in Nm, Newtonmeter.
Om niemand slapeloos te maken staat achter, bijvoorbeeld 380 Nm, altijd een toerental bij hetwelke die krachtbron (zowel diesel als benzine) zijn hoogste werkdruk op de zuiger uitoefent. Dan zit de verbrandingsruimte maximaal vol lucht/brandstofmengsel dat de hoogst mogelijke expansie én de KOMPLEETSTE verbranding oplevert. Wie dat toerental als richtpunt neemt om in een hogere versnelling te schakelen rijdt het zuinigst. Stoot dus de minst schadelijke stoffen uit.
Maar de meeste automobilisten roeren zomaar lukraak met die ouderwetse pook in de transmissiepot. Met als gevolg dat - meestal - de motor in te hoge toeren draait, of zeldzamer, schokkerig de auto in een te lage transmissieverhouding doen voortbewegen. In beide gevallen is de uitstoot aan schadelijke gassen hoog. De enig juiste en minst mogelijke hoeveelheid vuiligheid oogst iedere motor bij het toerental van het maximum koppel. Racemotoren zijn bedoeld om prestatie te oogsten.
Gewone motoren dienen om een verplaatsing van punt A naar B mogelijk te maken met het minste brandstofverbruik. Dus moet er op "maximale koppeltoerental" worden gereden. Bij moderne dieselmotoren ligt dat - soms - al iets boven 1500 t/m, maar meestal ligt het om en rond 2000 t/m. Alleen een elektrische auto levert GEEN uitstoot op. ZERO-emissie. Bovendien levert een elektromotor vanaf zijn eerste omwenteling ook al het maximum koppel. Ook een BMW, Mercedes of Mazda op waterstof heeft ook 0. Een ander verhaal.
Nu zou de overheid een echt serieuze duid in het zakje kunnen doen om schadelijke uitstoot "vanzelf" te dempen. Verplicht gewoon een automatische versnellingsbak. Die kiest ten allen tijde de juiste en dus zuinigste overbrengingsverhouding in functie van de gasklepstand (bedienen van het "gas"pedaal). Nog efficiënter is de "Continu Variabele Transmissie" (CVT). Deze is gebaseerd op het variatorprincipe van de industrie en dat vroeger de mensen zo deed lachen met "de Dafjes" van de gebroeders van Doorne in Nederland.
Wezenlijk was dit al de auto en de transmissie van de toekomst. Dus overheid...VERPLICHT een automatische versnellingsbak. Haal het - nu overbodig geworden - emotionele, het machogedoe, van de auto weg. Nog iets overheid: verplicht auto's te reageren op snelheidsborden - ik reed er al 35 jaar geleden in een Volvo mee - maar ja dan verdwijnen de inkomsten van "overtreders" die 56 in plaats van 50 km/h rijden. Dus dat is teveel gevraagd.
Volkswagen's CEO, Martin Winterkorn die de opvolger is van de legendarische Ferdinand Piëch werd, heeft zich verontschuldigd. Dat is natuurlijk iets, maar het kwaad is in alle richtingen geschied. Zelfs "made in Germany" is ermee geschaad. Zoals Duitsland nog om andere redenen - opgehoest door een loodzware schouderklast van het verleden - nog op schrikwekkende manier wordt beschadigd. Martin Winterkorn verweet zijn klienteel niets. Hij schaamt zich ervoor. Maar de werkelijkheid naast het gefoefel is ook dat mensen een auto niet op de juiste manier weten te rijden.
Minstens tien van die elf miljoen "foefelmodellen" van VW heeft een slechte bediener achter het stuur. Dat is de verzachtende omstandigheid voor VW, Volkswagen. Op verzoek van Adolf Hitler aan Ferdinand Porsche Sr. bedacht. Maar het gefoefel is niet goed te praten. Hopelijk gaat men niet naar andere merken kijken. Want de Bijbel zegt dat wie zonder zonde is de eerste steen gooit. Buiten de elektrische auto's vrees ik dat zowat alle automerken aan de schandpaal worden genageld. Omdat niets en niemand volmaakt is, maar er daar in onze maatschappij toch moet voor doorgaan. Installeer nooit de gratische versie van Windows 10, want dan zit je in nesten. Geen enkel loket is open om daarvoor een schadeclaim in te dienen...(Tekst en foto's: Walter Rombauts)
